Badania asymetrii rozkładu napięć na dzielonym włóknie termoanemometru w zależności od prędkości przepływu

Podobne dokumenty
Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

Badania asymetrii rozkładu rezystancji włókna termoanemometru w aspekcie możliwości określania zwrotu wektora prędkości przepływu

LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 7

Bilans cieplny suszarni teoretycznej Termodynamika Techniczna materiały dla studentów

POLITECHNIKA OPOLSKA

Termoanemometr z możliwością wyznaczania wektora prędkości w płaszczyźnie

instrukcja do ćwiczenia 3.4 Wyznaczanie metodą tensometrii oporowej modułu Younga i liczby Poissona

ĆWICZENIE NR 7 SKALOWANIE ZWĘśKI

Badanie charakterystyk statycznych termoanemometrycznych czujników włóknowych

POMIAR MOCY BIERNEJ W OBWODACH TRÓJFAZOWYCH

Skuteczność korekcji temperaturowej w termoanemometrycznych systemach pomiarowych

Regulacja adaptacyjna w anemometrze stałotemperaturowym

4.8. Badania laboratoryjne

Laboratoryjny system do badania charakterystyk kątowych czujników anemometrycznych

Analiza statycznych warunków pracy czujnika termoanemometrycznego w układzie stałotemperaturowym w zależności od średnicy włókna pomiarowego

Moc wydzielana na rezystancji

Wykład 9. Stateczność prętów. Wyboczenie sprężyste

OCENA DOKŁADNOŚCI OBLICZANIA PARAMETRÓW SPOTKANIA CPA I TCPA W MULTIAGENTOWYM SYSTEMIE WSPOMAGANIA NAWIGACYJNEGO PROCESU DECYZYJNEGO

Metody jakościowe i ilościowe na usługach wyceny nieruchomości

Analiza wpływu właściwości dynamicznych przyrządów pomiarowych na dokładność pomiarów wybranych parametrów środowiska

Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE INDUKCYJNOŚCI WŁASNEJ I WZAJEMNEJ

KOREKCJA WSKAZAŃ NIEPRAWIDŁOWO PODŁĄCZONEGO LICZNIKA W UKŁADZIE ARONA

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

LABORATORIUM TEORII STEROWANIA. Ćwiczenie 6 RD Badanie układu dwupołożeniowej regulacji temperatury

(1.1) (1.2) (1.3) (1.4) (1.5) (1.6) Przy opisie zjawisk złożonych wartości wszystkich stałych podobieństwa nie mogą być przyjmowane dowolnie.

Wyznaczanie oporu elektrycznego właściwego przewodników

Wybrane algorytmy sterowania eksperymentalnymi badaniami termoanemometrycznymi

ATU 08 OŚMIOTOROWY MODUŁ STAŁOTEMPERATUROWO STAŁOPRĄDOWY DO POMIARÓW ANEMOMETRYCZNO TERMOMETRYCZNYCH

ATU 2001 CZTEROKANAŁOWY MODUŁ TERMOANEMOMETRU STAŁOTEMPERATUROWEGO I TERMOMETRU STAŁOPRĄDOWEGO DO ZASTOSOWAŃ W LABORATORYJNYCH SYSTEMACH POMIAROWYCH

1 Instrukcja dodatkowa do ćwiczenia 3a; Statystyczna obróbka wyników pomiaru Kolejność czynności 1. Połączyć układ pomiarowy zgodnie ze schematem:

R X 1 R X 1 δr X 1 R X 2 R X 2 δr X 2 R X 3 R X 3 δr X 3 R X 4 R X 4 δr X 4 R X 5 R X 5 δr X 5

Ćwiczenie 6. Pomiary wielkości elektrycznych za pomocą oscyloskopu

Charakterystyki metrologiczne cienkowarstwowych sensorów platynowych w zastosowaniu do wielopunktowych pomiarów pola prędkości przepływu

ANALIZA PRĘDKOŚCI POWIERZCHNIOWYCH W CIEKACH W WARUNKACH DZIAŁANIA WIATRU

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Analiza właściwości dynamicznych detektorów propagacji fali temperaturowej w przepływie powietrza i mieszaniny powietrze dwutlenek węgla

