RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (21) Numer zgłoszenia: 320530 (22) Data zgłoszenia: 30.11.1995 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: 30.11.1995, PCT/IB95/01082 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: 13.06.1996, W096/17989, PCT Gazette nr 27/96 (19) PL (11) 178465 (13) B1 (51) IntCl6: D05B 15/02 (54) Automatyczna maszyna do szycia obuwia, zwłaszcza otwartego mokasyna (30) Pierwszeństwo: 06.12.1994,IT,B094U000206 (73) Uprawniony z patentu: Ciucani Mario, Fermo, IT (43) Zgłoszenie ogłoszono: 13.10.1997 BUP 21/97 (72) Twórca wynalazku: Mario Ciucani, Fermo, IT (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.05.2000 WUP 05/00 (74) Pełnomocnik: Szafruga Anna, POLSERVICE PL 178465 B1 (57) 1. Automatyczna maszyna do szycia obuwia, zwłaszcza otwartego mokasyna zawierająca wzdłużną prowadnicę, która jest zamocowana w sposób zdejmowalny na umieszczonej pod nią stałej podporze i która zawiera dwa wzdłużne wierzchołki robocze, pierwszy i drugi, utworzone przez płaskie, pochyłe powierzchnie wzajemnie zbieżne ku górze, a powyżej prowadnicy są umieszczone elementy dociskowe, zaś obok prowadnicy jest umieszczona igła, oraz obrotowy bębenek umieszczony obok pierwszego wierzchołka roboczego, znamienna tym, że zawiera otwór (27) umieszczony w górnej części wierzchołków roboczych (P1, P2), zaś igła (14,25) jest usytuowana obok drugiego wierzchołka roboczego (P2). FIG. 1
Automatyczna maszyna do szycia obuwia, zwłaszcza otwartego mokasyna Zastrzeżenia patentowe 1. Automatyczna maszyna do szycia obuwia, zwłaszcza otwartego mokasyna zawierająca wzdłużną prowadnicę, która jest zamocowana w sposób zdejmowalny na umieszczonej pod nią stałej podporze i która zawiera dwa wzdłużne wierzchołki robocze, pierwszy i drugi, utworzone przez płaskie, pochyłe powierzchnie wzajemnie zbieżne ku górze, a powyżej prowadnicy są umieszczone elementy dociskowe, zaś obok prowadnicy jest umieszczona igła, oraz obrotowy bębenek umieszczony obok pierwszego wierzchołka roboczego, znamienna tym, że zawiera otwór (27) umieszczony w górnej części wierzchołków roboczych (P1, P2), zaś igła (14,25) jest usytuowana obok drugiego wierzchołka roboczego (P2). 2. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że igła (14) jest zakrzywiona oraz jest zamocowana na ramieniu (13), które ma długość równą promieniowi krzywizny igły (14), zaś ramię (13) jest osadzone na podłużnym wałku (12), umocowanym przesuwnie w kierunku promieniowym i osiowym. 3. Maszyna według zastrz. 2, znamienna tym, że zawiera umieszczony obok drugiego wierzchołka roboczego (P2) element (16) do zabezpieczenia igły (14), który jest zamocowany obrotowo na wałku (12) oraz połączony z ramieniem (13) za pomocą sprężyny (22). 4. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że wymieniona igła (25) jest prosta oraz jest umocowana przesuwnie w kierunku wzdłużnym i osiowym. 5. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera dwie stopki (15a, 15b) umieszczone po przeciwnych stronach dwóch wierzchołków roboczych (P1, P2). 6. Maszyna według zastrz. 1, znamienna tym, że współpracujące z wierzchołkami roboczymi (P1, P2) elementy dociskowe (8,9) są zamocowane do małego żeberka (7), integralnego z prowadnicą (3), przy czym elementy dociskowe (8, 9) obejmują ściętą płytkę (8), której ścięcie znajduje się naprzeciwko powierzchni roboczej (P2) oraz występ (9) żeberka (7) prawie równoległy do odpowiadającej mu powierzchni roboczej (P1). 7. Maszyna według zastrz. 3, znamienna tym, że dolny koniec zabezpieczającego elementu (16) posiada wgłębienie (17), przez które przechodzi igła (14). 8. Maszyna według zastrz. 6, znamienna tym, że prowadnica (3) jest zamocowana w sposób regulowany do pryzmatycznego elementu (4), zaś stała podpora (1) zawiera ramię (2), wystające z podstawy nośnej maszyny, przy czym regulowany w pionie pryzmatyczny element (4) jest zamocowany do ramienia (2). * * * Przedmiotem wynalazku jest automatyczna maszyna do szycia obuwia, zwłaszcza otwartego mokasyna. Z włoskiego opisu patentowego nr 1.192.031 znana jest maszyna do szycia skóry, na przykład klapek i górnych części, które tworzą rodzaj buta zwanego mokasynem. Maszyna opisana w wyżej wymienionym opisie zawiera stałą prowadnicę, która wyznacza dwa wzdłużne wierzchołki robocze, odpowiednio pierwszy i drugi wierzchołek roboczy. Wierzchołki robocze podtrzymują i prowadzą krawędzie wyrobów skórzanych, które mają być zszyte ze sobą. Zakrzywiona igła, umieszczona obok pierwszego wierzchołka roboczego, przebija krawędź umieszczoną na pierwszym wierzchołku roboczym, przechodzi przez otwór wykonany w prowadnicy, przebija drugą krawędź, która jest dociskana na drugim wierzchołku roboczym przez stopkę i na końcu współpracuje z bębenkiem w celu wykonania ściegu. Stopka dociskająca
178 465 3 igłę służy do doprowadzania co jakiś czas dwóch krawędzi, podczas gdy transporter, działający w połączeniu z drugą stopką dociskową, zaciska krawędź umieszczoną na pierwszym wierzchołku roboczym. Ta znana maszyna jest wyjątkowo uniwersalna i szczególnie odpowiednia do wytwarzania tak zwanych mokasynów rurowych. Jak wiadomo, ten rodzaj mokasyna zawiera zamkniętą dołem część górną. W czasie wytwarzania, krawędź części górnej oraz krawędź kapki są umieszczone blisko siebie na zbieżnych ku górze powierzchniach roboczych i zszywane ze sobą. Wymieniona maszyna zawiera transporter, umieszczony obok pierwszej powierzchni roboczej i poruszający się ruchem postępowo-zwrotnym wzdłużnie w fazie z ruchem igły oraz pierwszej stopki, lecz w kierunku przeciwnym. Kiedy krawędzie wyrobów skórzanych są zszywane, transporter fałduje krawędzie górnej części tak, aby umożliwić ukształtowanie mokasyna. Otrzymany w ten sposób mokasyn rurowy częściowo pokrywa ramię nośne sprzętu szyjącego, które musi mieć odpowiedni kształt, nie przeszkadzający ruchom operatora oraz częściom wytwarzanego buta. Istnieje konieczność skonstruowania maszyny, która będzie posiadała te same zalety co maszyna krótko opisana powyżej, ale która będzie prostsza z punktu widzenia wytwarzania i która będzie szczególnie odpowiednia do szycia mokasynów tylko z otwartą dołem częścią górną. Celem obecnego wynalazku jest zaproponowanie automatycznej maszyny do szycia skóry o prostej budowie, łatwej w użyciu, niezawodnej i funkcjonalnej. Ponadto celem obecnego wynalazku jest również możliwość stosowania maszyny w jej uproszczonej formie także z prostoliniową igłą. Automatyczna maszyna do szycia obuwia, zwłaszcza otwartego mokasyna zawierająca wzdłużną prowadnicę, która jest zamocowana w sposób zdejmowalny na umieszczonej pod nią stałej podporze i która zawiera dwa wzdłużne wierzchołki robocze, pierwszy i drugi, utworzone przez płaskie, pochyłe powierzchnie wzajemnie zbieżne ku górze, a powyżej prowadnicy są umieszczone elementy dociskowe współpracujące z wierzchołkami roboczymi, zaś obok prowadnicy jest umieszczona igła, z którą współpracuje obrotowy bębenek umieszczony obok pierwszego wierzchołka roboczego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera otwór umieszczony w górnej części wierzchołków roboczych, zaś igła jest usytuowana obok drugiego wierzchołka roboczego i przebija umieszczone obok siebie krawędzie wyrobów podczas przechodzenia przez otwór. Korzystnie igła jest zakrzywiona oraz jest zamocowana na ramieniu, które ma długość równą promieniowi krzywizny igły, zaś ramię jest osadzone na podłużnym wałku, umocowanym przesuwnie w kierunku promieniowym i osiowym. Wałek waha się ruchem obrotowym w taki sposób, że określa najwyższe i najniższe położenie igły, przy czym igła przekłuwa umieszczone obok siebie krawędzie wyrobów, gdy znajduje się w położeniu najniższym. Wałek przemieszcza się również wzdłużnym ruchem prostoliniowym postępowo-zwrotnym do przodu i do tyłu, dzięki czemu odpowiednio przesuwa igłę. Korzystnie maszyna zawiera umieszczony obok drugiego wierzchołka roboczego element do zabezpieczenia igły, który jest zamocowany obrotowo na wałku oraz połączony z ramieniem za pomocą sprężyny. Element zabezpieczający igłę jest ciągnięty przez igłę w czasie jej ruchu w dół do czasu, aż zetknie się ona z krawędzią wyrobów umieszczonych na drugim wierzchołku roboczym i pozostaje w tej pozycji do czasu, aż igła opuści krawędzie wyrobów umieszczone na wierzchołkach roboczych. Następnie, podczas swojego ruchu w górę igła zabiera element zabezpieczający za pomocą elementu stopującego i przenosi go z powrotem do położenia podniesionego. Korzystnie igła jest prosta oraz jest umocowana przesuwnie w kierunku wzdłużnym i osiowym. Igła porusza się wzdłużnie ruchem postępowo-zwrotnym tak, że wyznacza dwa
4 178 465 skrajne położenia. Igła przemieszcza się również ruchem postępowo-zwrotnym ze wzdłużnym skokiem do przodu i do tyłu tak, aby odpowiednio przesuwać wyroby skórzane. Korzystnie maszyna zawiera dwie stopki umieszczone po przeciwnych stronach dwóch wierzchołków roboczych. Stopki przemieszczają się ruchem postępowo-zwrotnym w przeciwnych kierunkach tak, aby w z góry określonym czasie przyciskać krawędzie wyrobów położonych na tylnej części wierzchołków roboczych, podczas gdy igła przechodzi i wychodzi ze skórzanych wyrobów. Korzystnie współpracujące z wierzchołkami roboczymi elementy dociskowe są zamocowane do małego żeberka integralnego z prowadnicą, przy czym elementy dociskowe obejmują ściętą płytkę, której ścięcie znajduje się naprzeciwko powierzchni roboczej oraz występ żeberka prawie równoległy do odpowiadającej mu powierzchni roboczej. Korzystnie dolny koniec zabezpieczającego elementu posiada wgłębienie, przez które przechodzi igła. Korzystnie prowadnica jest zamocowana w sposób regulowany do pryzmatycznego elementu, zaś stała podpora zawiera ramię, wystające z podstawy nośnej maszyny, przy czym regulowany w pionie pryzmatyczny element jest zamocowany do ramienia. Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 i 2 są widokami perspektywicznymi strefy roboczej przedmiotowej maszyny, fig. 3 jest widokiem perspektywicznym strefy roboczej przedmiotowej maszyny, pokazanej z innej strony, fig. 4 jest widokiem perspektywicznym strefy roboczej maszyny z krawędziami skórzanymi w położeniu zszywania, fig. 5, 6 i 7 są widokami perspektywicznymi strefy roboczej maszyny podczas trzech kolejnych (dalszych) etapów szycia, zaś fig. 8 przedstawia kapkę i górną część mokasyna zszyte ze sobą. Na figurze 1 pokazano stałą podporę 1, która jest integralną częścią podstawy nośnej maszyny i na której jest zamocowana w sposób zdejmowany wzdłużna prowadnica 3. W szczególności, stała podpora 1 jest utworzona przez ramię 2, wystające z podstawy nośnej maszyny oraz pryzmatyczny element 4 zamocowany do ramienia 2. Pionowe położenie pryzmatycznego elementu 4 może byś wyregulowane względem ramienia 2. Pryzmatyczny element 4 utrzymuje prowadnicę 3, a poziome położenie prowadnicy 3 może być zmieniane względem pryzmatycznego elementu 4. Te możliwości regulacji pozwalają na właściwe ustawienie prowadnicy 3 względem igły. Boki prowadnicy 3 są utworzone przez odpowiednie płaskie, pochyłe powierzchnie 3a, 3b, wzajemnie zbieżne ku górze, które tworzą wzdłużne wierzchołki robocze P 1, P2 na przeciwległych bokach, odpowiednio pierwszy wierzchołek roboczy P 1 i drugi wierzchołek roboczy P2. Nad prowadnicą 3 znajdują się elementy dociskowe 8, 9 współpracujące z wierzchołkami roboczymi P1, P2 przy prowadzeniu krawędzi 30a, 30b wyrobów 30, 40, które spoczywają na tych wierzchołkach roboczych P 1, P2. Elementy dociskowe 8, 9 są zamocowane do małego żeberka 7 integralnego z prowadnicą 3. Jeden element dociskowy jest utworzony przez ściętą płytkę 8, której ścięcie jest umieszczone naprzeciwko wierzchołka roboczego P2. Drugi element dociskowy obejmuje występ 9 żeberka 7 prawie równoległy do odpowiedniego wierzchołka roboczego P1. Zakrzywiona igła 14 z nitką 14a jest osadzona na ramieniu 13, które ma długość równą promieniowi krzywizny igły 14 i jest umieszczone po stronie drugiego wierzchołka roboczego P2. Ramię 13 jest osadzone na wzdłużnym wałku 12 w celu oscylowania ruchem obrotowym tak, aby wyznaczyć najniższe i najwyższe położenie igły 14, odpowiednio gdy jest ono podniesione lub opuszczone. Ramię 13 wykonuje również ruchy osiowe do tyłu i do przodu tak, że igła 14 porusza się ruchem postępowo-zwrotnym w kierunkach równoległych do wierzchołków roboczych P1, P2.
178 465 5 W swoim niższym położeniu, igła 14 przebija otwór w umieszczonych obok siebie krawędziach 30a, 40a wyrobów 30, 40 położonych na wierzchołkach roboczych P 1, P2, przechodząc przez otwór 27 wykonany w górnej części wierzchołków roboczych P 1, P2. Obok drugiego wierzchołka roboczego P2 znajduje się zabezpieczający igłę element 16, zamocowany obrotowo do wałka 12 i połączony z ramieniem 13 za pomocą elementu sprężystego, który stanowi sprężyna 22. Element 16 jest ciągnięty przez igłę 14 w czasie jej ruchu w dół do czasu, aż zetknie się z krawędzią wyrobów 30 umieszczonych na drugim wierzchołku roboczym P2. Na swoim dolnym końcu, element 16 posiada wgłębienie 17, przez które przechodzi igła 14. Element 16 pozostaje w tym położeniu do czasu, aż igła 14 opuści krawędzie wyrobów 30, 40 umieszczone na wierzchołkach roboczych P1, P2 i następnie, podczas ruchu w górę, igła 14 zabiera go poprzez element stopujący 24 i przenosi z powrotem do położenia podniesionego. Dwie stopki 15 a, 15b są umieszczone po przeciwnych stronach dwóch wierzchołków roboczych P 1, P2 i poruszają się ruchem postępowo-zwrotnym tak, aby działać w z góry ustalonym czasie na krawędzie 30a, 40a wyrobów 30, 40 umieszczonych w tylnej części wierzchołków roboczych P 1, P2. Stopki 15a, 15b dociskają krawędzie 30a, 40a skórzanych