Wiesław BEREZA Stanisław KARCZMARCZYK Politechnika Krakowska Zastosowanie taśm kompozytowych z włókna węglowego do wzmocnienie zabytkowych stropów Ŝelbetowych w budynku Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie Streszczenie Budynek Biblioteki Jagiellońskiej jest obiektem objętym ochroną konserwatorską w którym prowadzone były prace związane ze zmiana funkcji pomieszczeń. Wiązało się to z ponad dwukrotnym wzrostem obciąŝeń technologicznych. Istniejące stropy Ŝelbetowe o budowie płytowo Ŝebrowej po przeprowadzonej analizie wykazały znaczny niedobór nośności. Z rozwaŝanych metod wzmocnienia wybrano wzmocnienie taśmami kompozytowymi z włókna węglowego jako rozwiązanie najmniej inwazyjne. Przed przyklejeniem taśm naleŝało zastosować wzmocnienie powierzchniowe istniejącego betonu. Wykonano to poprzez zastosowanie mat z włókna szklanego. Wzmocnione w ten sposób stropy poddano próbnym obciąŝeniom. Uzyskane wyniki wykazały duŝą zgodność z prognozowanymi wynikami wynikającymi z obliczeń numerycznych. Potwierdza to prawidłowość zaprojektowanego i wykonanego wzmocnienia. 1. Wprowadzenie. W ramach rozbudowy i modernizacji zespołu obiektów Biblioteki Jagiellońskiej zaszła konieczność zmiany programu uŝytkowego we frontowym budynku biblioteki. Zmiany te polegały między innymi na przekształceniu pomieszczeń czytelni i katalogów na magazyny archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wiązało się to z ponad dwukrotnym wzrostem dotychczasowych obciąŝeń technologicznych. W projekcie modernizacji opracowanym w atelier dr arch. Romualda Loeglera przewidziano pierwotnie wyburzenie stropów płytowo Ŝebrowych wzniesionych w latach 1935-1937 i wykonanie nowych, dostosowanych do projektowanego programu uŝytkowego. Tego typu działania dotyczyły stropów nad półpiętrem oraz I i II piętrem o łącznej powierzchni około 1600,00 m 2. Podstawą decyzji o takim zakresie wymiany stropów były między innymi wyniki badań jakości betonu i odkrywek zbrojenia ujęte w ekspertyzie opracowanej przez prof. prof. Michała Fuksę i Bronisława Kopycińskiego. Próby uściślenia danych o istniejącym zbrojeniu stropów wykazały duŝe zróŝnicowanie w poszczególnych Ŝebrach co utrudniało ustalenie miarodajnej nośności granicznej istniejących stropów. Kolejnym czynnikiem powodującym ograniczenia w rozwiązaniach projektowych były wytyczne konserwatorskie. Istniejące ściany nośne i działowe z okładzinami z płyt kamiennych oraz stiuku gipsowego wymagały zachowania w istniejącym stanie bez naruszania struktury samych ścian i ich wystroju. W jednej z wersji pierwotnego projektu załoŝono ich wyburzenie i wykonanie nowych ścian działowych o lekkiej konstrukcji szkieletowej dla zmniejszenia obciąŝeń stropów. Tym bardziej wyburzenie ścian było konieczne w wersji zakładającej wymianę stropów.
