Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny śródroczne i roczne z przedmiotu: FIZYKA. Nauczyciel przedmiotu: Marzena Kozłowska

Transkrypt

1 Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny śródroczne i roczne z przedmiotu: FIZYKA Nauczyciel przedmiotu: Marzena Kozłowska Szczegółowe wymagania edukacyjne zostały sporządzone z wykorzystaniem materiałów wydawnictwa ZamKor: 1

2 Zakres podstawowy nauczania przedmiotu fizyka: Zasady ogólne: 1. Uczeń, aby uzyskać ocenę dopuszczającą powinien opanować treści konieczne przedstawione w tabelach poniżej, ponad to uczeń powinien wykonywać łatwe zadania z pomocą nauczyciela. Aby uzyskać ocenę dostateczną, uczeń powinien opanować treści podstawowe i konieczne oraz powinien rozwiązywać proste zadania z niewielką pomocą nauczyciela. Aby uzyskać ocenę dobrą, uczeń powinien opanować treści rozszerzone, podstawowe i konieczne, powinien również rozwiązywać zadania samodzielnie, ewentualnie z niewielkim wsparciem nauczyciela. Aby otrzymać ocenę bardzo dobrą uczeń powinien opanować treści konieczne, podstawowe, rozszerzone i dopełniające przedstawione w tabelach poniżej i powinien rozwiązywać zadania samodzielnie. 2. Wymagania umożliwiające uzyskanie stopnia celującego obejmują wymagania na stopień bardzo dobry wykraczające poza obowiązujący program nauczania (uczeń jest twórczy; rozwiązuje zadania problemowe w sposób niekonwencjonalny; potrafi dokonać syntezy wiedzy, a na tej podstawie sformułować hipotezy badawcze i zaproponować sposób ich weryfikacji; samodzielnie prowadzi badania o charakterze naukowym; z własnej inicjatywy pogłębia wiedzę, korzystając z różnych źródeł; poszukuje zastosowania wiedzy w praktyce; dzieli się wiedzą z innymi uczniami; osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych z dziedziny fizyki lub olimpiadzie fizycznej). 2

3 3

4 4

5

6

7

8 8

9 a b g 9

10

11 11

12 12

13

14 Zakres rozszerzony nauczania przedmiotu fizyka: Zasady ogólne 1. Uczeń, aby uzyskać ocenę dopuszczającą powinien opanować od 40% do 60% treści podstawowych przedstawionych w tabelach poniżej, ponad to uczeń powinien wykonywać łatwe zadania z pomocą nauczyciela. Aby uzyskać ocenę dostateczną, uczeń powinien opanować treści podstawowe oraz powinien rozwiązywać proste zadania z niewielką pomocą nauczyciela. Aby uzyskać ocenę dobrą, uczeń powinien opanować treści rozszerzone i podstawowe, powinien również rozwiązywać zadania samodzielnie, ewentualnie z niewielkim wsparciem nauczyciela. Aby otrzymać ocenę bardzo dobrą uczeń powinien opanować treści podstawowe, rozszerzone i dopełniające przedstawione w tabelach poniżej i powinien rozwiązywać zadania samodzielnie. 2. Wymagania umożliwiające uzyskanie stopnia celującego obejmują wymagania na stopień bardzo dobry wykraczające poza obowiązujący program nauczania (uczeń jest twórczy; rozwiązuje zadania problemowe w sposób niekonwencjonalny; potrafi dokonać syntezy wiedzy, a na tej podstawie sformułować hipotezy badawcze i zaproponować sposób ich weryfikacji; samodzielnie prowadzi badania o charakterze naukowym; z własnej inicjatywy pogłębia wiedzę, korzystając z różnych źródeł; poszukuje zastosowania wiedzy w praktyce; dzieli się wiedzą z innymi uczniami; osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych z dziedziny fizyki lub olimpiadzie fizycznej).

