(13) B1 (12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11) PL B1 WZÓR 1. (57) 1. Sposób wytwarzania nowych N-(triaryloraetylo)-1-amino-2-nitroalkanów

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA PO LSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (51 ) IntCl7 C07C 211/56 (54) S p o s ó b w ytw arzania now ych N -(triarylom etylo)-1-am ino-2-nitroalkanów (73) Uprawniony z patentu: Politechnika Wrocławska, Wrocław, PL (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 18/99 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 02/05 (72) Twórcy wynalazku: Mirosław Soroka, Wrocław, PL Andrzej Siwek, Legnica, PL Jolanta Konsencjusz, Strzelin, PL Grzegorz Wickiel, Lubań, PL (74) Pełnomocnik: Guzikowska Dorota, Biuro d/s Wynalazczości i Ochrony Patentowej PW PL B1 (57) 1. Sposób wytwarzania nowych N-(triaryloraetylo)-1-amino-2-nitroalkanów o wzorze ogólnym 1, w którym Ar oznacza fenyl, R 1 i R2 odpowiednio oznacza podstawnik alkilowy, arylowy lub atom wodoru, znamienny tym, że jedną część molową N-(triarylometylo)metaniminy o wzorze ogólnym 2, w którym Ar posiada podane wyżej znaczenia, poddaje się reakcji z co najmniej jedną częścią molową nitroalkanu, przy czym reakcję prowadzi się w temperaturze K, korzystnie w temperaturze około 370 K, korzystnie w rozpuszczalniku organicznym, korzystnie w nitroalkanie, aż do przereagowania substratów, po czym wydziela się N-(triarylometylo)-1 -amino-2-nitroalkan. WZÓR 1

2 Sposób wytwarzania nowych N-(triarylometylo)-1-amino-2-nitroalkanów Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych N-(triarylometylo)-1-amino-2-nitroalkanów o wzorze ogólnym 1, w którym Ar oznacza fenyl, R1 i R2 odpowiednio oznacza podstawnik alkilowy, arylowy lub atom wodoru, znamienny tym, że jedną część molową N-(triarylometylo)metaniminy o wzorze ogólnym 2, w którym Ar posiada podane wyżej znaczenia, poddaje się reakcji z co najmniej jedną częścią molową nitroalkanu, przy czym reakcję prowadzi się w temperaturze K, korzystnie w temperaturze około 370 K, korzystnie w rozpuszczalniku organicznym, korzystnie w nitroalkanie, aż do przereagowania substratów, po czym wydziela się N-(triarylometylo)-1 -amino-2-nitroalkan. 2. Sposób wytwarzania nowych N-(triarylometylo)-1-amino-2-nitroalkanów o wzorze ogólnym 1, w którym Ar oznacza fenyl, R 1 i R2 odpowiednio oznacza podstawnik alkilowy, arylowy lub atom wodoru, znamienny tym, że jedną część molową formaldehydu poddaje się reakcji z jedną częścią molową triarylometyloaminy o wzorze ogólnym 3, w którym Ar ma podane wyżej znaczenia, przy czym reakcję kondensacji prowadzi się dalej w rozpuszczalniku organicznym, w temperaturze K, korzystnie w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika organicznego, a następnie po oddzieleniu wody, poddaje się pozostałość reakcji z co najmniej jedną częścią molową nitroalkanu w temperaturze K, korzystnie w temperaturze 370 K, aż do przereagowania substratów, po czym wydziela się N-(triarylometylo)-1-amino-2-nitroalkan. * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych N-(triarylometylo)-1-amino- -2-nitroalkanów przedstawionych wzorem ogólnym 1, w którym A oznacza fenyl, natomiast R 1 i R2 odpowiednio oznacza podstawnik alkilowy, arylowy lub atom wodoru. N-(triarylometylo)-1-amino-2-nitroalkany znajdują zastosowanie w syntezie organicznej, a zwłaszcza zastosowanie