Ć W I C Z E N I E N R E-3

J. Szantyr Wykład 27bis Podstawy jednowymiarowej teorii wirnikowych maszyn przepływowych

Badania właściwości metrologicznych zintegrowanych głowic do wielopunktowych pomiarów pól prędkości i temperatury przepływu gazu

Rozkład prędkości statków na torze wodnym Szczecin - Świnoujście

Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich

ANALiZA WPŁYWU PARAMETRÓW SAMOLOTU NA POZiOM HAŁASU MiERZONEGO WEDŁUG PRZEPiSÓW FAR 36 APPENDiX G

Korekty finansowe związane z naruszeniami PZP. Audyty Komisji Europejskiej i Europejskiego Trybunału Obrachunkowego

KLASYFIKACJA MATERIAŁÓW SYPKICH W ZŁOŻU FLUIDALNYM

WYZNACZANIE KRYTYCZNEGO STĘŻENIA MICELIZACJI PRZEZ POMIAR NAPIĘCIA POWIERZCHNIO- WEGO METODĄ MAKSYMALNEGO CIŚNIENIA BANIEK

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 27 MAGNETYZM I ELEKTROMAGNETYZM. CZĘŚĆ 2

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle

Pomiar stopnia suchości pary wodnej

WYDZIAŁ PPT / KATEDRA INŻYNIERII BIOMEDYCZNE D-1 LABORATORIUM Z MIERNICTWA I AUTOMATYKI Ćwiczenie nr 14. Pomiary przemieszczeń liniowych

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

Optymalizacja rozmieszczenia czujników w sondzie do monitorowania oddechu w aspekcie pomiaru zwrotu wektora prędkości przepływu

Badanie własności hallotronu, wyznaczenie stałej Halla (E2)

Źródła zasilania i parametry przebiegu zmiennego

Ć W I C Z E N I E 3. Ekstrakcja miedzi z roztworów amoniakalnych za pomocą ciekłego wymieniacza jonowego

Zaawansowane narzędzia metrologiczne w pomiarach wybranych parametrów środowiska. Optymalizowany dynamicznie termoanemometryczny system pomiarowy

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

Instytut Mechaniki Górotworu PAN, ul Reymonta 27; Kraków. Streszczenie

POLITECHNIKA ŁÓDZKA ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 7 KALORYMETRIA

Zastosowanie złożonych wymuszeń fali temperaturowej w absolutnej metodzie pomiaru prędkości przepływu gazów

LVI OLIMPIADA FIZYCZNA (2006/2007). Stopień III, zadanie doświadczalne D

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia

Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych za pomocą wagi hydrostatycznej FIZYKA. Ćwiczenie Nr 3 KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Ćwiczenie N 14 KAWITACJA

BŁĘDY W POMIARACH BEZPOŚREDNICH

Zad. 2 Jaka jest częstotliwość drgań fali elektromagnetycznej o długości λ = 300 m.

GEODEZJA WYKŁAD Pomiary kątów

POMIARY PARAMETRÓW PRZEPŁYWU POWIETRZA

Zintegrowana sonda do wielopunktowych, współczasowych pomiarów pól temperatury i prędkości przepływu gazu

Rys. 1. Przebieg napięcia u D na diodzie D

LABORATORIUM Z PROEKOLOGICZNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII ODNAWIALNEJ

XLVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne

Odsalanie powierzchni zabytkowych wypraw

Hamulce elektromagnetyczne. EMA ELFA Fabryka Aparatury Elektrycznej Sp. z o.o. w Ostrzeszowie

OCENA STANU ZAWILGOCENIA I ZASOLENIA POLICHROMII BRZESKICH

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Anemometr z falą cieplną generowanie i analiza sygnału

Ć W I C Z E N I E N R E-15

Ziemskie pole magnetyczne

Eksperymentalnie wyznacz bilans energii oraz wydajność turbiny wiatrowej, przy obciążeniu stałą rezystancją..

