Ekspresja RCAS1 jako czynnik rokowniczy w raku krtani

84 Ekspresja RCAS1 jako czynnik rokowniczy w raku krtani RCAS1 expression as a prognostic factor in laryngeal cancer MAGDALENA DUTSCH-WICHEREK 1/, UKASZ WICHEREK 4/, TADEUSZ J. POPIELA 2/, ROMANA TOMASZEWSKA 3/, WOJCIECH WIERZCHOWSKI 3/, MACIEJ MODRZEJEWSKI 1/, JACEK SK ADZIEÑ 1/ 1/ Katedra i Klinika Otolaryngologii CM UJ, ul. Œniadeckich 2a, 31-501 Kraków 2/ I Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej CM UJ, ul. M. Kopernika 40, 31-501 Kraków 3/ Katedra Patomorfologii CM UJ, ul. Grzegórzecka 16, 31-531 Kraków 4/ Klinika Ginekologii i Niep³odnoœci CM UJ, ul. M. Kopernika 23, 31-501 Kraków Wprowadzenie. RCAS1 (receptor binding cancer antigen expressed on SiSo cells) jest bia³kiem b³onowym, którego ekspresjê obserwuje siê na powierzchni wielu komórek nowotworów z³oœliwych. Antygen ten indukuje apoptozê aktywnych komórek uk³adu immunologicznego, umo liwiaj¹c w ten sposób ucieczkê nowotworu spod nadzoru immunologicznego. Cel. Analiza obecnoœci i wzglêdnej iloœci bia³ka RCAS1 w raku pierwotnym krtani w kontekœcie miejscowego nawrotu choroby. Materia³ i metody. Ekspresjê bia³ka oceniono metod¹ Western blot oraz immunohistochemicznie przy u yciu przeciwcia³ monklonalnych skierowanych przeciwko RCAS1 w 25 tkankach raka krtani oraz 10 próbkach tkankowych zdrowej b³ony œluzowej górnych dróg oddechowych. Wyniki. Obecnoœæ ekspresji bia³ka RCAS1 ujawniono we wszystkich badanych tkankach raka, natomiast ekspresja taka nie by³a obecna w próbkach tkankowych zdrowej b³ony œluzowej górnych dróg oddechowych. Œrednia wzglêdna iloœæ RCAS1 by³a statystycznie znamiennie wy sza w raku p³askonab³onkowym krtani w przypadkach, w których obserwowano wznowê choroby nowotworowej w przeci¹gu roku od pierwszego zabiegu operacyjnego raka pierwotnego ani eli u pacjentów, u których nie obserwowano wznowy choroby nowotworowej. Wykazano zwi¹zek pomiêdzy wysok¹ ekspresj¹ bia³ka RCAS1 a niskim stopniem zró nicowania nowotworu oraz obecnoœci¹ przerzutów w okolicznych wêz³ach ch³onnych. Wnioski. Ekspresja RCAS1 wydaje siê byæ niekorzystnym czynnikiem rokowniczym u chorych na raka krtani, wskazuj¹c na wiêksze prawdopodobieñstwo wyst¹pienia nawrotu choroby. Introduction. RCAS1 (receptor binding cancer antigen expressed on SiSo cells) is a membrane protein expressed in various cancer cells, able to induce in vivo and in vitro apoptosis of CTL and NK cells. RCAS1 functions include e.g. preventing immune recognition and evading immune surveillance. Aim. We estimated the level of RCAS1 in laryngeal cancer in order to evaluate its possible role in the recurrence of the disease. Material and methods. A total of 35 tissue samples were obtained during the surgery. RCAS1 was assayed in 25 tissue samples of laryngeal squamous cell carcinoma and 10 healthy mucous membranes of upper respiratory tract specimens. Immunohistochemistry and the Western blot technique using anti-rcas1 monoclonal antibody were applied to analyse the samples. Results. RCAS1 was found in all laryngeal carcinoma