do syntezy 1-amino-2-nitroalkanów i pochodnych 1-amino-2- -nitroalkanów. Dotychczas nie jest znany sposób wytwarzania N-(triarylometylo)-1-amino-2-nitroalkanów. Istota wynalazku polega na tym, że jedną część molową N-(triarylometylo)-alkaniminy o wzorze ogólnym 2, w którym A posiada podane poprzednio znaczenia, poddaje się reakcji z co najmniej jed n ą częścią molową nitroalkanu, przy czym reakcję prowadzi się w temperaturze K, korzystnie w temperaturze około 370 K, korzystnie w rozpuszczalniku organicznym, korzystnie w nitroalkanie, aż do przereagowania substratów, po czym wydziela się N-(triarylometylo)-1 -amino-2-nitroalkan. Istota wynalazku polega także na tym, że zamiast czystej N-(triarylometylo)-alkaniminy o wzorze ogólnym 2, poddaje się reakcji surowy produkt kondensacji jednej części molowej formaldehydu z jedną częścią molową triarylometyloaminy o wzorze ogólnym 3, w którym A posiada wyżej podane znaczenia, przy czym reakcję kondensacji prowadzi się w temperaturze K, korzystnie w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika organicznego, a następnie po oddzieleniu wody, poddaje się pozostałość reakcji z co najmniej jedną częścią molową nitroalkanu w temperaturze 370 K, korzystnie w rozpuszczalniku organicznym, korzystnie w nitroalkanie, aż do przereagowania substratów, po czym wydziela się N-(triarylometylo)-1-amino- -2-nitroalkan. Zasadniczą korzyścią techniczno-użytkową wynikającą ze stosowania sposobu według wynalazku, jest otrzymywanie z wysoką wydajnością nowych N-(triarylometylo)-1-amino-2- -nitroalkanów o wysokiej czystości, które nadają się bezpośrednio do zastosowania jako półprodukty do syntez wielu, różnorodnych związków organicznych, a zwłaszcza 2-nitroalkiloamin i ich pochodnych. Dodatkową korzyścią stosowania sposobu według wynalazku jest otrzy-

3 mywanie produktów w postaci krystalicznej, dzięki czemu są one z łatwością doprowadzone do stanu wysokiej czystości przez zastosowanie dodatkowej krystalizacji, a także mogą być łatwo przechowywane przez dłuższy czas, w przeciwieństwie do podobnych pochodnych 1-amino-2 -nitroalkanów w postaci ciekłej, które są nietrwałe i nie m ogą być przechowywane ze względu na niebezpieczeństwo rozkładu. Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładach wykonania. Przykład I. 13,6 g, 0,050 mola N-(trifenylometylo)metaniminy oraz 6,1 g, 0,10 mola nitrometanu miesza się w temperaturze 273 K, a następnie pozostawia do całkowitego przereagowania substratów w temperaturze około 370 K. Stopień przereagowania kontroluje się mierząc widma H NMR mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę poreakcyjną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymuje w wyniku 14,4 g, 87% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitroetanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu o temperaturze topnienia K po krystalizacji z układu chloroform/heksan, którego identyczność potwierdza analiza elementarna i dane spektroskopowe. AE: dla wzoru C21H20N2O2 (M=332,39) obliczono %C=75,88; %H=6,06; %N=8,43; oznaczono %C=75,68; %H=5,62; %N=8,06. IR (0,5% w KBr, T%):502 (71), 537 (62), 612 (58), 624 (38), 647 (48), 699 (32), 713 (7) [ArH], 745 (27), 758 (45), 776 (23), 853 (84), 874 (70), 887 (83), 906 (47), 983 (78), 1001 (72), 1023 (67), 1030 (63), 1084 (70), 1108 (47), 1156 (64), 1182 (54), 1216 (52), 1258 (6 6 ), 1276 (80), 1318 (77), 1340 (73), 1355 (60), 1385 (45), 1424 (65), 1447 (36), 1465 (46), 1488 (36), 1552 (2) [NO2], 1595 (61), 1829 (8 6 ), 2866 (6 6 ), 2918 (67), 2963 (67) [AlkH], 3030 (67), 3059 (70), 3082 (71) [ArH], 3299 (6 8 ) [NH], 3434 (70). NMR (CDCl3, δ, ppm): 7,3 m (6H, ArH orto), 7,15 m (9H, ArH meta i para), 4,3 m (2H, CH2-NC2, J nieoznaczone), 2,7 m (2H, CH2-NH, J nieoznaczone), 2,2 s poszerzony (1H, NH). Po dodaniu tlenku deuteru sygnał przy 2,2 znika. Przykład II. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitrometanu stosuje się 7,5 g, 0,10 mola nitroetanu, otrzymuje się w wyniku 14,2 g, 82% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2 -nitropropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu o temperaturze topnienia K po krystalizacji z układu chloroform/heksan, którego identyczność potwierdza analiza elementarna i dane spektroskopowe: AE: dla wzoru C22H22N2O2 (M-346,42) obliczono %C=76,27; %H=6,40; %N=8,08; oznaczono %C=76,11; %H=6,61; %N=8,17. IR (0,5% w KBr, T%): 484 (72), 537 (65), 612 (64), 622 (56), 646 (60), 701 (47), 712 (29) [ArH], 747 (44), 776 (49), 860 (77), 904 (62), 943 (79), 953 (79), 1000 (76), 1019(71), 1031 (70), 1058(75), 1082(70), 1107(71), 1140(74), 1156(74), 1181 (72), 1215 (67), 1239 (71), 1294 (77), 1318 (67), 1357 (61), 1390 (57), 1448 (46), 1467 (58), 1489 (55), 1547 (23) [NO2] 1594 (70), 2859 (71), 2995 (73) [AlkH], 3031 (73), 3055 (74) [ArH], 3305 (6 8 ) [NH], 3431 (72). NMR (CDCl3, δ, ppm): 7,3 m (6 H, ArH orto), 7,15 m (9H, ArH meta i para), 4,5 dxdxq (1H, CH-NO2, J nieoznaczone), 2,65 dxd (1H, CH-NH, J nieoznaczone), 2,3 dxd (1H, CH-NH, J nieoznaczone), 1,8 s poszerzony (1H, NH), 1,3 d (3H, CH3, J=6,8 Hz). Po dodaniu tlenku deuteru sygnał przy 1,8 znika. Przykład III. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 8,9 g, 0,10 mola 1 -nitropropanu, otrzymuje się w wyniku 13,3 g, 74% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitrobutanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu o temperaturze topnienia K po krystalizacji z układu chloroform/heksan, którego identyczność potwierdza analiza elementarna i dane spektroskopowe: AE: dla wzoru C23H24N2O2 (M=360,44) obliczono %C=76,64; %H=6,71; %N=7,77; oznaczono %C=76,28; %H=6,52; %N=7,50. IR (0,5% w KBr, T%): 481 (73), 538 (63), 612 (61), 622 (47), 646 (54), 701 (37), 712 (9) [ArH], 746 (32), 776 (34), 801 (63), (77), 905 (48), 981 (78), 1000 (72), 1021 (70),

4 (64), 1083 (62), 1114 (64), 1138 (67), 1156 (6 8 ), 1182 (63), 1214 (62), 1232 (72), 1253 (74), 1325 (61), 1340 (62), 1380 (49), 1447 (37), 1469 (49), 1489 (40), 1553 (3) [NO2], 1594 (59), 1829 (85), 2861 (64), 2918 (69), 2937 (6 8 ), 2976 (59) [AlkH], 3027 (71), 3057 (71) [ArH], 3306 (67) [NH], 3435 (70). NMR (CDCl3, δ, ppm): 7,3 m (6H, ArH orto), 7,15 m (9H, ArH meta i para), 4,4 m (1H, CH-NO2, J nieoznaczone), 2,7 dxd (1H, CH-NH, J nieoznaczone), 2,3 dxd (1H, CH-NH, J nieoznaczone), 1,9 dxdxq (1H, CH-CH3, J nieoznaczone), 1,8 dxdxq (1H, CH-CH3, J nieoznaczone), 1,6 s poszerzony (1H, NH), 0,8 t (3H, CH3, J=7,3 Hz). Po dodaniu tlenku deuteru sygnał przy 1,6 znika. Przykład IV. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 8,9 g, 0,10 mola 2-nitropropanu, otrzymuje się w wyniku 12,6 g, 70% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitro-2-metylopropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu o temperaturze topnienia K po krystalizacji z układu chloroform/heksan, którego identyczność potwierdza analiza elementarna i dane spektroskopowe: AE: dla wzoru C23H24N 2O2 (M=360,44) obliczono %C=76,64; %H=6,71; %N=7,77; oznaczono: %C=76,32; %H=6,73; %N=7,53 IR (0,5% w KBr, T%): 488 (6 8 ), 539 (62), 568 (6 8 ), 614 (61), 626 (44), 644 (57), 707 (12) [ArH], 735 (54), 750 (29), 777 (29), 826 (81), 858 (65), 894 (72), 904 (65), 921 (78), 946 (69), 1001 (6 6 ), 1029 (62), 1053 (72), 1083 (64), 1109 (54), 1149 (61), 1183 (6 8 ), 1209 (57), 1248 (75), 1284 (64), 1318 (69), 1342 (47), 1371 (53), 1398 (55), 1447 (38), 1472 (37), 1490 (41), 1536 (7) [N O2], 1594 (62), 1822 (82), 1962 (81), 2852 (60), 3000 (6 6 ) [AlkH], 3034 (60), 3050 (58) [ArH], 3318 (54) [NH], 3431 (6 6 ). NMR (CDCl3, δ, ppm): 7,3 m (6H, ArH orto), 7,15 m (9H, ArH meta i para), 2,4 d (2H, CH2-NH, 3=6,4 Hz), 1,8 t poszerzony (1H, NH, 3=6,4 Hz), 1,5 s (6H, CH3). Po dodaniu tlenku deuteru sygnał przy 1,8 znika, a sygnał przy 2,4 zamienia się w singlet. Przykład V. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 13,7 g, 0,10 mola fenylonitrometan, otrzymuje się w wyniku 17,4 g, 83% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitro-2-fenyloetan w postaci żółtawego, krystalicznego produktu o temperaturze topnienia K po krystalizacji z układu chloroform/heksan, którego identyczność potwierdza analiza elementarna i dane spektroskopowe: AE: dla wzoru C27H24N2O2 (M=408,51) obliczono %C=79,38; %H=5,92; %N=6,85; oznaczono %C=79,28; %H=6,02; %N=6,75. IR (0,5% w KBr, ważniejsze pasma): 707vs [ArH], 1550vs [NO2], 331 Om (ostre, NH). NMR (CDCl3, δ, ppm): 7,3-7,1 kompleks (20H, ArH), 4,5 dxd (1H, CH-NO2, J nieoznaczone), 2,7 dxd (1H, CH-NH, J nieoznaczone), 2,3 dxd (IH, CH-NH, J nieoznaczone), 1,8 s poszerzony (IH, NH). Po dodaniu tlenku deuteru sygnał przy 1,8 znika. Przykład VI. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 13,3 g, 0,10 mola nitrooctanu etylu, otrzymuje się w wyniku 13,6 g, 6 8 % wydajności N-(trifenylometylo)-3-amino-2-nitropropionianu etylu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu o temperaturze topnienia K po krystalizacji z układu chloroform/heksan, którego identyczność potwierdza analiza elementarna i dane spektroskopowe: AE: dla wzoru C24H24N 2O4 (M=404,45) obliczono %C=71,27; %H=5,98; %N=6,93; oznaczono %C=71,28; %H=6,02; %N=6,8 8. IR (0,5% w KBr, ważniejsze pasma): 710vs [ArH], 1595vs [NO2], 1745vs [C=O], 3300m (ostre, NH). NMR (CDCl3, δ, ppm): 7,3 m (6H, ArH orto), 7,15 m (9H, ArH meta i para), 4,4 dxd ( 1H, CH-NO2, J nieoznaczone), 4,15 q (2H, CH2-O, J=6,8 Hz), 2,7 dxd ( 1H, CH-NH, J=nieoznaczone), 2,3 dxd (1H, CH-NH, J=nieoznaczone), 1,7 s poszerzony (1H, NH), 1,25 t (3H, CH3, J=6,8 Hz). Po dodaniu tlenku deuteru sygnał przy 1,7 znika. Przykład VII. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 9,1 g, 0,10 mola 2-nitroetanolu, otrzymuje się w wyniku 12,1 g, 67% wydajności

