(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int. Cl. A01K75/00 ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2008/20 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, w szczególności sieci rybackiej oraz uzyskana w ten sposób sieć rybacka (30) Pierwszeństwo: FR FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2007/36 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 12/2008 (73) Uprawniony z patentu: Establissements Armand Mondiet, Gujan-mestras, FR Le Goff Gérard, Landela, FR Conte Jean-Bernard, Plouezec, FR PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: LE GOFF Gérard, Landela, FR CONTE Jean-Bernard, Plouezec, FR (74) Pełnomocnik: Łazewska i Łazewski sp. j. rzecz. pat. Łazewska Sławomira Warszawa skr. poczt. 100 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 Z-5345 EP B1 Sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, w szczególności sieci rybackiej oraz uzyskana w ten sposób sieć rybacka Opis Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, w szczególności sieci rybackiej oraz dotyczy sieci rybackiej. Dokument FR opisuje sposób połączenia zwojów sieci rybackich aby uzyskać sieć rybacką zwaną również "tramails". Zgodnie z tym dokumentem, zwoje łączy się wstępnie i między sobą przy pomocy środka wiążącego lub nici włókienniczej. Górne oczka tego wstępnego połączenia zwojów sieci nawleka się następnie na nić połączeniową, która jest przymocowana do wodnicy zwanej także liną osadową sieci. W taki sam sposób, oczka dolne tego wstępnego połączenia nawleka się na nić połączeniową, która jest przymocowana do liny balastowej. W dalszej części opisu jak również w przypadku różnych rysunków, opisano jedynie górną część sieci, wiedząc, że część dolną można wytworzyć w taki sam sposób. Takie połączenie wiąże się z dużym nakładem pracy ręcznej. Dla zmniejszenia kosztów wytwarzania producenci starają się coraz bardziej, aby umieścić jak największą część tego połączenia w strefach o małych kosztach pracy ręcznej. Jednakże, połączenie z linami osadowymi i balastowymi można wykonywać tylko w bliskości portów macierzystych

3 2 statków. Istotnie, transport sieci wyposażonej w liny osadowe i balastowe (z ewentualnym transportem sieci przed ich wyposażeniem) jest stosunkowo drogi, a koszt ten jest większy od kosztu połączenia, w przeciwieństwie do zwojów sieci, które są lekkie i można je przewieźć z jednego kontynentu na inny przy kosztach transportu znacznie zmniejszonych. Tak więc, zwoje sieci łączy się wstępnie w krajach o małych kosztach pracy ręcznej. Ten zespół wstępnie połączony łączy się następnie w linami osadowymi i balastowymi przy pomocy nici łączącej. Zgodnie z pierwszym rozwiązaniem technicznym objaśnionym przez figurę 1, dodaje się do krajki zwojów 10 półoczka 14, które zapewniają tak samo połączenie w regularnych odstępach zwojów o dużych oczkach ze zwojem o małych oczkach. Następnie wprowadza się nić połączeniową 12 poprzez półoczka 14. Można stosować inne rozwiązania techniczne dla połączenia krajki zwojów 10 z nicią połączeniową 12, jak przedstawia, na przykład, dokument GB-A Zgodnie z rozwiązaniem technicznym objaśnionym przez figurę 1, nić połączeniową 12 łączy się punktowo w regularnych odstępach z liną osadową lub balastową 18, wydzielając, pomiędzy każdymi punktami punktowego łączenia, wstępnie określoną liczbę oczek, równą na przykład cztery, zgodnie z przykładem objaśniającym, a miejsca punktowego łączenia rozmieszczone są prostopadle w stosunku do połączeń zwojów o małych i dużych oczkach. Nawet, jeśli to rozwiązanie techniczne pozwala zachować, w czasie użytkowania, zwoje rozdzielone w sposób równomierny na całej długości liny osadowej i balastowej, to nie zapewnia ono pełnej satysfakcji, gdyż wstępne połączenie oraz właściwe połączenie na linach osadowych i/lub balastowych są stosunkowo czasochłonne, a więc kosztowne. W uzupełnieniu, rozdzielenie lin osadowych podczas wymiany zwojów, jest stosunkowo czasochłonne i kosztowne.

