EKSPERTYZA STANU OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ W TRYBIE PAR. 2, UST. 2 ROZP. MI z dnia 12.04.2002 r.

Załącznik nr 1c do SIWZ PN-93/08 CENTRUM ONKOLOGII INSTYTUT IM. MARII SKŁODOWSKIEJ - CURIE UL. ROENTGENA 5 WARSZAWA EKSPERTYZA STANU OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ W TRYBIE PAR. 2, UST. 2 ROZP. MI z dnia 12.04.2002 r. Autorzy : mł. bryg. w st. spocz. mgr inż. Henryk Tabor Rzeczoznawca ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych, upr. nr 379/98 mgr inż. Andrzej Pol Rzeczoznawca Budowlany dec. nr 866/U/95 Centr. Rej. Rzecz. Bud. nr 85/96

Warszawa - czerwiec 2006 r. SPIS TREŚCI str. I. Przedmiot, zakres i cel opracowania... 3 II. Podstawa opracowania ekspertyzy.. 3 III. Ogólna charakterystyka obiektu....4 IV. Budynek Łóżkowy... 6 V. Budynek Badawczo-Naukowy..... 16 VI. Budynek Rehabilitacji... 26 VII. Budynek Teleradioterapii... 33 VIII. Budynek Curieterapii. 38 IX. Budynek RTG i Sal Operacyjnych. 46 X. Budynek OOD ( Oddziału Obserwacyjno-Diagnostycznego ) 53 XI. Budynek Przychodni......61 XII. Budynek Informatyki, Krwiodawstwa i Epidemiologii ( KEI )......69 XIII. Budynek Administracyjny z Łącznikiem...78 XIV. Budynek Socjalny z Aulą 84 XV. Budynek Anatomii Patologicznej.. 92 XVI. Budynek Pralni.99 XVII. Budynek Kuchni... 107 1

XVIII. Budynek Warsztatów ( i Działu Technicznego ) 114 XIX. Budynek Hotelu. 121 XX. Uwagi... 127 I. PRZEDMIOT, ZAKRES I CEL OPRACOWANIA. Przedmiotem ekspertyzy jest istniejący kompleks budynków Centrum Onkologii Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie przy ul. Roentgena 5 w Warszawie. Celem ekspertyzy jest określenie warunków przeciwpożarowej ochrony biernej i czynnej dla budynków Centrum Onkologii, w tym przedstawienie rozwiązań technicznych odbiegających od wymagań Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm. ). W związku z liczną zmianą przepisów budowlanych i przeciwpożarowych od czasu zaprojektowania i wybudowania obiektu, w budynkach Centrum Onkologii występują warunki zagrażające życiu ludzi a także inne nieprawidłowości i niezgodności z aktualnie obowiązującymi w tym zakresie przepisami. Likwidacja występujących zagrożeń oraz konieczność remontów i przebudowy części budynków CO, wymaga stosowania aktualnie obowiązujących przepisów budowlanych i przeciwpożarowych. Ponieważ dostosowanie istniejącego kompleksu budynków do aktualnych wymagań "warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie" jest niemożliwe, to zgodnie z 2, ust. 2 rozporządzenia MI z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm. ), dopuszcza się inny sposób spełnienia przepisu, odpowiednio do wskazań oceny (ekspertyzy) rzeczoznawców: budowlanego i do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, uzgodnionych z właściwą terenowo komendą wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej. Opracowanie niniejsze określa propozycje niezbędnych rozwiązań technicznych, których realizacja zapewni właściwy poziom bezpieczeństwa pożarowego budynków Centrum Onkologii, umożliwi podjęcie działań zmierzających do likwidacji występujących zagrożeń oraz będzie podstawą do możliwości opracowania niezbędnej dokumentacji projektowej w tym zakresie. Niniejsza ekspertyzy swoim zakresem nie obejmuje rozwiązań dotyczących drogi pożarowej zgodnie 12, ust. 4 rozporządzenia MSW i A z dnia 16.06.2003 r. ( Dz. U nr 121, poz. 1139 ). 2