wyrobów 30, 40, gdy igła 14 przechodzi przez nie i wychodzi z nich. Bębenek 19, również znany jako obrotowe urządzenie zaczepowe, z nie pokazaną szpulą z nicią jest umieszczony po stronie pierwszego wierzchołka roboczego P 1 i współpracuje z igłą 14, gdy znajduje się one w swoim najniższym położeniu dla wykonania szwu. Jak pokazano na fig. 5, podczas gdy zabezpieczający element 16 znajduje się w położeniu spoczynku, igła 14 (w położeniu podniesionym) przesuwa się w kierunku wskazanym strzałką M, rozpoczynając w ten sposób suw w dół. W tym samym czasie, dzięki ruchowi pokazanemu strzałkami R1 i R2, stopki 15a, 15b dociskają krawędzie 30a, 40a wyrobów skórzanych 30, 40. Po osiągnięciu najniższego punktu (zobacz fig. 6), igła 14 przebija krawędzie wyrobów 30, 40 i prowadzi zabezpieczający element 16, za pomocą sprężyny 22 do położenia roboczego, w którym element 16 styka się ze strefą dziurkowania tak, aby chronić igłę 14, Następnie stopki 15a, 15b są przesuwane w przeciwnych kierunkach Q1 i Q2 do pozycji otwartej i kolejno igła 14 razem z bębenkiem 19 przesuwają się ruchem postępowym w kierunku T, do podstawy nośnej maszyny. Dzięki tym ruchom wyroby skórzane 30, 40 są przesuwane jeden krok do przodu. Figura 7 przedstawia następny etap, w którym stopki 15a, 15b są przemieszczane w kierunkach przeciwnych R1, R2 zaciskając w ten sposób krawędzie 30a, 40a, podczas gdy igła 14 przesuwa się w kierunku N do swojego położenia podniesionego. Na koniec, igła 14 i bębenek 19 są odsuwane od podstawy maszyny i przenoszone z powrotem do ich położenia początkowego tak, że może rozpocząć się nowy cykl szycia. Figura 8 pokazuje końcowy rezultat zszywania kapki 40 z górną częścią 30 dla utworzenia otwartego dołem mokasyna. Ponieważ jedynie ten rodzaj obuwia ma zostać zszyty, maszyna może być uproszczona w opisany powyżej sposób, ponieważ górna część otwartego dołem mokasyna nie musi być pofałdowana w celu dopasowania do kształtu kapki w czasie etapu zszywania. Alternatywnie, szczególny kształt prowadnicy 3 oraz elementów dociskowych 8 i 9 pozwala na zastosowanie igły prostej 25 zamiast tradycyjnej igły zakrzywionej 14. Prosta igła 25, w położeniu odpowiednim dla jej najlepszej pracy, jest pokazana linią przerywaną na fig. 5. Jest oczywiste, że prosta igła 25 będzie przemieszczana przez inne środki, różne od wałka 12 prowadzącego zakrzywioną igłę 14.
6 178 465 Fakt, że górna część otwartego mokasyna pozostaje prawie płaska, jak pokazano na fig. 8, nawet po tym, jak kapka zostanie do niej przyszyta, umożliwia zamontowanie prostszego ramienia. Skok ściegu (to jest długość suwu igły i bębenka) może być regulowany w znany sposób poprzez zastosowanie środków, które działają na napęd igły 14 i bębenka 19. Niniejsza maszyna o uproszczonej konstrukcji jest jednakże ograniczona do zszywania kapki i górnej części otwartego mokasyna. W szczególności, maszyna jest wyposażona w dwa wierzchołki robocze P 1 i P2. Umożliwia to ustawienie krawędzi 30a i 40a w dowolny żądany sposób, a kierunek ustawienia jest określony poprzez nachylenie powierzchni 3 a, 3b względem siebie. Jest zrozumiałe, że niniejszy opis jest wyłącznie nieograniczonym przykładem tak, że możliwe zmiany w szczegółach konstrukcyjnych nie mogą mieć wpływu na zakres ochronny wynalazku.
178 465 FIG. 3 FIG. 4
178 465 FIG.5 FIG.6
178 465 FIG. 7 FIG. 8
178 465 FIG. 1 FIG. 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.