2 W tej sytuacji dyrekcja biblioteki w porozumieniu z zespołem projektu konstrukcyjnego zleciła autorom referatu rozwiązanie następujących problemów: - pełne rozpoznanie nośności istniejących stropów Ŝelbetowych; - przeanalizowanie moŝliwości wzmocnienia stropów w taki sposób, aby uniknąć przebudowy ścian działowych przy równoczesnym zapewnieniu projektowanego zwiększenia wielkości obciąŝeń technologicznych; - wyeliminowanie wyburzeń stropów i ścian jako działań zagraŝających zapyleniem sąsiadujących magazynów biblioteki; - zmniejszenie kosztów wzmocnienia; Rys.1, 2. Okładzina z płyt kamiennych oraz stiuku gipsowego na ścianach wewnętrznych typu nośnego oraz działowego. Wystrój tych ścian według wytycznych konserwatora naleŝało zachować bez naruszenia struktury. 2. Analiza istniejących stropów. W sytuacji duŝego zróŝnicowania zbrojenia i geometrii analizowanych, objętych projektem adaptacji stropów Ŝelbetowych, ponowiono próbę odnalezienia i wykorzystania dokumentacji archiwalnej z okresu tej fazy budowy biblioteki w latach 1935-1937. Dostęp do materiałów archiwalnych uzyskano przy znaczącej pomocy dyrekcji i pracowników biblioteki. Pierwsze analizy rysunków wykonawczych zbrojenia stropów wykazały, Ŝe dokumentacja była przekazywana na bieŝąco podczas budowy obiektu. MoŜna było zatem przyjąć, Ŝe wbudowane zbrojenie jest zgodne z rysunkami. Potwierdziły to porównania wykonanych wcześniej odkrywek z danymi zawartymi w rysunkach archiwalnych. Dodatkowym sprawdzeniem wiarygodności
3 posiadanej dokumentacji było uŝycie przez autorów opracowania detektora zbrojenia firmy Hilti. Typowy przykład geometrii stropu (a) i sposobu przedstawienia zbrojenia (b) ilustruje rys. 3. Warunki analizy obliczeniowej uwzględniającej dane zawarte w dokumentacji archiwalnej zestawiono w tablicy 1. Wynika z nich znaczący niedobór nośności stropów w stosunku do wymagań podyktowanych potrzebami uŝytkowymi. Dyrekcja biblioteki oczekiwała takiego wzmocnienia stropów, aby zapewnić bezpieczną ich nośność przy charakterystycznej wartości obciąŝeń technologicznych równych q = 7,5kN/m 2. Rys.3. Typowy przykład geometrii stropu i rozmieszczenie zbrojenia ujęte w dokumentacji archiwalnej. Stan istniejący obciąŝenie dopuszczalne z uwagi na stan graniczny nośności kn/mb kn/m 2 Strop nad II piętrem Podciąg w osi 7 (18) 21,88 29,18 śebra 7 10 11,81 15,74 Podciąg w osi 10 (15) oparty na ścianie oparty na ścianie śebra 10 11 9,30 12,40 Podciąg w osi 11 oparty na ścianie oparty na ścianie śebra 11 14 6,45 8,60 Zebra 14-15 6,12 8,16 Strop nad I piętrem Podciąg w osi 7 (18) 46,10 61,47 śebra 7-10 9,93 13,24
4 Podciąg w osi 10 (15) 16,70 22,26 śebra 10-11, 14-15 7,41 9,87 Podciąg 11 (14) 15,27 20,36 śebra 11-14 8,48 11,30 Strop nad półpiętrem śebra 7-10 14,20 9,47 śebra rygle 7-10 7,66 5,11 śebra 10-15 15,31 10,21 śebra rygle 10-15 9,78 6,52 Tablica 1. Wyniki analizy obliczeniowej nośności historycznych stropów Ŝelbetowych. Porównanie obciąŝeń dopuszczalnych stanu istniejącego oraz projektowanego w zakresie stanu granicznego nośności stan istniejący [kn/m 2 ] stan projektowany [kn/m 2 ] Strop nad II piętrem Podciąg w osi 7 (18) 29,18 11,96 śebra 7 10 15,74 11,96 Podciąg w osi 10 (15) oparty na ścianie 11,96 śebra 10 11 12,40 11,96 Podciąg w osi 11 oparty na ścianie 11,96 śebra 11 14 8,60 11,96 Zebra 14-15 8,16 11,96 Strop nad I piętrem Podciąg w osi 7 (18) 61,47 11,96 śebra 7-10 13,24 11,96 Podciąg w osi 10 (15) 22,26 11,96 śebra 10-11, 14-15 9,87 11,96 Podciąg 11 (14) 20,36 11,96 śebra 11-14 11,30 11,96 Strop nad półpiętrem śebra 7-10 9,47 11,025 śebra rygle 7-10 5,11 11,025 śebra 10-15 10,21 11,025 śebra rygle 10-15 6,52 11,025 Tablica 2. Wyniki analizy porównawczej stanu istniejącego oraz projektowanego w zakresie stanu granicznego nośności. 