1. Sylabusy przedmiotów/modułów zajęć

Transkrypt

1 1. Sylabusy przedmiotów/modułów zajęć Lp. Element Opis 1 Nazwa Interwencja kryzysowa 2 Typ wyboru 3 Instytut Nauk o Zdrowiu 4 Kod PPWSZ-RM-1-64A 5 Kierunek, kierunek: Ratownictwo medyczne specjalność, specjalność: poziom i poziom : studia pierwszego stopnia profil profil : praktyczny 6 Forma studiów stacjonarne niestacjonarne 7 Rok studiów, semestr Rok III, semestr VI Rok III, semestr VI Forma zajęć i liczba godzin Stacjonarne: Niestacjonarne: 8 dydaktycznych wymagających bezpośrednieg 15 godzin ćwiczeń 15 godzin ćwiczeń o udziału nauczy-ciela i studentów 9 Punkty ECTS ECTS 1 10 Forma aktywności studenta Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich, w tym: Udział w wykładach (godz.) Udział w ćwiczeniach/ seminariach/ zajęciach praktycznych/ praktykach zawowych (godz.) Dodatkowe godziny kontaktowe z nauczycielem (godz.) Udział w egzaminie (godz.) Obciążenie studenta związane z nauką samodzielną, w tym: Nakład pracy studenta bilans punktów ECTS Obciążenie studenta Studia stacjonarne Studia niestacjonarne godz.: 15 ECTS: 0, 6 godz.: 15 ECTS:0, godz.: 10 ECTS:0,4 godz.: 10 ECTS:0,4

2 11 12 Samodzielne studiowanie tematyki zajęć/ przygotowanie się ćwiczeń (godz.) Przygotowanie zaliczenia/ egzaminu (godz.) Wykonanie prac zaliczeniowych (referat, projekt, prezentacja itd.) (godz.) Obciążenie studenta w ramach zajęć związanych z praktycznym przygotowaniem godz.: ECTS: godz.: ECTS: zawowym Suma (obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną) godz.:25 ECTS:1 Godz:25 ECTS:1 Nauczyciel akademicki odpowiedzial ny za przedmiot/ Dr Anna Baranowska-Wolnicka moduł (egzaminując y) Nauczyciele akademiccy prowadzący Dr Anna Baranowska-Wolnicka przedmiot/ moduł 13 Wymagania (kompetencje) wstępne Wiedza z zakresu psychologii ogólnej i klinicznej. 14 Założenia cele przedmiotu i Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów w problematykę interwencji kryzysowej. Problematyka zajęć obejmuje opis i analizę zaburzeń zachowania pacjentów w kryzysie. Omawiane będą możliwości i ograniczenia w nawiązywaniu kontaktu, metody diagnozy, formy i rodzaje sytuacji kryzysowych, udział czynników sytuacyjnych, śrowiskowych i osobowościowych w genezie zaburzeń. 15 Efekty W1 Opis efektów w zakresie: WIEDZY Zna psychologiczne i społeczne uwarunkowania zachowań ludzkich w Odniesienie kierunkowy ch efektów K1_W07 Odniesienie efektów dla obszaru M1_W05

