Okres adolescencji wiek dorastania część I Anna Kartunowicz
Dorastanie podział dwu fazowy: Wczesna faza dorastania (12 14 lat) jest etapem wyrastania z dzieciństwa, w którym przygotowują się istotne zmiany jakościowe w myśleniu. Z kolei późna faza dorastania (15 18 lat) jest fazą wzrastania młodzieży w środowisko dorosłych. Etap ten cechuje dojrzałe korzystanie z nowopowstałych form myślenia.
Dorastanie ( 12/13 18 lat) Nawiązywanie nowych, bardziej dojrzałych więzi z rówieśnikami obojga płci. Ukształtowanie roli męskiej lub kobiecej. Akceptacja zmian zachodzących we własnym organizmie i efektywne posługiwanie się własnym ciałem. Osiągnięcie niezależności uczuciowej od rodziców i innych osób dorosłych. Przygotowanie do zawarcia małżeństwa i
Dlaczego nastolatki są takie nieskoordynowane? Z okresem dorastania wiąże się wzmożony rozwój fizyczny, a co za tym idzie przyrost wskaźników charakteryzujących wymiary ciała (wzrost, waga ciała). Ten zwiększony przyrost, zwany skokiem pokwitaniowym, nie utrzymuje się jednak przez cały okres dorastania, lecz jedynie przez ok. 2 3 lata i w końcowej fazie dorastania jest już nieznaczny. Warto dodać, że omawiany skok pokwitaniowy w zakresie niektórych czynników (np. przyrost wzrostu) występuje wcześniej u dziewcząt niż u chłopców. Za względu na zmiany proporcji ciała ruchy dorastających często są niezgrabne, brak w nich precyzji, co często prowadzi do rezygnacji z podejmowania aktywności ruchowej.
Kliknij ikonę, aby dodać obraz Kliknij ikonę, aby dodać obraz Jak myśli i postrzega świat nastolatek:
Wczesna adolescencja (13 17 lat) Kliknij ikonę, aby dodać obraz Nawiązywanie nowych, bardziej dojrzałych relacji z rówieśnikami obojga płci Kliknij ikonę, aby dodać obraz Akceptacja zmian zachodzących we własnym organizmie Kształtowanie się myślenia abstrakcyjnego Kształtowanie się systemu wartości i systemu etycznego Dążenie do wpływu społecznego Podejmowanie decyzji dotyczących przyszłego zawodu i typu kształcenia ZADANIA ROZWOJOWE
ZADANIA ROZWOJOWE Kliknij ikonę, aby dodać obraz Późna adolescencja (18 do 22 lat) Dążenie do emocjonalnej i życiowej niezależności (autonomii) od rodziców i innych dorosłych Zaloty i wybór partnera Ugruntowanie tożsamości dotyczącej roli seksualnej Podjęcie studiów lub pracy i rozpoczęcie kariery zawodowej Poszukiwanie stosowanych dla siebie grup towarzyskich i społecznych Osiągnięcie zinternalizowanej własnej
Innym zjawiskiem obserwowanym w świecie uczuć i emocji w okresie adolescencji jest bezprzedmiotowość przeżyć. Oznacza ono, doznawanie uczuć bez konkretnego bodźca, który mógłby ten stan wywołać. Okres młodzieńczy charakteryzuje niezwykle intensywny rozwój emocjonalny. Z uwagi na ten fakt nazywany on również bywa okresem burzy i naporu. W emocjach rozróżniamy: Przeżycia osiągają stopień wysokiego napięcia: smutek bywa głęboki, na miarę tragedii, radość osiąga szczyty uniesienia. Charakterystyczna dla tego wieku jest duża chwiejność emocjonalna: od żywiołowej radości i szczęścia młody człowiek pogrąża się w smutku. Nastolatki często oscylują pomiędzy nastrojami krańcowymi, łatwo przerzucają się od entuzjazmu do zniechęcenia, od nadziei do rozpaczy.
