Implementacja efektywnych metod opisu korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Implementacja efektywnych metod opisu korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych"

Transkrypt

1 Implementacja efektywnych metod opisu korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych Krzysztof Kowalczyk Wydział Chemii UJ Zakład Metod Obliczeniowych Chemii promotor: dr Marcin Makowski 27 maja 2009

2 Spis treści 1 Wprowadzenie 2 Formalizm 3 Implementacja 4 Wyniki 5 Podsumowanie Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

3 Wprowadzenie Plan pracy implementacja LT-AO MP2 kwadratowo skalujący się algorytm liniowo skalujący się algorytm obliczenia dla wybranych układów Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

4 Wprowadzenie MP2 - co to jest? metoda rachunku zaburzeń Møllera-Plesseta drugiego rzędu poprawka do energii HF occ virt E 2 = ij ab (ia jb)[2(ia jb) (ib ja)] ɛ a + ɛ b ɛ i ɛ j Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

5 Wprowadzenie MP2 - co to jest? metoda rachunku zaburzeń Møllera-Plesseta drugiego rzędu poprawka do energii HF occ virt E 2 = ij ab (ia jb)[2(ia jb) (ib ja)] ɛ a + ɛ b ɛ i ɛ j najprostsza metoda post-hf odtwarza większą część korelacji elektronowej dobrze odtwarza efekty dyspersyjne oraz efekty przeniesienia ładunku Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

6 Wprowadzenie MP2 - wady obliczenia w bazie orbitali molekularnych, ale całki dwuelektronowe liczone są w bazie orbitali atomowych konieczna jest zmiana bazy (ia jb) = (µν λσ)c µi C νa C λj C σb µνλσ transformacja ta ma złożoność czasową O(N 5 ) wysoka złożoność pamięciowa Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

7 Transformacja Laplace a Formalizm definicja L[f ](x) = transformacja funkcji stałej L[1](x) = 0 0 f (t)e tx dt e tx dt = 1 x równanie na poprawkę do energii (Almlöf, 1991) E 2 = 0 iajb (ia jb)[2(ia jb) (ib ja)]e (ɛa+ɛ b ɛ i ɛ j )t dt Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

8 Transformacja Laplace a Formalizm orbitale ważone energią i = i e ɛ i t/2 a = a e ɛat/2 poprawka do energii E 2 = (i a j b )[2(i a j b ) (i b j a )]dt 0 i j a b wada: dodatkowe całkowanie (numeryczne) zalety: uwalniamy się od mianownika poprawka do energii niezmiennicza ze względu na transformację unitarną ważonych energią orbitali Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

9 Formalizm Wybór bazy możemy wybrać dowolną bazę kryteria wyboru bazy lokalność możliwie najtańsze do obliczenia całki dwuelektronowe dobry kandydat: baza orbitali atomowych Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

10 Formalizm Formalizm LT-AO MP2 orbitale molekularne w bazie orbitali atomowych i = µ µ C µi a = κ κ C κa poprawka do energii przyjmuje postać E 2 = (µν κλ)[2(αβ γδ) (αδ γβ)] 0 ijab µνκλ αβγδ C µi C νj C κa C λb C αi C βj C γa C δb e ɛ i t e ɛ j t e ɛat e ɛbt dt Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

11 Formalizm LT-AO MP2 Formalizm macierze pseudogęstości (Häser, 1993) occ X µν = C µi C νi e ɛ i t i virt Y µν = C µa C νa e ɛat a transformacja orbitali atomowych µ = ν X µν ν µ = ν Y µν ν poprawka do energii wyrażona w przetransformowanych orbitalach E 2 = (µν λσ)[2(µν λσ) (µσ λν)]dt 0 µνλσ Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

12 Formalizm Formalizm LT-AO MP2 czteroetapowa transformacja (µν κλ) = σ (µν κλ) = σ (µν κλ) = σ (µν κλ) = σ X µσ (σν κλ) Y νσ (µσ κλ) X κσ (µν σλ) Y λσ (µν κσ) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

13 Formalizm Formalizm LT-AO MP2 transformacja funkcji bazy jest równie kosztowna co zamiana bazy w konwencjonalnym sformułowaniu MP2 koszt wynikający z dodatkowego całkowania gdzie zysk? Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

14 Formalizm Formalizm LT-AO MP2 transformacja funkcji bazy jest równie kosztowna co zamiana bazy w konwencjonalnym sformułowaniu MP2 koszt wynikający z dodatkowego całkowania gdzie zysk? macierze X i Y są rzadkie (dla dużych układów) ich struktura umożliwia eliminację znaczącej ilości całek Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

15 Formalizm Preselekcja metoda zwiększania wydajności obliczeń opiera się na oszacowaniu obliczanej wartości zaniedbywalnie małe wartości są pomijane wykorzystujemy nierówność Schwarza (µν λσ) (µν µν)(λσ λσ) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

16 Preselekcja Formalizm wkład do poprawki do energii od całki (µν λσ) θ = (µν λσ)[2(µν λσ) (µσ λν)] = (µν λσ)[2(µν λσ) (µσ λν)] górne oszacowanie wkładu do poprawki do energii θ (µν λσ) [2 (µν λσ) + (µσ λν) ] z nierówności Schwarza [ ] θ (µν µν)(λσ λσ) 2 (µν µν)(λσ λσ) + (µσ µσ)(λν λν) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

17 Preselekcja Formalizm szacowanie całek diagonalnych (µν µν) = κλ (µν µν) = κλ ( X µκ X µλ (κν λν) X µκ (κν κν) κ ( Y νκ Y νλ (µκ µλ) Y νκ (µκ µκ) κ ) 2 ) 2 bierzemy mniejszą z tych wartości ( (µν µν) min X µκ (κν κν), κ κ Y νκ (µκ µκ) ) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

