Koncentrat białka serwatki (ang. Whey Protein Concentrate, WPC) i modulowanie glutationu w terapii nowotworowej. Whey Protein Concentrate (WPC) and Glutathione Modulation in Cancer Treatment GUSTAVO BOUNOUS Research and Development Department, Immunotec Research Ltd., Vaudreuil-Dorion, Quebec, Canada Abstrakt: Glutationowy system antyoksydacyjny jest naczelnym mechanizmem obronnym komórek. Obniżenie stężenia tego peptydu jest zazwyczaj skutkiem tworzenia reaktywnych form tlenu w czasie zwiększonej aktywności metabolicznej komórek. Zjawisko to może zachodzić w limfocytach podczas rozwoju odpowiedzi immunologicznej i komórkach mięśniowych podczas intensywnego wysiłku. Nie jest zaskakującym, że przeprowadzono (i nadal się prowadzi) wiele badań nad tym tripeptydem. Koncentrat białek serwatki okazał się efektywnym i bezpiecznym donorem cysteiny dla podnoszenia poziomu GSH w trakcie obniżenia jego poziomu w stanach niewydolności immunologicznej. Cysteina jest kluczowym, limitującym aminokwasem podczas wewnątrzkomórkowej syntezy GSH. Eksperymenty prowadzone na zwierzętach wykazały, że koncentrat białek serwatki wykazuje działanie prewencyjne i pomaga w zahamowaniu rozwoju już istniejących nowotworów. Mechanizm takiego działania opiera się o podwyższanie stężenia GSH w odpowiednich tkankach, a działanie anty-nowotworowe może opierać się na stymulacji odporności poprzez szlaki zależne od GSH. Formowanie rodników tlenowych jest bardzo często kluczowym etapem tworzenia nowotworów, zatem działanie GSH na wolne rodniki i usuwanie substancji kancerogennych może mieć znaczący wpływ na nowotworzenie, indukowane poprzez wiele różnych szlaków. Opisy przypadków prezentowane tutaj są silnym dowodem na przeciwnowotworowe działanie koncentratu białek serwatki, używanego jako suplementu diety, w niektórych nowotworach układu moczowopłciowego. Autorzy mają nadzieję, że taka nietoksyczna suplemantacja diety, nie oparta o aktualne wskazania w chemoterapii nowotworów, przyciągnie uwagę onkologów badaczy i praktyków. Glutation. Komórki ssacze rozwinęły wiele mechanizmów zapobiegających i usuwających szkodliwe skutki procesów oksydacyjnych zachodzących pod wpływem procesów metabolicznych. Glutationowy system antyoksydacyjny jest głównym spośród nich, ponieważ GSH uczestniczy bezpośrednio w usuwaniu reaktywnych związków tlenu poprzez perosksydazę GSH i utrzymuje w zredukowanej, aktywnej formie witaminy C i E, które także wykazują działanie antyoksydacyjne 1. Dodatkowo GSH uczestniczy w detoksykacji związków egzogennych w reakcjach katalizowanych przez transferazy glutationowe 2. Z tych powodów GSH odgrywa centralną rolę w obronie organizmu przed infekcjami, wolnymi rodnikami, substancjami rakotwórczymi. Nie jest też zaskoczeniem, że w wątrobie, głównym organie odpowiedzialnym za detoksykację i eliminację toksyn, stwierdzano najwyższe stężenia GSH 3.
Grupa sulfhydrylowa (tiolowa) jest odpowiedzialna za właściwości chemiczne całej cząsteczki GSH (L-gamma-glutamylo-L-cysteinyloglicyny). Jako że biodostępność spożywanego GSH u człowieka jest zaniedbywalna 4 i że nie ma dowodów na transport GSH do wnętrza komórek 2,3, glutation musi być syntetyzowany wewnątrzkomórkowo. Chociaż dostarczanie cysteiny, glutaminianu i glicyny (komponentów GSH) może okazać się ograniczone w szczególnych wypadkach, to wiele badań wykazało, że prawdziwym czynnikiem limitującym w syntezie GSH jest dostępność cysteiny. Jednakowoż, wolna cysteina nie jest idealnym źródłem dla syntezy jest toksyczna 5 i ulega spontanicznemu utlenieniu. Z drugiej strony, cysteina, wystepująca w formie cystyny (dwie cysteiny złączone wiązaniem dwusiarczkowym) uwalniana w układzie pokarmowym podczas trawienia, jest stabilniejsza, niż wolny aminokwas: wiązanie dwusiarczkowe jest odporne na działanie pepsyny i trypsyny, ale może być przerwane przez działanie ciepła, lub czynników mechanicznych 6. Dlatego też cystyna jest bezpiecznie transportowana przez osocze i jest bezzwłocznie redukowana do dwóch cząsteczek cysteiny w momencie transportu do wnętrza komórki 7. Glutation i odporność. Wykazano, że zdolność limfocytów do wyrównywania