II. PODSTAWA OPRACOWANIA EKSPERTYZY Ekspertyza opracowana została na zlecenie i na podstawie umowy z Centrum Onkologii Instytutem im. Marii Skłodowskiej-Curie przy ul. Roentgena 5 w Warszawie. Opracowanie wykonano na podstawie: a) oględzin obiektu, b) informacji udzielonych przez zleceniodawcę, c) udostępnionej dokumentacji projektowej i powykonawczej budynków Centrum Onkologii, d) następujących przepisów i norm dotyczących ochrony przeciwpożarowej : - Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm. ), - Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563 ), - Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę i dróg pożarowych (Dz. U. Nr 121, poz. 1139 ), - PN-B-02877-4 Instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła, - PN-86/E-05003. Ochrona odgromowa obiektów budowlanych, - PN-84/E-02033. Oświetlenie wnętrz światłem elektrycznym, - Instrukcji nr 221 Instytutu Techniki Budowlanej. Wytyczne oceny odporności ogniowej elementów konstrukcji budowlanych, - Instrukcji nr 409/2005 Instytutu Techniki Budowlanej. Projektowanie elementów żelbetowych i murowanych z uwagi na odporność ogniową. III. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU Centrum Onkologii wybudowane zostało u zbiegu ulic Roentgena i Pileckiego w Warszawie. Kompleks składa się z kilkunastu budynków. Centrum Onkologii dzieli się na 2 główne zespoły zespół główny i zespół gospodarczy. W skład zespołu głównego wchodzą budynki lecznicze, diagnostyczne, przychodnie, sal operacyjnych, badawcze oraz administracyjne. Zespół gospodarczy to budynki pomocnicze, techniczne, warsztatowe, magazynowe, zaplecza pralni i kuchnie. Budynki zespołu głównego oraz niezbędne do ich eksploatacji budynki zespołu gospodarczego jak kuchnia, pralnia czy patologia zostały ze względów funkcjonalnych połączonych ze sobą w poziomie piwnic i częściowo parteru siecią korytarzy, tuneli i holi. Budynki Centrum Onkologii ze względu na swój charakter i przeznaczenie oraz występujące w nich materiały zaliczone są do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, II, III i V a występujące w nich pomieszczenia techniczne i magazynowe do PM o obciążeniu ogniowym nie przekraczającym 500 MJ/m 2. Główne dane techniczne kompleksu Centrum Onkologii: - powierzchnia terenu 10,6 ha 3

- powierzchnia zabudowy ( łącznie z małą architekturą ) 4,3 ha, - powierzchnia zabudowy zespołu głównego 29 780 m 2, - powierzchnia zabudowy zespołu gospodarczego 13 120 m 2, - powierzchnia użytkowa 75 215 m 2, - powierzchnia użytkowa zespołu głównego 60 705 m 2, - powierzchnia użytkowa zespołu gospodarczego 14 510 m 2, - kubatura zespołu głównego 351 920 m 3, - kubatura zespołu gospodarczego 69 050 m 3. Po przeprowadzeniu niezbędnych analiz i sprawdzeń, do ekspertyzy wybrano te obiekty, w których występują warunki stwarzające zagrożenie dla życia ludzi oraz te, w których występują inne nieprawidłowości z zakresu przepisów budowlanych i przeciwpożarowych tj.: 1) budynek łóżkowy / kliniczny, 2) budynek badawczo-naukowy, 3) budynek rehabilitacji, 4) budynek teleradioterapii, 5) budynek curieterapii, 6) budynek RTG i sal operacyjnych ( blok diagnostyczno-zabiegowy ), 7) budynek OOD ( oddział obserwacyjno-diagnostyczny ), 8) budynek przychodni, 9) budynek informatyki, krwiodawstwa i epidemiologii ( KEI ), 10) budynek administracyjny z łącznikiem, 11) budynek socjalny ( z aulą ), 12) budynek anatomii patologicznej, 13) budynek pralni, 14) budynek kuchni, 15) budynek warsztatów, 16) budynek hotelu. Zaopatrzenie obiektów Centrum Onkologii w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru zapewnione jest z własnego wodociągu wewnętrznego zasilanego z 2 zbiorników o pojemności 500 m 3 każdy, rozprowadzającego wodę po budynkach z zamontowanymi na im łącznie 12 hydrantami zewnętrznymi ( nadziemnymi i podziemnymi ). Rozmieszczenie hydrantów zapewnia możliwość prowadzenia skutecznych działań ratowniczo-gaśniczych ( hydranty znajdują się przy drogach pożarowych i innych drogach na terenie obiektu, w odległości od min 5 do max 75 m od chronionych budynków ). Na teren Centrum Onkologii prowadzą bezpośrednio 4 wjazdy od strony ul. Roentgena i Pileckiego. Szerokość wjazdów od 3 do 4,8 m. Wjazd od strony ul. Pileckiego przy budynku teleradioterapii zostanie poszerzony do co najmniej 3,6 m. Pozostałe wjazdy zapewniają możliwość wjazdu wozom bojowym jednostek PSP. Nośność dróg w miejscach przejazdu nad podziemnymi tunelami i korytarzami zostanie wzmocniony i zapewni nośność 100 kn. Szerokość dróg pożarowych przy chronionych budynkach wynosi co najmniej 4m i więcej. Szerokość drogi pożarowej przy szczycie budynku curieterapii i teleradioterapii oraz rehabilitacji, socjalnym i kuchni zostanie poszerzone do min 4 m. Szerokość dojazdów do dróg pożarowych wynosi w najwęższym miejscu 3 m co należy uznać za wystarczające w celu dojazdu do chronionych budynków ( w zdecydowanej większości wynosi co najmniej 3,5 m ). 4

