Dyskrazje plazmocytowe w Krakowie

Podobne dokumenty
Szpiczak plazmocytowy: najważniejsze doniesienia z ASH Krzysztof Jamroziak

Nowe podejście w leczeniu szpiczaka plazmocytowego

Choroby krwi i układu krwiotwórczego najnowsze doniesienia z EHA

HemoRec in Poland. Summary of bleeding episodes of haemophilia patients with inhibitor recorded in the years 2008 and /2010

Rak trzustki cele terapeutyczne. Sekwencja leczenia.

Analysis of infectious complications inf children with acute lymphoblastic leukemia treated in Voivodship Children's Hospital in Olsztyn

Dr n. med. Norbert Grząśko w imieniu Polskiej Grupy Szpiczakowej Lublin,

Ingrid Wenzel. Rozprawa doktorska. Promotor: dr hab. med. Dorota Dworakowska

Szpiczak plazmocytowy. Krzysztof Jamroziak

Lek. Ewelina Anna Dziedzic. Wpływ niedoboru witaminy D3 na stopień zaawansowania miażdżycy tętnic wieńcowych.

Cystatin C as potential marker of Acute Kidney Injury in patients after Abdominal Aortic Aneurysms Surgery preliminary study

Szpiczak plazmocytowy

CENTRUM LECZENIA SZPICZAKA KLINIKA HEMATOLOGII CM UJ rok

Rozprawa na stopień naukowy doktora nauk medycznych w zakresie medycyny

Analiza skuteczności i bezpieczeństwa leczenia systemowego najczęściej występujących nowotworów

Maciej Korpysz. Zakład Diagnostyki Biochemicznej UM Lublin Dział Diagnostyki Laboratoryjnej Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1 w Lublinie

Charakterystyka kliniczna chorych na raka jelita grubego

FULL-TIME STUDIES IN ENGLISH AT THE FACULTY OF MEDICINE, MEDICAL PROGRAM FOURTH YEAR SCHEDULE FOR THE ACADEMIC YEAR 2014/2015

Wczesny i zaawansowany rak piersi

Chemotherapy with cisplatin for BRCA1-positive breast cancer patients. T.Byrski, S.Narod, J.Lubiński Sopot, r.

Ocena skuteczności preparatów miejscowo znieczulających skórę w redukcji bólu w trakcie pobierania krwi u dzieci badanie z randomizacją

Udział czynników demograficznych w kształtowaniu wyników leczenia raka jajnika na podstawie materiału Gdyńskiego Centrum Onkologii

Obiecujące kierunki w leczeniu chorób hematologicznych

INTERNAL MEDICINE. WNM, academic year 2017/2018; 5th study year. Semester IX (winter) 2017/2018: Lectures. Seminars. Bedside teaching.

Has the heat wave frequency or intensity changed in Poland since 1950?

FULL-TIME STUDIES IN ENGLISH AT THE FACULTY OF MEDICINE, MEDICAL PROGRAM FOURTH YEAR SCHEDULE FOR THE ACADEMIC YEAR 2017/2018

Ocena wpływu ludzkiego antygenu leukocytarnego HLA B5701 na progresję zakażenia HIV 1 i odpowiedź na leczenie antyretrowirusowe.

Radioterapia stereotaktyczna. Rafal Dziadziuszko Gdański Uniwersytet Medyczny

Etiologia, przebieg kliniczny i leczenie udarów mózgu w województwie śląskim w latach

Gdański Uniwersytet Medyczny Wydział Nauk o Zdrowiu z Oddziałem Pielęgniarstwa i Instytutem Medycyny Morskiej i Tropikalnej. Beata Wieczorek-Wójcik

Skale i wskaźniki jakości leczenia w OIT

Is there a relationship between age and side dominance of tubal ectopic pregnancies? A preliminary report

CURRENT & FUTURE PERSPECTIVES OF MM & other hematological malignancies treatment

lek. Wojciech Mańkowski Kierownik Katedry: prof. zw. dr hab. n. med. Edward Wylęgała

ASH 2018: Immunomodulacja - fundamentem leczenia szpiczaka plazmocytowego

Typ histopatologiczny

Profil alergenowy i charakterystyka kliniczna dorosłych. pacjentów uczulonych na grzyby pleśniowe

FULL-TIME STUDIES IN ENGLISH AT THE FACULTY OF MEDICINE, MEDICAL PROGRAM FOURTH YEAR SCHEDULE FOR THE ACADEMIC YEAR 2015/2016

Clinical Trials. Anna Dziąg, MD, ąg,, Associate Director Site Start Up Quintiles

KONFERENCJA Terapie innowacyjne. Minimalizm i precyzja w medycynie Termin r.

