Ć W I C Z E N I E N R O-2
|
|
- Agata Górecka
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O- WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA DLA CIAŁ STAŁYCH I CIECZY ZA POMOCĄ REFRAKTOMETRU PULFRICHA.
2 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha I. Zagadieia do opracowaia 1. Fizycza atura światła. Współczyik załamaia 3. Zjawisko załamaia i odbicia światła 4. Refraktometr Pulfricha 5. Metoda pomiaru II. Wprowadzeie teoretycze Fale elektromagetycze z zakresu widzialego ( m) zwyczajowo azywae są światłem. Fale z zakresu widzialego, którym odpowiada ajkrótsza długość fali mają barwę fioletową, atomiast falom o ajwiększej długości odpowiada barwa czerwoa. Fale spoza zakresu widzialego: krótsze tj. promieiowaie ultrafioletowe, retgeowskie, gamma, oraz dłuższe tj. podczerwień, mikrofale, fale radiowe mają tę samą aturę co światło. Fale elektromagetycze w próżi rozchodzą się z prędkością około 3*10 8 m/s Światło w pewych doświadczeiach tj. iterferecja, dyfrakcja, polaryzacja, wykazują falową aturę, a wiych jak p. zjawisko fotoelektrycze zewętrze wykazują aturę korpuskularą. Dlatego mówi się o korpuskularo falowej aturze światła. Falę elektromagetyczą charakteryzujemy drgaiami dwóch wektorów: wektora atężeia pola elektryczego E i wektora atężeia pola magetyczego H. Drgaia wektora pola magetyczego i wektora atężeia pola elektryczego odbywają się w kierukach wzajemie prostopadłych z tymi samymi fazami. Wektor prędkości fali jest prostopadły do kieruku obu wektorów E i H. Prędkość rozchodzeia się światła w ośrodkach materialych jest miejsza iż w próżi. Dla tej samej częstotliwości dwa róże ośrodki charakteryzują się różymi prędkościami. Im miejsza jest prędkość rozchodzeia się światła, tym większą gęstością optyczą charakteryzuje się ośrodek. Jeżeli wiązka światła pada a aicę dwóch ośrodków o różych gęstościach optyczych to a powierzchi aiczej może ulec odbiciu, rozproszeiu, częściowemu pochłoięciu i załamaiu w ośrodku, do którego wikie. Zachowaie się wiązki załamaej a aicy dwóch ośrodków izotropowych określa prawo załamaia. Doświadczalie zalezioo astępujące prawo odbicia: promień padający i promień odbity i ormala do powierzchi aiczej leżą w jedej płaszczyźie, kąt padaia jest rówy kątowi odbicia. Prawo załamaia zostało sformułowae przez W. Selliusa: promień padający i promień załamay i ormala do powierzchi aiczej leżą w jedej płaszczyźie, stosuek siusa kąta padaia do siusa kąta załamaia jest wielkością stałą: si si 1
3 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha przy czym 1 azywamy współczyikiem załamaia środowiska, do którego promień wchodzi (), względem środowiska, z którego wychodzi (1) (rys. 1). Bezwzględym współczyikiem załamaia azywamy współczyik załamaia daego środowiska względem próżi. Ozaczając prędkość światła w próżi przez c, bezwzględy współczyik załamaia środowiska (1) jest rówy: 1 c v 1 Rys. 1. Kąt padaia, kąt odbicia i kąt załamaia a aicy dwóch środowisk 1 i. podobie bezwzględy współczyik załamaia środowiska () jest rówy Współczyik załamaia środowiska () względem (1) wyosi zatem stąd: v c v 1 1, v 1 1 si si cost. Jest to ia forma prawa załamaia światła. Współczyik załamaia światła to wielkość bezwymiarowa, zależa zarówo od waruków, w których zajduje się ośrodek takich jak: temperatura, ciśieie, stężeie jak i od długości fali padającego promieiowaia. Często współczyik załamaia określay jest względem powietrza. Współczyik załamaia powietrza pod ciśieiem ormalym i w temperaturze 0 C w stosuku do próżi wyosi 1,0008. Gdy promień świetly przechodzi z ośrodka optyczie gęstszego (woda, szkło) o współczyiku załamaia do ośrodka rzadszego (powietrze) o współczyiku załamaia, to zgodie z prawem Selliusa zachodzi rówość: si ' si a poieważ ', więc si si, czyli. Coraz większym kątom odpowiadają coraz większe kąty, ale zawsze. Kąt, dla którego kąt załamaia jest kątem prostym ( 90 ), azywamy 3
