MANGO: WSPANIAŁOŚĆ TROPIKÓW Autorka: Angela Coate-Hermes Copyright 2009 RawPeople.com All rights reserved Tłumaczył: Aleksander Kwiatkowski Mango należy do rodziny Nanerczowatych (Anacardiaceae), jest spokrewnione z nerkowcem (nanerczem) i pistacjami. Mango to jeden z najbardziej znanych owoc ów tropikalnych na świecie, spożywane coraz częściej, nawet częściej niż jabłka. Obecnie istnieje ponad 1000 odmian mango. Wielkość owoców, u jednych odmian, może dochodzić zaledwie do wielkości śliwek, ale u innych może dochodzić do wagi 2 kg! Najbardziej znane, powszechne na rynku odmiany mango, mają zazwyczaj wielkość i kształt, podobny do awokado. Jedna z odmian mango, o nazwie Manila mango, jest troszkę mniejsza i w kształcie przypomina gruszkę. Właśnie odmiana Manila staje się coraz popularniejsza, na rynku Stanów Zjednoczonych. Historia mango Istnieje legenda, sugerująca, że Budda, w różnych miejscach, na życzenie, otrzymywał cały 1 / 5
sad drzew mangowych. To powiązanie pomiędzy mango a Buddą, doprowadziło do tego, że drzewo mangowe uznano za drzewo, pod którym mają się spełniać życzenia. W Indiach, mango jest postrzegane jako symbol miłości. To może być wynik legendy o wiecznej miłości, z którą powiązane jest drzewo mangowe, opis tej legendy znajduje się w najstarszych pismach napisanych Sanskrytem. Według tej legendy, wielki król, poślubił Surya Bai, piękną córkę Słońca. Surya Bai miała się zmienić w złocisty kwiat lotosu, aby uniknąć prześladowania ze strony czarnoksiężników. Król zakochał się w tym pięknym kwiecie, kwiecie w jaki zamieniła się jego żona, ale czarnoksiężnicy, spalili ten kwiat na popiół. Król miał złamane serce, płakał tak długo, aż drzewo mangowe wyrosło w miejscu gdzie spadły łzy, po tym, jego żona wyłoniła się ze złocistego owocu mango, który upadł z tego drzewa na ziemię. Dzikie mango jest rodzimym gatunkiem podgórza Himalajów. Jakkolwiek, owoc dzikiego mango, jest włóknisty i mały, ma niezbyt przyjemny smak, zalatujący terpentyną. Nie przypomina zbytnio, uprawianych odmian mango, jakie się obecnie spożywa. Uprawa mango zaczęła się w prowincji Mogul, w Indiach. W tej prowincji, mango nadal uważane jest za drzewo święte, posiadające właściwości afrodyzjaku. W szesnastym wieku, wprowadzono specjalną technikę, włącznie ze szczepieniem drzew, która pozwoliła na wegetatywne rozmnażanie drzew mango. Tej szczególnej techniki, nadal używa się w nowoczesnej uprawie mango. Powodem jest prosty: większość mango, nie ma znaczenia, odmiany dzikie lub uprawiane, rozmnażane z nasion, powraca, z wyglądu i smaku, do dzikich przodków. Mango było rozwożone po całym świecie, przez podróżników, aż w końcu w dziewiętnastym wieku, dotarło do Ameryki Płn. Pierwsze plantacje drzew mangowych powstały na wybrzeżu wschodnim, na Florydzie, począwszy od 1825 roku. W 1889 roku, ministerstwo rolnictwa Stanów Zjednoczonych, wprowadziło nową odmianę, rozmnażaną również poprzez szczepienia, odmianę pochodzącą z Indii, nazywała się Mulgoa lub Mulgoba. Większość 2 / 5
