(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int. Cl. B60S9/08 ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2010/19 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Stopa do podparcia urządzenia wsporczego lub podnoszącego (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2009/16 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 08/2010 (73) Uprawniony z patentu: Haacon Hebetechnik GmbH, Freudenberg am Main, DE (72) Twórca (y) wynalazku: PL/EP T3 BIRKHOLZ Holger, Faulbach, DE MILTENBERGER Robert, Miltenberg, DE NATTERER Ralf, Mömlingen, DE TRUNK Gerhard, Collenberg, DE (74) Pełnomocnik: Kulikowska & Kulikowski sp.j. rzecz. pat. Piotrowicz Alicja Warszawa 12 skr. poczt. 130 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 20205/PE/10 EP [0001] Przedmiotowy wynalazek dotyczy stopy do podparcia urządzenia wsporczego lub podnoszącego, w szczególności podpory siodłowej lub podobnego, z mocowaniem stopy do połączenia wahliwej stopy z rurą wsporczą urządzenia podnoszącego. Dokument DE ujawnia urządzenie podnoszące według części przedznamiennej zastrzeżenia 1. [0002] Urządzenia podnoszące, które posiadają stopy wyżej wymienionego rodzaju, są stosowane jako podpory siodłowe, na przykład jako przestawne w kierunku pionowym urządzenia wsporcze dla tzw. naczep siodłowych, kiedy są one stawiane niezależnie od pojazdu ciągnącego. W takim przypadku stopy mają za zadanie po pierwsze zapewnienie niezależnej od własności podłoża, pewnej powierzchni wsporczej. W tym celu stopy muszą posiadać odpowiednio obciążalną powierzchnię wsporczą, z drugiej strony muszą umożliwiać dopasowanie do różnych nachyleń powierzchni. [0003] Specjalnego znaczenia nabiera w przypadku stóp tak zwane mocowanie stopy, które wytwarza połączenie stopy wahliwej z rurą wsporczą. Wykonanie mocowania stopy ma duże znaczenie dla wysokości urządzenia podnoszącego, ponieważ chodzi o element znajdujący się między stopą wahliwą i rurą wsporczą. Aby wykonać efektywne urządzenie podnoszące pożądane jest zasadniczo zapewnienie możliwie dużego stosunku wysokość podnoszenia-/ wysokość urządzenia, aby urządzenie podnoszące o maksymalnej wysokości podnoszenia zajmowało minimalną ilość miejsca.

3 2 [0004] Zadaniem wynalazku jest w związku z tym stworzenie stopy, której mocowania w możliwie niewielkim stopniu zwiększa wysokość urządzenia podnoszącego. [0005] Zadanie to zostało zrealizowane dzięki stopie o cechach wyszczególnionych w zastrzeżeniu 1. [0006] W stopie według wynalazku mocowanie stopy zaprojektowano z korpusem wsuwanym w rurę wsporczą, który posiada w dwóch obszarach zasięgu rury wsporczej, przedzielonych przez obszar przechodzenia wrzeciona, mocowania łączników wahliwych stopy wahliwej, przy czym łączniki wahliwe są pewnie połączone wzdłuż osi obrotu z korpusem wsuwanym i mocowania łączników posiadają umieszczone koncentrycznie z osią obrotu powierzchnie przeciwoporowe, które współpracują dla przenoszenia sił wsporczych z powierzchniami wsporczymi utworzonymi przez zewnętrzny kontur łączników wahliwych. [0007] Stopa według wynalazku umożliwia, dzięki podparciu łączników w przeciwieństwie do stanu techniki, zwykłe podparcie przez sztywną oś szczególnie wąskie wykonanie mocowania stopy, tak że duża część mocowania stopy, włącznie z obszarem przenoszenia sił między stopą wahliwą i mocowaniem stopy, może być wykonana w obszarze stopy będącym korpusem wsuwanym. W związku z tym część mocowania stopy wystająca z rury wsporczej i wpływająca na wysokość urządzenia podnoszącego może mieć znacznie zredukowaną wysokość. [0008] Jeśli ponadto korpus wsuwany ma kształt donicy, ze ścianką dna i służącą do wytworzenia obszarów zasięgu rury wsporczej ramą zasięgu, stopa może stanowić przy zredukowanym rozłożeniu ciężaru równocześnie dolne zamknięcie rury

