POL WERSJA 3 DOKUMENTACJA UŻYTKOWNIKA

POL WERSJA 3 DOKUMENTACJA UŻYTKOWNIKA Jacek Wdowicki Marek Nowak 1. WSTĘP... 2 1.1. PRZYJĘTA NOTACJA... 2 1.2. STOSOWANE NAZEWNICTWO... 2 1.3. WYMAGANIA SYSTEMOWE PROGRAMU POL... 3 1.4. URUCHOMIENIE PROGRAMU POL... 3 2. DANE WSTĘPNE... 5 2.1. DANE IDENTYFIKUJĄCE OBLICZENIA.... 5 2.2. DANE OGÓLNE.... 6 2.3. MATERIAŁY.... 8 3. DANE KONSTRUKCJI... 9 3.1. ZAZNACZANIE ŚCIAN... 9 3.2. ZAZNACZANIE NADPROŻY... 12 3.3. ZAZNACZANIE ZŁĄCZY NIEPODATNYCH... 14 3.4. ZAZNACZANIE ZŁĄCZY PODATNYCH... 16 3.5. ZAZNACZANIE SKRAJNI... 18 3.6. ZAZNACZANIE RZĘDNYCH WYSOKOŚCI... 21 4. OBCIĄŻENIA... 24 4.1. ZAZNACZANIE OBCIĄŻEŃ JEDNOSTKOWYCH... 24 4.2. OPISYWANIE OBCIĄŻEŃ POZIOMYCH OGÓLNYCH... 26 4.3. OPISYWANIE OBCIĄŻEŃ POZIOMYCH NORMOWYCH... 28 4.4. OPISYWANIE OBCIĄŻEŃ POZIOMYCH SKUPIONYCH... 29 4.5. ZAZNACZANIE OSIADAŃ... 31 4.6. ZAZNACZANIE OBCIĄŻEŃ PIONOWYCH... 32 4.7. OPISYWANIE EKSTREMÓW... 35 5. WYDRUKI... 36 5.1. RZĘDNE WYNIKÓW... 36 5.2. WYDRUKI POŚREDNIE... 38 5.3. WYDRUKI KOŃCOWE... 38 6. DYNAMIKA... 40 6.1. DODATKOWE OGÓLNE... 40 6.2. TYP STROPU... 40 6.3. PRZEKRÓJ PIONOWY... 42 6.4. SPEKTRUM ODPOWIEDZI... 42 6.5. WYMUSZENIA KINEMATYCZNE... 46 6.6. WYDRUKI OBLICZEŃ DYNAMICZNYCH... 47 7. ZAPISYWANIE I ODCZYTYWANIE PROJEKTU... 48 7.1. ZAPISYWANIE PROJEKTU POL DO PLIKU... 48 7.2. ZAPISYWANIE PROJEKTU POL DO PLIKU POD ZMIENIONĄ NAZWĄ... 51 7.3. WCZYTYWANIE PROJEKTU POL Z PLIKU... 51 8. OPCJE... 52 8.1. USTAWIANIE PROGRAMU POL NA WIERZCHU.... 52 8.2. ZMIANA OPCJI PROGRAMU... 52

Dokumentacja techniczna: Wstęp 9. POMOC... 55 9.1. WYŚWIETLANIE POMOCY... 55 9.2. WYŚWIETLANIE INFORMACJI O PROGRAMIE... 55 10. LITERATURA... 56 1. Wstęp Dokument ten stanowi dokumentację użytkownika programu POL. System POL współpracuje z programem AutoCAD firmy Autodesk w wersjach od 2000 do 2013. 1.1. Przyjęta notacja Krój, symbol Znaczenie Przykład pismo półgrube - nazwa przycisku - nazwa wyświetlanego okna OK, Anuluj Ściany [] [] [] Nazwy kolejno wybieranych pozycji w menu [Plik] [Zapisz] 1.2. Stosowane nazewnictwo Dokument otwarty plik AutoCADa, który edytujemy za pomocą programu POL Pole wyboru białe pole kwadratowe, które może być zaznaczone lub niezaznaczone Pole edycyjne biały prostokąt, w którym możemy wpisać wartość tekstową lub liczbową Rysunek synonim dokumentu WCS (ang. World coordinate system) Globalny układ współrzędnych. UCS (ang. User coordinate system) Lokalny układ współrzędnych, zdefiniowany przez użytkownika. Jednostki pliku jednostki w jakich są zapisywane wymiary do pliku Jednostki rysunku jednostki w jakich są podawane wymiary do na rysunku Uwaga: Poprawne dane *.bw8 muszą być tak przygotowane, aby każdy zestaw miał unikalny numer zestawu (1.. nzes+nzwk), niezależnie czy to jest: - zestaw obciążeń poziomych (1.. nzoh), - zestaw obciążeń poziomych skupionych (1.. nzohskup), - zestaw obciążeń pionowych (1.. nzov), - zestaw osiadań (1.. nzos), - zestaw wymuszeń kinematycznych (1.. nzwk), Strona 2

Dokumentacja techniczna: Wstęp Unikalny numer zestawu (1.. nzes+nzwk) jest w szczególności wykorzystywany w opisie ekstremów (w opisie ekstremów mogą występować zarówno zestawy obciążeń statycznych i osiadań, jak również zestawy wymuszeń kinematycznych). 1.3. Wymagania systemowe programu POL Program POL pracuje bezpośrednio w systemie operacyjnym MS Windows XP. Dla poprawnej pracy programu POL w systemach operacyjnych MS Windows Vista i MS Windows 7 należy pliki: vcl50.bpl, vcldb50.bpl, vclsmp50.bpl i vclx50.bpl (dołączane do programu POL w podkatalogu!_windows_vista_7 ) skopiować do katalogu Windows\system32\ w przypadku systemów 32-bitowych lub do katalogu Windows\sysWOW64\ w przypadku systemów 64-bitowych. 1.4. Uruchomienie programu POL Przed przystąpieniem do pracy z programem POL należy uruchomić program AutoCAD i otworzyć rysunek z przygotowanym projektem. Po wykonaniu w/w czynności należy uruchomić program POL (plik pol.exe). Ważna jest opisana wyżej kolejność uruchamiania tych dwóch programów. Po uruchomieniu programu POL zostanie wyświetlone okienko z pytaniem o jednostki, w jakich wyrażone są odległości na twoim rysunku.. Należy wybrać odpowiednią wartość, a następnie kliknąć. Wskazówka1: Jeżeli nie wiesz w jakich jednostkach są podane długości elementów na twoim rysunku możesz sprawdzić to wykonując następujące czynności: 1. Przejdź do programu AutoCAD. 2. Kliknij na przycisku odległość. Przycisk odległość 3. Wskaż myszką kolejno dwa punkty narożnikowe ściany. Strona 3

Dokumentacja techniczna: Wstęp 4. W pasku poleceń AutoCADa odczytaj podaną odległość i na jej podstawie wywnioskuj, czy jest ona wyrażona w milimetrach, centymetrach, metrach, itd. Po poprawnym wprowadzeniu jednostek rysunku, na ekranie ukaże się okienko "Rysuj": Po wybraniu odpowiedniej opcji należy kliknąć na przycisk. Po wykonaniu powyższych czynności program połączy się z otwartym rysunkiem i wykona czynności niezbędne do jego prawidłowej pracy: - doda własne style linii, - doda własne warstwy, na których rysowane będą elementy rysunku, - doda własne style tekstu, - doda własne definicje bloków. W trakcie wykonywania powyższych czynności przez POL, nie należy wykonywać żadnych operacji w AutoCADzie. Gdy program będzie gotowy do pracy, na ekranie pojawi się okienko Uwaga1: Program POL, zaraz po uruchomieniu, łączy się z otwartym rysunkiem AutoCADa i na nim wykonuje operacje. Jeżeli użytkownik chce edytować za pomocą POL kolejny rysunek, należy: 1. Zapisać zmiany dokonane w POL (Plik Zapisz patrz niżej). 2. Zamknąć program POL. 3. Otworzyć nowy rysunek w AutoCADzie. 4. Ponownie uruchomić program POL. Uwaga2: Po wywołaniu okienka Ściany, Nadproża, etc. nie należy zmieniać położenia układu współrzędnych w AutoCADzie. Można to zrobić dopiero po powrocie do głównego okienka programu POL. Strona 4

Dokumentacja techniczna: Dane wstępne 2. Dane wstępne 2.1. Dodaj n_mat Jedną z pierwszych informacji jaką użytkownik powinien podać w trakcie edycji projektu jest liczba materiałów. W tym celu należy z menu głównego wybrać Dane Dodaj n_mat. Na ekranie pojawi się okno przedstawione na poniższym rysunku: Dla nowo utworzonego projektu domyślną wartością n_mat jest 0. W celu zmiany tej wartości należy podać nową w polu edycyjnym, a następnie zatwierdzić ją wybierając przycisk OK. 2.2. Dane identyfikujące obliczenia. W celu rozpoczęcia wprowadzania danych identyfikujących obliczenia należy przejść do programu POL, a następnie z menu głównego wybrać Dane Wstępne. Pojawi się okienko z trzema przyciskami. Należy kliknąć na przycisk Identyfikatory. Po wykonaniu tej czynności na ekranie pojawi się okno przedstawione na poniższym rysunku: Strona 5