Urszula Coupland. Zaburzenia neurologiczne u dzieci wertykalnie zakażonych HIV. Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych

10. Streszczenie Cel pracy Metodyka pracy

Radiologiczna ocena progresji zmian próchnicowych po zastosowaniu infiltracji. żywicą o niskiej lepkości (Icon). Badania in vivo.

Cracow University of Economics Poland. Overview. Sources of Real GDP per Capita Growth: Polish Regional-Macroeconomic Dimensions

Country fact sheet. Noise in Europe overview of policy-related data. Poland

Warsztaty Ocena wiarygodności badania z randomizacją

Zawał serca jak przeżyć? Jak powinno wyglądać leczenie?

Rola i zakres limfadenektomii w raku pęcherza moczowego

Unit of Social Gerontology, Institute of Labour and Social Studies ageing and its consequences for society

Diagnostyka, strategia leczenia i rokowanie odległe chorych z rozpoznaniem kardiomiopatii przerostowej

Chronotyp i struktura temperamentu jako predyktory zaburzeń nastroju i niskiej jakości snu wśród studentów medycyny

Porównanie skuteczności i bezpieczeństwa schematów immunoterapii BeG w raku pęcherza moczowego

Zespół Omenna u kuzynów: różny przebieg kliniczny i identyczna mutacja genu RAG1.

EDYTA KATARZYNA GŁAŻEWSKA METALOPROTEINAZY ORAZ ICH TKANKOWE INHIBITORY W OSOCZU OSÓB CHORYCH NA ŁUSZCZYCĘ LECZONYCH METODĄ FOTOTERAPII UVB.

Międzynarodowe standardy leczenia szpiczaka plazmocytowego w roku 2014

Cracow University of Economics Poland

European Crime Prevention Award (ECPA) Annex I - new version 2014

Zmiana celu leczenia cukrzycy

Rak jajnika. Prof. Mariusz Bidziński. Klinika Ginekologii Onkologicznej

Transplantology Katedra Chirurgii Ogólnej i Transplantologii/ Department of General Surgery and Transplantology, ul. Curie- Skłodowskiej 9


Patient Protection in Clinical Trials

H11 advanced stage HL trial

LEARNING AGREEMENT FOR STUDIES

Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Najbardziej obiecujące terapie lekami biopodobnymi - Rak piersi

Ocena częstości występowania bólów głowy u osób chorych na padaczkę.

Machine Learning for Data Science (CS4786) Lecture11. Random Projections & Canonical Correlation Analysis

Zastosowanie badania wczesnego PET w ocenie wyników leczenia chłoniaka DLBCL w świetle najnowszych publikacji. Edyta Subocz


Patients price acceptance SELECTED FINDINGS

Dr hab. n. med. Paweł Blecharz

Oznaczanie CA125 po I linii Pro i kontra. Krzysztof Sodowski vs Radosław Mądry Klinika Onkologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu. Wydział Medycyny Weterynaryjnej. Katedra Biochemii, Farmakologii i Toksykologii.


ROZPRAWA DOKTORSKA. Mateusz Romanowski

Akademia Morska w Szczecinie. Wydział Mechaniczny


Tychy, plan miasta: Skala 1: (Polish Edition)

Szpiczak plazmocytowy. Grzegorz Helbig Klinika Hematologii i Transplantacji Szpiku Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

W PERSPEKTYWIE SENOLOGII Przełomowe terapie uogólnionego raka piersi 2016

czynnikami ryzyka i chorobami układu sercowo-naczyniowego.