Zapewniony jest dostęp i możliwość prowadzenia swobodnych działań ratowniczogaśniczych we wszystkich budynkach za wyjątkiem budynku łóżkowego ( wysoki ZL II ), budynku curieterapii i RTG i sal operacyjnych ( blok diagnostycznozabiegowy ). Stan taki jest spowodowany tym, że zostały one usytuowane wewnątrz kompleksu obiektów, bez bezpośredniego dostępu od dłuższej strony do dróg pożarowych. W związku z rozległością obiektu, każdy z obiektów opisano oddzielnie, z uwzględnieniem charakterystyki budowlanej w ocenie rzeczoznawcy budowlanego, charakterystyki pożarowej obiektu, wykazu niezgodności z wymaganiami w zakresie zabezpieczeń przeciwpożarowych obiektu niemożliwych do usunięcia oraz przyjętych rozwiązań zastępczych zapewniających zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektu. V. BUDYNEK BADAWCZO NAUKOWY V.1. CHARAKTERYSTYKA BUDOWLANA OBIEKTU W OCENIE RZECZOZNAWCY BUDOWLANEGO. V.1.1. Przedmiotowy obiekt jest 14-to kondygnacyjnym budynkiem, licząc w tym piwnicę i nadbudówkę z maszynowniami dźwigów. Wzniesiony został około 20 lat temu dla potrzeb różnego rodzaju zakładów i pracowni badawczych. Najniższą kondygnację zajmuje tzw. przestrzeń instalacyjna. Ponadto, na dwunastym piętrze znajduje się pomieszczenie wentylatorni. Ogólna funkcja badawczo- naukowa budynku pozostaje bez zmiany. Dokonywane dotychczas zmiany w usytuowaniu ścianek działowych oraz zmiany w sposobie użytkowania poszczególnych pomieszczeń nie powodowały znaczących zmian w obciążeniach użytkowych stropów. V.1.2. Komunikację pionową stanowi centralnie położona, obudowana klatka schodowa i dwa dźwigi osobowo-towarowe. Komunikację poziomą na poszczególnych kondygnacjach zapewnia korytarz (szerokość 2,02 do 2,14 m), obiegający dookoła trzon mieszczący klatkę schodową, sanitariaty i pomieszczenia zapleczowe. Dodatkową drogę ewakuacyjną stanowi zewnętrzna, nie obudowana klatka schodowa, oddylatowana od budynku. V.1.3. Konstrukcja budynku jest żelbetowa, szkieletowa, monolityczna, tworząca wraz ze ścianami usztywniającymi i żelbetowymi, wieloprzęsłowymi płytami stropów (i schodów) sztywny przestrzennie układ, niepodatny na odkształcenia pod wpływem sił zewnętrznych, pionowych i poziomych, a jednocześnie umożliwiający zmiany podziału przestrzeni użytkowej wg zmieniających się potrzeb. Żelbetowa, monolityczna obudowa dźwigów jest oddylatowana od ścian usztywniających budynku. Połacie dachu, o minimalnym wymaganym nachyleniu, utworzono z żelbetowych płyt korytkowych opartych na ściankach ażurowych z cegły dziurawki. Pokrycie dachu jest papowe; odwodnienie połaci zapewniają rynny pogrążone i wewnętrzne rury spustowe. Po obwodzie dachu usytuowane jest stalowe torowisko żurawia 5

(udźwig 300 dan) na prefabrykowanych podporach. Przeznaczenie żurawia do prac naprawczych. Dostęp do dachu zapewniają schody klatki schodowej, prowadzące do nadbudówki maszynowni dźwigów. Ściany zewnętrzne są żelbetowe, monolityczne, z warstwą izolacji termicznej (wełna mineralna i styropian) i warstwą osłonowo-dekoracyjną z płyt żelbetowych mocowanych do stalowego rusztu. We fragmentach wykonano też ściany murowane: gazobeton 24 cm + c.dziurawka 12 cm, z okładziną z blachy fałdowej. Ścianki działowe wykonane są aktualnie z różnych materiałów: c. pełna, c. dziurawka, szkło w szkielecie aluminiowym, płyty karton-gips. W korytarzach wykonano sufity podwieszone (płyty plastykowe na ruszcie aluminiowym lub metalowym, ocynkowanym) maskujące przebieg różnego rodzaju instalacji. V.1.4. Ogólny stan techniczny 20-to letniej konstrukcji budynku ocenia się jako bardzo dobry. Nie stwierdzono optycznie zauważalnych zarysowań, spękań, odkształceń, ubytków, zawilgoceń, korozji chemicznej. V.1.5. Geometria klatki schodowej nie w pełni odpowiada wymaganiom zawartym w Warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Rozp. Min. Infr. z 12.04.2002, Dz. U. nr 75 z 15.06.2002, ze zmianami wg Rozp. Min. Infr. z 07.04.2004, Dz. U. z dnia 12.05.2004), ponieważ szerokość użytkowa spoczników wynosi 1,30-1,32 m < 1,5 m. Pozostałe parametry wymiarowe klatki schodowej są zgodne z odnośnymi wymaganiami. Niezgodność co do szerokości spoczników nie może zostać usunięta ze względu na ograniczenia przestrzeni klatki schodowej elementami konstrukcji nośnej budynku. V.1.6. Przedmiotowy obiekt zalicza się do budynków wysokich ( 25m < H < 55m), a ze względu na swoją funkcję do kategorii ZL III zagrożenia ludzi. Dla takich budynków wymagana jest klasa B odporności pożarowej, a wymagana odporność ogniowa ich elementów wynosi odpowiednio: - główna konstrukcja nośna R 120; - ściany zewnętrzne, osłonowe E I 60; - stropy (i schody) R E I 60; - ściany działowe (nie nośne) E I 30; - konstrukcja dachu R 30; - przekrycie dachu - E 30; gdzie: R = nośność ogniowa (w minutach) E = szczelność ogniowa ( ) I = izolacyjność ogniowa ( ) Na podstawie dokonanych oględzin, zapoznania się z projektem konstrukcji budynku, znajomości wymagań Normy PN-B- 03264 (grudzień 2002) oraz w oparciu o Instrukcje ITB nr 409/2005 i nr 221, stwierdza się, że: - żelbetowy, monolityczny szkielet z otuleniem zbrojenia: beton + tynk = co najmniej 4 cm (słupy) i 3,5 cm (podciągi); - betonowe ściany usztywniające o grubości 20 cm, ze zbrojeniem konstrukcyjnym; - żelbetowe płyty stropowe wieloprzęsłowe, o grubości >20 cm, z otuliną zbrojenia : beton + tynk = co najmniej 2 cm; - żelbetowe monolityczne schody płytowe, o grubości > 12 cm, z otuliną zbrojenia: beton + tynk = 4 cm; 6

