Wyznaczanie e/m za pomocą podłużnego pola magnetycznego

Podobne dokumenty
Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

3.5 Wyznaczanie stosunku e/m(e22)

Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

dr inż. Zbigniew Szklarski

Pomiar parametrów w obwodach magnetycznych Pomiar parametrów w łączach selsynowych

MAGNETYZM, INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. Zadania MODUŁ 11 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY

MAGNETYZM. PRĄD PRZEMIENNY

Ruch ładunków w polu magnetycznym

26 MAGNETYZM. Włodzimierz Wolczyński. Indukcja magnetyczna a natężenie pola magnetycznego. Wirowe pole magnetyczne wokół przewodnika prostoliniowego

5. (2 pkt) Uczeń miał za zadanie skonstruował zwojnicę do wytwarzania pola magnetycznego o wartości indukcji

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Badanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2)

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Ćwiczenie 41. Busola stycznych

PIERWSZA PRACOWNIA FIZYCZNA Ćwiczenie nr 64 BADANIE MIKROFAL opracowanie: Marcin Dębski, I. Gorczyńska

MOMENT MAGNETYCZNY W POLU MAGNETYCZNYM

Efekt Halla. Cel ćwiczenia. Wstęp. Celem ćwiczenia jest zbadanie efektu Halla. Siła Loretza

Indukcja magnetyczna pola wokół przewodnika z prądem. dr inż. Romuald Kędzierski

Wykład FIZYKA II. 3. Magnetostatyka. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Ramka z prądem w jednorodnym polu magnetycznym

Theory Polish (Poland)

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Wiązka elektronów: produkcja i transport. Sławomir Wronka

Magnetyzm cz.i. Oddziaływanie magnetyczne Siła Lorentza Prawo Biote a Savart a Prawo Ampera

Magnetyzm cz.i. Oddziaływanie magnetyczne Siła Lorentza Prawo Biote a Savart a Prawo Ampera

Instytut Fizyki Doświadczalnej Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki UNIWERSYTET GDAŃSKI

Pole elektromagnetyczne

Pomiar indukcji pola magnetycznego w szczelinie elektromagnesu

Ruch ładunków w polu magnetycznym

Instrukcja do ćwiczenia Nr 60

dr inż. Zbigniew Szklarski

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU

Indukcja elektromagnetyczna. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

na okładkach kondensatora. Pomiar powtórzyć kilkakrotnie przy różnych wartościach napięcia U

Ć W I C Z E N I E N R E-8

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza

Zadanie 106 a, c WYZNACZANIE PRZEWODNICTWA WŁAŚCIWEGO I STAŁEJ HALLA DLA PÓŁPRZEWODNIKÓW. WYZNACZANIE RUCHLIWOŚCI I KONCENTRACJI NOŚNIKÓW.

Temat: Badanie pola elektrycznego między okładkami kondensatora płaskiego.

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

ELEKTROSTATYKA. cos tg60 3

Rozdział 4. Pole magnetyczne przewodników z prądem

Materiały pomocnicze 11 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

SPRAWDZANIE SŁUSZNOŚCI PRAWA OHMA DLA PRĄDU STAŁEGO

Prosty model silnika elektrycznego

Wykłady z Fizyki. Magnetyzm

cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

5) W czterech rogach kwadratu o boku a umieszczono ładunki o tej samej wartości q jak pokazano na rysunku. k=1/(4πε 0 )

PĘTLA HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Podstawy fizyki sezon 2 4. Pole magnetyczne 1

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO. Wykład 9 lato 2016/17 1

Pole magnetyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ładunki elektryczne. q = ne. Zasada zachowania ładunku. Ładunek jest cechąciała i nie można go wydzielićz materii. Ładunki jednoimienne odpychają się

F = e(v B) (2) F = evb (3)

Fizyka współczesna. Pracownia dydaktyki fizyki. Instrukcja dla studentów. Tematy ćwiczeń

TRANFORMACJA GALILEUSZA I LORENTZA

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów dotychczasowych gimnazjów. Schemat punktowania zadań

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych

Projekt efizyka. Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Zjawisko Halla. Ćwiczenie wirtualne

BADANIA CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH WIBROIZOLATORÓW

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

Badanie transformatora

Temat: Ruch cząstek naładowanych w polu magnetycznym. 1. Cele edukacyjne. a) kształcenia. Scenariusz lekcji

Odp.: F e /F g = 1 2,

ELEMENTY ELEKTRONICZNE TS1C

Doświadczenie nr 6 Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji elektronów komptonowskich.

Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Badanie transformatora

DOŚWIADCZENIE MILLIKANA

Zjawisko Halla Referujący: Tomasz Winiarski

Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana

6. Zjawisko Halla w metalach

POMIARY OSCYLOSKOPOWE

Rys. 1. Schemat układu pomiarowego do wyznaczania składowych pola magnetycznego Ziemi

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Fizyka 2 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

Pole magnetyczne Wykład LO Zgorzelec

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu

Ć W I C Z E N I E N R E-15

Fizyka 2 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Elektrodynamika Część 5 Pola magnetyczne w materii Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 27 MAGNETYZM I ELEKTROMAGNETYZM. CZĘŚĆ 2

Matura z fizyki i astronomii 2012

Zad. 2 Jaka jest częstotliwość drgań fali elektromagnetycznej o długości λ = 300 m.

Wykład 14: Indukcja cz.2.