5 N-(trifenylometylo)-3-amino-2-nitropropanol w postaci żółtawego, krystalicznego produktu o temperaturze topnienia K po krystalizacji z układu chloroform/heksan, którego identyczność potwierdza analiza elementarna i dane spektroskopwe: AE: dla wzoru C22H22N2O3 (M=362,42) obliczono % 0 7 2,9 1 ; %H=6,11; %N=7,73; oznaczono %C=72,78; %H=6,22; %N=7,55. IR (0,5% w KBr, ważniejsze pasma): 715vs [ArH], 1595vs [NO2], 3300s (szerokie, NH+OH). NMR (CDCl3, δ, ppm): 7,3 m (6H, ArH orto), 7,15 m (9H, ArH meta i para), 4,5 m (1H, CH-NO2, J nieoznaczone), 4,2 s poszerzony (1H, OH), 3,6-3,7 kompleks (2H, CH2-O, J nieoznaczone), 2,7 dxd (1H, CH-NH, J=nieoznaczone), 2,3 dxd (1H, CH-NH, J=nieoznaczone), 1,7 s poszerzony (1H, NH). Po dodaniu tlenku deuteru znikają sygnały przy 4,2 i 1,7. Przykład VIII. 13,0 g, 0,050 mola trifenylometyloaminy i 1,59 g, 0,053 mola paraformaldehydu ogrzewa się w aparaturze do azeotropowego usuwania wody z 2 0 g toluenu aż do zebrania 0,9 ml wody. Następnie odparowuje się toluen pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałą N-(trifenylometylo)metaniminę, około 14 g, miesza się z 6,1 g, 0,10 mola nitrometanu w temperaturze 273 K, a następnie pozostawia do całkowitego przereagowania substratów na 24 godziny w temperaturze około 370 K. Stopień przereagowania kontroluje się mierząc widma H NMR mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę poreakcyjną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymuje w wyniku 14,4 g, 87% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2 -nitroetanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem otrzymanym według przykładu I. Przykład IX. 13,0 g, 0,050 mola trifenylometyloaminy i 1,59 g, 0,053 mola paraformaldehydu ogrzewa się w aparaturze do azeotropowego usuwania wody z 2 0 g toluenu aż do zebrania 0,9 ml wody. Następnie odparowuje się toluen pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałą N-(trifenylometylo)metaniminę, około 14 g, miesza się z 7,5 g, 0,10 mola nitroetanu w temperaturze 273 K, a następnie pozostawia do całkowitego przereagowania substratów w temperaturze około 370 K. Stopień przereagowania kontroluje się mierząc widma H NMR mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę poreakcyjną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymuje się w wyniku 14,2 g, 82% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2 -nitropropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem otrzymanym według przykładu II. Przykład X. 13,0 g, 0,050 mola trifenylometyloaminy i 1,59 g, 0,053 mola paraformaldehydu ogrzewa się w aparaturze do azeotropowego usuwania wody z 2 0 g toluenu aż do zebrania 0,9 ml wody. Następnie odparowuje się toluen pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałą N-(trifenylometylo)metaniminę, około 14 g, miesza się 8,9 g, 0,10 mola z 1-nitropropanu w temperaturze 273 K, a następnie pozostawia do całkowitego przereagowania substratów w temperaturze około 370 K. Stopień przereagowania kontroluje się mierząc widma H NMR mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę poreakcyjną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymuje się w wyniku 13,3 g, 74% wydajności N-(trifenylometylo)-1- -amino-2-nitrobutanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem otrzymanym według przykładu III. Przykład XI. 13,0 g, 0,050 mola trifenylometyloaminy i 1,59 g, 0,053 mola paraformaldehydu ogrzewa się w aparaturze do azeotropowego usuwania wody z 2 0 g toluenu aż do zebrania 0,9 ml wody. Następnie odparowuje się toluen pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałą N-(trifenylometylo)metaniminę, około 14 g, miesza się z 8,9 g, 0,10 mola 2-nitropropanu w temperaturze 273 K, a następnie pozostawia do całkowitego przereagowania substratów w temperaturze około 370 K. Stopień przereagowania kontroluje się mierząc widma H NMR mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę poreakcyjną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymuje się w wyniku 12,6 g, 70% wydajności N-(trifenylometylo)-1- -amino-2 -nitro-2 -metylopropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem otrzymanym według przykładu IV.

