Liczba i Reszta czyli o zasadach podzielności

Podobne dokumenty
Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

1. Liczby naturalne, podzielność, silnie, reszty z dzielenia

Przykładowe zadania z teorii liczb

LICZBY PIERWSZE. Jan Ciurej Radosław Żak

Liczby rzeczywiste. Działania w zbiorze liczb rzeczywistych. Robert Malenkowski 1

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 2 Teoria liczby rzeczywiste cz.2

WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

Wykład 2. Informatyka Stosowana. 10 października Informatyka Stosowana Wykład 2 10 października / 42

Wykład 2. Informatyka Stosowana. 9 października Informatyka Stosowana Wykład 2 9 października / 42

PRZELICZANIE JEDNOSTEK MIAR

Kongruencje i ich zastosowania

Indukcja matematyczna

Joanna Kluczenko 1. Spotkania z matematyka

I. Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania śródrocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki w klasie VII.

MADE IN CHINA czyli SYSTEM RESZTOWY

Wykład 2. Informatyka Stosowana. 8 października 2018, M. A-B. Informatyka Stosowana Wykład 2 8 października 2018, M. A-B 1 / 41

2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2016/2017 Ćwiczenia nr 8

Samodzielnie wykonaj następujące operacje: 13 / 2 = 30 / 5 = 73 / 15 = 15 / 23 = 13 % 2 = 30 % 5 = 73 % 15 = 15 % 23 =

Algorytm Euklidesa. Największy wspólny dzielnik dla danych dwóch liczb całkowitych to największa liczba naturalna dzieląca każdą z nich bez reszty.

Podstawą w systemie dwójkowym jest liczba 2 a w systemie dziesiętnym liczba 10.

DZIAŁANIA NA UŁAMKACH DZIESIĘTNYCH.

Wykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych

Algorytmy w teorii liczb

Kongruencje oraz przykłady ich zastosowań

1. Operacje logiczne A B A OR B

4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2016/2017 Ćwiczenia nr 7

W. Guzicki Zadanie 41 z Informatora Maturalnego poziom podstawowy 1

ROZKŁAD MATERIAŁU DLA KLASY VI SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 7

ARCHITEKTURA SYSTEMÓW KOMPUTEROWYCH

Zegar ten przedstawia reszty z dzielenia przez 6. Obrazuje on jak kolejne liczby można przyporządkować do odpowiednich pokazanych na zegarze grup.

Arytmetyka komputera. Na podstawie podręcznika Urządzenia techniki komputerowej Tomasza Marciniuka. Opracował: Kamil Kowalski klasa III TI

Liczby naturalne i ca lkowite

Kongruencje pierwsze kroki

MATEMATYKA W SZKOLE HELIANTUS LICZBY NATURALNE I CA LKOWITE

Wykłady z dydaktyki matematyki (klasy IV-VIII) III rok matematyki semestr zimowy 2017/2018 ćwiczenia i wykład nr 6

Wokół Problemu Steinhausa z teorii liczb

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

ARYTMETYKA BINARNA. Dziesiątkowy system pozycyjny nie jest jedynym sposobem kodowania liczb z jakim mamy na co dzień do czynienia.

NIEDZIESIĄTKOWE SYSTEMY LICZENIA.

Cechy podzielności liczb. Autor: Szymon Stolarczyk

Kod uzupełnień do dwóch jest najczęściej stosowanym systemem zapisu liczb ujemnych wśród systemów binarnych.

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE V

AKTYWNA TABICA 2017/2017 Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Mikołaja Kopernika w Nowym Targu

Program nauczania: Katarzyna Makowska, Łatwa matematyka. Program nauczania matematyki w klasach IV VI szkoły podstawowej.

LICZBY POWTÓRKA I (0, 2) 10 II (2, 5) 5 III 25 IV Liczba (0, 4) 5 jest równa liczbom A) I i III B) II i IV C) II i III D) I i II E) III i IV

CIĄGI wiadomości podstawowe

Ćwiczenie nr 1: Systemy liczbowe

Teoria liczb. Magdalena Lemańska. Magdalena Lemańska,

Zestaw zadań dotyczących liczb całkowitych

1. Liczby wymierne. x dla x 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba)

KOŁO MATEMATYCZNE LUB INFORMATYCZNE - klasa III gimnazjum, I LO

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 2

Kod U2 Opracował: Andrzej Nowak

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 8

B.B. 2. Sumowanie rozpoczynamy od ostatniej kolumny. Sumujemy cyfry w kolumnie zgodnie z podaną tabelką zapisując wynik pod kreską:

0 --> 5, 1 --> 7, 2 --> 9, 3 -->1, 4 --> 3, 5 --> 5, 6 --> 7, 7 --> 9, 8 --> 1, 9 --> 3.