strat wynikłych z uszkodzeń oksydacyjnych (podczas wymagającego tlenu podziału klonalnego i następczej produkcji przeciwciał i pomocniczych limfocytów CD4 oraz cytolitycznych limfocytów T) mierzony jest poprzez określenie zdolności tych komórek do odtwarzania wewnątrzkomórkowych zapasów GSH, co umożliwia im rozwinięcie pełnej odpowiedzi na stymulację antygenową 8,9. Koncentrat białek serwatki a odporność. Na początku lat 1980-tych odkryto, że myszy karmione koncentratem białek serwatki (20% dziennej diety) wykazywały znaczący wzrost produkcji przeciwciał jako odpowiedzi na antygen zależny od komórek typu T 10,11. Ten efekt podtrzymywania odporności został potwierdzony w zastosowaniu takiej suplementacji diety w przeciwdziałaniu infekcji pneumokokowej 12. Wzrost, kompozycja białkowa surowicy krwi, liczba limfocytów we krwi 10-13, a przede wszystkim produkcja limfocytów B w szpiku 14 nie ulegają zmianom w wyniku diety zawierającej WPC. Zawartość cysteiny w WPC wydaje się odgrywać znaczącą rolę w bioaktywności takiej diety. W rzeczywistości optymalizacja odpowiedzi immunologicznej u zwierząt karmionych WPC jest związana z większą produkcją GSH w limfocytach, wynikającą z dodatkowych dawek prekursora cystyny 13. Potwierdzenie immunostymulacyjnego efektu WPC (Parker i wsp. 15 ) było pierwszym. W 1995 pojawiło się następne niezależne doniesienie potwierdzające te unikalne właściwości WPC. W badaniu tym spożycie białek mleka krowiego (zarówno jako suplementu, jak i jedynego źródła białka w zbilansowanej diecie), niezmiennie wzmacniało drugorzędową odpowiedź humoralną na immunizację owoalbuminą, w porównaniu z innymi źródłami białka białko sojowe i białko serwatki mleka owczego. Po 5 8 tygodniach żywienia WPC zwiększał komórkową odpowiedź immunologiczną. Te właściwości wydają się niezwiązane z prostym efektem dietetycznym 16.
Koncentrat białek serwatki a nowotwór. Poszukiwania potencjalnych mechanizmów wzmacniania odpowiedzi immunologicznej przez WPC ujawniły kontrowersyjny pogląd, że stymulowanie produkcji GSH przez koncentrat białek serwatki może mieć udział w poszerzeniu protekcyjnego efektu względem podatności na nowotwory, jak i ogólnej detoksykacji czynników środowiskowych. Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Wisconsin przekonująco wykazało, że fizjologiczne poziomy androgenów mają zdolność obniżania poziomu GSH w ludzkich komórkach prostaty, wrażliwych na androgeny, co może być mechanizmem, który umożliwia onkogenezę w obrębie prostaty w warunkach ekspozycji na androgeny 17. I odwrotnie lekko podniesiony poziom GSH w komórkach okrężnicy, uzyskany na skutek podawania WPC, jest związany z niższym obciążniem nowotworami w eksperymentalnym modelu ludzkiego raka okrężnicy (Ryc. 1), co sugeruje, że poziom GSH w tkance moduluje tempo tworzenia nowotworów. W roku 1988 wykazano, po 24 tygodniach podawania dimetylohydrazyny (DMH), że częstość nowotworów okrężnicy u myszy karmionych WPC była znacząco niższa niż u myszy karmionych odpowiednimi dawkami kazeiny, jak i pokarmem Purina. Podobnie zasięg nowotworów był mniejszy u zwierząt karmionych WPC, w porównaniu do myszy karmionych kazeiną, jak i Puriną. Masa ciała była porównywalna we wszystkich grupach 18. W kolejnych, podobnych badaniach wszystkie zwierzęta stale karmione WPC przeżywały cały okres trwania eksperymentu, podczas gdy 32% z pozostałych grup zdechło. W tym badaniu części zwierząt zamieniono dietę (Purina na WPC) na ostatnie 8 tygodni badania. Znacząca różnica między ilością i rozmiarami nowotworów pomiędzy tymi zwierzętami a grupą utrzmywaną cały czas na diecie Purina podczas całego (28- tygodniowego) eksperymentu wskazuje na efekty, pomimo rozpoczętego procesu nowotworowego 19. Prawie identyczne wyniki uzyskano dla szczurów w badaniu australijskim 20 (Ryc. 1). Ostatnio, w badaniu przeprowadzonym w Arkansas, wykazano, że diety oparte o białka serwatki dają wyraźnie większą ochronę przed indukowanym chemicznie rakiem gruczołu mlekowego (u szczurów) niż oparte o soję lub kazeinę 21. Właściwości przeciwnowotworowe, wzmacnianie odpowiedzi immunologicznej są definiowane jako bioaktywność