KOMUNIKAT PRASOWY posiedzenie Rady. Sprawy ogólne i stosunki zewnętrzne. Sprawy ogólne. Bruksela, 16 marca 2009 r.

Transkrypt

1 RADA UNII EUROPEJSKIEJ 7564/09 (Presse 62) (OR. en) KOMUNIKAT PRASOWY posiedzenie Rady Sprawy ogólne i stosunki zewnętrzne Sprawy ogólne Bruksela, 16 marca 2009 r. Przewodniczący Alexandr VONDRA czeski wicepremier ds. europejskich * posiedzenie poświęcone stosunkom zewnętrznym jest przedmiotem odrębnego komunikatu prasowego (dok. 7565/09). PRASA Rue de la Loi 175 B 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0) / 6319 Faks: +32 (0) press.office@consilium.europa.eu /09 (Presse 62) 1

2 Główne wyniki posiedzenia Rady Rada przeanalizowała propozycje udzielenia dodatkowego wsparcia w wysokości 5 mld EUR projektom energetycznym i innym inwestycjom infrastrukturalnym w ramach europejskiego planu naprawy gospodarczej. Prezydencja zaznaczyła, że chce doprowadzić do porozumienia w sprawie tych propozycji przed posiedzeniem Rady Europejskiej w dniach marca. Rada przyjęła także konkluzje w sprawie operacji EUFOR Tchad/RCA; wyraziła w nich satysfakcję z wypełnienia mandatu i zwróciła uwagę na wzorową współpracę między UE a ONZ od rozpoczęcia operacji po jej pomyślne przekazanie. 7564/09 (Presse 62) 2

3 SPIS TREŚCI 1 UCZESTNICY... 5 OMAWIANE PUNKTY EUROPEJSKI AN NAPRAWY GOSPODARCZEJ... 7 PRZYGOTOWANIA DO WIOSENNEGO POSIEDZENIA RADY EUROPEJSKIEJ... 8 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY STOSUNKI ZEWNĘTRZNE Procedury bezpieczeństwa przy wymianie informacji niejawnych z Izraelem... 9 EUROPEJSKA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY Operacja EUFOR Tchad/RCA konkluzje Rady... 9 WSPÓŁPRACA NA RZECZ ROZWOJU Zmiana klimatu a rozwój konkluzje Rady Konsultacje z Gwineą w ramach umowy z Kotonu SPRAWY OGÓLNE Sprawozdanie o postępach UE w roku Prace Rady w innych składach Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady ( Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. 7564/09 (Presse 62) 3

4 UNIA CELNA Własność intelektualna plan działań służących zwalczaniu naruszeń prawa RYBOŁÓWSTWO Generalna Komisja Rybołówstwa Morza Śródziemnego MIANOWANIA Komitet Regionów /09 (Presse 62) 4

5 UCZESTNICY Rządy państw członkowskich oraz Komisja Europejska były reprezentowane przez następujące osoby: Belgia: Karel DE GUCHT Bułgaria: Bojko KOCEW Czechy: Alexandr VONDRA Karel SCHWARZENBERG Dania: Per Stig MØLLER Michael ZILMER-JOHNS Niemcy: Frank-Walter STEINMEIER Günter GLOSER Estonia: Urmas PAET Irlandia: Bobby MCDONAGH Grecja: Dora BAKOYANNI Hiszpania: Miguel Ángel MORATINOS Francja: Bernard KOUCHNER Bruno LE MAIRE Włochy: Franco FRATTINI Cypr: Marcos KYPRIANOU Łotwa: Māris RIEKSTIŅŠ Litwa: Vygaudas UŠACKAS Luksemburg: Jean ASSELBORN Nicolas SCHMIT Węgry: Kinga GÖNCZ Malta: Tonio BORG Holandia: Maxime VERHAGEN Frans TIMMERMANS Austria: Michael SPINDELEGGER stały przedstawiciel wicepremier odpowiedzialny za sprawy europejskie sekretarz stanu ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, polityki UE i koordynacji UE federalny minister stanu, Ministerstwo Spraw Zagranicznych stały przedstawiciel i współpracy i europejskich sekretarz stanu do spraw europejskich wicepremier, i imigracji i imigracji wicepremier, minister spraw europejskich federalny minister spraw europejskich i międzynarodowych 7564/09 (Presse 62) 5

