SYLLABUS. specjalność: dziennikarska i nauczycielska. poziom kształcenia: studia pierwszego. profil kształcenia: praktyczny

Transkrypt

1 SYLLABUS Lp. Element Opis 1 2 Nazwa Typ Kultura języka Obowiązkowy 3 Instytut Instytut Nauk Humanistyczno-Społecznych i Turystyki 4 5 Kod Kierunek, specjalność, poziom i profil PPWSZ-FP-1-17-s kierunek: filologia polska specjalność: dziennikarska i nauczycielska poziom : studia pierwszego profil : praktyczny 6 Forma studiów stacjonarne niestacjonarne 7 Rok studiów, semestr Rok I, sem. 1, 2. 8 Forma zajęć i liczba godzin dydaktycznych wymagających bezpośrednieg o udziału nauczy-ciela i studentów Stacjonarne: 60 godz. (30 w sem. 1. i 30 w sem. 2.) Niestacjonarne: 9 Punkty ECTS 4 Nakład pracy studenta bilans punktów ECTS Forma aktywności studenta Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich, w tym: Obciążenie studenta Studia stacjonarne Studia niestacjonarne godz.: ECTS: godz.: ECTS: 62 2,4

2 Udział w wykładach (godz.) Udział w ćwiczeniach/ seminariach/ zajęciach praktycznych/ praktykach zawodowych (godz.) 60 Dodatkowe godziny kontaktowe z nauczycielem (godz.) Udział w egzaminie (godz.) 2 Obciążenie studenta związane z nauką samodzielną, w tym: Samodzielne studiowanie tematyki zajęć/ przygotowanie się do ćwiczeń (godz.) Przygotowanie do zaliczenia/ egzaminu (godz.) Wykonanie prac zaliczeniowych (referat, projekt, prezentacja itd.) (godz.) Obciążenie studenta w ramach zajęć związanych z praktycznym przygotowaniem zawodowym godz.:40 ECTS:1,6 godz.: ECTS: 20 godz.: ECTS: godz.: ECTS: Suma (obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną) godz.: 2 ECTS: 4 godz.: ECTS: Nauczyciel akademicki odpowiedzial ny za przedmiot/ moduł (egzaminując y) Nauczyciele akademiccy prowadzący przedmiot/ moduł Prof. dr hab. Józef Kąś Prof. dr hab. Józef Kąś 13 Wymagania (kompetencje) Podstawowa wiedza gramatyczna z poziomu szkolnego.

3 wstępne 14 Założenia cele przedmiotu i Zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami poprawności językowej i ich wykorzystaniem w ustnym i pisemnym posługiwanieu się językiem. Opis w zakresie: Odniesienie do kierunkowych Odniesienie do dla obszaru WIEDZY W1 Student zna i rozumie pojęcie błędu językowego oraz klasyfikację błędów. W2 Student zna kryteria poprawności językowej. 15 Efekty W3 Student zna źródła wiedzy z zakresu poprawności językowej (słowniki, poradniki, poradniki internetowe). UMIEJĘTNOŚCI U1 U2 Student umie poprawnie zredagować tekst. Student umie korzystać z wydawnictw poprawnościowych. K_U01 K_U02 KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH H1P_U01, H1P_U09, H1P_U H1P_U02, H1P_U03, H1P_U, H1P_U12 K1 Student, a później absolwent, jest przygotowany do upowszechniania poprawności językowej. K_K03 H1P_K02 H1P_K03 K2 Student, a później absolwent, jest przygotowany do współpracy z mediami drukowanymi i elektronicznymi. K_K05 H1P_K02 H1P_K03 H1P_K05 16 Treści Celem zajęć jest zapoznanie się studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu poprawności językowej, wyposażenie go w wiedzę potrzebną do sprawnego i poprawnego posługiwania się językiem polskim w mowie i piśmie oraz wyrobienie nawyków korzystania z różnorodnych poradników językowych. Zagadnienia do realizacji na zajęciach: 1. Pojęcie teoretyczne: kultura języka, norma kodyfikowana i uzualna, system językowy, błąd językowy a innowacja językowa, zróżnicowanie sytuacyjne i stylistyczne polszczyzny, kompetencja językowa a kompetencja socjolingwistyczna. 2. Kryteria poprawności językowej. 3. Regionalizm dialektyzm gwaryzm. 4. Typologia błędów językowych. Kultura języka jako poprawność posługiwania się językiem na wszystkich jego poziomach, a w szczególności: a) wymowa samogłosek nosowych, akcent,

4 17 18 Stosowane metody dydaktyczne Metody weryfikacji (w odniesieniu do poszczególnych ) b) wybrane zagadnienia z fleksji rzeczownika, zwłaszcza odmiana liczebników i nazwisk, c) formy krótkie i długie przymiotnika (typ pełen pełny), d) błędy językowe na podłożu gwarowym, e) błędy leksykalne na podłożu semantycznym i regionalnym, f) poprawność frazeologiczna, g) interpunkcja: użycie dywizu i przecinka, h) kolokacje. Kultura językowa rozumiana jako grzeczność językowa: a) formy zwracania się do rozmówcy, b) netykieta w internecie, c) hejt internetowy, mowa nienawiści i jej konsekwencje, d) etyczna i merytoryczna odpowiedzialność za słowo. Te i podobne zagadnienia omawia się w kontekście dziennikarskiej specjalności studiów. Dyskusja grupowa, wykład informacyjny, praca z tekstem, instruktaż, metoda symulacyjna. Efekt kształceni a W1 W2 W3 U1 U2 K1 Sposób weryfikacji np. egzamin ustny, egzamin pisemny, zaliczenie ustne, kolokwium, projekt, referat, prezentacja, sprawozdanie, dyskusje, obserwacja w czasie zajęć itd. Referat i prezentacja. Właściwe wykorzystanie słowników. Właściwą weryfikacją kompetencji społecznych w zakresie kultury języka jest i będzie akceptacja społeczna zachowania językowego studenta. K2 Przygotowanie do przeprowadzenia wywiadu telewizyjnego Kryteria oceny osiągniętych Forma i warunki zaliczenia, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu / zaliczenia z oceną Poziom przygotowania merytorycznego do egzaminu, sprawność wypowiedzi na egzaminie i aktywność na zajęciach. Egzamin ustny i aktywność na zajęciach. Student przygotowuje na egzamin wybrany tekst (teksty), np. z prasy, internetu i zobowiązany jest do poprawienia jego redakcji oraz omówienia zaobserwowanych błędów.

5 Wykaz literatury podstawowej Wykaz literatury uzupełniające j Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk zawodowych A. Markowski (red.), Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa 1999 (i wyd. nast.). J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski, Lublin 1993 ( i wyd. następne). H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa S. Urbańczyk (red.), Encyklopedia języka polskiego, Wrocław 1991 (i wyd. następne). Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. J. Podracki, Warszawa Z. Klemensiewicz, Higiena językowego obcowania, JP 1965, R. XLV, s J. Puzynina, O pojęciu kultury języka, PorJ 1990, z. 3, s M. Kucała, Formy dopełniacza w bierniku liczby pojedynczej rzeczowników męskich nieżywotnych, [w:] W służbie nauce i szkole. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Doktorowi Zenonowi Klemensiewiczowi, Warszawa 1970, s A. Markowski, Polszczyzna końca XX wieku, Warszawa H. i T. Zgółkowie, Językowy savoir-vivre, Poznań Nie dotyczy.