Zaburzenia czynności podwzgórza i przysadki Beata Pyrżak Klinika Pediatrii i Endokrynologii Warszawski Uniwersytet Medyczny
Niedoczynność pierwotna- narządów wydzielania dokrewnego Niedoczynność wtórna, drugorzędowa przysadkowa Niedoczynność trzeciorzędowa i czwartorzędowa - podwzgórzowa i ponadpodwzgórzowa
Rola układu podwzgórzowo-przysadkowego Wpływ czynników zewnętrznych wewnętrznych neurotransmitery Podwzgórzowe neurohormony Przysadka HORMONY
Rozwój przysadki w życiu płodowym Przedni płat przysadki Zaczątek przedniego płata adenophysis w rozwoju płodowym rozpoznawalny jest w 4-5 tyg. życia płodowego, a szybkie cytologiczne różnicowanie prowadzi do powstania dojrzałej jednostki podwzgórzowo-przysadkowej ok 20 tyg. Ciąży Przedni płat wywodzi się z kieszonki Rathkego, ektodermalnego uwypuklenia zarodkowej jamy ustnej/pragęby/, które następnie migruje by połączyć się z częścią nerwową przysadki. Cześć kieszonki Rathkego która styka się z częścią nerwową przysadki rozwija się mniej intensywnie i tworzy płat pośredni przysadki.
Rozwój przysadki Część pośrednia Cześć kieszonki Rathkego która styka się z częścią nerwową przysadki rozwija się mniej intensywnie i tworzy płat pośredni przysadki. U człowieka komórki części pośredniej ulegają rozproszeniu pośród komórek płata przedniego i rozwijają zdolność syntezy i wydzielania proopiomelanokortyny i ACTH. Pozostałości kieszonki Rathkego mogą przetrwać na granicy części nerwowej tworząc małe torbiele koloidowe. Ponadto komórki mogą pozostać w dolnej części kieszonki Rathkego, poniżej kości klinowej jako przysadka gardłowa. Komórki te mają zdolność wydzielania hormonów i mogą rozwijać się w nich gruczolaki
Rozwój przysadki Tylny płat przysadki Płat tylny neurohypophysis ma pochodzenie nerwowe, w rozwoju embriologicznym powstaje jako wynicowanie brzusznej części podwzgórza i trzeciej komory. Składa się z neuronów i zakończeń nerwowych neuronów których ciała komórkowe mieszczą się w jądrach nadwzrokowym i przykomorowym podwzgórza oraz z tkanek mających znaczenie podporowe.
Najważniejsze czynniki transkrypcyjne wczesnego rozwoju przysadki (SHH) - sonic hedgehog; ligand, obecny w tzw. hedgehog signaling pathway (pol. dosł. szlak sygnałowy jeży), którego kluczową rolą jest regulacja organogenezy, SHH zależy od aktywności genów palców cynkowych takich jak GLI1, Gli2 and GLI3 (BMPS) - bone morphogenetic proteins; grupa czynników wzrostowych, cytokin biorących udział w indukowaniu wzrostu kości i płytek wzrostowych (FGF) fibroblast growth factor; -czynnik wzrostu fibroblastów (WNT) wingless pathways;- szlak sygnalizacyjny, szereg białek komórek odgrywających rolę w embriogenezie i karcynogenezie, a także fizjologicznych procesach zachodzących w prawidłowych komórkach dorosłych organizmów. Kelberman and Mehul Tulsidas Dattani. Hypothalamic and pituitary development: novel insights into the aetiology. Daniel European Journal of Endocrinology (2007) 157 S3 S14
Najważniejsze czynniki transkrypcyjne przysadki Pitx1 i Pitx2 są zaangażowane w organogenezie CNS oraz ekspresji linii komórkowych przysadki SOXB1 TFs (SOX1, SOX2 i SOX3 ) czynniki transkrypcyjne najwcześniej ulegające ekspresji w embriogenezie, ich niedobór stwierdzany jest w wadach CNS i w niedoborach hormonalnych przysadki LHX3 wchodzi w skład rodziny LIM genów homeobox. Pacjenci z mutacjami tego genu wykazują podobny fenotyp jak w mutacjach PROP1 wielohormonalna niedoczynność przysadki z wyjątkiem niedoboru ACTH PROP1- mutacje stwierdzane są u osób z GH, TSH i PRL, oraz niedoborem gonadotropin POU1F - specyficzny dla przysadki czynnik transkrypcyjny zwierający specyficzne: POU-specific domeny oraz POU homeodomain. Bierze udział w rozwoju komórek GH, TSH, PRL Kelberman and Mehul Tulsidas Dattani. Hypothalamic and pituitary development: novel insights into the aetiology. Daniel European Journal of Endocrinology (2007) 157 S3 S14
