Wykrycie fal grawitacyjnych

Podobne dokumenty
Narodziny astronomii fal grawitacyjnych. Andrzej Królak

Nowe przełomowe odkrycia w astronomii fal grawitacyjnych

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Advanced Virgo (detektor fal grawitacyjnych) Andrzej Królak IM PAN / NCBJ W imieniu zespołu Polgraw -Virgo

To dopiero początek obserwacji wykonywanych przez sieć pracujących wspólnie detektorów Virgo i LIGO, mówi David Shoemaker z MIT, rzecznik konsorcjum L

Fale grawitacyjne. Michał Bejger, Centrum Astronomiczne PAN. Spotkania z astronomia /

Fale grawitacyjne nowe okno na Wszechświat

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

LIGO i Virgo rejestrują pierwsze w historii fale grawitacyjne z układu podwójnego gwiazd neutronowych

Modele DSGE. Jerzy Mycielski. Maj Jerzy Mycielski () Modele DSGE Maj / 11

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Fale grawitacyjne. T.Lesiak

Wszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

FALE GRAWITACYJNE PRZEŁOM W ASTRONOMII I BADANIU WSZECHŚWIATA

Czarne dziury. Grażyna Karmeluk

Projekt π of the Sky. Katarzyna Małek. Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

Udana detekcja fal grawitacyjnych była poprzedzona prowadzonymi przez sto lat pracami teoretycznymi, w których brali udział także Polacy.

Pierwsza bezpośrednia obserwacja fal grawitacyjnych

Rola superkomputerów i modelowania numerycznego we współczesnej fzyce. Gabriel Wlazłowski

Fizyka klasyczna. - Mechanika klasyczna prawa Newtona - Elektrodynamika prawa Maxwella - Fizyka statystyczna -Hydrtodynamika -Astronomia

THE RATE OF GW CAPTURE OF STELLAR-MASS BHS IN NUCLEAR STAR CLUSTERS. Alexander Rasskazov & Bence Kocsis Eotvos University

Mikrosoczewkowanie grawitacyjne. Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Fal podłużna. Polaryzacja fali podłużnej

Podziel klasę na grupy i rozdaj wydrukowane karty z pojęciami (znajdują się na końcu materiału).

METODY STATYSTYCZNE W BIOLOGII

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Wnioskowanie statystyczne. Statystyka w 5

Soczewkowanie grawitacyjne

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

UWAGI O ROZUMIENIU CZASU I PRZESTRZENI

Jak w Toruniu zaobserwowano najbliższe zjawisko mikrosoczewkowania grawitacyjnego

III PROGRAM STUDIÓW. 1) Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji: 120 2) Liczba semestrów: 4 3) Opis poszczególnych modułów kształcenia

Widma neutrin emitowanych przez zaawansowane ewolucyjnie gwiazdy

Poszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma. Marcin Sokołowski IPJ

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?


Stulecie fal grawitacyjnych. Polskie Towarzystwo Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Budowa i ewolucja gwiazd III. Neutrina słoneczne Gwiazdy podwójne Promieniowanie grawitacyjne Błyski gamma

Soczewkowanie 7. Propagacja światła w niejednorodnym Wszechświecie Słabe soczewkowanie

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

CYFROWE PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW

Spis treści. Przedmowa... XI. Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar Rozdział 2. Pomiar: liczby i obliczenia liczbowe... 16

Metody badania kosmosu

OBLICZENIE PRZEPŁYWÓW MAKSYMALNYCH ROCZNYCH O OKREŚLONYM PRAWDOPODOBIEŃSTWIE PRZEWYŻSZENIA. z wykorzystaniem programu obliczeniowego Q maxp

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera

ver grawitacja

OKREŚLENIE WPŁYWU WYŁĄCZANIA CYLINDRÓW SILNIKA ZI NA ZMIANY SYGNAŁU WIBROAKUSTYCZNEGO SILNIKA

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.1, Mechanika, szczególna teoria względności / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7.