produktu. Przy omawianiu wpływu białek mleka na nowotwory ważne jest rozróżnienie pomiędzy efektem anty nowotworowym i anty onkogennym. Nasza hipoteza brzmi, że (i) WPC może mieć znaczenie dla obu tych efektów, (ii) mechanizm działania polega na zwiększaniu stężenia GSH w odpowiednich tkankach, najprawdopodobniej poprzez dostarczanie wysokich poziomów substratów do syntezy GSH, (iii) może mieć działanie przeciwnowotworowe (przy niskim poziomie komórek rakowych) poprzez stymulację odporności na drodze szlaku GSH, (iv) efekt anty onkogenny może wynikać z podnoszenia poziomu GSH substancji zdolnej przeprowadzać detoksykację substancji rakotwórczych. W modelach spontanicznej onkogenezy GSH również może odgrywać pewną rolę. Wiadomo, że tworzenie rodników tlenowych jest często krytycznym etapem onkogenezy 22, dlatego też udział GSH w usuwaniu rodników 2 może być znaczący w zapobieganiu nowotworzeniu, indukowanemu wieloma różnymi czynnikami 23. Hipoteza związana z rakiem prostaty 17 może być tego przykładem. Dodatkowo odkryto intrygujący związek pomiędzy poziomem GSH w komórce nowotworowej a prekursorami GSH bądź suplementami cysteiny. Ten fenomen ujrzał
światło dzienne dzięki badaniom in vitro. Wykazały one istotną możliwość bezpośredniego oddziaływania systemów dostarczania cysteiny na komórki rakowe. W roku 1986 Russo i wsp. zaobserwowali, że wewnątrzkomórkowe poziomy GSH są 7- krotnie wyższe w liniach komórkowych ludzkiego gruczolakoraka (z płuc) niż w linii normalnych ludzkich fibroblastów. W liniach komórek raka podawanie OTZ (węglanu oksotiazoliny, podnoszącego poziom cysteiny, niezbędnego do syntezy GSH) nie wykazywało żadnego efektu, chociaż w liniach normalnych komórek fibroblastów uzyskano poziomy rzędu 140 170% 24. Podobny fenomen zaobserwowano w badaniach in vivo w szczurzym modelu raka sutka, gdzie poziom GSH podnosił się w szpiku kostnym, przy jednoczesnym obniżeniu w tkankach nowotworowych 25. Naturalny system dostarczania cysteiny wykazywał również in vitro dla komórek nowotworowych efekt anty GSH w wypadku produktów syntetycznych. Zatem eksperymenty in vitro wykazały spowodowane przez WPC obniżenie poziomu GSH i zahamowanie wzrostu w szczurzym raku gruczołu mlekowego i komórkach linii Jurkat T, w stężeniach, które dla normalnych komórek stymulują wzrost i indukują syntezę GSH 26. Selektywność pokazana w tych eksperymentach może być wyjaśniona tym, że synteza GSH jest ściśle regulowana mechanizmem ujemnego sprzężenia zwrotnego. A ponieważ wyjściowa zawartość GSH w komórkach raka jest wyższa, niż w zdrowych komórkach, łatwiej osiągany jest poziom, przy którym dochodzi do uruchomienia mechanizmu negatywnego sprzężenia zwrotnego. Wszystkie te obserwacje mogą pomóc w zrozumieniu stwierdzanego in vitro zahamowania wzrostu nowotworów w obecność WPC, gdzie nie ma możliwości zachodzenia ustrojowych reakcji immunologicznych. Przykładowo, podanie serwatki mleka krowiego do podłoża hodowlanego komórek ludzkiego raka piersi i prostaty skutkuje znaczącym obniżeniem tempa wzrostu komórek. Należy odnotować, że efekt taki występuje tylko po 24 godzinnej inkubacji 27. Szczególnie znaczące jest to, że białka zawarte w WPC, takie jak albumina, alfa laktoalbumina i laktoferryna, o najwyższej zawartości cystyny pojedynczo wykazują działanie inhibujące na komórki nowotworowe. Niezdenaturowane, zawierają prawie identyczną liczbę reszt cystyny (w przeliczeniu na ogólną liczbę aminokwasów) 28,29. Albumina zawiera 17 reszt cystyny na cząsteczkę o masie 66 000 i 6 dipeptydów glutamylocystynowych (Glu-Cys). Laktoferryna 17 reszt cystyny na masę 77 000 i 4 dipepetydy Glu-Cys; alfa laktoalbumina 4 reszty cystynowe na masę 14 000 28. Odwrotnie beta lactoglobulina zawiera tylko dwie grupy cystynowe, przy masie cząsteczkowej równej 18 400 28, a IgG1, główna immunoglobulina mleka krowiego tylko cztery mostki dwusiarczkowe (cystyny) przy masie cząsteczkowej 166 000. Albumina bydlęca zahamowuje (in vitro) wzrost wrażliwych na estrogen linii ludzkich komórek raka piersi 30. Wybiórcza apoptoza (śmierć komórek) ludzkich komórek nowotworowych została uzyskana poprzez inkubację w