HESX1 Rpx/Hesx1/HESX1 (Rathke s Pouch Homebox) czynniki prawidłowego wzrostu i rozwoju przysadki (homebox) HESX1 - gen u człowieka znajduje się na 3p21.1-21.2 Mutacje tego genu powoduję różny zakres CNS defektów i dysplazję przysadki U noworodków mogą wystąpić anomalie rozwojowe ciała modzelowatego oraz/lub hipoplazja nerwów wzrokowych SOD septo-optoc -dyspalsia a także możliwe zmiany w hipokampie i przegrodzie przeźroczystej. Kelberman and Mehul Tulsidas Dattani. Hypothalamic and pituitary development: novel insights into the aetiology. Daniel European Journal of Endocrinology (2007) 157 S3 S14
Morfogeneza przysadki 5 tydz. ciąży 13 tydz. ciąży 21 tydz. ciąży Proces fałdowania okolicy przysadkowej D- diencephalon - międzymózgowie In- tętnica szyjna wewnętrzna Ra- kieszonka Rathke go St- pragęba An płat przedni In- płat pośredni Ps-płat tylny Ca- jama kieszonki Rathkego Hidetoshi Ikeda et al. The development and morphogenesis of the human pituitary gland. Anat Embryo1 (1988) 178:327-336 Springer-Verlag 1988
Wczesny rozwój przysadki Cześć ektodermalna pragęby proliferuje w odpowiedzi na SHH, SIX3, OTX2, HEX1. SHH uczestniczy w formacji CNS i części pośrodkowej. Proliferacja trwa do ok 9 tyg ciąży w odpowiedzi na ekspresję nabłonkowych czynników wzrostowych BMP4, FGF8, WNT2 i NKX2. Pragęba- ektoderma wgłabia się do niedorozwiniętej kieszonki Rathego, co prowadzi do ekspresji LHX3/4 i PITX1/2. BMP2 jest aktywowane na na krawędzi kieszonki Rathkego, która styka się z pragębą i na skutek przeciwstawnego wpływu FGF8, BMP4 FGF8 dochodzi do normalizacji gradientu co prowadzi do aktywacji specyficznych genów w każdej grupie kieszonki Rathkego
Okresy pojawiania się hormonów tropowych w krążeniu u płodu Hidetoshi Ikeda et al. The development and morphogenesis of the human pituitary gland. Anat Embryo1 (1988) 178:327-336 Springer-Verlag 1988
Okresy pojawiania się w krążeniu hormonów tropowych Kelberman and Mehul Tulsidas Dattani. Hypothalamic and pituitary development: novel insights into the aetiology. Daniel European Journal of Endocrinology (2007) 157 S3 S14
Objawy kliniczne niedoboru hormonów tropowych Niedobór GH- u noworodków hipoglikemia, wolne tempo wzrastania, opóźnienie wieku kostnego, niski poziom somatomedyn. Niedobór ACTH- objawy niedoczynności kory nadnerczy: hipoglikemia, zburzenia wodno-elektrolitowe, wymioty, brak przyrostów masy ciała, osłabienie, obniżone łaknienie, zła adaptacja w stresie i chorobie, niskie ciśnienie tętnicze, hipowolemia Niedobór TSH- przedłużająca się żółtaczka noworodkowa, opóźnione zarastanie ciemion, zwolnienie tempa wzrastania, opóźnienie wieku kostnego, zębowego, bradykardia, niedokrwistość, obniżone łaknienie, zaparcia, suchość skóry, wypadanie włosów, spowolnienie psychoruchowe Niedobór LH, FSH: hipogenitalizam (małe prącie), hipogonadyzm hipogonadotropowy brak cech dojrzewania/opóźnione dojrzewanie, brak postępu dojrzewania, pierwotny lub wtórny brak miesiączki, u mężczyzn impotencja, niepłodność, zmniejszenie popędu płciowego Niedobór prolaktyny- brak laktacji
Podwzgórze i przysadka w badaniu MR