O CIEKAWYCH WŁAŚCIWOŚCIACH LICZB TRÓJKĄTNYCH

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy Zespół Szkół nr 5 Mistrzostwa Sportowego XV Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów

LABORATORIUM PROCESORY SYGNAŁOWE W AUTOMATYCE PRZEMYSŁOWEJ. Zasady arytmetyki stałoprzecinkowej oraz operacji arytmetycznych w formatach Q

Kongruencje twierdzenie Wilsona

Kongruencje. Sławomir Cynk. 24 września Nowy Sącz. Instytut Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VII

SPRAWOZDANIE Z ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z MATEMATYKI DLA KLAS IV-VII

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);

Matematyka z kluczem. Szkoła podstawowa nr 18 w Sosnowcu. Przedmiotowe zasady oceniania klasa 7

PŁOCKA MIĘDZYSZKOLNA LIGA PRZEDMIOTOWA MATEMATYKA klasa V szkoła podstawowa 2012

Jak nie zostać niewolnikiem kalkulatora? Obliczenia pamięciowe i pisemne.

Algorytmy i struktury danych. Wykład 4

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI DLA KL. 5

Programowanie w Baltie klasa VII

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KL.VII

Systemy liczbowe. System dziesiętny

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie VII szkoły podstawowej

Maria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI

System liczbowy jest zbiorem reguł określających jednolity sposób zapisu i nazewnictwa liczb.

Lekcja : Tablice + pętle

2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność. (c.d.

Zbiór liczb rzeczywistych, to zbiór wszystkich liczb - wymiernych i niewymiernych. Zbiór liczb rzeczywistych oznaczamy symbolem R.

0 + 0 = 0, = 1, = 1, = 0.

Operacje arytmetyczne

Projekt AS KOMPETENCJI jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW KLAS IV-VI

1259 (10) = 1 * * * * 100 = 1 * * * *1

Zadania do samodzielnego rozwiązania

Wstęp do informatyki- wykład 1 Systemy liczbowe

Załóżmy, że musimy zapakować plecak na wycieczkę. Plecak ma pojemność S. Przedmioty mają objętości,,...,, których suma jest większa od S.

MATEMATYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA KLASY V

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2016/2017 Ćwiczenia nr 6

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki w klasie VII.

Liczby. Wymagania programowe kl. VII. Dział

ARCHITEKTURA KOMPUTERÓW Systemy liczbowe

1. LICZBY DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA L.P. NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:

Transkrypt:

Liczba i Reszta czyli o zasadach podzielności Klara Maria Zgliński Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ignacego J. Paderewskiego w Krakowie 31-134 Kraków, ul. Basztowa 8 Klasa Vb Nauczyciel: mgr Joanna Zagórska

Spis Treści Wstęp...2 Co to jest podzielność?...4 Jak to zapisać?... 4 Czy to naprawdę tak jest?...7 Reguła dla wszystkich... 8 Znane raz jeszcze...11 Jak to robi komputer...12 Podsumowanie...13 Opinia Nauczyciela...14 Bibliografia [1] Sz. Jeleński, Śladami Pitagorasa, WSiP Warszawa 1988 [2] I.N. Bronsztejn, Matematyka Poradnik Encyklopedyczny, PWN Warszawa 1999 [3] Wikipedia, http://pl.wikipedia.org/wiki/arytmetyka_modularna [4] Wikipedia, http://en.wikipedia.org/wiki/divisibility_rule#proof_using_basic_algebra [5] Wapedia, http://wapedia.mobi/pl/operacja_modulo - 1 / 14 -