- korytkowe płyty dachowe o wysokości 10 cm, z otuleniem zbrojenia betonem grubości 1 cm; - rdzeń żelbetowy ścian osłonowych o grubości 15 i 20 cm, a w przypadku płyt ściennych osłonowo-dekoracyjnych o grubości co najmniej 4 cm - fragmenty murowane ścian osłonowych (24 cm beton komórkowy + 12 cm c.dziurawka); - ścianki działowe murowane z cegły ceramicznej o grubości 6,5 cm, spełniają powyższe wymagania odnośnie odporności ogniowej. Ściankom działowym wykonanym z materiałów innych niż cegły ceramiczne należy zapewnić półgodzinną odporność ogniową. V.2. CHARAKTERYSTYKA POŻAROWA OBIEKTU. V.2.1. CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA. Budynek diagnostyczno-badawczy, naukowy. Kategoria zagrożenia ludzi ZL III, gęstość obciążenia pożarowego w piwnicy i pomieszczeniach technicznych, pomocniczych i magazynowych do 500 MJ/m 2. Budynek posiada 14 kondygnacji, podpiwniczony ( kondygnacja użytkowa ). Piętro 12 wentylatornia, pod piwnicą przestrzeń instalacyjna. Ze względu na wysokość zaliczony jest do budynków wysokich ( W ). Średnia powierzchnia kondygnacji budynku wynosi ok. 925 m 2. Klasa odporności pożarowej budynku została opisana w pkt. V.1.6. ekspertyzy. Układ budynku korytarzowy, obsługiwany przez 2 klatki schodowe; główną wewnętrzną i zewnętrzną, projektowaną do obudowy. Budynek na kondygnacji piwnicy, parteru i pierwszego piętra łączy się z budynkami sąsiednimi za pomocą korytarzy i holi. V.2.2. STREFY POŻAROWE. Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej budynku wysokiego ZL III wynosi 2500 m 2. Projektuje się, że wszystkie budynki Centrum Onkologii oddzielono od siebie w przestrzeniach łączących je holi i korytarzy w sposób oddzielający je jako oddzielne strefy pożarowe i pośrednio oddzielne budynki. Zapewnia to także podział korytarzy i 7