EGZAMIN MATURALNY 2013 FIZYKA I ASTRONOMIA

Algorytmy MCMC i ich zastosowania statystyczne

Technologie radiacyjne dla przemysłu

Ciemna materia w sferoidalnych galaktykach karłowatych. Ewa L. Łokas Centrum Astronomiczne PAN, Warszawa

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Efekt Dopplera. dr inż. Romuald Kędzierski

Fizyka jądrowa z Kosmosu wyniki z kosmicznego teleskopu γ

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

DETEKCJA FAL UDERZENIOWYCH W UKŁADACH ŁOPATKOWYCH CZĘŚCI NISKOPRĘŻNYCH TURBIN PAROWYCH

LASEROWE wykrywanie fal grawitacyjnych

Budowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne

Podstawy astrofizyki i astronomii

Sygnały okresowe w zmianach współrzędnych GPS i SLR

Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

LASEROWE wykrywanie fal grawitacyjnych

CYFROWE PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW

Czym jest Fizyka? Podstawowa nauka przyrodnicza badanie fundamentalnych i uniwersalnych właściwości materii oraz zjawisk w przyrodzie gr. physis - prz

Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

Neutrinowe sygnatury nadchodzącej supernowej

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Soczewki grawitacyjne w roli standardowych linijek

Metoda największej wiarygodności

Rekapitulacja. Detekcja światła. Rekapitulacja. Rekapitulacja

Metody matematyczne w analizie danych eksperymentalnych - sygnały, cz. 2

METODY STATYSTYCZNE W BIOLOGII

Skale czasu. 1.1 Dokładność czasu T IE - Time Interval Error

Czarna dziura obszar czasoprzestrzeni, którego, z uwagi na wpływ grawitacji, nic, łącznie ze światłem, nie może opuścić.

Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny śródroczne i roczne z przedmiotu: FIZYKA. Nauczyciel przedmiotu: Marzena Kozłowska

Zad. 4 Należy określić rodzaj testu (jedno czy dwustronny) oraz wartości krytyczne z lub t dla określonych hipotez i ich poziomów istotności:

Ewolucja Wszechświata

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

Szacowanie optymalnego systemu Bonus-Malus przy pomocy Pseudo-MLE. Joanna Sawicka

MICROLENSING BLACK HOLES IN OGLE AND GAIA

Członkowie grupy, biorącej udział w projekcie: Joanna Gajda Katarzyna Jesionek Joanna Sławińska Katarzyna Życka

Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej

Wysokowydajne falowodowe źródło skorelowanych par fotonów

Ć/ JAK SZUKAĆ OBCYCH W GALAKTYCE? (1)

ANALiZA WPŁYWU PARAMETRÓW SAMOLOTU NA POZiOM HAŁASU MiERZONEGO WEDŁUG PRZEPiSÓW FAR 36 APPENDiX G

Wszechświat: spis inwentarza. Typy obiektów Rozmieszczenie w przestrzeni Symetrie

Modele kp Studnia kwantowa

Szum w urzadzeniu półprzewodnikowym przeszkoda czy szansa?

Badania obserwacyjne 1

Spis treści Wstęp Estymacja Testowanie. Efekty losowe. Bogumiła Koprowska, Elżbieta Kukla

Wprowadzenie do fal grawitacyjnych

Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe

METODY STATYSTYCZNE W BIOLOGII

Transkrypt:

Wykrycie fal grawitacyjnych Andrzej Królak 1

Plan seminarium 1. Czym są fale grawitacyjne? 2. Próby detekcji fal grawitacyjnych 3. Rejestracja fali grawitacyjnej z układu podwójnego czarnych dziur przez detektory LIGO 4. Analiza sygnału przez konsorcjum LIGO-Virgo 5. Udział polskiej grupy Virgo-POLGRAW 6. Wnioski 2

Co to są fale grawitacyjne? Metryka g μν = η μν + h μν Równania Einsteina G μν = 8πG/c 4 T μν hij Moment kwadrupolowy 2 2G ( t) 2 c r t h Iij( t 4 c Linearyzacja r ) 16 c 4 L G T 2 2 2 2 1 2 2 2 2 2 c t x1 x2 x3 Wzór kwadrupolowy G 5c t I ij t 5 3 3 3 3 I ij G/c 4 = 8,3 10-50 [s 2 /(kg m)] 3

Własności fal grawitacyjnych Propagują się z prędkością światła Dwie polaryzacje PLUS CROSS 4

Fale grawitacyjne w OTW Wielka czwórka : H. Bondi, F. Pirani, R. Sachs, A. Trautman wykazała (przełom lat 50 i 60), że równania Einsteina dopuszają zjawisko promieniowania grawitacyjnego. Istotną rolę w zrozumieniu promieniowania grawitacyjnego i metod ich wykrycia odegrały dyskusje na konferencji w Chapel Hill, 18-23 January 1957 (GR1). Pirani: By measurements of the relative accelerations of several different pairs of particles, one may obtain full details about the Riemann tensor. One can thus very easily imagine an experiment for measuring the physical components of the Riemann tensor. Pirani, F.A.E.: On the physical significance of the Riemann tensor. Acta Phys. Polon. 15, 389 (1956) 5