obecności alfa laktoalbuminy 31. Artykuł ten wzbudził wielki społeczny odzew, ponieważ tytuł zapowiadał taki efekt dla ludzkiego mleka, z towarzyszącym stwierdzeniem, że niemowlęta karmione piersią wykazują mniejszą częstotliwość infekcji i nowotworów wieku dziecięcego. Prawdą jest, że alfa laktoalbumina jest dominującym białkiem mleka ludzkiego (Tab. 1), prawdą jest również to, że krowi WPC zawiera 22 24 % alfa laktoalbuminy, a większość białek nie krowiego mleka jest homologiczna z białkami mleka Bos taurus, włączając w to alfa laktoalbuminy, kodowane przez pojedynczy gen 32. W hodowlach komórkowych laktoferryna wykazuje działanie przeciwnowotworowe wobec ludzkiej linii raka
trzustki 33. Wszystkie te trzy białka serwatki zawierają podobny, relatywnie wysoki poziom cysteiny. Opisane powyżej przeciwnowotworowe właściwości donorów cysteiny in vitro pozwalają przypuszczać, że efekt przeciwnowotworowy wykazywany (in vitro) przez białka serwatki, bogate w cysteinę jest także związany z ich aktywnością, jako donorów cysteiny. Pozwala to przypuszczać, że komórki rakowe obniżają tempo syntezy GSH i tracą wewnątrzkomórkowy glutation w obecności naturalnych bądź sztucznych, donorów cysteiny. Ostatnio wykazano, że kilka spośród antyoksydantów zawierających siarkę (takich jak NAC i OTZ) selektywnie indukuje apoptozę zależną od białka p53 w transformowanych komórkach. Podobnego zjawiska nie obserwowano w zdrowych komórkach. W przeciwieństwie do nich, antyoksydanty, których aktywność ogranicza się do zmiatania wolnych rodników, wydają się nie mieć takich właściwości. Działanie takie (jak wykazano) wiąże się z 5 10 krotnym wzrostem aktywności p53, a nie z syntezą GSH 34. W związku z tym naturalne źródła cysteiny, takie jak koncentrat białek serwatki (WPC), mogą zapobiegać i spowalniać wzrost istniejących nowotworów, bezpośrednio podnosząc komórkowe poziomy tioli. RYCINA 1 Wyniki badań demonstrujących wpływ specjalnie przygotowanych żywieniowych WPC na wzrost nowotworów Substancją indukującą nowotworzenie był dwuwodorochlorek dimetylohyrazyny, indukujący powstawanie nowotworów okrężnicy, podobnych do tych znajdowanych u ludzi (pod względem typu lezji i odpowiedzi na chemoterapię 2 ). Różne rodzaje diet podawane były przed i przez cały okres podawania DMH (24 tygodnie). Nie zauważono wpływu diety na masę ciała Rozpowszechenie nowotworów(przypadki/gr upę) 30 20 10 Badanie przeprowadzone w Kanadzie: Bounous G et al. Clin Invest Med 11: 213, 1988 (A/J mice) Rozpowszechenie nowotworów(przypadki/gr upę) 30 20 10 Badanie przeprowadzone w Australii: McIntosh G et al. J Nutr 125: 809, 1995 (Sprague-Dawley rats) 0 0 WPC Kazeina Purina WPC Kazeina Mięso Ziarno Soi P=0.0 2 P<0.02
Colon GSH WPC Casein Meat 1.01 0.92 0.92 These findings confirmed and extended earlier observations of a Canadian research group [Bounous et al, 1991] that also identified dairy proteins, and whey protein in particular, as being protective against the development of intestinal cancers induced by DMH. 1. Enker WE, Jacobitz JL. Experimental carcinogenesis of the colon induced by 1,2-dimethylhydrazinedl HCL : Value as a model of human disease. J Surg Res 21 : 291, 1976. 2. Corbett TH, Griswold DP, Roberts GJ, Peckham JC et al. Evaluation of single agents and combinations of chemotherapeutic agents in mouse colon carcinogenesis. Cancer 40 : 2650, 1977. Rodent chow (purina) containing varying amounts of beef, fish, corn, and whey proteins. TABELA 1: SKŁAD BIAŁKOWY LUDZKIEGO I KROWIEGO MLEKA Skład (g/litr) Białko Mleko krowie Mleko ludzkie Cysteina/Cząsteczkę Kazeina 26 3.2 0* Beta-lactoglobulina 3.2 Śladowo 2 Alfa-lactalbumina 1.2 2.8 4 Albumina osocza 0.4 0.6 17 Laktoferryna 0.14 2.0 17 Łącznie cystyna (mol/litr) 8.19 x 10-4 13.87 x 10-4 Łącznie cystyna (mg/g białka) 6.4 38.7 *Kazeina zawiera 0 do 2 reszt cystyny na cząsteczkę Na podstawie: Jennes R. Inter-species comparison of milk proteins. W: Developments in Dairy Chemistry-1. Fox W. (Ed.). ASP NY : 87, 1982; and Eigel WN, Butler JE, Ernstrom CA, Farell HM et al. Nomenclature of proteins of cow s milk. J Dairy Sci 67 : 1599-631, 1984 - Fifth revision.