holi na odcinki nie dłuższe niż 50 m w sposób ograniczający rozprzestrzenianie gazów i dymów pożarowych. W budynku projektuje się wydzielenie następujących stref pożarowych: - każda kondygnacja stanowi oddzielną strefę pożarową, - każda kondygnacja podzielona na 2 oddzielne strefy pożarowe. Strefy te nie przekroczą dopuszczalnych powierzchni stref pożarowych. Projektuje się wydzielenie pożarowe i zamknięcie drzwiami o odporności ogniowej EI 60 wszystkich pomieszczeń technicznych w budynku (rozdzielnie, wentylatornie, windy, przestrzeń instalacyjna itp.). Oddzielenia pożarowe stanowią ściany o odporności ogniowej REI i EI 120 ( nośne konstrukcyjne i działowe ), stropy o odporności ogniowej REI 60. Zamknięcia otworów w ścianach oddzielenia pożarowego o klasie odporności ogniowej EI 60 ( drzwi ppoż. ). Na ścianie zewnętrznej, w miejscu przejścia strefy pożarowej, zastosowany zostanie pas o szerokości 2 m i klasie odporności ogniowej EI 60 ( wzmocnienie odporności ogniowej od wewnątrz budynku ). Szachty instalacji wentylacyjnej zostaną obudowane w klasie odporności ogniowej odpowiednio EI 120 i EI 60. Klapy pożarowe na kanałach wentylacyjnych przy przejściach przez strefy pożarowe EIS 120 i EIS 60. Przejścia instalacji elektrycznej, wod-kan, teletechnicznej i inne w pionach instalacyjnych należy zabezpieczyć w stropach w klasie odporności ogniowej EI 60. Drzwi, co do których wymagana jest odporność ogniowa powinny być wyposażone w samozamykacze. Wewnętrzna klatka schodowa zostanie oddzielona od korytarzy przedsionkiem przeciwpożarowymi zamykanym od korytarzy drzwiami o odporności ogniowej EI 60 a od klatki EI 30. Klasa odporności ogniowej ścian przedsionka od korytarza najmniej EI 120. Wymiary przedsionka powyżej 1,4 x 1,4 m. Przedsionek stanowi jednocześnie hol windowy dla wind, które projektuje się dostosować dla potrzeb ekip ratowniczych. Istniejąca klatka zewnętrza zostanie obudowana od strony przeszklonej ściany szczytowej budynku ścianką osłonową o odporności ogniowej EI 60 oraz zamknięta od korytarza drzwiami EI 60. Przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpożarowego powinny mieć klasę odporności ogniowej (E I) wymaganą dla tych elementów. Dopuszcza się nieinstalowanie przepustów, o których mowa powyżej dla pojedynczych rur instalacji wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych, wprowadzanych przez ściany i stropy do pomieszczeń higienicznosanitarnych. Przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 4 cm w ścianach i stropach, 8

niewymienionych powyżej, dla których jest wymagana klasa odporności ogniowej co najmniej E I 60 lub R E I 60, powinny mieć klasę odporności ogniowej (E I) tych elementów. Przejścia instalacji przez zewnętrzne ściany budynku, znajdujące się poniżej poziomu terenu, powinny być zabezpieczone przed możliwością przenikania gazu do wnętrza budynku. V.2.3. WARUNKI EWAKUACJI. Dopuszczalna długość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniach nie przekracza 40 m. Jednocześnie przejście nie prowadzi przez więcej niż 3 pomieszczenia. Dopuszczalna długość dojścia ewakuacyjnego w 1 kierunku nie przekracza na poziomej drodze ewakuacyjnej 20 m a przy wielu dojściach 60 m. Drogi ewakuacyjne zostaną obudowane w klasie odporności ogniowej ścian EI 30 ( dotyczy istniejących przeszkleń pomieszczeń od korytarzy ). Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych wynosi powyżej wymaganego 1,4 m na korytarzach i 0,9 m szerokości przejść w pomieszczeniach. Nie występują korytarze o długości przekraczającej 50 m na parterze zastosowane zostaną drzwi dymoszczelne S 30. Pracownie i pokoje biurowe wymiary drzwi bez uwag, drzwi otwierają się do wewnątrz, nie ograniczają szerokości drogi ewakuacyjnej. Pozostałe drzwi otwierające się na korytarz wyposażone są w samozamykacze ( np. drzwi do magazynów czy pomieszczeń technicznych itp. ) Korytarze zostaną wyposażone w instalację wentylacji oddymiającej. Wewnętrzna klatka schodowa zostanie oddzielona od korytarzy przedsionkiem przeciwpożarowymi zamykanym od korytarzy drzwiami o odporności ogniowej EI 60 a od klatki EI 30. Klasa odporności ogniowej ścian przedsionka od korytarza najmniej EI 120. Wymiary przedsionka powyżej 1,4 x 1,4 m. Przedsionek stanowi jednocześnie hol windowy dla wind, które projektuje się dostosować dla potrzeb ekip ratowniczych. Istniejąca klatka zewnętrza zostanie obudowana od strony przeszklonej ściany szczytowej budynku ścianką osłonową o odporności ogniowej EI 60 oraz zamknięta od korytarza drzwiami EI 60. Pozostałe ściany klatki zostaną obudowane ściankami osłonowymi niepalnymi ażurowymi, zabezpieczającymi przed penetrowaniem schodów przez niekorzystne warunki atmosferyczne ( deszcz i śnieg ). Konstrukcja ażurowa pozwoli zrezygnować z konieczności oddymiania klatki ( biorąc pod uwagę jednocześnie jej oddzielenie pożarowe od budynku ). 9