6 Polska: Radosław SIKORSKI Portugalia: Teresa RIBEIRO Rumunia: Cristian DIACONESCU Słowenia: Samuel ŽBOGAR Mitja GASPARI Słowacja: Miroslav LAJČÁK Finlandia: Alexander STUBB Astrid THORS Szwecja: Carl BILDT Cecilia MALMSTRÖM Wielka Brytania: David MILIBAND Caroline FLINT Komisja: Margot WALLSTRÖM Dalia GRYBAUSKAITÉ Benita FERRERO-WALDNER Sekretariat Generalny Rady: Javier SOLANA sekretarz stanu do spraw europejskich minister bez teki odpowiedzialny za rozwój i sprawy europejskie minister migracji i spraw europejskich minister spraw europejskich i minister ds. Wspólnoty Narodów wiceminister do spraw europejskich wiceprzewodnicząca Komisji członek Komisji członek Komisji sekretarz generalny/wysoki przedstawiciel ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa 7564/09 (Presse 62) 6

7 OMAWIANE PUNKTY EUROPEJSKI AN NAPRAWY GOSPODARCZEJ Rada przeanalizowała propozycje udzielenia dodatkowego wsparcia projektom energetycznym i innym inwestycjom infrastrukturalnym w ramach europejskiego planu naprawy gospodarczej. Podsumowując debatę, prezydencja zaznaczyła, że zamierza doprowadzić do porozumienia na podstawie propozycji kompromisowej przed posiedzeniem Rady Europejskiej w dniach marca. Plan naprawy gospodarczej, zatwierdzony przez Radę Europejską w grudniu, ustanawia ramy działań, które państwa członkowskie mają podjąć w reakcji na globalny kryzys finansowy i spowolnienie gospodarcze, oraz określa działania, które należy podjąć na szczeblu UE. Komisja zaproponowała, by w ramach realizacji planu UE zainwestowała dodatkowych 5 mld EUR w projekty infrastrukturalne, zwłaszcza w dziedzinie energii, Internetu szerokopasmowego i rozwoju wsi. Prezydencja w propozycji kompromisowej wskazała także sposoby finansowania projektów. Na posiedzeniu w dniu 23 lutego Rada uznała, że porozumienie trzeba wypracować jak najszybciej, jeszcze przed wakacjami parlamentarnymi poprzedzającymi czerwcowe wybory europejskie. 7564/09 (Presse 62) 7

8 PRZYGOTOWANIA DO WIOSENNEGO POSIEDZENIA RADY EUROPEJSKIEJ Rada przeanalizowała projekt konkluzji przygotowanych przez prezydencję na wiosenne posiedzenie Rady Europejskiej, które odbędzie się w Brukseli w dniach marca. Rada Europejska skoncentruje się na następujących problemach: sytuacja gospodarcza i finansowa; energia i zmiana klimatu; partnerstwo wschodnie; traktat z Lizbony. Jeżeli chodzi o sytuację gospodarczą i finansową, Rada oceni starania o większą stabilność oraz lepszy nadzór i większą przejrzystość rynków finansowych, realizację zatwierdzonego w grudniu europejskiego planu naprawy gospodarczej, planowanie przyszłości strategii lizbońskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, funkcjonowanie unijnego rynku wewnętrznego oraz stan przygotowań do szczytu grupy G-20, który odbędzie się w dniu 2 kwietnia w Londynie. Jeżeli chodzi o energię i zmianę klimatu, Rada omówi sposoby zapewnienia UE bezpieczeństwa energetycznego w średnim i długim okresie oraz stan przygotowań do grudniowej konferencji ONZ w Kopenhadze na temat zmiany klimatu. 7564/09 (Presse 62) 8