3. Opis przyjętej koncepcji wzmocnienia stropów. Po rozpoznaniu geometrii i zbrojenia stropów przeanalizowano róŝne moŝliwości ich wzmocnienia do poziomu umoŝliwiającego uŝytkowanie pomieszczeń jako magazynów archiwum UJ. Istotne znaczenie miały równieŝ wymagania nadzoru konserwatorskiego wykluczające moŝliwość wyburzenia ścian działowych, a tym samym moŝliwość wyburzenia istniejących stropów. RozwaŜano następujące moŝliwości wzmocnienia istniejących stropów: 3.1. Wprowadzenie stalowych belek w przestrzenie między Ŝebrami. Na przeszkodzie takiego rozwiązania stanęły Ŝebra rozdzielcze stropów istniejących. Wycinanie Ŝeber rozdzielczych byłoby operacją zbyt
5 skomplikowaną technologicznie. Spowodowałoby równieŝ niebezpieczeństwo zapylenia wnętrz biblioteki. Spowodowałoby ponadto utratę przestrzennej współpracy Ŝeber. 3.2. RozwaŜano równieŝ moŝliwość wprowadzenia kratowych belek stalowych obejmujących symetrycznie wzmacniane Ŝebra. Zastosowanie kratownic zamiast belek ułatwiłoby prace montaŝowe, ale podobnie jak w przypadku wzmocnienia belkami stalowymi wymagałoby wycięcia Ŝeber rozdzielczych. 3.3. Jako najbardziej racjonalne przyjęto rozwiązanie oparte na wzmocnieniu taśmami i matami kompozytowymi z włókna węglowego. Przed demontaŝem podwieszonych sufitów i przed badaniem wytrzymałości betonu metodą pull-off przyjęto wstępnie wzmocnienie rozciąganych krawędzi Ŝeber i podciągów taśmami kompozytowymi z włókna węglowego i wzmocnienie matami, bądź elementami kątowymi przypodporowej strefy części Ŝeber. Zastosowanie do wzmocnienia stropów nowych technologii budowlanych w postaci taśm i mat kompozytowych z włókna węglowego oraz mat z włókna szklanego stanowiło znaczące wyzwanie z projektowego, organizacyjnego oraz wykonawczego punktu widzenia. Do obliczeń projektowych uŝywano arkuszy kalkulacyjnych opracowanych przez producenta uŝywanych mat kompozytowych. Od samego początku zakładano równieŝ, iŝ wszelkie prace budowlane prowadzone będą pod nadzorem Generalnego Wykonawcy, lecz przez wyspecjalizowaną jednostkę oraz przy uŝyciu zalecanych przez dostawcę materiałów z branŝy chemii budowlanej. Przeprowadzone obliczenia wykazały, Ŝe dla załoŝonej na podstawie wcześniejszych ekspertyz klasy betonu istnieje moŝliwość wzmocnienia stropów do takiego poziomu aby zapewnić bezpieczne przenoszenie charakterystycznych obciąŝeń technologicznych o wartości określonej przez uŝytkownika równej q = 7,5kN/m 2. Sporządzony na podstawie wstępnych obliczeń kosztorys prac wzmacniających i remontowych przekroczył moŝliwości Inwestora. Jednym z głównych składników kosztów wzmocnienia był zakup taśm z włókna węglowego. Stąd teŝ uŝytkownik podjął decyzję o ograniczeniu charakterystycznej wartości obciąŝenia technologicznego stropów do q = 5,0 kn/m 2. Jest to minimalna wartość obciąŝenia technologicznego przyjmowana w magazynach bibliotek. Według tego załoŝenia sporządzono projekt wzmocnienia i przekazano do realizacji. 4. Przebieg realizacji wzmocnienia stropów. Zgodnie z warunkami dostawcy taśm z włókna węglowego, po demontaŝu podwieszonych sufitów przeprowadzono badania wytrzymałości betonu na odrywanie metodą pull-off. Przeprowadzone badania wykazały, Ŝe beton w Ŝebrach przewidzianych do wzmocnienia nie spełnia wymagań dostawcy taśm w tym zakresie.. Większość uzyskanych wyników badań odbiegała znacznie od minimalnej, wymaganej wartości wytrzymałości betonu na odrywanie równej 1,60 MPa. W tej sytuacji naleŝało wyprzedzająco wykonać powierzchniowe wzmocnienie Ŝeber w taki sposób, aby zapewnić odpowiednią współpracę między przekrojem Ŝeber i naklejaną taśmą z włókna węglowego. Wzmocnienie powierzchniowe obejmujące
6 boczne i dolną powierzchnię przekroju Ŝeber i wykonano przez naklejanie znacznie tańszych niŝ węglowe mat z włókna szklanego. Schemat takiego rozwiązania na przykładzie belek półpiętra przedstawiono na rys. nr 5.