Klatka schodowa wewnętrzna i przedsionek przeciwpożarowy wraz z holem windowymi szybami dźwigów dla epik ratowniczych zostaną wyposażone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu ( wentylację nadciśnieniową ). Odporność ogniowa biegów i spoczników klatek schodowych wynosi R 60. Wymagane wymiary klatek schodowych wynoszą: - biegi 1,2 m, - spoczniki 1,5 m. Wymiary klatek schodowych wynoszą; a) klatka wewnętrzna: - biegi od 1,33 do 1,38 m, - spoczniki od 1,30 do 1,32 m, b) klatka zewnętrzna : - biegi 1,1 m, - spoczniki 1,2 m, Wyjście ewakuacyjne z klatek schodowych prowadzi przez korytarz na parterze obudowany w klasie odporności ogniowej EI 60 i zamykany drzwiami od pomieszczeń przyległych EI 30 bezpośrednio na zewnątrz budynku i będzie posiadać szerokość w świetle przejścia 1,2 m ( w tym szerokość skrzydła zasadniczego 0,9 m w świetle przejścia ). Szerokość wyjścia z klatki wewnętrznej do przedsionka 0,9 m. Wysokość dróg ewakuacyjnych min. 2,2 m z lokalnym obniżeniem do 2 m. Szerokość skrzydła zasadniczego w drzwiach dwuskrzydłowych wynosić będzie 0,9m w świetle przejścia. Wewnętrzna klatka schodowa oraz przedsionek przeciwpożarowy z holem windowym i szybami dźwigów dla ekip ratowniczych zostaną wyposażone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu ( wentylację nadciśnieniową ). Korytarze na wszystkich kondygnacjach zostaną wyposażone w instalację wentylacji oddymiającej, zapewniającej co najmniej 10 wymian powietrza na godzinę. Drogi ewakuacyjne zostaną wyposażone w instalację oświetlenia awaryjnego ewakuacyjnego o czasie działania min. 2 godz. i natężeniu oświetlenia co najmniej 1 lux. V.2.4. INSTALACJE I URZĄDZENIA PRZECIWPOŻAROWE. Budynek zostanie wyposażony w instalację system sygnalizacji pożarowej z monitoringiem do PSP, zapewniający ochronę całkowitą obiektu. System SSP będzie sterował klapami pożarowymi na wentylacji mechanicznej i wentylacją oddymiającą korytarze oraz urządzeniami zapobiegającymi zadymieniu klatki schodowej i przedsionka pożarowego z holem windowym i szybami wind dla ekip 10

ratowniczych ( wentylacja nadciśnieniowa ), systemem DSO, dźwigami pożarowymi i innymi dźwigami oraz drzwiami i bramami pożarowymi pozostającymi ewentualnie w pozycji otwartej w normalnym funkcjonowaniu obiektu. Budynek zostanie wyposażony w instalację dźwiękowego systemu ostrzegawczego ( DSO ). Wewnętrzna klatka schodowa oraz przedsionek przeciwpożarowy z holem windowym i szybami wind dla ekip ratowniczych zostaną wyposażone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu ( wentylację nadciśnieniową ). Korytarze na wszystkich kondygnacjach zostaną wyposażone w instalację wentylacji oddymiającej, zapewniającej co najmniej 10 wymian powietrza na godzinę. Obudowa kanałów wentylacji pożarowej co najmniej EI 60. Drogi ewakuacyjne zostaną wyposażone w instalację oświetlenia awaryjnego ewakuacyjnego o czasie działania min. 2 godz. i natężeniu oświetlenia co najmniej 1 lux. W budynku zostaną dostosowane do potrzeb ekip ratowniczych 2 dźwigi ( patrz rysunki ). Wymiary dźwigów co najmniej 1,52 x 1,37 m, nośność poniżej 1000 kg. Hol dźwigów pożarowych jest jednocześnie przedsionkiem klatki schodowej. Szyby dźwigów pożarowych i hol zostanie wyposażony w urządzenia zapobiegające zadymieniu. Hol dźwigów wydzielony pożarowo od korytarza drzwiami o odporności ogniowej EI 60. Na parterze zapewniono dostęp do holu dźwigów pożarowych przez hol główny od strony drogi pożarowej. Budynek zostanie wyposażony w instalację wodociągową przeciwpożarową z hydrantami wewnętrznymi Ø 25 z wężami półsztywnymi na korytarzach budynku, zawory hydrantowe Ø 52 w przedsionku przeciwpożarowym. Instalacja zapewni pokrycie zasięgiem całej powierzchni chronionych stref pożarowych w budynku. W piwnicy i powyżej 25 m wysokości zastosowane zostaną po 2 zawory hydrantowe. Sposób zasilania wg. stosownej dokumentacji projektowej instalacji uzgodnionej z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń ppoż. Budynek zostanie wyposażony w przeciwpożarowy wyłącznik prądu zlokalizowany na parterze przy wejściu do budynku. Projektuje się wydzielenie pożarowe i zamknięcie drzwiami o odporności ogniowej EI 60 wszystkich pomieszczeń technicznych w budynku (rozdzielnie, wentylatornie, windy, przestrzeń instalacyjną itp.). Szachty instalacji wentylacyjnej zostaną obudowane w klasie odporności ogniowej odpowiednio EI 120 i EI 60. Klapy pożarowe na kanałach wentylacyjnych przy przejściach przez strefy pożarowe EIS 120 i EIS 60. Kable zastosowane do zasilania i sterowania instalacji i urządzeń przeciwpożarowych będą miały odporność ogniową E 90 lub E 120 w zależności od stosownych wymagań ( lub obudowę w ww. odporności ogniowej ). 11