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

DYNAMIKA ŁUKU ZWARCIOWEGO PRZEMIESZCZAJĄCEGO SIĘ WZDŁUŻ SZYN ROZDZIELNIC WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Analiza teoretyczna i opracowanie założeń oraz prognozowanie niepewności i obszaru aplikacyjnego systemu pomiarowego anemometru wibracyjnego

Zadania z gwiazdką - seria I, szkice rozwiązań

Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

Pomiary i automatyka w sieciach elektroenergetycznych laboratorium

Badania charakterystyki sprawności cieplnej kolektorów słonecznych płaskich o zmniejszonej średnicy kanałów roboczych

Ćwiczenie 8 Temat: Pomiar i regulacja natężenia prądu stałego jednym i dwoma rezystorem nastawnym Cel ćwiczenia

Podstawy użytkowania i pomiarów za pomocą MULTIMETRU

ĆWICZENIE NR.6. Temat : Wyznaczanie drgań mechanicznych przekładni zębatych podczas badań odbiorczych

Metody programowania sieciowego w zarządzaniu przedsięwzięciami

LVI Olimpiada Fizyczna Zawody III stopnia

ĆWICZENIE 6 POMIARY REZYSTANCJI

Katedra Energetyki. Laboratorium Podstaw Elektrotechniki i Elektroniki

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

WPŁYW WYBRANYCH CZYNNIKÓW NA INTENSYWNOŚĆ WYMIANY CIEPŁA W OGRZEWANYM TUNELU FOLIOWYM

Transkrypt:

81 Prace Instytutu Mechaniki Górotoru PAN Tom 7, nr 1-, (005), s. 81-86 Instytut Mechaniki Górotoru PAN Badania asymetrii rozkładu napięć na dzielonym łóknie termoanemometru zależności od prędkości przepłyu JAN KIEŁBASA, ELŻBIETA POLESZCZYK Instytut Mechaniki Górotoru PAN, ul. eymonta 7; 30-059 Krakó Streszczenie Praca zaiera badania asymetrii rozkładzie napięć zdłuż grzanego łókna czujnika termoanemometrycznego aspekcie ykorzystania tej asymetrii do określania zrotu składoej prędkości przepłyu medium. Jest to możlie dzięki proadzeniu dodatkoego spornika, który yproadza napięcie ze,,środka łókna. Znak różnicy napięć na obu częściach łókna jest informacją o zrocie. Ponieaż podział rezystancji łókna nie jest nigdy idealny proadza się spółczynnik korekcyjny, który symetryzuje napięcia z obu części łókna. Badania obejmują zależność spółczynnika korekcji od ustaienia łókna przestrzeni, przy czym zasze prędkość przepłyu jest prostopadła do łókna. Znając fluktuacje spółczynnika korekcji można yznaczyć fluktuacje różnicy napięć z obu części łókna. Słoa kluczoe: anemometria cieplna, czujnik z odczepem, napięcie, spółczynnik korekcyjny 1. Wproadzenie Anemometr cieplny dostarcza informacji o prędkości strumienia medium opłyającego grzane łókno czujnika poprzez pomiar ilości ciepła odproadzanego z niego przez płynące medium. Mierzy się napięcie lub prąd zasilania elementu, a znając parametry geometryczne i fizyczne czujnika można yznaczyć strumień mocy przekazyany z grzanego elementu do medium. Jeżeli grzanym elementem jest cienkie łókno, to rónanie iążące moc traconą przez grzany element opłyany prostopadle z prędkością medium i jego temperaturą opisuje rónanie Kinga postaci lub bardziej ogólnej I I ( a b v)( T Tg) (1) n ( a bv )( T Tg) () W rónaniach tych przyjęte symbole mają następujące znaczenie: I jest natężeniem prądu zasilającego łókno, rezystancją nagrzanego łókna, T g jest temperaturą napłyającego medium, T temperaturą nagrzanego łókna, napięciem na grzanym łóknie, a, b i n stałe yznaczane procesie zorcoania czujnika. oziązując rónania (1) lub () ze zględu na v dostaje się zasze v, czyli możlie są die artości v spełniające rónania yjścioe, v i v. Oznacza to, że nie można jednoznacznie określić zrotu ektora prędkości medium. Spraa się bardzo komplikuje, gdy ma się do czynienia z przepłyem du lub trójymiaroym. Liczba możliych roziązań jest róna N, gdzie N oznacza ymiaroość zagadnienia. Sytuację ilustruje rys. 1.