7 Rys. 4. Przykładowy fragment stropu z wykazem taśm wzmacniających jego nośność Rys.5. Sposób reprofilacji belek Ŝelbetowych wraz ze wzmacnianiem powierzchniowym. Rys.6. Rzeczywisty sposób wykonania reprofilacji belek Ŝelbetowych, ich wzmocnienia powierzchniowego oraz wzmocnienia taśmami kompozytowymi z włókna węglowego. Przeprowadzone powtórnie badania pull-off potwierdziły znaczący wzrost wytrzymałości betonu na odrywanie w miejscach zastosowania mat z włókna
8 szklanego oraz moŝliwość montaŝu taśm z włókna węglowego zgodnie z wymaganiami dostawcy kleju i taśmy. MontaŜ taśm realizowano etapami w okresie od 2003 do 2004 roku. Po ich wykonaniu zaistniał problem gwarancji ze strony projektantów i wykonawcy o uzyskaniu pełnego efektu wzmocnienia. Zastosowane materiały były nową, mało sprawdzoną technologią, zaś podstawy teoretyczne projektowania - autorskim rozwiązaniem producenta taśm. W wyniku dyskusji między przedstawicielami uŝytkownika i zespołem projektowym postanowiono wykonanie obciąŝeń próbnych według indywidualnego programu opracowanego przez autorów projektu wzmocnienia. Z uwagi na moŝliwości techniczne realizacji obciąŝeń próbnych przyjęto, Ŝe konstrukcja wzmocnionych stropów zostanie sprawdzona w zakresie ugięć przy obciąŝeniu stanowiącym 50% maksymalnej charakterystycznej wartości technologicznego obciąŝenia Ŝeber stropu. 5. Przebieg realizacji próbnego obciąŝenia stropu. Do próbnego obciąŝenia wybrano strop o największej rozpiętości wynoszącej l=9,395 m. Wartość obciąŝenia próbnego była w tym przypadku wynikiem autorskiej decyzji autorów projektu wzmocnienia. Celem zrealizowanych obciąŝeń próbnych było sprawdzenie adekwatności obliczeniowego modelu wzmocnionego stropu w stosunku do rzeczywistych wartości ugięć. Ponadto niezbędne było sprawdzenie wielkości trwałych ugięć wzmacnianych Ŝeber po ich odciąŝeniu. ObciąŜenie próbne zrealizowano przy pomocy zbiornika napełnianego etapami wodą. Techniczną stronę obciąŝenia próbnego tj. zbiornik na wodę i rusztowanie przygotował wykonawca. Na podstawie obliczeń dobrano szerokość pasma obciąŝenia próbnego. Pasmo to obejmowało 5 sąsiadujących ze sobą Ŝeber. Wymiary zbiornika na wodę wynosiły w rzucie 3,75 m x 1,00 m oraz wysokość 1,0 m. W trakcie obciąŝenia mierzono ugięcia czujnikami zegarowymi. Schemat rozmieszczenia czujników ilustruje rys. 7. Widok stanowiska badawczego w trakcie realizacji obciąŝeń próbnych ilustruje rys. 8. Odczyty ugięć realizowano na następujących etapach obciąŝenia: - odczyt początkowy przed napełnieniem zbiornika wodą; - odczyt na etapie 50% projektowanego obciąŝenia próbnego; - odczyt początkowy zrealizowany po zakończeniu napełniania zbiornika tj. po uzyskaniu pełnej wartości zakładanego obciąŝenia próbnego; - odczyt końcowy po okresie utrzymywania pełnej wartości przyjętego obciąŝenia próbnego przez 3 doby; - odczyt zrealizowany w okresie około 1 godziny po odjęciu obciąŝenia próbnego;
9 Rys. 7. Lokalizacja czujników pomiarowych. Rys. 8. Widok stanowiska pomiarowego.
a) 10
11 b) Rys.9. Wykresy ilustrujące porównanie ugięć uzyskanych w czasie obciąŝenia próbnego z wartościami obliczeniowymi.
12 Wyniki pomiarów ugięć ilustrują wykresy ujęte na rys. 9. Z analizy przedstawionych wykresów wynika zadowalająca zgodność uzyskanych efektów wzmocnienia z załoŝeniami obliczeń. Rzeczywiste ugięcia wyniosły 80% wartości prognozowanych w obliczeniach. W modelu obliczeniowym przyjęto częściowe zamocowanie Ŝeber na podporach, jest to bowiem zagwarantowane warunkami zamocowania Ŝeber jak równieŝ obecnością zbrojenia górnego Ŝeber. Skalę tego zamocowania oszacowano jako równą 20% pełnego zamocowania na podporze. Obok zadowalającej zgodności wyników pomiarów ugięć z wartościami teoretycznymi na uwagę zasługuje brak odkształceń trwałych. Świadczy to o dobrym zespoleniu taśm z włókna węglowego z przekrojem Ŝeber badanego stropu. Potwierdzenie spręŝystej pracy konstrukcji uzyskano równieŝ poprzez prowadzone badania dynamiczne stropu wzmocnionego, poddanego próbnym obciąŝeniom. Badania realizowano pod kierunkiem prof. Janusza Kaweckiego metodą odpowiedzi konstrukcji, w której wzbudzone drgania konstrukcji potwierdziły spręŝysty charakter pracy wzmocnionego stropu.. 6. Podsumowanie, wnioski. W opisywanym przypadku bezpośrednim powodem wzmocnienia stropów w budynku Biblioteki Jagiellońskiej była ochrona zabytkowego wystroju ścian nośnych i działowych w obrębie adaptowanej części biblioteki. Nadzór konserwatorski Uniwersytetu Jagiellońskiego nie obejmował swoimi działaniami ochronnymi samych stropów Ŝelbetowych wykonanych w latach 1935-1937. Dla autorów prezentowanego rozwiązania ochrona i zachowanie tych stropów były istotne z dwóch powodów. Pierwszy wiąŝe się z ich wartością jako świadka techniki w okresie ich budowy. Zachowanie ich oryginalnej geometrii podyktowanej maksymalną oszczędnością betonu i zbrojenia stanowi formę utrwalenia i zachowania tego historycznego rozwiązania. Zastosowane rozwiązanie wzmocnienia stropów było równocześnie tańsze niŝ rozwaŝane w pierwotnym projekcie przebudowy wyburzenie istniejących stropów i wykonanie nowych. Zastosowanie do wzmocnienia stropów nowych technologii budowlanych w postaci taśm i mat kompozytowych z włókna węglowego oraz mat z włókna szklanego stanowiło znaczące wyzwanie z projektowego, organizacyjnego oraz wykonawczego punktu widzenia. Przeprowadzone próbne obciąŝenia z serią pomiarów potwierdziły, iŝ technologie te z powodzeniem moŝna stosować w budownictwie. Podstawy teoretyczne pozwalają w prawidłowy sposób zaprojektować i przewidzieć sposób zachowania się tych elementów, zaś polecane materiały z zakresu chemii budowlanej pozwalają w prawidłowy sposób wykonać prace remontowo - budowlane. Zrealizowany sposób wzmocnienia pozwolił równieŝ na ograniczenie niekorzystnych oddziaływań na zbiory biblioteki. Wyburzenie około 1600m 2 stropów wiązałoby się z wysokim zagroŝeniem przez pył, drgania i hałas. Dodatkowe korzyści wiąŝą się z ochroną stropu przed poŝarem. Ochronę taśm z włókna węglowego stanowią podwieszone sufity z płyt biernej ochrony przeciwpoŝarowej Promatec oraz lokalnie instalacja zraszaczy. NaleŜy natomiast zauwaŝyć fakt, iŝ obudowa Ŝeber matami z włókna szklanego zwiększyła ochronę
13 zbrojenia tych Ŝeber przed poŝarem. Wprowadzono bowiem formę dodatkowej otuliny. Rys.10. Widok stropu wzmocnionego po wykonaniu prac wykończeniowych. Konstrukcja stropu została zabezpieczona płaskim sufitem podwieszanym z płyt ochrony ppoŝ. Promat. Rys.11. Zakres prac remontowo konserwatorskich w strefie styku zachowanej ściany działowej z wzmacnianymi Ŝelbetowymi Ŝebrami stropu istniejącego.