Wielkość przysadki U noworodków przysadka jest wypukła, daje bardziej intensywny sygnał niż pień mózgu w obrazach T1 zależnych. Od 2 miesiąca, gruczoł progresywnie przybiera kształt, jaki obserwuje się u starszych dzieci, z płaską powierzchnią górną i intensywnością sygnału w przybliżeniu równą sygnałowi mostu. W okresie pokwitania przysadka mózgowa zmienia wymiar i kształt, osiągając największy rozmiar. U dziewcząt może powiększyć się do wysokości 10 mm i projektować powyżej siodła tureckiego, podczas gdy u pokwitających chłopców może osiągnąć 7 8 mm. Fizjologiczna hipertrofia przysadki mózgowej występuje także podczas ciąży, może wtedy powiększyć swoją masę o 30 100%. Obserwuje się ponadto zwiększoną intensywność sygnału z przedniego płata
Opcja 3D przysadki w NMR przykłady XUE HAN et al. Three-dimensional magnetic resonance volumetry of the pituitary gland is effective in detecting short stature in children. EXPERIMENTAL AND THERAPEUTIC MEDICINE 8: 551-556, 2014
Wysokość przysadki XUE HAN et al. Three-dimensional magnetic resonance volumetry of the pituitary gland is effective in detecting short stature in children. EXPERIMENTAL AND THERAPEUTIC MEDICINE 8: 551-556, 2014
Schemat układu podwzgórzowo-przysadkowego; przekrój strzałkowy
Rola podwzgórza Centra regulacyjne układu współczulnego (temperatura ciała, pobór pokarmu, pragnienie, czuwanie, rytm dobowy i inne) Neurohormony + TRH GnRH CRH GHRH VIP - SRIH DA Hormony Wazopresyna (ADH) oksytocyna
Hormony podwzgórzowe Hormony tylnego płata przysadki mózgowej Wazopresyna (ADH)- reguluje gospodarkę wodną (hormon antydiuretyczny) Oksytocyna- odpowiada za uwalnianie mleka z gruczołów mlecznych Hormony uwalniające (NEUROHORMONY) hormony przedniego płata przysadki mózgowej Somatoliberyna GH-RH- uwalniająca GH Kortykoliberyna CRH- uwalniająca ACTH Gonadoliberyna GnRH- uwalniająca LH i FSH Tyreoliberyna TRH- uwalniająca TSH oraz PRL Hormony hamujące -Somatostatyna hamuje wydzielanie GH i TSH -Dopamina hamuje wydzielanie PRL, TSH, melanotropiny i endorfin
Choroby układu podwzgórzowo-przysadkowego Uszkodzenie czynności podwzgórza to: - zaburzenia snu - czuwania - termoregulacji - łaknienia i pragnienia - zdolności zagęszczania moczu (moczówka prosta) - niedoczynność przedniego płata przysadki - hiperprolaktynemia - przedwczesne dojrzewanie
Przyczyny chorób podwzgórza i przysadki Stany zapalne Choroby naciekowe Choroby zwyrodnieniowe Urazy Choroby dziedziczne i wrodzone Guzy inne
Choroby dziedziczne i wrodzone Wady wrodzone- agenezje, hipoplazje, holoprosencephalia Septo-optic dysplasia Małogłowie Bezmózgowie Zespół Laurnce a Moona Biedla Zespół Pradera-Labharta-Willego
LOKALIZACJA GUZÓW CUN
Guzy Guzy wewnątrzczaszkowe A. Zespół zaburzeń wzrostu, rozwoju oraz dojrzewania dzieci i młodzieży objawy - opóźnienie rozwoju psychofizycznego - przedwczesne dojrzewanie (pubertas praecox) - zahamowanie wzrostu - nadmierny wzrost (gigantismus) - pierwotny brak miesiączki u dziewcząt
Guzy B. Zespół zaburzeń neurologicznych, wynikających z ucisku struktury mózgowia w okolicy siodła tureckiego Objawy - zaburzenia widzenia - ubytki w polu widzenia - bóle głowy - wymioty - nadmierna senność - spowolnienie psychoruchowe - zaburzenia psychiczne
Guzy C. Zespół zaburzeń metabolicznych Objawy - moczówka prosta - patologiczna otyłość - patologiczne rozstępy skórne, ciężkie nadciśnienie
Craniopharyngioma (guz kieszonki Rathkego, guz Erdheima) Craniopharyngioma jest nowotworem pochodzenia zarodkowego wywodzącym się z komórek pozostałych z rozwoju płodowego przysadki mózgowej. Zwykle zlokalizowany jest nad siodłem tureckim (ponad przeponą siodła) W 70% jest guzem jamistym, 30% to nowotwory lite lub drobnotorbielkowe, mogą występować drobne zwapnienia w torebce lub miąższu Wykrywany jest najczęściej pomiędzy 5-10 rokiem życia Stanowi 2-4% wszystkich guzów wewnątrzczaszkowych, u dzieci jest najczęstszym guzem wewnątrzczaszkowym i stanowi ok. 9% wszystkich przypadków Leczenie chirurgiczne i naświetlanie.