9 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY STOSUNKI ZEWNĘTRZNE Procedury bezpieczeństwa przy wymianie informacji niejawnych z Izraelem Rada przyjęła decyzję zatwierdzającą zawarcie umowy z Izraelem w sprawie procedur bezpieczeństwa przy wymianie informacji niejawnych. EUROPEJSKA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY Operacja EUFOR Tchad/RCA konkluzje Rady Rada przyjęła następujące konkluzje: 1. Zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1778 (2007), 1834 (2008) i 1861 (2009) przekazanie zwierzchności między EUFOR Tchad/RCA a MINURCAT odbyło się, zgodnie z planem, w dniu 15 marca 2009 r. rok po oświadczeniu w sprawie osiągnięcia przez EUFOR wstępnej zdolności operacyjnej. 2. Rada z zadowoleniem przyjmuje wypełnienie mandatu przez EUFOR i podkreśla wzorową współpracę między Unią Europejską a ONZ od momentu rozpoczęcia operacji po jej pomyślne przekazanie. Rada podkreśla, że planowanie tego przejścia odbyło się bez zakłóceń, aby nie dopuścić do braku nadzoru nad bezpieczeństwem. Z tej współpracy należy wyciągnąć pouczające wnioski, ale już teraz może ona służyć za podstawę przyszłych wspólnych działań. 7564/09 (Presse 62) 9

10 3. Rada odnotowuje, że podczas swojego mandatu EUFOR wniósł namacalny wkład w ochronę ludności cywilnej będącej w niebezpieczeństwie, w szczególności uchodźców i przesiedleńców, którzy znacznie ucierpieli wskutek kryzysu w sąsiednim Darfurze. Przestrzegając powierzonego mu mandatu, EUFOR Tchad/RCA działał w sposób bezstronny, neutralny i niezależny. Przyczyniając się do podniesienia ogólnego poziomu bezpieczeństwa w swoim obszarze operacyjnym, EUFOR ułatwiał również działalność pracownikom humanitarnym. Wniósł wkład w ochronę pracowników ONZ i organizacji humanitarnych, dzięki czemu możliwe było ułożenie z tymi ostatnimi stosunków opartych na zaufaniu. Ponadto patrole EUFOR-u odstraszały od ataków na ludność cywilną w obszarze operacyjnym. Poziom bezpieczeństwa w tym obszarze wzrósł również dzięki założeniu czadyjskiej służby Détachement Intégré de Sécurité (DIS) wspieranej przez MINURCAT. 4. Oprócz 23 państw członkowskich w operacji wzięły udział trzy państwa trzecie (Albania, Chorwacja i Rosja); blisko osób było zaangażowanych w pierwszą autonomiczną operację wojskową na taką skalę, prowadzoną w szczególnie rozległym obszarze w warunkach ogólnie trudnych. Z tego rodzaju doświadczenia należy wyciągnąć odpowiednie wnioski. 5. Rada przyjmuje z zadowoleniem globalne i regionalne podejście przyjęte przez Unię Europejską przy planowaniu i realizacji tej operacji. Działania EUFOR-u w ramach EPBiO na polach z jednej strony politycznym i dyplomatycznym, a z drugiej strony na polach humanitarnym i rozwojowym, uzupełniały się wzajemnie i były skoordynowane, co umożliwiło maksymalizację oddziaływania UE w terenie. 6. Rada zaznacza, że przemieszczenie EUFOR-u nie oznacza końca zaangażowania Unii Europejskiej w Czadzie, Republice Środkowoafrykańskiej ani w całym regionie. Około żołnierzy służących aktualnie w EUFOR-ze przejdzie w przyszłości w szeregi MINURCAT, co jeszcze bardziej uwypukla wsparcie UE dla operacji pokojowych ONZ. Ponadto Unia Europejska będzie w dalszym ciągu aktywna na płaszczyznach politycznej i dyplomatycznej w Czadzie, Republice Środkowoafrykańskiej i w szczególności Sudanie, w którym wdrażanie kompleksowego porozumienia pokojowego i procesu pokojowego w Darfurze ma podstawowe znaczenie dla stabilizacji tego regionu. Unia Europejska będzie również w tym regionie w dalszym ciągu aktywna w sferze działań humanitarnych i rozwojowych. 7564/09 (Presse 62) 10

