Użytkowanie ziemi
Użytkowanie ziemi Znajomość struktury użytkowania gruntów stanowi podstawę do opracowania programu ochrony i rekultywacji gleb. Na podstawie analizy użytkowania gruntów (na tle innych elementów) można wnioskować np. o potrzebie transformacji. Procentowy udział nieużytków i gruntów o różnych rodzajach wadliwości określa ogólne potrzeby w dziedzinie rekultywacji i ulepszania gruntów. Znajomość proporcji między użytkami gruntowymi może być pomocna w wyborze określonego kierunku rekultywacji.
Użytkowanie ziemi Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. 2016 poz. 1034) Załącznik nr 6 ZALICZANIE GRUNTÓW DO POSZCZEGÓLNYCH UŻYTKÓW GRUNTOWYCH Dostępne na: /http://isap.sejm.gov.pl
Użytkowanie ziemi Wykonanie studium użytkowania ziemi Na mapie glebowo-rolniczej fragmentu gminy w skali 1:5000 kolorami zaznaczyć: R żółty piaskowy, B czerwony, karmin, S obwieść czerwoną obwódką, tło jest kolorem użytku, na którym sad jest położony, Ls ciemno zielony, Ps jaśniejszy zielony, Ł najjaśniejszy zielony, dr główne, utwardzone biały kryjący, pozostałe brązowy, N czarny (niekryjący) Kolej szary Wody - niebieski
Użytkowanie ziemi Wykonanie studium użytkowania ziemi Część opisowa do studium użytkowania ziemi obejmuje: Opis struktury użytkowania ziemi (dominujące użytki, drogi, tereny leśne) Scharakteryzowanie klas bonitacyjnych dla gruntów ornych i użytków zielonych (Ł, Ps) znajdujących się na analizowanym obszarze gminy wykorzystujemy pliki jpg z objaśnieniem klas bonitacyjnych gruntów ornych i użytków zielonych
Analiza rzeźby terenu
Studium spadków Analiza rzeźby terenu Przedstawienie na podkładzie topograficznym obszarów należących do określonych przedziałów nachyleń nazywa się mapą spadków (nachyleń). Nachylenia stoków (spadek terenu) warunkują intensywność procesów erozji, ograniczają zabiegi agrotechniczne i transport, różnicują warunki agroekologiczne, wpływają na występowanie określonych kompleksów glebowo-rolniczych.
Studium spadków Analiza rzeźby terenu Wpływ ukształtowania powierzchni na jakość rolniczej przestrzeni produkcyjnej: Pośredni - rzeźba wpływa na pozostałe elementy środowiska przyrodniczego: gleby, warunki wodne i klimatyczne. Bezpośredni - oddziałuje na organizację produkcji rolniczej poprzez wpływ na stopień trudności uprawy roli, czy natężenie erozji gleb.
7 0 pszenny górski (10) Studium spadków Graniczne spadki dla kompleksów glebowo-rolniczych: 15 0 (12 0 ) zbożowo-pastewny mocny (8) i zbożowy górski (11) 20 0 (15 0 ) owsiano-ziemniaczany górski (12) 25 0 (20 0 ) owsiano-górski (13) 7 0 użytki zielone b. dobre i dobre (1z) 25 0 użytki zielone średnie (2z) 35 0 (30 0 ) użytki zielone słabe i b. słabe (3z)
Studium spadków Z punktu widzenia trudności uprawy wyróżnia się 10 klas nachyleń: Klasa I: tereny płaskie i stoki o nachyleniu do 2 0 II: stoki o bardzo słabym nachyleniu 2-3 0 III: stoki o słabym nachyleniu 3-6 0 IV: stoki o średnim nachyleniu 6-10 0 V: stoki o średnio dużym nachyleniu 10-15 0 VI: stoki o dużym nachyleniu 15-20 0 VII: stoki o bardzo dużym nachyleniu 20-30 0 VIII: stoki strome o nachyleniu 30-40 0 IX: stoki b. strome o nachyleniu 40-60 0 X: stoki urwiste nachylone powyżej 60 0.
Studium spadków Agrotechniczna ocena ukształtowania terenu IUNG w Puławach dla potrzeb rolnictwa wyróżnia 8 typów rzeźby terenu: 1. płaskorówninna: spadki do 2 0, obszary łatwe do uprawy mechanicznej i nie zagrożone erozją. 2. niskofalista i niskopagórkowata: spadki do 4 0, obszary stwarzają niewielkie utrudnienia do przeprowadzenia orek i pracy kombajnów, zagrożone słabą erozją wodną. 3. falista i falistopagórkowata: spadki do 6 0, średnio korzystne dla rolnictwa. W ich obrębie występuje graniczne nachylenie dla poprzecznostokowej pracy kombajnów i wiązałek, utrudnienia w pracy siewników, zagrożenie erozją umiarkowaną. 4. wysokofalista i wysokopagórkowata: spadki do 10 0, utrudnienia w pracy ciągników i nośników narzędzi, występuje erozja intensywna, tereny mało korzystne dla rolnictwa.
Studium spadków Agrotechniczna ocena ukształtowania terenu IUNG w Puławach dla potrzeb rolnictwa wyróżnia 8 typów rzeźby terenu: 5. wzgórzowa: spadki do 20 0, tereny b. trudne do uprawy, w ich obrębie występują nachylenia stanowiące granicę stosowalności ciągników, zagrożenie erozją silną. 6. niskogórska: do 600 m npm, spadki do 25 0, uprawa mechaniczna wyjątkowo trudna, tereny zagrożone b. silną erozją. 7. średniogórska: do 1500 m npm, spadki do 40 0, uprawa mechaniczna wyjątkowo trudna, tereny zagrożone b. silną erozją. 8. wysokogórska: powyżej 1500 m npm, spadki powyżej 40 0, uprawa mechaniczna wyjątkowo trudna, tereny zagrożone b. silną erozją.
Studium spadków Wykonać mapę spadków dla następujących przedziałów nachyleń: 0-3 0, 3-7 0, 7-10 0, 10-15 0, pow. 15 0, Wykonanie studium spadków Część opisowa do studium spadków obejmuje: Scharakteryzowanie dominującej rzeźby terenu (jakie spadki?, ocena ukształtowania terenu)
Studium spadków Wykonanie studium spadków Konstrukcja mapy nachyleń Najpowszechniejszym elementem w terenie jest powierzchnia nachylona czyli stok. gdzie: h odległość pionowa między punktami (odstęp warstwicowy na mapie), d odległość pozioma między tymi punktami (warstwicami), α nachylenie wyrażone w stopniach, n nachylenie wyrażone w procentach.