Craniopharyngioma
Craniopharyngioma (guz kieszonki Rathkego, guz Erdheima) Objawy 1. Dysfunkcja osi podwzgórzowo-przysadkowej i niedoczynność przysadki a. moczówka prosta (diabetes insipidus) lub inne zespoły wynikające z nieadekwatnej sekrecji ADH (SIADH) b. niski wzrost c. Hipogonadyzm hipogonadotropowy d. wtórna niedoczynność tarczycy e. wtórna niedoczynność nadnerczy f. otyłość 2. Zaburzenia widzenia a. ograniczenie pola widzenia b. osłabienie ostrości widzenia c. ślepota
Craniopharyngioma Objawy 3. Objawy wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego bóle głowy nudności wymioty obrzęk tarcz nerwów wzrokowych ilościowe zaburzenia świadomości 4. Zaburzenia psychiczne afektu napędu jadłowstręt
Glejaki (glioma) okolicy podwzgórza Umiejscowienie w okolicy podwzgórza U dzieci poniżej 1 roku życia choroba objawia się makrocefalią, zaburzeniami rozwoju dziecka oraz zaburzeniami widzenia W przypadku kiedy ujawnia się pomiędzy 1 a 5 rokiem życia przebiega z przedwczesnym dojrzewaniem płciowym, podczas gdy zaburzenia wzrokowe są na ogół niewielkie Dzieci starsze powyżej 5 roku życia kierowane są do lekarza z powodu powoli postępujących zaburzeń widzenia
Glejak Glejak nerwów wzrokowych stanowi ok. 1% wszystkich guzów oun, u dzieci i młodzieży częstość jego występowania jest 5 krotnie większa niż u osób dorosłych Rośnie powoli nawet kilkanaście lat, może rozwijać się na całym przebiegu nerwu wzrokowego Wiodącym objawem jest różnego stopnia, łącznie ze ślepotą upośledzenie widzenia, najczęściej jednooczne W przypadku guzów dużych rozmiarów występują bóle głowy, a niekiedy objawy wynikające z ucisku szypuły przysadki lub podwzgórza Leczenie chirurgiczne (kawałkami) i napromienianie Najczęściej są nowotworami inwazyjnymi.
glioma
Inne rzadkie guzy okolicy siodła tureckiego Germinoma. Nowotwór pochodzenia dysontogenetycznego występuje głównie w okolicy szyszynki, ale zdarza się także w okolicy nadsiodłowej oraz komory III. Jego obecność sugeruje triada objawów: moczówka prosta, zaburzenia widzenia, powiększenie siodła tureckiego Inne: Hamartoma, ganglioneuroma, ependymoma, medulloblastoma, infundibuloma i in.