18 Preselekcja Formalizm macierze Schwarza (Häser, 1993) A µν = (µν µν) B µν = (µν µν) C µν = (µν µν) ( D µν = min X µκ C κν, κ κ Y νκ B νκ ) całkę (µν λσ) możemy pominąć, jeżeli θ A µν A λσ (2D µν D λσ + D µσ D λν ) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

19 Formalizm Preselekcja wyznaczenie wszystkich całek w bazie atomowej ma koszt O(N 4 ) transformacja tych całek ma koszt O(N 5 ) korelacja jest efektem krótkozasięgowym jej zasięg wyraża się naturalnie przez rzadką strukturę macierzy gęstości wykorzystanie tej struktury na etapie preselekcji pozwala zredukować koszt obliczeniowy preselekcja na wszystkich etapach transformacji całek na pierwszym etapie pozwala uniknąć generacji zaniedbywalnie małych całek na pozostałych etapach pozwala zmniejszyć koszt transformacji oczekiwana redukcja kosztu obliczeniowego do O(N 2 ) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

20 Formalizm Przybliżenie multipolowe nierówność Schwarza (µν λσ) (µν µν)(λσ λσ) znacznie przeszacowuje wartość całki dla odległych centrów dystrybucji ładunku Ω A ( r 1 ) = µν Ω B ( r 2 ) = λσ Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

21 Przybliżenie multipolowe Formalizm wykorzystanie rozwinięcia multipolowego operatora 1/r AB (Lambrecht, Ochsenfeld, 2005) 1 r AB = n=0 r n AB R n+1 P n(cosθ) rozwinięcie multipolowe całki dwuelektronowej (A B) = lm jk q A lmθ AB lm,jkq B jk moment multipolowy qlm A = R lm ( r A )Ω A ( r A )d r A macierz oddziaływań Θ lm,jk ( R) = ( 1) j I l+j,m+k ( R) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

22 Przybliżenie multipolowe Formalizm iloczyn momentów multipolowych q A lmq B jk MM (l+j) MM (n) przybliżenie multipolowe całki dwuelektronowej (A B) MM(0) R nie wiemy na którym n poprzestać + MM(1) R Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

23 Przybliżenie multipolowe Formalizm uśredniony sferycznie moment multipolowy = Ω A ( r A )r n r 2 dr M (n) A odległość między efektywnymi zasięgami rozkładów ładunków R = R AB R A R B za pomocą M (n) i R możemy oszacować sumaryczną wartość wszystkich momentów multipolowych wyższych rzędów Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

24 Przybliżenie multipolowe Formalizm oszacowanie wartości za pomocą momentu multipolowego n-tego rzędu (µν λσ) (µν λσ) (µν λσ) M (0) µν M (0) λσ R 1 M (0) µν M (0) λσ R + M (0) µν M (0) λσ R + + M (1) µν M (0) λσ + M(0) R 2 R M (1) µν M (0) λσ + M(0) R 2 M (2) µν M (0) λσ + 2M(1) µν M (1) λσ + M(0) R 3 R 2 µν M (1) λσ µν M (1) λσ + µν M (2) λσ Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

25 Kwadratura Implementacja zastąpienie całkowania sumowaniem E 2 = e 2 (t)dt 0 τ w α e 2 (t α ) α potrzebujemy zestawu τ par {t α, w α } błąd oszacowania dla zadanej kwadratury [ δ = e 2 (t)dt 0 ] τ 2 w α e 2 (t α ) α τ wpływa na dokładność oszacowania i na czas obliczeń możliwie małe τ, które da rozsądną dokładność Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

26 Implementacja Optymalizacja kwadratury poszukujemy optymalnego zestawu {t α, w α } za pomocą metody najmniejszych kwadratów (M. Häser and J. Almlöf, 1992) xmax x min [ 1 τ 2 f (x) x w α exp( xt α )] dx = min! α dokładność rzędu µ-hartree dla τ równego 5-8 dla większego τ algorytm źle uwarunkowany numerycznie dla uzyskania większych dokładności potrzebne inne podejście do problemu Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

27 Implementacja Kwadratura Eulera-McLaurina transformacja układu współrzędnych E 2 = 0 e 2 (t)dt = 1 0 e 2 (t) dt 1 dr dr = f 2 (r)dr proponowana transformacja (Ayala, Scuseria, 1999) 0 t(r) = Kk=n+2 a k r k (1 r) m przechodzimy na skończone granice całkowania funkcja f 2 (r) jest stosunkowo mało zmienna Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

28 Implementacja Kwadratura Eulera-McLaurina przybliżenie całki poprzez sumę E 2 = 1 0 f 2 (r)dr τ f 2 (r α )w α α proponowana postać sumy E 2 1 τ k f 2 τ + 1 }{{} α τ (f 2(0) + f 2 (1)) }{{} w α t α Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

29 Schemat obliczeń Implementacja dla każdego punktu kwadratury przygotuj dane do preselekcji oblicz całki w bazie atomowej wykonaj czteroetapową transformację oblicz przyczynek do energii Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

30 Przechowywanie całek Implementacja Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

31 Implementacja Algorytm wieloprzebiegowy e 2 = µ ( ) (µν λσ)[2(µν λσ) (µσ λν)] νλσ dla każdego punktu kwadratury dla każdego podzbioru µ przygotuj dane do preselekcji oblicz całki w bazie atomowej wykonaj czteroetapową transformację oblicz przyczynek do energii Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

32 Implementacja Algorytm wieloprzebiegowy Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

33 Implementacja Algorytm wieloprzebiegowy Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

34 Dokładność metody Wyniki liniowy łańcuch wody, baza STO-3G, τ = 10, ε = 10 8 liniowe alkany, baza 6-31G**, τ = 10, ε = 10 8 Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

35 Dokładność metody Wyniki zasada błąd względny adenina 1, cytozyna 2, guanina 1, tymina 7, a-t 2, c-g 7, zasady nukleotydowe, baza 6-31G**, τ = 10, ε = 10 8 Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

36 Złożoność czasowa Wyniki liniowy łańcuch wody, baza STO-3G, τ = 10, ε = 10 8 liniowe alkany, baza 6-31G**, τ = 10, ε = 10 8 Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