specimens, while it was not found in healthy mucous membrane specimens. RCAS1 expression was significantly higher in recurrent than in non-recurrent laryngeal cancer cases. A relationship was found between high RCAS1 expression and (a) low differentiation of cancer cells and (b) the presence of metastases in lymph nodes. Conclusions. RCAS1 expression seems to be a negative prognostic factor in patients with larynx cancer. It indicates the recurrence of the disease is highly probable. Key words: RCAS1, laryngeal cancer, apoptosis, recurrence of the disease S³owa kluczowe: RCAS1, rak krtani, apoptoza, wznowa procesu nowotworowego Rak g³owy i szyi jest szóstym co do czêstoœci nowotworem z³oœliwym na œwiecie; w ponad 90% przypadków histologicznie jest to rak p³askonab³onkowy [1]. Prze ycie u chorych zale y przede wszystkim od rozleg³oœci miejscowej oraz obecnoœci przerzutów w wêz³ach ch³onnych. Pomimo najnowszych metod diagnostycznych oraz terapeutycznych okres 5-letnich prze yæ nie zmieni³ siê zasadniczo w tej chorobie od lat 80. i wynosi œrednio 52% [2]. Zmieni³ siê natomiast nieco charakter choroby, wielu pacjentów umiera z powodu nie tyle wznowy miejscowej procesu nowotworowego, ale powstania drugiego pierwotnego guza nowotworowego, czy powstania przerzutów odleg³ych.

Dutsch-Wicherek M., Wicherek., Popiela T.J. i wsp.: Ekspresja RCAS1 jako czynnik rokowniczy w raku krtani 85 Wznowa w rakach g³owy i szyi jest problemem dotycz¹cym oko³o 30% chorych, nale y j¹ rozró niæ od wystêpowania drugiego pierwotnego nowotworu w obrêbie górnych dróg oddechowych, który wed³ug niektórych autorów mo e stanowiæ nawet czêstszy problem ani eli nawrót choroby [3, 4]. Prace wielu badaczy wskazuj¹ na przetrwanie, mimo leczenia, w organizmie ukrytych komórek nowotworowych, które nie s¹ wykrywane przez standardowe metody diagnostyczne jako ewentualne Ÿród³o nawrotu choroby. Nazwano je komórkami ukrytymi (occult cells) lub MRC (minimal residual cancer) [5-7]. Te pozostaj¹ce komórki nowotworowe mog¹ byæ obecne zarówno w histopatologicznie zdrowym marginesie usuniêtego guza, jak równie w wêz³ach ch³onnych, a tak e mog¹ byæ rozsiane w organizmie, gdzie s¹ wykrywane wœród komórek uk³adu hemopoetycznego. Brak sukcesu terapeutycznego w przypadku wyst¹pienia drugiego pierwotnego guza nowotworowego mo e wi¹zaæ siê z faktem, e nowotwór powstaje w miejscu pola rakowego, w którym b³ona œluzowa posiad³a aberracje genetyczne konieczne do powstania guza nowotworowego [8]. Wiele wskazuje na margines nowotworu jako Ÿród³o niepowodzenia leczenia. Komórki guza nowotworowego charakteryzuj¹ siê ekspresj¹ czynników (tumor associated antigens) umo - liwiaj¹cych ich identyfikacjê i zniszczenie przez komórki uk³adu immunologicznego. Jednak e eliminacja ich jest nieefektywna. Okazuje siê, e komórki guza nowotworowego mog¹ unikn¹æ rozpoznania i zniszczenia przez komórki uk³adu immunologicznego dziêki ekspresji ró nych czynników, jak na przyk³ad CD95 (Fas/FasL) wywo³uj¹cych apoptozê komórek uk³adu immunologicznego [9]. RCAS1 (receptor-binding