OPISY PRZYPADKÓW Wykazanie wpływu koncentratu białek serwatki (WPC) 11 na nowotwory układu moczowo - płciowego KURACJA GRUCZOLAKORAKA MACICY: OPIS PRZYPADKU DANIEL MOREAU, M.D. F.R.C.S. (C) - (OBSTETRICS AND GYNECOLOGY) Ottawa Civic Hospital - Canada M. A. urodzona 13 września 1962!5 maja 1997 konsultacja specjalistyczna, z powodu wyników badania cytologicznego wykonanego przez lekarza pierwszego kontaktu. Wynik dysplazja średniego stopnia, obraz zgodny z przebiegiem infekcji ludzkim wirusem typu papilloma. Wymaz z szyjki macicy wykazał (15 maja 1997) ostre zmiany w strukturze komórek. 8 lutego 1998 badanie testem Pap także wykazało ostrą dysplazję. Wynik został potwierdzony 30 kwietnia 1998. Badanie Próbki pobranej z szyjki wykazało obecność fragmentów nabłonka z dużymi malformacjami. 7 sierpnia 1998 łyżeczkowanie potwierdziło obecność gruczolakoraka. 10 września 1998 potwierdzono diagnozę. Pacjentkę poinformowano o możliwości wykonania zabiegu całkowitego usunięcia macicy. Nie poddając się zabiegowi, począwszy od listopada 1998, pacjentka przyjmowała po 20 g dziennie specjalnie przygotowanego koncentratu białek serwatki. 8 marca 1999 w badaniu cytologicznym stwierdzono prawdopodobne atypowe komórki, a biopsja karku i łyżeczkowanie szyjki macicy (9 kwietnia 1999) wykazały tylko lekkie malfomacje komórek. 13 lipca 1999 (ponowne badanie 22 grudnia 1999) uzyskano całkowicie prawidłowy obraz w badaniu cytologicznym. BIAŁKA SERWATKI W KURACJI PRZERZUTÓW RAKA NERKOKOMÓRKOWEGO ROBERT BENDER, M.D.,DYREKTOR MEDYCZNY Community Medical Group of Corona Corona, CA Data urodzenia: 7 stycznia 1948 Pacjentka: 52-letnia kobieta. Rasy kaukaskiej z objawami krawienia z dróg rodnych listopad 1996. Badanie wykazało dużą lezję (rozmiar truskawki) na ujściu cewki moczowej. 1 Koncentrat białek serwatki, dokładniej izolat o zdefiniowanej zawartości białek, w natywanej postaci, nie poddawanych obróbce, sprzedawany jako Immunocal/HMS90, otrzymano od IMMUNOTEC RESEARCH LTD.
29 stycznia 1997 guza usunięto. Wynik badania cytoskopowego był negatywny. Badanie patologiczne wykazało przerzutowego raka nerkokomórkowego. Prześwietlenie klatki piersiowej bez większych zmian. Badanie USG nie wykazało żadnych zmian, z wyjątkiem (wcześniejszego) całkowitego usunięcia macicy. Badanie tomografii komputerowej (CT) brzucha (7 lutego 1997) ujawniło guz na lewej nerce rozmiar 10 X 8,6 X 10 cm obejmujący górną część nerki, z obszarem nekrozy w centralnej części, rozszerzający się na okoliczną tkankę tłuszczową i powięź boczną. Badanie CT miednicy nie wykazało żadnych zmian, skan kości bez zmian. 11 marca 1997 u pacjentki wykonano zabieg całkowitego usunięcia lewej nerki. Okazało się, że guz łączy się z mięśniem lędźwiowo udowym, jednocześnie nie stwierdzono, żeby obejmował śledzionę lub okrężnicę. Nie stwierdzono zmian w węzłach limfatycznych w obszarze wokół-aortalnym. Nie stwierdzono znaczących zmian w wątrobie, nie zanotowano przerzutów. Żyła nerkowa wolna od zmian. Nuclear grade (współczynnik złośliwości) 2+4. Dla nadnercza zmiany łagodne, węzły limfatyczne bez zmian. Nowotwór ścian pochwy powrócił po pierwszym wycięciu. W sierpniu 1997 podczas badań kontrolnych w badaniu CT klatki piersiowej wykazano wiele drobnych, rozsianych guzków w obrębie płuc, zlokalizowanych głównie w podstawie płuc z towarzyszącą chorobą gruczołów w obszarze przedtchawiczym i prawym wokółtchawiczym, najbardziej typowe dla przerzutów o obrębie płuc. Dodatkowo dwie masy o małej gęstości obejmujące oba (prawy i lewy) płaty wątroby były podejrzewanie o pochodzenie przerzutowe. Skan kości również ujawnił obszar w prawej kości biodrowej, położony przyśrodkowo, blisko połączenia SI, który również podejrzewano o pochodzenie przerzutowe. Pacjentka odmówiła rekomendowanych naświetlań miednicy (radioterapia), a także rekomendowanej chemoterapii interferon, interleukiny i 5-FU. Ponowne kontrole październik i grudzień 1997. W badaniu CT