V.2.5. ELEMENTY WYKOŃCZENIA I WYPOSAŻENIA WNĘTRZ. Do wykończenia wnętrz nie zostaną zastosowane materiały łatwo zapalne, których produkty rozkładu termicznego są łatwo zapalne. Na drogach ewakuacyjnych zostaną zastosowane materiały co najmniej trudno zapalne. Wykładziny podłogowe trudno zapalne. Sufity podwieszane wykonane będą z materiałów niepalnych, niezapalnych, nie kapiących i nieodpadających pod wpływem ognia. Usunięte zostaną drewnopochodne szafki we wnękach na korytarzach budynku. V.2.6. DROGI POŻAROWE. Droga pożarowa przebiega wzdłuż dłuższego boku budynku od strony wejścia głównego, umożliwiając prowadzenia skutecznych działań ratowniczo-gaśniczych. V.3. WYKAZ NIEZGODNOŚCI Z WYMAGANIAMI W ZAKRESIE ZABEZPIECZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH OBIEKTU NIEMOŻLIWYCH DO USUNIĘCIA. Zakłada się niespełnienie wymagań aktualnych przepisów dotyczących : biegów zewnętrznej klatki schodowej o szerokości 1,1, spoczników o szerokości 1,2 m, spoczników wewnętrznej klatki schodowej od 1,3 1,32 m, połączenia przedsionka pożarowego wewnętrznej klatki schodowej z holem wind dla ekip ratowniczych, braku wydzielenia przedsionkiem pożarowym zewnętrznej klatki schodowej, braku zabezpieczenia przed zadymieniem zewnętrznej klatki schodowej, szerokości drzwi ewakuacyjnych z wewnętrznej klatki schodowej do przedsionka przeciwpożarowego na parterze 1m, braku drzwi pożarowych o odporności ogniowej EI 30 do dźwigów pożarowych, braku wymaganej nośności i wymiarów dźwigów pożarowych. Brak wydzielenia przedsionkiem i zabezpieczenia przed zadymieniem zewnętrznej klatki schodowej zgodnie z 12, ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony 12

przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563 ), stanowi podstawę do uznania użytkowanego istniejącego budynku za zagrażający życiu ludzi. Pozostałe nieprawidłowości nie stanowią zagrożenia dla życia ludzi. Uzasadnienie : Poszerzenie spoczników i biegów istniejących klatek schodowych, drzwi wyjściowych z klatki do przedsionka pożarowego do wymiarów określonych w przepisach nie jest możliwe ze względu na konstrukcję budynku i ograniczone wymiary przestrzeni klatek schodowych. Wykonanie przedsionka pożarowego do zewnętrznej klatki schodowej i jej pełna obudowa ścianami murowanymi o odporności ogniowej REI 60 ograniczone jest istniejącą konstrukcją budynku i stropem piwnicy i braku miejsca na parterze. Również względy ekonomiczne nie przemawiają za obudową istniejącej zewnętrznej klatki schodowej w celu koniecznego jej następnie oddymiania oraz wymianą drzwi do dźwigów pożarowych. Zaproponowane w pkt. V.4. techniczne rozwiązania zastępcze zapewniają właściwe warunki bezpieczeństwa pożarowego w budynku i możliwość bezpiecznej i sprawnej ewakuacji ludzi z budynku. V.4. PRZYJĘTE ROZWIĄZANIA ZASTĘPCZE ZAPEWNIAJĄCE ZABEZPIECZENIE PRZECIWPOŻAROWE OBIEKTU. Zgodnie z 2 ust.2 i 207 ust.2 " warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie " przedstawiony zakres rozwiązań zastępczych w budynku naukowo-badawczym Centrum Onkologii, proponowany przez rzeczoznawcę budowlanego i rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych może być realizowany w fazie projektowej, a następnie wykonawczej po uzgodnieniu poniżej przedstawionych wskazań z Komendą Wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie. W celu osiągnięcia właściwego stanu zabezpieczenia przeciwpożarowego budynku, a przede wszystkim zapewnienia bezpiecznych warunków ewakuacji, autorzy ekspertyzy uznają za niezbędne zrealizowanie następujących rozwiązań zastępczych rekompensujących brak wymaganych przepisami parametrów określonych w pkt. V.3. ekspertyzy: 1) wszystkie budynki Centrum Onkologii zostaną oddzielone od siebie w przestrzeniach łączących je holi i korytarzy w sposób oddzielający je jako oddzielne strefy pożarowe i pośrednio oddzielne budynki; zapewnia to także podział korytarzy i holi na odcinki nie dłuższe niż 50 m w sposób ograniczający rozprzestrzenianie gazów i dymów pożarowych ( podział na odcinki do 50 m nie dotyczy nowo wybudowanego i odebranego łącznika z Instytutu Hematologii ), 2) wyposażenie budynków Centrum Onkologii łączących się łącznikami i korytarzami w system sygnalizacji pożarowej z monitoringiem do PSP, zapewniający ochronę całkowitą chronionych budynków, co przyspieszy czas wykrywania ewentualnych pożarów i skróci do minimum czas podjęcia działań ratowniczo-gaśniczych przez 13