4 3 wsporczej, aby uszczelnić wnętrze rury wsporczej przed zanieczyszczeniem. [0009] Jeśli korpus wsuwany na swojej zewnętrznej krawędzi obwodowej posiada pierścień wsporczy do przyłożenia do czołowego końca rury wsporczej, jest zapewnione nie tylko zdefiniowane względne umieszczenie w stosunku do rury wsporczej, ale następuje także przeniesienie sił do rury wsporczej przez pierścień wsporczy. [0010] Jest szczególnie korzystne, kiedy mocowania łączników w obszarach zasięgu rury wsporczej mają kształt kieszeni, tak że nie mają miejsca ruchy względne między łącznikami wahliwymi stopy wahliwej i ścianką wewnętrzną rury wsporczej, które mogłyby spowodować wtargnięcie kurzu do rury wsporczej. [0011] Szczególnie korzystne jest dla beznakładowego funkcjonowania stopy wahliwej z niezakłóconym ruchem wahliwym w stanie nieobciążonym urządzenia podnoszącego, kiedy łączniki wahliwe stopy wahliwej są połączone z obszarami zasięgu rury wsporczej mocowania stopy bolcami i w połączeniach tych nie występują siły tnące. Można stanowczo stwierdzić, że nie występują obciążenia bolców w momencie przenoszenia siły, a więc nastąpienia stopy wahliwej na podłoże, które mogłoby doprowadzić do odkształcenia obszaru bolców uszkadzającego swobodny obrót stopy wahliwej. [0012] Poniżej zostanie omówiony korzystny przykład wykonania w oparciu o rysunki. [0013] Pokazują one: Fig. 1 urządzenie podnoszące ze stopą w widoku z przodu; Fig. 2 urządzenie podnoszące z Fig.1 w przekroju wzdłuż linii II-II z Fig. 1;

5 4 Fig. 3 przekrój rury trzonowej urządzenia podnoszącego z Fig. 1; Fig. 4 przekrój alternatywnego wykonania rury trzonowej z Fig. 3; Fig. 5 widok z boku stopy z Fig. 1 według widoku V na Fig. 1; Fig. 6 stopa z Fig. 5 w widoku bocznym. [0014] Z Fig. 1 i Fig.2 wynika budowa urządzenia podnoszącego 10 z rurą trzonową 11 i współosiową z nią rurą wsporczą 12. Rura trzonowa 11 składa się, zgodnie z przykładem wykonania pokazanym na Fig. 3, z profilu 13 rury trzonowej w kształcie litery U i płyty montażowej 14 uzupełniającej profil 13 do rury czworokątnej, która równocześnie tworzy tylną ścianę rury trzonowej 11. Płyta montażowa 14 służy do połączenia z podwoziem pojazdu i posiada w bocznych listwach 15, 16 wiele otworów montażowych 17, które umożliwiają połączenie z różnie wykonanymi podwoziami pojazdów i na różnych wysokościach. [0015] Jak wynika w szczególności z przekroju pokazanego na Fig. 2 rura wsporcza 12 umieszczona w rurze trzonowej 11 zasadniczo przebiega wzdłuż całej długości rury trzonowej 11. Jak ponadto wynika z Fig. 2 rura trzonowa 11 posiada jako zamknięcie czołowe płytę oporową 18, która służy do umocowania górnego końca 19 wrzeciona podnośnikowego 20, które znajduje się w osi wzdłużnej 21 urządzenia podnoszącego 10, względnie rury wsporczej 12. Na górnym końcu 19 wrzeciona podnoszącego znajduje się ponadto unieruchomione przed obrotem na wieńcu oporowym wału 22, koło zębate wrzeciona podnoszącego 23, które służy do napędzania wrzeciona podnoszącego 20 i razem z wrzecionem podnoszącym 20 jest ułożyskowane w płycie oporowej 18 w łożysku oporowym 24.

6 5 [0016] Na wrzecionie podnoszącym 20 znajduje się nakrętka wrzeciona 25, która jest obwodowo połączona bez możliwości obrotu z rurą wsporczą 12, tak że obrót wrzeciona podnoszącego 20, w następstwie napędzania koła zębatego wrzeciona podnoszącego 23 przez połączenie gwintowe wrzeciona podnoszącego z nakrętką wrzeciona 25, w zależności od kierunku obrotu powoduje przemieszczanie rury wsporczej 12 z lub do wewnątrz rury trzonowej 11. [0017] Do napędzania koła zębatego wrzeciona podnoszącego 23 służy umieszczona poniżej płyty oporowej 18 przekładnia podnosząca 26, która obejmuje zespół wału napędowego 27 i zespół wału wyjściowego 28 oddziałującego na koło zębate wrzeciona podnoszącego 23. [0018] Na dolnym końcu rury wsporczej 12 znajduje się stopa 29, która posiada mocowanie stopy 31 połączone z dolnym końcem czołowym 30 rury wsporczej 12, jak również stopę wahliwą 32 połączoną z mocowaniem stopy 31. [0019] Na Fig. 5 i 6 jest przedstawiona w szczegółach stopa 29 znajdująca się na dolnym czołowym końcu 30 rury wsporczej 12. Z analizy Fig. 5 i 6 wynika, że mocowanie stopy 31 jest wykonane z korpusem wsuwanym 120, który ma kształt donicy włożonej w rurę 12 dla wytyczenia obszaru przechodzenia wrzeciona 143 (Fig. 2), tak że rama łącząca 121, której dolny koniec zewnętrznie otacza pierścień wsporczy 122, sięga aż do miejsca styku pierścienia wsporczego 122 na czołowym końcu 30 z rurą wsporczą 12. W dwóch naprzeciwlegle położonych obszarach zasięgu rury wsporczej ramy zasięgu 121 są wykonane dwa mocowania łączników 123, 124, w przypadku tego przykładu wykonania w przybliżeniu jako fragmenty krążka. Równoległe, zwrócone ku osi wzdłużnej 21 rury wsporczej 12 ścianki

