Miareczkowanie wytrąceniowe

Podobne dokumenty
ANALIZA OBJĘTOŚCIOWA

Precypitometria przykłady zadań

Obliczanie stężeń roztworów

PODSTAWY CHEMII ANALITYCZNEJ. Miareczkowanie strąceniowe

OBLICZANIE WYNIKÓW ANALIZ I

Obliczanie stężeń roztworów

Ćwiczenia nr 2: Stężenia

Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 8. Argentometryczne oznaczanie chlorków metodą Fajansa

INŻYNIERIA PROCESÓW CHEMICZNYCH

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 9

10. ALKACYMETRIA. 10. Alkacymetria

ALKACYMETRIA. Ilościowe oznaczanie HCl metodą miareczkowania alkalimetrycznego

8. MANGANOMETRIA. 8. Manganometria

CHEMIA ANALITYCZNA. 1 mol Na 2 CO mole HCl 0, mola x moli HCl x = 0,00287 mola HCl

Główne zagadnienia: - mol, stechiometria reakcji, pisanie równań reakcji w sposób jonowy - stężenia, przygotowywanie roztworów - ph - reakcje redoks

ZADANIA Z KONKURSU POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ (RÓWNOWAGI W ROZTWORZE) Opracował: Kuba Skrzeczkowski (Liceum Akademickie w ZS UMK w Toruniu)

Identyfikacja wybranych kationów i anionów

Ćwiczenie 5. A. Bromianometryczne oznaczanie 8-hydroksychinoliny substancji z grupy aseptyków

Analiza ilościowa ustalenie składu ilościowego badanego materiału. Można ją prowadzić: metodami chemicznymi - metody wagowe - metody miareczkowe

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

Ćwiczenie 8 KOMPLEKSOMETRIA

IX Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2016/2017. ETAP I r. Godz Zadanie 1 (11 pkt)

PODSTAWY STECHIOMETRII

PODSTAWY CHEMII ANALITYCZNEJ. Miareczkowanie kompleksometryczne

Związki nieorganiczne

13. Argentometryczne oznaczanie chlorków. Porównanie metod Mohra i Volharda

Obliczenia chemiczne. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

INŻYNIERIA PROCESÓW CHEMICZNYCH

SEMINARIUM Z ZADAŃ ALKACYMETRIA

Piotr Chojnacki 1. Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą reakcji charakterystycznych.

REDOKSYMETRIA ZADANIA

MIARECZKOWANIE STRĄCENIOWE

Odpowiedź:. Oblicz stężenie procentowe tlenu w wodzie deszczowej, wiedząc, że 1 dm 3 tej wody zawiera 0,055g tlenu. (d wody = 1 g/cm 3 )

Ćwiczenie 1: Elementy analizy jakościowej

Fragmenty Działu 5 z Tomu 1 REAKCJE W ROZTWORACH WODNYCH

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 5

Dysocjacja elektrolityczna, przewodność elektryczna roztworów

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA ZADAŃ

STAłA I STOPIEŃ DYSOCJACJI; ph MIX ZADAŃ Czytaj uważnie polecenia. Powodzenia!

XLVII Olimpiada Chemiczna

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA im. Stanisława Staszica w Krakowie OLIMPIADA O DIAMENTOWY INDEKS AGH 2017/18 CHEMIA - ETAP I

XI Ogólnopolski Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2018/2019. ETAP I r. Godz Zadanie 1 (10 pkt)

Zakres wymagań z przedmiotu CHEMIA ANALITYCZNA dla II roku OML

ĆWICZENIA LABORATORYJNE WYKRYWANIE WYBRANYCH ANIONÓW I KATIONÓW.

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

WŁAŚCIWOŚCI NIEKTÓRYCH PIERWIASTKÓW I ICH ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.

2.4. ZADANIA STECHIOMETRIA. 1. Ile moli stanowi:

Zadanie: 1 (1 pkt) Oblicz stężenie molowe jonów OH w roztworze otrzymanym przez rozpuszczenie 12g NaOH w wodzie i rozcieńczonego do 250cm 3

5. RÓWNOWAGI JONOWE W UKŁADACH HETEROGENICZNYCH CIAŁO STAŁE - CIECZ

Spis treści. Wstęp... 9

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

VI Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2013/2014

Materiały dodatkowe do zajęć z chemii dla studentów

Ćwiczenie 50: Określanie tożsamości jonów (Farmakopea VII-IX ( )).

REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH KATIONÓW

Regulamin zaliczenie rachunków z chemii analitycznej Chemia Medyczna Grupa

Etap III. Mieszanina drogowa do posypywania dróg pokrytych lodem składa się z NaCl, CaCl 2 i

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

Odchylenia od deklarowanej zawartości substancji leczniczej dla tabletek o deklarowanej zawartości 100 mg i powyżej ±5%

Zadanie 1. [ 3 pkt.] Uzupełnij zdania, wpisując brakującą informację z odpowiednimi jednostkami.

009 Ile gramów jodu i ile mililitrów alkoholu etylowego (gęstość 0,78 g/ml) potrzeba do sporządzenia 15 g jodyny, czyli 10% roztworu jodu w alkoholu e

Reakcje utleniania i redukcji Reakcje metali z wodorotlenkiem sodu (6 mol/dm 3 )

SPRAWOZDANIE 2. Data:... Kierunek studiów i nr grupy...

Zadania laboratoryjne

Określenie zasolenia wody morskiej na podstawie ustalenia stężenia jonów chlorkowych metodą Mohra i Volharda

W probówkach oznaczonych numerami 1-8 znajdują się wodne roztwory (o stężeniu 0,1

g % ,3%

STĘŻENIA STĘŻENIE PROCENTOWE STĘŻENIE MOLOWE

5. STECHIOMETRIA. 5. Stechiometria

Sole. 2. Zaznacz reszty kwasowe w poniższych solach oraz wartościowości reszt kwasowych: CaBr 2 Na 2 SO 4

OZNACZANIE TWARDOŚCI WODY SPOSOBEM WARTHA - PFEIFERA

ETAP II Za dani e l ab or at or y j n e Razem czy osobno? Nazwa substancji, wzór Stężenie roztworu

Analiza miareczkowa. Alkalimetryczne oznaczenie kwasu siarkowego (VI) H 2 SO 4 mianowanym roztworem wodorotlenku sodu NaOH

Arkusz zadań dla I roku Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Chemia II (semestr II)

MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ

SPRAWOZDANIE do dwiczenia nr 7 Analiza jakościowa anionów I-VI grupy analitycznej oraz mieszaniny anionów I-VI grupy analitycznej.

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Chemia - laboratorium

STĘŻENIA ROZTWORÓW. 2. W 100 g wody rozpuszczono 25 g cukru. Oblicz stężenie procentowe roztworu.

Zadanie 2. [2 pkt.] Podaj symbole dwóch kationów i dwóch anionów, dobierając wszystkie jony tak, aby zawierały taką samą liczbę elektronów.

2. Procenty i stężenia procentowe

a) Sole kwasu chlorowodorowego (solnego) to... b) Sole kwasu siarkowego (VI) to... c) Sole kwasu azotowego (V) to... d) Sole kwasu węglowego to...

ĆWICZENIE B: Oznaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 6. Manganometryczne oznaczenia Mn 2+ i H 2 O 2

X Konkurs Chemii Nieorganicznej i Ogólnej rok szkolny 2011/12

Wodorotlenki. n to liczba grup wodorotlenowych w cząsteczce wodorotlenku (równa wartościowości M)

2. Podczas spalania 2 objętości pewnego gazu z 4 objętościami H 2 otrzymano 1 objętość N 2 i 4 objętości H 2O. Jaki gaz uległ spalaniu?

ANALIZA MIARECZKOWA. ALKACYMERIA

XXII OGÓLNOPOLSKI KONKURS CHEMICZNY DLA MŁODZIEŻY SZKÓŁ ŚREDNICH

LABORATORIUM Z CHEMII ANALITYCZNEJ. II rok Ochrony Środowiska (I stopnia)

Instrukcja do ćwiczenia WŁAŚCIWOŚCI WYBRANYCH ANIONÓW.

CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 1

VIII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2015/2016

ETAP II heksacyjanożelazian(iii) potasu, siarczan(vi) glinu i amonu (tzw. ałun glinowo-amonowy).

Ć W I C Z E N I E. Analiza jakościowa

GOSPODARKA ODPADAMI. Oznaczanie metodą kolumnową wskaźników zanieczyszczeń wymywanych z odpadów

dr inż. Marlena Gąsior-Głogowska 9 Lista 1

Transkrypt:

Miareczkowanie wytrąceniowe Analiza miareczkowa wytrąceniowa jest oparta na reakcjach tworzenia się trudno rozpuszczalnych związków o ściśle określonym składzie. Muszą one powstawać szybko i łatwo opadać na dno naczynia. Wytrącanie osadu następuje podczas dodawania titranta do roztworu substancji oznaczanej. W analizie wytrąceniowej wykorzystuje się niektóre reakcje stosowane również w analizie wagowej. Zasadnicza różnica pomiędzy obiema metodami polega jednak na tym, że w analizie wagowej osad się waży, a w miareczkowej mierzy się objętość dodanego titranta. W analizie miareczkowej ilość dodanego titranta musi być równa ilości składnika oznaczanego, natomiast w analizie wagowej dodaje się namiar odczynnika wytrącającego w celu zmniejszenia rozpuszczalności wytrącanego osadu. Argentometria jest działem wytrąceniowej analizy miareczkowej, w której oznaczanie substancji prowadzi się przez miareczkowanie mianowanym roztworem soli srebra (najczęściej AgNO3). Można go przygotować przez: - rozpuszczenie w wodzie odważki AgNO3 o wysokim stopniu czystości, - przez rozpuszczenie odważki chemicznie czystego srebra w około 30% HNO3; po rozpuszczeniu srebra roztwór odparowuje się w celu usunięcia tlenków azotu. Miano roztworu oznacza się stosując jako substancje wzorcową NaCl lub KCl. Koniec miareczkowania wtrąceniowego stwierdza się najczęściej stosując odpowiednie wskaźniki, które dobiera się indywidualnie do danej metody. Stosowane są różne sposoby oznaczania punktu równoważności reakcji. Ag + + Cl - AgCl - zaobserwowanie momentu zaprzestania tworzenia się osadu (metoda Gay Lussaca), - miareczkowanie bezpośrednie z zastosowanie chromianu potasowego (K2CrO) jako wskaźnika. W obojętnym roztworze po wytrąceniu wszystkich jonów chlorkowych tworzy się ceglastoczerwony osad Ag2CrO (metoda Mohra),

- zastosowanie wskaźników adsorpcyjnych najczęściej fluoresceiny i eozyny (metoda Fajansa), - zastosowanie odmiareczkowania pozostałości odczynnika (metoda Volharda) Cl - + Ag + (nadmiar) AgCl + Ag + (pozostałość) Ag + (pozostałość) + SCN - AgSCN Punkt równoważności tej reakcji rozpoznaje się za pomocą wskaźnika Fe 3+ (ałun żelazowoamonowy). Po całkowitym strąceniu srebra roztwór zabarwia się na kolor czerwony wskutek tworzenia się rodanku żelazowego. Oznaczanie chlorków metodą Mohra polega na bezpośrednim miareczkowaniu obojętnego roztworu chlorku mianowanym roztworem AgNO3 w obecności K2CrO jako wskaźnika. Gdy praktycznie cała obecna w roztworze ilość jonów chlorkowych Cl - wydzieli się w postaci chlorku srebra: Ag + + Cl - AgCl nadmiar roztworu AgNO3 powoduje wytrącenie chromianu (VI) srebra 2Ag + + CrO Ag2CrO którego czerwonobrunatne zabarwienie wskazuje pk (punkt końcowy). Odczyn roztworu powinien być obojętny, gdyż w roztworze kwaśnym jony H + łączą się z jonami CrO tworząc jony HCrO i Cr2O 7 2CrO + 2H + 2HCrO Cr2O 7 + H2O Powoduje to zmniejszenie stężenia jonów CrO, a w bardziej kwaśnych roztworach osad nie wytrąca się wcale, ponieważ Ag2CrO jako sól słabego kwasu, ulega rozpuszczaniu w kwaśnych roztworach. W roztworach silnie zasadowych ph > 10,5 wytrąca się osad Ag2O 2Ag + + 2OH - Ag2O + H2O Metody Mohra nie można stosować do oznaczania chlorków w obecności anionów tworzących się w roztworach obojętnych trudno rozpuszczane sole srebra (Br -, I -, AsO 3,

PO 3, CO 3,), kationów tworzących trudno rozpuszczalne chromiany (VI) (Ba 2+, Pb 2+ ) oraz substancji redukujących AgNO3 do srebra metalicznego (Fe 3+ ). Metodą tą można oznaczyć bromki. Nie można natomiast oznaczać jodków i tiocyjanianów, gdyż AgI i AgSCN silnie adsorbują jony chromianowe, przez co punkt końcowy nie jest wyraźny. Można tę metodę stosować do oznaczania srebra przez dodanie nadmiaru mianowanego roztworu NaCl, który odmiareczkowuje się roztworem AgNO3 AgNO3 + 2CN - Ag(CN) 2 + NO 3 Ag + + Ag(CN) 2 2 AgCN Zmętnienie roztworu to punkt końcowy miareczkowania. Merkurymetria Stosuje się mianowany roztwór azotanu lub nadchloranu rtęciowego Hg(NO3)2 + 2NaCl HgCl2 + NaNO3 Wskaźniki merkurymetrii: - nitroprusydek sodowy tworzy bezbarwny osad Hg 2+, - dwufenylokarbazon fioletowo- niebieski kompleks, - α- nitrozo-β-naftol tworzy czerwony wewnątrzkompleksowy związek z Hg 2+. Metodą tą można oznaczać aniony (chlorki, bromki, jodki, cyjanki, rodanki) za pomocą bezpośredniego miareczkowania w środowisku kwaśnym. Miano Hg(NO3)2 nastawia się na NaCl (odważkę) lub mianowany roztwór rodanku amonu.

