JAK PRZEŻYĆ ROZCZAROWANIE?



Podobne dokumenty
Moje dziecko chodzi do szkoły...

OCENIANIE KSZTAŁTUJĄCE

Ocenianie. kształtujące

NAGRODY I KARY CO ZROBIĆ, ABY WYCHOWANIE NIE STAŁO SIĘ TRESURĄ?

AKADEMIA DLA MŁODYCH PRZEWODNIK TRENERA. PRACA ŻYCIE UMIEJĘTNOŚCI

Człowiek jest wielki nie przez to, co ma, nie przez to, kim jest, lecz przez to, czym dzieli się z innymi Jan Paweł II

PROGRAM WYCHOWAWCZY PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO W RUDNIE

Indywidualizacja pracy z uczniem zdolnym w edukacji wczesnoszkolnej Elżbieta Nerwińska

Przygotowanie rodziców do wspomagania dziecka w uczeniu się nowej roli bycia uczniem

Słuchacze poznają: definicję oceniania kształtującego wybrane elementy OK opinie nauczycieli stosujących OK

JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI

SZTUKA SŁUCHANIA I ZADAWANIA PYTAŃ W COACHINGU. A n n a K o w a l

Rozdział 2. Szacunek dla samego siebie. Rodzice także mają potrzeby Twoje potrzeby są ważne!... 34

Praca z dzieckiem zdolnym w przedszkolu. dr Aleksandra Piotrowska Ambasador marki MAC Wyższa Szkoła Pedagogiczna ZNP Uniwersytet Warszawski

Wewnątrzszkolne Doskonalenie Nauczycieli Nowatorskie metody nauczania

KONCEPCJA PRACY SAMORZĄDOWEGO PRZEDSZKOLA W KOCHANOWICACH

SZKOLNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA AGRESJI I PRZEMOCY na rok szkolny 2016/2017. Bezpieczna i przyjazna szkoła

Temat: Moje zasoby moją szansą rozwoju kariery zawodowej i edukacyjnej.

Rola rodziców w kształtowaniu motywacji do nauki. Zespół Szkół w Rycerce Górnej

JAK POMÓC DZIECKU KORZYSTAĆ Z KSIĄŻKI

Danuta Sterna: Strategie dobrego nauczania

PROJEKT W CZTERECH KROKACH. Danuta Bajor Urszula Wojtkiewicz Marek Zalewski

SZKOLNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA AGRESJI I PRZEMOCY. Bezpieczna szkoła

Akademia Młodego Ekonomisty

Mediacja, jako sposób rozwiązywania sporów. Daria Bernaś Mediacje i negocjacje społeczne Rok II, sem. II, studia II stopnia, stacjonarne

DZIECKO W SYTUACJI ROZWODU RODZICÓW

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy. Psychologia potrzeb. Dr Monika Wróblewska EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY

Ocenianie Kształtujące. Opracowała: Jolanta Dobrowolska Gimnazjum Nr 3 w Legionowie

Koncentracja w Akcji. CZĘŚĆ 4 Zasada Relewantności Działania

Kto to zrobi? Co jest do tego potrzebne?

Wykaz kryteriów do wyboru

PROGRAM PROFILAKTYKI SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 4 W RAWICZU

WYKAZ KRYTERIÓW OCENY DO WYBORU

SPOSOBY NA ROZWIĄZYWANIE SYTUACJI KONFLIKTOWYCH Z UWZGLĘDNIENIEM POTRZEB ZDROWIA PSYCHICZNEGO DZIECI I MŁODZIEŻY

Jak nauczyć dziecko odpowiedzialności? 5 skutecznych sposobów

Szkoła Podstawowa nr 1 w Lubiczu Dolnym SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI NA LATA

O tym nigdy nie zapominaj!

PROGRAM WYCHOWAWCZY. GIMNAZJUM NR 91 im. Stanisława Staszica

SZKOLNY SYSTEM WSPIERANIA ZDOLNOŚCI I TALENTÓW UCZNIÓW w Szkole Podstawowej nr 36 im. Narodów Zjednoczonej Europy w Tychach

Jak efektywnie komunikować się z rodzicami.