ujawniono wzrost liczby przerzutów w wątrobie. CT klatki piersiowej ujawniło (w obrębie śródpiersia) rozległe gruczolaki i parenchymę płuc z wielokrotnymi małymi zgrubieniami w obu płatach płucnych. Kolejne badanie wykonano w kwietniu 1998. Wynik postępująca choroba, z wzrastającą liczbą (i rozmiarem) guzków w obrębie wątroby i narastające, rozlane zmiany gruczołów w obrębie śródpiersia i guzki w obrębie płuc. Z powodu tych zmian pacjentka cierpiała z powodu narastającej choroby przerzutowej, nie możliwe było zaoferowanie leczenia, które dawałoby nadzieję na poprawę stanu. Pacjentka rozważyła inne metody terapii. Dlatego (w czerwcu 1998) rozpoczęto kurację specjalnie przygotowanym koncentratem białek serwatki. Pacjentka przyjmowała 1 porcję (10 g) przed południem i 2 porcje po południu. W ciągu 2 tygodni przyjmowania preparatu u pacjentki ustąpiły nudności. Pacjentka stwierdziła też znaczną poprawę apetytu i wzrost energii. Badania CT brzucha i klatki piersiowej (sierpień 1998) nie wykazały znaczących zmian w płucach i wątrobie. Ogólnie zanotowano poprawę stanu klinicznego pacjentki. W listopadzie 1998 wykonano prześwietlenie klatki piersiowej, które wykazało obniżenie poziomu ziarnistości w płucach oraz brak progresji gruczolaków śródpiersia. W styczniu 1999 prześwietlenie płuc było wolne od widocznych zmian. W marcu 1999 u pacjentki pojawiły się gwałtowne wymioty, przeprowadzono dalsze badania. CT brzucha wykazało brak zatorów w jelitach, a lezje przerzutów w jelitach uległy zmniejszeniu, przy jednoczesnym wzroście obszaru nekrozy w centralnej części guza. Badanie CT miednicy nie wykazało żadnych istotnych zmian wyłącznie stan po całkowitym usunięciu lewej nerki. Skan w obszarze GI nie wykazał żadnych zmian chorobowych, z wyjątkiem prawdopodobnego zapalenia dwunastnicy. Wymioty nie powtarzały się
Badanie CT brzucha, klatki piersiowej, miednicy (lipiec 1999) wykazało dalsze zmniejszanie się ziarnistości w płucach i prawie całkowity zanik gruczolaków wokól tchawicy i ostrogi. Wątroba okazało się stabilna, bez widocznych zmian. Badanie CT przeprowadzone w listopadzie 1999 (badanie brzucha), w porównaniu z badaniem z lipca, wykazało prawdopodobne lekkie zmniejszenie obszaru obniżonej gęstości przypuszczalnego obszaru przerzutów. Nie zanotowano nowych przerzutów. CT miednicy nie wykazało żadnych odchyleń od normy, a CT klatki piersiowej pozostaje wolne od granularności w płucach, bez nowych objawów choroby. Pacjentka żyje do dziś, pełnią życia, a jedyną terapią pozostaje specjalnie przygotowany koncentrat białek serwatki. Badanie prospektywne nad wpływem specjalnie przygotowanego koncentratu białek serwatki na progresję raka prostaty JOHN M. ZABOROWSKI, M.D. Physicians Care Center Chicago, IL CEL: Sprawdzenie hipotezy, czy manipulowanie poziomami GSH, poprzez podawnie specjalnie przygotowanego koncentratu białek serwatki, a w ten sposób spowodowanie wiązania elektrofilnych substancji onkogennych, zaangażowanych w powstawanie raka prostaty, może prowadzić do remisji i/lub destrukcji (apoptozy) komórek raka u pacjentów z rakiem prostaty. METODY: Pacjenci z podniesionym poziomem PSA i rakiem prostaty (bez innych dolegliwości) dostawali koncentrat białek serwatki w dawce 10g, 2 razy dziennie. Każdemu pacjentowi zmierzono poziom PSA przed przystąpieniem do badania i w trakcje całego badania. Pacjenci nie przyjmowali żadnych leków, które wpływałyby na poziom PSA. WYNIKI: Pacje nt Wiek Początek badania Zakończe nie badania Począt kowy PSA Data Końco wy PSA Data JR 65 5.03.2000 trwa 6.7 5.03.2000 4.4 8.04.2000 ZR 63 7.07.1999 18.01.2000 11.5 8.07.1999 1.6 29.12.1999 LD 67 7.06.1999 4.10.1999 7.9 25.06.1999 7.6 5.10.1999 SK 69 5.05.1999 8-31-1999 17.5 4.05.1999 15.9 31.08.1999 HS 70 20.01.1999 9.06.1999 7.3 16.09.1998 6.7 9.06.1999 - - - - 19.01.2000 trwa 8.7 19.01.2000 7.5 5.04.2000 Spośród 10 pacjentów, których wyselekcjonowano w klinice, 5 wybrało interwencję chirurgiczną.
