RT nf (2) gdzie G 0 - standardowa zmiana entalpii swobodnej a A, a B - aktywności reagujących substancji. Po zastosowaniu wzoru G = -nfe otrzymamy (3)

Podobne dokumenty
Rozwiązanie niektórych zadań treningowych do I kolokwium sem. zimowy, 2018/19

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Regresja liniowa. (metoda najmniejszych kwadratów, metoda wyrównawcza, metoda Gaussa)

Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych z Miernictwa Elektronicznego

RÓWNOWAGA CHEMICZNA. Reakcje chemiczne: nieodwracalne ( praktycznie nieodwracalne???) reakcje wybuchowe, np. wybuch nitrogliceryny: 2 C H 2


TEORIA WAGNERA UTLENIANIA METALI

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI PRZY POMOCY WAHADŁA TORSYJNEGO

r h SSE EKONOMETRIA - WZORY p pk Opracowała: Joanna Kisielińska 1 Metody doboru zmiennych Metoda Nowaka Metoda Hellwiga Metoda momentów

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać


WYZNACZENIE CZUŁOŚCI GALWANOMETRU ZWIERCIADŁOWEGO


Zakres materiału obowiązujący do egzaminu poprawkowego z matematyki klasa 3 technikum str 1



Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH


Projekt 3 3. APROKSYMACJA FUNKCJI

Szeregi trygonometryczne Fouriera. sin(

Zkaład Elektroanalizy i Elektrochemii Katedra Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Uniwersytet Łódzki ul.tamka 12, Łódź

Metoda prądów obwodowych

PRZEPŁYWY MIĘDZYGAŁĘZIOWE. tablica przepływów międzygałęziowych

Zkaład Elektroanalizy i Elektrochemii Katedra Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Uniwersytet Łódzki ul.tamka 12, Łódź. Dr Paweł Krzyczmonik

WYKŁAD 6. Równowaga chemiczna.

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

2. Funktory TTL cz.2


ω a, ω - prędkości kątowe członów czynnego a i biernego b przy

Od wzorów skróconego mnoŝenia do klasycznych nierówności

Pole (miara Jordana) obszaru płaskiego

Semantyka i Weryfikacja Programów - Laboratorium 2 Działania na ułamkach, krotki i rekordy

135 X X X

I n f o r m a c j e n a t e m a t p o d m i o t u k t ó r e m u z a m a w i a j» c y p o w i e r z y łk p o w i e r z y l i p r o w a d z e p o s t p

Wyznaczanie gęstości ciała stałego

Wykład Indukcja elektromagnetyczna, energia pola magnetycznego

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

ĆWICZENIE ANALIZA SITOWA I PODSTAWY OCENY GRANULOMETRYCZNEJ SUROWCÓW I PRODUKTÓW

Rozkłady prawdopodobieństwa 1

Metody numeryczne. Wykład nr 7. dr hab. Piotr Fronczak

- Wydział Fizyki Zestaw nr 5. Powierzchnie 2-go stopnia


5. Zadania tekstowe.

Iloczyn skalarny

Gdyńskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji jednostka budżetowa

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. best in training PRE TEST

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

PROGRAMOWANIE LINIOWE.


Sformułowanie zagadnienia. c c. Analiza zagadnienia dla przypadku m = 4 i n = 3. B 2. c A. c A

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ.

Materiały pomocnicze do ćwiczeń z przedmiotu: Ogrzewnictwo, wentylacja i klimatyzacja II. Klimatyzacja


Regionalne Koło Matematyczne

Metody numeryczne. Wykład nr 5: Aproksymacja i interpolacja. dr Piotr Fronczak

6. *21!" 4 % rezerwy matematycznej. oraz (ii) $ :;!" "+!"!4 oraz "" % & "!4! " )$!"!4 1 1!4 )$$$ " ' ""

PROJEKT DOCELOWEJ ORGANIZACJI RUCHU

ph ROZTWORÓW WODNYCH

BADANIE DRGAŃ RELAKSACYJNYCH


INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2


WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr

WYKŁAD 7. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Macierzowa Metoda Rozwiązywania Układu Równań Cramera


1Coulomb 1Volt. Rys. 1. Schemat kondensatora płaskiego. Jednostką pojemności w układzie SI, jest Farad (F):