ZOSTAĆ DORADCĄ PERSONALNYM SWOJEGO DZIECKA

KONCEPCJA PRACY W MIEJSKIM PRZEDSZKOLU NR 2 FANTAZJA W SZCZYTNIE

Program Profilaktyczno Wychowawczy o Charakterze Biblioterapeutycznym. dla I Etapu Edukacyjnego i Zespołów Edukacyjno Terapeutycznych

Część 11. Rozwiązywanie problemów.

DZIECKO ZA STEREM. Miejskie Przedszkole nr 7 w Częstochowie

Program adaptacyjny. dla klasy I. Jestem pierwszakiem. w Szkole Podstawowej nr 28

WPŁYW POCHWAŁY NA ROZWÓJ DZIECKA

Innowacja pedagogiczna

Plan Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli Szkoły Podstawowej w Chmielku na rok szkolny 2018/2019

Kwestionariusz stylu komunikacji

SZKOLNY SYSTEM WSPIERANIA ZDOLNOŚCI I TALENTÓW UCZNIÓW

Zmiana przekonań ograniczających. Opracowała Grażyna Gregorczyk

dziecka, wśród których jest poczucie bezpieczeństwa.

WIDEOAKADEMIA HR. Nina Sosińska

Współpraca trenera z rodzicami jako warunek sukcesów nastoletniego zawodnika. Opr. prof. dr hab. Zbigniew B. Gaś

AKADEMIA RODZICA PROGRAM ZWIĘKSZAJĄCY KOMPETENCJE WYCHOWAWCZE

Rozwijanie kompetencji kluczowych uczniów. Wyzwania i możliwości tworzenia polityki edukacyjnej na poziomie jednostki samorządu terytorialnego

Cofnij nagraj zatrzymaj

OLSZTYŃSKA SZKOŁA WYŻSZA im. Józefa Rusieckiego Wydział Pedagogiczny. Artur Paweł Moskalik Nr albumu PSS/5455. Surdopedagogika

Wpisany przez Administrator czwartek, 07 października :26 - Poprawiony piątek, 12 sierpnia :17

Nie narzucaj dziecku ograniczeń wynikających z twojej edukacji, bo urodziło się w innych czasach

Plan wychowawczy. Oddziału Przedszkolnego. przy Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II. w Skorzeszycach

Wśród koleżanek i kolegów. Budowanie pozytywnego obrazu siebie. i relacji w grupie.

Piotr Pawlik - opis i analiza przypadku rozpoznawania. i rozwiązywania problemu edukacyjnego (uczeń zdolny)

Katarzyna Pyrzyńska - koordynator ds. planu daltońskiego w Przedszkolu nr 34 w Koszalinie KOLORY DNIA RYTM DNIA

Ocenianie kształtujące

PROGRAM SOCJOTERAPEUTYCZNY - ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO - SPOŁECZNE

Jak wspierać dziecko w II etapie edukacyjnym?

Autyzm i Zespół Aspergera (ZA) - na podstawie doświadczeń brytyjskich. York, lipiec mgr Joanna Szamota

Uczeń zagrożony niedostosowaniem społecznym Opis przypadku We wrześniu naukę w IV klasie szkoły podstawowej rozpoczął Eryk.

Szkoła Podstawowa nr 7 im. Erazma z Rotterdamu w Poznaniu. Wokół wartości, czyli drzwi szeroko otwarte

Jak motywować dziecko by chciało się dobrze uczyć i zachowywać. Refleksje pedagoga

Misja Szkoły Podstawowej im. Wandy Chotomskiej w Józefowie

Takie jest Rzeczpospolitą władanie, jakie młodzieży chowanie Stanisław Staszic

Szkolny Program Profilaktyki na lata: Publiczne Gimnazjum nr 21 w Łodzi

SYSTEM ORIENTACJI ZAWODOWEJ III LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE IM. UNII LUBELSKIEJ W LUBLINIE

PROGRAM ZAJĘĆ ROZWIJAJĄCYCH UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNE DLA DZIECI W WIEKU 8-12 LAT: RAZEM LEPIEJ - realizowany w SP 209

POMOC W REALIZACJI CELÓW FINANSOWYCH

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

PUBLICZNEGO GIMNAZJUM IM. HELENY MNISZEK W SABNIACH. na rok szkolny 2015/2016

Gdzie jest moje miejsce w szkole?

