NIEPEWNOŚĆ W OKREŚLENIU PRĘDKOŚCI EES ZDERZENIA SAMOCHODÓW WYZNACZANEJ METODĄ EKSPERYMENTALNO-ANALITYCZNĄ

Podobne dokumenty
Niepewność w określeniu prędkości EES zderzenia samochodów wyznaczanej metodą eksperymentalno-analityczną

WYZNACZANIE NIEPEWNOŚCI OBLICZEŃ W PRZYPADKU MODELI NIELINIOWO ZALEŻNYCH OD PARAMETRÓW

Struktury energetyczne samochodów osobowych opracowane na podstawie dostępnych wyników prób zderzeniowych

OCENA CZASU REAKCJI KIEROWCY NA STANOWISKU autopw-t

WYZNACZANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODAMI SYMULACYJNYMI

ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH

Metodyka Pracy Rzeczoznawcy Samochodowego. Transport I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych

Dynamika ruchu technicznych środków transportu. Politechnika Warszawska, Wydział Transportu

Jak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki?

Weryfikacja metod obliczeniowych stosowanych do wyznaczania energii potrzebnej do deformacji pojazdów podczas zderzeń bocznych

Temat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Instrukcja do ćwiczenia

Rys 1 Schemat modelu masa- sprężyna- tłumik

Mechanika i Budowa Maszyn II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Zastosowanie Excela w obliczeniach inżynierskich.

Analiza zderzeń dwóch ciał sprężystych

Badanie widma fali akustycznej

20. BADANIE SZTYWNOŚCI SKRĘTNEJ NADWOZIA Cel ćwiczenia Wprowadzenie

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU HAMOWANIA SAMOCHODU OSOBOWEGO W PROGRAMIE PC-CRASH

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

PRACOWNIA FIZYCZNA I

Analiza zderzeń dwóch ciał sprężystych

Instytut Politechniczny Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa. Diagnostyka i niezawodność robotów

ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

MAREK GUZEK 1 Politechnika Warszawska. Streszczenie. 1. Wprowadzenie

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia

Instrukcja do ćwiczenia 2

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

POLITECHNIKA POZNAŃSKA Wydział Maszyn Roboczych i Transportu

Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński

Ćwiczenie nr 10. Pomiar rezystancji metodą techniczną. Celem ćwiczenia jest praktyczne zapoznanie się z różnymi metodami pomiaru rezystancji.

Drgania relaksacyjne w obwodzie RC

02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

Przykład obliczeniowy wyznaczenia imperfekcji globalnych, lokalnych i efektów II rzędu P3 1

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI DOŚWIADCZALNEJ

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5

Opracował: mgr inż. Krzysztof Opoczyński. Zamawiający: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. Warszawa, 2001 r.

Wyznaczenie wskaźników poziomów mocy akustycznych dla pojazdów poruszających się po parkingu centrum handlowego

Opis. 25 g. Masa. Kaseta diagramu. Art Wąż ciśnieniowy SPCS Art Art Art

Ćwiczenie: "Kinematyka"

Spis treści. Wykaz ważniejszych oznaczeń 11. Przedmowa 14

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

przybliżeniema Definicja

Wyznaczenie współczynnika restytucji

POMIARY POŚREDNIE. Zakład Metrologii i Systemów Pomiarowych P o l i t e c h n i k a P o z n ańska

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

Wyznaczenie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej

WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKA OPORU TOCZENIA I WSPÓŁCZYNNIKA OPORU POWIETRZA

Ćw. 1&2: Wprowadzenie do obsługi przyrządów pomiarowych oraz analiza błędów i niepewności pomiarowych

WYKORZYSTANIE METOD ENERGETYCZNYCH W OBLICZENIACH PRĘDKOŚCI ZDERZENIA SAMOCHODU

DOKUMENTACJA SYSTEMU ZARZĄDZANIA LABORATORIUM. Procedura szacowania niepewności

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

FIZYKA LABORATORIUM prawo Ohma

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

Wyznaczanie budżetu niepewności w pomiarach wybranych parametrów jakości energii elektrycznej

F = e(v B) (2) F = evb (3)

Teoria. a, jeśli a < 0.