11 WSPÓŁPRACA NA RZECZ ROZWOJU Zmiana klimatu a rozwój konkluzje Rady Rada przyjęła następujące konkluzje: Główne informacje dla Rady Europejskiej 1. Zmiana klimatu poważnie osłabia starania służące osiągnięciu zrównoważonego rozwoju i zmniejszeniu ubóstwa i staje się jednym z głównych zagrożeń dla osiągnięcia milenijnych celów rozwoju (MCR), niwecząc postępy poczynione w ostatnim dziesięcioleciu. Może też wywrzeć duży wpływ na kwestie związane z bezpieczeństwem. 2. Z myślą o wypracowaniu ambitnego i kompleksowego porozumienia w sprawie zmiany klimatu na okres po roku 2012 w Kopenhadze w grudniu 2009 roku Rada podkreśla znaczenie właściwego uwzględnienia kwestii związanych z rozwojem w trakcie trwających negocjacji i dopilnowania, by zagadnienia dotyczące rozwoju były uwzględniane na odpowiednim poziomie na poszczególnych etapach tych negocjacji i w Kopenhadze. 3. Przywołując prawo wszystkich krajów do rozwoju, Rada podkreśla, że zarówno działania łagodzące skutki zmiany klimatu, jak i stosowne działania dostosowawcze stanowią integralną część zrównoważonego rozwoju. Polityki zajmujące się działaniami łagodzącymi skutki zmiany klimatu, jak i stosownymi działaniami dostosowawczymi będą w pełni skuteczne jedynie wtedy, gdy zostaną włączone do krajowych strategii dotyczących zrównoważonego rozwoju, w tym, w stosownych przypadkach, do strategii mających na celu zmniejszenie ubóstwa. 4. Obecne i ewentualne przyszłe działania podejmowane w celu przeciwdziałania zmianie klimatu mają poważne skutki dla finansowania rozwoju i będą wymagały od wszystkich krajów poniesienia znacznych dodatkowych kosztów. Uruchomienie dodatkowych zasobów, również z sektora prywatnego, będzie niezbędne w szczególności dla krajów rozwijających się, aby wesprzeć odpowiednie krajowe strategie i działania dostosowawcze oraz działania łagodzące skutki zmiany klimatu. 7564/09 (Presse 62) 11

12 Aspekty ogólne 5. Rada przypomina, że kraje rozwijające się są w głównej mierze odpowiedzialne za swój rozwój; przypomina także o znaczeniu, jakie ma zasada odpowiedzialności każdego kraju za swój własny rozwój. Działania łagodzące skutki zmiany klimatu oraz stosowne działania dostosowawcze powinny zostać we właściwy sposób włączone do krajowych strategii rozwoju, które powinny uwzględniać kwestie powszechnego wzrostu, demokratycznego, przejrzystego i skutecznego rządzenia oraz zmniejszenia ubóstwa, w tym zmniejszenia nierówności, w szczególności nierówności wynikających z płci, a także kwestie środowiskowe. Należy zapewnić wsparcie finansowe i techniczne mające pomóc w opracowaniu tych strategii; wsparcie to powinno zostać skierowane w pierwszej kolejności do krajów najsłabiej rozwiniętych (LDC). 6. Rada zaznacza potrzebę uczestnictwa wszystkich rządów i innych zainteresowanych podmiotów na różnych szczeblach, w tym społeczności lokalnych, tak kobiet, jak i mężczyzn, w celu wypracowania ambitnego porozumienia w Kopenhadze, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na grupy będące w najmniej korzystnej sytuacji, zwłaszcza kobiety i dzieci. 7. Rada przyznaje, że aby zapewnić odpowiednie, przewidywalne i trwałe przepływy środków finansowych i stymulować prywatne inwestycje, niezbędne będą bardzo urozmaicone źródła finansowe. W ramach globalnego i kompleksowego porozumienia kopenhaskiego i odpowiedniego podziału obciążeń między UE, inne kraje rozwinięte i najbardziej zaawansowane z krajów rozwijających się UE jest gotowa w równym stopniu uczestniczyć w tym finansowaniu. 8. Obecny system finansowy musi zostać poddany przeglądowi i w razie potrzeby zreformowany w celu sprostania temu wyzwaniu. Rada kładzie nacisk na fakt, że zanim zostaną utworzone nowe mechanizmy należy skutecznie wykorzystywać istniejące kanały dostarczania pomocy i w razie konieczności wzmacniać je. Zastosowanie powinny mieć zasady skuteczności, wydajności, sprawiedliwości, przejrzystości, odpowiedzialności, spójności, przewidywalności oraz zasada należytego zarządzania finansami. Dostosowanie 9. Dostosowanie do zmiany klimatu to wyzwanie globalne i kwestia o szczególnym znaczeniu dla najbiedniejszych i będących w najmniej korzystnej sytuacji krajów rozwijających się, w szczególności w świetle prognoz dotyczących poważnych kosztów tego procesu. W związku z tym Rada podkreśla gotowość UE do udzielenia wsparcia krajom rozwijającym się, w szczególności krajom najsłabiej rozwiniętym, małym rozwijającym się państwom wyspiarskim i krajom afrykańskim zagrożonym powodzią, suszą i pustynnieniem, w podejmowanych przez nie wysiłkach dostosowawczych, zwłaszcza w drodze wykorzystania długoterminowych, międzysektorowych sposobów podejścia zakładających współuczestnictwo na poziomie lokalnym. 7564/09 (Presse 62) 12