cancer antigen expressed on SiSo cells), dla którego gen jest zlokalizowany w obrêbie ramienia d³ugiego chromosomu 8q23, jest bia³kiem b³onowym II typu, którego ekspresjê obserwuje siê na powierzchni wielu komórek nowotworów z³oœliwych: raka piersi, jajnika, szyjki macicy, prze³yku, o³¹dka, gard³a i krtani, dróg ó³ciowych, trzustki, p³uc, ale te gruczolakach przysadki o wysokim potencjale proliferacyjnym, czy komórkach szeregu erytropoetycznego, gdzie reguluje ono dojrzewanie komórek [10-20, 21]. RCAS1 dzia³a jako ligand dla receptora obecnego na wielu komórkach uk³adu immunologicznego, takich jak limfocyty T, B, komórki NK. Zarówno in vitro jak i in vivo hamuje wzrost aktywnych komórek posiadaj¹cych ekspresjê receptora oraz indukuje ich œmieræ poprzez apoptozê; w drodze aktywacji kaspazy 3 prowadzi do fragmentacji DNA i destabilizacji potencja³u b³ony mitochondrium oraz œmierci komórki efektorowej [22]. Reasumuj¹c, bia³ko to u³atwia ucieczkê komórek guza nowotworowego spod nadzoru immunologicznego ustroju poprzez wywo³ywanie apoptozy aktywnych komórek NK oraz limfocytów cytotoksycznych. Celem niniejszej pracy by³a analiza ekspresji RCAS1 w raku krtani w kontekœcie klinicznego przebiegu choroby. PACJENCI I METODY Pacjenci i materia³ histopatologiczny Materia³ tkankowy zosta³ pobrany w Katedrze i Klinice Otolaryngologii CM UJ podczas zabiegów operacyjnych. We wszystkich przypadkach otrzymaliœmy zgodê pacjentów na pobranie materia³u tkankowego i przeprowadzenie badania. Otrzymaliœmy równie zgodê Komisji Etycznej Uniwersytetu Jagielloñskiego (nr: KBET/379/13/2003) na przeprowadzenie programu badawczego. Badaniami objêto 25 chorych z rakiem krtani. ¹cznie przeanalizowano 35 próbek tkankowych, w tym 25 próbek tkankowych raka p³askonab³onkowego krtani i 10 próbek tkankowych zdrowej b³ony œluzowej górnych dróg oddechowych, która zosta³a pobrana od pacjentów leczonych w Klinice z powodu choroby nienowotworowej. U wszystkich chorych z rakiem przeprowadzono radykalne leczenie operacyjne, przy czym marginesy operacyjne zosta³y ocenione jako histopatologicznie wolne od nacieku raka. Po leczeniu chirurgicznym pacjenci byli konsultowani onkologicznie i kwalifikowani, zgodnie z przyjêtymi zasadami, do leczenia uzupe³niaj¹cego radioterapi¹. Histopatologiczna weryfikacja materia³u tkankowego z ostateczn¹ ocen¹ pooperacyjn¹ zosta³a przeprowadzona w Katedrze Patologii Uniwersytetu Jagielloñskiego. Wszyscy chorzy byli obserwowani przez okres 12 miesiêcy od wykonanego zabiegu operacyjnego. Analiza Western blot Próbki 25 tkanek raka p³askonab³onkowego krtani oraz 10 tkanek zdrowej b³ony œluzowej górnych dróg oddechowych zosta³y pobrane œródoperacyjnie i natychmiast po pobraniu, zamro one do temperatury minus 40 C. Pomiar poziomu antygenu RCAS1 w homogenatach tkanek wykonano przy u yciu monoklonalnych przeciwcia³ mysich skierowanych przeciwko RCAS1 w Zak³adzie Biochemii Analitycznej Wydzia³u Biotechnologii UJ metod¹ Western blot, wed³ug metody opisanej we wczeœniejszych doniesieniach [21, 23]. Jako bia³ko kontrolne oznaczono wzglêdn¹ zawartoœæ β-aktyny w próbkach tkankowych. 32kD 42kD Ryc. 1. Wynik analizy Western blot. Pr¹ ek 32kD odpowiada bia³ku RCAS1, natomiast pr¹ ek 42kD odpowiada bia³ku kontrolnemu β-aktynie

