WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.
|
|
- Barbara Jankowska
- 3 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 0.X.00 ĆWICZENIE NR 76 A (zestaw ) WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU. I. Zestaw przyrządów:. Spektrometr (goniometr), Lampy spektralne 3. Pryzmaty II. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową i zasadą działania spektrometru, pomiary kąta łamiącego pryzmatu oraz kąta minimalnego odchylenia, wyznaczenie współczynnika załamania dla różnych długości fali. III. Wykonanie pomiarów: Zadania podstawowe: pomiary wykonać dla jednego pryzmatu.. Regulacja przyrządu Zaleca się sprawdzić, czy oś obrotu lunety spektrometru i oś obrotu stolika się pokrywają. Jeżeli nie spektrometr A można wyregulować przy pomocy śrub regulujących położenie stolika. W tym celu należy wykonać następujące czynności: a) Ustawić na stoliku badany pryzmat tak, aby śruby regulujące pochylenie stolika znalazły się naprzeciw krawędzi pryzmatu. b) Za pomocą przełącznika (4) włączyć żarówkę oświetlającą krzyż w lunecie. c) Ustawić lunetę tak, aby jej oś była prostopadła do jednej ze ścian pryzmatu. W polu widzenia powinny być wtedy widoczne dwa krzyże: jasny, podwójny oraz drugi ciemny. Naprowadzić obydwa krzyże na siebie tak, aby ich pionowe i poziome ramiona się pokrywały. Szczegółowy opis regulacji spektrometru A : Gdy przyrząd jest rozregulowany (rys. a). Należy wtedy: rys.a rys.b rys.c d) Kręcąc śrubą regulującą pochylenie stolika (tą, która znajduje się naprzeciw ściany pryzmatu, na którą pada światło) zmniejszyć odległość między poziomymi ramionami obu krzyży o połowę (rys.b). e) Ustawić lunetkę naprzeciw drugiej ze ścian pryzmatu i zobaczyć obraz obu krzyży. Jeśli się nie pokrywają, śrubą regulującą pochylenie stolika leżącą naprzeciw tej ściany pryzmatu zmniejszyć odległość między poziomymi ramionami krzyży o połowę. f) Wrócić do pierwszego położenia lunety i w razie potrzeby znów zmniejszyć odległość między poziomymi ramionami krzyży o połowę. Regulacje te (dla obu położeń lunetki) powtarzać tak długo, aż oba krzyże będą się dokładnie pokrywać (rys. c). Oznaczać to będzie, że oś obrotu lunety pokrywa się z osią obrotu stolika i przyrząd jest właściwie wyregulowany.
2 Podczas dalszych pomiarów nie wolno zmieniać położenia śrub regulujących pochylenie stolika!. Wyznaczanie kąta łamiącego pryzmatu: Metoda autokolimacji dla spektrometru nr A : a) Ustawiamy pryzmat na stoliku spektrometru w sposób przedstawiony na rys.. p rys. b) Po włączeniu (4) oświetlenia krzyża w lunetce ustawić ją prostopadle do jednej ze ścian pryzmatu doprowadzając obydwa krzyże: jasny i ciemny do pokrycia się. Następnie zaciskiem () zablokować lunetę i pokrętłem () drobnego ruchu lunety doprowadzić do precyzyjnego pokrycia się obu krzyży. Korzystając z mikroskopu odczytowego () odczytać wartość kąta l (przykładowy odczyt wartości kąta jest na str. 7). c) Ustawić lunetę naprzeciw drugiej ściany pryzmatu i powtarzając czynności opisane powyżej odczytać kąt p. d) Pomiary kątów powtórzyć kilkakrotnie o e) Obliczyć kąt łamiący ze wzoru: 80 p l w tym wzorze należy podstawić wartości średnie zmierzonych kątów Metoda promieni odbitych od ścian bocznych pryzmatu. rys. 3. a) Oświetlić szczelinę kolimatora (9) światłem białym. b) Ustawić lunetę (3) spektrometru naprzeciw kolimatora i znaleźć ( kręcąc regulacją przy okularze ) ostry obraz szczeliny kolimatora na tle krzyża celowniczego lunetki. Następnie, używając regulacji przy szczelinie kolimatora dobrać jej szerokość tak, aby wynosiła ok. 0,5mm. c) Ustawić na stoliku spektrometru badany pryzmat krawędzią łamiącą na wprost kolimatora tak, aby krawędź ta leżała blisko osi stolika i by wiązka wychodząca z kolimatora oświetlała obie ścianki pryzmatu (rys. 3). d) Ustawić lunetę na przedłużeniu promieni odbitych od jednej ze ścian pryzmatu. W lunecie powinien być wtedy widoczny obraz szczeliny.