Dokumentacja techniczna: Dane wstępne Przykładowe dane, które można podać w okienku Identyfikatory: Po wypełnieniu pól danymi, należy nacisnąć przycisk OK w celu zapamiętania zmian lub Anuluj w celu ich odrzucenia. Po wybraniu przycisku OK wprowadzone dane są zapamiętane w programie. Aby zapamiętać je w pliku, należy zapisać projekt (patrz Zapisywanie i odczytywanie projektu Zapisywanie projektu POL do pliku). 2.3. Dane ogólne. W celu rozpoczęcia wprowadzania danych ogólnych należy przejść do programu POL, a następnie z menu głównego wybrać Dane Wstępne. Pojawi się okienko z trzema przyciskami. Należy kliknąć na przycisk Ogólne. Po wykonaniu tej czynności na ekranie pojawi się okno przedstawione na poniższym rysunku: Strona 6

Dokumentacja techniczna: Dane wstępne W celu ustawienia jednostki długości należy kliknąć przycisk Ustaw, a następnie z menu wybrać odpowiednią jednostkę. Aby wprowadzić jednostkę siły można: kliknąć na strzałkę skierowana w dół, przy polu Jednostka siły i wybrać jedną z zaproponowanych jednostek lub wpisać w polu Jednostka siły inną jednostkę. Pola G, ES, EZ, GAMMA są widoczne gdy liczba materiałów jest równa 0. Na parametry G, ES, EZ i GAMMA nałożone są następujące ograniczenia: G>0 ES>0 EZ>0 GAMMA 0 ES/3 G ES/2 Przykładowe dane, które można podać w okienku: Strona 7

1 Dokumentacja techniczna: Dane wstępne Po wypełnieniu pól danymi, należy nacisnąć przycisk OK w celu zapamiętania zmian lub Anuluj w celu ich odrzucenia. Po wybraniu przycisku OK wprowadzone dane są zapamiętane w programie. Aby zapamiętać je w pliku, należy zapisać projekt (patrz Zapisywanie i odczytywanie projektu Zapisywanie projektu POL do pliku). 2.4. Materiały. W celu rozpoczęcia wprowadzania informacji o materiałach należy przejść do programu POL, a następnie z menu głównego wybrać Dane Wstępne. Pojawi się okienko z trzema przyciskami. Należy kliknąć na przycisk Materiały. Po wykonaniu tej czynności na ekranie pojawi się okno przedstawione na poniższym rysunku: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Lp Numer materiału liczba całkowita 2. G moduł odkształcenia postaciowego - dowolna liczba rzeczywista 3. Es moduł Younga przy ściskaniu - dowolna liczba rzeczywista 4. Ez moduł Younga przy zginaniu - dowolna liczba rzeczywista 5. gamma ciężar materiału - dowolna liczba rzeczywista 6. [ro] gęstość materiału ścian (ten element występuje tylko w danych do obliczeń dynamicznych pliki *.bw8) - dowolna liczba rzeczywista 7. opis materiału uzupełniający słowny opis materiału 8. OK zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie i zamknięcie okna. 9. Anuluj zamknięcie okna, bez zapamiętywania zmian w programie. 10. Zastosuj zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie Strona 8

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji 3. Dane konstrukcji 3.1. Zaznaczanie ścian Uwaga: W trakcie zaznaczania elementów na rysunku programu AutoCAD, zaleca się używać do powiększania obrazu następujących funkcji: - szybki zoom - zoom okno W trakcie wskazywania elementu, o który prosi program POL (np. punktu ściany, krawędzi ściany, nadproża, itp.) nie należy stosować funkcji zoom poprzedni powoduje ona przerwanie wskazywania elementu. W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku ścian należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk Ściany. 3. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Ściany"., ponieważ 1 2 3 6 4 5 7 8 9 10 11 12 13 14 Strona 9

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer, jaki zostanie nadany wprowadzanej ścianie. Domyślnie POL wpisuje w tym polu najmniejszy wolny numer ściany 2. Oznacza jaką część całkowitej grubości ściany stanowi grubość ściany nośnej 3. Kliknięcie na ten przycisk powoduje przełączanie się między wskazywaniem dwóch punktów narożnych ściany a jednego punktu w osi. 4. Informacja o rodzaju wskazywanych punktów. Jeżeli te pola są zaznaczone znakiem, po kliknięciu na przycisk użytkownik zostanie poproszony o wskazanie tego punktu. 5. Numer punktu oraz jego współrzędne x i y. Jeżeli na rysunku już znajduje się interesujący nas punkt, można wpisać tutaj jego numer. W polach ze współrzędnymi zostaną automatycznie wyświetlone odpowiednie informacje. Nie można edytować współrzędnych punktów istniejących już na rysunku. 6. Pola oznaczone numerem 3, 4 i 5 dotyczą punktu początkowego ściany. 7. Znaczenie pól jest podobne do pól 3, 4 i 5. Jedyna różnica to taka, że pola te dotyczą punktu końcowego ściany. 8. Jeżeli użytkownik zaznaczy to pole, to po naciśnięciu przycisku, zostanie poproszony o wskazanie szerokości ściany. Polega to na wskazaniu myszką na rysunku dwóch punktów. Program sam wyliczy odległość pomiędzy nimi. 9. W tym polu podawana jest szerokość ściany. Jeżeli użytkownik wskazując ścianę, wskaże bezpośrednio po sobie cztery punkty narożne, program potrafi sam wyliczyć szerokość ściany. Użytkownik może także zaznaczyć pole szerokość, a następnie po kliknięciu na przycisk wskazać szerokość ściany na rysunku AutoCADa. Ponadto użytkownik może wpisać tutaj wybraną wartość za pomocą klawiatury i obserwować zmiany na rysunku po kliknięciu na przycisk (oczywiście pod warunkiem, że prędzej zostały podane punkt początkowy i końcowy ściany). 10. W przypadku gdy liczba materiałów jest większa od 0, na formatce widoczne jest pole materiał, zawierające listę zdefiniowanych materiałów. 11. Jeżeli użytkownik zaznaczył jakieś pole wyboru, to po kliknięciu na ten przycisk ma możliwość wskazania na rysunku odpowiednich elementów. 12. Gdy użytkownik zakończył wprowadzanie danych o ścianie i chce je zapamiętać, powinien kliknąć na przycisk. 13. Po kliknięciu na przycisk, użytkownik wyjdzie z okienka Ściany. Jeżeli na rysunku AutoCADa została zaznaczona jakaś ściana, zostanie ona z niego usunięta. 14. Jeżeli użytkownik zmienił jakieś dane dotyczące ściany (numer lub szerokość) to po kliknięciu na przycisk zostaną ona naniesione na rysunku AutoCADa (oczywiście pod warunkiem, że najpierw zostały prawidłowo podane punkt początkowy i końcowy ściany). 4. Jeżeli zaproponowany numer ściany nie odpowiada nam, należy: Strona 10

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na białym polu Numer ściany, skasować liczbę, która się tam znajduje, wprowadzić nową wartość. 5. Jeżeli chcesz zmienić zaproponowany stosunek grubości ściany nośnej do jej całkowitej grubości, należy: kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na białym polu Stosunek grubości, skasować liczbę, która się tam znajduje, wprowadzić nową wartość, która powinna być liczbą należącą do przedziału (0; 1]. 6. Klikając na w okienku Ściany, można zmieniać rodzaj wskazywanych punktów na punkty narożne lub punkty w osi ściany. 7. Klikając na polach wyboru wskazujemy jakie części ściany chcemy zaznaczyć. 8. Po zaznaczeniu odpowiednich pól należy kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 9. Następnie musisz przejść do okienka AutoCADa (klikając 1 raz) na edytowanym rysunku, lub na ikonie AutoCAD, znajdującej się na dole ekranu, w pasku zadań. Uwaga: Po kliknięciu na przycisk okienko Ściany będzie nieaktywne i nie można wykonywać na nim żadnych operacji (na przykład nie można przesuwać go). Okienko Ściany zostanie z powrotem aktywne po zakończeniu wskazywania punktów w AutoCADzie. 10. W linii poleceń AutoCADa (na dole programu) pokaże się pierwszy komunikat, informujący jaką czynność należy wykonać. Stosując się do tego komunikatu powinieneś wskazać pierwszy punkt. W tym celu musisz kliknąć myszką na odpowiedni punkt ściany. 11. Po wykonaniu powyższej czynności należy zgodnie z poleceniami, wypisywanymi w okienku poleceń AutoCADa, zaznacz myszką kolejne punkty ściany. 12. Po wykonaniu wyżej wymienionych czynności na rysunku zostanie zaznaczona ściana. 13. Jeżeli chcesz zakończyć edytowanie ściany i zapamiętać ją w programie, kliknij na przycisk. 14. Jeżeli chcesz zrezygnować z edytowania ściany i usunąć ewentualnie narysowany element z rysunku, kliknij na przycisk. 15. Jeżeli chcesz zmienić numer lub szerokość ściany, wprowadź nowe wartości, a następnie kliknij przycisk. Uwagi: 1. Klikając na punkty ściany należy wybierać je we właściwej kolejności. Pierwsze dwa punkty narożne wskazują początek ściany, kolejne dwa koniec ściany. 2. Jeżeli chcemy zrezygnować ze wskazywania punktów, należy w programie AutoCAD wywołać polecenie "Anuluj" (wciskając klawisz Esc na klawiaturze). Strona 11