Wstęp Matematyka uczy nas liczyć. Pozwala nam przy pomocy liczb opisać cechy otaczającego nas świata. Jednak równie ciekawe, a może nawet ciekawsze jest to, co nam pozwala nie liczyć. Do tej kategorii zaliczamy na przykład reguły podzielności. Pozwalają one stwierdzić, czy interesujące nas dzielenie jest możliwe bez potrzeby wykonywania całego dzielenia. Na lekcjach w szkole poznajemy wiele takich regułek, których musimy nauczyć się na pamięć. Jednak wytłumaczenie co, jak i dlaczego z reguły jest pomijane. Popatrzmy więc na reguły podzielności, które poznajemy na lekcji. Dzielnik Regułka Grupa 2 Ostatnia cyfra jest parzysta II 3 Suma wszystkich cyfr podzielna przez 3 III 4 Dwie ostatnie cyfry podzielne przez 4 II 5 Ostatnia cyfra jest 0 lub 5 II 6 Podzielne przez 2 i przez 3 (jak wyżej) IV 7 Brak regułki I 8 Trzy ostatnie cyfry podzielne przez 8 II 9 Suma wszystkich cyfr podzielna przez 9 III 10 Ostatnia cyfra 0 II 11 Brak regułki I 12 Podzielne przez 3 i przez 4 (jak wyżej) IV Jak widać reguły można podzielić na cztery grupy: I. brak regułki II. patrzymy tylko na ostatnią cyfrę lub cyfry III.dodajemy cyfry do siebie IV.odwołujemy się do kilku innych reguł z grup II i III - 2 / 14 -

Najpierw próbowałam znaleźć brakujące regułki. Znalazłam je w książce Jeleńskiego Śladami Pitagorasa [1]. Dla dzielnika 11 podane są aż 3 reguły. Ciekawsze z nich to: sumowanie par cyfr (I) lub przemienne dodawanie i odejmowanie kolejnych cyfr (II). W obu przypadkach zaczynamy od jedności, a rezultat musi być podzielny przez 11 lub równy 0. Przykład: I. 14938 38 + 49 + 1 = 88 = 8 * 11 podzielne II. 14938 8 3 + 9 4 + 1 = (8+9+1) - (3+4) = 18 7 = 11 podzielne Jeszcze ciekawsza reguła jest podana dla liczby 7: 1. oddzielamy ostatnie dwie cyfry i zapisujemy resztę dzielenia ich przez 7 2. pierwszą część liczby mnożymy razy 2 3. powtarzamy powyższe kroki dla rezultatu z kroku 2 4. suma wszystkich reszt musi być podzielna przez 7 Przykład: 1045 66 66 / 7 = 9 r 3 2 * 1045 = 20 90 90 / 7 = 12 r 6 2 * 20 = 40 40 / 7 = 5 r 5 Suma reszt: 3 + 6 + 5 = 14 podzielne Regułka ta jest ciekawa z kilku powodów: 1. Zawiera cechy grup II i III 2. Liczy tylko reszty dzielenia przez 7 3. Występuje mnożenie z liczbą 2 Pojawiają się następujące pytania: 1. Skąd bierze się to mnożenie? 2. Czy można w ten sam sposób stworzyć nowe regułki używając inne mnożniki? 3. Jak to pasuje do regułek uczonych w szkole? W tej pracy postaram się odpowiedzieć właśnie na te pytania. - 3 / 14 -

Zanim odpowiem na te pytania, muszę wyjaśnić kilka ważnych rzeczy. Co to jest podzielność? By móc dalej pisać o podzielności, trzeba najpierw wytłumaczyć, co to znaczy. Konkretnie trzeba to opisać przy pomocy samej matematyki. W tym celu, próbuję użyć znanej regułki dla liczby 9 na kilku przykładach: 1234 suma cyfr 10, ponowna suma cyfr 1 1234 = 9 * 137 r 1 5843 suma cyfr 20, ponowna suma cyfr 2 5843 = 9 * 649 r 2 6584283 suma cyfr 36, ponowna suma cyfr 9 6584283 = 9 * 731587 r 0 Na podstawie wyników otrzymanych z powyższej regułki, można wywnioskować, że rezultatem jest reszta z dzielenia. Ten wniosek pozwala mi na sformułowanie definicji podzielności: Liczba A jest podzielna przez liczbę B, jeżeli reszta z dzielenia A/B jest równa 0. Znalezienie reguły podzielności sprowadza się do metody, która pozwala obliczyć bezpośrednio resztę z dzielenia. Sprawdzam więc jak wyglądają rezultaty regułki dzielenia przez 7: 1234 reszty: 6 + 3 = 9; reszta 2 1234 = 7 * 176 r 2 5843 reszty: 1 + 2 + 2 = 5; reszta 5 5843 = 7 * 834 r 5 6584284 reszty: 0 + 0 + 4 + 3 = 7; reszta 0 6584284 = 7 * 940612 r 0 Jak widać i w tym przypadku otrzymuję jako rezultat resztę z dzielenia. W tym momencie powstaje następne pytanie: Jak to zapisać? Zbierając dalej informacje, znalazłam funkcję modulo, która oznacza resztę z dzielenia [5]. Co ciekawe trudno ją znaleźć, ponieważ nie ma jej nawet w Poradniku Encyklopedycznym Bronsztejna [2]. Powyższe przykłady można zapisać: 1234 mod 9 = 1 1234 mod 7 = 2 5843 mod 9 = 2 5843 mod 7 = 5 6584283 mod 9 = 0 6584284 mod 7 = 0-4 / 14 -