6 Przykład XXII. 13,6 g, 0,050 mola N-(trifenylometylo)metaniminy oraz 30,5 g, 0,50 mola nitrometanu miesza się w temperaturze 273 K, a następnie pozostawia do całkowitego przereagowania substratów w temperaturze około 370 K. Stopień przereagowania kontroluje się mierząc widma H NMR mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę poreakcyjną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymuje w wyniku 14,4 g, 87% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitroetanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie I. Przykład XIII. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitrometanu stosuje się 37,5 g, 0,50 mola nitroetanu, otrzymuje się w wyniku 14,2 g, 82% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitropropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie II. Przykład XIV. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 44,5 g, 0,50 mola 1-nitropropanu, otrzymuje się w wyniku 13,3 g, 74% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitrobutanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie III. Przykład XV. Postępuje się jak w przykładzie I, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 44,5 g, 0,50 mola 2-nitropropanu, otrzymuje się w wyniku 12,6 g, 70% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitro-2-metylopropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie IV. Przykład XVI. 13,6 g, 0,050 mola N-(trifenylometylo)metaniminy oraz 6,1 g, 0,10 mola nitrometanu miesza się w temperaturze 273 K, dodaje 20 g acetonitrylu, a następnie pozostawia do całkowitego przereagowania substratów w temperaturze około 370 K. Stopień przereagowania kontroluje się mierząc widma H NMR mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę poreakcyjną odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymuje w wyniku 14,4 g, 87% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitroetanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie I. Przykład VII. Postępuje się jak w przykładzie XVI, z tą różnicą, że zamiast nitrometanu stosuje się 7,5 g, 0,10 mola nitroetanu i 20 g acetonitrylu, otrzymuje się w wyniku 14.2 g, 82% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitropropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie II. Przykład XVIII. Postępuje się jak w przykładzie XVI, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 8,9 g, 0,10 mola 1-nitropropanu i 20 g acetonitrylu, otrzymuje się w wyniku 13.3 g, 74% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitrobutanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie III. Przykład XIX. Postępuje się jak w przykładzie XVI, z tą różnicą, że zamiast nitroetanu stosuje się 8,9 g, 0,10 mola 2-nitropropanu i 20 g acetonitrylu, otrzymuje się w wyniku 12,6 g, 70% wydajności N-(trifenylometylo)-1-amino-2-nitro-2-metylopropanu w postaci żółtawego, krystalicznego produktu identycznego z produktem opisanym w przykładzie IV.

7

8 W ZÓR 1 W ZÓR 2 W ZÓR 3