ZWIĄZEK RZEMIOSŁA POLSKIEGO Lubelskie Obserwatorium Rynku Pracy kontynuacja Lublin, 11.06.2015 Andrzej Stępnikowski
Potencjał rzemiosła w kształceniu zawodowym 8.143 specjalistów w komisjach egzaminacyjnych : mistrzowie, technicy, inżynierowie, nauczyciele zawodu w 123 zawodach, 23,819 zakładów rzemieślniczych zaangażowanych w kształcenie W roku 2014 izby rzemieślnicze przeprowadziły 29.307 egzaminów czeladniczych, 3.496 mistrzowskich oraz 1232 egzaminy sprawdzające
Efektywność zatrudnieniowa przygotowania zawodowego System przemienny: młodociani pracownicy: 50% pracuje, 40% kontynuuje naukę, tylko 10% pozostaje bez zatrudnienia i nie uczy się 3 m-ce po zakończeniu nauki System szkolny: 40% znajduje zatrudnienie, 40% kontynuuje naukę, a 20% nie ma pracy i nie edukuje się 3 m-ce po zakończeniu nauki zawodu (!) [Badania małopolskiego obserwatorium rynku pracy 2011]
Kto znajduje pracę?
Kształtowanie przyjaznego otoczenia kontekst europejski Szanse dla młodzieży i inne komunikaty KE, zwłaszcza w zakresie uczenia się w miejscu pracy i promowania przygotowania zawodowego. European Alliance for Apprenticeship Dobre praktyki z innych krajów UE
Instrumenty do zastosowania dla pracodawców Ujednolicenie (a w postulowane także uproszczenie) zasad i procedur pomocy publicznej Nowe możliwości w zakresie Przygotowania Zawodowego Osób dorosłych i dokształcania się i pracowników w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego (wobec porażki zakładowych funduszy szkol.) Wykorzystanie środków z EFS
Współpraca szkoły zawodowej z pracodawcami Ostatecznym probierzem efektywności systemu edukacji (co by nie mówić, to na pewno zawodowej) w nowoczesnej gospodarce jest rynek pracy. Szkoła, ze względu na czas kształcenia ma pewną bezwładność w zaspokajaniu kadrowych potrzeb rynku pracy cechującego się dużą technologiczną dynamiką zmian.
Istotnym elementem kształcenia zawodowego jest praktyczna nauka zawodu realizowana zarówno w placówkach edukacyjnych, jak i w przedsiębiorstwie Potrzeba współpracy pracodawcy ze szkołą powinna być podyktowana także własnym interesem firmy (problemy z pozyskaniem pracowników).
Oczekiwania związane ze współpracą są znacznie większe po stronie szkoły niż pracodawcy, a placówki edukacyjne często nawet doświadczają niechęci różnych przedstawicieli branżowych do angażowania się w kształcenie zawodowe, a szczególnie niechęci do ponoszenia kosztów
Problemy wstępnie zdiagnozowane Firmy nie mają odpowiednich zachęt finansowych i organizacyjnych mistrzowie z misją wymierają, wkrada się chaos do systemu finansowego (pomoc publiczna i biurokracja) oraz zmiany organizacyjne związane z modernizacją systemu edukacji zawodowej, co łącznie tworzy obraz niepewności.
Można wskazać kilka punktów, które powinny usprawnić współpracę na linii szkoła przedsiębiorca 1. Zmiany legislacyjne - Uaktywnienie przedsiębiorców na rzecz praktycznej nauki zawodu rewizja praw i obowiązków firm: inicjatywy ustawodawcze związane z finansowaniem (40% kształcenia młodocianych może otrzymać jako zwrot kosztów kształcenia młodocianego w formie refundacji i dofinansowania)
Potrzebne jest zapewnienie spójności przepisów systemu oświaty, instytucji rynku pracy, pomocy społecznej, kształcenia młodocianych pracowników i innych pod kątem wyeliminowania barier i sprzeczności. Tak więc konieczne staje się kompleksowe uregulowanie warunków prawnych, finansowych i organizacyjnych kształcenia zawodowego.
2. położenie nacisku na efektywną współpracę na styku szkoła- organ prowadzący pracodawca /organizacje pracodawców (jak to coraz częściej ma miejsce w rzemiośle), m.in. w diagnozowaniu sytuacji na rynku pracy, aby skutecznie zachęcać pracodawców do wspomagania szkolnictwa zawodowego
3. Unowocześnienie programów szkolnych, zacieśnianie współpracy pomiędzy dyrektorem a pracodawcą (za pośrednictwem organizacji pracodawców i organu prowadzącego, co czasami jest tożsame) przy określeniu modelu i tworzeniu programów nauczania w szkołach zawodowych
4. Zachęcanie szkół do współpracy z pracodawcami i tworzenia przez nich klas patronackich 5. Umożliwianie nauczycielom zawodu kształcenia i doskonalenia kwalifikacji w zakładach pracy 6. Angażowanie pracodawców do komisji egzaminacyjnych (w oparciu o aktywizowanie się społeczne, np.: konkursy)
XVII Mistrzostwa Fryzjerskie w Lublinie
Opracowanie w oparciu o tabelę: K. Symela, Czynniki zwiększające zatrudnialność absolwentów szkół zawodowych, [w:] Jeruszka U. (red.), Unowocześnianie metod i form kształcenia zawodowego w Polsce. Diagnoza i oczekiwane kierunki zmian, IPiSS, Warszawa 2012, s. 326-328. Proponowane metody współpracy szkół zawodowych z pracodawcami 1. Tworzenie oferty programowej Zgłaszanie zawodów do klasyfikacji oraz zapotrzebowania na specjalizacje zawodowe. Współtworzenie podstaw programowych programów kształcenia zawodowego. A w nowej perspektywie także udział w pracach nad PRK i tworzeniem sektorowych rad kompetencyjnych 2. Doposażanie szkół Wsparcie w nowoczesne wyposażenie, urządzenia, narzędzia i materiały do celów kształcenia praktycznego 3. Wsparcie kształcenia praktycznego Patronaty, miejsca zajęć praktycznych, stypendia, targi edukacyjne, targi kariery oraz udział przedsiębiorców w angażowaniu i przygotowywaniu młodzieży do udziału w konkursach zawodowych, branżowych i poszerzających wiedzę na poziomie regionalnym i krajowym
4. Praktyki dla nauczycieli Miejsce praktyk, doskonalenie kompetencji merytorycznych, transfer kadry 5. Egzaminy zawodowe i kwalifikacyjne Zapewnienie miejsca egzaminowania, udział w pracach komisji egzaminacyjnych, wspólne certyfikaty (szkolny, 6. Specjalne strefy ekonomiczne (i ich otoczenie) izbowy, firmowy) Wspieranie angażowania pracodawców w kształcenie zawodowe realizowane w SSE (w ramach klastrów edukacyjnych) przykład Pomorskiej SSE