8 Jan Kiełbasa, Elżbieta Poleszczyk y z x ys. 1. óżna liczba roziązań zależności od ymiaroości zagadnienia Zagadnienie to można ujednoznacznić yposażając czujnik możliość ykryania zrotu prędkości przepłyu. W literaturze można znaleźć kilka roziązań anemometró cieplnych pozalających ykryć kierunek i zrot prędkości przepłyu. Są to metody ykorzystujące sondy zaierające trzy lub da łókna. Włókna są do siebie rónoległe, a linia prądu poinna leżeć płaszczyźnie, którą yznaczają łókna. Metody te przedstaiono pracach [1] i []. oziązanie, jakie proponują autorzy, to proadzenie do czujnika dodatkoej elektrody yproadzającej napięcie ze środka łókna (rys. ). -v v ys.. Szkic sondy do ykryania zrotu prędkości przepłyu Elementarne rozażania proadzą do następującego stierdzenia: jeżeli opłyie łókna zaistnieje osioa składoa prędkości przepłyu, to zasze spooduje ona asymetrię rozkładzie temperatury zdłuż łókna, a co za tym idzie asymetrię rozkładu rezystancji zdłuż łókna i konsekencji różnicę napięć na obu częściach łókna. Znak tej różnicy będzie informacją o zrocie prędkości przepłyu medium ybranym układzie spółrzędnych.. Praktyczna realizacja czujnika do ykryania zrotu Na trzech spółpłaszczyznoych spornikach, które są odległe od siebie o ok. 3.0 mm rozpięto łókno olframoe o średnicy 8 μm. Całkoita długość łókna to ok. 6.0 mm. Włókno jest zgrzane do trzech spornikó. Da skrajne służą do zasilania czujnika, środkoe do pomiaru napięcia,,na środku czujnika. Każdorazoo mierzono napięcie na całym łóknie c i napięcie,,na środku s. Czujnik łączony jest system anemometru stałorezystancyjnego. ezystancję,,na zimno g mierzono przed każdą serią pomiaró. Na rys. 3 pokazano schematycznie jakie ielkości mierzono. Tak ięc napięcie 1 jest napięciem na czujniku między punktami 1- i jest róne s. Napięcie na pozostałym odcinku czujnika jest róne c s.

Badania asymetrii rozkładu napięć na dzielonym łóknie termoanemometru zależności... 83 ys. 3. ozkład mierzonych napięć Zatem napięcie różnicoe jest róne (3) 1 ( c s ) s c Z rónania (3) można yciągnąć niosek, że jeśli napły na łókno jest prostopadły (łókno ułożone poziomo, by yeliminoać pły konekcji naturalnej) i s yproadzone jest dokładnie ze środka łókna, to Δ inno być róne zeru niezależnie od prędkości przepłyu. Jednakże trakcie ykonyania czujnika postają pene niedokładności i długości obu części łókna nie są takie same, czy też rezystancje zgrzein i miejsc lutoania nie są róne, co proadzi do nierónomiernego podziału rezystancji łókna. Można óczas proadzić spółczynnik korekcyjny k, który pozoli na symetryzację napięcia na obu częściach łókna. Jeśli założy się, że napięcie = c s jest k 1 razy iększe od napięcia 1 to Δ będzie óczas róne 1 ( c k1s ) s c ( k1 1) s (4) Zakładając, że Δ = 0, gdy przepły jest prostopadły do łókna to dostajemy k s c s 1 (5) s Można także założyć, że 1 jest k razy iększe od i óczas mamy ) k 0 (6) 1 ( c s s a stąd k s (7) c s Z rónań (6) i (7) dostaje się, że k 1 k = 1, co jest oczyiste. 3. Badania eksperymentalne Badano sondę przedstaioną na rys., która ykonana była z łókna olframoego o średnicy 8 μm. Jej długość ynosiła ok. 6.0 mm. ezystancja tej sondy,,na zimno ynosiła 9.14 Ω. Sonda pracoała układzie anemometru stałorezystancyjnego. Mierzono napięcia c i s, jako funkcje prędkości przepłyu poietrza, przy spółczynnikach nagrzania 1.6, 1.7, 1.8, 1.9 i.0. Sonda umieszczona była poziomo osi tunelu aerodynamicznego, na jego ylocie a łókno sondy pierszej serii pomiaroej było poziome i prostopadłe do osi tunelu (czyli do prędkości przepłyu poietrza), a następnie obracano sondę o 90 o prao lub leo. Celem tych pomiaró było zbadanie: jaka jest asymetria sondy i czy zależy ona od położenia sondy oraz czy spółczynnik korekcyjny proadzony zorami (4) lub (6) pozostaje stały, czy też zależy od prędkości lub spółczynnika nagrzania łókna. Wyniki pomiaró przedstaia tab. 3, gdzie zestaiono artości napięć c i s dla trzech położeń grzanego łókna: położenia pionoego, gdy krótsza część jest na dole (k 1pl ), położenia poziomego (k 1poz )