POMIARY POŚREDNIE POZNAŃ III.2017

Spis treści. Przedmowa 11

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

OBWIESZCZENIE O LICYTACJI RUCHOMOŚCI

Modelowanie systemów empirycznych - analiza modelu amortyzacji samochodu o dwóch stopniach swobody

POMIARY WILGOTNOŚCI POWIETRZA

Laboratorium techniki światłowodowej. Ćwiczenie 5. Badanie wpływu periodycznych zgięd na tłumiennośd światłowodu

Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych

STANOWISKO DO MODELOWANIA PRÓB ZDERZENIOWYCH WYBRANYCH ELEMENTÓW DECYDUJĄCYCH O BEZPIECZEŃSTWIE BIERNYM POJAZDU

Ruch jednostajnie przyspieszony wyznaczenie przyspieszenia

BŁĘDY OKREŚLANIA MASY KOŃCOWEJ W ZAKŁADACH SUSZARNICZYCH WYKORZYSTUJĄC METODY LABORATORYJNE

Fizyka (Biotechnologia)

Przewidywana do zakupu ilość filtrów (w zalezności od potrzeb warsztatowych Zamawiającego) przykładowy numer katalogowy*

Niepewność rozszerzona Procedury szacowania niepewności pomiaru. Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński

Wprowadzenie do analizy korelacji i regresji

Procedura szacowania niepewności

Badania zderzeniowe infrastruktury drogowej Porównywalność wyników badań

Ćwiczenie nr X ANALIZA DRGAŃ SAMOWZBUDNYCH TYPU TARCIOWEGO

Spis treści Przedmowa

POLITECHNIKA OPOLSKA WYDZIAŁ BUDOWNICTWA Katedra Inżynierii Materiałów Budowlanych Laboratorium Materiałów Budowlanych. Raport LMB 326/2012

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

22. SPRAWDZANIE GEOMETRII SAMOCHODU

Załącznik nr 2 do Regulaminu przetargu Samochody dostawcze, samochody osobowe *CENY NETTO. Citroen FKR J428

Ćwiczenie M-2 Pomiar mocy

ANALIZA WYNIKÓW ZDERZENIA SAMOCHODU OSOBOWEGO ZE SZTYWNĄ PRZESZKODĄ

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

Transkrypt:

NIEPEWNOŚĆ W OKREŚLENIU PRĘDKOŚCI EES ZDERZENIA SAMOCHODÓW WYZNACZANEJ METODĄ EKSPERYMENTALNO-ANALITYCZNĄ Karol SZTWIERTNIA 1, Marek GUZEK, Janusz JANUŁA 3 Streszczenie Przedmiotem artykułu jest niepewność oszacowania prędkości równoważnej energii EES (z ang. energy equivalent speed). Zostały przedstawione wyniki obliczeń przy użyciu jednej z typowych metod jej określania metody różniczki zupełnej. Obliczenia te zostały wykonane dla 5 modeli analitycznych wyznaczania pracy deformacji na podstawie jej rozmiaru, dla kilku rzeczywistych odkształceń pozderzeniowych pojazdów. Wyniki przedstawiono w postaci wykresów, umożliwiających porównanie zarówno wartości parametru EES, jak i wyznaczonych dla niego niepewności bezwzględnych oraz względnych. Słowa kluczowe: niepewność, metoda różniczki zupełnej, rekonstrukcja wypadków, EES, praca deformacji, metody energetyczne 1. Wprowadzenie Przy rekonstrukcji wypadków drogowych polegających na zderzeniach pojazdów, do oceny prędkości przedzderzeniowych, często wykorzystuje się tzw. metody energetyczne. Wyznacza się tzw. prędkość równoważną energii EES zużytej na deformację. Wartość prędkości EES wynika z pracy wykonanej podczas deformacji nadwozia, która szacowana jest na podstawie rozmiaru odkształceń nadwozia. 1 mgr inż. Karol Sztwiertnia Politechnika Warszawska, Wydział Transportu, ul. Koszykowa 75, 00-66 Warszawa, e-mail: karol.sztwiertnia@gmail.com dr inż. Marek Guzek Politechnika Warszawska, Wydział Transportu, ul. Koszykowa 75, 00-66 Warszawa, e-mail: mgu@wt.pw.edu.pl 3 dr inż. Janusz Januła Politechnika Warszawska, Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych, ul. Narbutta 84, 0-54 Warszawa, e-mail: janjan99@gmail.com 1