4 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha kątem aiczym ( styczie do powierzchi aiczej czyli ). Zachodzi to dla promieia (rys.). promień załamay biegie wtedy si 'si90 '. Dla kątów większych od kąta aiczego zachodzi tzw. całkowite wewętrze odbicie co pokazae jest a (rys.) dla promieia 1. Wszystkie promieie świetle wracają wówczas do ośrodka gęstszego odbijając się od powierzchi rozdzielającej dwa ośrodki. Rys.. Kąty: załamaia, odbicia i aiczy całkowitego wewętrzego odbicia, 1-promień odbity, - promień padający pod kątem aiczym, 3- promień załamay. Do wyzaczaia współczyików załamaia cieczy i przezroczystych ciał stałych mogą być stosowae refraktometry, w których metoda pomiaru współczyika załamaia opiera się a wykorzystaiu zjawiska aiczego załamaia lub całkowitego wewętrzego odbicia. W przypadku refraktometru Pulfricha zasadiczą częścią jest kostka szklaa K (rys.3) o współczyiku załamaia. Jej bocza, oszlifowaa ściaka jest dokładie prostopadła do oszlifowaej ściaki górej. Dookoła osi poziomej leżącej w płaszczyźie górej ściaki kostki obraca się luetka L sztywo związaa ze skalą kątową. Załóżmy, że rozciągłe, moochromatycze źródło światła o określoej długości fali, dla której mierzy się współczyik załamaia badaego materiału, promieiuje z kieruku A. Baday materiał ustawia się a pryzmacie wzorcowym (kostka K) zapewiając kotakt optyczy przy użyciu cieczy imersyjej (p. olejek cedrowy). Współczyik cieczy imersyjej c powiie być miejszy od współczyika załamaia szkła pryzmatu wzorcowego i większy od współczyika załamaia badaego materiału: > c >. Styczie do powierzchi poziomej PP (kąt padaia 90 ), odaiczającej kostkę K od próbki, rzucamy wiązkę światła moochromatyczego (lampa sodowa, rys.3). Wiązkę tę reprezetuje promień 1, który załamuje się w kostce K pod kątem aiczym i wchodząc do powietrza pod kątem trafia do luety. W luecie widocze jest pole podzieloe a dwa obszary: jasy i ciemy. Promień 1 jest więc skrajym promieiem wszystkich promiei wychodzących z refraktometru. Odpowiada mu ściśle określoe położeie luety L, określoe kątem, przy którym ostro zazacza się wyżej wspomiaa aica między jasym polem widzeia a ciemym. 4
5 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha Rys. 3. Zasada działaia refraktometru Pulfricha. czyli Zgodie z prawem Selliusa si si 90 si cos,, skąd si cos, Z kolei z defiicji kąta aiczego wyika, że si90 si ', czyli skąd ' si, ' si 1 cos, a zatem ' si, gdzie: współczyik załamaia dla kostki K refraktometru, współczyik badaej cieczy lub ciała stałego, - mierzoy kąt. 5
6 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha W przypadku roztworu jedym z parametrów, od którego zależy współczyik załamaia światła jest jego stężeie. Do wyzaczeia iezaego współczyika załamaia dokoao pomiaru współczyika załamaia roztworu gliceryy o zaym stężeiu. Uwzględiając możliwości pomiarowe refraktometru określoo zależość pomiędzy współczyikiem załamaia a stężeiem procetowym dla stężeia gliceryy z zakresu 60% 90%. Zależość stężeia od współczyika załamaia jest liiowa i może być opisaa zależością: C% = 747,13 * 98,5. Zestaw pomiarowy lampa sodowa, refraktometr Pulfricha, zasilacz 6V, zestaw próbek pomiarowych mikroskop odczytowy. - okular luety 3. - pokrętło zerowaia mikroskopu odczytowego 4. - pryzmat wzorcowy 5. - pokrętka blokująca położeie luety 6. - pokrętło precyzyjego obrotu luety 7. - mechaizm do pochyleia pryzmatu 8. - mechaizm do obrotu pryzmatu 9,10. - oświetlacz obiektyw luety 1. - mikroskop odczytowy. - okular luety 4. - pryzmat wzorcowy 5. - pokrętka blokująca położeie luety 6. - pokrętka blokująca położeie luety działa po zablokowaiu luety pokrętką /5/ śruba mikrometrycza okularu luety Rys. 4. Refraktometr Pulfricha. 6
7 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha III. Przebieg ćwiczeia 1. Włączyć lampę sodową i odczekać, aż będzie świecić światłem żółtym. Przed przystąpieiem do pomiaru wyczyścić pryzmat wzorcowy oraz badae próbki alkoholem (deaturat). Włączyć podświetleie skali kątomierza refraktometru.. Sprawdzeie i regulacja refraktometru: a) Zerowe położeie osi celowej luety. Lueta ustawioa jest prawidłowo, gdy w okularze luety // (rys.4) bisektor obejmuje kreskę ozaczoą cyfrą 4 oraz bębe śruby mikrometryczej /13/ ustawioy jest a zero (krzyż z ici pajęczych zajduje się w cetrum pola widzeia). b) Ustawieie pryzmatu wzorcowego w poziomie. Po ustawieiu obiektywu luety /11/ ad pryzmatem wzorcowym /4/, zdjęciu osłoy i załączeiu oświetleia przyrządu ależy doprowadzić do pokrycia obrazu świecącego krzyża luety autokolimacyjej, daego przez górą powierzchię pryzmatu wzorcowego, z ciemym krzyżem w okularze luety //. W przypadku iezgodości dokoać regulacji: lewo prawo - obrotem luety góra dół - obrotem pryzmatu za pomocą pokręteł mechaizmu /7/. c) Zerowaie mikroskopu odczytowego /1/. Obiektyw luety /11/ ustawić a wprost boczej ściay pryzmatu wzorcowego, doprowadzić do pokrycia obrazu świecącego krzyża luety autokolimacyjej, daego przez boczą powierzchię pryzmatu wzorcowego, z ciemym krzyżem w okularze luety. W przeciwym razie dokoać regulacji lewo prawo - pokrętkami mechaizmu /8/ góra dół - obrotem luety Za pomocą pokrętła /3/ doprowadzić do zera odczyt w mikroskopie pomiarowym /1/. Przeprowadzeie regulacji refraktometru może uiemożliwiać zbyt itesywe oświetleie pola widzeia w luecie //. Aby dokoać regulacji ależy lampę sodową oddalić od refraktometru i obrócić o kąt około 90 co powio umożliwić pojawieie się obrazu świecącego krzyża luety autokolimacyjej. Po dokoaiu wyżej wymieioych regulacji refraktometr gotowy jest do pracy. 