Literatura przedmiotu niejednokrotnie zwraca uwagę na trudności emocjonalne młodych ludzi, wskazywane również przez samą młodzież. Wśród nich wyróżnić można : poczucie niższości i zagrożenia, wątpliwości (dotyczące religii, dalszej nauki, wyboru zawodu), brak wiary w siebie, niestałość uczuć (depresje, kochliwość, pobudliwość itp.) niepełne uświadomienie seksualne strach i obawy (o dalszą przyszłość)
1.Przyzwolenie na popełnianie błędów (bezpieczna porażka). 2. Uczenie młodzieży czerpania korzyści z popełnianych błędów, oswajanie ich zarówno z sytuacjami sukcesu i powodzenia życiowego, jak i porażek, niepowodzeń. Przyznawanie tym zdarzeniom rozwojowym znaczenia w życiu każdego człowieka. 3. Nie wyręczanie dziecka, a towarzyszenie mu w dochodzeniu do prawidłowego rozwiązania. 4. W sytuacji oceniania podkreślanie mocnych stron młodego człowieka oraz prowokowanie do samodzielnego szukania błędów, usterek i problemów. 5. Stworzenie młodzieży okazji do ujawniani oraz realizowania zainteresowań w wybranych przez nie dziedzinach i wzmacnianie ich. 6. Zachęcanie nastolatków przede wszystkim do porównań ze swoimi poprzednimi osiągnięciami w określonym zakresie, co świadczy o subiektywnym progresie. 7. Modelowanie pozytywnego nastawienia do siebie, wytrwałości, inicjatywy, współpracy i tym podobnych cech. 8. Bezwarunkowe akceptowanie dziecka ocenianie zachowania, a nie osoby!!!!!!!
9. Unikane etykietowania ( jesteś głupi, dziwaczny, inny niż twoi rówieśnicy, nie taki jak byśmy chcieli). 10. Uwzględnianie różnych potrzeb dziecka i udzielania mu adekwatnego wsparcia oraz modelowanie ekonomicznego korzystania ze wsparcia. 11. Bycie otwartym na informacje zwrotne płynące od dziecka jasna komunikacja w systemie rodzinnym. 12. Wspieranie spontaniczności, kreatywności, pomysłowości, oryginalności. 13. Stosowanie strategii zaradczych i wspierających rozwój stosownie do indywidualnych problemów. 14. Otarcie na pomoc specjalistyczną, dorosły także ma prawo nie radzić sobie ze wszystkimi problemami.
Niewątpliwie bardzo ważną rzeczą dla każdego człowieka jest zaspakajanie jego różnorodnych potrzeb, zwłaszcza w trudnym okresie dorastania. W okresie tym bowiem najważniejsze znaczenie mają dla niego potrzeby psychiczne, wśród których na plan pierwszy wysuwają się potrzeby : bezpieczeństwa, uznania, przyjaźni, nowych doświadczeń, przynależności, miłości, sensu życia czy samourzeczywistnienia.
WARTO PAMIĘTAĆ O KILKU WAŻNYCH SPRAWACH... Bądź przykładem, szanuj prawa dziecka, bądź konsekwentny, ucz i rozmawiaj.
DLACZEGO Kliknij ikonę, aby dodać obraz NIE Przykład bycia konsekwentnym ;) Kliknij ikonę, aby dodać obraz JESTEŚMY KONSEKWENTNI?
Czym w zasadzie jest konsekwencja wychowawcza i do czego jest ona potrzebna? postępowanie oparte na ściśle określonych zasadach trzymanie się jasnych reguł i postanowień Istotne: Daje rytm, poczucie pewności i stabilności Odpowiedzialność za własne słowa (w odniesieniu do tzw. kary nierealizowane ) Rób to o czym mówisz Ważny składnik cierpliwość rozwija zaufanie do rodzica
Jak być konsekwentnym, czyli nie kopać dołku pod samym sobą? Co sprzyja byciu konsekwentnym? Rób to o czym mówisz Ważny składnik cierpliwość Unikaj przymykania oka Ćwicz opanowywanie emocji stawiaj jasne reguły Znaj swój świat wartości