37 Złożoność pamięciowa Wyniki liniowy łańcuch wody, baza STO-3G, τ = 10, ε = 10 8 liniowe alkany, baza 6-31G**, τ = 10, ε = 10 8 Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

38 (Nie)liniowe skalowanie Wyniki liniowy łańcuch wody, baza STO-3G, τ = 10, ε = 10 8 Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

39 Kontrola dokładności Wyniki łańcuch 10 cząsteczek wody, pamięć 300 łańcuch 10 cząsteczek wody, pamięć 300 MB, baza 6-31G**, ε = 10 8 MB, baza 6-31G**, τ = 10 Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

40 Podsumowanie Wnioski duży zysk na złożoności pamięciowej i czasowej dla dużych przestrzennie układów względem konwencjonalnego MP2 dobra dokładność łatwe sterowanie dokładnością za pomocą parametrów kwadratury i preselekcji preselekcja wykorzystująca rozwinięcie multipolowe zmniejsza zapotrzebowanie na pamięć, ale w obecnej wersji nie zmniejsza czasu obliczeń Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

41 Podsumowanie Podsumowanie zrobiłem MP2 w bazie orbitali atomowych kwadratura Eulera-McLaurina struktury do przechowywania przetransformowanych całek preselekcja wykorzystująca nierówność Schwarza i rozwinięcie multipolowe Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

42 Podsumowanie Bibliografia J. Almlöf, Chem. Phys. Lett. 181, 319 (1991) M. Häser and J. Almlöf, J. Chem. Phys. 96, 1 (1992) M. Häser, Theor. Chim. Acta 87, (1993) P. Ayala and G. Scuseria, J. Chem. Phys. 110, 8 (1999) D. Lambrecht, and C. Ochsenfeld, J. Chem. Phys. 123, (2005) Krzysztof Kowalczyk (ZMOCh) LT-AO MP2 27 maja / 40

Opis korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych. Implementacja metodologii LT-AO-MP2

Opis korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych. Implementacja metodologii LT-AO-MP2 Opis korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych. metodologii Jakub Sumera Krzysztof Kowalczyk 7 stycznia 2009 roku Spis treści Wstęp 1 Wstęp 2 3 4 Plan pracy Wstęp implementacja AO MP2 kwadratowo

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Jagielloński

Uniwersytet Jagielloński Uniwersytet Jagielloński Wydzia l Chemii, Zak lad Chemii Teoretycznej praca magisterska Implementacja efektywnych metod opisu korelacji elektronowej w dużych uk ladach molekularnych Krzysztof Kowalczyk

Bardziej szczegółowo

Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2

Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2 Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2 Jakub Sumera Zak lad Metod Obliczeniowych Chemii Uniwersytet Jagielloński promotor: dr Grzegorz Mazur 27 maja

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Jagielloński Wydzia l Chemii. Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2

Uniwersytet Jagielloński Wydzia l Chemii. Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2 Uniwersytet Jagielloński Wydzia l Chemii praca magisterska Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2 Jakub Sumera Promotor dr Grzegorz Mazur Praca wykonana

Bardziej szczegółowo

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3

Bardziej szczegółowo

WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH

WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH Pod redakcją Anny Piweckiej Staryszak Autorzy poszczególnych rozdziałów Anna Piwecka Staryszak: 2-13; 14.1-14.6; 15.1-15.4; 16.1-16.3; 17.1-17.6;

Bardziej szczegółowo

Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji

Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji Zakład Metod Obliczeniowych Chemii 11 kwietnia 2006 roku 1 Po co? Jak? 2 Algorytm Analiza zbieżności 3 dla układów symetrycznych 4 Fulleren 5 Po co?

Bardziej szczegółowo

Rozwój i zastosowanie wieloreferencyjnych metod sprzężonych klasterów w opisie stanów podstawowych i wzbudzonych układów atomowych i molekularnych

Rozwój i zastosowanie wieloreferencyjnych metod sprzężonych klasterów w opisie stanów podstawowych i wzbudzonych układów atomowych i molekularnych Rozwój i zastosowanie wieloreferencyjnych metod sprzężonych klasterów w opisie stanów podstawowych i wzbudzonych układów atomowych i molekularnych Justyna Cembrzyńska Zakład Mechaniki Kwantowej Uniwersytet

Bardziej szczegółowo

Lokalizacja Orbitali Molekularnych

Lokalizacja Orbitali Molekularnych Lokalizacja Orbitali Molekularnych Regionalnie Zlokalizowane Orbitale Molekularne Marek Giebułtowski Seminarium magisterskie w Zakładzie Chemii Teoretycznej UJ Spis Treści 1 Przegład Metod Lokalizacyjnych

Bardziej szczegółowo

Korelacja elektronowa w metodzie elongacji

Korelacja elektronowa w metodzie elongacji March 28, 2006 1 2 3 4 5 6 Waskie gard la metody jednowyznacznikowe wyznaczanie ca lek dwuelektronowych potrzebnych do budowy macierzy Focka: formalnie O(N 4 ), asymptotycznie O(N 2 ) diagonalizacja macierzy

Bardziej szczegółowo

Inżynierskie metody numeryczne II. Konsultacje: wtorek 8-9:30. Wykład

Inżynierskie metody numeryczne II. Konsultacje: wtorek 8-9:30. Wykład Inżynierskie metody numeryczne II Konsultacje: wtorek 8-9:30 Wykład Metody numeryczne dla równań hiperbolicznych Równanie przewodnictwa cieplnego. Prawo Fouriera i Newtona. Rozwiązania problemów 1D metodą

Bardziej szczegółowo

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, 06.2005. Grupa: A Nazwisko: Imię: Numer indeksu: Ćwiczenia z: Data: Część 1. Test wyboru, max 36 pkt Zaznacz prawidziwe odpowiedzi literą T, a fałszywe N. Każda prawidłowa