Inne przyczyny Kernikterus Wodogłowie Wodogłowie wewnętrzne Napromienianie
Otyłość pochodzenia podwzgórzowego Uszkodzenie okolicy brzuszno-przyśrodkowej podwzgórza Przyczyny: uszkodzenia w okresie noworodkowym lub wczesnoniemowlęcym Objawy: - gwałtowne narastanie - zależność czasowa od przebycia choroby, wypadku - najczęściej trwałe uszkodzenie oun
Moczówka prosta (diabetes insipidus) Definicja Upośledzenie zwrotnego wchłaniania wody w nefronie w następstwie niedostatecznego wydzielania ADH Poliuria to oddawanie powyżej 2 litrów/m2/dobę moczu 150 ml/kg/dobę u noworodków 100-110 ml/kg/dobę u dzieci do 2 roku życia 40-50 ml/kg/dobę u dzieci starszych i u dorosłych
Moczówka prosta Osmolalność w surowicy=2x[na]+glukoza/18+mocznik/2,8 Na w mmol/l, Glukoza, Mocznik w mg/dl Zdrowy =nie wymaga diagnostyki Omolalność surowicy <270 mosm/kg H 2 0, osmolalność moczu >600 mosm/kg H 2 0 Moczówka prosta Omolalność surowicy > 300 mosm/kg H 2 0, c.wł.moczu 1005, osmolalność moczu <300 mosm/kg H 2 0 w tym przypadku nie robimy testu z analogiem wazopresyny Jeżeli osmolalność surowicy mięści się pomiędzy 270-300 mosm/kg H 2 0 wykonujemy test odwodnieniowy ew zakończony podaniem wazopresyny lub analogiem wazopresyny
Moczówka centralna diabetes insipidus DI u noworodka U noworodków z DI może wystąpić wielomocz, zwiększone pragnienie i słabe wzrastanie, inne niecharakterystyczne objawy. Do zaburzeń biochemicznych należy Hiperosmolarność surowicy (zwykle z towarzyszącą hipernatremią) przy równoczesnym wydalaniu rozcieńczonego moczu. U starszych pacjentów rozpoznanie można ustalić na podstawie wyniku testu odwodnieniowego, U noworodków diagnostyka jest trudna. W przypadku podejrzenia ośrodkowej DI należy wykonać MR przysadki. Leczenie ośrodkowej DI zwykle polega na podawaniu desmopresyny, która jest analogiem VP. Podawanie tego analogu noworodkom ze zwiększonym pragnieniem może prowadzić do hiponatremii, dlatego w niektórych przypadkach wystarczy obficiej poić dziecko (aby zrównoważyć utratę wody z moczem).
Moczówka prosta Uszkodzenie przysadki częściowe, całkowite, operacje guzów nadsiodłowych, idiopatyczna, rodzinna, guzy i torbiele, histiocytoza, ziarniniaki, zakażenia, przerwanie dopływu krwi, autoimmunologiczna ADH Podwzgórze Lejek Przysadka
Rożnicowanie moczówki prostej Moczówka nerkowa Cukrzyca Polidypsja psychogenna
Zespół niewłaściwego wydzielania ADH (SIADH) Przyczyny a. Ciężkie choroby układu oddechowego b. Chłoniak, mięsak, guzy w przewodzie pokarmowym, mózgu, grasicy c. Urazy, infekcje, guzy oun d. Niedoczynność kory nadnerczy, tarczycy, przedniego płata przysadki e. Inne ciężkie choroby- HIV
Zespół niewłaściwego wydzielania ADH (SIADH) Kryteria diagnostyczne a. Niedobór sodu we krwi z odpowiadająca mu hipoosmolalnością (<280 mosm/kg) b. Mocz rozcieńczony mniej niż maksymalnie, tzn niewłaściwie zagęszczony (>100 mosm/kg) c. Normowolemia d. Wykluczenie niewydolności nerek, nadnerczy lub tarczycy e. Stężenie sodu w moczu wynosi zwykle >20 mmol/dobę
Zespół niewłaściwego wydzielania ADH (SIADH) Leczenie Ograniczenie przyjmowania płynów
MR w moczówce prostej Prawidłowy tylny płat świeci Brak sygnału z tylnego płata przysadki ADH sekrecja- prawidłowa Moczówka prosta (autoimmunologiczna)
Algorytm postępowania w uszkodzeniu podwzgórza Objawy neurometaoliczne zaburzenia wegetatywne Hiperfagia Polidypsja/adypsja Hipertemia/hipotermia Zaburzenia snu Objawy hormonalne 1. Niedobór hormonów obwodowych 2. Przyrost wydzielania hormonów tropowych po stymulacji odpowiednimi neurohormonami: TRH; GHRH; CRH; LH-RH Moczówka prosta Przedwczesne dojrzewanie płciowe Hiperprolaktynemia Uszkodzenie podwzgórza susp.
Uszkodzenie podwzgórza susp MR Nowotwory (craniopharyngioma) przerzuty Uszkodzenia jatrogenne/ urazowe, naczyniopochodne Zaburzenia rozwojowe, choroby dziedziczne Zmiany zapalne /ziarnicze/ naciekowe
Hormony przysadkowe Przedni płat - GH - Hormon wzrostu - PRL - Prolaktyna - ACTH - Adrenokortykotropina - TSH - Tyreotropina - FSH - Folitropina - LH - Hormon Lutenizujący Tylny płat - ADH- Wazopresyna - Oksytocyna
Niedoczynność przedniego płata przysadki Definicja Zespół objawów powstałych w następstwie niedoboru lub braku jednego lub kilku hormonów tropowych przysadki i wtórnej niedoczynności docelowych gruczołów dokrewnych
Niedoczynność przedniego płata przysadki Przyczyny - Uszkodzenie przysadki lub podwzgórza, może dotyczyć jednego lub kilku hormonów tropowych - Może mieć podłoże genetyczne związane np. z mutacją czynników transkrypcyjnych niezbędnych do prawidłowego różnicowania przysadki i ekspresji genów (Pit1, Prop1, HESX1)
Niedoczynność przedniego płata przysadki Przyczyny nabytej niedoczynności przysadki 1. Zaburzenia dotyczące podwzgórza a. Zaburzenia regulacji neurohormonalnej b. Wady rozwojowe (bezmózgowie, wady rozwojowe i nowotwory przewodu czaszko-gardłowego, inne wady łączące się z wadami międzymózgowia jak rozszczep wargi i podniebienia, małogłowie, holoprosencephalia, septo-optic dyspalsia) c. Guzy podwzgórza
Niedoczynność przedniego płata przysadki Dotyczące przysadki a. Wady rozwojowe przysadki, lejka b. Zespół pustego siodła c. Guzy przysadki i okolicy siodła tureckiego d. W wyniku nieprawidłowej produkcji, uwalniania, budowy cząsteczek hormonów tropowych
Niedoczynność przedniego płata przysadki Postacie nabyte A. Infekcje B. Nowotwory C. Urazy okołoporodowe D. Krwotoki do oun, przerwanie szypuły, zaburzenia ukrwienia, niedotlenienie E. Nacieczenia komórkowe histiocytoza, sarkoidoza, gruźlica, kiła F. Zaburzenia naczyniowe (tętniaki, zawały) G. Zapalenia autoimmunologiczne H. Przyczyny jatrogenne (radioterapia, chemioterapia, zabiegi neurochirurgiczne)
MR Aplazja przysadki (wisząca kropla) Objawy kliniczne dysplazji przegrodowo-ocznej
Guzy przysadki Craniopharyngioma Glejaki Prolaktynoma
Zawał przysadki Udar przysadki w wyniku wylewu do guza Objawy objawy neurologiczne silny ból głowy, utrata wzroku i/lub upośledzenie czynności nerwów III, IV, VI, zaburzenia świadomości, zespół podrażnienia opon mózgowordzeniowych, wymioty objawy hormonalne ostra niedoczynność kory nadnerczy Czynniki predysponujące: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, guz przysadki, leczenie przeciwzakrzepowe lub skaza krwotoczna, uraz głowy lub nagła zmiana ciśnienia śródczaszkowego W następstwie wstrząsu i krwotoku poporodowego może powstać zawał niedokrwienny i poporodowa niedoczynność przysadki tzw. zespół Sheehana
Badania hormonalne 1. Niedobór hormonów obwodowych 2. Brak przyrostu wydzielania hormonów tropowych po stymulacji odpowiednimi neurohormonami TRH, GHRH,CRH, LH-RH MR mózgowia z kontrastem Nowotwory (craniopharyngioma) przerzuty Uszkodzenia jatrogenne/ urazowe, naczyniopochodne Zaburzenia rozwojowe, choroby dziedziczne Zmiany zapalne /ziarnicze/ naciekowe
Gruczolaki przysadki Czynne hormonalnie Nieczynne hormonalnie
Gigantyzm - etiologia Hipersekrecja GH (adenoma) Hipersekrecja GHRH Ektopowa produkcja GHRH
Gigantyzm Zespół objawów klinicznych, będących skutkiem nadmiernego wydzielania hormonu wzrostu u dzieci z niezakończonym procesem wzrastania; niezakończonym zrostem nasad kości długich z trzonami, charakteryzujący się nadmiernym wzrostem i zaburzonymi proporcjami ciała.