7 6 mocowań łączników są utworzone przez równoległe ścianki boczne 125 i 126 wystającej ku dołowi z rury wsporczej 12 części przyłączeniowej stopy wahliwej 127 zespołu mocowania stopy 31. Między ściankami bocznymi 125, 125 przebiega ścianka dna 128 uformowana wypukło baryłkowato, której kontur 129 jest wykonany odpowiednio do promienia obrotu r stopy wahliwej 32. [0020] W oparciu o Fig. 5 stanie się zrozumiałe, że przenoszenie siły od stopy wahliwej 32, która swoimi łącznikami wahliwymi 130, 131 sięga w mocowania łączników 123 i 124, następuje przez ukształtowane jako wypukłe łuki powierzchnie wsporcze 132 uformowane przez górną krawędź łączników wahliwych 130, 131, na odpowiednio wklęsło uformowane przez dno wybrań powierzchnie przeciwoporowe 133 mocowań łączników 123 i 124. Pokazana na Fig. 5 siła wsporcza S jest przenoszona jako czysta siła poprzeczna ze stopy wahliwej 32 na mocowanie stopy 31. [0021] Bolce 134, 135 w łącznikach wahliwych 130, 131 i ściankach bocznych 125, 126 części przyłączeniowej stopy wahliwej 127 służą jedynie do pewnego połączenia zespołu mocowania stopy 31 i stopy wahliwej 32 przy nieobciążonej stopie wahliwej 32, a więc wtedy, gdy stopa wahliwa 32 jest podnoszona z podłoża. W tym stanie pozbawionym obciążenia bolce 134, 135 służą do utworzenia osi obrotu 136, wokół której stopa wahliwa 32 może się obracać, aby dopasować się do nachylenia podłoża w momencie postawienia. W stanie obciążonym urządzenia podnoszącego 10 bolce 134, 135 nie są odciążone, ponieważ wykonane w łącznikach wahliwych 130, 131 otwory 137 są większe od łba bolca 138. Luz otworu bolca 137 w stosunku do łba bolca jest tak zaprojektowany, że z jednej

8 7 strony w stanie pracy bez obciążenia urządzenia podnoszącego łączniki wahliwe 130, 131 mogą się obracać bez kontaktu z powierzchniami przeciwoporowymi 133 mocowań łączników 123, 124, a z drugiej strony po postawieniu stopy wahliwej 32 na podłoże, a więc w stanie obciążenia urządzenia podnoszącego, istnieje styk między powierzchniami wsporczymi 132 łączników wahliwych 130, 131 i powierzchniami przeciwoporowymi 133 mocowań łączników 123, 124. [0022] Dla niezawodnego połączenia zespołu mocowania stopy 31 z rurą wsporczą 12 służą w pracy bez obciążenia urządzenia podnoszącego bolce łączące 139, 140 między ramą łączącą 121 mocowania stopy 31 i rurą wsporczą 12, które z tego powodu mają otwory 141 w ściance rury wsporczej 12 o średnicy większej niż łeb bolca 142.

9 20205/PE/10 EP Zastrzeżenia patentowe 1. Stopa (29) do podparcia urządzenia wsporczego lub podnoszącego, w szczególności podpory siodłowej lub podobnej, z mocowaniem stopy (31) do połączenia stopy wahliwej (32) z rurą wsporczą (12) urządzenia podnoszącego (10), znamienna tym, że mocowanie stopy posiada korpus wsuwany (120) do wsuwania w rurę wsporczą posiadający w dwóch obszarach zasięgu rury wsporczej, przedzielonych przez obszar (143) przechodzenia wrzeciona (20), mocowania łączników (123, 124) do mocowania łączników wahliwych (130, 131) stopy wahliwej, przy czym łączniki wahliwe są pewnie połączone wzdłuż osi obrotu (136) z korpusem wsuwanym i mocowania łączników posiadają umieszczone koncentrycznie z osią obrotu powierzchnie przeciwoporowe (133), które dla przenoszenia sił wsporczych współpracują z powierzchniami wsporczymi (132) utworzonymi przez zewnętrzny kontur łączników wahliwych. 2. Stopa według zastrzeżenia 1 znamienna tym, że korpus wsuwany (120) ma kształt donicy z dnem (128) i ramą łączącą (121) wyznaczającą obszary zasięgu rury wsporczej. 3. Stopa według jednego z powyższych zastrzeżeń, znamienna tym, że korpus wsuwany (120) na swojej zewnętrznej krawędzi obwodowej posiada pierścień wsporczy (122) do przyłożenia do końca czołowego (30) rury wsporczej (12). 4. Stopa według jednego z powyższych zastrzeżeń, znamienna tym,

10 9 że mocowania łączników (123, 124) są wykonane jako kieszenie w obszarach zasięgu rury wsporczej. 5. Stopa według jednego z powyższych zastrzeżeń, znamienna tym, że łączniki wahliwe (130, 131) stopy wahliwej (32) są połączone pozbawionymi sił tnących bolcami łączącymi (134, 135) z obszarami zasięgu rury wsporczej stopy (31).

11 10

12 11