Spis treści. Część teoretyczna WSTĘP...

Transkrypt

1 Spis treści WSTĘP... 9 Część teoretyczna I. STAN BADAŃ Język w mediach masowych Język w mediach próba sprecyzowania pojęcia Specyfika komunikowania masowego Język w mediach masowych Wpływ języka mediów na język ogólny Cechy języka w mediach Podsumowanie. Postulaty badawcze Stan badań nad językiem w polskiej telewizji Badania nad językiem w polskiej telewizji chronologia Badania języka w telewizji a badania języka w innych mediach Badania nad kulturą języka w telewizji Podsumowanie... II. METODOLOGIA BADAŃ Założenia ogólne Założenia metodologiczne badań wypowiedzi telewizyjnych Główne założenia metodologiczne zespołu Z. Kurzowej Oficjalność wypowiedzi telewizyjnych Opracowanie wypowiedzi telewizyjnych Sztuczność i skonwencjonalizowanie wypowiedzi telewizyjnych Tematyka wypowiedzi telewizyjnych Pozostałe założenia metodologiczne zespołu Z. Kurzowej Odbiorca wypowiedzi telewizyjnych Nadawca wypowiedzi telewizyjnych Niebezpośredniość kontaktu między nadawcą a odbiorcą Miejsce nadawania Słowo a obraz Założenia metodologiczne przyjęte w pracy Problemy badawcze sytuacja komunikacyjna Nadawca Odbiorca Relacja między nadawcą a odbiorcą Wymienność ról nadawczo-odbiorczych Czas nadawania i odbioru Miejsce nadawania i odbioru Kod

2 4 III. MATERIAŁ BADAWCZY Kryteria wyboru Całościowość (skończoność) programu telewizyjnego Całościowość programów telewizyjnych a fragmentaryczność ich odbioru Program telewizyjny wieloznaczność terminu Język Relacja między mikro- a makrosytuacją Funkcja słowa w programie Literatura dotycząca poszczególnych programów Charakterystyka materiału badawczego Gromadzenie, zapis i opis materiału Gromadzenie materiału Zapis materiału Opis przykładów Programy wybrane do analizy Część analityczna Układy nadawczo-odbiorcze... I. KATEGORIA OSOBY Pierwsza osoba Liczba pojedyncza JA Pierwsza osoba liczby pojedynczej w funkcji podstawowej JA jako JA Wyrażanie opinii Wyrażanie niewiedzy Pierwsza osoba liczby pojedynczej w wypowiedziach metatekstowych Pierwsza osoba w funkcjach innych niż podstawowa JA perswazyjne JA w mowie pozornie zależnej Wnioski Pierwsza osoba liczby mnogiej MY Grupy użyć form pierwszej osoby liczby mnogiej wyróżnione według kryterium semantycznego MY jako twórcy programu MY jako program w kontekście jego nazwy MY jako program inne sposoby sygnalizowania tego znaczenia MY jako program w wypowiedziach głosu z offu i napisach MY jako gospodarze programu MY jako gospodarze programu w kontekście obrazu MY jako gospodarze programu znaczenie odczytywane z kontekstu MY jako gospodarze programu w zwrotach etykietalnych MY jako gospodarze programu w wypowiedziach metatekstowych

3 MY jako gospodarze programu w wypowiedziach dotyczących konsytuacji MY jako gospodarz i widzowie MY jako gospodarz(e) i widzowie w kontekście zwrotu adresatywnego państwo MY jako gospodarz i widzowie w kontekście aktywności poznawczej widzów MY jako gospodarz i widzowie znaczenie wynikające z kontekstu i konsytuacji MY jako nadawca i jego rozmówca/rozmówcy MY jako nadawca i jego rozmówca połączeni rzeczywistością pozakomunikacyjną MY jako nadawca i jego rozmówca w wypowiedziach metatekstowych MY jako nadawca i jego rozmówca retoryczne znaczenie: TY MY jako nadawca i osoba/osoby z nim związane MY jako goście zaproszeni do programu (MY matematyczne) Grupy użyć form pierwszej osoby liczby mnogiej wyróżnione według kryterium pragmatycznego MY nadawcze MY uogólniające i nieokreślone Wnioski Użycia form pierwszej osoby liczby mnogiej charakterystyczne dla komunikacji telewizyjnej Funkcje form pierwszej osoby liczby mnogiej w komunikacji telewizyjnej Druga osoba Druga osoba liczby pojedynczej TY TY uniwersalne TY w znaczeniu widz Druga osoba liczby mnogiej WY Formy drugiej osoby w funkcji metatekstowej i fatycznej Wnioski Trzecia osoba Formy trzeciej osoby klasyfikacja ze względu na uczestnika komunikacji, do którego odsyłają Widzowie jako przedmiot wypowiedzi Prowadzący jako przedmiot wypowiedzi Gość jako przedmiot wypowiedzi Formy trzeciej osoby klasyfikacja ze względu na przeprowadzone transpozycje ON jako TY ON jako JA Wnioski Podsumowanie rozdziału I Kategoria osoby jako nośnik informacji o uczestnikach komunikacji Kategoria osoby jako sygnał relacji między mikro- a makrosytuacją komunikacyjną Znaczenie i funkcje form osobowych w komunikacji telewizyjnej i w innych typach komunikacji

4 6 II. ETYKIETA JĘZYKOWA Formy adresatywne Rejestr form adresatywnych Formy adresatywne zintegrowane składniowo Relacja na ty Relacja na pan Formy adresatywne niezintegrowane składniowo Relacja na pan Liczba pojedyncza Liczba mnoga Relacja na ty Formy adresatywne w poszczególnych układach nadawczo-odbiorczych Wnioski Liberalizacja etykiety językowej Symetryczność układów nadawczo-odbiorczych Niekonsekwencja w zakresie stosowania form adresatywnych Formy adresatywne a zależność między mikro- i makrosytuacją komunikacyjną Formy adresatywne stosowane wobec osób odgrywających w programie tę samą rolę Niekonsekwencja w zakresie sposobu mówienia o współuczestnikach komunikacji Sposoby mówienia o osobie trzeciej Wnioski Autonomiczne akty grzeczności Powitania Forma powitania Miejsce powitań w programie telewizyjnym Repliki aktów powitalnych Wnioski Pożegnania Forma pożegnania Podziękowania w formułach pożegnalnych Życzenia w formułach pożegnalnych Zaproszenia w formułach pożegnalnych Pozdrowienia w formułach pożegnalnych Wnioski Przedstawianie się i przedstawianie kogoś Nadawcy prezentacji Czas prezentacji Forma prezentacji Wnioski Wnioski Podsumowanie rozdziału II... III. ROLA DZIENNIKARZA W UKŁADACH NADAWCZO-ODBIORCZYCH Pytania zadawane przez prowadzących programy Pytania wieloprzedmiotowe Pytania zawiłe Pytania zawierające znak upewnienia Wnioski

5 2. Wyciszanie kontaktu Zakończenie kontaktu ze względu na upływ czasu Puentowanie rozmowy Podsumowanie rozdziału III... ZAKOŃCZENIE... BIBLIOGRAFIA... SPIS OSÓB MÓWIĄCYCH W PROGRAMACH... SPIS TABEL