3 wykazało początkową poprawę, m. in. obniżenie poziomu PSA, następnie zrezygnowało z udziału w badaniu, z różnych przyczyn. 2 pozostałych pacjentów odpowiedziało pozytywnie na kurację. Jeden z nich wykazywał podniesienie poziomu PSA po zaprzestaniu przyjmowania suplementu na 2 miesiące. 2 miesiące po przywróceniu suplementu PSA uległo obniżeniu do wartości niższych niż na początku badania. WNIOSKI: potrzeba dalszych badań, na większej liczbie osób, żeby potwierdzić uzyskane wyniki. U wszystkich pacjentów zaobserwowano obniżenie poziomu PSA po podaniu suplementu uzyskanego z izolatu białek serwatki. Obawa o wiarygodność terapii opartej na produktach naturalnych i presja w kierunku podporządkowania się aktualnym standardom w leczeniu raka prostaty mogły być powodem znacznego odsetka osób porzucających badanie, jak i niedokładnego przestrzegania zaleceń przez pacjentów uczestniczących w badaniu. Białka serwatki w leczeniu przerzutowego raka prostaty ROGER G. MAZLEN, M.D., F.A.C.N. Mount Sinai Medical School and Medical Center New York Opis Przypadku. 77 letni mężczyzna z przerzutowym gruczolakorakiem prostaty, z rozległymi przerzutami do kości, rozprzestrzeniającym się do obszaru odbytniczego. Przed przystąpieniem do badania PSA Wolne PSA 9.08.1998 205.3 -- (<4.01 mg/ml) Nieskuteczne zastosowanie terapii tradycyjnych, przerwano chemoterapię ze względu na toksyczne działanie na serce. Podawano prednizon 10 mg/dzień. Liczne przerzuty w kościach CT z 2.10.1998 r. Rozpoczęcie terapii WPC 10g/dziennie 29/10/98 PSA Wolne PSA 20.11.1998 11.35 11% ( Dobre samopoczucie ) 01.1999 15 -- Zwiększono dawkę WPC (20 gram/dzień) Terapia 20 gram WPC/dzień 01/3/99 PSA Wolne PSA 03.1999 26.8 -- 04.1999 27.7 -- (Lupren IM) 05.1999 36.4 -- (Cytoxan) 06.1999 52 -- 07.1999 37 -- 08.1999 53 -- (dobre samopoczucie)
29.11.-10.12.1999 10.01.2000 68 Niewłaściwe użycie WPC w gorącej wodzie- list/grudz. Miejscowa radioterapia przerzutów w kości. 10 zabiegów 18.01.2000 102.4 Powrót do zażywania WPC, właściwe dawkowanie 14.03.2000 66 Pacjent odczuwa poprawę Białka serwatki w kuracji raka pęcherza moczowego Pacjent: A.G. Mężczyzna, 74 lata I Historia medyczna BPH (Łagodny rozrost prostaty) 1987 r. Rak prostaty zdiagnozowany w 1993 roku. Leczony radioterapią, ze stentem w lewej tętnicy nerkowej. Obecny poziom PSA 0,9. Nadciśnienie naczyniowo - nerkowe 1997 Prawa nerka atroficzna 1997 Choroba tętnicy wieńcowej/dusznica Bolesna II Wywiad demograficzny Palacz, porzucenie nałogu w 1989 r. A) Rak pęcherza w 1995. Wielokrotne nawroty. 6.10.1999 r. usunięto wieloogniskowy guz (stopnia I) z 5 miejsc - rak brodawczakowaty komórek przejściowych. Przed zabiegiem poddany terapii BCG. Cystoskopowe badanie pęcherza, co 3 miesiące. B) Podczas wizyty kontrolnej (8.07.1999) przepisano dawkę 10g (jedna torebka) dziennie WPC. Badania cytoskopowe (08.1999 i 02.2000) nie wykazywały nawrotu raka brodawczakowatego Badanie prospektywne wpływu specjalnie przygotowanego koncentratu białek serwatki na rozwój raka prostaty. BELA S. DENES, M.D., FACS DIRECTOR The Prostate Center of Greater St-Louis - Missouri Prezentujemy tutaj pierwsze doświadczenia z leczeniem 8 pacjentów z potwierdzonym (biopsja) rakiem prostaty. Pacjenci leczeni byli tylko przy zastosowaniu WPC. Odpowiedź na terapię monitorowana była przy użyciu pomiarów stężenia PSA. PSA to wysoce czuły marker nowotworów prostaty, szeroko używany jako wskaźnik odpowiedzi na terapię. Dane demograficzne pacjentów Mężczyźni pod opieką poradni, którzy poddani zostali biopsji prostaty. Wszyscy mieli podniesione poziomy PSA, część z nich zmiany w prostacie wyczuwalne w badaniu palpacyjnym. Nie poddawani żadnym wcześniejszym terapiom w kierunku raka prostaty. Średnia wieku 82,5 (77 do 89 lat)