86 Analiza immunohistochemiczna Skrawki o gruboœci 5 µm deparafinizowano, odwodniono i p³ukano w wodzie destylowanej. Aktywnoœæ endogennej peroksydazy blokowano przez 8 minut poprzez inkubacjê w 3% H 2 O 2 w temperaturze pokojowej. Skrawki nastêpnie p³ukano, zanurzaj¹c je w gotuj¹cym buforze cytrynianowym (ph 6,0) w piecu mikrofalowym z trzema zmianami buforu, ka da co 5 minut, po czym skrawki traktowano mysim przeciwcia³em monoklonalnym skierowanym przeciwko RCAS1 (Medical and Biological Laboratories, Naka-ku Nagoya, Japan in DAKO Antibody Diluent with Background Reducing Components (DAKO, Denmark), rozcieñczenie 1:1000) w wilgotnej komorze przez ca³¹ noc. Skrawki p³ukano w buforze TBS (ph 7,6) i inkubowano z drugorzêdowym przeciwcia³em (DAKO Envision TM+ System Labelled Polymer HRP anti mouse (DAKO, Denmark) przez 30 minut w temperaturze pokojowej. Wizualizacjê uzyskano poprzez dodanie chromogenu AEC (3-amino-9-etylo-karbazol) (AEC Substrate Chromogen ready-to-use, DAKO, Denmark) inkubuj¹c przez 10 minut w temperaturze pokojowej. Skrawki barwiono nastêpnie w hematoksylinie i kropiono w glicero- elu. Pozytywn¹ immunoreaktywnoœæ definiowano poprzez identyfikacjê ziarnistego, cytoplazmatycznego (rzadko b³onowego) typu barwienia w przynajmniej 10% komórek z nastêpuj¹c¹ intensywnoœci¹: 0 brak œwiecenia, 1 s³abe (10-25% komórek pozytywnych), 2 œrednie (26-50% komórek pozytywnych), 3- intensywne œwiecenie (51-100% komórek pozytywnych). Analiza statystyczna Obliczono œredni¹ wzglêdn¹ iloœæ RCAS1 oraz odchylenie standardowe. Analizê tych wartoœci przeprowadzono w grupie z nawrotami i bez nawrotów choroby oraz w odniesieniu do cech klinicznych raka (zró nicowanie przerzutów do wêz³a lokalnego). Do obliczeñ statystycznych zastosowano program komputerowy Statistica (StatSoft, Polska). Sprawdzono rozk³ad badanych wartoœci stosuj¹c test Shapiro- Wilka. W obliczeniach wykorzystano test t-studenta (RCAS1) oraz Manna-Whitneya (β-aktyna). Za znamienne statystycznie uznano p<0,05. WYNIKI Tabela I. Wynik analizy immunohistochemicznej 25 tkanek raka p³askonab³onkowego krtani Liczba tkanek Immunoreaktywnoœæ RCAS1 - +1 +2 +3 Rak krtani 25 0 0 11 (44%) 14 (56%) Bia³ko RCAS1 zosta³o zidentyfikowane we wszystkich próbkach tkankowych raka p³askonab³onkowego krtani jako pr¹ ek o masie molekularnej 32kD. Bia³ka nie wykryto natomiast w 10 próbkach tkankowych zdrowej b³ony œluzowej górnych dróg oddechowych, bia³ko kontrolne β-aktyna by³o obecne jako pr¹ ek 42kD we wszystkich badanych tkankach raka p³askonab³onkowego krtani oraz zdrowego nab³onka górnych dróg oddechowych. W przeprowadzonej analizie zaobserwowano, e ekspresja RCAS1 by³a wy sza w tkankach raka p³askonab³onkowego krtani o niskim stopniu zró nicowania, ani eli w tkankach nowotworów o poœrednim lub wysokim stopniu zró nicowania. Nie zaobserwowano zmian w ekspresji bia³ka kontrolnego β-aktyny w porównanych grupach pacjentów. Tabela II. Œrednia wzglêdna iloœæ RCAS1 w tkankach raka p³askonab³onkowego w zale noœci od stopnia zró nicowania tkanek Stopieñ zró nicowania komórek nowotworowych Wartoœæ p G2 (n=17) G3 (n=8) Œrednia wzglêdna 0,9001 (±0,4901) 1,244 (±0,6589) 0,03 Równie wy szy poziom RCAS1 obserwowano w przypadkach guzów z towarzysz¹cymi przerzutami w okolicznych wêz³ach ch³onnych (zaklasyfikowanych zgodnie z przyjêtym w 1995 roku systemem klasyfikacji TNM jako N2). Nie zaobserwowano zmian w ekspresji bia³ka kontrolnego β-aktyny w porównanych grupach pacjentów. Tabela III. Œrednia wzglêdna iloœæ RCAS1 w tkankach raka p³askonab³onkowego w zale noœci od wystêpowania przerzutów do okolicznych wêz³ów ch³onnych (N2) Stan okolicznych wêz³ów ch³onnych Wartoœæ p N0/N1 (n=8) N2 (n=17) Œrednia wzglêdna 0,9823 (±0,6194) 1,137 (±0,411) 0,06 Nie wykazano ró nic w zakresie ekspresji badanego bia³ka w zale noœci od wielkoœci guza. Natomiast zauwa ono, e nowotwory po³o one w okolicy g³oœni, szczególnie z przejœciem do górnego lub dolnego piêtra krtani, jak równie nowotwory zlokalizowane w obrêbie nadg³oœniowego piêtra krtani charakteryzowa³y siê wy- sz¹ ekspresj¹ bia³ka, ani eli pozosta³e. Nie zaobserwowano zmian w ekspresji bia³ka kontrolnego β-aktyny w porównanych grupach pacjentów.

Dutsch-Wicherek M., Wicherek., Popiela T.J. i wsp.: Ekspresja RCAS1 jako czynnik rokowniczy w raku krtani 87 Tabela IV. Rozk³ad œredniej wzglêdnej iloœci RCAS1 w tkankach raka zale nie od lokalizacji guza Œrednia wzglêdna Lokalizacja G³oœnia G³oœnia z naciekiem Nadg³oœnia Naciek obejmuj¹cy Naciek wychodz¹cy na s¹siednie piêtra krtani trzy piêtra krtani poza trzy piêtra krtani (n=4) (n=4) (n=7) (n=5) (n=5) Rak krtani 0,7952 (±0,411) 0,9861 (±0,5247) 1,1514 (±0,2852) 1,005 (±0,6068) 1,2224 (±0,4471) Po zabiegu operacyjnym chorzy byli zgodnie z przyjêtymi zasadami leczeni uzupe³niaj¹co napromienianiem w Klinice Onkologii. Pozostawali równie w obserwacji Kliniki Otolaryngologii. W okresie roku od operacji wznowa miejscowa procesu nowotworowego wyst¹pi³a u 10 chorych, z których jeden zmar³. Wartoœæ œredniej wzglêdnej iloœci RCAS1 w grupie tych chorych by³a znamiennie wy sza ani eli w pozosta³ej grupie pacjentów. Nie zaobserwowano zmian w ekspresji bia³ka kontrolnego β-aktyny w porównywanych grupach pacjentów. Tabela V. Œrednia wzglêdna iloœæ RCAS1 i beta-aktyny w zale noœci od wznowy Rak krtani Brak wznowy w okresie Wznowa w okresie Wartoœæ p rocznej obserwacji rocznej obserwacji (n=15) (n=10) Œrednia wzglêdna 0,8689 (±0,2948) 1,2607 (±0,7831) 0,01 Œrednia wzglêdna 1,1522 (±0,4624) 1,1971 (±0,3573) NS iloœæ β-aktyny ±SD NS brak ró nicy znamiennej statystycznie DYSKUSJA W przeprowadzonym eksperymencie bia³ko RCAS1 zosta³o zidentyfikowane obiema metodami we wszystkich próbkach tkankowych raka p³askonab³onkowego krtani, nie wykryto go natomiast w próbkach tkankowych zdrowej b³ony œluzowej górnych dróg oddechowych, podczas gdy w poprzedniej serii badañ by³o ono obecne w zdrowym histopatologicznie marginesie raka, wówczas obserwowano, e jego iloœæ by³a znamiennie statystycznie ni sza w próbkach tkankowych zdrowego histopatologicznie marginesu ani eli w próbkach tkankowych raka [21, 24]. Jak wykazano w raku szyjki macicy, wysoka ekspresja RCAS1 jest charakterystyczna dla nowotworów z³oœliwych [11]. Podobnie jak w prezentowanej pracy równie w raku piersi, raku p³uc, gruczolakoraku szyjki macicy ekspresja RCAS1 by³a zwi¹zana z niskim stopniem zró nicowania nowotworu [10, 17, 25]. Wy sz¹ ekspresjê RCAS1 obserwowano w tkankach otrzymanych od chorych, u których obecne by³y przerzuty do okolicznych wêz³ów ch³onnych w raku pêcherzyka ó³ciowego i raku o³¹dka, podobnie jak w analizowanym powy ej raku krtani [13, 14]. Obie wymienione cechy s¹ niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi w chorobie nowotworowej. Chocia w przeprowadzonym badaniu nie wykazano zwi¹zku pomiêdzy wielkoœci¹ guza a ekspresj¹ RCAS1, zaobserwowano wy sze wartoœci bia³ka w guzach zlokalizowanych klinicznie niekorzystnie i rozleg³ych. Równie ta cecha nowotworu wp³ywa na koñcowy wynik leczenia. W raku p³uc, prze³yku, macicy, trzustki i innych dowiedziono, e RCAS1 jest niezale nym czynnikiem prognostycznym i wi¹ e siê z gorszym prze yciem w grupie pacjentów, w której guz charakteryzuje siê wysok¹ ekspresj¹ bia³ka [12, 16, 17]. W badanych przypadkach raka krtani zaobserwowano wznowê procesu nowotworowego w grupie pacjentów o wysokiej ekspresji RCAS1, co potwierdza powy sze doniesienia. Nawrót miejscowy nowotworu w raku g³owy i szyi stanowi kryterium wp³ywaj¹ce zdecydowanie negatywnie na wyniki leczenia. Za taki stan rzeczy, jak siê uwa a mo e byæ odpowiedzialne pozostawienie tzw. ukrytych komórek nowotworowych niedostêpnych standardowym badaniom diagnostycznym. Takie pojedyncze komórki nowotworowe w pewnych warunkach mog¹ stanowiæ rzeczywiste Ÿród³o wznowy i rozsiewu nowotworowego [5-8]. W badaniach nad rakiem piersi zaobserwowano, e MRC wykryte po operacyjnym usuniêciu raka piersi u czêœci pacjentów by³y niszczone przez komórki uk³adu immunologicznego w okresie trzech miesiêcy od operacji, natomiast u pozosta³ej czêœci pacjentów prze ywa³y stanowi¹c Ÿród³o prawdziwych mikroprzerzutów [26]. Rak g³owy i szyi jest uwa any za jeden z bardziej immunosupresyjnych guzów. Wielu autorów donosi³o o upoœledzeniu funkcji uk³adu immunologicznego w tym raku, które utrzymywa³o siê w dalszym ci¹gu po operacji usuniêcia nowotworu. Komórki uk³adu immunologicznego ulega³y spontanicznej apoptozie za poœrednictwem Fas/FasL [9, 27]. W przypadku srcas1 zidentyfikowano rozpuszczaln¹ formê bia³ka, która mo e byæ wydzielana lub odcinana z powierzchni komórek, zachowuje ona te same w³aœciwoœci co forma b³onowa bia³ka, czyli hamuje aktywne komórki cytotoksyczne oraz NK i wywo³uje ich apoptozê zarówno in vitro jak i in vivo [22]. Jej obecnoœæ po raz pierwszy wykryto w wydzielinie z dróg rodnych kobiet z rakiem szyjki macicy [11]. W badaniach przeprowadzonych w Katedrze i Klinice Otolaryngologii zidentyfikowaliœmy równie formê b³onow¹ tego bia³ka

88 w surowicy chorych z guzem nowotworowym g³owy i szyi [23]. W 2003 roku Watanabe oznaczy³ poziom srcas1 w surowicy chorych z rakiem dróg ó³ciowych, sugeruj¹c ewentualn¹ wartoœæ diagnostyczn¹ obecnoœci tej formy bia³ka w surowicy [28]. Uwa a siê, e RCAS1 obecne w surowicy podobnie jak Fas/FasL mo e mieæ wp³yw hamuj¹cy na komórki uk³adu immunologicznego modyfikuj¹c w ten sposób odpowiedÿ immunologiczn¹ w chorobie nowotworowej i wp³ywaj¹c na prze- ycie w chorobie nowotworowej. Bia³ko RCAS1 mo e dawaæ przewagê pojedynczym komórkom nowotworowym nad innymi, umo liwiaj¹c im prze ycie w wêz³ach ch³onnych, naczyniach ch³onnych, ylnych, a nastêpnie u³atwiaæ odbudowê populacji i powstanie wznowy czy rozsiewu nowotworowego [14]. Reasumuj¹c, z przeprowadzonej analizy wynika, e RCAS1, u³atwiaj¹c ucieczkê guza nowotworowego spod nadzoru immunologicznego ustroju mo e mieæ wp³yw na prze ycie u pacjentów z rakiem krtani, w przebadanej grupie chorych jego wysoka ekspresja stanowi³a niekorzystny czynnik prognostyczny. Ocena ekspresji tego bia³ka mog³aby byæ przydatna klinicznie do planowania dalszego leczenia, byæ mo e bardziej agresywnego, dla poprawy prze ycia pacjentów. Piœmiennictwo 1. Parkin DM, Pisani P, Ferlay J. Estimates of the worldwide incidence of 25 major cancers in 1990. Int J Cancer. 1999; 80: 827-841. 2. Boring CC, Squires TS, Tong T i wsp. Cancer statistics. CA Cancer J Clin 1994; 44: 7-26. 3. Schantz SP, Harrison LB, Hong WK. Tumors of the nasal cavity and paranasal sinuses, nasopharynx, oral cavity and oropharynx. (w) Cancer: Principles and Practice of Oncology. Devita VT Jr, Helman S, Rosemberg SA (red.). Philadelphia: JB Lippincott; 1993: 574-630. 4. Leemans CR, Tiwari R, Nauta JJ i wsp. Recurrence at the primary site in head and neck cancer at the significance of neck lymph node metastases as a prognostic factor. Cancer. 1994; 73: 187-190. 5. Vikram B, Strong EW, Shah JP i wsp. Failure at distant sites following multimodality treatment for advanced haed and neck cancer. Head Neck Surg 1984; 6: 730-733. 6. Goepfert H. Are we making any progress? Commentary. Arch Otolaryngol 1984; 110: 562-563. 7. Hermanek P, Hutter RV, Sobin LH i wsp. Classification of isolated tumor cells and micrometastasis. Cancer 1999; 86: 2668-2673. 8. Partridge M, Li SR, Pateromichelakis S i wsp. Detection of minimal residual cancer to investigate why oral tumors recur despite seemingly adequate treatment. Clin Cancer Res 2000; 6: 2718-2725. 9. Gastman BR, Atarashi Y, Reichert TE i wsp. Fas Ligand is expressed on human squamous cell carcinomas of the head and neck, and it promotes apoptosis of T lymphocytes. Cancer Res 1999; 59: 5356-5364. 10. Rousseau J, Tetu B, Caron D, i wsp. RCAS1 is associated with ductal breast cancer progression. Biochem Biophys Res Comm 2002; 293: 1544-1549. 11. Sonoda K, Nakashima M, Kaku T i wsp. A novel tumorassociated antigen expressed in human uterine and ovarian carcinomas. Cancer 1996; 77: 1501-1509. 12. Nakakubo Y, Hida Y, Miyamoto M i wsp. Prognostic significance of RCAS1 expression in squamous cell carcinoma of the oesophagus. Cancer Let 2002; 177: 101-105. 13. Fukuda K, Tsujitani S, Maeta Y i wsp. The expression of RCAS1 and tumor infiltrating lymphocytes in patients with T3 gastric carcinoma. Gastric Cancer 2002; 5: 220-227. 14. Oshikiri T, Hida Y, Miyamoto M i wsp. RCAS1 as a tumor progression marker: an independent negative prognostic factor in gallbladder cancer. B J Cancer 2001; 85: 1922-1927. 15. Suzuoki M, Hida Y, Miyamoto M i wsp. RCAS1 expression as a prognostic factor after curative surgery for extrahepatic bile duct carcinoma. Ann Surg Oncol 2002; 9: 388-393. 16. Hiraoka K, Hida Y, Miyamoto M i wsp. High expression of tumor associated antigen RCAS1 in pancreatic ductal adenocarcinoma is an unfavorable prognostic factor. In J Cancer 2002; 99: 418-423. 17. Iwasaki T, Nakashima M, Watanabe T i wsp. Expression and prognostic significance in lung cancer of human tumor-associated antigen RCAS1. Int J Cancer 2000; 89: 488-493. 18. Izumi M, Nakanishi Y, Yoshino I i wsp. Expression of tumor associated antigen RCAS1 correlates significantly with poor prognosis in nonsmall cell lung cancer. Cancer 2001; 92: 446-451. 19. Umeoka K, Naoko S, Oyama K i wsp. Immunohistochemiacal analysis of RCAS1 in human pituitary adenomas. Mod Pathol 2001; 14: 1232-1236. 20. Matsushima T, Nakashima M, Oshima K i wsp. Receptor binding cancer antigen expressed on SiSo cells, a novel regulator of apoptosis of erythroid progenitor cells. Blood 2001; 98: 313-321. 21. Dutsch-Wicherek M, Popiela TJ, Wicherek L i wsp. RCAS1 expression in laryngeal and pharyngeal cancer with local lymph node metastasis. (w) 5 th European Congress of Oto-Rhino- Laryngology Head and Neck Surgery. Papaspyrou S. (red.) Medimond S.r.l., Bologna 2004: 345-348. 22. Nakashima M, Sonoda K, Watanabe T. Inhibition of cell growth and induction of apoptotic cell death by the human tumorassociated antigen RCAS1. Nat Med 1999; 5: 938-942. 23. Wicherek L, Dutsch-Wicherek M, Mak P i wsp. Comparative analysis of RCAS1 level in neoplasms and placenta. Acta Bioch Pol. 2003; 50: 1187-1194. 24. Dutsch-Wicherek M, Wicherek L, Mak P i wsp. Assessment of RCAS1 expression in selected head and neck diseases. Otorynolaryngologia 2004; 3: 25-28. 25. Sonoda K, Kaku T, Hirakawa T i wsp. The clinical significance of tumor-associated antigen RCAS1 expression in the normal, hyperplastic, and malignant uterine endometrium. Gynecol Oncol 2000; 79: 424-429. 26. Brown DC, Purushotham AD, Birnie GD. Detection of intraoperative tumor cell dissemination in patients with breast cancer by use of reversed transcription and polymerase chain reaction. Surgery 1995; 117: 96-101. 27. Reichert TE, Rabinowich H, Johnson JT i wsp. Human immune cells in the tumor microenvironment: mechanisms responsible for signaling and functional defects. J Immunother 1998; 21: 295-306. 28. Watanabe H, Enjoji M, Nakashima M i wsp. Clinical significance of serum RCAS1 levels detected by monoclonal antibody 22-1-1 in patients with cholangiocellular carcinoma. J Hepatol 2003; 39: 559-563.