Trapez. w trapezie przynamniej jedna para boków jest równoległa δ γ a, b podstawy trapezu. c h d c, d - ramiona trapezu α β h wysokość trapezu

Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej Politechniki Warszawskiej. Algorytm DMC z funkcjami bazowymi. Piotr Marusak







Całkowanie numeryczne Zadanie: obliczyć przybliżenie całki (1) używając wartości funkcji f(x) w punktach równoodległych. Przyjmujemy (2) (3) (4) x n

ó ę ą ż ż ś ść Ó Ś ż Ó Ś ę ą żć ó ż Ó ż Ó ó ó ż Ó ż ó ą ą Ą ś ą ż ó ó ż ę Ć ż ż ż Ó ó ó ó ę ż ę Ó ż ę ż Ó Ę Ó ó Óś Ś ść ę ć Ś ę ąć śó ą ę ęż ó ó ż Ś ż

Spędź czas w Dortmundzie korzystając z autobusu i kolei

Chorągiew Dolnośląska ZHP 1. Zarządzenia i informacje 1.1. Zarządzenia



Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

ROZWIĄZYWANIE MAŁYCH TRÓJKĄTÓW SFERYCZNYCH

FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

WYZNACZANIE STAŁEJ RÓWNOWAGI KWASOWO ZASADOWEJ W ROZTWORACH WODNYCH

TTM/TTK/TTC. Uchwyty spawalnicze TIG. Opcje uchwytów spawalniczych TIG

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Energia aktywacji jodowania acetonu. opracowała dr B. Nowicka, aktualizacja D.

CONNECT, STARTUP, PROMOTE YOUR IDEA

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA INDUKCJI

SKALA PUNKT OW A DO ROZPAT R Y W A N I A WNIOS K Ó W SKŁADANYCH PRZE Z OSOB Y NIEPEŁNO S P R A W N E NA LIKWIDACJĘ BARIE R

Egzamin dla Aktuariuszy z 15 marca 2010 r. Matematyka Finansowa

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

, 4 m 2 ), S t r o n a 1 z 1 1

z d n i a r.

Nadokreślony Układ Równań

δ δ δ 1 ε δ δ δ 1 ε ε δ δ δ ε ε = T T a b c 1 = T = T = T

11. Aproksymacja metodą najmniejszych kwadratów

n ó g, S t r o n a 2 z 1 9

MarekPorycki. Walka SAMBO. rosyjskisystemwalkiwręcz. opracowanienapodstawie. Борьба САМБО AnatolijaCharłampiewa

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 Wykład 1

Transkrypt:

Wstęp teoretyzy o ćwzeń zwrty jest w rozzle Elektrohem Ćwzee 5. Termoymk ogw glwzyh Mksyml pr elektryz jką może wykoć ogwo jest określ wrtośą G. Męzy etlpą swooą ( G, słą elektromotoryzą ogw (E steje stępują zleżość: G = - F E ( gze: - lz wymeyh elektroów F - stł Fry 96500 [] E - sł elektromotoryz [V] oewż źrółem sły elektromotoryzej ogw jest rekj elektrohemz ęą sumą rekj zhoząyh poszzególyh elektroh, to zmę etlp swooej ( G l rekj + + przeegjąej w ogwe glwzym zpsujemy w post: G gze G 0 - strow zm etlp swooej, - ktywoś regująyh sustj o zstosowu wzoru G = -FE otrzymmy Ztem 0 ( FE = - FE + RTl ( 0 RT ( ( E = - E + l F ( ( ( ( 0 = G + RTl ( ( ( ( ( (3 (4 E RT F ( ( ( ( 0 = E + l (5 owyższe rówe os zwę rów Nerst. W rówu tym E 0 ozz strową słę elektromotoryzą. Jest o rów SEM ogw, w którym ktywoś wszystkh regetów są rówe jeoś. Welkość t jest hrkterystyz l ego ogw stł w stłej temperturze. Jest o zwąz ze stłą rówowg rekj. oewż G 0 = - FE 0 G 0 = -RT lk, możemy zpsć: FE 0 = RT lk