Bardziej szczegółowo

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja QR i SVD. P. F. Góra

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja QR i SVD. P. F. Góra Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja QR i SVD P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Transformacja Householdera Niech u R N, u 0. Tworzymy macierz W sposób oczywisty P T = P. Obliczmy

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 10 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2015/16

Bardziej szczegółowo

1 Wykład 4. Proste Prawa wielkich liczb, CTG i metody Monte Carlo

1 Wykład 4. Proste Prawa wielkich liczb, CTG i metody Monte Carlo 1 Wykład 4. Proste Prawa wielkich liczb, CTG i metody Monte Carlo 1.1 Rodzaje zbieżności ciagów zmiennych losowych Niech (Ω, F, P ) będzie przestrzenia probabilistyczna na której określony jest ciag {X

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50

Metody numeryczne. Janusz Szwabiński. Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50 Metody numeryczne Układy równań liniowych, część II Janusz Szwabiński szwabin@ift.uni.wroc.pl Metody numeryczne I (C) 2004 Janusz Szwabiński p.1/50 Układy równań liniowych, część II 1. Iteracyjne poprawianie

Bardziej szczegółowo

17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek

17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 17 KLASYCZNA DYNAMIKA MOLEKULARNA 17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek Rozważamy układ N punktowych cząstek

Bardziej szczegółowo

II. RÓŻNICZKOWANIE I CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Janusz Adamowski

II. RÓŻNICZKOWANIE I CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Janusz Adamowski II. RÓŻNICZKOWANIE I CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Janusz Adamowski 1 1 Różniczkowanie numeryczne Rozważmy funkcję f(x) określoną na sieci równoodległyc węzłów. Funkcja f(x) może być dana za pomocą wzoru analitycznego

Bardziej szczegółowo

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Równania (3.7), pomimo swojej prostoty, nie posiadają poza nielicznymi przypadkami ścisłych rozwiązań,

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. materiały do wykładu dla studentów. 7. Całkowanie numeryczne

Metody numeryczne. materiały do wykładu dla studentów. 7. Całkowanie numeryczne Metody numeryczne materiały do wykładu dla studentów 7. Całkowanie numeryczne 7.1. Całkowanie numeryczne 7.2. Metoda trapezów 7.3. Metoda Simpsona 7.4. Metoda 3/8 Newtona 7.5. Ogólna postać wzorów kwadratur

Bardziej szczegółowo

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Uwarunkowanie zadania numerycznego Niech ϕ : R n R m będzie pewna funkcja odpowiednio wiele

Bardziej szczegółowo

16 Jednowymiarowy model Isinga

16 Jednowymiarowy model Isinga 16 Jednowymiarowy model Isinga Jest to liniowy łańcuch N spinów mogących przyjmować wartości ± 1. Mikrostanem układu jest zbiór zmiennych σ i = ±1, gdzie i = 1,,..., N (16.1) Określają one czy i-ty spin

Bardziej szczegółowo

Prawdopodobieństwo i statystyka

Prawdopodobieństwo i statystyka Wykład XV: Zagadnienia redukcji wymiaru danych 2 lutego 2015 r. Standaryzacja danych Standaryzacja danych Własności macierzy korelacji Definicja Niech X będzie zmienną losową o skończonym drugim momencie.

Bardziej szczegółowo

Lista 6. Kamil Matuszewski 13 kwietnia D n =

Lista 6. Kamil Matuszewski 13 kwietnia D n = Lista 6 Kamil Matuszewski 3 kwietnia 6 3 4 5 6 7 8 9 Zadanie Mamy Pokaż, że det(d n ) = n.... D n =.... Dowód. Okej. Dla n =, n = trywialne. Załóżmy, że dla n jest ok, sprawdzę dla n. Aby to zrobić skorzystam

Bardziej szczegółowo

Redukcja wariancji w metodach Monte-Carlo

Redukcja wariancji w metodach Monte-Carlo 14.02.2006 Seminarium szkoleniowe 14 lutego 2006 Plan prezentacji Wprowadzenie Metoda losowania warstwowego Metoda próbkowania ważonego Metoda zmiennych kontrolnych Metoda zmiennych antytetycznych Metoda

Bardziej szczegółowo

Statystyka i eksploracja danych

Statystyka i eksploracja danych Wykład XII: Zagadnienia redukcji wymiaru danych 12 maja 2014 Definicja Niech X będzie zmienną losową o skończonym drugim momencie. Standaryzacją zmiennej X nazywamy zmienną losową Z = X EX Var (X ). Definicja

Bardziej szczegółowo

Metoda największej wiarygodności

Metoda największej wiarygodności Metoda największej wiarygodności Próbki w obecności tła Funkcja wiarygodności Iloraz wiarygodności Pomiary o różnej dokładności Obciążenie Informacja z próby i nierówność informacyjna Wariancja minimalna

Bardziej szczegółowo

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Macierze. Rozdział Działania na macierzach Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i, j) (i 1,..., n; j 1,..., m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F R lub F C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne Wykład 4

Metody numeryczne Wykład 4 Metody numeryczne Wykład 4 Dr inż. Michał Łanczont Instytut Elektrotechniki i Elektrotechnologii E419, tel. 4293, m.lanczont@pollub.pl, http://m.lanczont.pollub.pl Zakres wykładu Metody skończone rozwiązywania

Bardziej szczegółowo

Całkowanie metodą Monte Carlo

Całkowanie metodą Monte Carlo Całkowanie metodą Monte Carlo Plan wykładu: 1. Podstawowa metoda Monte Carlo 2. Metody MC o zwiększonej efektywności a) losowania ważonego b) zmiennej kontrolnej c) losowania warstwowego d) obniżania krotności

Bardziej szczegółowo

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, 06.2007. Egzamin, Gr. A Imię i nazwisko: Nr indeksu: Section 1. Test wyboru, max 33 pkt Zaznacz prawidziwe odpowiedzi literą T, a fałszywe N. Każda prawidłowa odpowiedź