3 e) Naprowadzić krzyż celowniczy na obraz szczeliny. Zaciskiem () zablokować lunetę i pokrętłem () drobnego ruchu lunety ustawić środek krzyża na środek obrazu szczeliny. Odczytać położenie lunety l. f) Powtórzyć powyższe czynności dla obrazu szczeliny otrzymanego po odbiciu promieni od drugiej ściany pryzmatu. Pomiary kątów powtórzyć kilkakrotnie. p l g) Ze wzoru: Obliczyć kąt łamiący pryzmatu. W tym wzorze należy podstawić wartości średnie zmierzonych kątów. 3. Wyznaczanie kąta najmniejszego odchylenia. a) Oświetlić szczelinę kolimatora którąś z dostępnych na stanowisku pomiarowym lamp spektralnych. b) Ustawić na stoliku pryzmat tak, aby odchylał bieg promieni (rys. 4a) rys.4a rys. 4b c) Znaleźć obraz widma (będzie to widmo liniowe). d) Odblokować zacisk (7) obrotu stolika. Obracając stolik z pryzmatem zaobserwować, że obraz widma będzie się przesuwał tylko do pewnego miejsca, a następnie zawróci pomimo dalszego obracania pryzmatu w tym samym kierunku. Ustawić lunetę w tym zwrotnym położeniu dla wybranej linii widma, tzn. naprowadzić krzyż celowniczy lunety na obraz szczeliny. Zablokować lunetę śrubą () i pokrętłem () drobnego ruchu lunety ustalić jej położenie tak, aby środek krzyża celowniczego wypadł dokładnie w środku linii ustawionej na min. Odczytać wtedy położenie l. Pomiar powtórzyć kilka razy. e) Obrócić pryzmat do położenia przedstawionego na rys. 4b i powtarzając opisane powyżej czynności zmierzyć kilkakrotnie kąt p dla tej samej linii spektralnej. f) Wykonać (po kilka razy) pomiary dla pozostałych linii widmowych dla wszystkich dostępnych na stanowisku pomiarowym lamp spektralnych. g) Obliczyć kąty najmniejszego odchylenia dla zmierzonych linii widmowych korzystając ze wzoru: p l min We wzorze tym należy podstawić średnie wartości zmierzonych kątów l i p. Uwaga: Dla danej lampy spektralnej wygodnie jest wyznaczyć dla wszystkich linii widmowych najpierw l a następnie p. min sin h) Ze wzoru: n sin wyznaczyć współczynniki załamania światła pryzmatu dla różnych długości fal świetlnych. 3
4 IV. Opracowanie wyników pomiarów. a) Otrzymane wyniki pomiarów, wyliczeń oraz niepewności pomiarowych przedstawić w tabelach Tabela. Wyznaczanie kąta łamiącego pryzmatu. Lp. l α l α l p α p α p [] [] [] [] [] [] [] [rd] Tabela. Wyznaczanie współczynników załamania szkła pryzmatu (dla jednej dł. fali). Lp. l αl α l p α p α p min min n n [nm] [] [] [] [] [] [] [] [rd] % b) Niepewności pomiarów kątów l i p wyznaczyć jako średnie błędy kwadratowe wartości średniej. Jeśli niepewności te będą mniejsze niż dokładność przyrządu, jako błąd przyjąć dokładność przyrządu. c) Wykonać wykres krzywej dyspersji materiału pryzmatu n = n( ). d) Wyznaczyć średnią dyspersję materiału pryzmatu oraz współczynnik dyspersji. e) Niepewność współczynnika załamania n wyznaczyć metodą pochodnej logarytmicznej lub różniczki zupełnej. Uwaga: Błędy cząstkowe i min, które mają wpływ na niepewność współczynnika załamania wyrazić w radianach! Schemat lunety autokolimacyjnej. Δn n 4
5 Goniometr Okular mikroskopu odczytowego.. Okular lunety autokolimacyjnej. 3. Luneta autokolimacyjna. 4. Żarówka oświetlająca lunetę. 5. Stolik. 6. Śruba regulacyjna stolika. 7. Zacisk obrotu stolika. 8. Zacisk podnoszenia stolika. 9. Kolimator. 0. Pierścień regulacji szczeliny.. Pokrętka ruchu drobnego lunety.. Zacisk lunety. 3. Zatrzask zwalniający krąg podziałowy (z tyłu). 4. Wyłącznik oświetlenia lunety autokolimacyjnej. 5. Wyłącznik przyrządu. Przykładowy odczyt wartości kąta: = 88 3,5 5
6 ĆWICZENIE NR 76 ( zestaw i 3) WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU. II. Zestaw przyrządów:. Spektrometr (goniometr) Lampy spektralne 3. Pryzmaty II. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową i zasadą działania spektrometru, pomiary kąta łamiącego pryzmatu oraz kąta minimalnego odchylenia, wyznaczenie współczynnika załamania dla różnych długości fali. Opis spektrometru (goniometru): Blokada lunety. Blokada stolika pomiarowego 3. Zasilacz lampy spektralnej 4. Lampa spektralna w obudowie 5. Kolimator ze szczeliną 6. Luneta 7. Skala stolika pomiarowego 8. Skala lunety 9. Stolik pomiarowy 0. Część ruchoma stolika pomiarowego