Pośrednie potwierdzenie istnienia fal grawitacyjnych (układy podwójne!) Mc = 0.30 Ms f gw = 3.8 10-4 Hz τ gw = 2.0 10 8 yr Paczyński 1967 Mc = 1.2 Ms f gw = 7.1 10-5 Hz τ gw = 1.6 10 9 yr PSR1913+16 Hulse i Taylor 1974 Mc = 7.8 10 8 Ms τ gw = 3.7 10 5 yr f gw = 5.2 10-9 Hz Valtonen et al. 2007 6

7

Jak doszło do detekcji sygnału? 2014: Początek sezonu obserwacyjnego LIGO ustalony na 14.09.2015. 10.09: początek przesunięty na 18.09 (dodawanie sztucznych sygnałów nie gotowe). 11.09: Detektory pozostawione w modzie obserwacyjnym. 14.09: 12:55 wiadomość od Marco Drago - Hi all, cwb has put on gracedb a very interesting event in the last hour. Fala grawitacyjna zarejestrowana: 14.09.2015, 09.50.45 UTC 8

Detektory LIGO 9

Detektory LIGO Hanford Livingstone 10

Sygnał: fala grawitacyjna z układu podwójnego czarnych dziur GW150914 LIGO Scientific Collaboration and Virgo Collaboration, Phys Rev Letters vol. 116 pg. 061102 11

Parametry sygnału 12

Dwa odkrycia 1. Po raz pierwszy zarejestrowano na Ziemi sygnał fali grawitacyjnej 2. Po raz pierwszy zaobserwowano zlewający się układ podwójny czarnych dziur i powstanie nowej czarnej dziury. 13

GW from a binary system Masa ćwierku M m1m2 m1m c 1/ 5 2 3 / 5 h CB 1.010 21 Mc 31.6Ms 5/3 fgw 100Hz 2/3 410Mpc r Charakterystyczny czas ewolucji układu GW Mc 46.8ms 31.6Ms 5/3 fgw 100Hz 8/3 Transformata Fouriera h CB 1.410 23 Mc 31.6Ms 5/6 fgw 100Hz 7/6 410Mpc r 14

Analiza danych: wykrycie GW150914 wykryty kodem cwb w czasie rzeczywistym: analiza czasowoczęstotliwościowa (transformata falkowa) do identyfikacji kandydatów, rekonstrukcja metodą największej wiarygodności. Statystyczne znaczenie sygnału otrzymane metodą przesunięć danych o 1.6x10 6 niezależnych realizacji szumu 15

Analiza danych: potwierdzenie GW150914: First results from the search for binary black hole coalescence with Advanced LIGO (http://arxiv.org/abs/1602.03839) Kody PyCBC: filtr dopasowany - podejście jednociałowe, wzorce z poprawkami postnewtonowskimi 3.5PN zszyte z modelami numerycznymi. Kody GstLAL: potwierdzenie PyCBC niezależną metodą szybka konstrukcja wzorców metoda SVD. Prawdopodobieństwo fałszywego alarmu < 1 zdarzenie na 203000 lat 16

Estymacja parametrów Properties of the binary black hole merger GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.03840) Rozkład a posteriori metoda Bayesa Iloraz wiarygodności Rozkład wyliczany metodami MCMC i nested sampling Wzorce oparte na przybliżeniach PN, modele numeryczne, efektywne przybliżenie jednociałowe (EOB) uwzględniające spiny Spiny a 1 < 0.7, a 2 < 0.9 Spin końcowy a =0.7 Sygnał zgodny z dwoma czarnymi dziurami Kerra zlewającymi się w jedną czarną dziurę a < 1 a 1 czarna dziura goła osoblwość 17

Lokalizacja źródła Observing gravitational-wave transient GW150914 with minimal assumptions (http://arxiv.org/abs/1602.03843 ) 4 niezależne kody wyznaczyły położenie źródła: cwb, LIB, BAYESTAR, i LALInference 18

Oczekiwana liczba zlań BBH THE RATE OF BINARY BLACK HOLE MERGERS INFERRED FROM ADVANCED LIGO OBSERVATIONS SURROUNDING GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.03842 ) Symulacje Liczba zlań = 0.1 300 Gpc -3 yr -1 GW150914 Wszystkie BBH takie same Liczba zlań = 2 53 Gpc-3 yr -1 GW150914 LVT151012 Liczba zlań = 6 400 Gpc -3 yr -1 (Oceny otrzymane metodą ananlizy populacji podwójnych gw. neutronowych) 19

