Proces Boloński Dostosowywanie edukacji do wymogów kapitału
Założenia procesu Proces Boloński polega na szeregu reform narzuconych uniwersytetom w dziedzinie finansowania, zarządzania i programów nauczania. Realizowany jest w krajach należących do Rady Europy
Kontekst Układ Ogólny w Sprawie Handlu Usługami (BŚ/MFW), w 1995 r. stopniową liberalizacja handlu usługami do 2005 roku. rząd, który pobiera jakiekolwiek opłaty za usługi edukacyjne, staje się komercyjnym dostawcą i musi dopuścić do rynku innych dostawców oraz poddać się regułom konkurencji. Nieodłączna cześć Strategii Lizbońskiej (liberalizacja rynku pracy) Liberalizacja, elastyczność, mobilność Koncepcja nauki przez całe życie
Chronologia Spotkanie ministrów edukacji Francji, Niemiec, Włoch i Wielkiej Brytanii na Sorbonie w 1998 r. Dokumenty Procesu Bolońskiego zostały podpisane w 1999 r. w Bolonii, a ich wdrażanie rozpoczęło się w 2004 r. Cele mają być zrealizowane do roku 2010
Bolonia w nowomowie Otwartość oraz odpowiedzialność Poszerzenie autonomii uniwersytetów Czuwanie nad jakością nauczania akademickiego Transfer wiedzy do sektora produkcyjnego Zagwarantowanie udziału interesów i aspiracji społeczeństwa
Delegitymizacja tradycyjnego uniwersytetu Jest przedstawiany jako Nieefektywny, Nieodpowiadający na szybko zmieniające się potrzeby społeczeństwa Społeczeństwo oznacza rynek i korporacje.
Uniwersytet jako firma Wydziały i grupy naukowców mają zostać przedefiniowane jako "firmy" przynoszące zysk, zarządzane przez managerów, którzy będą mieli władzę nad pracownikami uniwersytetów
Konkurencja o środki Zgodnie z planem, prywatne firmy będą mogły finansować wybrane wydziały uniwersyteckie. nierówności pomiędzy instytucjami w oparciu o dostęp do prywatnych sponsorów dysproporcję pomiędzy ośrodkami Sztuczny system konkurencyjny" sponsoring pół-prywatnych korporacji (jak Fundacja Bertelsmana w Niemczech)
Prywatyzacja Zniesienie kontroli finansowej państwa na rzecz kontroli firm Zamykanie mało rentownych filii Prywatyzacja wydziałów sprzedaż pomieszczeń należących do uniwersytetów W implementacji poszczególnych krajów
Prywatyzacja wiedzy Uczelnie będą miały obowiązek powołania spółek prawa handlowego, które będą kontrolowały "własność przemysłową patenty, wynalazki. Prywatyzacja własności intelektualnej wiedza staje się komercyjnym towarem, a nie dobrem wspólnym
Instrumentalizacja wiedzy Uczelnie staną się przybudówkami najsilniejszych firm Program nauczania będzie układany przez firmę, dla której liczy się zysk osiągany w procesie nauczania. Zamiast konkretnych treści, studenci mają zacząć otrzymywać ogólną wiedzę oraz trening umiejętności i postaw przydatnych na rynku pracy eliminowanie wiedzy»nieużytecznej«, która nie prowadzi do natychmiastowych zysków
Studenci Studenci mają przejmować coraz więcej kosztów studiowania Kredyty zamiast stypendiów: banki udzielałyby kredytów studentom, co wiąże się z wysokimi odsetkami i długotrwałym zadłużeniem. Skrócenie czasu studiów, zwiększenie kosztów edukacji Całkowita dowolność władz uczelni w ustalaniu wysokości czesnego
Ubezwłasnowolnienie studentów i kadr Zmniejszenie zatrudnienia dla personelu uczelni Uzależnienie zatrudnienia od wyników Wprowadzenie przedsiębiorców do rad administracyjnych uczelni Zmniejszenie udziału studentów w radach administracyjnych, wykluczenie z rad przedstawicieli związkowych
Konsekwencje Selekcja studentów według zamożności Zmniejszenie dostępności edukacji Wprowadzenie kryterium rentowności finansowej jako podstawy strategii rozwoju uczelni Odsunięcie na dalszy plan inwestycji w jakość i różnorodność nauczania, zwłaszcza w dziedzinach nie powiązanych z przemysłem Dewaluacja wartości pracy edukacyjnej
Konsekwencje cd. Ograniczenie badań w dziedzinach społecznych nie pasujących do skomercjalizowanej wizji kultury i mediów Eliminacja funkcji studiów jako okresu przejściowego, w którym uzyskuje się szersze wykształcenie, bez bezpośredniego związku z karierą zawodową Ograniczenie programów mających na celu pomoc ubogim studentom, którzy nie mają przed sobą dobrych perspektyw zatrudnienia. Eliminacja non-konformistycznych i podejmujących ryzyko projektów edukacyjnych Dewaluacja kariery naukowej i artystycznej jako zajęcia na całe życie.