7 . Wyznaczanie kąta łamiącego pryzmatu... Metoda promieni odbitych od ścian bocznych pryzmatu. rys.. a) Włączyć zasilanie lampy spektralnej (3). b) Zwolnić blokadę lunety () i ustawić lunetę (6) spektrometru naprzeciw kolimatora (5). Znaleźć ostry obraz szczeliny kolimatora na tle krzyża celowniczego lunety. c) Zablokować stolik pomiarowy (9) pokrętłem (). Ustawić na stoliku badany pryzmat krawędzią łamiącą na wprost kolimatora tak, aby krawędź ta leżała blisko osi stolika i by wiązka wychodząca z kolimatora oświetlała obie ścianki pryzmatu (rys. ). d) Ustawić lunetę po lewej stronie na przedłużeniu promieni odbitych od jednej ze ścian pryzmatu. W lunecie powinien być wtedy widoczny obraz szczeliny. e) Naprowadzić krzyż celowniczy na środek obrazu szczeliny. Pokrętłem () zablokować lunetę. Ze skali (8) odczytać położenie lunety l. f) Powtórzyć powyższe czynności dla obrazu szczeliny otrzymanego po odbiciu promieni od drugiej ściany pryzmatu. Odczytać p. Pomiary kątów powtórzyć kilkakrotnie. g) Obliczyć kąt łamiący pryzmatu ze wzoru: gdzie l i p p l,, to wartości średnie położeń lunety po lewej i prawej stronie, odpowiednio... Metoda lunety i kolimatora. rys.. 7
8 a) Zwolnić blokadę lunety () i ustawić lunetę (6) pod możliwie ostrym kątem względem kolimatora (5), rys.. Zablokować obrót lunety pokrętłem (). Nie zmieniać położenia lunety w trakcie pomiaru. b) Na stoliku pomiarowym (9) umieścić badany pryzmat tak, aby jego środek znajdował się na osi obrotu stolika, i nie zmieniać jego położenia w trakcie pomiaru. c) Zablokować stolik pomiarowy pokrętłem () i obracać ruchomą górą stolika (0), aż do momentu, gdy w lunecie będzie widoczny ostry obraz szczeliny odbity od pierwszej ściany pryzmatu. Delikatnie obracając stolik, ustawić obraz szczeliny na środku krzyża celowniczego. d) Odczytać I - wskazanie ze skali stolika pomiarowego (7). e) Obrócić ruchomą część stolika pomiarowego (0) o około 80 tak, aby obraz szczeliny odbijał się od drugiej ściany pryzmatu. f) Obrotem stolika (0) ponownie ustawić obraz szczeliny na środku krzyża celowniczego i ze skali (7) odczytać położenie II. g) Położenia stolika I i II zmierzyć kilkakrotnie posługując się zawsze skalą (7). h) Obliczyć kąt łamiący pryzmatu ze wzoru: 80, gdzie I II. i) Pomiary, tj. punkty od a) do h) powtórzyć dla innych ustawień lunety względem kolimatora.. Wyznaczanie kąta najmniejszego odchylenia. a) Ustawić na stoliku (9) pryzmat tak, aby odchylał bieg promieni (rys. 3a) rys. 3a rys. 3b b) Zwolnić blokadę lunety () i znaleźć obraz widma (będzie to widmo liniowe). c) Zablokować stolik pomiarowy pokrętłem (). Obracając górą stolika (0) z pryzmatem obserwować przez lunetę obraz widma. Zaobserwować, że wraz z obrotem stolika widmo liniowe przesuwa się w jednym kierunku, a następnie zawraca, pomimo dalszego obracania stolika w tą samą stronę. Zmienić kierunek obrotu stolika. Zaprzestać obrotu stolika pomiarowego w momencie, gdy wybrana linia widma zaczyna przesuwać się w przeciwnym kierunku. d) Naprowadzić krzyż celowniczy lunety (6) na środek linii widmowej. Odczytać ze skali (8) położenie l. Kąt l zmierzyć dla każdej linii widmowej (długości fali poszczególnych linii zostały wyszczególnione w Tabeli 6). e) Obrócić górę stolika (0) wraz z pryzmatem do położenia przedstawionego na rys. 3b i powtarzając czynności od b) do d) zmierzyć kąt p dla każdej linii spektralnej. 8
9 f) Wyznaczyć kąt najmniejszego odchylenia dla każdej linii widmowej korzystając ze wzoru: min p l. g) Wyznaczyć współczynniki załamania światła pryzmatu dla różnych długości fal świetlnych używając wyrażenia: sin n sin min. III. Opracowanie wyników pomiarów. a) Otrzymane wyniki pomiarów, wyliczeń oraz niepewności pomiarowych przedstawić w tabelach Tabela. Lp. Wyznaczanie kąta łamiącego pryzmatu. α α p α p l l l α p [] [] [] [] [] [] [] [rd] Tabela. Wyznaczanie współczynników załamania szkła pryzmatu (dla jednej dł. fali). Lp. l αl α l p α p α p min min n n [nm] [] [] [] [] [] [] [] [rd] % Δn n b) Niepewności pomiarów kątów l i p wyznaczyć jako średnie błędy kwadratowe wartości średniej. Jeśli niepewności te będą mniejsze niż dokładność przyrządu, jako błąd przyjąć dokładność przyrządu. c) Wykonać wykres krzywej dyspersji materiału pryzmatu n = f( ). d) Wyznaczyć średnią dyspersję materiału pryzmatu oraz współczynnik dyspersji. e) Niepewność współczynnika załamania n wyznaczyć metodą pochodnej logarytmicznej lub różniczki zupełnej. Uwaga: Błędy cząstkowe i min, które mają wpływ na niepewność współczynnika załamania wyrazić w radianach! 9
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 76A WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw ) Instrukcja wykonawcza. Wykaz przyrządów Spektrometr (goniometr) Lampy spektralne Pryzmaty. Cel ćwiczenia
Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru
Ćwiczenie nr 9 Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru I. Zestaw przyrządów 1. Spektrometr 2. Lampy spektralne: helowa i rtęciowa 3. Pryzmaty szklane, których własności mierzymy II. Cel ćwiczenia
Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru
Ćwiczenie nr 9 Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru I. Zestaw przyrządów 1. Spektrometr 2. Lampy spektralne: helowa i rtęciowa 3. Pryzmaty szklane, których własności mierzymy II. Cel ćwiczenia
I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ
I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 59 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W SZKLE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA Instrukcje wykonali: G. Maciejewski, I. Gorczyńska
9. Własności ośrodków dyspersyjnych. Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru
II Pracownia Fizyczna 9. Własności ośrodków dyspersyjnych. Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru I. Zestaw przyrządów 1. Spektrometr 2. Lampa spektralna rtęciowa z zasilaczem 3. Pryzmaty szklane,
ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne
ĆWICZENIE 4 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO Wprowadzenie teoretyczne Rys. Promień przechodzący przez pryzmat ulega dwukrotnemu załamaniu na jego powierzchniach bocznych i odchyleniu o kąt δ. Jeżeli
ĆWICZENIE NR 79 POMIARY MIKROSKOPOWE. I. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową mikroskopu i jego podstawowymi możliwościami pomiarowymi.
ĆWICZENIE NR 79 POMIARY MIKROSKOPOWE I. Zestaw przyrządów: 1. Mikroskop z wymiennymi obiektywami i okularami.. Oświetlacz mikroskopowy z zasilaczem. 3. Skala mikrometryczna. 4. Skala milimetrowa na statywie.
Ć W I C Z E N I E N R O-1
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O- WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU
Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła
Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali
Pomiar współczynnika załamania światła OG 1
I. Cel ćwiczenia: Pomiar współczynnika załamania światła OG 1 1. Zapoznanie się z budową i zasadą działania goniometru. 2. Poznanie metody pomiaru kątów pryzmatu 3. Poznanie metody pomiaru współczynników
ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 72A ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE 1. Wykaz przyrządów Spektroskop Lampy spektralne Spektrofotometr SPEKOL Filtry optyczne Suwmiarka Instrukcja wykonawcza 2. Cel ćwiczenia
Sposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU Cel ćwiczenia: 1. Zapoznanie z budową i zasadą działania mikroskopu optycznego.. Wyznaczenie współczynnika załamania światła
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU Cel ćwiczenia: 1. Zapoznanie z budową i zasadą działania mikroskopu optycznego. 2. Wyznaczenie współczynnika załamania
S P E K T R O S K O P S Z K O L N Y P R Y Z M A T Y C ZN Y 1
Przeznaczenie S P E K T R O S K O P S Z K O L N Y P R Y Z M A T Y C ZN Y 1 Spektroskop szkolny służy do demonstracji i doświadczeń przy nauczaniu fizyki, zarówno w gimnazjach jak i liceach. Przy pomocy
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 10 Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W PRZEZROCZYSTYM MATERIALE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA
I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 59 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W PRZEZROCZYSTYM MATERIALE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA. Cel ćwiczenia
Analiza widmowa spektralnych lamp gazowych przy użyciu spektrogoniometru.
Analiza widmowa spektralnych lamp gazowych przy użyciu spektrogoniometru. Cel ćwiczenia: Część I. 1. Wyznaczenie współczynnika załamania światła. 2. Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej. Część II. 1.
BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 89 BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów Polarymetr Lampa sodowa Solenoid Źródło napięcia stałego o wydajności prądowej min. 5A Amperomierz prądu stałego
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 5: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych Cel ćwiczenia: Wyznaczenie współczynnika załamania światła dla szkła i pleksiglasu metodą pomiaru grubości
Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI Kod przedmiotu: ISO73; INO73 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika
( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.
0.X.203 ĆWICZENIE NR 8 ( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA. I. Zestaw przyrządów:. Mikroskop. 2. Płytki szklane płaskorównoległe.
