Uzyskanie światowej certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności W dzisiejszych czasach konsumenci, sieci handlowe i producenci żywności zwracają coraz większą uwagę na zagadnienia bezpieczeństwa i jakości produktów spożywczych. Doroczna branżowa ankieta prowadzona przez The Consumer Goods Forum pokazała, że bezpieczeństwo żywności i pozostałych wyrobów stanowi priorytet dla producentów i sprzedawców detalicznych. Spis treści 1 Wprowadzenie 2 2 Certyfikacja: nadzór, obowiązki i korzyści 3 2.1 Zalety certyfikacji 3 2.2 Organizacja Global Food Safety Initiative (GFSI) 3 3 Wybór normy 4 4 Normy akceptowane przez GFSI 4 4.1 Globalny standard BRC dotyczący bezpieczeństwa żywności (BRC Global Standard For Food Safety) 5 4.2 IFS Food Międzynarodowy Standard Żywności IFS 5 4.3 SQF 2000 5 4.4 FSSC 22000 5 5 Porównanie norm 6 6 Przykładowa procedura audytowa 8 7 Prognozy 9 7.1 Nowe chińskie przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności 9 7.2 Amerykańska ustawa o modernizacji systemu kontroli bezpieczeństwa żywności (FSMA) 9 8 Podsumowanie 10 9 Materiały dodatkowe 10 Uwagi 11 Więcej informacji 12
Uzyskanie światowej certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności 1 Wprowadzenie Sprzedawcy detaliczni i producenci zwracają uwagę na bezpieczeństwo, ale i na ekonomiczne podejście i popyt ze strony konsumentów, bezpośrednio przekładające się na dochodowość. Na konkurencyjnym światowym rynku, na którym poruszanie się dodatkowo utrudniły wprowadzone niedawno m.in. przez Stany Zjednoczone i Chiny ustawy mające na celu wzmocnienie zaufania klientów, producenci na wszystkich etapach łańcuchów dostaw starają się maksymalizować marże, a jednocześnie szukają nowych strategii pozwalających utrzymać udział w rynku. Poza zagadnieniami ogólnego bezpieczeństwa żywności wzrasta rola innych tematów, takich jak zdrowotne aspekty żywności, jej naturalne/organiczne pochodzenie czy dobrostan zwierząt. Odpowiednie reagowanie na te wyzwania w połączeniu z gwarancją bezpieczeństwa i jakości oferowanych wyrobów potwierdzoną powszechnie uznawanymi międzynarodowymi certyfikatami to jeden ze sposobów, w jaki producenci starają się sprostać konkurencyjności globalnym rynku. Liczy się jednak nie tylko specjalizacja. Dzięki upowszechnianiu się międzynarodowych standardów dotyczących żywności sprzedawcy i producenci są obecnie w stanie preferować certyfikowanych dostawców i poddostawców. Dlatego też podejmuje się starania w celu zharmonizowania norm i pozostawienia producentom swobody wyboru w zakresie programu certyfikacyjnego. Głównym organizatorem tych działań jest Global Food Safety Initiative (GFSI) fundacja non profit zrzeszająca sieci detaliczne i producentów. W tym dokumencie przedstawiono w zarysie cztery najczęściej stosowane systemy norm. Zamieszczono również ich krótkie porównanie z uwzględnieniem najważniejszych zagadnień, które producenci powinni brać pod uwagę przy wyborze programu. Na koniec omówiono tematy poruszane w dyskusjach o bezpieczeństwie i jakości żywności na całym świecie, takie jak konieczność aktywniejszego udziału producentów i dostawców w procesach certyfikacyjnych w celu poprawy perspektyw dochodowości. 2