Operację mod n można przedstawić jako nawijanie osi liczbowej na pierścień o obwodzie n. To znaczy, że n znajdzie się w tym samym miejscu co wartość zero. Dlatego można też znaleźć w matematyce dla tych zagadnień określenia jak teoria pierścieni [3]. I I I I I I I I I I I I I -6-5 -4-3 -2-1 0 1 2 3 4 5 6 {..,-6,0,6,..} {..,-1,5,11,..} {..,-5,1,7,..} {..,-2,4,10,..} {..,-4,2,8,..} {..,-3,3,9,..} Jak widać na powyższym obrazku, na osi liczbowej nawiniętej dla modułu 6, każdy punkt może mieć wartości większe lub mniejsze o wielokrotność 6-u: (1) L mod c = (L + x * c) mod c Używając funkcji modulo możemy też prawie normalnie liczyć: (2) (a + b) mod c = [(a mod c) + (b mod c)] mod c (3) (a * b) mod c = [(a mod c) * (b mod c)] mod c (4) (a * c) mod c = 0 Korzystając z tego zapisu mogę napisać regułę podzielności: Liczba A jest podzielna przez liczbę B, jeżeli A mod B = 0-5 / 14 -

Warto też ustalić zapis dla obliczeń samej reguły podzielności. Proponuję sposób zapisu taki, jak rozkładanie na czynniki pierwsze. Poprzednie przykłady będą wyglądać następująco: 104566 mod 7 : 1045 66 3 66 mod 7 = 3 20 90 6 2*1045=2090 90 mod 7 = 6 Sum a 40 5 2*20=40 40 mod 7 = 5 14 14 mod 7 = 0 podzielne 6584283 mod 7: 65842 83 6 83 mod 7 = 6 1316 84 0 2*65842=131684 84 mod 7 = 0 26 32 4 2*1316=2632 32 mod 7 = 4 52 3 2*26=52 52 mod 7 = 3 Suma 13 13 mod 7 = 6 niepodzielne W dalszej części mojej pracy nie będę zapisywać obliczeń, które podałam tutaj dla wyjaśnienia. - 6 / 14 -

Zanim przejdę do dalszego tłumaczenia, sprawdzę: Czy to naprawdę tak jest? Do tej pory posługiwałam się przykładami, z których wyciągałam wnioski. Żeby mieć pewność trzeba udowodnić, że te wnioski są prawdziwe. Pozostanę więc przy podzielności przez 7.: Odcinanie dwóch ostatnich cyfr jest matematycznie resztą z dzielenia przez 100. Można więc zapisać sprawdzaną liczbę jako: (5) L = 100a + b gdzie b przedstawia ostatnie dwie cyfry, a a pierwszą część liczby. Mogę więc zapisać: (6) L mod 7 = (100a + b) mod 7 = 100a mod 7 + b mod 7 ponieważ: (7) 100 mod 7 = 2 czyli: 100 = 98 + 2 = 14 * 7 + 2 (8) 100 mod 7 = 98 mod 7 + 2 mod 7 = 0 + 2 mod 7 więc: (9) L mod 7 = 2a mod 7 + b mod 7 Ta regułka przedstawia dokładnie ten sposób liczenia, który znalazłam dla liczby 7. Z powyższego dowodu, który znalazłam na Wikipedii [4], wynika, że: 1. mnożnik 2 w jest w rzeczywistości resztą z dzielenia 100 przez 7 [patrz (7)]. 2. rezultatem obliczeń jest zawsze reszta z dzielenia przez 7-7 / 14 -