Wyznaczanie współczynnika załamania światła
Ćwiczenie O2 Wyznaczanie współczynnika załamania światła O2.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika załamania światła dla przeźroczystych, płaskorównoległych płytek wykonanych z
Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne
POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA PROWADZĄCY: mgr inż. Łukasz Amanowicz Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne 3 TEMAT ĆWICZENIA: Badanie składu pyłu za pomocą mikroskopu
Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: FIZYKA Kod przedmiotu: KS037; KN037; LS037; LN037 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika załamania
WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA
Ćwiczenie 81 A. ubica WYZNACZANIE PROMIENIA RZYWIZNY SOCZEWI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA Cel ćwiczenia: poznanie prążków interferencyjnych równej grubości, wykorzystanie tego
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 10 Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie Kalisz, luty 2005 r. Opracował:
WYDZIAŁ.. LABORATORIUM FIZYCZNE
W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 6 Temat: WYZNACZANIE DYSPERSJI OPTYCZNEJ PRYZMATU METODĄ POMIARU KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA Warszawa 009 WYZNACZANIE DYSPERSJI OPTYCZNEJ
POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 77 POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów Ława optyczna z podziałką, oświetlacz z zasilaczem i płytka z wyciętym wzorkiem, ekran Komplet soczewek z oprawkami
MGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.
MGR 10 10. Optyka fizyczna. Dyfrakcja i interferencja światła. Siatka dyfrakcyjna. Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Elektromagnetyczna teoria światła. Polaryzacja światła.
WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZEIE 8 WYZACZAIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJEJ Opis teoretyczny do ćwiczenia zamieszczony jest na stronie www.wtc.wat.edu.pl w dziale DYDAKTYKA FIZYKA ĆWICZEIA LABORATORYJE. Opis
II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego
1 II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego Cel ćwiczenia: Wyznaczenie charakterystyki spektralnej termicznego źródła promieniowania (lampa halogenowa)
Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela.
Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela. I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 20 luty 2012 Stolik optyczny
WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 8 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ. Wykaz przyrządów Transmisyjne siatki dyfrakcyjne (S) : typ A -0 linii na milimetr oraz typ B ; Laser lub inne źródło światła
O3. BADANIE WIDM ATOMOWYCH
O3. BADANIE WIDM ATOMOWYCH tekst opracowała: Bożena Janowska-Dmoch Większość źródeł światła emituje promieniowanie elektromagnetyczne złożone z wymieszanych ze sobą fal o wielu częstotliwościach (długościach).
POMIARY OPTYCZNE Współczynnik załamania #1. Damian Siedlecki
POMIARY OPTYCZNE 1 { 6. Współczynnik załamania #1 Damian Siedlecki Przypomnienie: Współczynnik załamania ośrodka opisuje zmianę prędkości fali w ośrodku: n c v = εμ c prędkość światła w próżni; v prędkość
Wyznaczanie dyspersji optycznej pryzmatu metodą kąta najmniejszego odchylenia.
Wydział Fizyki Nazwisko i Imię. Janik Małgorzata. Janeczko Mariusz Poniedziałek 4 00 7 00 kwietnia 007 Ocena z przygotowania Ocena ze sprawozdania Nr zespołu 0 Ocena końcowa Prowadzący: Ryszard Siegoczyński
EFEKT FOTOWOLTAICZNY OGNIWO SŁONECZNE
ĆWICZENIE 104 EFEKT FOTOWOLTAICZNY OGNIWO SŁONECZNE Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów 1. Panel z ogniwami 5. Zasilacz stabilizowany oświetlacza 2. Oświetlacz 3. Woltomierz napięcia stałego 4. Miliamperomierz
BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA
BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA Celem ćwiczenia jest: 1. demonstracja dużej liczby prążków w interferometrze Lloyda z oświetleniem monochromatycznym,
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr : Soczewki Cel ćwiczenia: Wyznaczenie ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek (skupiającej i rozpraszającej) oraz ogniskowej soczewki rozpraszającej
Pracownia fizyczna dla szkół
Imię i Nazwisko Widma świecenia pierwiastków opracowanie: Zofia Piłat Cel doświadczenia Celem doświadczenia jest zaobserwowanie widm świecących gazów atomowych i zidentyfikowanie do jakich pierwiastków
EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY
ĆWICZENIE 91 EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów 1. Monochromator 5. Zasilacz stabilizowany oświetlacza. Oświetlacz 6. Zasilacz fotokomórki 3. Woltomierz napięcia
POMIARY OPTYCZNE Pomiary kątów (klinów, pryzmatów) Damian Siedlecki
POMIARY OPTYCZNE 1 { 10. (klinów, pryzmatów) Damian Siedlecki 1) Metoda autokolimacyjna i 2φn a = 2φnf ob φ = a 2nf ob Pomiary płytek płasko-równoległych 2) Metody interferencyjne (prążki równej grubości)
ĆWICZENIE 1 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ZA POMOCĄ SPEKTROSKOPU
ĆWICZENIE WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ZA POMOCĄ SPEKTROSKOPU Jeżeli gazy zaczynają świecić, na przykład w wyniku podgrzania, to możemy zaobserwować charakterystyczne kolorowe prążki podczas obserwacji tzw.
BADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI
ĆWICZENIE 43 BADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI Układ optyczny mikroskopu składa się z obiektywu i okularu rozmieszczonych na końcach rury zwanej tubusem. Przedmiot ustawia się w odległości większej
KATEDRA TECHNOLOGII MASZYN I AUTOMATYZACJI PRODUKCJI ĆWICZENIE NR 2 POMIAR KRZYWEK W UKŁADZIE WSPÓŁRZĘDNYCH BIEGUNOWYCH
KATEDRA TECHNOLOGII MASZYN I AUTOMATYZACJI PRODUKCJI TEMAT ĆWICZENIA: ĆWICZENIE NR 2 POMIAR KRZYWEK W UKŁADZIE WSPÓŁRZĘDNYCH BIEGUNOWYCH ZADANIA DO WYKONANIA: 1. Pomiar rzeczywistego zarysu krzywki. 2.
POMIARY METODAMI POŚREDNIMI NA MIKROSKOPIE WAR- SZTATOWYM. OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI TYCH POMIARÓW
Józef Zawada Instrukcja do ćwiczenia nr P12 Temat ćwiczenia: POMIARY METODAMI POŚREDNIMI NA MIKROSKOPIE WAR- SZTATOWYM. OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI TYCH POMIARÓW Cel ćwiczenia Celem niniejszego ćwiczenia jest
Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 19 V 2009 Nr. ćwiczenia: 413 Temat ćwiczenia: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru
INSTRUKCJA. Analiza gazów analizatorami Fizycznymi. Interferometr. Opracował: dr inż. Franciszek Wolańczyk
INSTRUKCJA Analiza gazów analizatorami Fizycznymi. Interferometr. Opracował: dr inż. Franciszek Wolańczyk Analiza gazów analizatorami fizycznymi. Interferometr. Strona 2 1. WSTĘP Sposób badania gazów i
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie B-2 POMIAR PROSTOLINIOWOŚCI PROWADNIC ŁOŻA OBRABIARKI
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN Ćwiczenie B-2 Temat: POMIAR PROSTOLINIOWOŚCI PROWADNIC ŁOŻA OBRABIARKI Opracowanie: dr inż G Siwiński Aktualizacja i opracowanie elektroniczne:
Interferencyjny pomiar krzywizny soczewki przy pomocy pierścieni Newtona
Interferencyjny pomiar krzywizny soczewki przy pomocy pierścieni Newtona Jakub Orłowski 6 listopada 2012 Streszczenie W doświadczeniu dokonano pomiaru krzywizny soczewki płasko-wypukłej z wykorzystaniem
POMIARY OPTYCZNE Pomiary ogniskowych. Damian Siedlecki
POMIARY OPTYCZNE 1 { 11. Damian Siedlecki POMIARY OPTYCZNE 1 { 3. Proste przyrządy optyczne Damian Siedlecki POMIARY OPTYCZNE 1 { 4. Oko Damian Siedlecki POMIARY OPTYCZNE 1 { 5. Lunety. Mikroskopy. Inne
Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Badanie wzmacniacza niskiej częstotliwości
Instytut Fizyki ul Wielkopolska 5 70-45 Szczecin 9 Pracownia Elektroniki Badanie wzmacniacza niskiej częstotliwości (Oprac dr Radosław Gąsowski) Zakres materiału obowiązujący do ćwiczenia: klasyfikacje
ĆWICZENIE 44 BADANIE DYSPERSJI. I. Wprowadzenie teoretyczne.
ĆWICZENIE 44 BADANIE DYSPERSJI I. Wprowadzenie teoretyczne. Światło białe przechodząc przez ośrodek o współczynniku załamania n> na granicy ośrodka optycznie rzadszego i gęstszego ulega załamaniu. Jeżeli
NIWELATORY TECHNICZNE
NIWELATORY TECHNICZNE NIWELATORY TECHNICZNE Niwelatory służą też do wyznaczania kierunku poziomego lub pomiaru małych kątów odchylenia osi celowej cc od poziomu. Podział niwelatorów: ze względu na zasadę
4.11 Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego(o10)
Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego(o10) 225 4.11 Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego(o10) Celem ćwiczenia jest poznanie zasady działania spektroskopu
J Wyznaczanie względnej czułości widmowej fotorezystorów
J 10.1. Wyznaczanie względnej czułości widmowej fotorezystorów INSTRUKCJA WYKONANIA ZADANIA Obowiązujące zagadnienia teoretyczne: 1. Podstawy teorii pasmowej ciał stałych metale, półprzewodniki, izolatory
OLS 26. Instrukcja obsługi
OLS 26 pl Instrukcja obsługi 2018 1 2 3 6 4 3 2 1 12 8 11 7 9 2 5 1 10 pl Instrukcja obsługi Niwelator OSL 26 STIL przeznaczony jest do różnorodnych zadań związanych z pomiarami na budowie. Może on być
Wyznaczanie wartości współczynnika załamania
Grzegorz F. Wojewoda Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1 Bydgoszcz Wyznaczanie wartości współczynnika załamania Jest dobrze! Nareszcie można sprawdzić doświadczalnie wartości współczynników załamania
4.11 Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego (O10)
Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego (O10) 4.11 Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego (O10) Celem ćwiczenia jest poznanie zasady działania spektroskopu
Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych
Instytut Fizyki ul Wielkopolska 15 70-451 Szczecin 5 Pracownia Elektroniki Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych Zakres materiału obowiązujący do ćwiczenia: wzmacniacz operacyjny,
rys. 1. Rozszczepienie światła białego w pryzmacie
Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu autor: dr Krzysztof Gębura Cel: wyznaczenie krzywej dyspersji spektrometru, stałej Rydberga dla atomu wodoru. Przyrządy: spektroskop pryzmatyczny, rurki widmowe
Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.
Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny
Ć W I C Z E N I E N R O-4
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-4 BADANIE WAD SOCZEWEK I Zagadnienia do opracowania Równanie soewki,
Cieszymy się, że zdecydowali się Państwo na produkt firmy Swarovski Optik. W razie pytań prosimy zwracać się do punktów sprzedaży lub skontaktować się bezpośrednio z nami za pośrednictwem WWW.SWAROVSKIOPTIK.COM.
OPTYKA INSTRUMENTALNA
OPTYKA INSTRUMENTALNA Wykład 10: POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA I: współczynnik załamania i dyspersja szkła: definicje, sens fizyczny; spektrometryczne metody pomiaru współczynnika załamania szkieł i cieczy,
Spektroskop, rurki Plückera, cewka Ruhmkorffa, aparat fotogtaficzny, źródło prądu
Imię i nazwisko ucznia Nazwa i adres szkoły Imię i nazwisko nauczyciela Tytuł eksperymentu Dział fizyki Potrzebne materiały do doświadczeń Kamil Jańczyk i Mateusz Kowalkowski I Liceum Ogólnokształcące
Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 23 III 2009 Nr. ćwiczenia: 412 Temat ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona Nr.
Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Laboratorium Fizyki Cienkich Warstw. Ćwiczenie 5. Wyznaczanie stałych optycznych cienkich warstw metodą
Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej Laboratorium Fizyki Cienkich Warstw Ćwiczenie 5 Wyznaczanie stałych optycznych cienkich warstw metodą elipsometryczną Opracowanie: Krystyna Żukowska Wrocław, 2006
Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji Zagadnienia: polaryzacja światła, metody otrzymywania światła spolaryzowanego, budowa polarymetru, zjawisko
Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Ć W I C Z E N I E N R O-8
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-8 BADANIE WIDM OPTYCZNYCH PRZY POMOCY SPEKTROMETRU I. Zagadnienia
DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1
DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1 I. ZAGADNIENIA TEORETYCZNE Niepewności pomiaru standardowa niepewność wyniku pomiaru wielkości mierzonej bezpośrednio i złożona niepewność standardowa. Przedstawianie wyników
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ MIKROSKOP 1. Cel dwiczenia Zapoznanie się z budową i podstawową obsługo mikroskopu biologicznego. 2. Zakres wymaganych zagadnieo: Budowa mikroskopu. Powstawanie obrazu
Pomiar kątów poziomych
Pomiar kątów poziomych Pomiar kątów poziomych W ciągu ostatnich 100 lat, na świecie, nie zaobserwowano istotnego wzrostu dokładności pomiarów kątowych. Obecnie nic nie wskazuje na to, aby sytuacja ta uległa
Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów optycznych.
msg O 7 - - Temat: Badanie soczewek, wyznaczanie odległości ogniskowej. Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów
Pomiar indukcji pola magnetycznego w szczelinie elektromagnesu
Ćwiczenie E5 Pomiar indukcji pola magnetycznego w szczelinie elektromagnesu E5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest pomiar siły elektrodynamicznej (przy pomocy wagi) działającej na odcinek przewodnika
DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI
1a DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1. ZAGADNIENIA TEORETYCZNE: sposoby wyznaczania niepewności pomiaru standardowa niepewność wyniku pomiaru wielkości mierzonej bezpośrednio i złożona niepewność standardowa;
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie Wyznaczanie parametrów ruchu obrotowego bryły sztywnej Kalisz, luty 005 r. Opracował: Ryszard Maciejewski Natura jest
STOLIK OPTYCZNY 1 V Przyrząd jest przeznaczony do wykonywania ćwiczeń uczniowskich z optyki geometrycznej.