Gigantyzm Przyczyna -gruczolak przysadki Objawy: wzrost nadmierny powyżej 97c na siatkach centylowych jeżeli choroba rozpoczyna się w w okresie wzrastania lub akromegalia jeżeli rozpoczyna się po zakończeniu wzrostu. Cechy akromegalii mogą wystąpić u dzieci przed ukończeniem wzrastania jeżeli nadmiar GH jest duży i trwa dostatecznie długo. Objawy akromegalii to stałe powolne powiększanie się rąk, stóp i żuchwy, bóle i sztywnienie palców, bóle głowy, pogrubienie rysów twarzy, nadmierne pocenie się, powiększenie języka, pogrubienie skóry, przerost mięśni z osłabieniem ich siły, przerost tkanek miękkich, zburzenia miesiączkowania, potencji, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze i inne.
Diagnoza Objawy kliniczne OGTT (GH po 75 g glukozy p.o.) GH [ng/ml] 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 Akromegalia Osoby zdrowe 0' 60' 120'`
Diagnoza i leczenie Zaburzenie sekrecji, brak rytmu GH (norma u dorosłych 1-5 ng/ml, u dzieci >10 ng/ml), wzrasta do wartości 500 ng/ml, lub w teście OGTT poziom GH nie obniża się do wartości niższych niż 1,0 ng/ml - poziom somatomedyn (IGF1) powyżej normy dla wieku i płci obecność gruczolaka w MR Leczenie Zabieg operacyjny- przezklinowe usunięcie gruczolaka Analogi somatostatyny
Gruczolaki wydzielające ACTH Choroba Cushinga Objawy kliniczne zależne od: nadmiaru kortyzolu: - kark bawoli, otłuszczenie tułowia, scieńczenie skóry, czerwone rozstępy skóry, cukrzyca posterydowa, osteoporoza, alkaloza hipokaliemiczna nadmiaru androgenów nadnerczowych: - łysienie czołowe, - trądzik, - zaburzenia miesiączkowania, - hirsutyzm nadmiaru mineralokortykoidów: - nadciśnienie tętnicze - hipokaliemia - alkaloza hipokaliemiczna
Zespół Cushinga zależne ACTH niezależne 70% 12% 10% 8% ACTH ACTH ACTH ACTH gruczolak rak kortizol
Podział etiologiczny endogennego zespołu Cushinga 1. Postać zależna od ACTH /wywołana nadmierną sekrecją ACTH; 80-85% przypadków/ Choroba Cushinga nadmierna sekrecja ACTH przez przysadkę Zespół ektopowego wydzielania ACTH Zespół ektopowego wydzielania CRH 2. Postać niezależna od ACTH /wywołana autonomiczną nadczynnościa kory nadnerczy; 15-20% przypadków/ Pierwotny guz nadnercza (gruczolak albo rak) Obustronny rozrost kory nadnerczy ٧ makroguzkowy ٧ mikroguzkowy - Zespół McCune-Albright ( guzkowa hyperplazja nadnerczy)
ZC u dzieci Różnice u dzieci to: Występowanie objawów z McCune Albright z CS u niemowląt Wysoka częstość występowania guzów mieszanych (wydzielających androgeny i kortyzol) we wczesnym dzieciństwie Narastajaca częstość choroby Cushinga u dzieci w wieku przedpokwitaniowym szczególnie u chłopców Inne różnice w porównaniu z dorosłymi Wyjątkowa rzadkości ektopicznego ACTH Bardzo małe, trudno rozpoznawalne gruczolaki w NMR przysadki Częstsza prezentacja lateralizacji sekrecji ACTH w BIPSS Szybka odpowiedź na naświetlanie w chorobie Cushinga
Przebieg wzrastania i przyrostu masy ciała u dziecka z CS
niski ACTH prawidłowy lub wysoki zmiana CT nadnerczy brak zmiany NMR przysadki i oun /gruczolak/ Adenoma, carcinoma, AIMAH PPNAD egzogenny Cushing Brak gruczolaka, lub mały? Długi test hamowania dxm (rożnicowanie ektopicznego od przysadkowego) BIPSS /łącznie z CRH/ Brak gradientu Ektopiczne wydzialanie ACTH /TK lub MR szyi, klatki piersiowej jamy brzusznej, scyntygrafia z użyciem analogu somatostatyny (pentetreotydu), PET/
Leczenie Chirurgiczne (transsphenoidalna resekcja gruczolaka) Radioterapia
Dziękuję za uwagę