Stosowane są różne modele matematyczne pozwalające wyznaczyć pracę deformacji. Pojawia się zatem pytanie jak sam model zjawiska może wpłynąć na obliczoną prędkość EES. Oddzielnym zagadnieniem jest niepewność określenia tego parametru wynikającą z niepewności danych. Oba te zagadnienia mogą być istotne z punktu widzenia poprawności przeprowadzonej analizy. Celem niniejszego opracowania jest pokazanie na przykładzie, jak rodzaj zastosowanego modelu analitycznego oceny pracy deformacji oraz niepewność oceny odkształcenia nadwozia, może wpływać na uzyskany wynik EES oraz jego niepewność.. Metodyka pomiarów i obliczeń Podstawowym założeniem metod energetycznych jest przyjęcie, że cała energia kinetyczna wytracona przez pojazd w trakcie zderzenia, jest zużyta na jego odkształcenie, co symbolicznie można zapisać: m (V V' ) m EES E d = (1) gdzie: E d energia deformacji, m masa pojazdu, V prędkości pojazdu przed zderzeniem, -V prędkość pojazdu po zderzeniu W literaturze dotyczącej rekonstrukcji wypadków (np. [1, ]), różnica kwadratów prędkości V - V zapisywana jest jako kwadrat EES. Nie oznacza to, że jest ona tożsama ze zmianą prędkości pojazdu w czasie zderzenia, aczkolwiek ma z nią bezpośredni związek, co wynika ze wzoru (1), który jest wykorzystywany do określenia prędkości pojazdów. Wartość EES wyznaczona ze wzoru (1) ma postać: Ed EES = () m Na podstawie doświadczeń empirycznych formułuje się związek między rozmiarem odkształcenia, a energią deformacji wymaganą do jego powstania. W literaturze dotyczącej rekonstrukcji zderzeń pojazdów [1,, 3, 4, 5] można spotkać różne opisy formalne tych związków. W efekcie, pośrednio poprzez parametr EES, mamy zależność między deformacją nadwozia, a prędkością pojazdu w chwili zderzenia. Dla przykładu zostaną przedstawione wyniki obliczeń, oszacowujących wartość prędkości EES oraz jej niepewność, dla kilku rzeczywistych pojazdów uczestniczących w zderzeniu czołowym. Obliczenia niepewności przeprowadzono metodą różniczki zupełnej, a jako modele analizowanego zjawiska wykorzystano pięć metod analitycznych wyznaczenia wartości nominalnych E d lub EES, oznaczonych jako: metoda uproszczona, metoda Campbella, metoda McHenry ego, metoda CRASH3, metoda stosowana w programie symulacyjnym PC-CRASH. Same metody nie zostaną tu przedstawione szczegółowo, natomiast ich opis można znaleźć