3. Wyzaczaie współczyika załamaia dla pleksi. W celu zapewieia kotaktu optyczego użyć olejku cedrowego jako cieczy imersyjej dla wszystkich próbek (jeda kropla powia wystarczyć do wszystkich pomiarów). Kroplę cieczy imersyjej umieścić a pryzmacie wzorcowym. Ustawić a kropli pojemik (pleksi) z cieczą dociskając go do powierzchi pryzmatu. Obracając luetą odszukać obraz pokazay a rysuku 7
8 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha (rys.) z widoczą aicą obszaru jasego i ciemego. Umieścić krzyż z ici pajęczych a aicy obszarów i odczytać kąt aiczy w mikroskopie odczytowym /1/ zgodie ze wzorem. = ( )+ (1) gdzie: - odczyt ze skali kątowej wyrażoy w stopiach, - odczyt kąta wyrażoy w miutach. Pomiaru kąta dokoać trzy razy za każdym razem odjeżdżając luetką. 4. Wyzaczaie współczyika załamaia oleju parafiowego i gliceryy o różych stężeiach. W przypadku cieczy widocze są dwie aice obszaru jasego i ciemego. Pierwsza wyraża kąt aiczy dla materiału, z którego wykoay jest pojemik (pleksi), a druga, miej wyraźa, odosi się do kąta aiczego badaej cieczy. Odszukać drugą aicę zacieioego obszaru (rys.). Doprowadzając do pokrycia krzyża z ici pajęczych z aicą obszarów jasego i ciemego odczytać wartość kąta aiczego zgodie ze wzorem (1). Odczyt powtórzyć trzykrotie dla każdej badaej cieczy za każdym razem odjeżdżając luetką. 5. Wyzaczaie współczyika załamaia dla szkła. Dokoując pomiaru kąta dla szkła zwrócić uwagę aby olejek zajdował się jedocześie a pryzmacie i a szklaej próbce. Ochroi to pryzmat przed zarysowaiem. Następie aby zapewić kotakt optyczy asuąć szkło a pryzmat z prawej stroy jedocześie wkręcając szkło w pryzmat. Obracając luetą odszukać w okularze luety // obrazu pokazaego a rysuku (rys.). Doprowadzając do pokrycia krzyża z ici pajęczych z aicą obszarów jasego i ciemego odczytać kąt w mikroskopie odczytowym /1/ zgodie ze wzorem (1). W razie otrzymaia ieostrej aicy obszarów jasego i ciemego ależy wkręcać szkło w pryzmat jedocześie obserwując obraz w okularze luetki //. Zmierzyć kąt aiczy trzy razy za każdym razem odjeżdżając luetką. 8
9 IV. Tabela pomiarowa Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha Baday Materiał 1 3 kąt średi współczyik załamaia stężeie roztworu gliceryy C% pleksi glicerya I glicerya II glicerya III olej parafiowy szkło 9
10 Ćwiczeie O-: Wyzaczaie współczyika załamaia światła dla ciał stałych i cieczy za pomocą refraktometru Pulfricha V. Opracowaie ćwiczeia 1. Pryzmat pomiarowy wykoay ze szkła SF wg katalogu Schotta o współczyiku załamaia d =1, Z każdej serii pomiarowej daego kąta ależy obliczyć wartość średią. Zając obliczyć współczyiki załamaia badaych cieczy i ciał stałych ze wzoru: gdzie: ' si współczyik załamaia badaego materiału - współczyik załamaia pryzmatu wzorcowego - kąt mierzoy (wartość średia). Na podstawie zależości współczyika załamaia światła od stężeia roztworu wyzaczyć stężeie procetowe C% dla wodego roztworu gliceryy z rówaia : C% = 747,03 * 98.5 gdzie: wyzaczoy współczyik załamaia. 3. Wyiki umieścić w Tabeli i porówać z wartościami tablicowymi. VI. Rachuek błędu 1. Wyzaczyć błąd maksymaly metodą różiczki zupełej. Niepewość pomiarową odczytu kąta wyrazić w radiaach. gdzie '... rad. '. Obliczyć błąd względy wyzaczaych wielkości. ' VII. Literatura 1. S. Szczeiowski Fizyka doświadczala cz. IV. I. W. Sawieliew Wykłady z fizyki t. II 3. J. Masalski, M. Masalska Fizyka dla iżyierów t. I, 4. D. Halliday, R. Resick Fizyka t. II 5. S. Pieńkowski Optyka 6. H. Szydłowski Laboratorium fizycze 7. II Pracowia Fizycza pod red. F. Kaczmarka 10
Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Zajęcia wyrówawcze z fizyki -Zestaw 5 -Teoria Optyka geometrycza i optyka falowa. Prawo odbicia i prawo załamaia światła, Bieg promiei świetlych w pryzmacie, soczewki i zwierciadła. Zjawisko dyfrakcji
Bardziej szczegółowoTemat: PRAWO SNELLIUSA. WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA W SZKLE I PLEKSIGLASIE.