3 16 Treści relacjach z innymi. Zna i rozumie psychospołeczne W2 uwarunkowania związane ze zdrowiem i jego ochroną oraz chorobą. K1_W08 W3 Zna i rozumie problemy osób chorych, niepełnosprawnych i kalekich. K1_W09 W4 Zna i rozumie mechanizmy wywołujące K1_W10 stres, omawia objawy i skutki stresu. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi skutecznie komunikować się z pacjentem, jego rodziną/opiekunem, świadkami zdarzenia, członkami U1 zespołów ratownictwa medycznego oraz innymi osobami reprezentującymi K1-U38 służby i organizacje współpracujące, wykorzystując werbalne i niewerbalne techniki komunikacji. Potrafi stosować techniki wsparcia U2 psychologicznego ze szczególnym K1_U40 uwzględnieniem sytuacji kryzysowych. Potrafi wyjaśnić pacjentowi i/lub jego U3 rodzinie, jego sytuacje zdrowotną i uzasadnić decyzję o sposobie dalszego K1_U41 postępowania. Techniki zbierania informacji: potrafi przeprowadzić wywiad śrowiskowy i ratowniczy, prowadzić obserwacje ukierunkowaną, analizę stępnej U4 kumentacji medycznej, potrafi K1_U42 wykorzystać stępne narzędzia służące identyfikacji członków ryzyka oraz ocenie stanu zdrowia w tym skale oceny ilościowe i jakościowe Potrafi identyfikować czynniki U5 wywołujące stres oraz umiejętnie stosować techniki radzenia sobie ze K1_U46 stresem. KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Przejawia szacunek wobec pacjenta, klienta, grup społecznych, wykazuje K1 otwartość i zrozumienie wobec odmiennych poglądów, postaw i K1_K03 zachowań ukształtowanych przez różne czynniki społeczno-kulturowe. Formułuje opinie tyczące pacjentów, klientów, grup społecznych w sposób K2 zapewniający przestrzeganie tajemnicy zawowej, zachowując ostrożność, K1_K08 obiektywizm i krytycyzm w ich wyrażaniu. Treści : 1. Pojęcie kryzysu i interwencji kryzysowej 2. Geneza i rozwój służb kryzysowych w Europie. 3. Wokół pojęcia kryzysu implikacje diagnostyczne i terapeutyczne. M1_W05 M1_U05 M1_U10 M1_U02 M1_U05 M1_U11 M1_K03 M1_K08 M1_K08

4 4. Socjologiczne wyznaczniki kryzysu. 5. Rodzina wobec choroby nowotworowej dziecka. 6. Przemoc w rodzinie rys historyczny. 7. Przemoc psychiczna, fizyczna, materialna i seksualna. 8. Bezrobotny i bezrobocie. 9. Pomoc psychologiczna w opiece terminalnej i w okresie żałoby. 10. Stres posttraumatyczny. Przegląd zagadnienia. 11. Pomoc psychologiczna w sytuacji katastrofy Stosowane metody dydaktyczne Metody weryfikacji efektów (w odniesieniu poszczególnych efektów) Kryteria oceny osiągniętych efektów Forma i warunki zaliczenia, w tym zasady puszczenia egzaminu / zaliczenia z oceną Wykaz literatury podstawowej Ćwiczenia, dyskusja, zajęcia praktyczne, pokaz, metoda sytuacyjna, metoda przypadków, konwersatorium, samokształcenie. Efekt kształceni a W1 W2 W3 W4 U1 U2 U3 U4 U5 K1 K2 Sposób weryfikacji efektów Egzamin pisemny Egzamin pisemny Uzyskanie co najmniej 60% z przedłożonych zagadnień tyczących interwencji kryzysowej. Zaliczenie wszystkich zadań mowych. Min. 80% obecności na zajęciach. Aktywność na zajęciach Zaliczenie ćwiczeń na podstawie obecności, aktywności i przedstawienia prezentacji z zakresu psychologii ogólnej, różnicowej. Zaliczenie egzaminu pisemnego. 1. Sęk I. Psychologia kliniczna, PWN, Katsching H., Konieczna T., Przegląd problemów psychiatrii pierwszej

5 pomocy i interwencji kryzysowej, Materiały Konferencji Interwencji Kryzysowej, Bonn Cechnicki A., Uwagi o modelu podatności na zranienia w schizofrenii, Psychoterapia 1990, 3/74, Wykaz literatury uzupełniające j Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk zawowych 1Aleksandrowicz J., Zaburzenia nerwicowe. WL PZWL, Bilikiewicz A., Psychiatria, PZWL, Carson R.C., Buchter J.N., Mineka S., Psychologia zaburzeń., GWP, Klimasiński K., Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej, UJ, Sek H. (red) Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa 2005.