4 3 Zgodnie z rozwiązaniem technicznym objaśnionym przez figurę 2, tworzy się pętle 16 z nici łączącej 12, aby zapewnić połączenie pomiędzy nicią łączącą 12 i liną osadową lub balastową 18 przy pomocy dwóch odwróconych półkluczy. Do ostatniego połączenia wystarczy więc umieścić pętle 16 na przewodzie, przeprowadzić linę 18 przez wspomniany przewód i wyciągnąć linę osadową lub balastową 18, aby umieścić pętle w sposób regularny na całej długości. Takie połączenie jest w szczególności opisane w dokumencie WO- 03/ Niniejszy wynalazek przedstawia rozwiązanie alternatywne proponując sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, w szczególności sieci rybackich, pozwalający na szybkie połączenie, prostym sposobem, zwojów z linami osadowymi i/lub balastowymi, aby zmniejszyć koszty. W tym celu, przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci zgodnie z zastrzeżeniem 1, w szczególności sieci rybackich, obejmujący co najmniej jeden zwój przymocowany do co najmniej jednej nici łączącej, która jest przymocowana na poziomie stref połączenia, z liną osadową i/lub balastową, znamienny tym, że polega na użyciu nici łączącej pod postacią końcówki obejmującej co najmniej dwie nici, żyły, sploty kabla lub liny, kable lub podobne oraz na przejściu liny osadowej i/lub balastowej co najmniej jednokrotnie pomiędzy nićmi, żyłami, splotami kabla lub liny, kablami lub podobnymi, końcówki na poziomie stref połączenia. Przedmiotem wynalazku jest także sieć rybacka zgodnie z zastrzeżeniem 6 oraz wstępne połączenie sieci zgodnie z zastrzeżeniem 9. Inne cechy charakterystyczne i zalety wynikną z następującego opisu wynalazku, przy czym opis ten jest wyłącznie przykładowy, łącznie z załączonymi rysunkami, na których: figura 1 stanowi schematyczny widok objaśniający pierwsze rozwiązanie techniczne połączenia według dotychczasowego stanu techniki,

5 4 figura 2 stanowi schematyczny widok objaśniający inne rozwiązanie techniczne połączenia według dotychczasowego stanu techniki, figura 3 stanowi schematyczny widok objaśniający zespół wstępnie połączony według pierwszego uproszczonego wariantu wynalazku, przed połączeniem z liną osadową lub balastową, figura 4 stanowi schematyczny widok objaśniający zespół wstępnie połączony z figury 3, połączony z liną osadową lub balastową, figura 5 stanowi przekrój części zespołu wstępnie połączonego według linii V-V figury 4, figura 6 stanowi przekrój według linii VI-VI części sieci połączonej według wariantu wynalazku, figura 7 stanowi schematyczny widok objaśniający wstępnie połączony zespół według innego wariantu wynalazku, przed połączeniem z liną osadową lub balastową, figura 8 stanowi schematyczny widok objaśniający wstępnie połączony zespół z figury 7, połączony z liną osadową lub balastową, figura 9 stanowi schematyczny widok zwojów sieci połączonych nicią łączącą, figura 10 stanowi schematyczny widok objaśniający inny wariant wynalazku, figura 11A stanowi widok szczegółów objaśniający etap połączenia sieci z figury 10, figura 11B stanowi widok szczegółów objaśniający inny etap połączenia sieci z figury 10, i figura 12 stanowi schematyczny widok objaśniający inny wariant wynalazku. Na różnych figurach przedstawiono jako 20 sieć obejmującą co najmniej