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji 3.2. Zaznaczanie nadproży W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku nadproży należy: 1. Mieć na rysunku zaznaczone przynajmniej dwie ściany. 2. Przejść do programu POL. 3. Kliknąć na przycisk Nadproża. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Nadproża". Numer punktu początkowego Numer ściany początkowej Numer punktu końcowego Numer ściany końcowej 5. W okienku należy podać następujące parametry: a. Numer nadproża oznacza numer, jaki zostanie nadany wprowadzanemu nadprożu. Domyślnie POL wpisuje w tym polu najmniejszy wolny numer nadproża. b. Początek punkt oznacza numer punktu początkowego nadproża. Mamy dwie możliwości podania numeru punktu początkowego nadproża: i. W polu Początek punkt wpisujemy z klawiatury numer punktu początkowego nadproża, lub ii. Zaznaczamy pole wyboru Początek punkt. Po wybraniu przycisku (patrz opis przycisków poniżej), wskażemy na rysunku myszką punkt. c. Początek ściana oznacza numer ściany początkowej nadproża. Mamy dwie możliwości podania numeru ściany początkowej nadproża: i. W polu Początek ściana wpisujemy z klawiatury numer ściany początkowej nadproża, lub Strona 12

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji ii. Zaznaczamy pole wyboru Początek ściana. Po wybraniu przycisku (patrz opis przycisków poniżej), klikniemy myszką na krawędzi numeru ściany. d. Koniec punkt oznacza numer punktu końcowego nadproża. Podobnie jak przy podawaniu numeru punktu początkowego nadproża możemy wpisać wybraną wartość w polu edycyjnym Koniec punkt lub zaznaczyć odpowiednie pole wyboru i wskazać punkt końcowy myszką na rysunku (po wybraniu przycisku ). e. Koniec ściana oznacza numer ściany końcowej nadproża. Podobnie jak przy podawaniu numeru ściany początkowej nadproża możemy wpisać wybraną wartość w polu edycyjnym Koniec ściana lub zaznaczyć odpowiednie pole wyboru i wskazać myszką krawędź numeru ściany końcowej na rysunku (po wybraniu przycisku ). f. Szerokość oznacza szerokość nadproża. W celu podania szerokości nadproża należy; i. wpisać w polu edycyjnym Szerokość wybraną wartość lub ii. zaznaczyć pole wyboru Szerokość; zostaniemy (po kliknięciu na przycisk ) poproszeni o wskazanie dwóch punktów na rysunku i na ich podstawie zostanie wyliczona szerokość nadproża. Uwaga: Szerokość powinna być podana w takich jednostkach, w jakich rysowane są elementy na otwartym rysunku. g. Wysokość nadproża h. Współczynnik K i. Odległość w pionie osiowa (równa całkowitej wysokości kondygnacji) j. W przypadku gdy liczba materiałów jest większa od 0, na formatce widoczne jest pole materiał, zawierające listę zdefiniowanych materiałów. 6. Po wpisaniu w/w parametrów należy kliknąć na jeden z przycisków: a. Pobierz z rysunku jeżeli w okienku Ściany zostały zaznaczone jakieś pola wyboru, należy przejść do AutoCADa. Tam w linii poleceń pokażą się komunikaty informujące o elementach, jakie wymagają zaznaczenia. Po wskazaniu na rysunku elementu, odpowiednie pole wyboru w okienku Nadproża zostanie odznaczone (znak zniknie z tego polu). Po zakończeniu wskazywania wybranych elementów na rysunku, w oknie Nadproża, w polach edycyjnych pojawią się odpowiednie wartości. Jeżeli pierwsze sześć parametrów jest podane prawidłowo, na rysunku zostanie zaznaczone nadproże. Jeśli jakaś wartość jest błędna, lub nie została podana, na ekranie pokaże się komunikat informujący, że narysowanie nadproża jest niemożliwe. Jeśli jakiegoś parametru brakuje należy: i. wpisać jego wartość w odpowiednim polu edycyjnym lub ii. jeżeli przy nazwie danego parametru znajduje się pole wyboru, można zaznaczyć to pole, kliknąć na przycisk AutoCADa i wskazać odpowiedni parametr., przejść do Strona 13

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji Uwaga: Jeżeli po wskazaniu elementu na rysunku, w linii poleceń AutoCADa nie pokaże się prośba o wskazanie kolejnego elementu, może to oznaczać, że został zaznaczony niewłaściwy obiekt. Należy wtedy przejść do programu POL i przeczytać komunikat, który powinien pokazać się na ekranie. b. OK zaznaczenie nadproża na rysunku, zapamiętanie informacji o nim w programie POL i zakończenie wprowadzania danych o bieżącym nadprożu. c. Anuluj porzucenie wprowadzania danych o nadprożu. Jeżeli na rysunku zostało zaznaczone jakieś nadproże, zostanie ono z niego usunięte. d. Zastosuj naniesienie wszystkich dokonanych w oknie "Nadproża" zmian na rysunek acada, bez zamykania okna "Nadproża". 3.3. Zaznaczanie złączy niepodatnych Poniżej znajduje się opis różnicy pomiędzy złączami niepodatnymi a złączami podatnymi (opisywanymi szerzej w następnym rozdziale): Złącza niepodatne są w konstrukcjach monolitycznych. Złącza podatne występują w konstrukcjach prefabrykowanych (między elementami prefabrykowanymi uzupełnia się na budowie zbrojenie i beton. Ta część konstrukcji ma mniejszą wytrzymałość od elementów prefabrykowanych, wykonanych w zakładzie prefabrykacji) W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku złączy niepodatnych należy: 1. Mieć na rysunku zaznaczone przynajmniej dwie ściany. 2. Przejść do programu POL. 3. Kliknąć na przycisk "Złącza niepodatne". 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Złącza niepodatne". Numer punktu wstawienia Numer pierwszej ściany Numer drugiej ściany Grubość złącza (domyślnie jest równa grubości cieńszej ściany). Strona 14

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji 5. W okienku należy podać następujące parametry: a. Numer złącza oznacza numer, jaki zostanie nadany wprowadzanemu złączu. Domyślnie POL wpisuje w tym polu najmniejszy wolny numer złącza. b. Punkt wstawienia oznacza numer punktu w którym zostanie wstawione nadproże. Musi to być punkt początkowy lub końcowy dowolnej ściany. Mamy dwie możliwości podania numeru punktu wstawienia: i. W polu "Punkt wstawienia" wpisujemy z klawiatury numer punktu, lub ii. Zaznaczamy pole wyboru "Punkt wstawienia". Po wybraniu przycisku (patrz opis przycisków poniżej), wskażemy na rysunku myszką punkt. c. Ściana 1 oznacza numer ściany początkowej złącza. Mamy dwie możliwości podania numeru ściany początkowej złącza: i. W polu "Ściana 1" wpisujemy z klawiatury numer ściany początkowej, lub ii. Zaznaczamy pole wyboru "ściana 1". Po wybraniu przycisku (patrz opis przycisków poniżej), wskażemy na rysunku myszką punkt. d. Ściana 2 oznacza numer ściany końcowej złącza. Podobnie jak przy podawaniu numeru ściany początkowej możemy wpisać wybraną wartość w polu edycyjnym "ściana 2" lub zaznaczyć odpowiednie pole wyboru i po wybraniu przycisku, wskazać myszką krawędź numeru ściany. e. Grubość oznacza grubość złącza. W celu podania grubości złącza należy; i. wpisać w polu edycyjnym "grubość" wybraną wartość lub ii. zaznaczyć pole wyboru "grubość"; zostaniemy (po kliknięciu na przycisk ) poproszeni o wskazanie dwóch punktów na rysunku i na ich podstawie zostanie wyliczona grubość lub iii. pozostawić pole wyboru "grubość" niezaznaczone, a pole edycyjne "grubość" puste. Program sam wyznaczy grubość równą grubości cieńszej ściany łączonej przez dane złącze. Uwaga: Grubość powinna być podana w takich jednostkach, w jakich rysowane są elementy w otwartym dokumencie. 6. Po wpisaniu w/w parametrów należy kliknąć na jeden z przycisków: a. Pobierz z rysunku jeżeli w okienku "Złącza niepodatne" zostały zaznaczone jakieś pola wyboru, należy przejść do AutoCADa. Tam w linii poleceń pokażą się komunikaty informujące o elementach, jakie wymagają zaznaczenia. Po wskazaniu na rysunku elementu, odpowiednie pole wyboru w okienku "Złącza niepodatne" zostanie odznaczone (znak zniknie z tego polu). Po zakończeniu wskazywania wybranych elementów na rysunku, w oknie "Złącza niepodatne", w polach edycyjnych pojawią się odpowiednie wartości. Jeżeli wszystkie parametry są podane prawidłowo, na rysunku zostanie zaznaczone złącze niepodatne. Strona 15

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji Jeśli jakaś wartość jest błędna, lub nie została podana, na ekranie pokaże się komunikat informujący, że narysowanie złącza jest niemożliwe. Jeśli jakiegoś parametru brakuje należy: i. wpisać jego wartość w odpowiednim polu edycyjnym lub ii. jeżeli przy nazwie danego parametru znajduje się pole wyboru, można zaznaczyć to pole, kliknąć na przycisk, przejść do AutoCADa i wskazać odpowiedni element. Uwaga: Jeżeli po wskazaniu elementu na rysunku, w linii poleceń AutoCADa nie pokaże się prośba o wskazanie kolejnego elementu, może to oznaczać, że został zaznaczony niewłaściwy obiekt. Należy wtedy przejść do programu POL i przeczytać komunikat, który powinien pokazać się na ekranie. b. OK zaznaczenie złącza niepodatnego na rysunku, zapamiętanie informacji o nim w programie POL i zakończenie wprowadzania danych o bieżącym złączu. c. Anuluj porzucenie wprowadzania danych. Jeżeli na rysunku zostało zaznaczone jakieś złącze, zostanie ono z niego usunięte. d. Zastosuj naniesienie wszystkich zmian, dokonanych w oknie "Złącza niepodatne" na rysunek AutoCADa, bez zamykania okna "Złącza niepodatne". 3.4. Zaznaczanie złączy podatnych W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku złączy podatnych należy: 1. Mieć na rysunku zaznaczone przynajmniej dwie ściany. 2. Przejść do programu POL. 3. Kliknąć na przycisk "Złącza podatne". 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Złącza podatne". Strona 16