84 Jan Kiełbasa, Elżbieta Poleszczyk i położenia pionoego z krótszą częścią u góry (k 1pp ). W każdym przypadku prędkość przepłyu była prostopadła do grzanego łókna. Dalsze trzy kolumny zaierają spółczynniki korekcji dla kolejnych ustaień łókna. Na rys. 4 przedstaiono fluktuacje spółczynnika korekcji zależności od prędkości przepłyu poietrza dla trzech ustaień grzanego łókna. Można zauażyć, że fluktuacje te mieszczą się granicach 0.99 do 1.04. Odchylenia te postają pradopodobnie na skutek fluktuacji prędkości ziązanej z yhamoyaniem strumienia na ostrzach spornikó. ( - )/ C S S 1.03 1.01 0.99 0 1 3 4 5 6 7 8 9 Prêdkoœæ przep³yu [m/s] k1pl k1poz k1pp ys. 4. Fluktuacje spółczynnika korekcji k 1 od prędkości zależności od położenia grzanego łókna Średnie artości spółczynnika korekcyjnego k 1 dla prędkości zmieniających się od zera do 9 m/s zależności od położenia przestrzennego grzanego łókna dla spółczynnika nagrzania N = 1.6 podaje tab. 1. Tab. 1. Średni spółczynnik korekcji zależności od ustaienia łókna dla N = 1.6 Wielkoś k 1pl k 1poz k 1pp k 1sr 1.061 1.073 1.054 Δk 0.00838 0.00617 0.0049 Δk/k 1sr 0.816% 0.600% 0.419% Średnia artość spółczynnika korekcji k 1 dla tych trzech położeń łókna jest róna 1.067. Ponieaż doceloo czujnik ma służyć do określania zrotu przepłyu przez pomiar skorygoanego napięcia różnicoego, dlatego jest ażnym: jaka może postać różnica spółczynnika korekcji tylko na skutek różnego ustaienia przestrzeni. Tu mamy tylko obrót zględem osi czujnika a łókno cały czas pozostaje prostopadłe do ektora prędkości. Maksymalna różnica e spółczynniku korekcji ynosi tu 0.00073 co stanoi 0.003%. Analogiczne pomiary i obliczenia przeproadzono dla spółczynnikó nagrzania łókna rónych 1.7, 1.8, 1.9 i.0. Średnie artości spółczynnika korekcji k 1 dla poziomego ustaienia łókna podaje tab.. Średnia artość spółczynnika korekcji k 1 przy poziomym ustaieniu grzanego łókna dla spółczynnikó nagrzania zmieniających się od artości 1.6 do.0 jest róna 1.0310 z odchyleniem standardoym rónym 0.0047, co stanoi 0.455%. Ten rozrzut jest porónyalny z postającym przy zmianie prędkości. Można ięc przyjąć, że średni spółczynnik korekcyjny k 1 jest stały z dokładnością ok. 1%. Jednakże spółczynnik k 1 jako funkcja prędkości zmienia się szerszym zakresie, co uidacznia tab. 3, szczególnie jest to idoczne dla zeroej prędkości. Tab.. Wyniki pomiaró spółczynnika korekcji zależności od spółczynnika nagrzania łókna dla ustaienia poziomego łókna N k sr Δk sr /k sr Δk sr /k sr [%] 1.6 1.073 0.0061 0.600 1.7 1.098 0.0044 0.49 1.8 1.0319 0.00405 0.39 1.9 1.033 0.00491 0.476.0 1.0334 0.00411 0.398