6 5 jeden zwój 22. Korzystnie, sieć zawiera trzy zwoje o różnych wymiarach oczek. Sposób tworzenia zwojów jak również ich postacie i rodzaje nie zostały przedstawione bardziej szczegółowo, gdyż są znane specjalistom w tej dziedzinie. Zwój lub zwoje 22 nawleka się na końcówkę 24 lub łączy z końcówką 24. Jako końcówkę rozumie się wszystkie rodzaje wyrobów powroźniczych. Podobnie jak poprzednio, można stosować różne rozwiązania techniczne dla zapewnienia połączenia pomiędzy zwojem lub zwojami 22 i końcówką 24. Zgodnie z wariantami, zwój lub zwoje nawleka się bezpośrednio na końcówkę. Zgodnie z innym wariantem, można dodać półoczko do zwojów, jak przedstawia figura 1. W wariancie, zwój lub zwoje można nawlekać na nić połączeniową, która jest przymocowana do końcówki 24 wszelkimi właściwymi sposobami, jak przedstawia figura 10. Połączenia pomiędzy zwojem lub zwojami i końcówką nie przedstawiono szczegółowo, gdyż jest znane specjalistom w tej dziedzinie. To wstępne połączenie końcówki i zwojów wykonuje się korzystnie w krajach o małych kosztach pracy ręcznej. Dla dokończenia połączenia sieci, to wstępne połączenie powinno być związane z co najmniej jedną liną osadową i/lub balastową 26. W dalszej części opisu opisano jedynie powiązanie pomiędzy wstępnym połączeniem z liną osadową. Zależnie od przypadku, można stosować ten lub inny rodzaj powiązania, aby związać wstępne połączenie z liną balastową nie przedstawioną na figurach. Według wynalazku, końcówka 24 zastosowana do wstępnego połączenia jest końcówką złożoną z co najmniej dwóch żył. Korzystnie, stosuje się końcówkę o parzystej liczbie żył (2-4-6).

7 6 Dla powiązania wstępnego połączenia z liną osadową 26, wprowadza się tę linę pomiędzy żyły końcówki 24, jak przedstawia figura 6. Ten punkt przejścia liny osadowej 26 pomiędzy żyłami końcówki 24 tworzy strefę powiązania pomiędzy wspomnianą liną 26 i wspomnianą końcówką 24. Korzystnie, strefy powiązania umożliwiają oddzielenie wstępnie określonej liczby oczek, aby uzyskać równomierne rozłożenie zwojów na długości lin 26. Według pierwszego uproszczonego wariantu, lina osadowa 26 przechodzi pomiędzy żyłami w odstępach dokładnie regularnych, jak przedstawiają figury 3 i 4. Zgodnie ze sposobem wykonania, końcówkę żyłową 24 nawleka się na rurkę 28, a pętle utworzone pomiędzy punktami przejścia liny osadowej 26 pomiędzy żyłami końcówki 24 mają długość L. Na figurze 5 przedstawiono w przekroju końcówkę żyłową 24 nawleczoną na rurkę 28. Następnie, linę osadową 26 wprowadza się do rurki 28. Na koniec, usuwa się rurkę 28. Korzystnie, po wprowadzeniu liny osadowej 26 do rurki 28, pociąga się końcówkę 24 i/lub linę 26, które można ewentualnie powiązać wszelkimi dostępnymi sposobami, na przykład przez połączenie punktowe, aby przemieścić punkty przejścia na linie osadowej lub balastowej 26. Uzyskuje się więc sieć taką jak przedstawia figura 4. Końcówka 24 rozciąga się na całej długości liny osadowej 26, a strefy powiązania pomiędzy końcówką i liną osadową, odpowiadające punktom przejścia P liny osadowej pomiędzy żyłami końcówki, są rozdzielone odstępem równym dokładnie L. Tarcie pomiędzy liną osadową i żyłami końcówki pozwala ograniczyć ryzyko poślizgu końcówki na linie osadowej, a przez to pozwala utrzymać dobre rozdzielanie zwoju lub zwojów na długości liny osadowej. Stwierdzono, że zwoje blokują się na linie osadowej lub balastowej 26, gdy końcówka 24 i wymienione liny są powiązane z obu stron zwojów, gdyż końcówka 24 ma długość nieco większą niż lina 26.