Bardziej szczegółowo

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 SPIS TREŚCI Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo

Bardziej szczegółowo

Rzędy wiązań chemicznych

Rzędy wiązań chemicznych Seminarium Magisterskie Rzędy wiązań chemicznych w ujęciu Teorii Komunikacji Opracowanie Dariusz Szczepanik Promotor Dr hab. Janusz Mrozek Rzędy wiązań chemicznych w ujęciu Teorii Komunikacji Plan prezentacji

Bardziej szczegółowo

y i b) metoda różnic skończonych nadal problem nieliniowy 2 go rzędu z warunkiem Dirichleta

y i b) metoda różnic skończonych nadal problem nieliniowy 2 go rzędu z warunkiem Dirichleta b) metoda różnic skończonych nadal problem nieliniowy 2 go rzędu z warunkiem Dirichleta przedział (a,b) dzielimy na siatkę, powiedzmy o stałym kroku: punkty siatki: u A y i w metodzie strzałów używamy

Bardziej szczegółowo

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej

Bardziej szczegółowo

Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych

Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki Politechnika Śląska, Gliwice Szybka wielobiegunowa metoda elementów brzegowych w analizie układów liniowosprężystych Algorytm SWMEB. Część

Bardziej szczegółowo

13.1 Układy helopodobne (trójcząstkowe układy dwuelektronowe)

13.1 Układy helopodobne (trójcząstkowe układy dwuelektronowe) Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 13 UKŁADY KILKU CZĄSTEK W MECHANICE KWANTOWEJ 13.1 Układy helopodobne (trójcząstkowe układy dwuelektronowe) Zajmiemy się kwantowym opisem atomu He

Bardziej szczegółowo

Weryfikacja hipotez statystycznych

Weryfikacja hipotez statystycznych Weryfikacja hipotez statystycznych Hipoteza Test statystyczny Poziom istotności Testy jednostronne i dwustronne Testowanie równości wariancji test F-Fishera Testowanie równości wartości średnich test t-studenta

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja ciągła

Optymalizacja ciągła Optymalizacja ciągła 5. Metoda stochastycznego spadku wzdłuż gradientu Wojciech Kotłowski Instytut Informatyki PP http://www.cs.put.poznan.pl/wkotlowski/ 04.04.2019 1 / 20 Wprowadzenie Minimalizacja różniczkowalnej

Bardziej szczegółowo

x y

x y Przykłady pytań na egzamin końcowy: (Uwaga! Skreślone pytania nie obowiązują w tym roku.). Oblicz wartość interpolacji funkcjami sklejanymi (przypadek (case) a), dla danych i =[- 4 5], y i =[0 4 -]. Jaka

Bardziej szczegółowo

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji -go i 2-go rodzaju Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych Wydział Informatyki Politechniki

Bardziej szczegółowo

Modelowanie molekularne

Modelowanie molekularne Ck08 Modelowanie molekularne metodami chemii kwantowej Dr hab. Artur Michalak Zakład Chemii Teoretycznej Wydział Chemii UJ Wykład 10 http://www.chemia.uj.edu.pl/~michalak/mmod2007/ Podstawowe idee i metody

Bardziej szczegółowo

Obliczenia Naukowe. Wykład 12: Zagadnienia na egzamin. Bartek Wilczyński

Obliczenia Naukowe. Wykład 12: Zagadnienia na egzamin. Bartek Wilczyński Obliczenia Naukowe Wykład 12: Zagadnienia na egzamin Bartek Wilczyński 6.6.2016 Tematy do powtórki Arytmetyka komputerów Jak wygląda reprezentacja liczb w arytmetyce komputerowej w zapisie cecha+mantysa

Bardziej szczegółowo

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i,j) (i = 1,,n;j = 1,,m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F = R lub F = C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy F

Bardziej szczegółowo

STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH

STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH Część. STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH.. STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH Rozwiązując układy niewyznaczalne dowolnie obciążone, bardzo często pomijaliśmy wpływ sił normalnych i

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan

Układy równań liniowych. Krzysztof Patan Układy równań liniowych Krzysztof Patan Motywacje Zagadnienie kluczowe dla przetwarzania numerycznego Wiele innych zadań redukuje się do problemu rozwiązania układu równań liniowych, często o bardzo dużych

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Elektron fala stojąca wokół jądra Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkowy

Bardziej szczegółowo

10. Metody obliczeniowe najmniejszych kwadratów

10. Metody obliczeniowe najmniejszych kwadratów 10. Metody obliczeniowe najmniejszych kwadratów 1. Dowód twierdzenia o faktoryzacji macierzy Twierdzenie 1 Każdadodatniookreślon aisymetryczn amacierzm można przedstawíc wpostaci M = PP T gdzie P jest

Bardziej szczegółowo

Numeryczna algebra liniowa. Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1

Numeryczna algebra liniowa. Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1 Numeryczna algebra liniowa Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1 Numeryczna algebra liniowa Numeryczna algebra liniowa obejmuje szereg algorytmów dotyczących wektorów i macierzy, takich jak

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 9 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Liczba szkód N w ciągu roku z pewnego ryzyka ma rozkład geometryczny: k =

Zadanie 1. Liczba szkód N w ciągu roku z pewnego ryzyka ma rozkład geometryczny: k = Matematyka ubezpieczeń majątkowych 0.0.006 r. Zadanie. Liczba szkód N w ciągu roku z pewnego ryzyka ma rozkład geometryczny: k 5 Pr( N = k) =, k = 0,,,... 6 6 Wartości kolejnych szkód Y, Y,, są i.i.d.,

Bardziej szczegółowo

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD października 2009

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD października 2009 STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 4 26 października 2009 Rozkład N(µ, σ). Estymacja σ σ 2 = 1 σ 2π + = E µ,σ (X µ) 2 { (x µ) 2 exp 1 ( ) } x µ 2 dx 2 σ Rozkład N(µ, σ). Estymacja σ σ 2 = 1 σ 2π + = E µ,σ