Spis treści. Spis treści. Wstęp... Jak wspierać rozwój przedszkolaka?... Jak ćwiczyć dziecięcy umysł?...

20 sposobów na wspieranie dziecka - w nauce i emocjach. Opracowała: Katarzyna Maszkowska- pedagog szkolny

10 SEKRETÓW NAJLEPSZYCH OJCÓW 1. OKAZUJ SZACUNEK MATCE SWOICH DZIECI 2. DAJ DZIECIOM SWÓJ CZAS

WPŁYW CZYTANIA NA ROZWÓJ DZIECI I MŁODZIEŻY

WEWNĄTRZSZKOLNY SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 8

RAPORT Z EWALUACJI w roku szkolnym 2013/2014

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

Rola nauczyciela w pracy z dzieckiem zdolnym

EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY

Jakość w przedszkolu

KARTA PROJEKTU EDUKACYJNEGO

Doskonalenie metod nauczania i oceniania SUS-OK. Warsztat doskonalenia pracy szkoły

Spis treści. Kiedy dziecko kaprysi Kiedy dziecko się wyrywa Kiedy dziecko nie chce czegoś zrobić samo Kiedy dziecko czuje strach przed nieznanym (2)

Wzór na rozwój. Karty pracy. Kurs internetowy. Nauki ścisłe odpowiadają na wyzwania współczesności. Moduł 3. Data rozpoczęcia kursu

SZKOŁA WSPÓŁPRACY U C Z N I O W I E I R O D Z I C E

OCENIANIE KSZTAŁTUJĄCE OCENIANIE SUMUJĄCE

Sposoby wyrażania uczuć

Gimnazjum nr 34 w Katowicach

Program profilaktyczny Społecznej Szkoły Podstawowej Społecznego Towarzystwa Szkoły Gimnazjalnej w klasach I-III w roku szkolnym

Transkrypt:

PEDAGOG RADZI JAK PRZEŻYĆ ROZCZAROWANIE? Charakter twojego dziecka przechodzi próbę za każdym razem, kiedy przegra w zabawie albo pokłóci się z najlepszym kolegą. Wszyscy miewamy dni, kiedy nic nam się nie udaje. Nauka godzenia się z rozczarowaniem to ważny element dojrzewania i kształtowania charakteru. Naucz swoje dziecko metody radzenia sobie z problemami. Oto cztery kroki, które dadzą dziecku poczucie kontroli nad sytuacją: 1. Zatrzymaj się i skoncentruj. Zanim wpadniesz we wściekłość albo zaczniesz płakać, weź głęboki oddech, nie trać spokoju, kiedy nic ci się nie udaje. 2. Zastanów się. Dziecko nie zawsze rozpoznaje swoje uczucia. Możesz mu pomóc, mówiąc np.

Wydaje mi się, że czujesz się opuszczony. Kiedy dziecko skupi się na uczuciach zacznie myśleć o sposobie w jaki może zareagować. Może odejść lub znaleźć sobie innego kolegę. 3. Działaj. Dziecko powinno znaleźć parę sposobów działania i wybrać jeden z nich. 4. Analizuj. Później możesz porozmawiać z dzieckiem o danej sytuacji, Czy coś się zmieniło, czy poprawił ci się humor, kiedy zacząłeś bawić się z Jasiem? By przeżyć, trzeba nam czterech uścisków dziennie. By zachować zdrowie, trzeba nam ośmiu uścisków dziennie. By się rozwijać, trzeba dwunastu uścisków dziennie. Wirginia Satir