2 Certyfikacja: nadzór, obowiązki i korzyści W najbardziej uproszczony sposób certyfikację można opisać jako proces, za którego pomocą jednostka certyfikująca potwierdza zgodność wybranego produktu lub procesu z odnośną normą. Normy mogą być wyznaczane przez sektor publiczny (instytucje rządowe) lub prywatny (stowarzyszenia detalistów/branżowe). 2.1 Zalety certyfikacji Oprócz istniejących ogólnych norm jakościowych, takich jak ISO 9001, oraz systemów jakości, takich jak GMP czy HACCP, wśród producentów i sprzedawców żywności upowszechnia się zwyczaj certyfikowania na zgodność z normą dotyczącą żywności i uznaną przez organizację GFSI. Najważniejsze korzyści: większe zaufanie konsumentów, poprawa wizerunku marki, wprowadzenie jednolitego miernika procesów/jakości, obniżenie kosztów dzięki uniknięciu konieczności awaryjnego reagowania po sprzedaży niezgodnych produktów. 2.2 Organizacja Global Food Safety Initiative (GFSI) Organizacja GFSI została założona w 2000 r. jako fundacja non profit na wniosek prezesów ok. 30 międzynarodowych detalistów. Obecnie zarządza nią organizacja Consumer Goods Forum. Fundację powołano w reakcji na szereg kryzysów w obszarze bezpieczeństwa żywności, w tym epidemii BSE. Celem było zwiększenie zaufania do żywności wśród konsumentów na całym świecie. GFSI porównuje istniejące standardy dotyczące produktów spożywczych z kryteriami bezpieczeństwa żywności w celu ujednolicenia wszystkich systemów certyfikacji i wyeliminowania konieczności stosowania osobnych audytów dla każdego certyfikatu. W sugerowanym modelu wdrażania norm GFSI zajmuje miejsce tuż nad specjalistycznymi firmami zewnętrznymi/jednostkami akredytacyjnymi, co pokazano na poniższym schemacie. Najważniejsze elementy i dalsze wymagania można znaleźć w wytycznych GFSI (łącze do dokumentu znajduje się na końcu publikacji). Międzynarodowe Forum Akredytacyjne (IAF) Forum konsumentów Jednostki akredytujące GFSI Jednostki certyfikujące SGS, QMI SAI Global... Standardy uznawane przez GFSI BRC, SQF, IFS, FSSC 22000... Producent/dostawca 3
Uzyskanie światowej certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności 3 Wybór normy GFSI prowadzi nieustanne prace mające na celu potwierdzenie rzetelności i jakości wszystkich programów certyfikacyjnych. Docelowo planowane jest wprowadzenie zasady powszechnego uznawania wszystkich zatwierdzonych norm. Praktyka pokazuje jednak, że sprzedawcy, producenci, a nawet całe segmenty rynku, mają różne preferencje w zakresie certyfikacji. Dlatego przed podjęciem decyzji o wyborze programu producenci powinni skonsultować się z docelowymi klientami i poznać ich preferencje. Mając świadomość istnienia takich preferencji, niektóre jednostki certyfikujące oferują audyty zintegrowane (np. BRC i FSSC 22000). 4 Normy akceptowane przez GFSI Na początku 2012 r. organizacja GFSI uznawała wymienione poniżej standardy produkcyjne. Programy zapisane pogrubioną czcionką są najczęściej stosowane i akceptowane na całym świecie. BRC Global Standard For Food Safety (Globalny standard BRC dotyczący bezpieczeństwa żywności) Canada GAP FSSC 22000 Global Aquaculture Alliance (Światowy Związek Akwakultury) Global GAP Global Red Meat Standard (GRMS, Międzynarodowy Standard Mięsa Czerwonego) IFS (International Food Standard Międzynarodowy Standard Żywności) Primus GFS SQF Poniżej omówiono najczęściej stosowane standardy bezpieczeństwa i jakości żywności akceptowane przez GFSI. Uszeregowano je według stopnia upowszechnienia. 4