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji 5. W okienku należy podać następujące parametry: e. Numer złącza oznacza numer, jaki zostanie nadany wprowadzanemu złączu. Domyślnie POL wpisuje w tym polu najmniejszy wolny numer złącza. f. Koniec 1 punkt oznacza numer pierwszego punktu złącza. Musi to być punkt początkowy lub końcowy dowolnej ściany. Mamy dwie możliwości podania tego numeru: i. W polu górnym polu "punkt" wpisujemy z klawiatury odpowiedni numer, lub ii. Zaznaczamy górne pole wyboru "punkt". Po wybraniu przycisku (patrz opis przycisków poniżej), wskażemy na rysunku myszką odpowiedni punkt. g. Koniec 1 ściana oznacza numer pierwszej ściany, łączonej przez złącze. Mamy dwie możliwości podania tego numeru: i. W polu górnym "ściana" wpisujemy z klawiatury odpowiedni numer, lub ii. Zaznaczamy górne pole wyboru "ściana". Po wybraniu przycisku (patrz opis przycisków poniżej), wskażemy na rysunku myszką krawędź numeru ściany. h. Koniec 2 punkt oznacza numer drugiego punktu złącza. Musi to być punkt początkowy lub końcowy dowolnej ściany. Sposób podania tego numeru jest taki sam jak przy wprowadzaniu numeru pierwszego punktu (patrz wyżej). i. Koniec 2 ściana oznacza numer drugiej ściany, łączonej przez złącze. Sposób podania tego numeru jest taki sam jak przy wprowadzaniu numeru drugiej ściany (patrz powyżej). Strona 17

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji j. Podatność oznacza wartość podatności dla wprowadzanego złącza. 6. Po wpisaniu w/w parametrów należy kliknąć na jeden z przycisków: k. Pobierz z rysunku jeżeli w okienku "Złącza epodatne" zostały zaznaczone jakieś pola wyboru, należy przejść do AutoCADa. Tam w linii poleceń pokażą się komunikaty informujące o elementach, jakie wymagają zaznaczenia. Po wskazaniu na rysunku elementu, odpowiednie pole wyboru w okienku "Złącza podatne" zostanie odznaczone (znak zniknie z tego polu). Po zakończeniu wskazywania wybranych elementów na rysunku, w oknie "Złącza podatne", w polach edycyjnych pojawią się odpowiednie wartości. Jeżeli wszystkie parametry są podane prawidłowo, na rysunku zostanie zaznaczone złącze podatne. Jeśli jakaś wartość jest błędna, lub nie została podana, na ekranie pokaże się komunikat informujący, że narysowanie złącza jest niemożliwe. Jeśli jakiegoś parametru brakuje należy: i. wpisać jego wartość w odpowiednim polu edycyjnym lub ii. jeżeli przy nazwie danego parametru znajduje się pole wyboru, można zaznaczyć to pole, kliknąć na przycisk, przejść do AutoCADa i wskazać odpowiedni element. Uwaga: Jeżeli po wskazaniu elementu na rysunku, w linii poleceń AutoCADa nie pokaże się prośba o wskazanie kolejnego elementu, może to oznaczać, że został zaznaczony niewłaściwy obiekt. Należy wtedy przejść do programu POL i przeczytać komunikat, który powinien pokazać się na ekranie. l. OK zaznaczenie złącza podatnego na rysunku, zapamiętanie informacji o nim w programie POL i zakończenie wprowadzania danych o bieżącym złączu. m. Anuluj porzucenie wprowadzania danych. Jeżeli na rysunku zostało zaznaczone jakieś złącze, zostanie ono z niego usunięte. n. Zastosuj naniesienie wszystkich zmian, dokonanych w oknie "Złącza podatne" na rysunek AutoCADa, bez zamykania okna "Złącza podatne". 3.5. Zaznaczanie skrajni Skrajnia korpusu - obwiednia rzutu (tzn. przekroju poziomego) zasadniczej części budynku. Skrajnia attyk - obwiednia rzutu (tzn. przekroju poziomego) górnej (węższej) części budynku. Rysunek 3-1 przedstawia elewację budynku i pokazuje rzędne (poziomy) wykonywania skrajni. Opis skrajni jest wykorzystywany przy obliczaniu szerokości i długości korpusu oraz attyk budynku w celu prawidłowego ustalenia parcia wiatru na budynek. Strona 18

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji Rysunek 3-1 Wyjaśnienie pojęć: korpus budynku, attyka W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku skrajni należy: 1. Przejść do programu POL do rysunku rzutu budynku. 2. Kliknąć na przycisk "Skrajnia". 3. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Skrajnia". Strona 19

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji Znaczenie poszczególnych pól i przycisków: a) Rodzaj skrajni Rodzaj skrajni wprowadzanej przez użytkownika. Do wyboru jest skrajnia korpus lub skrajnia attyk. Kółko z kropką w środku, znajdujące się w polu Rodzaj skrajni oznacza wybrany aktualnie rodzaj skrajni. Aby go zmienić należy kliknąć na puste kółko, znajdujące się przy wybranej opcji. b) Rodzaj linii Rodzaj pierwszej linii w skrajni. Skrajnia może zaczynać się od linii prostej lub łuku. Kółko z kropką w środku, znajdujące się w polu Rodzaj linii oznacza wybrany aktualnie rodzaj linii. Aby go zmienić należy kliknąć na puste kółko, znajdujące się przy wybranej opcji. c) Ukryj uwagi (kliknij tutaj) Kliknięcie na ten tekst spowoduje ukrycie uwag znajdujących się pod nim. d) Wskaż: początek linii prostej Komunikat informujący użytkownika o rodzaju wskazywanej linii. e) Pobierz z rysunku Rozpoczęcie procesu zaznaczania punktów na rysunku acada z rysunku rzutu budynku. f) OK Dodanie zaznaczonej skrajni do pamięci programu pol. g) Anuluj Opuszczenie okienka Skrajnia. Usunięcie ewentualnie wskazanej skrajni z rysunku. h) Usuń wskazana skrajnię usunięcie z rysunku skrajni, składającej się z podanych punktów. Strona 20

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji 4. W okienku Skrajnia należy podać następujące parametry: o. Rodzaj skrajni p. Rodzaj linii 5. Po wpisaniu w/w parametrów należy kliknąć przycisk. Następnie należy przejść do programu AutoCAD. 6. Na rysunku Acada należy wskazać kolejne punkty skrajni. Aby wskazać punkt skrajni należy kliknąć w wybranym miejscu rysunku Acada. Po wykonaniu tej czynności, w okienku Skrajnia obok tekstu Wskaż: będzie znajdowała się prośba o wskazanie końca prostej lub końca łuku. Jeżeli użytkownik chce przejść z wskazywania prostej na wskazywanie łuku lub na odwrót, musi kliknąć ponownie na ostatnio zaznaczony punkt. 7. Aby zakończyć wskazywanie skrajni należy kliknąć ponownie na pierwszy punkt skrajni. 8. Po skończeniu zaznaczania skrajni, należy kliknąć na przycisk: o OK w celu dodania skrajni do pamięci programu pol o Anuluj w celu opuszczenia okienka Skrajnia. Jeżeli użytkownik zaznaczył jakąś skrajnie na rysunku, zostanie ona z niego usunięta. 9. Jeżeli użytkownik chce usunąć wybraną skrajnię, powinien w okienku Skrajnia kliknąć przycisk Usuń wskazaną skrajnię. Zostanie poproszony o podanie kilku punktów, z których złożona jest skrajnia. 3.6. Zaznaczanie rzędnych wysokości W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku złączy podatnych należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z głównego menu programu Dane Konstrukcja 3. Kliknąć na przycisk "Rzędne wysokości". 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Rzędne wysokości". Strona 21

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji 1 2 3 23 4 5 6 7 10 13 11 8 14 9 12 15 16 19 17 18 25 20 21 22 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Jeżeli użytkownik zaznaczy to pole, to po naciśnięciu przycisku zostanie poproszony o wskazanie na rysunku programu AutoCAD punktu będącego poziomem odniesienia (rzędną zerowa). Względem niego będą obliczane wartości względne pozostałych punktów opisanych w okienku "Rzędne wysokości". 2. Wartość bezwzględna poziomu odniesienia. 3. Wartość względna poziomu odniesienia zawsze równa 0. 4. Jeżeli użytkownik zaznaczy to pole, to po naciśnięciu przycisku zostanie poproszony o wskazanie na rysunku programu AutoCAD punktu będącego poziomem utwierdzenia. 5. Wartość bezwzględna poziomu utwierdzenia. 6. Wartość względna poziomu utwierdzenia liczona względem poziomu odniesienia. Strona 22

