DZIECI 3-LETNIE I 4-LETNIE OD UCHA DO UCHA Cele ogólne: rozpoznawanie i określanie stanów emocjonalnych; wprowadzanie w radosny nastrój. Środki dydaktyczne: opowiadanie Uśmiechnięte skrzaty, emblematy uśmiechniętych buzi w czterech kolorach: czerwonym, zielonym, żółtym, niebieskim, krążki w czterech kolorach, balony z namalowanymi uśmiechami, płyta CD z nagraniem wesołej muzyki, tamburyn. Przebieg zajęć 1. Słuchanie opowiadania Uśmiechnięte skrzaty. Antosia od jakiegoś czasu stała się grzeczną dziewczynką. Słuchała rodziców i chętnie pomagała w domu. W pokoju Antosi codziennie był porządek. Zabawki poukładane na swoim miejscu, ubrania poskładane w szafie, a książki stały w równych rządkach na półkach. Pewnego dnia mama poprosiła Antosię, żeby zagrabiła w ogrodzie liście, które jesienny wiatr postrącał z drzew. Dobrze, mamo, zaraz to zrobię powiedziała dziewczynka. Kiedy mama po chwili wyszła do ogrodu, bardzo ją zdziwiło to, co zobaczyła. Zamiast Antosi liście grabiły małe, uśmiechnięte skrzaty! A to co? zawołała mama. Okazało się, że uśmiechnięte skrzaty cały czas sprzątały za Antosię, układały zabawki, książki w pokoju dziewczynki, składały jej ubranka. Uśmiechnięte skrzaty bardzo lubią pracować, ale to nie znaczy, że można je wykorzystywać. Mama porozmawiała z dziewczynką na ten temat. Antosia od tej chwili robiła wszystko sama. Skrzaty obserwowały ją i cieszyły się, że dziewczynka staje się coraz bardziej samodzielna. 2. Rozmowa na temat opowiadania. O co mama poprosiła Antosię? Kto pracował za dziewczynkę w ogrodzie? Kto sprzątał jej pokój? Czy skrzaty były wesołe, czy smutne? 3. Zabawa Pociąg uśmiechów. Nauczyciel rozdaje dzieciom emblematy uśmiechniętych buzi w czterech kolorach: czerwonym, zielonym, żółtym, niebieskim. Dzieci spacerują po sali przy dźwiękach tamburynu. Podczas przerwy w grze zatrzymują się czekają na pociąg. Wjeżdża lokomotywa (nauczyciel) z zapalonym światłem krążkiem w określonym kolorze. Do pociągu wsiadają tylko te dzieci, które mają emblematy uśmiechniętych buzi w takim kolorze jak krążek. Pociąg zjeżdża na bok, pasażerowie wysiadają. Zabawę powtarzamy, zmieniając kolor krążka światła. 4. Zabawa Uśmiechnięte korale. Dzieci siedzą w kręgu, trzymając kolorowe emblematy. Na środku nauczyciel układa z emblematów uśmiechniętych buzi sznur korali według ustalonego rytmu, np. czerwony, żółty, żółty, czerwony Dzieci, które mają właściwe emblematy koraliki dokładają je. Nauczyciel układa następny sznur, np. niebieski, niebieski, zielony, zielony, a dzieci dokładają kolejne koraliki według ustalonego rytmu. 5. Zabawa Taniec z uśmiechem. Dzieci łączą się w pary. Każda para otrzymuje balon z namalowanym uśmiechem. Przy nagraniu wesołej muzyki dzieci tańczą, podtrzymując balony, np.: obiema dłońmi, brzuchami, czołami, kciukami, itp. 6. Zabawa Radość, smutek, złość. Dzieci powtarzają rymowankę: Tup, tup, tup, kysz, kysz, kysz. Czy to skrzat? Czy to mysz? z radością, ze smutkiem, ze złością. 1
DZIECI 3-LETNIE I 4-LETNIE OD UCHA DO UCHA Karta pracy nr 1 1. Pokoloruj rysunek uśmiechniętego skrzata. 2
DZIECI 3-LETNIE I 4-LETNIE OD UCHA DO UCHA Karta pracy nr 2 1. Dorysuj uśmiechy na koralikach naszyjnika mamy. 2. Pokoloruj rysunki wagoników: na żółto ten wagonik, który wiezie uśmiechniętą dziewczynkę; na niebiesko ten, który wiezie smutną dziewczynkę; na czerwono wiozący dziewczynkę, która jest zła. 3