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29 ± ±

30

31

32

33

34

35

36

37

38 l

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48 ± ±

49

50 zna podstawowe rodzaje cząstek elementarnych, zna astronomiczne jednostki odległości (rok świetlny, parsek), wie, jakie obiekty składają się na nasz Układ Słoneczny, wie, że gwiazdy ulegają ewolucji, wie, czym zajmuje się kosmologia, wie, co to jest Wielki Wybuch, zna podstawowe fakty dotyczące eksploracji przestrzeni pozaziemskiej przez człowieka, potrafi podać przykłady hadronów i leptonów, podać przykłady ciał niebieskich, które są najczęściej obiektami obserwacji astronomicznych wie na czym polegają zmiany stanów skupienia substancji wraz ze wzrostem temperatury, wie, że rozszerzający się Wszechświat jest efektem Wielkiego Wybuchu, wie, że promieniowanie elektromagnetyczne, zwane promieniowaniem reliktowym, potwierdza teorię rozszerzającego się Wszechświata, zna i zapisuje wzorem prawo Hubble a, zna pojęcie elementarności cząstki, zna pojęcie stabilności cząstki, zna podstawowe procesy fizyczne zachodzące w gwiazdach, zna pojęcie paralaksy, wie, jak zbudowana jest plazma i w jakich warunkach można ją uzyskać, zna pojęcia: czarna dziura, gwiazda Supernowa, objaśnić, jak na podstawie prawa Hubble a wnioskujemy, że galaktyki oddalają się od siebie, objaśnić sposób obliczania odległości gwiazdy za pomocą pomiaru paralaksy, wymienić procesy fizyczne, które doprowadziły do powstania galaktyk i ich gromad, wskazać argumenty na rzecz idei rozszerzającego się i stygnącego Wszechświata. wie, że ładunki kwarków są ułamkami ładunku elementarnego, wie, co to jest i w jakich warunkach występuje plazma kwarkowogluonowa, zna kolejne stadia rozwoju Wszechświata zgodnie z modelem Wielkiego Wybuchu, wie, że neutrina mają niezerową masę, wie, że metodę Bohdana Paczyńskiego stosuje się do znajdowania obiektów ciemnej materii, zna hipotezy związane z istnieniem ciemnej materii, zna hipotezy dotyczące przeszłości i przyszłości Wszechświata, zinterpretować prawo Hubble a, analizować etapy ewolucji gwiazd i określać aktualną fazę ewolucji Słońca na podstawie diagramu H-R, interpretować położenie gwiazdy na diagramie H-R jako etap ewolucji, objaśnić, dlaczego odkrycie promieniowania reliktowego potwierdza teorię rozszerzającego się Wszechświata.

51 wie, że klasyczne prawa fizyki nie stosują się do mikroświata, wie, że dokonywanie pomiaru w makroświecie nie wpływa na stan obiektu, wie, że pomiar w mikroświecie wpływa na stan obiektu, podać przykład ilustrujący dualizm korpuskularno falowy dla światla, podać przykłady braku wpływu pomiaru w makroświecie na stan obiektu. zna hipotezę de Broglie`a fal materii, wie, że dla szybkości bliskich szybkości światła prawa mechaniki Newtona się nie stosują, dlaczego mechaniki Newtona nie stosuje się do ruchów cia³ mikroskopowych, dlaczego pomiar w mikroświecie wpływa na stan obiektu, zna zasadę nieoznaczoności Heisenberga, zna ideę doświadczenia potwierdzającego hipotezę de Broglie`a, wie, jak fizycy sprawdzają, czy dla danego zjawiska opis klasyczny jest wystarczający, uzasadnić, dlaczego dla ciał makroskopowych nie obserwujemy zjawisk falowych. wie, że klasyczne prawa fizyki nie stosują się do mikroświata, ale dla świata dostępnego naszym zmysłom stanowią wystarczające przybliżenie praw fizyki kwantowej, opisać, jak wykorzystuje się własności falowe cząstek do badania struktury kryształów, uzasadnić na podstawie przykładów, że opis kwantowy jest istotny dla pojedynczych obiektów mikroskopowych a pomijalny dla układów składających się z wielkiej liczby tych obiektów.

52 wie, że żadnej teorii nie można uważać za ostateczną i absolutnie prawdziwą wie na czym opierał się Newton formułując swoje prawa, dlaczego pojawiła się konieczność rozszerzenia teorii Newtona. wie, o czym mówi pogląd nazywany redukcjonizmem, wie, że metody tworzenia i formułowania teorii naukowych są wspólne dla wszystkich nauk przyrodniczych, potrafi podać przykłady determinizmu w klasycznym opisie przebiegu zjawisk fizycznych. wie, czym zajmuje się metodologia nauk, wie, na czym polega metoda hipotetyczno-dedukcyjna, podać przykłady rozumowania indukcyjnego w mechanice Newtona, podać przykład stosowania metody hipotetyczno dedukcyjnej w tworzeniu teorii fizycznych wie, że fizyka kwantowa jest indeterministyczna (nie jest deterministyczna), wie jaka jest różnica pomiędzy metodą indukcyjną, a hipotetyczno dedukcyjną, ograniczenia wynikłe z relacji nieoznaczoności, wytłumaczyć, dlaczego żadnej teorii nie można uważać za ostateczną i absolutnie prawdziwą.

53 wie, co to są akceleratory (synchrotrony), detektory promieniowania, wyszukać potrzebne informacje, posługiwać się prostymi informacjami naukowymi. rozumie rolę fizyki w odkrywaniu Kosmosu, przeczytać tekst naukowy ze zrozumieniem, wyszukiwać i posługiwać się informacjami, prezentować własne poglądy, dyskutować