Dokumentacja techniczna: Dane konstrukcji 7. Jeżeli użytkownik zaznaczy to pole, to po naciśnięciu przycisku zostanie poproszony o wskazanie na rysunku programu AutoCAD punktu będącego poziomem terenu. 8. Wartość bezwzględna poziomu terenu. 9. Wartość względna poziomu terenu liczona względem poziomu odniesienia. 10. Jeżeli użytkownik zaznaczy to pole, to po naciśnięciu przycisku zostanie poproszony o wskazanie na rysunku programu AutoCAD punktu będącego szczytem zasadniczej części budynku. 11. Wartość bezwzględna szczytu zasadniczej części budynku. 12. Wartość względna szczytu zasadniczej części budynku liczona względem poziomu odniesienia. 13. Jeżeli użytkownik zaznaczy to pole, to po naciśnięciu przycisku zostanie poproszony o wskazanie na rysunku programu AutoCAD punktu będącego szczytem attyk. 14. Wartość bezwzględna szczytu attyk. 15. Wartość względna szczytu attyk liczona względem poziomu odniesienia. 16. Jeżeli użytkownik zaznaczył jakieś opisane powyżej pole wyboru, to po kliknięciu na ten przycisk ma możliwość wskazania na rysunku programu AutoCAD odpowiednich punktów. 17. Kliknięcie na ten przycisk powoduje poproszenie użytkownika o przejście do AutoCADa, a następnie wskazanie rzędnych górnych powierzchni stropów, zaczynając od stropu najniższego. 18. Tabela zawierając rzędne stropów. 19. Naciśnięcie tego przycisku powoduje wyczyszczenie zawartości tabeli "Kondygnacje" oraz usunięcie ewentualnie narysowanych stropów z rysunku programu AutoCAD. 20. Zapamiętanie wprowadzonych danych o rzędnych wysokości w programie i opuszczenie okienka "Rzędne wysokości". 21. Anulowanie wprowadzonych zmian i opuszczenie okienka "Rzędne wysokości". 22. Zapamiętanie wprowadzonych danych o "Rzędnych wysokości" w programie bez opuszczania okienka "Rzędne wysokości". 23. Naciśnięcie tego przycisku powoduje wyczyszczenie zawartości pól edycyjnych znajdujących się w sekcji "Ogólne" oraz usunięcie ewentualnie narysowanych rzędnych wysokości ogólnych z rysunku programu AutoCAD. 24. Przycisk ten działa podobnie jak przycisk (17), lecz użytkownik kontynuuje wczytywanie stropów za ostatnim wczytanym stropem. 25. Naciśnięcie tego przycisku powoduje wyświtlenie okienka, w którym użytkownik może podać odpowiednie parametry. Na ich podstawie zostaną wygenerowane rzędne kondygnacji. Opisywane okienko ma następujący wygląd: Strona 23

Dokumentacja techniczna: Obciążenia Gdzie: - Od numeru stropu: numer pierwszego stropu dla krórego ma zostać wygenerowana rzędna wysokości. - Do numeru stropu: numer ostatniego stropu dla którego ma zostać wygenerowana rzędna wysokości. - Od wartości rzędnej: bezwzględna (nie mierzona względem poziomu odniesienia, lecz względem początku układu współrzędnych programu AutoCAD) wartość pierwszej rzędnej kondygnacji - Różnica między rzędnymi stropów: różnica między kolejnymi wartościami rzędnych stropów. Uwaga: W okienku "Rzędne wysokości" dane są poprawne, gdy zachodzi jeden z dwóch następujących przypadków: Użytkownik zdefiniował skrajnię attyk i jednocześnie rzędna szczytu budynku < rzędna szczytu attyk lub Użytkownik nie zdefiniował skrajni attyk i jednocześnie rzędna szczytu budynku = rzędna szczytu attyk 4. Obciążenia 4.1. Zaznaczanie obciążeń jednostkowych W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku obciążenia jednostkowego należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z głównego menu programu Dane Obciążenia Strona 24

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Jednostkowe". 1 2 4 7 3 5 6 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Pobranie z AutoCADa punktów obciążenia, wskazanych przez użytkownika. 2. Kolor rysowania obciążenia jednostkowego. 3. Nazwa obciążenia jednostkowego. 4. Tabela zawierająca opis kondygnacji. 5. Gdy użytkownik zakończył wprowadzanie danych i chce je zapamiętać, powinien kliknąć na przycisk. 6. Po kliknięciu na przycisk, użytkownik wyjdzie z okienka Jednostkowe. Jeżeli na rysunku AutoCADa zostały zaznaczone jakieś obciążenia jednostkowe, zostaną one usunięte. 7. Importowanie skrajni korpus lub attyk. Jeżeli importowana skrajnia zawiera łuki, są one przybliżane za pomocą zbioru odcinków. Patrz też: Dokładności: 5. Należy kliknąć przycisk, a następnie przejść do AutoCADa i zaznaczyć obciążenie. W tym celu należy klikać na wybrane punkty rysunku (jeżeli punkt na który klikamy dotyczy jakiejść ściany, to zaleca się klikanie na punkt osiowy ściany). Ponowne kliknięcie na punkt początkowy obciążenia spowoduje zakończenie wczytywania danych z rysunku. 6. Aby zmienić kolor, w jakim rysowane jest pierwsze obciążenie należy kliknąć na przycisk obciążenia należy kliknąć na przycisk i wybrać odpowiedni kolor. Aby zmienić kolor drugiego, itd. Strona 25

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 7. W polu należy wpisać nazwę obciążenia lub wybrać z listy (pokaże się ona po kliknięciu na w tym polu. 8. Po zaznaczeniu na rysunku obciążenia, należy wypełnić tabelę zawierającą opis kondygnacji: 9. Po zakończeniu wprowadzania danych o obciążeniach należy kliknąć na przycisk aby zaakceptować wprowadzone zmiany lub wprowadzone zmiany. aby anulować 4.2. Opisywanie obciążeń poziomych ogólnych W celu rozpoczęcia opisywania obciążenia poziomego ogólnego należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Obciążenie poziome ogólne". Strona 26

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 3 1 2 4 6 7 5 9 10 8 11 12 13 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer zestawu (przyjmuje wartości od 1) 2. Usunięcie zestawu 3. Opis zestawu 4. Numer zestawu obciążenia poziomego 5. Tabela zawierająca dane obciążenia poziomego ogólnego. Można do niej wkleić dane z pliku tekstowego. W tym celu należy zaznaczyć wybrany fragment w pliku, skopiować go do schowka (np. za pomocą kombinacji klawiszy Ctrl+C), przejść do okienka "Obciążenia poziome ogólne" i będąc w wybranym polu tabeli "Poziome obciążenie rozłożone" nacisnąć przycisk nr 6 ( ) lub Ctrl+V. 6. Wklejenie danych ze schowka do tabeli nr 5. 7. Wyczyszczenie zawartości całej tabeli nr 5. 8. Tabela zawierająca dane o poziomym obciążeniu skupionym na szczycie. Można do niej wkleić dane z pliku tekstowego. Sposób postępowania analogiczny jak w punkcie 5 (patrz wyżej). 9. Wklejenie danych ze schowka do tabeli nr 8. 10. Wyczyszczenie zawartości całej tabeli nr 8. 11. Zakończenie wprowadzania danych i zapamiętanie ich w programie POL (naciśnięcie tego przycisku nie powoduje zapisu danych do pliku). Strona 27

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 12. Anulowanie wprowadzania danych. Wszystkie zmiany wykonane w okienku "Obciążenie poziome ogólne" zostaną wycofane. 13. Zapamiętanie obciążeń poziomych ogólnych w programie POL. 5. Po wywołaniu okienka "Obciążenie poziome ogólne" należy wypełnić pole kliknąć przycisk, następnie tabele 5 i 8. Po wykonaniu tych czynności należy 4.3. Opisywanie obciążeń poziomych normowych W celu rozpoczęcia opisywania obciążenia poziomego normowego należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Obciążenie poziome normowe". 3 1 2 4 5 6 7 8 9 11 12 13 10 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer zestawu (przyjmuje wartości od 1). 2. Usunięcie zestawu. 3. Opis zestawu. 4. Numer zestawu obciążęnia poziomego. Strona 28

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 5. Kierunek działania wiatru (wybrać X lub Y). 6. Okres drgań własnych budynku w kierunku działania wiatru (wartość rzeczywista większa od 0). 7. Logarytmiczny dekrement tłumienia (wartość rzeczywista większa od 0). 8. Teren (wybrać A, B, lub C). 9. Charakterystyczna prędkość wiatru Vk. 10. Charakterystyczne ciśnienie prędkości Qk. 11. Zakończenie wprowadzania danych i zapamiętanie ich w programie POL (naciśnięcie tego przycisku nie powoduje zapisu danych do pliku). 12. Anulowanie wprowadzania danych. Wszystkie zmiany wykonane w okienku "Obciążenie poziome normowe" zostaną wycofane. 13. Zapamiętanie obciążeń poziomych normowych w programie POL. 5. Po wywołaniu okienka "Obciążenie poziome normowe", należy wypełnić pola: 3, 5-10, a następnie kliknąć na przycisk. Uwaga: dobre przybliżenie okresu drgań własnych budynku wysokiego podaje wzór: liczba kondygnacji / 10. Uwaga: dla konstrukcji żelbetowych monolitycznych dekrement = 0.15. Uwaga: określenie terenu wg PN-77/B-02011: A - teren otwarty z nielicznymi przeszkodami, B - zabudowany, przy wysokości istniejących budynków do 10 m lub zalesiony, C - zabudowany, przy wysokości istniejących budynków powyżej 10 m. Uwaga: charakterystyczna prędkość wiatru, w określonym na początku danych układzie jednostek + sekunda; np. przy metrach jako jednostkach długości, dla strefy I: 22 m/s. Uwaga: charakterystyczne ciśnienie prędkości, w określonym na początku danych układzie jednostek np. przy metrach jako jednostkach długości i kiloniutonach jako jednostkach siły, dla strefy I, 0.30 kpa. Uwaga: powyższe wartości szczegółowe podano wg PN-B-02011:1977/Az1:2009. Sprawdzić wartości dla aktualnie obowiązujących norm. 4.4. Opisywanie obciążeń poziomych skupionych W celu rozpoczęcia opisywania obciążenia poziomego ogólnego należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Obciążenie poziome skupione". Strona 29