STOLIK OPTYCZNY 1 V 7-19 Przyrząd jest przeznaczony do wykonywania ćwiczeń uczniowskich z optyki geometrycznej. 6 4 5 9 7 8 3 2 Rys. 1. Wymiary w mm: 400 x 165 x 140, masa 1,90 kg. Na drewnianej podstawie
Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC
Instytut Fizyki ul. Wielkopolska 15 70-451 Szczecin 6 Pracownia Elektroniki. Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC........ (Oprac. dr Radosław Gąsowski) Zakres materiału obowiązujący do ćwiczenia:
Ćwiczenie Nr 8 Współczynnik załamania refraktometr Abbego
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 8 Współczynnik załamania refraktometr Abbego Zagadnienia: załamanie światła na anicy dwóch ośrodków, prawo Snelliusa, zjawisko całkowitego
POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
POMIARY OPTYCZNE Wykład Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej Pokój 8/ bud. A- http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ OPTYKA GEOMETRYCZNA Codzienne obserwacje: światło
20. Oznaczanie stężenia acetonu w czterochloroetanie
REFRAKTOMETRIA 20. Oznaczanie stężenia acetonu w czterochloroetanie Odczynniki i aparatura: Aceton Czterochloroetan Refraktometr Pulfricha PR-2 Wykonanie ćwiczenia: 1. 15 minut przed pomiarami włączyć
GEODEZJA WYKŁAD Pomiary kątów
GEODEZJA WYKŁAD Pomiary kątów Katedra Geodezji im. K. Weigla ul. Poznańska 2/34 Do rozwiązywania zadań z geodezji konieczna jest znajomość kątów w figurach i bryłach obiektów. W geodezji przyjęto mierzyć:
PRZYGOTOWANIE DO PRACY. METODY POMIARU
Spis treści Opis niwelatora... 1 Przygotowanie do pracy... 2 Metody pomiaru... 2 Sprawdzenie i rektyfikacja... 3 Czyszczenie i konserwacja...5 Dane techniczne... 5 Ważne informacje... 6 OPIS NIWELATORA
Człowiek najlepsza inwestycja
Ćwiczenie: U.11 Tytuł ćwiczenia: Pierścienie Newtona Cel ćwiczenia: 1. Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji światła. 2. Zapoznanie się z powstawaniem pierścieni Newtona w świetle przechodzącym
Badanie tranzystorów MOSFET
Instytut Fizyki ul Wielkopolska 5 7045 Szczecin Pracownia Elektroniki Badanie tranzystorów MOSFET Zakres materiału obowiązujący do ćwiczenia: budowa i zasada działania tranzystora MOSFET; charakterystyki
f = -50 cm ma zdolność skupiającą
19. KIAKOPIA 1. Wstęp W oku miarowym wymiary struktur oka, ich wzajemne odległości, promienie krzywizn powierzchni załamujących światło oraz wartości współczynników załamania ośrodków, przez które światło
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu
Imię i Nazwisko... Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Opracowanie: Piotr Wróbel 1. Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu, metodą różnicy czasu przelotu. Drgania
Wyposażenie Samolotu
P O L I T E C H N I K A R Z E S Z O W S K A im. Ignacego Łukasiewicza Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Katedra Awioniki i Sterowania Wyposażenie Samolotu Instrukcja do laboratorium nr 2 Przyrządy żyroskopowe
WYZNACZANIE KĄTA BREWSTERA 72
WYZNACZANIE KĄTA BREWSTERA 72 I. ZAGADNIENIA TEORETYCZNE Polaryzacja światła. Zjawisko polaryzacji światła przy odbiciu od powierzchni dielektrycznej kąt Brewstera. Prawa odbicia i załamania światła na
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące
ĆWICZENIE Nr 4 LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników POLITECHNIKA ŁÓDZKA
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT FIZYKI LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH ĆWICZENIE Nr 4 Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników I. Cześć doświadczalna. 1. Uruchomić Spekol
Fizyka atomowa i jądrowa
Podręcznik zeszyt ćwiczeń dla uczniów Fizyka atomowa i jądrowa Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl
Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego
1 z 7 JM-test-MathJax Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego Korekta 24.03.2014 w Błąd maksymalny (poprawione formuły na niepewności maksymalne dla wzorów 41.1 i 41.11)
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ
LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ POMIAR KRZYWIZNY SOCZEWEK 1. Cel dwiczenia Zapoznanie z niektórymi metodami badania krzywizny soczewek. 2. Zakres wymaganych zagadnieo: Zjawisko dyfrakcji i interferencji
Pomiary kątów WYKŁAD 4
Pomiary kątów WYKŁAD 4 POMIAR KĄTÓW W geodezji mierzy się: kąty poziome (horyzontalne) α =(0,360 o ) kąty pionowe (wertykalne) β =(0,90 o ;0,-90 o ) kąty zenitalne z = (0,180 o ) (w których kierunkiem
OPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH
OPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH Prawa Euklidesa: 1. Promień padający i odbity znajdują się w jednej płaszczyźnie przechodzącej przez prostopadłą wystawioną do powierzchni zwierciadła w punkcie odbicia.
Ć W I C Z E N I E N R O-8
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA OPTYKI Ć W I C Z E N I E N R O-8 BADANIE WIDM OPTYCZNYCH PRZY POMOCY SPEKTROMETRU I. Zagadnienia