4.1 BRC Global Standard For Food Safety (Globalny standard BRC dotyczący bezpieczeństwa żywności) Normy BRC, opracowane pierwotnie na potrzeby członków British Retail Consortium (BRC, Brytyjskie Konsorcjum Detalistów), zyskały popularność na całym świecie. Są one uznawane przez coraz większą liczbę sieci handlowych i markowych producentów w Unii Europejskiej, Ameryce Północnej i innych regionach świata. Normy BRC obejmują cztery grupy odpowiadające różnym segmentom łańcucha dostaw: BRC Global Food Standard (bezpieczeństwo żywności), BRC Storage and Distribution (magazynowanie i dystrybucja), BRC IOP for Food Packaging (pakowanie żywności) oraz BRC Consumer Products (towary konsumpcyjne). Międzynarodową normę BRC w zakresie bezpieczeństwa żywności po raz pierwszy przedstawiono w 1998 r. Obecnie jest stosowana w prawie 14 tys. placówek w ponad 100 krajach. Opracowano ją w celu zdefiniowania kryteriów bezpieczeństwa, jakości i bieżącej działalności dla producentów żywności chcących skutecznie przestrzegać przepisów i chronić konsumentów. W 2000 r. był to pierwszy standard zaakceptowany przez organizację GFSI. 4.2 IFS for Food Międzynarodowy Standard Żywności IFS Organizacja IFS (International Featured Standard) została założona w 2002 r. przez stowarzyszenie niemieckich sieci detalicznych. W 2011 r. reprezentowała ona ponad 190 sprzedawców, w tym ponad 12 tys. dostawców z certyfikatem IFS w 90 krajach. Norma przewiduje cały szereg czynności kontrolnych w zakresie bezpieczeństwa i jakości dla przedsiębiorstw zajmujących się przetwarzaniem żywności. Certyfikaty mogą być przyznawane w odniesieniu do różnych aspektów przetwórstwa, z wyjątkiem pierwotnej produkcji rolniczej. Normy IFS obejmują pięć grup: IFS Food (żywność), IFS Broker (pośrednictwo), IFS Logistics (logistyka), IFS Cash & Carry/Wholesale (sprzedaż hurtowa) oraz IFS HPC. 4.3 SQF 2000 Norma SQF (Safe Quality Food Bezpieczna Żywność Wysokiej Jakości) 2000 to połowa dwuczęściowego programu certyfikacyjnego obejmującego wytwarzanie i dystrybucję, natomiast norma SQF 1000 odnosi się do produkcji pierwotnej. Powstała w Australii Zachodniej, a obecnie jej dysponentem jest amerykański Instytut Marketingu Żywności (FMI, Food Marketing Institute). Opracowano ją pod kątem potrzeb nabywców i dostawców na całym świecie. Certyfikat uzyskany w ramach tej normy potwierdza, że system kontroli bezpieczeństwa i jakości żywności dostawcy jest zgodny z krajowymi i międzynarodowymi przepisami w zakresie bezpieczeństwa produktów spożywczych. SQF to jedyna zlokalizowana poza Europą międzynarodowa jednostka wydająca certyfikaty bezpieczeństwa żywności. Z jej usług skorzystało ponad pięć tysięcy przedsiębiorstw. 4.4 FSSC 22000 Ten standard stanowi połączenie normy ISO 22000, dotyczącej zarządzania bezpieczeństwem żywności, oraz normy PAS (Publicly Available Specification publicznie dostępna specyfikacja) 220, która koncentruje się na programach przygotowawczych do certyfikacji. Został on uznany przez organizację GFSI w 2010 r. Obecnie stosuje go 400 różnych podmiotów. Są wśród nich przedsiębiorstwa państwowe i prywatne wytwarzające m.in. świeże produkty zwierzęce i roślinne, produkty o dłuższym terminie przydatności do spożycia, półprodukty i dodatki do żywności. Aby uzyskać certyfikat uznany przez GFSI, producenci posiadający certyfikat zgodności z normą ISO 22000 muszą tylko poddać się kontroli w zakresie zgodności z normą PAS 220 i wszelkimi dodatkowymi wymogami. O ile może to być najłatwiejsza ścieżka certyfikacji dla przedsiębiorstw już spełniających wymagania normy ISO 22000, wielu klientów jeszcze nie zna lub nie akceptuje tego programu. Pozostałe normy przeważnie odnoszą się do konkretnych segmentów (czerwone mięso, uprawy hydroponiczne). Z drugiej strony wiele szczegółowych zagadnień dotyczących bezpieczeństwa żywności w tych segmentach uwzględniono w jednym głównym programie certyfikacyjnym lub w większej ich liczbie. 5