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 3 1 2 4 5 6 7 8 9 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer zestawu (przyjmuje wartości od 1) 2. Usunięcie zestawu 3. Opis zestawu 4. Numer zestawu obciążenia poziomego 5. Wyczyszczenie zawartości całej tabeli znajdującej pod tym przyciskiem. 6. Tabela zawierająca dane obciążenia poziomego skupionego. 7. Zakończenie wprowadzania danych i zapamiętanie ich w programie POL (naciśnięcie tego przycisku nie powoduje zapisu danych do pliku). 8. Anulowanie wprowadzania danych. Wszystkie zmiany wykonane w okienku "Obciążenie poziome skupione" zostaną wycofane. 9. Zapamiętanie obciążeń poziomych skupionych w programie POL. 5. Po wywołaniu okienka "Obciążenie poziome skupione" należy wypełnić pole czynności należy kliknąć przycisk, następnie tabele znajdująca się w okienku. Po wykonaniu tych Strona 30

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 4.5. Zaznaczanie osiadań W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku osiadań należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Osiadania". 1 2 3 6 7 4 5 8 9 10 11 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer zestawu (przyjmuje wartości od 4 do 24) 2. Usunięcie zestawu 3. Opis zestawu 4. Numer zestawu obciążenia 5. Sprzężenie obciążeń (przyjmuje wartości Tak lub Nie) 6. Po kliknięciu na ten przycisk użytkownik powinien przejść do AutoCADa i tam, stosując się do poleceń w linii komend AutoCADa, wskazać na rysunku punkty wyznaczające skrajnię grupy ścian, posiadających taką samą wartość osiadania. 7. Usunięcie grupy ścian o podanym numerze z tabeli znajdującej się pod tym przyciskiem (aby zmienić numer usuwanej grupy ścian, należy kliknąć 1 raz lewym klawiszem myszy w wybrany przez siebie wiersz w tabeli) Strona 31

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 8. Kolor skrajni grupy ścian: 9. Zakończenie wprowadzania danych i zapamiętanie ich w programie POL (naciśnięcie tego przycisku nie powoduje zapisu danych do pliku) 10. Anulowanie wprowadzania danych. Stan rysunku AutoCADa zostanie przywrócony do takiego, jaki był przed wywołaniem okienka Osiadania lub przed naciśnięciem przycisku 11. Zapamiętanie osiadań w programie POL. 5. Po zakończeniu wprowadzania osiadań należy kliknąć przycisk, aby zapamiętać osiadania w programie lub, aby wyjść z okna Osiadania bez zapamiętywania zmian. 6. Aby zapamiętać osiadania w programie i nadal pozostać w okienku Osiadania, należy nacisnąć przycisk. 4.6. Zaznaczanie obciążeń pionowych Podawanie obciążeń w programie POL-3 polega na przyporządkowywaniu fragmentów obciążeń jednostkowych do ścian i / lub nadproży. W celu rozpoczęcia zaznaczania na rysunku obciążenia pionowego należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Pionowe". Strona 32

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 1 2 3 4 6 5 8 7 13 9 10 11 12 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer zestawu (przyjmuje wartości od 4 do 25) 2. Usunięcie zestawu (możliwe, gdy w usuwanym zestawie nie ma żadnych obciążeń) 3. Opis zestawu 4. Numer zestawu obciążenia pionowego (przyjmuje wartości od 2 do 23) 5. Sprzężenie obciążeń (przyjmuje wartości Tak lub Nie) 6. Zaznaczenie pola i naciśnięcie przycisku spowoduje w trakcie wskazywania obciążenia w AutoCADzie, poproszenie użytkownika i wskazanie punktu przyłożenia obciążenia. W przeciwnym wypadku, po wskazaniu w AutoCADzie punktów obciążenia, punkt przyłożenia zostanie wyznaczony jako przecięcie krawędzi wskazanej ściany lub nadproża z prostą łączącą środek ściany lub nadproża i środek ciężkości podanego obciążenia pionowego. 7. Numer punktu przyłożenia obciążenia 8. Po kliknięciu na ten przycisk użytkownik powinien przejść do AutoCADa i tam, stosując się do poleceń w linii komend AutoCADa, wskazać na rysunku punkty obciążenia pionowego 9. Tabela zawierająca informacje o zaznaczonym obciążeniu pionowym: a. Nr numer obciążenia pionowego w zestawie b. Ściana/Nadproże zawiera tekst 'Ściana', jeżeli wskazano ścianę lub 'Nadproże', jeżeli wskazano nadproże c. Nr numer ściany lub nadproża Strona 33

Dokumentacja techniczna: Obciążenia d. Jedn. nr numer obciążenia jednostkowego, na którym znajduje się dane obciążenie pionowe e. Delta x parametr obliczany ze wzoru: delta x = xp xs, gdzie xp to współrzędna x punktu przecięcia granicy ściany lub nadproża z prostą łączącą środek ściany lub nadproża ze środkiem ciężkości obciążenia pionowego, xs to współrzędna x środka ściany lub nadproża f. Delta y parametr obliczany ze wzoru: delta y = yp ys, gdzie yp to współrzędna y punktu przecięcia granicy ściany lub nadproża z prostą łączącą środek ściany lub nadproża ze środkiem ciężkości obciążenia pionowego, ys to współrzędna y środka ściany lub nadproża g. A pole powierzchni obciążenia pionowego h. l długość ściany lub nadproża i. b b=a/l 10. Zakończenie wprowadzania danych i zapamiętanie ich w programie POL (naciśnięcie tego przycisku nie powoduje zapisu danych do pliku) 11. Anulowanie wprowadzania danych. Stan rysunku AutoCADa zostanie przywrócony do takiego, jaki był przed wywołaniem okienka Pionowe lub przed naciśnięciem przycisku 12. Zapamiętanie obciążeń pionowych w programie POL. 13. Po kliknięciu na ten przycisk użytkownik powinien przejść do AutoCADa i tam, stosując się do poleceń w linii komend AutoCADa, wskazać na rysunku punkty obciążenia pionowego 5. Jeżeli do tej pory użytkownik nie zapamiętał żadnego opisu zestawu obciążeń, należy wybrać w okienku Pionowe w polu zestawu, następnie podać jego opis - numer, po czym ustawić, wybrać dla niego numer. Po wykonaniu tych czynności należy kliknąć na przycisk. Jeżeli natomiast w pamięci są już jakieś opisy zestawów, można wybrać jeden z nich, podając jego numer w polu. 6. Po wybraniu zestawu, należy kliknąć na przycisk, a następnie przejść do AutoCADa i tam, stosując się do komend wyświetlanych w linii poleceń, wskazać ścianę lub nadproże oraz punkty obciążenia pionowego. Po wskazaniu wybranych punktów obciążenia, należy kliknąć na punkt początkowy obciążenia pionowego, by zakończyć wprowadzanie danych w AutoCADzie. 7. W celu usunięcia obciążenia pionowego, należy wybrać odpowiedni wiersz w tabelce z obciążeniami, a następnie nacisnąć klawisz Delete. 8. Po zakończeniu wprowadzania obciążeń pionowych należy kliknąć przycisk, aby zapamiętać obciążenia w programie lub, aby wyjść z okna Pionowe, bez zapamiętywania zmian. Strona 34

Dokumentacja techniczna: Obciążenia 9. Aby zapamiętać obciążenia pionowe w programie i nadal pozostać w okienku Pionowe, należy nacisnąć przycisk. 4.7. Opisywanie ekstremów W celu opisania ekstremów należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Ekstrema". 1 3 2 4 5 6 7 8 9 10 11 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer wariantu ekstremum 2. Przycisk powodujący wybranie w polach Zest. Obc. kolejnych zestawów obciążeń utworzonych przez użytkownika. 3. Liczba porządkowa ekstremum w ramach bieżącego wariantu. 4. Numer zestawu obciążenia. 5. Charakter obciążenia należy wybrać spośród wartości: a) stałe (obciążenie stałe) b) + zmienne (może działać lub nie działać) Strona 35

Dokumentacja techniczna: Wydruki c) +/- zmienne (może działać lub nie działać, dodatkowo może działać z przeciwnym znakiem) 6. Wartość mnożnika 7. Numer grupy obciążeń wzajemnie się wykluczających. Obciążenia Wykluczające się muszą mieć ten sam numer grupy. 8. Usunięcie danego ekstremum. 9. Zapamiętanie wprowadzonych danych o wariantach ekstremów w programie i opuszczenie okienka Ekstrema. 10. Anulowanie wprowadzonych zmian i opuszczenie okienka Ekstrema. 11. Zapamiętanie wprowadzonych danych o wariantach ekstremów w programie bez opuszczania okienka Ekstrema. 5. W polu należy podać numer wariantu ekstremum. 6. W polu w kolumnie należy wybrać numer zestawu obciążenia. Zaleca się użycie przycisku zestawów obciążeń., który automatycznie wybierze numery 7. W polu w kolumnie należy wybrać charakter obciążenia. 8. W polu w kolumnie należy podać wartość mnożnika 9. W polu w kolumnie należy podać numer grupy obciążeń 10. Postępując zgodnie z instrukcjami w punktach 5-9 podać opis potrzebnych ekstremów. 11. Po zakończeniu wprowadzania informacji o ekstremach należy kliknąć przycisk, aby zapamiętać je w programie lub, aby wyjść z okna Ekstrema, bez zapamiętywania zmian. 12. Aby zapamiętać ekstrema w programie i nadal pozostać w okienku Ekstrema, należy nacisnąć przycisk. 5. Wydruki 5.1. Rzędne wyników W celu opisania wydruków pośrednich należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Wydruki 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk "Rzędne wyników". 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Rzędne wyników". Strona 36