dzisiejszych odmian mango, jakie są na rynku amerykańskim, wywodzi się właśnie od tej odmiany. Wartości odżywcze mango Mango jest doskonałym źródłem karotenów, które są prekursorami witaminy A. Dla przykładu, jedna 1 szklanka surowych kawałków mango, dostarcza 184% dziennego zapotrzebowania w witaminę A, dla człowieka! Mango dostarcza również, sporej ilości witaminy C, minerałów, zwłaszcza miedzi. Mango jest bardzo dobry źródłem witamin z grupy B, witaminy E, magnezu i potasu. Surowe mango zawiera 80% wody oraz jest doskonałym źródłem błonnika. Korzyści zdrowotne z owocu mango Mango jest bogatym źródłem przeciwutleniaczy, karotenoidów i innych fitozwiązków. Owoce ten zawiera luteinę i zeaksantynę. Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Dietetyków, te związki mogą być pomocne w zapobieganiu powstawania katarakt i innych problemów z oczami. Owoc mango zawiera również wiele enzymów, enzymów które wspomagają trawienie. Niedojrzały owoc mango jest również używane do zmiękczania mięsa, w wielu krajach tropikalnych, w których rośnie, ponieważ zawiera sporo enzymów proteolitycznych, pomagających trawić białko. Owoc mango zawiera sporo żelaza, z tego powodu, w Indiach stosowano mango w celu regeneracji krwi, szczególnie dla kobiet w ciąży lub w okresie menstruacji. Ponadto, owoc mango może być spożywany przez osoby chore na cukrzycę, ponieważ ma niski indeks glikemiczny, w porównaniu do innych rodzajów owoców tropikalnych. 3 / 5
Selekcja i przechowywanie Owoce mango są w sezonie, od czerwca do lipca, chociaż zazwyczaj są dostępne w sklepach owocowo-warzywnych, już w kwietniu. Te wczesne owoce mango, pochodzą z innych rejonów, z Meksyku, Karaibów, Haiti i Ameryki Płd. W Stanach Zjednoczonych mango uprawiane jest na Florydzie i Hawajach. Jeżeli to tylko możliwe, najlepiej kupować mango rosnące na Florydzie lub Hawajach, ponieważ produkty zagraniczne, jakie trafiają na rynek amerykański, są najczęściej napromieniowywane lub opryskiwane chemikaliami, które są zabronione w uprawie w Stanach Zjednoczonych. Wielkość owocu mango uzależniona jest od odmiany i nie ma to nic wspólnego, z dojrzałością owoców i ogólną jakością. Jakkolwiek, większe owoce mango, zawierają proporcjonalnie więcej miąższu w stosunku do pestki nasiennej. Dojrzałe mango, powinno podczas dotyku, stawiać lekki opór, a przy łodyżce powinien wydzielać się słodkawy, tropikalny aromat. Kolor skórki może przechodzić z żółtego aż do czerwonego lub z lekkim odcieniem koloru różowego. Czarne małe plamki, mogą wskazywać na stan przejrzały lub stan rozkładu pod skórką. Należy unikać owoców mango, które są pomarszczone lub tracą skórkę. Lekko niedojrzałe owoce mango, po pewnym czasie dojrzeją. Aby przyśpieszyć proces dojrzewania, należy owoc mango włożyć do papierowej torebki, wraz z jabłkami lub/i bananami. To jest znacznie lepsze, m in. naturalny etylen, wydzielany przez te owoce, związki przyśpieszający okres dojrzewania wielu owoców. Dojrzałe owoce mango powinno być przechowywane w lodówce i spożyte w ciągu 2-3 dni. // Teksty źródłowe: ADA's public relations team. "Healthy Eating for Healthy Eyes." Daily Tips. 25 July 2005. American Dietetic Association. 1 May 2009. Kitchen, Leanne. The Produce Bible. New York: Stewart, Tabori & Chang, 2007. Murray, Michael and Joseph Pizzorno. The Encyclopedia of healing Foods. New York: Atria Books, 2005. 4 / 5
5 / 5