8 7 Według innego wariantu przedstawionego na figurach 7 i 8, strefy powiązania liny osadowej 26 z końcówką 24 są oddzielone, jak poprzednio, odstępem L, a każda strefa powiązania obejmuje co najmniej dwa pobliskie punkty przejścia P. To ułożenie pozwala na dalsze zmniejszenie ryzyka poślizgu końcówki na linie osadowej. Jak poprzednio, wprowadzenie liny osadowej pomiędzy żyły końcówki można wykonać stosując rurkę 28, jak przedstawia figura 7. Jednakże można wyobrazić sobie inne rozwiązania przewlekania liny osadowej pomiędzy żyłami końcówki 24, na przykład przy pomocy igły. Według wynalazku, uzyskuje się szybkie i proste połączenie lin osadowych i balastowych, co prowadzi do zmniejszenia kosztów. Zgodnie z wariantami, połączenie końcówki 24 z rurką 28 można wykonać w strefie o małych kosztach pracy ręcznej. W tym przypadku, wstępne połączenie obejmuje zwój lub zwoje, końcówkę lub końcówki żyłowe (jedną dla liny osadowej i/lub jedną dla liny balastowej) i rurkę dla każdej końcówki, aby umożliwić nawleczenie liny osadowej i/lub balastowej. Zgodnie z inną zaletą wynalazku, odłączenie liny osadowej lub balastowej jest bardzo szybkie i bardzo proste, gdyż wystarczy ześlizgnąć końcówkę 24 ze wspomnianej liny. Figury 9, 10, 11A i 11B przedstawiają inny wariant wynalazku. W tym przypadku, zwój lub zwoje 22 nawleka się na nić połączeniową 30. Pętle 32 wykonuje się na poziomie nici połączeniowej, co umożliwia rozdzielenie wstępnie określonej liczby oczek, na przykład czterech małych oczek i jednego dużego oczka. Zgodnie ze sposobem wykonania, linę osadową 26 wprowadza się pomiędzy żyły końcówki 24, a pętle 32 nici połączeniowej przechodzą pomiędzy żyłami końcówki 24, blisko punktu przejścia liny osadowej 26 i zostają nawleczone na linę osadową 26.

9 8 Korzystnie dla połączenia, stosuje się, jak poprzednio, rurkę 28, jak przedstawiają figury 11A i 11B. W pierwszej fazie, rurka przechodzi pomiędzy żyłami końcówki 24 jak przedstawia figura 11A. Uprzednio przed tym przejściem lub natychmiast po przejściu, pętla 32 przechodzi pomiędzy żyłami końcówki 24 pozostawiając korzystnie jedną żyłę pomiędzy punktem przejścia rurki 28 i punktem przejścia pętli 32, następnie pętlę 32 nawleka się na rurkę 28, jak przedstawia figura 11B. Etapy przedstawione na figurach 11A i 11B są w ten sposób powtarzane. Jak poprzednio, połączenie końcówki 24 z rurką 28 można wykonać w strefie małych kosztów pracy ręcznej. Dla zakończenia połączenia sieci, linę osadową 26 wprowadza się do rurki 28. Na koniec usuwa się rurkę 28. Ten wariant pozwala uzyskać połączenie sieci z topenantami. Według tego wariantu punkty zakotwiczenia zwojów na linie osadowej lub balastowej pozostają całkowicie nieruchome. W wariancie przedstawionym na figurze 12, pętle 32 nawleka się na końcówkę 24, linę osadową 26 wprowadza się pomiędzy żyły końcówki 24 oddzielając pomiędzy każdym przejściem z góry określoną liczbę pętli 32 w tym przypadku jedną pętlę. Oczywiście wynalazek nie ogranicza się do sposobu wykonania przedstawionego i opisanego powyżej lecz przeciwnie, obejmuje wszystkie warianty określone w załączonych zastrzeżeniach, w szczególności takie, które dotyczą istoty i postaci różnych składników tworzących sieć, która może obejmować jeden lub wiele zwojów. Skądinąd, końcówka 24 może nie być żyłowa. Końcówka 24 jest zespołem co najmniej dwóch nici, splotów, lin lub kabli, kabli lub podobnych, które mogą być żyłowe, oplecione, przeplecione, wzajemnie krzyżujące się, skręcone lub inne. Ponadto, te żyły, nici, sploty, kable lub podobne mogą być wykonane z różnorodnych materiałów.