Cele ogólne: wzmacnianie poczucia pewności siebie; poprawienie nastroju, dodanie energii. Środki dydaktyczne: wiersz J. Brzechwy Kaczka Dziwaczka, 2 3 bloki techniczne z kolorowymi kartkami, kolorowe pisaki, wizytówki z imionami dzieci, obręcze, nożyczki, sylweta drzewa z kolorowego kartonu, klej, tamburyn. Przebieg zajęć 1. Słuchanie wiersza J. Brzechwy Kaczka Dziwaczka. Nad rzeczką, opodal krzaczka, Mieszkała Kaczka Dziwaczka, Lecz zamiast trzymać się rzeczki, Robiła piesze wycieczki. Raz poszła więc do fryzjera: Poproszę o kilo sera! Kupiła raz maczku paczkę, By pisać list drobnym maczkiem. Zjadając tasiemkę starą, Mówiła, że to makaron, A gdy połknęła dwa złote, Mówiła, że odda potem. Tuż obok była apteka: Poproszę mleka pięć deka. Martwiły się inne kaczki: Co będzie z takiej dziwaczki? Z apteki poszła do praczki Kupować pocztowe znaczki. Aż wreszcie znalazł się kupiec: Na obiad można ją upiec! Gryzły się kaczki okropnie: A niech tę kaczkę gęś kopnie! Pan kucharz kaczkę starannie Piekł, jak należy, w brytfannie, Znosiła jaja na twardo I miała czubek z kokardą, A przy tym, na przekór kaczkom, Czesała się wykałaczką. Lecz zdębiał, obiad podając, Bo z kaczki zrobił się zając, W dodatku cały w buraczkach. Taka to była dziwaczka! 2. Rozmowa na temat utworu. Czy wiersz był wesoły, czy smutny? Które fragmenty wiersza rozśmieszyły was? 1
3. Zabawa Uśmiechnięte dłonie, wesołe serduszka. Nauczyciel przygotował dla każdego dziecka: kolorową kartkę z bloku technicznego, pisaki w dowolnych kolorach, nożyczki. Chłopcy odbijają na swoich kartkach dłoń, ozdabiają ją uśmiechem i wycinają. Dziewczynki rysują serduszko, ozdabiają je uśmiechem i wycinają. 4. Zabawa Domy na ulicy Śmiesznej. Dzieci siedzą w kręgu. Trzymają w dłoniach przygotowane wcześniej uśmiechnięte dłonie i serduszka. Na środku dywanu leżą wizytówki z imionami dzieci. Każde dziecko wybiera wizytówkę ze swoim imieniem. Następnie nauczyciel rozkłada na dywanie obręcze domy na ulicy Śmiesznej. W każdym domu może mieszkać 1 osoba lub 2 osoby. Dzieci zajmują miejsca w wybranym domu, oznaczają go swoimi wizytówkami oraz wkładają do obręczy uśmiechnięte dłonie lub uśmiechnięte serca. Przy dźwiękach tamburynu dzieci opuszczają domy i spacerują po ulicy Śmiesznej, przesyłając uśmiechy, ściskając dłonie spotkanym sąsiadom. Podczas przerwy w grze wracają do swoich domów. 5. Zabawa Drzewo z ulicy Śmiesznej. Nauczyciel przygotowuje dużą sylwetę drzewa z kolorowego kartonu. Dzieci kolejno przyklejają na sylwecie drzewa liście uśmiechnięte dłonie i uśmiechnięte serca. 6. Zabawa w parach (z wykorzystaniem rymowanki). Dzieci, ustawione w parach, zwrócone twarzami do siebie, powtarzają rytmicznie tekst za nauczycielem, wykonując określone ruchy. Dzieci: Hej! Hej! Hej! uderzają dłońmi o swoje uda, Śmiej się, śmiej. uderzają dłońmi w dłonie kolegi, O każdej porze dnia wykonują obrót dookoła własnej osi, niech buzia twa uśmiech ma. uśmiechają się do kolegi, Hej! Hej! Hej! uderzają dłońmi o swoje uda, Śmiej się, śmiej. uderzają w dłonie kolegi z pary. 7. Zabawa relaksacyjna Podróż z uśmiechem. Nauczyciel mówi: Połóżcie się wygodnie na dywanie, zamknijcie oczy i posłuchajcie: Leżycie na białej, mięciutkiej, puchatej chmurce, która płynie po błękitnym, rozświetlonym słońcem niebie. Wasze ciała lekko na niej spoczywają, jest ciepło i przyjemnie. Na waszych buziach pojawia się uśmiech. Płyniecie razem z białą chmurką. Oddychacie spokojnie, rozluźniacie się. Spoglądacie w dół. Widzicie dywan usłany z kolorowych jesiennych liści. Na waszych twarzach znowu pojawia się uśmiech. Czujecie lekki powiew wiatru. Oddychacie głęboko i spokojnie. Przeciągacie się i wolno otwieracie oczy. Jak podobała się wam podróż? 2
Karta pracy nr 1 1. Zaprojektuj Order Uśmiechu. 3
Karta pracy nr 2 1. Emocjonalne sudoku. W pustych polach narysuj twarze tak, aby nie powtarzały się w żadnym rzędzie ani pionowym, ani poziomym. 2. Pokoloruj rysunek jesiennego bukietu. Roześmiane listki pokoloruj na żółto, a uśmiechnięte na czerwono. Pozostałe listki pokoloruj na pomarańczowo. 4
Karta pracy nr 3 1. Połącz pętle. Zacznij od tej z największą liczbą uśmiechniętych buzi, a zakończ na tej z najmniejszą ich liczbą. 2. Pokoloruj rysunki tych nakryć głowy, które wywołują uśmiech na twojej twarzy. 5
Karta pracy nr 4 1. Pokoloruj rysunki uśmiechów zgodnie z kodem, który trzyma dziewczynka. Dowiesz się, która droga zaprowadzi ją do zgubionego uśmiechu. 2. Zamień rysunki figur na uśmiechnięte stworki potworki. 6