Bardziej szczegółowo

Zawansowane modele wyborów dyskretnych

Zawansowane modele wyborów dyskretnych Zawansowane modele wyborów dyskretnych Jerzy Mycielski Uniwersytet Warszawski grudzien 2013 Jerzy Mycielski (Uniwersytet Warszawski) Zawansowane modele wyborów dyskretnych grudzien 2013 1 / 16 Model efektów

Bardziej szczegółowo

II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU. Janusz Adamowski

II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU. Janusz Adamowski II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU Janusz Adamowski 1 1 Przestrzeń Hilberta Do opisu stanów kwantowych używamy przestrzeni Hilberta. Przestrzenią Hilberta H nazywamy przestrzeń wektorową

Bardziej szczegółowo

Uogolnione modele liniowe

Uogolnione modele liniowe Uogolnione modele liniowe Jerzy Mycielski Uniwersytet Warszawski grudzien 2013 Jerzy Mycielski (Uniwersytet Warszawski) Uogolnione modele liniowe grudzien 2013 1 / 17 (generalized linear model - glm) Zakładamy,

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 4. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letni 2005/06 Wstęp

Bardziej szczegółowo

1 Macierze i wyznaczniki

1 Macierze i wyznaczniki 1 Macierze i wyznaczniki 11 Definicje, twierdzenia, wzory 1 Macierzą rzeczywistą (zespoloną) wymiaru m n, gdzie m N oraz n N, nazywamy prostokątną tablicę złożoną z mn liczb rzeczywistych (zespolonych)

Bardziej szczegółowo

Efektywność algorytmów

Efektywność algorytmów Efektywność algorytmów Algorytmika Algorytmika to dział informatyki zajmujący się poszukiwaniem, konstruowaniem i badaniem własności algorytmów, w kontekście ich przydatności do rozwiązywania problemów

Bardziej szczegółowo

Rachunek całkowy - całka oznaczona

Rachunek całkowy - całka oznaczona SPIS TREŚCI. 2. CAŁKA OZNACZONA: a. Związek między całką oznaczoną a nieoznaczoną. b. Definicja całki oznaczonej. c. Własności całek oznaczonych. d. Zastosowanie całek oznaczonych. e. Zamiana zmiennej

Bardziej szczegółowo

1 Macierz odwrotna metoda operacji elementarnych

1 Macierz odwrotna metoda operacji elementarnych W tej części skupimy się na macierzach kwadratowych. Zakładać będziemy, że A M(n, n) dla pewnego n N. Definicja 1. Niech A M(n, n). Wtedy macierzą odwrotną macierzy A (ozn. A 1 ) nazywamy taką macierz

Bardziej szczegółowo

Obliczenia iteracyjne

Obliczenia iteracyjne Lekcja Strona z Obliczenia iteracyjne Zmienne iteracyjne (wyliczeniowe) Obliczenia iteracyjne wymagają zdefiniowania specjalnej zmiennej nazywanej iteracyjną lub wyliczeniową. Zmienną iteracyjną od zwykłej

Bardziej szczegółowo

Aproksymacja. j<k. L 2 p[a, b] l 2 p,n X = Lemat 1. Wielomiany ortogonalne P 0,P 1,...,P n tworza przestrzeni liniowej Π n. Dowód.

Aproksymacja. j<k. L 2 p[a, b] l 2 p,n X = Lemat 1. Wielomiany ortogonalne P 0,P 1,...,P n tworza przestrzeni liniowej Π n. Dowód. Metody numeryczne Paweł Zieliński p. 1/19 Lemat 1. Wielomiany ortogonalne P 0,P 1,...,P n tworza bazę przestrzeni liniowej Π n. Dowód. Lemat 2. Dowolny wielomian Q j stopnia j niższego od k jest prostopadły

Bardziej szczegółowo

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 6. Metoda diagramowa. Obszary stabilności. P. F. Góra

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 6. Metoda diagramowa. Obszary stabilności. P. F. Góra Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 6. Metoda diagramowa. Obszary stabilności. P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2013 Metoda diagramowa Ręczne wyprowadzanie równan wiaż acych współczynniki

Bardziej szczegółowo

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 3 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA 3.1 Wstęp Metoda ta umożliwia opis układu złożonego z wielu jonów i elektronów w stanie podstawowym. Hamiltonian układu

Bardziej szczegółowo

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: (N, ), (Z, +) (Z, ), (R, ), (Q \ {}, ) czym jest element neutralny i przeciwny w grupie?,

Bardziej szczegółowo

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka Momenty Zmienna losowa jest wystarczająco dokładnie opisana przez jej rozkład prawdopodobieństwa. Względy praktyczne dyktują jednak potrzebę znalezienia charakterystyk

Bardziej szczegółowo

Testowanie hipotez statystycznych.

Testowanie hipotez statystycznych. Bioinformatyka Wykład 9 Wrocław, 5 grudnia 2011 Temat. Test zgodności χ 2 Pearsona. Statystyka χ 2 Pearsona Rozpatrzmy ciąg niezależnych zmiennych losowych X 1,..., X n o jednakowym dyskretnym rozkładzie

Bardziej szczegółowo

Rozdział 22 METODA FUNKCJONAŁÓW GĘSTOŚCI Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1

Rozdział 22 METODA FUNKCJONAŁÓW GĘSTOŚCI Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 22 METODA FUNKCJONAŁÓW GĘSTOŚCI 22.1 Wstęp Definiujemy dla gazu elektronowego operatory anihilacji ψ σ (r) i kreacji ψ σ(r) pola fermionowego ψ σ

Bardziej szczegółowo

Wstęp do sieci neuronowych, wykład 12 Wykorzystanie sieci rekurencyjnych w optymalizacji grafowej

Wstęp do sieci neuronowych, wykład 12 Wykorzystanie sieci rekurencyjnych w optymalizacji grafowej Wstęp do sieci neuronowych, wykład 12 Wykorzystanie sieci rekurencyjnych w optymalizacji grafowej Maja Czoków, Jarosław Piersa Wydział Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika 2013-01-09