Średni poziom PSA 14,2 ng/ml (5.0 do 44 ng/ml). Oznaczenia wykonano przy użyciu: Smith-Kline-Beecham Labs., hyrbertech assay. Średni poziom testosteronu: 391 ng/ml (253 do 619 ng/ml) Średni wynik w skali Gleasona 5,5 (4 do 7) Ogólna jakość życia pacjentów bardzo dobra, wszyscy żyli samodzielnie. Bez symptomów innych, aktywnych klinicznie chorób (bóle kości, krwiomocz, stany zapalne gruczołów, niewydolność nerek) i w rutynowej praktyce klinicznej podlegali by obserwacji, zanim PSA osiągnie większe wartości, lub pojawią się objawy aktywnej klinicznie choroby. Protokół terapii Po analizie biopsji i uzyskaniu świadomej zgody pacjenci zostali zakwalifikowani do badania. Specjalnie przygotowane suplementy koncentrat białek serwatki zostały dostarczone pacjentom. Nie przepisywano innych leków. Pacjenci zostali poinstruowani o zakazie używania palmy sabałowej i jej pochodnych. Badanie PSA w surowicy wykonywano w tygodniach: 0, 6 i 12. Poziom testosteronu po 12 tygodniach. Pacjenci mogli w każdej chwili zrezygnować z udziału w badaniu. REZULTATY Spośród 10 osób biorących udział w badaniu 8 ukończyło pełny cykl (3 miesiące) terapii. 6 spośród 8 (76%) wykazało znaczne obniżenie poziomu PSA w tygodniach 6 i 12. Jeden pacjent wykazywał stabilny poziom PSA, a jeden powolny wzrost poziomu PSA pomiędzy 6, a 12 tygodniem badania. Żaden z pacjentów nie rozwinął pełni objawów klinicznych. Jeden pacjent (T. M.) obecnie zakończył 24 tydzień terapii. Początkowy poziom PSA 42. Po 12 tygodniu obniżony do 37 i ciągle obniża się. Obecnie 28. Średni spadek poziomu PSA w grupie to 1.8 ng/ml (0.2 do 7.0), co odpowiada spadkowi o 12.8 %. PODSUMOWANIE Przedstawione powyżej wstępne wyniki kuracji raka prostaty przy użyciu koncentratu białek serwatki są bardzo zachęcające. Grupa starszych pacjentów z potwierdzonym rakiem prostaty, bez wcześniejszych terapii, wykazała znaczące obniżenie poziomu PSA po 3 miesiącach leczenia. Wszyscy pacjenci bardzo dobrze tolerowali preparat. Suplementy diety oparte na białkach serwatki wydają się prezentować aktywność kliniczną u starszych mężczyzn, z rakiem prostaty, nie poddawanych wcześniej innym terapiom. Parametr efektywności stężenie PSA. Planowane są dalsze badania, mające na celu wyjaśnienie mechanizmu działania preparatu, i potencjalnego zastosowania, jako terapii głównej lub wspomagającej. Poprawa stężeń PSA uzyskana przy pokarmowym podawaniu prekursorów glutationu, uzyskanych ze specjalnie przygotowanego koncentratu białek serwatki (SWPC) JIMMY GUTMAN, M.D., FACEP Assistant Professor, McGill University - Canada Department of Family Medicine, Emergency Medicine Poziom PSA jest od dawna tradycyjnym wskaźnikiem obecności nowotworu prostaty, jak i używany jest w monitorowaniu efektywności terapii. Celem tego opisu przypadków jest
prześledzenie zmian poziomu PSA w zdiagnozowanych przypadkach raka prostaty, u pacjentów, których poziom glutationu został podniesiony przy użyciu SPWC. METODY Dwóch pacjentów z potwierdzonym (biopsja) nowotworem prostaty i kompletem rutynowych badań badanie ogólne, rutynowe badania krwi, poziom PSA. Obydwaj wyrazili zainteresowanie przetestowaniem proaktywnym preparatem, który może pomóc w zwalczaniu ich choroby. Obydwaj rozpoczęli kurację od 10 g/dzień, jednocześnie rozpoczęto dokumentowanie poziomu PSA. HISTORIE MEDYCZNE PACJENTÓW I WYNIKI Przypadek #1 Mężczyzna, pochodzenia włoskiego, podejrzewany o wystąpienie raka prostaty (na podstawie badania PSA), w wieku 66 lat. Biopsja ujawniła nowotwór wewnątrz epitelialny, wysokiego stopnia. Historia, badanie ogólne i badania laboratoryjne nie sugerowały występowania przerzutów. Przyjmowane leki: ranitydyna (Zantac) na wrzody żołądka, terazosyna nadciśnienie. Poza tymi dolegliwościami w dobrym zdrowiu, przestrzegający zdrowej diety, zdrowy styl życia. Wartości PSA na rycinie 1, znaczny spadek po zastosowaniu SPWC. Przypadek #2 Pacjent pochodzący z Haiti, lekkie (nieleczone) nadciśnienie, diagnoza raka prostaty w wieku 54 lat. Biopsje ujawniły guza wysokiego stopnia, pacjenta poddano radioterapii i terapii androgenami Casodex i Zoladex. Poziom PSA wykazywał początkowo pozytywną odpowiedź na terapię hormonalną, ale później następował wzrost PSA. Urolog zasugerował kolejną serię terapii anty-androgenowej. Przy słabej reakcji na chemoterapię i skutkach ubocznych pierwszej serii pacjent odmówił chemoterapii. Wybrał terapię SWPC. Poziomy PSA rycina 2. Dyskusja Te dwa przypadki pokazują znaczącą poprawę poziomu PSA u pacjentów z potwierdzonymi w biopsji przypadkami raka prostaty na skutek przyjmowania prekursorów glutationu, znajdujących się w specjalnie przygotowanym koncentracie białek serwatki. Nie ma wyjaśnienia obecnością konkurencyjnej terapii. Większe, ślepe i randomizowane badania zostaną przeprowadzone. Materiały źródłowe: