PROJEKT WYKONAWCZY TG-11 2.0.9.1.2. PRZEBUDOWA WIADUKTU W KM 16.712 - ODWODNIENIE Projekt wykonawczy Przebudowa wiaduktu w km 16.712 odwodnienie str. 5
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA I. CZĘŚĆ OPISOWA 1. Podstawa opracowania str. 7 2. Cel i zakres opracowania str. 8 3. Stan istniejący str. 8 4. Stan projektowany str. 9 5. Opis szczegółowy str. 10 5.1. Zebranie i odprowadzenie wód deszczowych z płyty przejściowej wiaduktu str. 10 5.1.1. Sączki drenarskie str. 10 5.1.2. Studnie chłonne str. 10 5.1.3. Ścieki skarpowe str. 10 6. Izolacja antykorozyjna str. 11 7. Uwagi końcowe str. 11 II. CZĘŚĆ RYSUNKOWA 1. Orientacja skala 1:25 000 rys. 1 2. Sytuacja -cz.1. skala 1:500 - (mapa cyfrowa) rys. 2 (oryginał mapy znajduje się w projekcie zagospodarowania) 3. Rzut, przekrój wiaduktu odwodnienie skala 1:100 rys. 3 4. Studnie chłonne skala 1: 50 rys. 4 5. Profil podłużny sączków skala 1:100/100 rys. 5 6. Mur osłonowy studni chłonnej skala 1:50 rys. 6 Projekt wykonawczy Przebudowa wiaduktu w km 16.712 odwodnienie str. 6
I. CZĘŚĆ OPISOWA 1. Podstawa opracowania. Umowa FS 2004/PL/16/P/C/PT/006-04 zawarta pomiędzy PKP PLK S.A. a Biurem Projektów Komunikacyjnych w Poznaniu Sp.z o.o. jako Liderem Konsorcjum. Własne rozeznanie terenu wykonane w m-cu 08.2007 r. Inwentaryzacja istniejących odbiorników wód deszczowych dla odwodnienia układu torowego i innych obiektów Opracowanie koncepcyjne Modernizacja linii kolejowej E65 na odcinku Warszawa- Działdowo Gdynia Etap I w Polsce - opracowanie z 2007r Projekt budowlany Przebudowa linii kolejowej E-65 Warszawa Wschodnia Działdowo Gdynia (LCS Gdynia). Szlak Gdynia Orłowo Gdynia Główna od km 16,650 do km 20.363. Część torowa wykonany w marcu 2008 r. Projekt budowlany - Przebudowa linii kolejowej E-65 Warszawa Wschodnia Działdowo Gdynia (LCS Gdynia). Szlak Gdynia Orłowo Gdynia Główna od km 16,650 do km 20.363. Przebudowa wiaduktu w km 16.712 cz. mostowa wykonany w marcu 2008 r. Dokumentacja geotechniczna dla linii kolejowej E-65 Warszawa Gdynia na odcinku od km 0+00 (Gdańsk Główny) 26.172 (Gdynia Chylonia) wykonana w lutym 2007 r. przez firmę GEOPARTNER Sp. z o.o. w Krakowie. Mapa sytuacyjno wysokościowa do celów projektowych wykonana przez OPGK Geomap Sp. z o.o. w Zielonej Górze maj 2007r. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizacje przedsięwzięcia wydana przez Wojewodę Pomorskiego znak: ŚR/Ś.II.ZF/6670/23-9/06 z dnia 14.03.2007r 1.1. Przepisy i literatura. Rozporządzenie MTiGM z dnia 10.09.1998 r. poz. 987 w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowania (Dz.U. nr.151/98 z dnia 15.12.1998 r.). Instrukcja Id-3 (D-4) - Warunki techniczne utrzymania podtorza kolejowego, wydane przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie 2004 r. Norma branżowa Przeprowadzenie rurociągów i kabli pod torami kolejowymi BN-80/8939-17. Katalogi rur i studzienek kanalizacyjnych. Polska norma PN-92/B-10729 Studzienki Kanalizacyjne. Projekt wykonawczy Przebudowa wiaduktu w km 16.712 odwodnienie str. 7
2. Cel i zakres opracowania. Celem niniejszego opracowania jest uzyskania przez Zamawiającego projektu wykonawczego służącego do wykonania zadania jakim jest odwodnienie płyty konstrukcyjnej przejściowej wiaduktu kolejowego na szlaku kolejowym Gdynia Gł. Osobowa Gdynia Orłowo w km 16.712 linii kolejowej.. Zakres opracowania szlaku kolejowego Gdynia Orłowo Gdynia Główna obejmuje teren układu torowego od km 16+650 do km 20+363. Projekt niniejszy obejmuje: zebranie i odprowadzenie wód deszczowych z powierzchni płyty konstrukcyjnej pośredniej wiaduktu i z powierzchni poza nią. 3. Stan istniejący. 3.1. Opis ogólny. Szlak Gdynia Orłowo-Gdynia Główna Osobowa jest częścią linii Gdańsk-Stargard Szczeciński. Od km 16.650 do km 17.200 linia Gdynia Orłowo Gdynia Gł. Osobowa biegnie w wysokim do 6 m nasypie, następnie od km 17.200 do 19.100 jest w przekopie o największej głębokości do 6 m. Od km 19.100 przechodzi w niewielki nasyp. Po stronie wschodniej linii biegnie równolegle dwutorowa zelektryfikowana linia SKM na międzytorzu, której w km 17.450-17.650 znajduje się peron. Od km 16.650 tory mają spadek w kierunku stacji Gdynia Orłowo. Od km 16.712 tory są w poziomie do km 17.125, a następnie tory wznoszą się z niewielkim pochyleniem 1.1 i 2.8 do załomu w km 18.197. Od km 18.197 tory maja spadek w kierunku Stacji Gdynia Główna Osobowa. Na szlaku od km 16.200 do km 18.866 od strony toru nr 2 znajduje się rów boczny, umocniony: do km 16.440 koryto betonowe wylewane na mokro, pomiędzy km 16.440-18.100 płytkie korytka betonowe, od km 18.100-18.866 korytka głębokie. Na szlaku występują obiekty inżynieryjne: wiadukty drogowe w km 17.593, most kolejowy w km 17.008,- rz. Kacza przepusty w km 17.360, 18.856, wiadukty kolejowe km 16.712, 18.490, 19.612 przejścia pod torami km 20.188 Projekt wykonawczy Przebudowa wiaduktu w km 16.712 odwodnienie str. 8
3.2. Sieci wod-kan; gaz. W km 16.712 gdzie zlokalizowany jest wiadukt kolejowy występuje liczne uzbrojenie podziemne pod jezdnią drogową. 3.3. Warunki gruntowo wodne. Stan podłoża oraz podtorza na szlaku kolejowym Gdynia Orłowo Gdynia Główna oceniono w oparciu o opracowanie Dokumentacja geotechniczna dla linii kolejowej E65 Warszawa-Gdynia na odcinku km 0+000 (Gdańsk Główny) - 26+172 (Gdynia Chylonia) wykonane przez firmę Geopartner Kraków w 2007 roku. W km 16.600-17.600 w podłożu występują piaski drobne z domieszkami żwiru piaski w stanie luźnym. W km 17.700-18.500 w podłożu występują piaski drobne i piaski średnie ze żwirami w stanie średniozagęszczonym. W km 18.500-19.100 występują piaski drobne w stanie luźnym. W km19.100-20.363 występują piaski drobne w stanie średniozagęszczonym. Woda na tym szlaku nie występuje. Ocena geotechniczna - na podstawie Rozporządzenia MSWiA z dnia 24. 09.98 r. poz. 839 (Dz.U. nr 126/98) warunki geotechniczne dla posadowienia kolektorów, drenokolektorów, drenów francuskich określa się jako drugą kategorię geotechniczną. 4. Stan projektowany. 4.1. Opis ogólny. Przebudowa torów na tym szlaku w geometrii nie odbiega od stanu istniejącego. Po przebudowie tory będą miały rozstaw 4.00 m na prostych. Na odcinku od km 19.150-20.363 rozstawy torów pozostawiono jak w stanie istniejącym. Istniejący wiadukt kolejowy w km 16.712 ulega przebudowie. Posiadał będzie nową płytę konstrukcyjna przejściową. Płyta ta posiadać będzie odwodnienie. 4.2. Odwodnienie wiaduktu Zebranie wód deszczowych z powierzchni płyty konstrukcyjnej wiaduktu projektuje się za pomocą sączków (rur drenarskich w warstwach filtracyjnych ) ułożonych wzdłuż przyczółków wiaduktu pod układem torowym. Projekt wykonawczy Przebudowa wiaduktu w km 16.712 odwodnienie str. 9