Reguła dla wszystkich Myśląc jak w poprzednim rozdziale, ustalam w ten sam sposób regułę dla wszystkich takich liczb. Wprowadzę więc następujące nazwy: (10) D = dzielnik dla którego sprawdzamy podzielność (11) M = moduł obliczeń (dla D = 7 M = 100) (12) L = Ma + b liczba, której podzielność chcę sprawdzić, z tego b = L mod M oraz a = (L - b) / M (13) R = M mod D reszta z dzielenia modułu M przez dzielnik D Z tymi nazwami moja nowa reguła dla wszystkich brzmi: (14) L mod D = (R * a) mod D + b mod D dla obliczenia wartości (R * a) mod D stosuję ponownie tą samą formułę dla wartości L' = (R * a). Jak widać, regułka jest uzależniona od dwóch wartości: 1. dzielnika D, oczywiście 2. modułu M Z tych dwóch wartości obliczam resztę R, która jest ważna w regułce. Na pierwszy rzut oka widać kilka ciekawych rzeczy: 1. R = 0 w tym przypadku rezultat jest niezależny od a, a formuła upraszcza się do : (15) L mod D = b mod D W ten sposób przedstawiam grupę II, czyli podzielność zależna jest tylko od ostatnich cyfr (dla M = 10 n ). 2. R = 1 oznacza to, że a nie jest zmieniane. W dalszym rozwinięciu jest to dodawanie cyfr (M=10) lub ich grup(m=100, 1000, itd) Ta wartość przedstawia grupę III. 3. R = -1 jest prawie tym samym przypadkiem, ale znak zmienia się przy każdym kroku obliczenia. 4. R = ±2, ±5, ±10 są łatwe do liczenia, dlatego też je wyróżniłam Pokazałam więc, że dotychczasowe grupy II i III też są zawarte w tym wzorze. - 8 / 14 -

Aby pokazać jakie są, zależności dla różnych dzielników i modułów, zapisałam je w formie tabeli R w zależności od M i D dla pierwszych 30-tu dzielników D: M 10 ---- 100 ---- 1000 ---- D = 2 0 0 0 0 0 0 3 1-2 1-2 1-2 4 2-2 0 0 0 0 5 0 0 0 0 0 0 6 4-2 4 (10) -2 4-2 7 3-4 2-5 6-1 8 2-6 4-4 0 0 9 1-8 1-8 1-8 10 0 0 0 0 0 0 11 - -1 1-10 10-1 12 - -2 4-8 4-8 13 - -3 9-4 12-1 14 - -4 2-12 6-8 15 - -5 10-5 10-5 16 - -6 4-12 8-8 17 - -7 15-2 14-3 18 - -8 10-8 10-8 19 - -9 5-14 12-7 20 - - 0 0 0 0 21 - - 16-5 13-8 22 - - 12-10 10-12 23 - - 8-15 11-12 24 - - 4-20 16-8 25 - - 0 0 0 0 26 - - 22-4 12-14 27 - - 19-8 1-26 28 - - 16-12 20-8 29 - - 13-16 14-15 30 - - 10-20 10-20 Dla każdego R podałam również ujemną wartość mniejszą o D od pierwszego R. Zaznaczyłam interesujące wartości R. Jak łatwo zauważyć, są dostępne dla większości możliwych dzielników. Dla każdego interesującego nas dzielnika D można znaleźć wartość R i otrzymać pasującą wartość M, czyli ilość cyfr, które odcinamy. - 9 / 14 -

Pokażę kilka obliczeń, ułożonych na podstawie powyższej tabeli: 89136 mod 6 M = 100, R = 10 891 36 0 Suma 89 10 4 8 90 0 0 80 2 6 podzielne 1515312 mod 17 M = 100, R = -2 1515 3 12 12-303 06-6 6 06 6-12 -12 Suma 0 podzielne 39920202 mod 27 M=1000, R = 1 39920 202 13 Suma 39 920 2 39 12 27 podzielne - 10 / 14 -