W S E i Z WYDZIAŁ. L A B O R A T O R I U M F I Z Y C Z N E Nr ćwicz. 9 Temat: PRAWO SNELLIUSA. WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA W SZKLE I PLEKSIGLASIE. Semestr Grupa Zespół Ocea Data / Podpis Warszawa,
Bardziej szczegółowoPrawo odbicia i załamania. Autorzy: Zbigniew Kąkol Piotr Morawski
Prawo odbicia i załamaia Autorzy: Zbigiew Kąkol Piotr Morawski 207 Prawo odbicia i załamaia Autorzy: Zbigiew Kąkol, Piotr Morawski Jeżeli światło pada a graicę dwóch ośrodków, to ulega zarówo odbiciu a
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Wprowadzenie. = =
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU Wprowadzeie. Przy przejśiu światła z jedego ośrodka do drugiego występuje zjawisko załamaia zgodie z prawem Selliusa siα
Bardziej szczegółowoĆw. 20. Pomiary współczynnika załamania światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego
0 KATEDRA FIZYKI STOSOWANEJ PRACOWNIA FIZYKI Ćw. 0. Pomiary współczyika załamaia światła z pomiarów kąta załamaia oraz kąta graiczego Wprowadzeie Światło widziale jest promieiowaiem elektromagetyczym o
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 76A WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw ) Instrukcja wykonawcza. Wykaz przyrządów Spektrometr (goniometr) Lampy spektralne Pryzmaty. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoO2. POMIARY KĄTA BREWSTERA
O. POMIARY KĄTA BREWSTERA tekst opracowała: Bożea Jaowska-Dmoch Polaryzacja światła jest zjawiskiem, które potwierdza falową aturę światła. Światło jest falą elektromagetyczą, w której cyklicze zmiay pól
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA OPOLSKA
POLITCHIKA OPOLSKA ISTYTUT AUTOMATYKI I IFOMATYKI LABOATOIUM MTOLOII LKTOICZJ 7. KOMPSATOY U P U. KOMPSATOY APIĘCIA STAŁO.. Wstęp... Zasada pomiaru metodą kompesacyją. Metoda kompesacyja pomiaru apięcia
Bardziej szczegółowo1. WSPÓŁCZNNIK ZAŁAMANIA ŚWIATŁA ORAZ WSPÓŁCZYNNIK DYSPERSJI SZKŁA. a) Bezwzględny współczynnik załamania światła
. WSPÓŁCZNNIK ZAŁAMANIA ŚWIATŁA ORAZ WSPÓŁCZYNNIK DYSPERSJI SZKŁA a) Bezwzględy współczyik załamaia światła Bezwzględy współczyik załamaia światła b dla daego ośrodka to stosuek prędkości rozchodzeia się
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.
0.X.00 ĆWICZENIE NR 76 A (zestaw ) WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU. I. Zestaw przyrządów:. Spektrometr (goniometr), Lampy spektralne 3. Pryzmaty II. Cel ćwiczenia: Zapoznanie
Bardziej szczegółowoPodstawowe pojęcia optyki geometrycznej. c prędkość światła w próżni v < c prędkość światła w danym ośrodku
Optyka geometrycza Podstawowe pojęcia optyki geometryczej Bezwzględy współczyik załamaia c prędkość światła w próżi v < c prędkość światła w daym ośrodku c v > 1 Aksjomaty Światło w ośrodku jedorodym propaguje
Bardziej szczegółowoELEMENTY OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
ELEMENTY OPTYKI GEOMETRYCZNEJ Optyka to dział fizyki, zajmujący się badaiem atury światła, początkowo tylko widzialego, a obecie rówież promieiowaia z zakresów podczerwiei i adfioletu. Optyka - geometrycza
Bardziej szczegółowosin sin ε δ Pryzmat Pryzmat Pryzmat Pryzmat Powierzchnia sferyczna Elementy optyczne II sin sin,
Wykład XI Elemety optycze II pryzmat kąt ajmiejszego odchyleia powierzchia serycza tworzeie obrazów rówaie soczewka rodzaje rówaia szliierzy i Gaussa kostrukcja obrazów moc optycza korekcja wad wzroku
Bardziej szczegółowoCząsteczkę A dielektryka, otoczoną sąsiadami można traktować tak, jak gdyby znajdowała się w centrum wnęki kulistej rys. 1.
Pomiar współczyika załamaia roztworów. Sprawdzeie związku Loretza Loreza. Ćwiczeie O - I. Cel ćwiczeia: zapozaie z budową i działaiem refraktometru laboratoryjego oraz pomiar współczyika załamaia roztworów
Bardziej szczegółowoO2. POMIARY KĄTA BREWSTERA
O. POMIARY KĄTA BREWSTERA tekst opracowały: Bożea Jaowska-Dmoch i Jadwiga Szydłowska Polaryzacja światła jest zjawiskiem, które potwierdza falową aturę światła. Światło jest falą elektromagetyczą, w której
Bardziej szczegółowo= arc tg - eliptyczność. Polaryzacja światła. Prawo Snelliusa daje kąt. Co z amplitudą i polaryzacją? Drgania i fale II rok Fizyka BC
4-0-0 G:\AA_Wyklad 000\FIN\DOC\Polar.doc Drgaia i fale II rok Fizyka C Polaryzacja światła ( b a) arc tg - eliptyczość Prawo Selliusa daje kąt. Co z amplitudą i polaryzacją? 4-0-0 G:\AA_Wyklad 000\FIN\DOC\Polar.doc
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU Cel ćwiczenia: 1. Zapoznanie z budową i zasadą działania mikroskopu optycznego. 2. Wyznaczenie współczynnika załamania
Bardziej szczegółowoPolitechnika Poznańska
Politechika Pozańska Temat: Laboratorium z termodyamiki Aaliza składu spali powstałych przy spalaiu paliw gazowych oraz pomiar ich prędkości przepływu za pomocą Dopplerowskiego Aemometru Laserowego (LDA)
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne
ĆWICZENIE 4 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO Wprowadzenie teoretyczne Rys. Promień przechodzący przez pryzmat ulega dwukrotnemu załamaniu na jego powierzchniach bocznych i odchyleniu o kąt δ. Jeżeli
Bardziej szczegółowoVII MIĘDZYNARODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretyczne T3.
KOOF Szczeci: www.of.szc.pl VII MIĘDZYNAODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretycze T3. Źródło: Komitet Główy Olimpiady Fizyczej; Olimpiada Fizycza XXIII XXIV, WSiP Warszawa 1977 Autor: Waldemar Gorzkowski
Bardziej szczegółowoPomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru
Ćwiczenie nr 9 Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru I. Zestaw przyrządów 1. Spektrometr 2. Lampy spektralne: helowa i rtęciowa 3. Pryzmaty szklane, których własności mierzymy II. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.2.
Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Interferencja w cienkich warstwach Załamanie
Bardziej szczegółowoREFRAKTOMETRIA. 19. Oznaczanie stężenia gliceryny w roztworze wodnym
REFRAKTOMETRIA 19. Oznaczanie stężenia gliceryny w roztworze wodnym Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie zmiany współczynnika refrakcji wraz ze zmianą stężenia w roztworu. Odczynniki i aparatura: 10% roztwór
Bardziej szczegółowoO1. POMIARY KĄTA GRANICZNEGO
O1 POMIARY KĄTA GRANICZNEGO tekst opraowała: Bożea Jaowska-Dmoh Gdy wiązka światła pada a aię dwóh ośrodków przezrozystyh od stroy ośrodka optyzie gęstszego pod kątem aizym, to promień załamay ślizga się
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-1
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O- WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat. Prawa odbicia i załamania. Uniwersytet Rzeszowski, 22 listopada 2017
Optyka Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat Prawa odbicia i załamania Uniwersytet Rzeszowski, 22 listopada 2017 Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 20 Plan Zachowanie pola elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoOptyka 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Optyka Projekt współfiasoway przez Uię Europejską w ramach Europejskiego Fuuszu Społeczego Optyka I Światło to fala elektromagetycza (rozchozące się w przestrzei zaburzeie pola elektryczego i magetyczego),
Bardziej szczegółowoI PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ
I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 59 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W SZKLE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA Instrukcje wykonali: G. Maciejewski, I. Gorczyńska
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 79 POMIARY MIKROSKOPOWE. I. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową mikroskopu i jego podstawowymi możliwościami pomiarowymi.
ĆWICZENIE NR 79 POMIARY MIKROSKOPOWE I. Zestaw przyrządów: 1. Mikroskop z wymiennymi obiektywami i okularami.. Oświetlacz mikroskopowy z zasilaczem. 3. Skala mikrometryczna. 4. Skala milimetrowa na statywie.
Bardziej szczegółowoSkręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13)
Skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13) Celem ćwiczenia jest: obserwacja zjawiska skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła w roztworach cukru, obserwacja zależności kąta skręcenia
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika załamania światła
Ćwiczenie O2 Wyznaczanie współczynnika załamania światła O2.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika załamania światła dla przeźroczystych, płaskorównoległych płytek wykonanych z
Bardziej szczegółowoPomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru
Ćwiczenie nr 9 Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru I. Zestaw przyrządów 1. Spektrometr 2. Lampy spektralne: helowa i rtęciowa 3. Pryzmaty szklane, których własności mierzymy II. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoZasada Fermata mówi o tym, że promień światła porusza się po drodze najmniejszego czasu.
Pokazy 1. 2. 3. 4. Odbicie i załamanie światła laser, tarcza Kolbego. Ognisko w zwierciadle parabolicznym: dwa metalowe zwierciadła paraboliczne, miernik temperatury, żarówka 250 W. Obrazy w zwierciadłach:
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne cd
Fale elektromagetycze cd Falami elektromagetyczymi azywamy rozchodzące się zaburzeia pola elektromagetyczego (tz. zmiee pole elektromagetycze). Twierdzeie o istieiu fal elektromagetyczych wyika bezpośredio
Bardziej szczegółowoBADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 89 BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów Polarymetr Lampa sodowa Solenoid Źródło napięcia stałego o wydajności prądowej min. 5A Amperomierz prądu stałego
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI Kod przedmiotu: ISO73; INO73 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika
Bardziej szczegółowoBADANIE DRGAŃ WYMUSZONYCH PRZY POMOCY WAHADŁA POHLA
I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Istrukcja do ćwiczeia r 3 BADANIE DRGAŃ WYMUSZONYCH PRZY POMOCY WAHADŁA POHLA. Cel ćwiczeia Celem ćwiczeia jest pozaie szeregu zjawisk związaych z drgaiami
Bardziej szczegółowoBADANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA.
ĆWICZENIE 40 BADANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA. Podstawowe prawa optyki geometryczej dadzą się wyprowadzić z zasady ogólej zwaej zasadą Fermata. Promień biegący między dwoma puktami wybiera drogę ekstremalą
Bardziej szczegółowo9. Własności ośrodków dyspersyjnych. Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru
II Pracownia Fizyczna 9. Własności ośrodków dyspersyjnych. Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru I. Zestaw przyrządów 1. Spektrometr 2. Lampa spektralna rtęciowa z zasilaczem 3. Pryzmaty szklane,
Bardziej szczegółowoWyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła
Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali
Bardziej szczegółowoSposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU Cel ćwiczenia: 1. Zapoznanie z budową i zasadą działania mikroskopu optycznego.. Wyznaczenie współczynnika załamania światła
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU W POWIE- TRZU METODĄ FALI STOJĄCEJ
Ć w i c z e i e 6 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU W POWIE- TRZU METODĄ FALI STOJĄCEJ 6.1 Opis teoretyczy W ośrodkach sprężystych wytrąceie pewego obszaru z położeia rówowagi powoduje drgaia wokół tego położeia.
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
INSTYTUT MASZYN I URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH Politechika Śląska w Gliwicach INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW BADANIE ODKSZTAŁCEŃ SPRĘŻYNY ŚRUBOWEJ Opracował: Dr iż. Grzegorz
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: Towaroznawstwo Kod przedmiotu: LS03282; LN03282 Ćwiczenie 4 POMIARY REFRAKTOMETRYCZNE Autorzy: dr
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: FIZYKA Kod przedmiotu: KS037; KN037; LS037; LN037 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika załamania
Bardziej szczegółowoTRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET
POLTECHNKA RZEZOWKA Kaedra Podsaw Elekroiki srukcja Nr5 F 00/003 sem. lei TRANZYTORY POLOWE JFET MOFET Cel ćwiczeia: Pomiar podsawowych charakerysyk i wyzaczeie paramerów określających właściwości razysora
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji Zagadnienia: polaryzacja światła, metody otrzymywania światła spolaryzowanego, budowa polarymetru, zjawisko
Bardziej szczegółowoMetrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie
Metrologia: miary dokładości dr iż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczeciie Miary dokładości: Najczęściej rozkład pomiarów w serii wokół wartości średiej X jest rozkładem Gaussa: Prawdopodobieństwem,
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 8
Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Optyka geometryczna Polaryzacja Odbicie zwierciadła Załamanie soczewki Optyka falowa Interferencja Dyfrakcja światła D.
Bardziej szczegółowoKATEDRA ENERGOELEKTRONIKI I ELEKTROENERGETYKI
KATEDRA ENERGOELEKTRONIKI I ELEKTROENERGETYKI Grupa: 1. 2. 3. 4. 5. LABORATORIUM ELEKTROENERGETYKI Data: Ocea: ĆWICZENIE 3 BADANIE WYŁĄCZNIKÓW RÓŻNICOWOPRĄDOWYCH 3.1. Cel ćwiczeia Celem ćwiczeia jest:
Bardziej szczegółowoSystemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne
POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA PROWADZĄCY: mgr inż. Łukasz Amanowicz Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne 3 TEMAT ĆWICZENIA: Badanie składu pyłu za pomocą mikroskopu
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Nr 8 Współczynnik załamania refraktometr Abbego
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 8 Współczynnik załamania refraktometr Abbego Zagadnienia: załamanie światła na anicy dwóch ośrodków, prawo Snelliusa, zjawisko całkowitego
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne w dielektrykach
Fale elektromagnetyczne w dielektrykach Ryszard J. Barczyński, 2016 Politechnika Gdańska, Wydział FTiMS, Katedra Fizyki Ciała Stałego Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego Krótka historia odkrycia
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-4
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-4 BADANIE WAD SOCZEWEK I Zagadnienia do opracowania Równanie soewki,
Bardziej szczegółowopobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura
12. Fale elektromagnetyczne zadania z arkusza I 12.5 12.1 12.6 12.2 12.7 12.8 12.9 12.3 12.10 12.4 12.11 12. Fale elektromagnetyczne - 1 - 12.12 12.20 12.13 12.14 12.21 12.22 12.15 12.23 12.16 12.24 12.17
Bardziej szczegółowoPODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH
PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH POMIAR FIZYCZNY Pomiar bezpośredi to doświadczeie, w którym przy pomocy odpowiedich przyrządów mierzymy (tj. porówujemy
Bardziej szczegółowo( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.
0.X.203 ĆWICZENIE NR 8 ( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA. I. Zestaw przyrządów:. Mikroskop. 2. Płytki szklane płaskorównoległe.
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 5: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych Cel ćwiczenia: Wyznaczenie współczynnika załamania światła dla szkła i pleksiglasu metodą pomiaru grubości
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL
Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII
Bardziej szczegółowoRefraktometria. sin β sin β
Refraktometria Prędkość rozchodzenia się promieni świetlnych zależy od gęstości optycznej ośrodka oraz od długości fali promienienia. Promienie świetlne padając pod pewnym kątem na płaszczyznę graniczących
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 16
KATEDRA INŻYNIERII CHEMICZNEJ I ROCESOWEJ INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, ROCESOWEJ I BIOROCESOWEJ Ćwiczeie r 16 Mieszaie Osoba odpowiedziala: Iwoa Hołowacz Gdańsk,
Bardziej szczegółowoPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 10 Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie Kalisz, luty 2005 r. Opracował:
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 4. Pomiar współczynnika załamania
POMIARY OPTYCZNE 1 Wykład 4 Pomiar współczyika załamaia Dr hab. iż. Władysław Artur Woźiak Katedra Optyki i Fotoiki Wydział Podstawowych Problemów Techiki Politechika Wrocławska Pokój 18/11 bud. A-1 http://www.if.pwr.wroc.pl/~woziak/pomiary_optycze_1.html
Bardziej szczegółowoBadanie właściwości optycznych roztworów.
ĆWICZENIE 4 (2018), STRONA 1/6 Badanie właściwości optycznych roztworów. Cel ćwiczenia - wyznaczenie skręcalności właściwej sacharozy w roztworach wodnych oraz badanie współczynnika załamania światła Teoria
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-6
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-6 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL PODSTAWOWYCH BARW W WIDMIE ŚWIATŁA BIAŁEGO
Bardziej szczegółowoFalowa natura światła
Falowa natura światła Christiaan Huygens Thomas Young James Clerk Maxwell Światło jest falą elektromagnetyczną Barwa światło zależy od jej długości (częstości). Optyka geometryczna Optyka geometryczna
Bardziej szczegółowoGalwanometr lusterkowy, stabilizowany zasilacz prądu, płytka z oporami, stoper (wypożyczyć pod zastaw legitymacji w pok. 619).
Ćwiczeie Nr 5 emat: Badaie drgań tłmioych cewki galwaometr lsterkowego I. LIERUR. R.Resick, D.Halliday Fizyka, t. I i II, PWN, W-wa.. Ćwiczeia laboratoryje z fizyki w politechice, praca zbiorowa pod red..rewaja,
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA
Ćwiczenie 81 A. ubica WYZNACZANIE PROMIENIA RZYWIZNY SOCZEWI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA Cel ćwiczenia: poznanie prążków interferencyjnych równej grubości, wykorzystanie tego
Bardziej szczegółowoPaństwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 10 Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia
Bardziej szczegółowoUwzględniając związek między okresem fali i jej częstotliwością T = prędkość fali można obliczyć z zależności:
1. Fale elektromagnetyczne. Światło. Fala elektromagnetyczna to zaburzenie pola elektromagnetycznego rozprzestrzeniające się w przestrzeni ze skończoną prędkością i unoszące energię. Fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowoOptyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka).
Optyka geometryczna Optyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka). Założeniem optyki geometrycznej jest, że światło rozchodzi się jako
Bardziej szczegółowoPOMIARY WARSZTATOWE. D o u ż y t k u w e w n ę t r z n e g o. Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Ćwiczenia laboratoryjne
D o u ż y t k u w e w ę t r z e g o Katedra Iżyierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego POMIARY WARSZTATOWE Ćwiczeia laboratoryje Opracowaie: Urszula Goik, Maciej Kabziński Kraków, 2015 1 SUWMIARKI Suwmiarka
Bardziej szczegółowoRentgenowska analiza fazowa jakościowa i ilościowa Wykład 9
Retgeowska aaliza fazowa jakościowa i ilościowa Wykład 9 1. Retgeowska aaliza fazowa jakościowa i ilościowa. 2. Metody aalizy fazowej ilościowej. 3. Dobór wzorca w aalizie ilościowej. 4. Przeprowadzeie
Bardziej szczegółowoXXV OLIMPIADA FIZYCZNA (1975/1976). Stopień III, zadanie teoretyczne T3.
5OF_ III_T KO OF Szczeci: www.of.szc.pl XXV OLIMPIADA FIZYCZNA (1975/1976). Stopień III zadaie teoretycze T. Źródło: Komitet Główy Olimpiady Fizyczej; Adrzej Szymacha: Olimpiady Fizycze XXV-XXVI WSiP Warszawa
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
POMIARY OPTYCZNE Wykład Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej Pokój 8/ bud. A- http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ OPTYKA GEOMETRYCZNA Codzienne obserwacje: światło
Bardziej szczegółowoPomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. Wprowadzenie Przy opisie zjawisk takich
Bardziej szczegółowoSpis treści. Od Autorów... 7
Spis treści Od Autorów... 7 Drgania i fale Ruch zmienny... 10 Drgania... 17 Fale mechaniczne... 25 Dźwięk... 34 Przegląd fal elektromagnetycznych... 41 Podsumowanie... 49 Optyka Odbicie światła... 54 Zwierciadła
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE Współczynnik załamania #1. Damian Siedlecki
POMIARY OPTYCZNE 1 { 6. Współczynnik załamania #1 Damian Siedlecki Przypomnienie: Współczynnik załamania ośrodka opisuje zmianę prędkości fali w ośrodku: n c v = εμ c prędkość światła w próżni; v prędkość
Bardziej szczegółowoI PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO
I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ Istrukcja do ćwiczeia r WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO Istrukcję wykoał Mariusz Piwiński I. Cel ćwiczeia. pozaie ruchu harmoiczeo oraz
Bardziej szczegółowoGrupa: Elektrotechnika, Studia stacjonarne, II stopień, sem. 1. wersja z dn Laboratorium Techniki Świetlnej
Grupa: Elektrotechnika, Studia stacjonarne, II stopień, sem. 1. wersja z dn. 29.03.2016 aboratorium Techniki Świetlnej Ćwiczenie nr 5. TEMAT: POMIAR UMIACJI MATERIAŁÓW O RÓŻYCH WŁASOŚCIACH FOTOMETRYCZYCH
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W PRZEZROCZYSTYM MATERIALE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA
I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 59 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W PRZEZROCZYSTYM MATERIALE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowo17. Który z rysunków błędnie przedstawia bieg jednobarwnego promienia światła przez pryzmat? A. rysunek A, B. rysunek B, C. rysunek C, D. rysunek D.
OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C. 60 o
Bardziej szczegółowo- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA
- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C.
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr : Soczewki Cel ćwiczenia: Wyznaczenie ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek (skupiającej i rozpraszającej) oraz ogniskowej soczewki rozpraszającej
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA
Celem ćwiczenia jest: BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA 1. poznanie podstawowych właściwości interferometru z podziałem czoła fali w oświetleniu monochromatycznym i świetle białym, 2. demonstracja możliwości
Bardziej szczegółowoPodstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych (w zakresie materiału przedstawionego na wykładzie organizacyjnym)
Podstawy opracowaia wyików pomiarów z elemetami aalizepewości pomiarowych (w zakresie materiału przedstawioego a wykładzie orgaizacyjym) Pomiary Wyróżiamy dwa rodzaje pomiarów: pomiar bezpośredi, czyli
Bardziej szczegółowoZasada działania, właściwości i parametry światłowodów. Sergiusz Patela Podstawowe właściwości światłowodów 1
Zasada działaia, właściwości i parametry światłowodów Sergiusz Patela 1999-003 Podstawowe właściwości światłowodów 1 Parametry światłowodów - klasyfikacja Parametry włókie światłowodowych: 1. Optycze tłumieie,
Bardziej szczegółowoWyznaczanie wartości współczynnika załamania
Grzegorz F. Wojewoda Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1 Bydgoszcz Wyznaczanie wartości współczynnika załamania Jest dobrze! Nareszcie można sprawdzić doświadczalnie wartości współczynników załamania
Bardziej szczegółowoFala elektromagnetyczna o określonej częstotliwości ma inną długość fali w ośrodku niż w próżni. Jako przykłady policzmy:
Rozważania rozpoczniemy od ośrodków jednorodnych. W takich ośrodkach zależność między indukcją pola elektrycznego a natężeniem pola oraz między indukcją pola magnetycznego a natężeniem pola opisana jest
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE KĄTA BREWSTERA 72
WYZNACZANIE KĄTA BREWSTERA 72 I. ZAGADNIENIA TEORETYCZNE Polaryzacja światła. Zjawisko polaryzacji światła przy odbiciu od powierzchni dielektrycznej kąt Brewstera. Prawa odbicia i załamania światła na
Bardziej szczegółowoOPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH
OPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH Prawa Euklidesa: 1. Promień padający i odbity znajdują się w jednej płaszczyźnie przechodzącej przez prostopadłą wystawioną do powierzchni zwierciadła w punkcie odbicia.
Bardziej szczegółowoEstymacja przedziałowa
Metody probabilistycze i statystyka Estymacja przedziałowa Dr Joaa Baaś Zakład Badań Systemowych Istytut Sztuczej Iteligecji i Metod Matematyczych Wydział Iformatyki Politechiki Szczecińskiej Metody probabilistycze
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R O-7
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-7 POMIAR PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI PŁASKO-WYPUKŁEJ METODĄ PIERŚCIENI
Bardziej szczegółowoMetody Optyczne w Technice. Wykład 3 Optyka geometryczna
Metody Optycze w Techice Wykład 3 Optyka geometrycza Promień świetly Potraktujmy światło jako trumień czątek eergii podróżujących w przetrzei Trajektorie takich czątek to promieie świetle W przypadku wiązki
Bardziej szczegółowoBADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI
ĆWICZENIE 43 BADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI Układ optyczny mikroskopu składa się z obiektywu i okularu rozmieszczonych na końcach rury zwanej tubusem. Przedmiot ustawia się w odległości większej
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 47 POLARYZACJA. Wstęp.
ĆWICZENIE 47 POLARYZACJA Wstęp. Światło naturalne występujące w przyrodzie na ogół jest niespolaryzowane. Wynika to między innymi z mechanizmu powstawania promieniowania. Cząsteczki, atomy emitujące światło
Bardziej szczegółowoWyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 19 V 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru
Bardziej szczegółowo