Uzyskanie światowej certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności 5 Porównanie norm Wszystkie normy uznane przez GFSI, dotyczące zarówno produkcji pierwotnej, jak i wtórnej, muszą spełniać wymagania certyfikacji w trzech podstawowych obszarach: Przedsiębiorstwa muszą dowieść, że dysponują systemami zarządzania bezpieczeństwem żywności. Przedsiębiorstwa muszą dowieść stosowania dobrych praktyk produkcyjnych, dystrybucyjnych i/lub rolniczych. Przedsiębiorstwa muszą dowieść przeprowadzenia analizy źródeł zagrożeń i zidentyfikowania krytycznych punktów kontrolnych zgodnie z zasadami HACCP. Programy różnią się między sobą pod względem zakresu i struktury. W poniższej tabeli przedstawiono główne różnice między najczęściej stosowanymi normami. Temat BRC IFS SQF FSSC 22000 Wymagania systemu Jakość i bezpieczeństwo żywności Jakość i bezpieczeństwo żywności Poziom 2: bezpieczeństwo Bezpieczeństwo żywności żywności Poziom 3: obejmuje kontrolę jakości (należy dokonać analizy bezpieczeństwa żywności i wyznaczyć krytyczne punkty kontroli jakości) Opracowanie i wdrożenie systemu Sprawozdawczość/ zarządzanie danymi Proces certyfikacji Wymogi normatywne Wymogi normatywne Niektóre wymogi są normatywne i wymagają zatrudnienia specjalisty ds. jakości i bezpieczeństwa żywności (na pełny etat) Przez jednostkę certyfikującą i właściciela normy Brak etapu 1, firma przechodzi od razu do audytu certyfikacyjnego w miejscu instalacji Przez jednostkę certyfikującą i właściciela normy Brak etapu 1, firma może łatwo od razu przejść do audytu certyfikacyjnego w miejscu instalacji Przed rozpoczęciem procesu certyfikacji przedsiębiorstwo musi zarejestrować się w systemie Quickfire Etap 1 w miejscu instalacji lub poza nim; etap 2 w miejscu instalacji; poważne niezgodności zauważone na etapie 1 muszą zostać wyeliminowane przed audytem etapu 2 Zdefiniowanie ramowych wymagań określających sposób przestrzegania przepisów i prezentacji posiadanego systemu bezpieczeństwa żywności Przez jednostkę certyfikującą i właściciela normy Etap 1 w miejscu instalacji; etap 2 w miejscu instalacji; problemy krytyczne zauważone na etapie 1 muszą zostać rozwiązane podczas audytu w ramach etapu 2 6
właściwości produktu, miejsce firmy w łańcuchu dostaw, istniejące systemy zarządzania, dotychczasowe doświadczenia w dziedzinie przestrzegania przepisów w firmie, preferencje konsumentów/innych podmiotów w branży. Jak wspomniano wcześniej, pewna norma może być łatwiejsza do wprowadzenia od innych, jednak może nie oferować oczekiwanych korzyści ze względu na brak akceptacji przez konkretną grupę klientów przedsiębiorstwa. Temat BRC IFS SQF FSSC 22000 Okres ważności certyfikatu Certyfikat ważny przez 1 rok; recertyfikacja klasy C w ciągu 6 miesięcy Certyfikat ważny przez 1 rok Certyfikat ważny przez 1 rok; recertyfikacja klasy C w ciągu 6 miesięcy Certyfikat ważny przez 3 lata Zintegrowany audyt Recertyfikacja zależy od wyników audytu (recertyfikację klasy C należy przeprowadzić w ciągu 6 miesięcy; jej wynik wpłynie na przedział czasu do kolejnej recertyfikacji lub warunki zintegrowanego