RT F 0 E = l K (6 Wzór G = -FE umożlw tkże wyzzee zmy etlp etrop rekj egąej w ogwe roze pomru sły elektromotoryzej tzw. współzyk temperturowego sły elektromotoryzej. Korzystją ze wzoru G rów Gs - Helmholtz w post gze ( G G = H + T (7 T ( G T otrzymmy wyrżee S: gze T S = - S F T (8 = (9 (0 jest tzw. współzykem temperturowym sły elektromotoryzej. Wyrżee etlpę ęze mło stępująą postć H = - F[ E - T ] ( T Współzyk temperturowy sły elektromotoryzej wyzzmy przez wykoe pomrów SEM w klku temperturh. W ezyt welkm zkrese tempertur, E jest lową fukją tempertury, określoą rówem l prostej typu y = + x, w tym wypku E = + T. H = - ( F T = (3

. Ogw stężeowe. Ogw stężeowe zuowe są z wóh półogw różąyh sę tylko stężem elektroltu, p (- g gno 3 ( NH 4 NO 3 (sy gno 3 ( g (+ > Źrółem SEM jest w tego typu ogwh pr przeese łuku z roztworu o wyższym stężeu (wyższym potejle termoymzym o roztworu o ższym stężeu (ższym potejle termoymzym. W zleżoś o sposou połąze roztworów elektroowyh rozróżmy ogw stężeowe ez przeosze orz ogw stężeowe z przeoszeem. Jko ogwo stężeowe ez przeosze możemy trktowć ogwo powstłe przez połązee wóh roztworów elektroltów z pomoą kluz elektroltyzego elmująego potejł yfuzyjy. W powyżej poym przykłze elektroh zhozą rekje: - oze: g g + ( + e - ktoze: g + ( + e g roes sumryzy sprowz sę o zpsu: g + ( g + ( Zgoe z rówem Nerst sł elektromotoryz tego ogw prująego w sposó owrly wyos - RT RT E = F F g( g( = l = l 0,059 lg (4 g( poewż E 0 = 0 jko róż strowyh potejłów wóh etyzyh elektro srerowyh. g( 3

otejł wyższy uzysk półogwo o wększym stężeu joów g +. ozs pry ogw elektro ujem (o ższym stężeu joów srer oje joy g + o roztworu. W tym smym zse o przestrze wokół elektroy mgrują oy NO 3 - - poewż elektrolt mus yć elektryze oojęty. N elektroze otej oszją sę joy srer z roztworu orz opływ z przestrze wokół elektroy rówowż lość joów zotowyh. W rezulte roztwór o mejszym stężeu - zwększ swoje stężee, roztwór o wększym stężeu - zmejsz je. Ogwo tke ęze prowć o mometu wyrówywe sę stężeń elektroltów wokół elkektro. Sł elektromotoryz owolego ogw stężeowego ez przeosze wyrżo jest rówem: RT F E = l (5 gze - ktywość elektroltu o wyższym stężeu, - ktywość elektroltu o ższym stężeu Ogw stężeowe z przeoszeem hrkteryzują sę oeośą gry roztworów, przez którą oyw sę mgrj joów. W wyku zetkę sę roztworów p porowtej przegroze powstje potejł yfuzyjy. Sł elektromotoryz jest w tym przypku zwąz z wrtośm lz przeosze opoweh ktoów oów. ZEŚĆ ESERYMENTLN:. omr sły elektromotoryzej ogw w zleżoś o tempertury. Wyzze G, S H l rekj zhoząej w ogwe glwzym. W ćwzeu zestwmy ogwo o stępująym sheme: (- t Fe (N 6-3, Fe(N 6-4 MO 4 -, 8H +, M + t (+ 4