PEDAGOG RADZI JAK WSPIERAĆ DZIECKO ZDOLNE W DOMU! Informacje dla rodziców: Dziecko zdolne w rozumieniu społecznym to zwykle uczeń, który ma wzorowe zachowanie i najwyższe oceny z przedmiotów szkolnych. W rozumieniu psychologicznym dziecko zdolne to takie, które ma wysoki iloraz inteligencji, duże osiągnięcia oraz wysokie zdolności twórcze na różnych płaszczyznach życia. Dzieci mające znaczne osiągnięcia na ogół są bardzo inteligentne, ale wysoka inteligencja nie gwarantuje wybitnych osiągnięć. Bardzo ważna jest sfera motywacyjna osobowości dziecka (np. hierarchia wartości, poziom aspiracji, struktura zainteresowań, adekwatna do rzeczywistości samoocena). Bardzo istotne są umiejętności dotyczące funkcjonowania społecznego, głównie umiejętność współpracy, rozwiązywania konfliktów, komunikowania się, empatii i tolerancji.

Jako Rodzice posiadacie ogromny wpływ i władzę nad rozwojem zdolności Waszego dziecka. Istnieją dwie złote zasady, które warto zapamiętać: Twoje zdolne dziecko jest przede wszystkim dzieckiem, a dopiero potem dzieckiem zdolnym! Dziecko zdolne ma takie same potrzeby co inne dzieci i powinno być traktowane jak dziecko, a nie jak mały dorosły. Nic na siłę! Jak każde inne dziecko, utalentowany malec będzie stanowczo odrzucał presję. Zachęcaj pociechę do osiągania tego, co chce osiągać, pozwalając jej jednocześnie odpoczywać i bawić się tak jak robią to inne dzieci. Wskazówki wychowawcze: Zachęcaj dziecko do myślenia! Stwarzaj sytuacje i atmosferę stymulującą i sprzyjającą nauce. Wyszukuj zadania do rozwiązywania. Podsuwaj nowe i ciekawe pomysły. Rozwijaj wewnętrzną motywację do zdobywania nowych wiadomości i umiejętności.

Wyrabiaj w dziecku zainteresowanie literaturą. Żeby rozwijać swe umiejętności i poszerzać poglądy, dzieci muszą dużo czytać. Wzmacniaj aktywność i samodzielność dziecka w nauce, a nie pasywność i bierność. Przekazuj pozytywne komunikaty dotyczące wartości i znaczenia nauki. Stosuj tzw. konstruktywną krytykę (popraw to, nie udało się, bo to i tamto było nie tak). Chętnie udzielaj odpowiedzi na pytania i zachęcaj do stawiania kolejnych. Pomagaj, wspieraj, ale nie wywieraj presji na swoje dziecko. Dostarczaj pozytywnych wzorów i autorytetów. Ceń aktywność, pracowitość, wytrwałość. Współpracuj z nauczycielem, bądź zaangażowanym rodzicem, który włącza się w proces nauczania. Przekazuj pozytywne komunikaty i ucz respektu dla nauczyciela.

PEDAGOG RADZI Sposób na bałaganiarza - jak nauczyć dziecko porządku Walka z bałaganem w pokoju naszego dziecka często kończy się przegraną. Nie należy się poddawać, bo czasem wystarczy tylko kilka prostych rozwiązań, aby sprzątanie przestało być uciążliwym obowiązkiem. Jeśli nauczymy dziecko systematyczności i sami będziemy konsekwentni bałagan ma szansę się zmniejszyć albo nawet zniknąć. 1.Pozytywne nastawienie Każdą czynność powinniśmy zaczynać od pozytywnego nastawienia. Jeśli chcemy przełamać niechęć dzieci do porządków - nie traktujmy tego jak kary lub nieprzyjemności: wyznaczmy czas, w którym wspólnie zabierzecie się do pracy. Podzielcie obowiązki - niech każdy ma przydzielone zadanie Dlatego sprzątanie powinno na stałe zostać wpisane w plan dnia dziecka. 2.Bałagan małego ucznia

