2. 7 maja 2012 r. Grupa Robocza ds. Krajów AKP osiągnęła porozumienie co do treści załączonego projektu konkluzji Rady.

Transkrypt

1 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 7 maja 2012 r. (10.05) (OR. en) 9587/12 ACP 72 COASI 64 PTOM 13 DEVGEN 122 NOTA DO PUNKTU I/A Od: Grupa Robocza ds. Krajów AKP Do: Komitet Stałych Przedstawicieli / Rada Nr poprz. dok.: 8030/12 Dotyczy: Projekt konkluzji Rady w sprawie odnowionego Partnerstwa na rzecz rozwoju między UE a regionem Pacyfiku Przyjęcie marca 2012 r. Komisja Europejska i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa przedstawili Radzie wspólny komunikat zatytułowany W kierunku odnowionego Partnerstwa na rzecz rozwoju między UE a regionem Pacyfiku maja 2012 r. Grupa Robocza ds. Krajów AKP osiągnęła porozumienie co do treści załączonego projektu konkluzji Rady. 3. W związku z tym wzywa się Coreper, by potwierdził porozumienie w sprawie załączonego projektu konkluzji Rady i przedłożył go Radzie do przyjęcia. 1 Dok. 8030/ /12 mkk/dh/mm 1 DG C 1 PL

2 ZAŁĄCZNIK Projekt konkluzji Rady w sprawie odnowionego Partnerstwa na rzecz rozwoju między UE a regionem Pacyfiku 1. Rada z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji i Wysokiego Przedstawiciela zatytułowany W kierunku odnowionego Partnerstwa na rzecz rozwoju między UE a regionem Pacyfiku jako ważny etap w procesie odnawiania strategii UE dotyczącej zaangażowania w regionie Pacyfiku. 2. Rada podkreśla, że UE powinna umocnić swoją obecność w regionie, w tym poprzez regularne wizyty na miejscu i spotkania na forach międzynarodowych. Strategia UE z 2006 roku dla regionu Pacyfiku 2 zwiększyła znaczenie stosunków UE z regionem i doprowadziła do ustanowienia regularnego dialogu o polityce regionalnej. Rada wzywa przywódców UE, by nadal wzmacniali stosunki polityczne z regionem Pacyfiku, poprzez poszerzony dialog na poziomie krajowym i regionalnym, w tym poprzez zacieśnienie współpracy w zakresie praw człowieka, demokracji uczestniczącej, dobrych rządów, zrównoważonego rozwoju, klimatu oraz pełnego poszanowania zasad prawa międzynarodowego i karty Narodów Zjednoczonych. Współpraca UE w regionie będzie zwiększana równolegle z działaniami na rzecz realizacji celów Programu działań na rzecz zmian. 2 Konkluzje Rady z dnia 17 lipca 2006 r. (dok /06). 9587/12 mkk/dh/mm 2

3 3. Współpraca UE Pacyfik dotycząca zmiany klimatu zwiększyła się od czasu wspólnej deklaracji forum UE wyspy Pacyfiku z 2008 roku oraz wspólnej inicjatywy z 2010 roku. Rada z zadowoleniem przyjmuje usprawnienie koordynacji UE Pacyfik na forum ONZ w zakresie zmiany klimatu, co doprowadziło do wypracowania wspólnego podejścia dotyczącego państw wyspiarskich Pacyfiku, Sojuszu Małych Państw Wyspiarskich (AOSIS) oraz małych rozwijających się państw wyspiarskich (SIDS) w ramach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC). Podczas negocjacji w sprawie UNFCCC w Durbanie kraje najsłabiej rozwinięte, AOSIS i UE jednym głosem wyrażały dążenie do osiągnięcia ambitnych rezultatów; dały temu wyraz we wspólnym oświadczeniu. UE będzie nadal pracować nad pogłębianiem współdziałania z krajami najsłabiej rozwiniętymi i AOSIS w celu przyjęcia jednego, światowego i kompleksowego prawnie wiążącego porozumienia mającego zastosowanie do wszystkich stron nie później niż do 2015 roku, tak aby mogło wejść w życie i zostać wdrożone nie później niż na początku 2020 roku. 4. Zmiana klimatu jest najpoważniejszym zagrożeniem dla wysp Pacyfiku: region potrzebuje zatem sporych środków finansowych na działania dostosowawcze. Rada z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na rzecz regionu Pacyfiku została przyznana duża kwota oprócz normalnego finansowania z EFR na lata dodatkowego finansowania UE w zakresie zmiany klimatu, zarządzanego przez Komisję poprzez światowy sojusz na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu. Państwa członkowskie mogą zaangażować się w regionie Pacyfiku, dobrowolnie przekazując środki, w tym w ramach inicjatywy obejmującej całą UE, łącząc środki UE i państw członkowskich przeznaczone na rozwój i na przeciwdziałanie zmianie klimatu, zgodnie z celami Programu działań na rzecz zmian. Rada podkreśla znaczenie zwiększania inwestycji poprzez zwiększone stosowanie mechanizmów łączenia i przypomina, że ogólne ramy zasad i wytycznych łączenia wciąż nie zostały określone. 9587/12 mkk/dh/mm 3