13 10. Celem skutecznych polityk dostosowawczych powinno być budowanie odporności i zapewnienie zdolności reagowania na pilne i natychmiastowe potrzeby, jak również przejście do długoterminowego podejścia strategicznego. W tym względzie Rada przywołuje swoją propozycję dotyczącą ram działań dostosowawczych (FAA). Łagodzenie skutków 11. Rada odnotowuje, że obok zobowiązań podjętych wspólnie przez kraje rozwinięte w zakresie znacznej redukcji emisji 1, niedawna analiza wskazuje, że osiągnięcie celu 2 C będzie wymagać od krajów rozwijających się jako grupy, zwłaszcza od tych spośród nich, które są najbardziej zaawansowane, znacznego i wymiernego ograniczenia ich zwykłego tempa wzrostu emisji, rzędu 15 30% do roku 2020, przy poszanowaniu zasady wspólnych, choć zróżnicowanych zakresów odpowiedzialności i możliwości poszczególnych krajów. 12. Należy wspierać niskoemisyjne strategie rozwoju we wszystkich krajach rozwijających się, jako że mogą one zwiększyć możliwości trwałego wzrostu i zmniejszenia ubóstwa. Rada apeluje do wspomnianych krajów, w szczególności tych spośród nich, które są najbardziej zaawansowane, aby proponowały ambitne niskoemisyjne strategie i plany lub wymierne działania, które będą stanowić ich część, wyszczególniając przy tym działania, które mogą one podejmować samodzielnie i działania, których realizacja będzie wymagała międzynarodowego wsparcia. Jeżeli chodzi o kraje najsłabiej rozwinięte i małe rozwijające się państwa wyspiarskie, przygotowanie tych strategii i planów należy wspierać finansowo i technicznie. Pierwszeństwo należy przyznać niskokosztowym strategiom i działaniom związanym z redukcją emisji, zmierzającym do uzyskania efektów synergii między działaniami łagodzącymi a działaniami dostosowawczymi, takim jak zrównoważona gospodarka leśna. Wsparcie finansowe, tworzenie zdolności i współpraca w dziedzinie technologii 13. Zwiększone wsparcie ze strony krajów rozwiniętych na rzecz tworzenia zdolności, w szczególności w krajach najsłabiej rozwiniętych i małych rozwijających się państwach wyspiarskich, będzie miało zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia przez nie celów związanych z dostosowaniem do zmiany klimatu i łagodzeniem jej skutków, także w okresie poprzedzającym wejście w życie porozumienia w sprawie zmiany klimatu na okres po roku Podstawowe znaczenie będzie również miała współpraca w dziedzinie innowacji technologicznych. W tym względzie działania łagodzące i dostosowawcze muszą być wspomagane znacznie ściślejszą współpracą w zakresie badań, rozwoju, wprowadzania i rozpowszechnienia technologii. UE jest gotowa zintensyfikować swoją współpracę w tej dziedzinie z krajami rozwijającymi się i przeanalizować sposoby dalszych wspólnych działań w zakresie badań. 1 Konkluzje w sprawie zmiany klimatu wkład w wiosenne posiedzenie Rady Europejskiej (19 20 marca 2009 r.): dalsze zmiany stanowiska UE w sprawie kompleksowego porozumienia w sprawie klimatu na okres po 2012 roku (7128/09, pkt 9). 7564/09 (Presse 62) 13