Oznaczanie bromków 2NaBr + Hg(NO3)2 HgBr2 + 2NaNO3 Zadanie: Do zmiareczkowania 20 cm 3 próbki zawierającej Br -, pobranej z kolby na 100 cm 3 zużyto 16,5 cm 3 0,01 molowego roztworu Hg(NO3)2. Oblicz zawartość Br - w analizowanym roztworze. Odpowiedź 1000 cm 3-0,01mola 1 mol Hg(NO3)2 2 mole Br - 16,5 cm 3 x moli 0,000165 mola - x moli x= 0,000165 mola x= 0,00033 mola 0,00033 mola 20 cm 3 x moli 100 cm 3 x= 0,00165 mol 0,00165 79,909 = 0,13 g MBr = 79,909 g/mol Zadania 1. Miareczkowano 25 ml roztworu NaCl o stęż. 0,1M roztworem AgNO3 o stęż. 0,1M. Obliczyć pcl po dodaniu 10 ml, 25 ml i 35 ml r-ru AgNO3 (KSOAgCl= 1,78 10-10 ). 2. Podczas oznaczania zawartości jonów bromkowych metodą Mohra do roztworu badanego dodano chromianu(vi) potasu jako wskaźnika. Stęż. molowe jonów chromianowych (VI) w próbce, pod koniec miareczkowania, wynosiło 1 10 - mol/dm 3, objętość próbki w kolbie-100 ml. Titrantem był roztwór AgNO3 o stęż. 0,01M. Oblicz przybliżony błąd systematyczny miareczkowania, wynikający z rozpuszczalności chromianu (VI) srebra, wyrażony w ml roztworu AgNO3 (zaniedbaj rozpuszczalność AgCl, zmianę objętości roztworu wywołaną dodawaniem kolejnych porcji titranta i wpływ siły jonowej roztworu). KSOAg2CrO=10-11 3. Oznaczanie zawartości Zn można wykonać miareczkując roztwór zawierający jony Zn 2+ za pomocą roztworu heksacyjanożelazianu (II) potasu wobec difenyloaminy jako wskaźnika. Reakcja polega na wytrącaniu się nierozpuszczalnego heksacyjanożelazianu

(II) cynku i potasu (K2Zn3[Fe(CN)6]2), czemu towarzyszy zmiana potencjału redoks w roztworze i w efekcie, zmiana barwy wskaźnika. W celu oznaczenia zawartości cynku w rudzie próbkę minerału o masie 1,000 g rozpuszczono i uzupełniono do obj. 100 cm 3. Pobrano 10 cm 3 roztworu, do których dodano 0 cm 3 heksacyjanożelazianu (II) potasu o stęż. 0,02M. Nadmiar reagenta odmiareczkowano za pomocą roztworu siarczanu (VI) cynku (II) o stęż. 0,02M zużywając 30 cm 3 titranta. Oblicz procentową zawartość cynku w rudzie.. 50ml roztworu HCl o d=1,01g/ml rozcieńczono w kolbie miarowej do objętości 200 ml. Pobrano próbkę o obj. 20 ml i zmiareczkowano wobec difenylokarbazonu, zużywając 27,3 ml roztworu Hg(NO3)2 o stęż. 0,05075M. Obliczyć stężenie procentowe kwasu solnego. 5. Na zmiareczkowanie cyjanków metodą Liebiega zużyto 25,10 ml roztworu AgNO3 o stęż. 0,100M. Następnie dodano jeszcze 50 ml roztworu AgNO3 i odsączono osady, a nadmiar jonów Ag + zmiareczkowano wobec ałunu amonowo-żelazowego jako wskaźnika, zużywając 1,72 ml roztworu KSCN o stęż. 0,1022M. Ile mmoli i mg KCN i KCl zawierał analizowany roztwór? 6. Próbkę zawierającą Al i Fe rozcieńczono wodą destylowaną w kolbie miarowej o poj. 100 ml. Z 10 ml tego roztworu wytrącono amoniakiem jony obu metali w postaci wodorotlenków. Po wyprażeniu otrzymano osad o masie 0,1796g. W drugiej porcji 10ml roztworu oznaczono jony Fe 2+, zużywając 23,5 ml 0,1168M KMnO. Ile gramów Al i Fe znajdowało się w próbce?