Znane raz jeszcze Zobaczmy, jak teraz wyglądają moje przerobione szkolne formułki: Dzielnik Regułka M R Grupa 2 Ostatnia cyfra jest parzysta 10 0 II 3 Suma wszystkich cyfr podzielna przez 3 10 1 III 4 Dwie ostatnie cyfry podzielne przez 4 100 0 II 5 Ostatnia cyfra jest 0 lub 5 10 0 II 6 Podzielne przez 2 i przez 3 (jak wyżej) 100 10 IV + V 7 Brak regułki Nowa regułka 1 100 2 V 8 Trzy ostatnie cyfry podzielne przez 8 1000 0 II 9 Suma wszystkich cyfr podzielna przez 9 10 1 III 10 Ostatnia cyfra 0 10 0 II 11 Brak regułki Dodawanie i odejmowanie cyfr lub dodawanie par cyfr 1 10 100 12 Podzielne przez 3 i przez 4 (jak wyżej) 100 4 IV + V -1 1 III III Jak widzimy, wszystkie przekazywane w szkole regułki podzielności są zawarte we wspólnej formule (14). Nowa grupa V przedstawia tą formułkę w tabeli. Widać również obydwa rodzaje formułek dla dzielnika 11, które zostały podane w książce Śladami Pitagorasa [1]. Oczywiście nie zawsze nowa metoda jest lepsza. Łatwiej jest sprawdzić dla podzielności przez 6 lub 12 podzielność przez 3, oraz przez 2 lub 4, niż zapisać i obliczyć wspólną regułkę z mnożnikami 10 oraz 4. Ale znalazłam dodatkową metodę do obliczania podzielności bezpośrednio. Widać również, jak można uprościć dotychczasowe obliczenia. Na przykład dla podzielności przez 3 wystarczy dodawać cyfry mod 3, co znacznie zmniejsza ilość liczenia szczególnie w pamięci. 1 Dodałam regułki znalezione w książce pt Śladami Pitagorasa [1]. - 11 / 14 -

Jak to robi komputer O ile my jako ludzie liczymy w systemie dziesiątkowym, to komputery są skonstruowane do liczenia w systemie dwójkowym. Z tego powodu warto również obejrzeć inne wartości M, które są łatwe do przedstawienia w komputerze: M = 2 n Dla tych wartości, mnożenie i dzielenie jest tym samym, co przesuwanie przecinka odpowiednio do liczenia na potęgach 10 w systemie dziesiątkowym. Jako, że tabela jest bardzo szeroka, ograniczę się tu do podania tylko interesujących pozycji. D M1 R1 M2 R2 D M1 R1 M2 R2 2 2 0 17 16-1 256 1 3 2-1 4 1 18 16-2 128 2 4 4 0 19 512-1 5 4-1 16 1 20 16-4 64 4 6 4-2 8 2 21 64 1 7 8 1 22 64-2 8 8 0 23 256 3 2048 1 9 8-1 64 1 24 16-8 32 8 10 8-2 32 2 25 1024-1 11 32-1 1024 1 26 128-2 12 8-4 16 4 27 512-1 13 64-1 28 32 4 14 16 2 128 2 29 32 3 16384-1 15 16 1 30 32 2 16 16 0 Jak widać z powyższej tabeli, również w systemie dwójkowym można znaleźć reguły podzielności na podstawie wspólnej formuły (14). Dzięki wykorzystaniu wartości R będących potęgami 2, można te obliczenia wykonywać nawet na małych procesorach, które nie mają wbudowanej funkcji mnożenia. - 12 / 14 -

Podsumowanie W tej pracy uzupełniłam brakujące regułki podzielności dla liczb 11 i 7. Następnie pokazałam zapis modulo, który oblicza resztę z dzielenia. Wytłumaczyłam go używając teorii pierścienia. Potem udowodniłam, że na podstawie reguły podzielności przez 7 można skonstruować formułkę podzielności dla każdego dzielnika. Zauważyłam też, że ta formułka zawiera wszystkie reguły podzielności, których uczymy się w szkole. Zaproponowałam metodę zapisu obliczeń według nowo ułożonej formułki, posługując się znanym zapisem rozkładania na czynniki pierwsze. W ostatnim rozdziale opisałam zastosowanie w świecie komputerów, czyli jak można na podstawie tej regułki obliczać funkcję modulo w systemie dwójkowym. Co prawda znaleziona regułka nie zawsze musi być wygodna do liczenia, No, ale jest! A przecież o to chodzi. - 13 / 14 -

Opinia Nauczyciela Klara jest bardzo dobrą uczennicą. Lubi matematykę, jest bardzo aktywna na lekcjach. Rozwiązuje dużo zadań dodatkowych. Prawdziwa eksplozja nastąpiła w klasie V podczas realizowania tematów związanych z podzielnością. Z własnej inicjatywy rozszerzyła wiedzę na temat podzielności liczb wykraczając poza obowiązujący materiał. Stąd pomysł referatu i zgłoszenia do Sesji Matematycznej. Pracę przygotowała samodzielnie opierając się na znanej książce Śladami Pitagorasa. Opracowała na swój sposób to, co ją naprawdę zainteresowało. Mam nadzieję, że ta jej pasja będzie się nadal rozwijała. Joanna Zagórska - 14 / 14 -