Bardziej szczegółowo

Numeryczna algebra liniowa

Numeryczna algebra liniowa Numeryczna algebra liniowa Numeryczna algebra liniowa obejmuje szereg algorytmów dotyczących wektorów i macierzy, takich jak podstawowe operacje na wektorach i macierzach, a także rozwiązywanie układów

Bardziej szczegółowo

det[a 1,..., A i,..., A j,..., A n ] + det[a 1,..., ka j,..., A j,..., A n ] Dowód Udowodniliśmy, że: det[a 1,..., A i + ka j,..., A j,...

det[a 1,..., A i,..., A j,..., A n ] + det[a 1,..., ka j,..., A j,..., A n ] Dowód Udowodniliśmy, że: det[a 1,..., A i + ka j,..., A j,... Wykład 14 Wyznacznik macierzy cd Twierdzenie 1 Niech A będzie macierzą kwadratową i niech A i, A j będą dwiema różnymi jej kolumnami, wtedy dla dowolnego k K: det[a 1,, A i,, A j,, A n ] det[a 1,, A i

Bardziej szczegółowo

KADD Minimalizacja funkcji

KADD Minimalizacja funkcji Minimalizacja funkcji Poszukiwanie minimum funkcji Foma kwadratowa Metody przybliżania minimum minimalizacja Minimalizacja w n wymiarach Metody poszukiwania minimum Otaczanie minimum Podział obszaru zawierającego

Bardziej szczegółowo

Analiza funkcjonalna 1.

Analiza funkcjonalna 1. Analiza funkcjonalna 1. Wioletta Karpińska Semestr letni 2015/2016 0 Bibliografia [1] Banaszczyk W., Analiza matematyczna 3. Wykłady. (http://math.uni.lodz.pl/ wbanasz/am3/) [2] Birkholc A., Analiza matematyczna.

Bardziej szczegółowo

DOPASOWYWANIE KRZYWYCH

DOPASOWYWANIE KRZYWYCH DOPASOWYWANIE KRZYWYCH Maciej Patan Uniwersytet Zielonogórski Motywacje Przykład 1. Dane o przyroście światowej populacji są aktualizowane co każde 10 lat, celem szacowania średniego przyrostu rocznego.

Bardziej szczegółowo

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH Transport, studia I stopnia Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać ogólna równania nieliniowego Często występującym, ważnym problemem obliczeniowym

Bardziej szczegółowo

Układ RLC z diodą. Zadanie: Nazwisko i imię: Nr. albumu: Grzegorz Graczyk. Nazwisko i imię: Nr. albumu:

Układ RLC z diodą. Zadanie: Nazwisko i imię: Nr. albumu: Grzegorz Graczyk. Nazwisko i imię: Nr. albumu: Politechnika Łódzka TIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2009/2010 sem. 3. grupa II Zadanie: Układ z diodą Termin: 5 I 2010 Nr. albumu: 150875 Nazwisko i imię: Grzegorz Graczyk Nr. albumu: 151021

Bardziej szczegółowo

Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)

Dystrybucje, wiadomości wstępne (I) Temat 8 Dystrybucje, wiadomości wstępne (I) Wielkości fizyczne opisujemy najczęściej przyporządkowując im funkcje (np. zależne od czasu). Inną drogą opisu tych wielkości jest przyporządkowanie im funkcjonałów

Bardziej szczegółowo

Modele zapisane w przestrzeni stanów

Modele zapisane w przestrzeni stanów Modele zapisane w przestrzeni stanów Modele Przestrzeni Stanów (State Space Models) sa to modele, w których część parametrów jest nieobserwowalna i losowa. Zachowanie wielowymiarowej zmiennej y t zależy

Bardziej szczegółowo

Obliczenia naukowe Wykład nr 2

Obliczenia naukowe Wykład nr 2 Obliczenia naukowe Wykład nr 2 Paweł Zieliński Katedra Informatyki, Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Politechnika Wrocławska Literatura Literatura podstawowa [1] D. Kincaid, W. Cheney, Analiza

Bardziej szczegółowo

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ Problem Jak rozwiązać podany układ równań? 2x + 5y 8z = 8 4x + 3y z = 2x + 3y 5z = 7 x + 8y 7z = Definicja Równanie postaci a x + a 2 x 2 + + a n x n = b gdzie a, a 2, a

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN MAGISTERSKI, czerwiec 2015 Biomatematyka

EGZAMIN MAGISTERSKI, czerwiec 2015 Biomatematyka Biomatematyka Rozpatrzmy chorobę, która rozprzestrzenia się za pośrednictwem nosicieli, u których nie występują jej symptomy. Niech C(t) oznacza liczbę nosicieli w chwili t. Zakładamy, że nosiciele są

Bardziej szczegółowo

Matematyka dla DSFRiU zbiór zadań

Matematyka dla DSFRiU zbiór zadań I Matematyka dla DSFRiU zbiór zadań do użytku wewnętrznego Sumowanie skończone W zadaniach -4 obliczyć podaną sumę. dr Leszek Rudak Uniwersytet Warszawski Wydział Zarządzania. 5 i. i= 4 i. i= 5 ( ) i i=

Bardziej szczegółowo

Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe

Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe Wiązania jonowe i kowalencyjne Ograniczenia teorii Lewisa Orbitale cząsteczkowe Kombinacja liniowa orbitali atomowych Orbitale dwucentrowe Schematy nakładania orbitali Diagramy

Bardziej szczegółowo

JEDNORÓWNANIOWY LINIOWY MODEL EKONOMETRYCZNY

JEDNORÓWNANIOWY LINIOWY MODEL EKONOMETRYCZNY JEDNORÓWNANIOWY LINIOWY MODEL EKONOMETRYCZNY Będziemy zapisywać wektory w postaci (,, ) albo traktując go jak macierz jednokolumnową (dzięki temu nie będzie kontrowersji przy transponowaniu wektora ) Model

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie układów równań liniowych metody przybliżone Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych

Rozwiązywanie układów równań liniowych metody przybliżone Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych Rozwiązywanie układów równań liniowych metody przybliżone Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metod numerycznych Piotr Modliński Wydział Geodezji i Kartografii PW 14 stycznia 2012 P. Modliński, GiK PW Rozw.