złożoe z wóh półogw reox t Fe(N 6-3, Fe(N 6-4, Π 0 = 0,356 V t MO 4 -, 8H +, M +, Π 0 =,50 V przy [H + ] = N sumryzą rekję MO - 4 + 5Fe(N -4 6 + 8H + M + + 5Fe(N -3 6 + 4H O skłją sę rekje utlee: 5Fe(N -4 6 5Fe(N -3 6 + 5e reukj: MO - 4 + 8H + + 5e M + + 4H O. rzygotowć rozwory elektroowe Roztwór elektroowy (+ przygotowuje sę w 00 ml kole mrowej, o której wprowz sę 0 ml KMO 4 o stężeu 0,0 mol/l. Nstępe oje sę 0 ml H SO 4 o stężeu 7,5 mol/l orz ml roztworu hlorku mgu (II o stężeu 0, mol/l. Uzupeł sę woą o kresk. Nleży zwróć uwgę, y kol uzyt o przygotow roztworu ył zyst. oewż KMO 4 jest slym utlezem w oeoś zezyszzeń łtwo sę reukuje woze jest to przez zmę rwy przygotowego roztworu. Roztwór elektroowy (- przygotowuje sę w 00 ml kole mrowej, o której wprowz sę po ml 0, molowyh roztworów sześoyjożelzu(iii potsu orz sześoyjożelzu(ii potsu uzupeł woą o kresk. rzygotowe roztwory elektroowe wlew sę o opoweh komór elektroowyh zy (w kuezk wspólej postwe umeszz sę je w termoste. Komory elektroowe łązy sę kluzem elektroltyzym. o jeego z kuezków włożyć termometr ozytć temperturę wyjśową. Elektroy pltyowe łązy sę przewom elektryzym z merkem (woltomerzem, którym merzy sę słę elektromotoryzą w mv. Jee z przewoów powe yć połązoy o gz OM w ouowe merk, rug o gz z wrtośą którą hemy rejestrowć (w tym przypku V/Ω. Jeśl owó ęze zmkęty wyśwetlzu pojw sę wrtość sły elektromotoryzej ogw. Zotowć wrtość tempertury w komorze elektroowej opowjąą jej słę elektromotoryzą. E Włązyć termostt gy tempertur poese o 0 zotowć wrtość sły elektromotoryzej. Zotowć zmy wrtoś SEM w przezle 4 0 (p. męzy 0 34 0 - sumryz lz pomrów 8 F Wyk zestw sę w tel t [ 0 ] T [K] SEM [V] G Sporząz sę wykres zleżoś E = f (T 5

H Metoą jmejszyh kwrtów olzyć współzyk kerukowe prostej: E = + T. W tym elu moż skorzystć z tel pomozej Tel pomoz T T Np. 93 95 97 99 30 303 305 307 Σ 400 E E T - w kolume T wpsujemy wrtość tempertury poesoą o kwrtu, w osttm werszu sumujemy (Σ uzyske wrtoś. E T to lozy sły elektromotoryzej tempertury w jkej okoo pomru. Stłe moż olzyć posługują sę stępująym wzorm T TE ( T - T E = l = = = = T E - T = l = ( T - T - TE = l = = = = l = gze jest lzą pomrów (w tym przypku = 8. Wylzmy zmę etlp swooej G z opoweego wzoru orz zmę etrop S etlp H l owolej tempertury, p l tempertury 97 K. Olze G przeprowzmy posługują sę wzorem: G = H - T S orz wzorem zpsym rówem (. orówć otrzyme wrtoś. 6

. omr sły elektromotoryzej ogw stężeowego o ou komór elektroowyh wlew sę po 50 ml 0, M roztworu gno 3 Komory elektroowe łązy sę kluzem elektroltyzym (wypełoym NH 4 NO 3 sy. Elektroy srere łązy sę przewom elektryzym merkem, z pomoą którego merzy sę słę elektromotoryzą wyrżoą w Mv. oewż stężee elektroltu przy ktoze jest rówe stężeu przy oze ( =, SEM powo wyosć zero (sprwzć! Komorę elektroową (- lewą (oową opróż sę (roztwór leży wyrć plstkową pumpetką, stępe wprowz sę o ej kolejo po 50 ml roztworów gno 3 w stężeh 0,05, 0,0, 0,0 0,005 M (. W prktye moż wylzyć le roztworu leży oerć, le woy leży oć y uzyskć roztwory o włśwyh stężeh (moż skosultowć to z osoą prowząą ćwze. e Komor elektroow (+ prw (ktoow wypeło jest stle 50 ml 0, M gno 3 ( f o kolejyh zmh stęże gno 3 w komorze elektroowej (- merzy sę słę elektromotoryzą uzyskego w te sposó ogw. l kżego stęże okouje sę pomru -3 rzy. g Wyk pomrów zestw sę w tel (stężee gno 3 w komorze elektroowej prwej = 0, M. Moż też wylzyć teoretyzą wrtość potejłu ogw (SEM porówć ją z wrtośą zmerzoą! Tel (mol / m 3 SEM (mv lg / 0, 0 0 0,05 0,0 0,0 0,005 g Wykreśl sę zleżość E = f (lg / 7