audytu) Nie można łączyć z systemem zarządzania ISO, można łączyć z programami certyfikacji produktów Inna struktura systemu zarządzania, jednak istnieje możliwość przeprowadzenia zintegrowanego audytu będą potrzebne osobne raporty, ponieważ sprawozdania w zakresie jakości i bezpieczeństwa żywności przekazywane są do bazy danych Taka sama struktura systemu zarządzania jak w normie ISO, dzięki czemu możliwe jest łatwe połączenie z innymi systemami zarządzania Wizyta recertyfikacyjna/ kontrolna Taki sam audyt jak przy wizycie certyfikacyjnej Taki sam audyt jak przy wizycie certyfikacyjnej Taki sam audyt jak podczas etapu 2 w miejscu instalacji Audyt kontrolny wymaga poświęcenia mniej czasu w miejscu instalacji niż audyty pierwszy i recertyfikacyjny Znak certyfikacyjny Nie może być widoczny na produkcie Nie może być widoczny na produkcie Certyfikacja na poziomie 3 możliwość umieszczenia znaku na produkcie Nie może być widoczny na produkcie Źródło: Comparing Global Food Safety Initiative (GFSI) Recognised Standards, SGS, 2011 r. Przy porównywaniu norm trzeba uwzględnić wiele aspektów. Producenci powinni zwrócić uwagę na następujące czynniki: 7
Uzyskanie światowej certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności 6 Przykładowa procedura audytowa Na poniższym schemacie przedstawiono standardową procedurę uzyskiwania certyfikatu FSSC 22000. Procedury uzyskiwania innych certyfikatów mogą się nieco różnić, jednak podstawowe założenia prowadzenia audytów są takie same. Cały proces może być bardzo żmudny. Na szczęście można skorzystać ze wsparcia specjalistów działających przy jednostkach certyfikujących i organizacjach branżowych. Zrealizowano korekty i działania naprawcze po pierwszym audycie Działania naprawcze nieukończone lub niezadowalające Świadectwo nie jest wydawane Pobranie kopii z opisem wymogów programu ze strony www.fssc22000.com Wypełnienie formularza samooceny w celu stwierdzenia zakresu zgodności z wymogami określonymi rozdziale 3 części 1 dokumentacji programu Wybór zatwierdzonej jednostki certyfikującej Pierwszy audyt, etap 1 Ocena dokumentacji, zakresu i systemu FSMS* oraz jego gotowości do etapu 2 Pierwszy audyt, etap 2 Ocena wdrożenia i efektywności działania systemu FSMS* Spotkanie kończące i podsumowanie niezgodności Korekty i dowody działań naprawczych zweryfikowane przez jednostkę certyfikującą na podstawie otrzymanych dokumentów lub podczas ponownej wizyty. Udokumentowanie pomyślnej finalizacji Wykonany niezależny przegląd atestacyjny Nie zgłoszono niezgodności Decyzja o przyznaniu certyfikatu podjęta przez jednostkę certyfikującą Bieżące audyty nadzorujące *System zarządzania bezpieczeństwem żywności 8
7 Prognozy Na świecie istnieje tendencja do wprowadzania coraz bardziej restrykcyjnych przepisów w dziedzinie bezpieczeństwa i jakości żywności. Pojawiają się nowe aspekty bezpieczeństwa i jakości żywności, dotyczące np. organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO), nanotechnologii czy intensyfikacji międzynarodowego handlu żywnością i jej pozyskiwania. Najprawdopodobniej wzmocnią one bieżącą tendencję. Zdaniem Roberta J. Parrisha, wiceprezesa ds. międzynarodowego rynku żywności w firmie SGS Consumer Testing Services, w najbliższych latach w sferze bezpieczeństwa żywności pogłębią się następujące trendy: dalsza rozbudowa systemów kontroli bezpieczeństwa żywności w samych przedsiębiorstwach podyktowana potrzebą ochrony marki; ściślejsza kontrola łańcucha dostaw żywności; programy identyfikowalności i zintegrowanego zarządzania staną się kluczowym a być może także obowiązkowym elementem procesu wytwarzania żywności. Efektem tych trendów i towarzyszących im zmian w międzynarodowych i krajowych przepisach będą regularne nowelizacje norm i procesów certyfikacyjnych. Poniżej wymieniono przykłady nowych przepisów dotyczących procesów certyfikacyjnych. 