14 14. Wsparcie dla krajów rozwijających się powinno być dostarczane zgodnie z zasadami skuteczności pomocy 1. W tym względzie dostarczanie pomocy finansowej w związku ze zmianą klimatu powinno się odbywać na podstawie wspólnych strategii, wspólnie wyznawanych wartości i wzajemnej odpowiedzialności; należy też unikać tworzenia równoległych i dodatkowych systemów dostarczania wsparcia. 15. Podkreślając istotny wkład Funduszu na rzecz Globalnego Środowiska (GEF), funduszu adaptacyjnego i pomocy rozwojowej UE, w tym dwustronnych działań i światowego sojuszu na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatycznym, oraz wkład innych wielostronnych programów i funduszy rozwojowych, w szczególności programów i funduszy ONZ i Banku Światowego, takich jak Fundusze Inwestycji Klimatycznych, i innych działań dwustronnych, Rada kładzie nacisk na potrzebę koordynowania inicjatyw w dziedzinie finansowania, propagowania wymiany najlepszych praktyk i korzystania z doświadczenia zgromadzonego w tej dziedzinie. 16 Wsparcie odpowiednich krajowych strategii i działań dostosowawczych i łagodzących w krajach rozwijających się, jak również wsparcie tworzenia zdolności i technologii, będzie wymagało uruchomienia dodatkowych zasobów z wielu rozmaitych źródeł finansowych (publicznych i prywatnych, krajowych i międzynarodowych), być może także z innowacyjnych form finansowania. W tym kontekście Rada podkreśla znaczenie doświadczenia Komitetu Pomocy Rozwojowej przy OECD w zakresie sprawozdawczości w dziedzinie oficjalnej pomocy rozwojowej. Konsultacje z Gwineą w ramach umowy z Kotonu W związku z sytuacją kryzysową w Gwinei Rada zatwierdziła pismo do władz tego państwa z zaproszeniem na konsultacje na mocy art. 96 ust. 2 umowy o partnerstwie AKP UE. Konsultacje mają pozwolić juncie wojskowej w Gwinei przedstawić propozycje zakończenia kryzysu, a Unii Europejskiej rozstrzygnąć, czy i jak mogłaby wspomóc inicjatywy na rzecz poszanowania praw człowieka, zasad demokracji i praworządności. 1 Deklaracja paryska i plan działania z Akry. 7564/09 (Presse 62) 14

15 SPRAWY OGÓLNE Sprawozdanie o postępach UE w roku 2008 Rada przyjęła do wiadomości projekt sprawozdania o postępach osiągniętych przez UE w roku 2008 (dok. 6788/1/09). Dokument zostanie przekazany tytułem informacji Parlamentowi Europejskiemu. Prace Rady w innych składach Rada przyjęła do wiadomości sprawozdanie z prac Rady w innych składach (dok. 7278/09). UNIA CELNA Własność intelektualna plan działań służących zwalczaniu naruszeń prawa Rada przyjęła rezolucję zatwierdzającą unijny plan działań przewidzianych do podjęcia przez organy celne w latach w celu zwalczania naruszeń praw własności intelektualnej. Plan działań ma być odpowiedzią na rosnące zagrożenie, jakim dla zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska stają się podrabiane towary; ma temu służyć ściślejsza współpracy między administracjami i między organami celnymi a przedsiębiorstwami. W rezolucji wezwano państwa członkowskie i Komisję do skutecznej realizacji wspomnianego planu. Rezolucja znajduje się w dok. 5947/1/09 REV /09 (Presse 62) 15

16 RYBOŁÓWSTWO Generalna Komisja Rybołówstwa Morza Śródziemnego Rada przyjęła decyzję w sprawie stanowiska Wspólnoty na forum Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (dok. 7265/09). Komisja może na podstawie dowodów naukowych wydawać wiążące zalecenia służące utrzymaniu populacji stad żywych zasobów wodnych Morza Śródziemnego i Morza Czarnego na takim poziomie, który pozwoli na maksymalne zrównoważone połowy zarówno do konsumpcji, jak i do innych celów. MIANOWANIA Komitet Regionów Rada przyjęła decyzję o mianowaniu na okres pozostający do końca kadencji, czyli do 25 stycznia 2010 r. następujących osób: a) na stanowisko członka: Giovanni CHIODI, Presidente della Regione Abruzzo, Yoomi RENSTRÖM, Ovanåker kommun (zmiana mandatu), b) na stanowisko zastępcy członka: Ewa LINDSTRAND, Ledamot i kommunfullmäktige, Timrå kommun. 7564/09 (Presse 62) 16