Dokumentacja techniczna: Wydruki 1 2 3 4 6 7 5 8 9 10 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Poziom utwierdzenia to pole jest zawsze zaznaczone, ponieważ rzędna poziomu utwierdzenia jest zawsze zapisywana do pliku. 2. Rzędna poziomu utwierdzenia. 3. Rzędne stropów w tej tabeli pojawią się rzędne stropów, które zostały opisane przez użytkownika w okienku "Rzędne wysokości". W kolumnie "rzędna" znajdują się bezwzględne wartości rzędnych stropów. Tych wartości nie można edytować. W kolumnie "drukować" należy wpisać "T" przy danym stropie, jeżeli ma zostać wydrukowany wynik dla niego, lub "N", jeżeli wynik nie ma być drukowany. 4. Jeżeli to pole zostanie zaznaczone, to dla szczytu zasadniczej części budynku będą drukowane wyniki. 5. Rzędna szczytu zasadniczej części budynku. 6. Jeżeli to pole zostanie zaznaczone, to dla szczytu attyk będą drukowane wyniki. 7. Rzędna szczytu attyk. 8. Zapamiętanie wprowadzonych danych o rzędnych wyników w programie i opuszczenie okienka "Rzędne wyników". 9. Anulowanie wprowadzonych zmian i opuszczenie okienka "Rzędne wyników". 10. Zapamiętanie wprowadzonych danych o "Rzędnych wyników" w programie bez opuszczania okienka "Rzędne wyników". Strona 37

Dokumentacja techniczna: Wydruki 5.2. Wydruki pośrednie W celu opisania wydruków pośrednich należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Wydruki pośrednie". 1 2 3 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Moduły programu 2. Zapamiętanie wprowadzonych danych o wydrukach pośrednich i opuszczenie okienka Wydruki pośrednie. 3. Anulowanie wprowadzonych zmian i opuszczenie okienka Wydruki pośrednie. 5.3. Wydruki końcowe W celu opisania wydruków pośrednich należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Obciążenia 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry "Wydruki końcowe". Strona 38

Dokumentacja techniczna: Wydruki 1 2 3 4 5 6 7 8 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Zakres wydruków przemieszczeń należy wybrać jedną spośród następujących wartości: nie ma, schematy, ekstrema, schematy i ekstrema 2. Zakres wydruków sił w nadprożach i złączach należy wybrać jedną spośród następujących wartości: nie ma, schematy, ekstrema, schematy i ekstrema 3. Zakres wydruków sił przekrojowych w elementach usztywniających należy wybrać jedną spośród następujących wartości: nie ma, schematy, ekstrema, schematy i ekstrema 4. Zakres wydruków naprężeń należy wybrać jedną spośród następujących wartości: nie ma, schematy, ekstrema, schematy i ekstrema 5. Druk wyników w postaci półlogarytmicznej należy wybrać jedną spośród następujących wartości: Tak, Nie 6. Liczba kompletów wydruków wyników końcowych. 5. We wszystkich polach w okienku należy wybrać odpowiednie wartości. 6. Po zakończeniu wprowadzania informacji o wydrukach końcowych należy kliknąć przycisk, aby zapamiętać je w programie lub, aby wyjść z okna Wydruki końcowe, bez zapamiętywania zmian. 7. Aby zapamiętać wydruki końcowe w programie i nadal pozostać w okienku Wydruki końcowe, należy nacisnąć przycisk. Strona 39

Dokumentacja techniczna: Dynamika 6. Dynamika 6.1. Dodatkowe ogólne W celu wprowadzenia danych dodatkowych ogólnych należy wybrać w głównym menu programu [Dane] [Dynamika], a następnie kliknąć na przycisk Dodatkowe ogólne. W wybraniu opisanego przycisku na ekranie pojawi się poniższe okno: Wprowadzona przez użytkownika gęstość materiału konstrukcji (RO), powinna być większa od zera. Po wypełnieniu pól danymi, należy nacisnąć przycisk OK w celu zapamiętania zmian lub Anuluj w celu ich odrzucenia. Po wybraniu przycisku OK wprowadzone dane są zapamiętane w programie. Aby zapamiętać je w pliku, należy zapisać projekt (patrz Zapisywanie i odczytywanie projektu Zapisywanie projektu POL do pliku). 6.2. Typ stropu W celu opisania typów stropów należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Dynamika 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk Typ stropu. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry Typ stropu. Strona 40

Dokumentacja techniczna: Dynamika 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer typu stropu numer typu stropu (liczba z przedziału 1.. 1000). 2. Przycisk którego naciśnięcie powoduje usunięcie z pamięci programu bieżącego typu stropu. 3. Opis typu stropu dowolny ciąg znaków wprowadzony z klawiatury lub wybrany z listy. Lista zawiera dwie propozycje: strop typowy, strop nad kondygnacją. 4. Odległość między środkiem masy stropu a wierzchem stropu liczba większa lub równa zero. 5. Masa jednostki powierzchni stropu liczba większa lub równa 0. 6. Importuj skrajnię Wyświetlenie okna zawierającego spis skrajni zapamiętanych w programie. Strona 41

Dokumentacja techniczna: Dynamika Spośród wypisanych skrajni można wybrać skrajnię, która ma zostać zaimportowana do bieżącego typu stropu. Jeżeli w programie nie ma opisu żadnej skrajni, powyższe okno będzie zawierało pustą listę. Jeżeli importowana skrajnia zawiera łuki, są one przybliżane za pomocą zbioru odcinków. Patrz też: Dokładności: 7. Po kliknięciu na ten przycisk użytkownik powinien przejść do AutoCADa i tam, stosując się do poleceń w linii komend AutoCADa, wskazać na rysunku punkty skrajni. 8. Po kliknięciu na ten przycisk użytkownik powinien przejść do AutoCADa i tam, stosując się do poleceń w linii komend AutoCADa, wskazać na rysunku punkty skrajni prostokąt. 9. OK zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie i zamknięcie okna. 10. Anuluj zamknięcie okna, bez zapamiętywania zmian w programie. 11. Zastosuj zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie 6.3. Przekrój pionowy Patrz: Zaznaczanie rzędnych wysokości. 6.4. Spektrum odpowiedzi W celu opisania spektrum odpowiedzi należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Dynamika 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk Spektrum odpowiedzi. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry Spektrum odpowiedzi Strona 42

Dokumentacja techniczna: Dynamika 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Rodzaj do wyboru jedna z wartości: o przemieszczeniowe spektrum odpowiedzi, o prędkościowe spektrum odpowiedzi, o przyspieszeniowe spektrum odpowiedzi. 2. Typ do wyboru jedna z wartości: o wykładnicze spektrum odpowiedzi, o hiperpboliczne spektrum odpowiedzi typowe, o hiperpboliczne spektrum odpowiedzi wg Eurocode 8 : 1994, o hiperpboliczne spektrum odpowiedzi wg Eurocode 8 : 2003 3. Granica pierwszego przedziału spektrum odpowiedzi (T1) dowolna liczba rzeczywista. 4. Granica drugiego przedziału spektrum odpowiedzi (T2) dowolna liczba rzeczywista. 5. Granica trzeciego przedziału spektrum odpowiedzi (T3) dowolna liczba rzeczywista. 6. Stała C1 spektrum odpowiedzi dowolna liczba rzeczywista. Strona 43

Dokumentacja techniczna: Dynamika 7. Stała C2 spektrum odpowiedzi dowolna liczba rzeczywista. 8. Stała C3 spektrum odpowiedzi dowolna liczba rzeczywista. 9. Stała C4 spektrum odpowiedzi dowolna liczba rzeczywista. 10. OK zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie i zamknięcie okna. 11. Anuluj zamknięcie okna, bez zapamiętywania zmian w programie. Uwagi: 1. Znaczenie stałych C1.. C4 wyjaśniają poniższe rysunki. Strona 44

Dokumentacja techniczna: Dynamika hiperboliczne spektrum typu = 2 tzn. spektrum odpowiedzi zgodne z Eurocode 8 (ENV 1998-1-1, May 1994), S C 2 C 1 C 2 C T2 C2 T 3 T 2 C2 T 3 C T3 T 3 C 4. T 1 T 2 T 3 T [s] hiperboliczne spektrum typu = 3 tzn. hiperboliczne spektrum odpowiedzi według Eurocode 8 (pren 1998-1:200X, January 2003) S C 2 T C T 2 2 C3 C 1 C 2 T T C T 2 3 2 C 2 3 Uwaga: C 4 nie występuje. T 1 T 2 T 3 T [s] Strona 45