Jednym z koszmarów każdego rodzica jest przyklejona do dywanu plastelina, porozrzucane kredki i rozlane farbki. W takiej sytuacji na pomoc przychodzą nam różnego rodzaju pudełka i pojemniki. Ciekawym rozwiązaniem mogą być kolorowe kontenery oraz dodatkowe przegródki w szufladach biurka.. 3.Wszędobylskie zabawki Trudno zachować porządek w zagraconym i przepełnionym pomieszczeniu. Połowę zabawek dziecka wynieśmy do piwnicy lub w inne niedostępne dla niego miejsce. Po dwóch, trzech miesiącach wymieńmy te, którymi jest już znudzony, na zapomniane i odkryte na nowo. Dobrym pomysłem może być oddanie nadmiaru zabawek innym dzieciom. 4.Porządkowa dyplomacja Jedną z podstawowych reguł, jakie powinniśmy stosować podczas pracy z naszym dzieckiem, jest rozmowa, a nie krzyk. Nie straszmy dziecka sprzątaniem. Możemy żartować i możemy zostawiać mu karteczki na konkretnych rzeczach: Koszulka lubi być poskładana, Łóżko. Chcę być zaścielone. Na koniec warto pamiętać, że

dziecko jest małym indywidualistą i często potrzebuje w swoim pokoju stworzenia własnego tylko dla siebie jasnego porządku.

PEDAGOG RADZI SZTUKA ROZWIAZYWANIA KONFLIKTÓW MIĘDZY RODZICAMI A DZIEĆMI Cała sztuka dobrego rozwiązania nieuniknionych konfliktów pomiędzy rodzicami i ich dziećmi sprowadza się do odejścia od logiki zwycięzca pokonany i poszukiwanie rozwiązań bez porażek. Dziecko nie jest przecież dla rodzica żadnym przeciwnikiem. Konflikt jest chwilą prawdy relacji między rodzicami a dzieckiem kryzysem, który może osłabić lub umocnić, rozstrzygającym wydarzeniem, które może przynieść ze sobą narastającą wrogość. Konflikty mogą ludzi rozdzielać lub pociągać do ściślejszej coraz bardziej zażyłej zgody.

Nie wszyscy rodzice akceptują fakt, że konflikt jest częścią składową życia i nie musi być koniecznie zły. Metoda bez porażek zmierza do takiego rozwiązania konfliktów między rodzicami a dziećmi, w którym nie ma przegranych i w którym obie strony są zadowolone. Takie rozwiązanie konfliktu sprawia, że dziecko ma dobre warunki do rozwoju, rodzice i dzieci lepiej się rozumieją, a relacje między nimi się pogłębiają. Praktyczne rozwiązywanie konfliktów między rodzicami i dziećmi za pomocą metody bez porażek wymaga przejścia siedmiu kroków. Każdy krok jest ważny i nie można go pominąć: 1. Podjęcie rozmowy i zachęcenie dziecka do udziału w rozwiązywaniu spornych kwestii. 2. Określenie problemu spornego przez dziecko i rodziców na czym komu zależy i dlaczego.

3. Proponowanie przez rodziców i dziecko różnych sposobów rozwiązania sporu. 4. Ocena każdego proponowanego rozwiązania przez obie strony. 5. Podjęcie wspólnie decyzji, które z rozwiązań zostaje przyjęte. 6. Opracowanie planu wdrożenia tego rozwiązania kto (dziecko, rodzice) co ma zrobić, kiedy, gdzie i jak. 7.Ocena skuteczności przyjętego rozwiązania i wprowadzenie ewentualnych korekt. Każdy kolejny krok wymaga współpracy rodziców i dzieci, wspólnej rozmowy, wzajemnej akceptacji i zaufania oraz traktowania na równi praw dziecka i praw rodziców.