4 5. Wiele państw regionu Pacyfiku to małe rozwijające się państwa wyspiarskie, czyli państwa specjalnie narażone na zagrożenia naturalne, dysponujące ograniczonymi zasobami i o niezdywersyfikowanych gospodarkach. Pomoc na rzecz rozwoju i przeciwdziałania zmianie klimatu jest szczególnie istotna dla regionu Pacyfiku, w tym pomoc w zakresie dostępu do energii, dostosowania się do zmiany klimatu i strategii rozwoju niskoemisyjnego, stanowi jednak również wyzwanie dla skuteczności pomocy UE, gdyż wymaga zindywidualizowanych metod jej świadczenia, w tym wsparcia budżetowego zgodnego z przyszłym podejściem do wsparcia budżetowego UE dla państw trzecich. Współpraca delegowana której stosowanie należy rozpatrywać oddzielnie dla każdego przypadku i z uwzględnieniem jej wartości dodanej oraz eksponowania wsparcia udzielanego przez UE z darczyńcami o podobnych poglądach oraz wspólne programowanie na szczeblu krajowym pod przewodnictwem państw partnerskich, w stosownych przypadkach 3, przyczyni się do zmniejszenia rozdrobnienia pomocy w regionie. 6. Rada wzywa ESDZ i Komisję, by nadal pracowały na rzecz eksponowania bardziej spójnej kombinacji polityki w regionie Pacyfiku, potwierdzając zaangażowanie UE w dalsze włączanie kwestii praw człowieka, wspierania demokracji, dobrych rządów, zrównoważenia środowiskowego i dyplomacji klimatycznej do działań zewnętrznych w regionie Pacyfiku. 7. Rada podkreśla znaczenie Pacyfiku w działaniach zewnętrznych UE, co jest wynikiem długotrwałego partnerstwa ustanowionego umową z Kotonu, uznając jednocześnie ścisłe więzy UE ze stowarzyszonymi krajami i terytoriami zamorskimi na Pacyfiku (Polinezja Francuska, Nowa Kaledonia, Wallis i Futuna oraz Pitcairn), zamieszkanymi łącznie przez ponad 520 tysięcy obywateli Europy, których skuteczna integracja z regionem zwiększy ich rolę w eksponowaniu wartości UE i lepiej przyczyni się do rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu w regionie Pacyfiku. 3 Konkluzje Rady z dnia 14 listopada 2011 r. (dok /11). 9587/12 mkk/dh/mm 4

5 8. Przywołując szczególne znaczenie współpracy regionalnej na Pacyfiku, Rada wzywa ESDZ i Komisję, by nadal wspierały integrację regionalną i prace organizacji regionalnych koordynowane przez Sekretariat forum wysp Pacyfiku w ramach Rady Organizacji Regionalnych na Pacyfiku. Rada odnotowuje istotną rolę Sekretariatu Wspólnoty Pacyfiku (SPC) i Sekretariatu Regionalnego Programu Środowiskowego Pacyfiku (SPREP) w radzeniu sobie z wyzwaniami społeczno-gospodarczymi i środowiskowymi oraz ze zmianą klimatu w regionie. 9. Rada wzywa ESDZ i Komisję, by wdrożyły zestaw zaleceń dotyczących działań zaproponowanych w komunikacie, z myślą o eksponowaniu skutecznego świadczenia pomocy z uwzględnieniem wyzwań regionalnych, w szczególności zmiany klimatu i zagrożeń środowiskowych o eksponowaniu zielonego wzrostu oraz o wspieraniu integracji regionalnej, oraz by składały sprawozdania z postępów. Rada wzywa ESDZ i Komisję, by we współpracy z partnerami z regionu Pacyfiku przygotowały dokument dotyczący polityki w zakresie stosunków UE-Pacyfik obejmujący również kwestie WPZiB. 9587/12 mkk/dh/mm 5