obsługę i pracowników budynków oraz jednostki PSP, 3) podział budynku na strefy pożarowe znacznie poniżej dopuszczalnej wielkości ( każda kondygnacja stanowić będzie oddzielną strefę pożarową, każda kondygnacja podzielona ponadto na 2 niezależne strefy pożarowe ( za wyjątkiem piętra 12 technicznego - wentylatorni ) z klatką schodową w każdej strefie pożarowej ), co w znaczący sposób ograniczy możliwość rozprzestrzeniania się ognia pomiędzy kondygnacjami jak i w obrębie jednej kondygnacji budynku oraz skróci do minimum długość drogi ewakuacyjnej i możliwość ewakuacji w każdej strefie pożarowej. 4) wydzielenie przedsionka z holem windowym od korytarza ścianą o odporności ogniowej EI 120 i zamknięcie drzwiami o odporności ogniowej EI 60, 5) przystosowanie 2 dźwigów dla potrzeb ekip ratowniczych z możliwością dostępu do holu dźwigowego od strony drogi pożarowej bezpośrednio przez korytarz na parterze, 6) obudowanie istniejącej zewnętrznej klatki schodowej od strony przeszklonej ściany szczytowej budynku ścianką osłonową o odporności ogniowej EI 60 oraz zamknięta od korytarza drzwiami EI 60 i obudowanie ściankami osłonowymi niepalnymi ażurowymi, zabezpieczającymi przed penetrowaniem schodów przez niekorzystne warunki atmosferyczne ( deszcz i śnieg ). Powyższe rozwiązania zastępcze przy jednoczesnym wykonaniu wszystkich prac określonych w pkt V.2. nn. ekspertyzy, zdaniem autorów zapewnią właściwy poziom ochrony przeciwpożarowej ww. obiektu. Jednocześnie zakłada się doprowadzenie zewnętrznej klatki schodowej w zakresie konstrukcyjnym do możliwości jej użytkowania. UWAGI. Niniejsza ekspertyza nie zastępuje niezbędnych projektów przebudowy i aranżacji budynków lub ich części oraz projektów instalacji i urządzeń przeciwpożarowych zaproponowanych w treści opracowania. Projekty te powinny zostać uzgodnione z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych. Istniejące i projektowane systemy kontroli dostępu na drogach ewakuacyjnych budynków Centrum Onkologii będą zwalniane w przypadku zaniku napięcia w budynkach. Przy drzwiach wyposażonych w ww. systemy, zostaną zainstalowane przyciski do ich awaryjnego otwarcia w przypadku konieczności ewakuacji. 14

Ekspertyza nie zwalnia właściciela obiektu z przestrzegania innych przepisów przeciwpożarowych. Przede wszystkim należy przestrzegać obowiązki wynikające z 4 rozporządzenia MSW i A z dnia 21.04.2006 r. 15

32

fot. 26 Wdolnej cz ci zdj cia widoczne jest zako czenie najni szego biegu badanej klatki schodowej, poziom +3,54 m. W g rnej cz ci zdj cia widoczny jest brak jakiejkolwiek balustrady. Widoczne s progi na poziomie tarasu. Bieg schod wzprawej strony wdole zdj cia prowadzi na zamkni te patio ima szeroko u yteczn (w wietle por czy =90 cm). Praktycznie, brak mo liwo ci ewakuacji ludzi z tegomiejsca na otwarty teren. fot. 27 Jedyne zej cie zbadanej klatki schodowej, kt re prowadzi na poziom terenu. Poziom, na kt ry prowadzi to zej cie jest zamkni tym patio. Pocz tek tego zej cia widoczny jest na fot. 26 (powy ej) 31

fot. 24 Zamocowanie s upka no nego balustrady schod w. Widoczna obejma zblachy stalowej, po czonawprzekrojuno nymjedn rub.torozwi zanie niegwarantujesztywno ci zamocowania s upka balustradowego. fot. 25 Pochwyt ipor cz balustrady schod w. Por cz jest skonstruowana zlistew drewnianych os oni tych obustronnie blach aluminiow. Od g ry por cz jest zako czona profilem drewnianym, stanowi cym pochwyt. Widoczne jest ca kowite zniszczenie wszystkich element wdrewnianych balustrady. R wnie os ony zblachy aluminiowej uleg yrozleg ej korozji. 30

fot. 22 fot. 23 Uszkodzenie pyty spocznikowej powsta e w nast pstwie pozostawienia w klocka drewnianego wczasie wykonywania p yty. S upek no ny balustrady. Widoczna jest rura stalowa stanowi ca konstrukcj supka, mocowana do p yty elbetowej za pomoc obejm zblachy stalowej. Widoczny jest r wnie fragment por czy ipochwytu por czy. 29