Dokumentacja techniczna: Dynamika 2. W przypadku hiperbolicznego spektrum odpowiedzi zgodnego z Eurocode 8 (ENV 1998-1-1, May 1994), tzn. dla spektrum typu = 2 jest dla T T 3 : T 2 C2 T 3 C T3 T Przyporządkowanie oznaczeń wg Eurocode 8 do oznaczeń wg programu Budynki Wysokie dla Windows jest następujące: 3 C 4. C 1 1 0 C 2 0 a C3 k 1 C4 k 2 T 1 = T B g S T 2 = T C T 3 = T D 3. W przypadku hiperbolicznego spektrum odpowiedzi zgodnego z Eurocode 8 (pren 1998-1:200X, January 2003), tzn. dla spektrum typu = 3, C 4 nie występuje wartości C 4 nie podaje się. 6.5. Wymuszenia kinematyczne W celu opisania wymuszeń kinematycznych należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Dynamika 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk Wymuszenia kinematyczne. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry Wymuszenia kinematyczne Strona 46

Dokumentacja techniczna: Dynamika 1 2 3 4 5 6 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Numer zestawu liczba całkowita z przedziału 1.. 2147483647 2. Kąt fali dowolna liczba rzeczywista 3. Uzupełniający słowny opis zestawu 4. OK zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie i zamknięcie okna. 5. Anuluj zamknięcie okna, bez zapamiętywania zmian w programie. 6. Zastosuj zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie 6.6. Wydruki obliczeń dynamicznych W celu opisania wydruków obliczeń dynamicznych należy: 1. Przejść do programu POL. 2. Wybrać z menu opcję Dane Dynamika 3. Kliknąć (1 raz) lewym przyciskiem myszy na przycisk Wydruki obliczeń dynam.. 4. Na ekranie powinno pojawić się okienko z tytułem u góry Wydruki obliczeń dynamicznych Strona 47

Dokumentacja techniczna: Zapisywanie i odczytywanie projektu 1 2 3 4 5 6 Znaczenie poszczególnych pól jest następujące: 1. Wydruki pośrednie obliczeń dynamicznych należy wybrać wartości z przedziału 0.. 3. 2. Druk postaci drgań należy wybrać wartość Tak lub Nie. 3. Druk wyników w postaci wykładniczej - należy wybrać wartość Tak lub Nie. 4. Wymagana liczba kompletów wydruków wyników końcowych z dynamiki dowolna liczba całkowita większa lub równa zero. 5. OK zapamiętanie wprowadzonych informacji w programie i zamknięcie okna. 6. Anuluj zamknięcie okna, bez zapamiętywania zmian w programie. 7. Zapisywanie i odczytywanie projektu 7.1. Zapisywanie projektu POL do pliku W celu zapisania projektu do pliku należy: Strona 48

Dokumentacja techniczna: Zapisywanie i odczytywanie projektu 1. W głównym menu programu POL wybrać pozycję Plik, a następnie Zapisz 2. Pojawi się okienko z pytaniem o jednostki w jakich użytkownik chce zapisać dane do pliku. Należy wybrać odpowiednią opcję. Na przykład jeżeli chcemy zapisać dane o rysunku w metrach, należy wybrać z rozwijanego pola opcję 'metr'. We wskazanych jednostkach zostaną zapisane współrzędne punktów, szerokości ścian, złączy niepodatnych oraz nadproży. Dla pozostałych wymiarów elementów, na przykład: wysokość, współczynnik K, odległość nadproża lub podatność złącza podatnego zostaną zapisane takie wartości jakie użytkownik podał podczas zaznaczania danego elementu na rysunku. 3. Jeżeli jednostki długości rysunku różnią się od jednostek, w jakich użytkownik chce zapisać dane do pliku, program zapyta się, jakie wymiary powinny zostać przez niego przeliczone. Na wyświetlonym okienku należy zaznaczyć lub odznaczyć pola przy wybranych parametrach. Nastąpi przeliczenie jednostek z tych, w których został stworzony rysunek, na te w których użytkownik chce zapisać dane do pliku. Strona 49

Dokumentacja techniczna: Zapisywanie i odczytywanie projektu 4. Następnie na ekranie pojawi się okno służące do wybrania miejsca zapisu (dysk, katalog) i nazwy pliku. Jeśli nie zapisywałeś jeszcze projektu w tej sesji programu, w okienku, które się pojawi powinieneś: a. Jeśli chcesz zapisać dokument w innym folderze niż proponowany przez program, znajdź i otwórz ten folder, b. W pole Nazwa pliku wpisz nazwę pod jaką chcesz zapisać projekt W razie potrzeby można stosować długie, opisowe nazwy plików c. W polu Zapisz jako typ wybierz typ zapisywanego pliku (bw7 lub bw8). Jeżeli zostanie wybrany typ bw7, zostaną zapisane wszystkie dane z wyjątkiem ewentualnie zdefiniowanych danych dotyczących dynamiki. W przypadku wybrania typu bw8 zostaną zapisane wszystkie informacje (łącznie z danymi dotyczącymi dynamiki). d. Kliknij przycisk Zapisz Strona 50

Dokumentacja techniczna: Zapisywanie i odczytywanie projektu 5. Jeżeli użytkownik zdefiniował Lokalny Układ Współrzędnych (ang. UCS), program zapyta się czy chce on zapisać dane wg własnego układu współrzędnych, czy wg globalnego układu współrzędnych (ang. WCS). 6. Następnie projekt zostanie zapisany na dysk. Wskazówka: Zamiast wybierać z głównego menu pozycje Plik Zapisz możesz w głównym okienku programu POL, nacisnąć klawisze Ctrl-S. 7.2. Zapisywanie projektu POL do pliku pod zmienioną nazwą W celu zapisania projektu do pliku pod zmienioną nazwą należy: 1. W głównym menu programu POL wybrać pozycję Plik, a następnie Zapisz jako 2. Następnie należy postępować podobnie, jak w przypadku wybraniu opcji Zapisz z menu Plik (patrz Zapisywanie i odczytywanie projektu Zapisywanie projektu POL do pliku). 7.3. Wczytywanie projektu POL z pliku Uwaga: Przed wczytaniem projektu POL z pliku należy mieć otwarty dokument AutoCAD'a, patrz rozdział: Uruchomienie programu POL. W celu wczytania projektu utworzonego przez POL należy: 1. W głównym menu programu POL wybrać pozycję Plik, a następnie Otwórz, 2. Jeśli chcesz otworzyć projekt, który był zapisany w innym folderze niż pokazany, znajdź i otwórz folder, 3. Kliknij dwukrotnie projekt, który chcesz otworzyć Wskazówka: Zamiast wybierać z głównego menu pozycje Plik Otwórz możesz w głównym okienku programu POL, nacisnąć klawisze Ctrl-O. Strona 51

Dokumentacja techniczna: Opcje 8. Opcje 8.1. Ustawianie programu POL na wierzchu. Jeżeli chcesz, aby program POL był wyświetlany zawsze na wierzchu (nie był przykrywany przez inne aplikacje), należy: 1. W głównym menu programu wybrać pozycję "Ustawienia", a następnie "Na wierzchu", 2. Jeżeli przy pozycji "Na wierzchu" nie było znaku, to pojawi się on przy omawianej pozycji, a program POL będzie wyświetlany na wierzchu, nawet wtedy gdy nie będzie programem aktywnym 3. Jeżeli natomiast przy pozycji "Na wierzchu" był znak, to zniknie on z omawianej pozycji, a program POL będzie mógł być przykryty przez inne aplikacje. Będzie on widoczny tylko wtedy, gdy będzie programem aktywnym. 8.2. Zmiana opcji programu W celu zmienienia opcji programu należy w głównym menu programu Ustawienia Opcje. Po wykonaniu tej czynności na ekranie powinno pojawić się okienko: W powyższym okienku można ustawić następujące parametry: 1. Ogólne Strona 52

Dokumentacja techniczna: Opcje 2. Czcionka a. Rozmiar zaznaczenia punktu rozmiar krzyżyka zaznaczającego punkt na rysunku. b. Precyzja wartości zapisywanych do pliku. c. Sposób wyrównania głównego okienka POL informuje, w jakiej części ekranu będzie wyświetlane główne okienko POL. d. Automatyczny powrót do okna głównego. Jeżeli to pole jest zaznaczone, to po dodaniu nowego elementu konstrukcyjnego, program automatycznie powraca do głównego okna. Strona 53

Dokumentacja techniczna: Opcje a. Rozmiar czcionki dla punktów. b. Rozmiar czcionki dla ścian. c. Rozmiar czcionki dla złączy niepodatnych. d. Rozmiar czcionki dla nadproży. e. Rozmiar czcionki dla złączy podatnych. 3. Kolory warstw. Strona 54

Dokumentacja techniczna: Pomoc 4. Dokładności: a. Przybliżenie obszaru obciążenia jednostkowego przez skrajnię korpus lub attyk W przypadku importowania skrajni korpusu lub attyk, jej fragmenty zawierające łuki są przybliżane za pomocą zbioru odcinków. Dla danego łuku skrajni odcinki przybliżające go mają równą długość. Liczba odcinków dobierana jest tak, by ich odległość od łuku była mniejsza od wartości Przybliżenie obszaru obciążenia jednostkowego przez skrajnię korpus lub attyk. 9. Pomoc 9.1. Wyświetlanie pomocy W celu wyświetlenia pomocy należy: 1. W głównym menu programu wybrać pozycję "Pomoc", a następnie "pol Pomoc". Wskazówka: Zamiast wybierać z głównego menu pozycje Pomoc pol Pomoc możesz w głównym okienku programu POL, nacisnąć klawisz F1. 9.2. Wyświetlanie informacji o programie W celu wyświetlenia informacji o programie należy w głównym menu programu wybrać pozycję "Pomoc", a następnie "O programie". Strona 55