Człowiek najlepsza inwestycja

Transkrypt:

- 1 - Wyznaczanie e/ za poocą podłużnego pola agnetycznego Zagadnienia: 1. Ruch cząstek naładowanych w polu elektryczny i agnetyczny.. Budowa i zasada działania lapy oscyloskopowej. 3. Wyprowadzenie wzoru na e/ dla etody podłużnego pola agnetycznego. Literatura: 1. Jerzy Massalski, Fizyka dla inżynierów cz. II, PWN W-wa 1975.. W.F. Nozdriew, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej, PWN W-wa 1974, str.13-0 3. Tadeusz Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN W-wa 1980, str. 438-44. 4. Szczepan Szczeniowski, Fizyka doświadczalna cz. III, PWN W-wa 197, str. 53-61, 301-306. 5. Arkadiusz Piekara, Elektryczność i agnetyz, PWN W-wa 1970, str. 0-04.

- - Wprowadzenie 1. Ruch elektronu w polu elektryczny i agnetyczny. Na elektron znajdujący się w polu elektroagnetyczny działa siła Lorentza składająca się z dwóch członów. Pierwszy pochodzi od działania pola elektrycznegoe, drugi od pola agnetycznego o indukcji B. r r r r a = ee + ev B gdzie a r i v r przyśpieszenie i prędkość elektronu. Siła działająca na elektron w polu elektryczny skierowana jest wzdłuż linii sił pola elektrycznego, a w polu agnetyczny prostopadle do kierunku linii sił indukcji agnetycznej i do prędkości v r. Przyśpieszenie wynosi r e r r r a = ( E + v B) Wartość e/ oznacza ładunek właściwy, gdzie: e ładunek elektronu swobodnego asa spoczynkowa elektronu Wielkość e/ jest jedną z podstawowych stałych fizycznych pojawiającą się w zagadnieniach elektrodynaiki klasycznej i kwantowej. Obecnie osiągana dokładność określenia stałej e/ daje: e = 11-1 ( 1758797. ± 0. 000006) 10 C kg. Wyznaczanie e/ etodą podłużnego pola agnetycznego. Prędkość elektronu poruszającego się w polu agnetyczny ożna rozłożyć na dwie składowe V^ i V /prostopadłą i równoległą do linii sił pola agnetycznego/ Pole B nie wpływa na składową równoległą prędkości, a wpływa na zianę składowej noralnej prędkości / ruch po okręgu /. W wyniku złożenia tych dwóch ruchów elektron porusza się po linii śrubowej. V^ V e B F

- 3 - W ruchu po okręgu siła Lorentza spełnia rolę siły dośrodkowej: Okres obiegu elektronu jest równy: = V R π T = W czasie równy okresowi obiegu elektron poruszający się ruche prostoliniowy wzdłuż linii sił pola przebędzie drogę: Ponieważ V = Vcosα Gdy α jest ały kąte to cosα 1 L = v T π V cosα L = π V L = Stąd wniosek, że wszystkie elektrony wychodzące jednego punktu pod ałyi, lecz różnyi, kątai do kierunku pola B zostaną po wykonaniu jednego obiegu zogniskowane w jedny punkcie. Gdy elektron przyśpieszony został w polu elektryczny o różnicy potencjałów U to uzyskał energie kinetyczną: Po uwzględnieniu poprzednich wzorów otrzyujey: V = eu e = 8π U L B

- 4 - Instrukcja wykonania ćwiczenia 1. Aparatura Do wytwarzania struienia elektronów służy lapa oscyloskopowa. Uieszczona jest wewnątrz cewki, w której wytwarza się stałe pole agnetyczne. Cewka ta zasilana jest z zasilacza prądu stałego, a lapa oscyloskopowa przez prostownik oscyloskopu. Płytki odchylania pionowego lapy podłączone są do autotransforatora (transforatora), a płytki odchylania pozioego uzieione. Indukcja agnetyczna cewki wyraża się wzore: gdzie: I natężenie prądu n liczba zwoi d średnica solenoidu L długość cewki B = d μ In + Λ. Przebieg poiarów a) Zestawić aparaturę według scheatu: Urządzenie do poiaru e/ A Wyłącznik prądu skupiającego i odchylania I+At Wyłącznik prądu skupiającego I Transforator regulowany Aperoierz cyfrowy A Zasilacz regulowany I reg 1 At 3 I At Tr Tr reg Woltoierz cyfrowy V 600V 1, 3 regulacje plaki regulacja napięcia przyśpieszającego b) Po uruchoieniu wszystkich przyrządów należy pokrętłe pod lapą oscyloskopową ustawić planowane napięcie anodowe, następnie pokrętłai 1 i 3 zogniskować wiązkę elektronów. Za oent zogniskowania należy uznać taki stan plaki, kiedy przy braku poświaty i ostrych jej granicach jej roziary są inialne. c) Podać na płytki odchylania pionowego niewielkie napięcie zienne z transforatora. Na ekranie powinna ukazać się krótka, pionowa linia. d) Włączyć prąd cewki ogniskującej zwiększając jego natężenie aż do oentu ponownego zogniskowania wiązki elektronów. Poprzez równoczesne wyłączenie napięcia odchylającego i prądu ogniskującego porównać obraz plaki z obraze początkowy. Jeżeli będą się pokrywały uznać

- 5 - struień elektronów za zogniskowany i odczytać wartość prądu ogniskującego. Poiar powtórzyć kilkukrotnie. e) Postępowanie opisane w podpunktach b d powtórzyć dla kilku przyśpieszających napięć anodowych. Uwaga! Wzór na e/ jest słuszny, gdy elektron przechodzi jeden zwój linii śrubowej. Do obliczeń wykorzystać następujące dane: długość zwojnicy średnica wewnętrzna zwojnicy liczba zwoi grubość drutu uzwojeń odległość początku płytek od ekranu długość płytek odległość poiędzy nii L = 93 d = 65 n = 630 \ 6 warstw po 105 zw.\ = 0.9 L = 81 = 16 4.