7.1 Nowe chińskie przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności W lutym 2009 r., po pięciu latach konsultacji i analiz, stały komitet chińskiego parlamentu przegłosował ustawę o bezpieczeństwie żywności dla obywateli Chińskiej Republiki Ludowej. Ustawa ta weszła w życie 1 czerwca 2009 r. Poza tą ustawą w Chinach funkcjonuje ponad trzy tysiące przepisów i norm dotyczących bezpieczeństwa żywności. Zostały one opublikowane m.in. przez Ministerstwo Rolnictwa, Ministerstwo Zdrowia oraz Zarząd Generalny ds. Kontroli Jakości, Inspekcji i Kwarantanny. Obecny chiński system bezpieczeństwa żywności obejmuje przynajmniej pięć departamentów, w tym departamenty zdrowia, rolnictwa, kontroli jakości, przemysłu i handlu oraz kontroli żywności i leków. Odpowiadają one za różne aspekty bezpieczeństwa żywności. Departament kontroli jakości na przykład monitoruje sektor produkcji żywności, kiedy jednak produkty spożywcze opuszczają fabryki i są kierowane do sprzedaży, ich monitorowaniem zajmuje się już departament przemysłu i handlu. 7.2 Amerykańska ustawa o modernizacji systemu kontroli bezpieczeństwa żywności (FSMA) Amerykańska ustawa o modernizacji systemu kontroli bezpieczeństwa żywności została podpisana przez prezydenta Baracka Obamę w styczniu 2011 r. Przenosi ona punkt ciężkości działań odnośnych władz z reagowania na przypadki zanieczyszczeń na zapobieganie im. Wdrażanie nowych przepisów wciąż trwa i obejmuje następujące aspekty: rozbudowane mechanizmy zapobiegania, częstsze obowiązkowe kontrole Agencji ds. Żywności i Leków (FDA), większa odpowiedzialność importerów. Zasadniczo nowa ustawa chińska i ustawa FSMA: wzmacniają uprawnienia w zakresie monitorowania/nadzoru, wprowadzają bardziej restrykcyjne normy bezpieczeństwa, nakładają obowiązek wycofywania z rynku produktów o nieodpowiedniej jakości, wprowadzają dotkliwe kary dla podmiotów nieprzestrzegających przepisów. 9
Uzyskanie światowej certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności Mając na uwadze te rygorystyczne wymagania oraz wiedząc, że organy nadzorcze na całym świecie pracują nad kompleksowym i powszechnie uznawanym systemem certyfikacji, coraz więcej producentów i dostawców stara się uzyskać stosowne świadectwa. W ten sposób chcą oni przygotować się na zmiany ustawodawcze i zapewnić sobie długoterminową rentowność. 8 Podsumowanie Konsumenci i rządy na całym świecie coraz bardziej niepokoją się niskim poziomem bezpieczeństwa żywności. Najnowsze przypadki masowych zatruć (epidemia bakterii EHEC z czerwca 2011 r.) są intensywnie nagłaśniane przez media elektroniczne. Skutkiem jest wyraźny spadek dochodów producentów, a może nawet całej branży. Uzyskanie certyfikatu akceptowanego przez GFSI, np. IFS, SQF, FSSC 22000 czy BRC, potwierdza zaangażowanie firmy w zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa wyrobów. O ile wszystkie programy certyfikacyjne łączy podobna tematyka jakości produktów spożywczych, bardzo duże znaczenie ma wybór programu właściwego dla reprezentowanej branży, potrzeb i preferencji konsumentów. Jednocześnie zaś organizacja GFSI wciąż pracuje nad harmonizacją różnych inicjatyw i wprowadzeniem modelu powszechnego uznawania certyfikatów. Znajomość i wdrażanie wymagań według jednej z tych norm tworzy doskonałe środowisko do ciągłego doskonalenia jakości procesów produkcyjnych. Przekłada się to na wzmocnienie wizerunku marki oraz perspektywy przyszłej rentowności na konkurencyjnym globalnym rynku. 