w literaturze [1,, 3, 4, 5]. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie efektów ich zastosowania odnoszącego się do wyznaczania niepewności. Szczegółowy opis sposobu oraz wyniki pomiarów deformacji nadwozia są przedstawione w [6]. Rozmiar deformacji oceniano na podstawie wymiarów geometrycznych, poprzez pomiar w kilku punktach patrz rysunek 1. Średnią głębokość deformacji (odkształcenia) obliczano według wzoru: i n 1 C1 Cn Cśr = + = Ci + /( n 1) (3) i= gdzie: C i głębokość deformacji w i-tym punkcie pomiarowym, n liczba punktów pomiarowych (w pomiarach n=5 lub 6) Rys. 1. Schemat ilustrujący parametry określające rozmiar deformacji nadwozia W opracowaniu przyjęto, że jedynym źródłem niepewności jest pomiar wielkości geometrycznych opisujących odkształcenie. Do wyznaczenia niepewności zastosowano metodę różniczki zupełnej w ogólnej postaci: Δy = n j= 1 y x j Δx j (4) gdzie: Δy niepewność poszukiwanej wielkości (ΔEES), Δx i niepewność znanych parametrów x i (C i ), y/ x i - wartość współczynnika wrażliwości pierwszego rzędu y względem x i dla nominalnej wartości x i Obliczenia przeprowadzono przykładowo dla 8 pojazdów uczestniczących w zderzeniach czołowych patrz tabela 1. W tabeli przedstawiono wyniki pomiarów rozmiaru deformacji. Pomiarów dokonano za pomocą dalmierza laserowego. Przyjęto niepewność pomiaru wielkości geometrycznych (Δx i ) równą 0,0m. W tabeli 3 zawarto wartości pozostałych parametrów niezbędnych do dalszych obliczeń. Wartości tych parametrów (k *, b 0, b 1, A, B) przyjęto na podstawie zaleceń zawartych w literaturze [1, ], stosownie do typu pojazdu i rodzaju zderzenia. 3

Tabela 1. Ilustracje odkształceń pojazdów uczestniczących w zderzeniu czołowym Citroen Berlingo Mercedes Benz kl.c Opel Combo Opel Vectra Skoda Octavia Suzuki Splash Toyota Corolla VW Golf IV Tabela. Parametry geometryczne ilustrujące rozmiar deformacji rozpatrywanych pojazdów Citroen Mercedes Benz parametr Berlingo klasy C Opel Combo Opel Vectra w d [m] 1,40 ± 0,0 1,35 ± 0,0 1,00 ± 0,0 0,80 ± 0,0 h d [m] 0,83 ± 0,0 0,89 ± 0,0 0,93 ± 0,0 0,78 ± 0,0 w ci [m] 0,8 ± 0,0 0,7 ± 0,0 0,37 ± 0,0 0,0 ± 0,0 C 1 [m] 0,43 ± 0,0 0,8 ± 0,0 0,65 ± 0,0 0,19 ± 0,0 C [m] 0,37 ± 0,0 0,4 ± 0,0 0,5 ± 0,0 0,3 ± 0,0 C 3 [m] 0,6 ± 0,0 0,6 ± 0,0 0,46 ± 0,0 0,17 ± 0,0 C 4 [m] 0,9 ± 0,0 0,34 ± 0,0 0,8 ± 0,0 0,13 ± 0,0 C 5 [m] 0,4 ± 0,0 0,35 ± 0,0 0,06 ± 0,0 0,10 ± 0,0 C 6 [m] 0,16 ± 0,0 0,34 ± 0,0 - - parametr Skoda Octavia Suzuki Splash Toyota Corolla VW Golf IV w d [m] 1,40 ± 0,0 1,50 ± 0,0 1,50 ± 0,0 1,40 ± 0,0 h d [m] 1,05 ± 0,0 0,76 ± 0,0 0,8 ± 0,0 0,87 ± 0,0 w ci [m] 0,8 ± 0,0 0,30 ± 0,0 0,30 ± 0,0 0,8 ± 0,0 C 1 [m] 0,31 ± 0,0 0,19 ± 0,0 0,36 ± 0,0 0,36 ± 0,0 C [m] 0,6 ± 0,0 0,17 ± 0,0 0,19 ± 0,0 0,31 ± 0,0 C 3 [m] 0,4 ± 0,0 0,0 ± 0,0 0,16 ± 0,0 0,8 ± 0,0 C 4 [m] 0,09 ± 0,0 0,4 ± 0,0 0,15 ± 0,0 0,30 ± 0,0 C 5 [m] 0,05 ± 0,0 0,13 ± 0,0 0,6 ± 0,0 0,31 ± 0,0 C 6 [m] 0 ± 0,0 0,14 ± 0,0 0,0 ± 0,0 0,7 ± 0,0 4