Badania asymetrii rozkładu napięć na dzielonym łóknie termoanemometru zależności... 85 Z danych tab. idzimy, że spółczynnik korekcji k 1sr lekko narasta ze zrostem spółczynnika nagrzania. Musi się to iązać ze zmianą rozkładu temperatury na obu częściach łókna. Natomiast przy ustalonym spółczynniku nagrzania odchylenie standardoe średniej spółczynnika korekcji nie przekracza 0.8%. Analogiczne pomiary i obliczenia przeproadzono dla pionoego ustaienia łókna (czujnik obrócono o 90 o ). Wyniki są porónyalne. Znając średni spółczynnik korekcyjny k 1 można przeliczyć jakie byłyby napięcia różnicoe. Ze zoru (4) mamy ( k 1) (8) c Na rys. 5. przedstaiono yliczone ze zoru (8) napięcia różnicoe dla trzech ustaień grzanego łókna sondy, ynikające tylko z różnej prędkości przepłyu. Łato zauażyć. że zmienność tego napięcia mieści się granicach 8 mv, ale zdecydoana iększość mieści się zakresie 5 mv. Stąd idać, że dopiero napięcie różnicoe poyżej tych granic może być miarą zrotu przepłyu. sr c 10 = - (k + 1) [mv] c 1 s 5 0-5 -10 0 1 3 4 5 6 7 8 9-15 Prêdkoœæ przep³yu [m/s] pl poz pp ys. 5. Fluktuacje napięcia różnicoego zależności od prędkości przepłyu poietrza Tab. 3. Pomiary c i s, dla trzech położeń łókna oraz spółczynniki korekcji k 1 zależności od prędkości poietrza dla spółczynnika nagrzania łókna N = 1.6 v [m/s] c [V] s [V] c [V] s [V] c [V] s [V] k 1d [1] k 1poz [1] k 1g [1] 0 0.886 0.445 0.937 0.467 0.919 0.45 0.9910 1.0064 1.033 0. 0.974 0.485 0.981 0.485 0.963 0.477 1.008 1.07 1.0189 0.4 1.035 0.510 1.035 0.514 1.03 0.510 1.094 1.0136 1.035 0.6 1.075 0.536 1.07 0.58 1.075 0.53 1.0056 1.0303 1.007 0.8 1.11 0.550 1.108 0.547 1.11 0.550 1.018 1.056 1.018 1.0 1.137 0.561 1.133 0.561 1.141 0.565 1.067 1.0196 1.0195 1. 1.159 0.57 1.159 0.57 1.163 0.576 1.06 1.06 1.0191 1.4 1.188 0.587 1.181 0.583 1.188 0.587 1.039 1.057 1.039 1.6 1.0 0.590 1.06 0.594 1.13 0.601 1.0373 1.0303 1.1830 1.8 1.8 0.608 1.4 0.605 1,1 0.601 1.0197 1.031 1.0316.0 1.39 0.61 1.35 0.608 1.39 0.61 1.045 1.0313 1.045. 1.53 0.619 1.50 0.616 1.50 0.619 1.04 1.90 1.0194.4 1.64 0.63 1.64 0.63 1.68 0.67 1.089 1.089 1.03.6 1.79 0.630 1.75 0.67 1.86 0.634 1.030 1.0335 1.084.8 1.93 0.641 1.93 0.637 1.97 0.641 1.017 1.098 1.034 3.0 1.304 0.645 1.308 0.645 1.311 0.648 1.017 1.079 1.031 3. 1.311 0.648 1.311 0.645 1.3 0.65 1.031 1.036 1.076 3.4 1.330 0.656 1.3 0.65 1.333 0.656 1.074 1.076 1.030 3.6 1.330 0.65 1.337 0.659 1.337 0.659 1.0399 1.088 1.088 3.8 1.344 0.663 1.344 0.663 1.348 0.667 1.071 1.071 1.010