5. Opis szczegółowy. Przebudowa linii kolejowej E65, odcinek Warszawa Działdowo - Gdynia, etap I w Polsce 5.1. Zebranie i odprowadzenie wód deszczowych z płyty przejściowej wiaduktu. 5.1.1. Sączki drenarskie. Odwodnienie wiaduktu to zebranie wód deszczowych z powierzchni płyty przejściowej wiaduktu i przestrzeni od płyty konstrukcyjnej poza przyczółek. Płyta konstrukcyjna przejściowa wiaduktu posiada spadek dwustronny w kierunku przyczółków wiaduktu. Poza przyczółkami (elementami konstrukcyjnymi) wiaduktu ułożone zostaną rury drenarskie o średnicy d160/139 (sączki) w warstwie filtracyjnej z geowłókniną przejmujące wody deszczowe z powierzchni płyty przejściowej i szczelnej powierzchni poza płytą. Szczegół sączka zawiera rys. 3. Sączek s-1 ułożony zostanie w spadku podłużnym i=0,5% w stronę toru nr 2 a sączek s-2 z takim samym spadkiem podłużnym w stronę toru nr 1. Ułożenie sączków z spadkiem podłużnym w dwóch kierunkach podyktowane jest warunkami technicznymi lokalizacji odbiorników jakim są studnie chłonne. Ze względu na wysoki nasyp kolejowy sprowadzenie wód deszczowych z sączków drenarskich do odbiorników odbywać się będzie za pomocą typowych ścieków skarpowych. 5.1.2. Studnie chłonne. U podnóża skarpy nasypu po stronie toru nr 2 zlokalizowana została studnia chłonna dla odprowadzenia wód deszczowych z sączka S-1. Liczne uzbrojenie podziemne w tym rejonie nie pozwoliło na inną lokalizację odbiorniki wód deszczowych z tej części płyty. konstrukcyjnej wiaduktu. Po stronie toru nr 1 zlokalizowana zostanie studnia chłonna tuż za skarpą nasypu kolejowego w odległości około 2m od podnóża skarpy. Studnie chłonne wykonane zostaną z kręgów betonowych o średnicy wewnętrznej Dw=1,2m, Dz=1,44m. Infiltracja do ziemi przez dno studni i ściany. Wysokość strefy infiltracyjnej około lp=2,0m. Lokalizacja studni chłonnej przy torze nr 2, ze względu na swe posadowienie u podnóża skarpy otoczona będzie murkiem oporowym dla zabezpieczenia istniejącego nasypu kolejowego. Murek oporowy wykonać należy wg projektu konstrukcyjnego. Podczas wykonywaniu studni chłonnych należy zachować szczególną ostrożność ze względu na istniejące uzbrojenie podziemne (kable teletechniczne, energetyczne, gaz ). 5.1.3. Ścieki skarpowe. Tory kolejowe w km lokalizacji wiaduktu kolejowego przebiegają w nasypie dlatego podłączenie projektowanych sączków odwadniających płytę konstrukcyjną do studni Projekt wykonawczy Przebudowa wiaduktu w km 16.712 odwodnienie str. 10
chłonnych projektuje się za pomocą betonowych ścieków skarpowych. betonowe skarpowe wykonać jako typowe wg katalogu odwodnienia drogowego. Katalog powtarzalnych elementów drogowych Transprojekt - Warszawa Ścieki Przejście z ścieku skarpowego od sączka s-2 do studni chłonnej projektuje się za pomocą typowych elementu cieku betonowego odwodnienia powierzchniowego o wym; szer.50cm x 14 cm (wysokość).wejście do studni chłonnej otworem zabezpieczonym kratką metalową. Wejście ścieku skarpowego z sączka s-1 bezpośrednio do studni chłonnej, przez otwór w murku oporowym. Otwór w studni zabezpieczony kratką metalową. Profile podłużne tego odwodnienia zawiera rys. nr.4 6. Izolacja antykorozyjna. Rury kanalizacyjne dwuścienne PE/PP - posiadają izolacje fabryczną, stąd izolacja ich nie jest wymagana. Studzienki kanalizacyjne betonowe izolować 2* lepikiem na gorąco. 7. Uwagi końcowe. Wszelkie prace wykonywać zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami oraz warunkami BHP dotyczącymi wykonawstwa tego rodzaju robót. Wszystkie skrzyżowania z istniejącymi przewodami uzbrojenia podziemnego wykonywać pod nadzorem właścicieli tego uzbrojenia a wykopy w pobliżu tych skrzyżowań wykonywać ręcznie. Zachować szczególna ostrożność podczas wykonywania studni chłonnych ze względu na liczne uzbrojenie podziemne. Współrzędne lokalizacji ważniejszych pkt na planie sytuacyjnym w układzie matematycznym Gdańsk 70. Wysokościowe projektowane rzędne w układzie odniesienia Amsterdam. Sprawdził: mgr inż. J. Olejarka Projektowała: mgr inż. E. Stojak Projekt wykonawczy Przebudowa wiaduktu w km 16.712 odwodnienie str. 11