Tabela 3. Przyjęte wartości parametrów dla rozpatrywanych pojazdów Citroen Berlingo Mercedes Benz klasy C Opel Combo Opel Vectra parametr m [kg] 15 1450 190 170 k * [(N/m)/m ] 17 10 5 7,65 10 5 17 10 5 11 10 5 b 0 [m/s] 1,34 3,35 1,34 3,35 b 1 [(m/s)/m] 3,76 15,84 3,76 15,84 A [N/m] 55 500 55 500 55500 55500 B [N/m ] 390 000 390 000 390 000 390 000 parametr Skoda Octavia Suzuki Splash Toyota Corolla VW Golf IV m [kg] 175 1075 1140 1185 k * [(N/m)/m ] 0 10 5 0 10 5 17 10 5 17 10 5 b 0 [m/s] 3,35 1,34 1,34 1,34 b 1 [(m/s)/m] 15,84 3,76 3,76 3,76 A [N/m] 45 400 5 900 45 400 45 400 B [N/m ] 300 000 30 000 300 000 300 000 3. Wyniki obliczeń Wyniki obliczeń w postaci wartości nominalnych uzyskanych prędkości EES oraz niepewność jej oszacowania w formie bezwzględnej i względnej przedstawiono na rysunku. 4. Wnioski Uzyskane wartości nominalne EES są zazwyczaj najwyższe w przypadku metody uproszczonej, zaś dla pozostałych metod osiągają zbliżoną wartość. Największe niepewności, na poziomie około 0%, uzyskiwane są dla metody stosowanej w programie PC-CRASH, nieco mniejsze 9-14% w przypadku metody uproszczonej. Najmniejsze niepewności, od do 4% w każdym z rozpatrywanych przypadków, osiągnięto stosując metodę CRASH3. Uogólniając, należy odnotować duży wpływ wybranej metody wyznaczania EES na obliczoną niepewność jej oszacowania. Jakościowo, jej wartość może różnić się nawet kilkakrotnie, przy zbliżonej wartości samej EES. Literatura 1. Wierciński J., Reza A. (red.): Wypadki drogowe. Vademecum biegłego sądowego. Wydanie, Wydawnictwo IES, Kraków 011.. Prochowski L., Unarski J., Wach W., Wicher J.: Pojazdy samochodowe. Podstawy rekonstrukcji wypadków drogowych, Wydawnictwo WKŁ, Warszawa 008. 3. Unarski J., Zębala J.: Zbiór podstawowych wzorów i równań stosowanych w analizie wypadków drogowych. Wydanie, Wydawnictwo IES, Kraków 01. 5

6 Rys.. Niepewność w ocenie prędkości EES w zależności od metody oceny pracy deformacji podczas zderzenia: a) wartości nominalne EES, b) niepewność bezwzględna w ocenie EES, c) niepewność względna w ocenie EES 4. Wach W.: PC-Crash. Program do symulacji wypadków drogowych. Poradnik użytkownika. Wydawnictwo IES, Kraków 001. 5. Wach W.: Symulacja wypadków drogowych w programie PC-Crash. Wydawnictwo IES, Kraków 009. 6. Sztwiertnia K.: Niepewność oszacowania prędkości przedzderzeniowej pojazdu na podstawie jego deformacji. Magisterska praca dyplomowa pod kier. dr inż. Marka Guzka, Wydział Transportu Politechniki Warszawskiej, Warszawa 013.