10 9 niż rybołówstwo. Na koniec, sieć połączoną według wynalazku można stosować w innych dziedzinach Pełnomocnik: Establissements Armand Mondiet, Francja Le Goff, Gerard, Francja Conte, Jean Bernard, Francja

11 Z-5345 EP B1 Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, w szczególności sieci rybackiej, obejmujący co najmniej jeden zwój (22) powiązany z co najmniej jedną nicią połączeniową, która jest powiązana na poziomie stref powiązania liną osadową lub balastową (26), znamienny tym, że polega na zastosowaniu nici połączeniowej w postaci końcówki (24) obejmującej co najmniej połączone dwie nici, żyły, sploty lin, lub kabli, kable lub podobne i na przejściu liny osadowej i/lub balastowej (26) co najmniej jednokrotnie pomiędzy nićmi żyłami, splotami lin, kablami lub podobnymi końcówki (24) na poziomie stref powiązania. 2. Sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że strefy powiązania są rozdzielone odstępem dokładnie ustalonym i rozdzielają wstępnie ustaloną liczbę oczek. 3. Sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, według zastrzeżeń 1 lub 2, znamienny tym, że polega na przejściu liny osadowej (26) pomiędzy nićmi, żyłami, splotami lin, lub kabli, kablami lub podobnymi końcówki (24) co najmniej w dwóch punktach przejścia P zbliżonych do poziomu stref powiązania. 4. Sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, według dowolnego zastrzeżenia od 1 do 3, znamienny tym, że polega na nawleczeniu końcówki (24) na rurkę (28), na przejściu wspomnianej rurki pomiędzy nićmi, żyłami, splotami lin, kablami lub podobnymi końcówki, co najmniej jednokrotnie, w strefach powiązania, na wprowadzeniu liny osadowej lub balastowej (26) do rurki (28).

12 2 5. Sposób wytwarzania lub wstępnego połączenia sieci, według zastrzeżenia 4, znamienny tym, że po wprowadzeniu liny osadowej lub balastowej (26) do rurki (28), pociąga się za końcówkę (24) i/lub linę (26), które mogą być ewentualnie powiązane, aby przemieścić punkty przejścia na linie osadowej lub balastowej (26). 6. Sieć otrzymana sposobem według dowolnego zastrzeżenia od 1 do 5, obejmująca co najmniej jeden zwój (22) powiązany z co najmniej jedną nicią połączeniową, powiązaną w strefach powiązania z liną osadową i/lub balastową (26), znamienna tym, że nić połączeniowa stanowi końcówkę (24) obejmującą co najmniej dwie linki, żyły, sploty lin, lub kabli, kable lub podobne i tym, że lina osadowa lub balastowa (26) przechodzi co najmniej jednokrotnie pomiędzy linkami, żyłami, splotami lin, kablami lub podobnymi końcówki (24) na poziomie stref powiązania. 7. Sieć według zastrzeżenia 6, znamienna tym, że w każdej strefie powiązania pomiędzy końcówką (24) i liną osadową lub balastową (26), lina ta (26) przechodzi pomiędzy linkami, żyłami, splotami lin, lub kabli, kablami lub podobnymi końcówki (24) w co najmniej dwóch zbliżonych do siebie punktach przejścia P. 8. Sieć rybacka według zastrzeżenia 6 lub 7, znamienna tym, że strefy powiązania są oddzielone odstępem dokładnie ustalonym i rozdzielają wstępnie określoną liczbę oczek. 9. Wstępne połączenie stosowane do połączenia sieci, według dowolnego zastrzeżenia od 6 do 8, obejmujące co najmniej jeden zwój (22), znamienne tym, że obejmuje co najmniej jedną końcówkę (24) z co najmniej dwiema linkami, żyłami, splotami lin, lub kabli, kablami lub podobnymi i co najmniej jedną rurką (28), na którą nawleka się końcówkę (24), przepuszczając tą rurkę (28) pomiędzy linkami, żyłami, splotami lin, lub kabli, kablami lub podobnymi końcówki co najmniej jednokrotnie w strefach powiązania. Establissements Armand Mondiet, Francja Le Goff, Gerard, Francja Conte, Jean Bernard, Francja Pełnomocnik:

13

14

15

16

17

18