9 Materiały dodatkowe, Zgodność z wymaganiami przepisów spełnij normy bezpieczeństwa żywności www.mt.com/food-regulations SGS Ten dokument zawiera fragment opracowania Comparing Global Food Safety Initiative (GFSI) Recognised Standards (Porównanie standardów uznawanych przez GFSI), objętego prawami autorskimi SGS. Ten dokument można pobrać ze strony SGS www.sgs.com/comparing-gfsi-recognized-standards-information-request GLOBAL TRENDS IN FOOD SAFETY (Globalne trendy w dziedzinie bezpieczeństwa żywności), Robert J. Parrish, wiceprezes ds. międzynarodowego rynku żywności w SGS Geneva w dziale usług analiz konsumenckich www.sgs.com/comparing-gfsi-recognized-standards-information-request International Featured Standards (IFS) www.ifs-certification.com British Retail Consortium (BRC, Brytyjskie Konsorcjum Detalistów) www.brcglobalstandards.com Safe Quality Food (SQF) Institute (Instytut Jakości i Bezpieczeństwa Żywności) www.sqfi.com Global Food Safety Initiative (GFSI, Globalna Inicjatywa dot. Bezpieczeństwa Żywności) www.mygfsi.com Consumer Goods Forum (Forum Dóbr Konsumpcyjnych) www.ciesnet.com Food Safety System Certification 22000; FSSC 22000 www.fssc22000.com Amerykańska ustawa o modernizacji systemu kontroli bezpieczeństwa żywności, FSMA www.fda.gov/food/foodsafety/fsma 10
Uwagi 11
Więcej informacji Kontrola produktów Bezpłatne przewodniki Sposób na trafne decyzje Bezpłatne opracowania techniczne Źródło odpowiedzi Bezpłatne seminaria internetowe na żądanie W dogodnym czasie Nasze przydatne i profesjonalne opracowania są poświęcone wykrywaniu metali, ważeniu kontrolnemu oraz kontroli rentgenowskiej i wizyjnej. Ich zadaniem jest pomoc przy doborze właściwego rozwiązania do kontroli wyrobów dla konkretnej linii produkcyjnej. Stanowią one wsparcie podczas wdrażania kompleksowego programu kontroli produktów; zawierają również porady ułatwiające osiągnięcie zgodności z normami i przepisami. Dzięki naszej bibliotece opracowań technicznych klienci mogą poznać odpowiedzi na pytania dotyczące kontroli wyrobów także te, które mogą pojawić się w przyszłości. Nasze seminaria internetowe umożliwiają zdobycie określonych informacji na temat zastosowań i produktów oraz trendów i standardów branżowych, jak też zapoznanie się z przydatnymi prezentacjami informacyjnymi bez nacisku na dokonanie zakupu. Są one dostępne przez całą dobę każdego dnia w tygodniu, dzięki czemu można skorzystać z nich w dogodnym momencie. Zarejestruj się, aby otrzymać BEZPŁATNE egzemplarze: www.mt.com/pi-guides Pobierz BEZPŁATNE egzemplarze: www.mt.com/pi-whitepapers Przejrzyj naszą bibliotekę seminariów internetowych: www.mt.com/pi-ondemand www.mt.com/pi Więcej informacji Mettler-Toledo Sp. z o.o. ul. Poleczki 21 02-822 Warszawa Polska Telefon: +48 22 545 06 80 Faks: +48 22 545 06 88 E-mail: polska@mt.com Zastrzegamy sobie prawo do wprowadzania zmian technicznych. 04/2012 Mettler-Toledo Product Inspection Wydrukowano w Wielkiej Brytanii.