Bardziej szczegółowo

Uwzględnienie energii korelacji w metodach ab initio - przykłady

Uwzględnienie energii korelacji w metodach ab initio - przykłady Uwzględnienie energii korelacji w metodach ab initio - przykłady Funkcje falowe (i funkcje bazy) jawnie skorelowane - zależa jawnie od odległości międzyelektronowych r ij = r i r j Funkcje falowe w postaci

Bardziej szczegółowo

Zasady analizy algorytmów

Zasady analizy algorytmów Zasady analizy algorytmów A więc dziś w programie: - Kilka ważnych definicji i opisów formalnych - Złożoność: czasowa i pamięciowa - Kategorie problemów - Jakieś przykłady Problem: Zadanie możliwe do rozwiązania

Bardziej szczegółowo

Numeryczne metody optymalizacji Optymalizacja w kierunku. informacje dodatkowe

Numeryczne metody optymalizacji Optymalizacja w kierunku. informacje dodatkowe Numeryczne metody optymalizacji Optymalizacja w kierunku informacje dodatkowe Numeryczne metody optymalizacji x F x = min x D x F(x) Problemy analityczne: 1. Nieliniowa złożona funkcja celu F i ograniczeń

Bardziej szczegółowo

Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R

Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R Metody numeryczne i symulacje stochastyczne Mateusz Topolewski woland@mat.umk.pl Wydział Matematyki i Informatyki UMK Plan działania 1 Całkowanie

Bardziej szczegółowo

Statystyka i eksploracja danych

Statystyka i eksploracja danych Wykład II: i charakterystyki ich rozkładów 24 lutego 2014 Wartość oczekiwana Dystrybuanty Słowniczek teorii prawdopodobieństwa, cz. II Wartość oczekiwana Dystrybuanty Słowniczek teorii prawdopodobieństwa,

Bardziej szczegółowo

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 3 Specjalne metody elektrostatyki 3 3.1 Równanie Laplace

Bardziej szczegółowo

RACHUNEK MACIERZOWY. METODY OBLICZENIOWE Budownictwo, studia I stopnia, semestr 6. Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska

RACHUNEK MACIERZOWY. METODY OBLICZENIOWE Budownictwo, studia I stopnia, semestr 6. Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska RACHUNEK MACIERZOWY METODY OBLICZENIOWE Budownictwo, studia I stopnia, semestr 6 Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Czym jest macierz? Definicja Macierzą A nazywamy

Bardziej szczegółowo

Modelowanie molekularne

Modelowanie molekularne Modelowanie molekularne metodami chemii kwantowej Dr hab. Artur Michalak Zakład Chemii Teoretycznej Wydział Chemii UJ Wykład 4 http://www.chemia.uj.edu.pl/~michalak/mmod2007/ Podstawowe idee i metody chemii

Bardziej szczegółowo

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus 3 listopada 06r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej

Bardziej szczegółowo

Struktura elektronowa σ-kompleksu benzenu z centrum aktywnym Fe IV O cytochromu P450

Struktura elektronowa σ-kompleksu benzenu z centrum aktywnym Fe IV O cytochromu P450 Struktura elektronowa σ-kompleksu benzenu z centrum aktywnym Fe IV O cytochromu P450 Modelowanie metodami DFT, CASSCF i CASPT2 Andrzej Niedziela 1 1 Wydział Chemii Uniwersytet Jagielloński 14.01.2009 /Seminarium

Bardziej szczegółowo

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Matematyka stosowana i metody numeryczne Ewa Pabisek Adam Wosatko Piotr Pluciński Matematyka stosowana i metody numeryczne Konspekt z wykładów Błędy obliczeń Błędy można podzielić na: modelu, metody, wejściowe (początkowe), obcięcia, zaokrągleń..

Bardziej szczegółowo

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j =

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j = 11 Algebra macierzy Definicja 11.1 Dla danego ciała F i dla danych m, n N funkcję A : {1,..., m} {1,..., n} F nazywamy macierzą m n (macierzą o m wierszach i n kolumnach) o wyrazach z F. Wartość A(i, j)

Bardziej szczegółowo

Całki powierzchniowe w R n

Całki powierzchniowe w R n Całki powierzchniowe w R n Na początek małe uzupełnienie z algebry liniowej. Niech R n k oznacza przestrzeń liniową macierzy o n wierszach i k kolumnach. Dla dowolnej macierzy A R n k, gdzie k n, połóżmy

Bardziej szczegółowo

Value at Risk (VaR) Jerzy Mycielski WNE. Jerzy Mycielski (Institute) Value at Risk (VaR) / 16

Value at Risk (VaR) Jerzy Mycielski WNE. Jerzy Mycielski (Institute) Value at Risk (VaR) / 16 Value at Risk (VaR) Jerzy Mycielski WNE 2018 Jerzy Mycielski (Institute) Value at Risk (VaR) 2018 1 / 16 Warunkowa heteroskedastyczność O warunkowej autoregresyjnej heteroskedastyczności mówimy, gdy σ

Bardziej szczegółowo

Plan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi z matematyki w zakresie podstawowym dla klasy 1 zsz Katarzyna Szczygieł

Plan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi z matematyki w zakresie podstawowym dla klasy 1 zsz Katarzyna Szczygieł Plan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi z matematyki w zakresie podstawowym dla klasy 1 zsz Katarzyna Szczygieł Lp. Temat Kształcone umiejętności 1 Zasady pracy na lekcjach matematyki. Dział I. LICZBY

Bardziej szczegółowo