Astrofizyczna interpretacja LSC-Virgo, ASTROPHYSICAL IMPLICATIONS OF THE BINARY BLACK-HOLE MERGER GW150914, ApJL, 818, L22, 2016 (http://arxiv.org/abs/1602.03846) Czarne dziury GW150914 bardzie masywne niż znane czarne dziury Dowód na istnienia ciężkich (> 25Ms) gwiazdowych czarnych dziur Powstanie układu podwójnego czarnych dziur GW150914 1. W polu galaktyki w otoczeniu niskiej metaliczności: < ½ Zs, < ¼ Zs. 2. W gromadach o metaliczności <Zs, zlanie poza gromadą po jego opuszczeniu. 20

Testy OTW LSC-Virgo, Tests of general relativity with GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.03841) Wartości resztkowe (dane modele sygnału) zgodne z szumem detektora. Masy i spiny końcowej czarnej dziury przewidziane z fazy zbliżania zgodne z masami i spinami estymowanymi z fazy zlania i drgań normalnych. Estymacja współczynników PN zgodna z przewidywaniami OTW. Dolne ograniczenie na Comptonowską długość fali grawitonu = 10 13 km NIE można wykluczyć innych niż te w OTW, polaryzacji FG. 21

Koincydencje z obserwacjami EM W programie koincydencji uczestniczy 65 obserwatoriów astronomicznych. G184098 -> GW150914 śledziło 25 zespołów, w tym polski Pi-of-the-Sky. Alert wysłany 2 dni po detekcji (w przyszłości po 10 minutach) W standardowym scenariuszu nie oczekujemy promieniowania EM. Szczegółowe wyniki w pracach partnerów. weak transient source above 50 kev, 0.4 s after the GW event detected!? High-energy Neutrino follow-up search of Gravitational Wave Event GW150914 with ANTARES and IceCube (http://arxiv.org/abs/1602.05411) Swift follow-up of the Gravitational Wave source GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.03868) Fermi GBM Observations of LIGO Gravitational Wave event GW150914 http://arxiv.org/abs/1602.03920 Pan-STARRS and PESSTO search for the optical counterpart to the LIGO gravitational wave source GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.04156) INTEGRAL upper limits on gamma-ray emission associated with the gravitational wave event GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.03841) Fermi-LAT Observations of the LIGO event GW150914 http://arxiv.org/abs/1602.04488 22

Tło stochastyczne BBH GW150914: Implications for the stochastic gravitational wave background from binary black holes (przyjęta do PRL http://arxiv.org/abs/1602.03847 ) Masa układu czarnych dziur GW150914 większa niż oczekiwano. Stąd tło stochastyczne superpozycji sygnałów FG z tych układów podwójnych na tle duże, ze może być wykrywalne, kiedy detektory osiągną swoją maksymalną zaplanowaną czułość. 23

Inne prace GW150914: The Advanced LIGO Detectors in the Era of First Discoveries (przyjęta do PRL, http://arxiv.org/abs/1602.03838) opis detektora, czułość będzie zwiększona jeszcze 3x. Characterization of transient noise in Advanced LIGO relevant to gravitational wave signal GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.03844 ) - analiza szumu, środowisko i zakłócenia w detektorze wykluczone jako źródło sygnału GW150914. Calibration of the Advanced LIGO detectors for the discovery of the binary black-hole merger GW150914 (http://arxiv.org/abs/1602.03845), wolty -> h. Dane (4096 sekund) z detektorów LIGO, w których jest sygnał: LIGO Open Science Center (with access to GW150914 data): https://losc.ligo.org/about/ 24

25

Konsorcjum LIGO-Virgo Konsorcjum liczy ok. 1300 osób 26

27

Udział polskiego zespołu Virgo- POLGRAW 28

Pierwsze ogłoszenie rejestracji sygnału FG miało miejsce w Krakowie w 2010r.! 16 wrzesień 2010 Spotkanie LIGO-Virgo Wrzesień 2010, Kraków Konferencja zorganizowana przez POLGRAW Tzw. blind injection Stress test dla konsorcjum LSC-Virgo 29

30

Wnioski Ogromny sukces projektu LIGO i również konsorcjum LSC-Virgo Rejestracja i analiza sygnału fali grawitacyjnej stanowi b. dokładne potwierdzenie OTW Zaobserwowanie układu zlewającego się układu czarnych dziur otwiera nową dziedzinę: astronomię fal grawitacyjnych Oczekujemy dalszych licznych obserwacji u. czarnych dziur. Mamy nadzieję na obserwacje innych źródeł promieniowania grawitacyjnego. Osobliwości czasoprzestrzeni. Nowa fizyka? 31