86 Jan Kiełbasa, Elżbieta Poleszczyk 4.0 1.355 0.670 1.351 0.670 1.359 0.670 1.04 1.0164 1.840 4. 1.36 0.670 1.36 0.674 1.373 0.677 1.038 1.008 1.081 4.4 1.370 0.677 1.370 0.674 1.373 0.677 1.036 1.036 1.081 4.6 1.377 0.681 1.373 0.674 1.380 0.681 1.00 1.0371 1.064 4.8 1.391 0.685 1.380 0.681 1.388 0.685 1.0307 1.064 1.063 5.0 1.391 0.685 1.391 0.688 1.399 0.69 1.0307 1.018 1.017 5. 1.399 0.688 1.391 0.685 1.409 0.696 1.0334 1.0307 1.044 5.4 1.406 0.69 1.40 0.69 1.413 0.699 1.0318 1.060 1.015 5.6 1.417 0.699 1.409 0.696 1.413 0.699 1.07 1.044 1.015 5.8 1.40 0.699 1.40 0.703 1.48 0.703 1.0315 1.0199 1.0313 6.0 1.431 0.706 1.48 0.703 1.439 0.710 1.069 1.0313 1.068 6. 1.431 0.703 1.48 0.703 1.439 0.710 1.0356 1.0313 1.068 6.4 1.435 0.710 1.439 0.710 1.439 0.710 1.011 1.068 1.068 6.6 1.446 0.714 1.44 0.710 1.446 0.714 1.05 1.0310 1.05 6.8 1.446 0.710 1.44 0.710 1.44 0.710 1.0366 1.0310 1.0310 7.0 1.453 0.717 1.449 0.714 1.449 0.714 1.065 1.094 1.094 7. 1.449 0.714 1.449 0.714 1.453 0.714 1.094 1.094 1.0350 7.4 1.457 0.717 1.453 0.714 1.460 0.71 1.031 1.0350 1.050 7.6 1.464 0.71 1.460 0.717 1.464 0.71 1.0305 1.0363 1.0305 7.8 1.471 0.75 1.468 0.78 1.475 0.78 1.090 1.0165 1.061 8.0 1.468 0.75 1.468 0.71 1.468 0.75 1.048 1.0361 1.048 8. 1.478 0.78 1.468 0.75 1.486 0.736 1.030 1.048 1.0190 8.4 1.475 0.75 1.475 0.78 1.48 0.73 1.0345 1.061 1.046 8.6 1.478 0.78 1.475 0.75 1.486 0.73 1.030 1.0345 1.0301 8.8 1.48 0.73 1.478 0.78 1.493 0.739 1.046 1.030 1.003 9.0 1.489 0.736 1.486 0.73 1.493 0.736 1.031 1.0301 1.085 Artykuł ten postał na bazie danych uzyskanych trakcie realizacji projektu badaczego: Badania asymetrii rozkładu rezystancji opłyanego łókna termoanemometru aspekcie możliości określania zrotu prędkości przepłyu, nr. 3 T10 C 00 8. Literatura [1] Kiełbasa J., (003): Anemometr ykryający zrot prędkości przepłyu. [] Kiełbasa J., Ligęza P., Palacz J., Poleszczyk E., achalski A., (001): Termoanemometryczna metoda yznaczania ektora prędkości yznaczanie zrotu metodą różnicoą, Prace Instytutu Mechaniki Górotoru PAN, t. 3, nr, s. 81-88. Some investigations of non-symmetric distribution of voltage along the hot-ire in relation to flo velocity Abstract The current paper presents some investigations of non-symmetric distribution of voltage along the hot-ire. The additional support that is elded to the center of the ire enables to measure the voltage arising at this point. The sign of the voltage subtract of both parts of the ire indicates the direction of the flo. Since the additional support doesn t divide the ire into equal parts, in order to both resistances become equal, the correction coefficient of resistance of the parts is introduced. The dependence of this coefficient on spatial orientation of the ire as studied. From the fluctuations of the coefficient value the fluctuations of the voltage subtract can be calculated. Keyords: hot-ire anemometry, probe ith an aditional support, correction coefficient ecenzoał: doc. dr hab. inż. Paeł Ligęza, Instytut Mechaniki Górotoru PAN