Pierwsi pacjenci z cukrzycą leczeni powtarzanymi dializami

Raki HPV (+) ustnej części gardła. Kiedy i jak deeskalować intensywność leczenia? Dr hab. n. med. Tomasz Rutkowski Lek. Dorota Księżniak-Baran

Network Services for Spatial Data in European Geo-Portals and their Compliance with ISO and OGC Standards

Prognostyczne i terapeutyczne znaczenie badań cytogenetycznych u chorych na szpiczaka mnogiego

Immunoterapia chłoniaka Hodgkina Wieslaw Wiktor Jędrzejczak

Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy,

Dostępność terapii z zastosowaniem pomp insulinowych. Dr hab.n.med. Tomasz Klupa Uniwersytet Jagielloński, Katedra i Klinika Chorób Metabolicznych

Czynne wystąpienia członków Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej

Uniwersytet Medyczny w Łodzi. Wydział Lekarski. Jarosław Woźniak. Rozprawa doktorska

Ocena wpływu nasilenia objawów zespołu nadpobudliwości psychoruchowej na masę ciała i BMI u dzieci i młodzieży

, Warszawa

Justyna Kinga Stępkowska

Wybór najistotniejszych publikacji z roku 2013 Lancet (IF-39)/Lancet Oncology (IF-25)/ Oncologist

Yousuke Tamura Programmer Clinical Science Dep., R&D AstraZeneca K.K. 2005/11/30 1

Ocena wpływu ekspresji komórkowej wybranych mikrorna na wrażliwość na analogi nukleozydów purynowych u chorych

Długi czas diagnostyki zmniejsza szanse na przeżycie chorych (TK - złe opisy, EUS - trudno dostępny, H-P długi okres oczekiwania)

Wczesna odpowiedź molekularna jako kryterium optymalnej odpowiedzi na leczenie przewlekłej białaczki szpikowej inhibitorami kinaz tyrozynowych

Transkrypt:

Dyskrazje plazmocytowe w Krakowie Prof. Antoni Gluziński Prof. Edmund Biernacki Prof. Antoni Kępiński Prof. Robert Kyle Prof. Bart Barlogie Dr hab. med. ARTUR JURCZYSZYN Katedra i Klinika Hematologii Collegium Medium Uniwersytetu Jagiellońskiego Kraków, 21 stycznia 2019 roku Katedra Hematologii UJ CM

Szpiczak plazmocytowy Klinika Hematologii Klinika Nefrologii Klinika Ortopedii Klinika Neurologii MM Klinika Neurochirurgii Klinika Transplantologii Klinika Radioterapii Klinika Rehabilitacji

EPIDEMIOLOLOGIA KLINIKA HEMATOLOGII UJ CM Źródło: dane SU w Krakowie powstanie Fundacji Centrum Leczenia Szpiczaka

Kraków 2018 Wpływ treningu zdrowotnego i rehabilitacji uzdrowiskowej na stopień sarkopenii oraz poziom wskaźników stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego we krwi u pacjentów ze szpiczakiem plazmocytowym mgr Olga Czerwińska-Ledwig Promotor: dr hab. n. med. Artur Jurczyszyn Promotor pomocniczy: dr Joanna Gradek

Lek. Anna Wiktoria Suska Epidemiologiczne i patogenetyczne czynniki ryzyka zachorowania na gammapatię monoklonalną o niezdefiniowanym znaczeniu i szpiczaka plazmocytowego oraz determinujące przebieg choroby PROMOTOR DOKTORATU: dr hab. med. ARTUR JURCZYSZYN Projekt doktorski zaplanowany w latach 2018-2021 jest prowadzony na terenie szpitali: Szpital Uniwersytecki w Krakowie Szpital Specjalistyczny im. Ludwika Rydygiera w Krakowie Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1 we Wrocławiu SPZOZ Zespół Szpitali Miejskich w Chorzowie Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. A. Mielęckiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach 5 jednostek Podstawowej Opieki Zdrowotnej (z Krakowa, Wrocławia, Chorzowa i Katowic)

Badania własne współpraca międzynarodowa Zajęcie skóry w przebiegu szpiczaka plazmocytowego (Leukemia & Lymphoma, 2016) Zmiany w CSN w przebiegu szpiczaka plazmocytowego (American Journal of Hematology, 2016) Wskaźnik prognostyczny w pierwotnej i wtórnej białaczce plazmocytowej (British Journal of Haematology, 2018) i (Leukemia & Lymphoma, 2018)

Zmiany skórne w przebiegu szpiczaka plazmocytowego Jurczyszyn A, Olszewska-Szopa M, Hungria V, Crusoe E, Pika T, Delforge M, Leleu X, Rasche L, Nooka AK, Druzd-Sitek A, Jan Walewski J, Davila J, Caers J, Maisnar V, Gertz M, Gentile M, Fantl D, Mele G, David H. Vesole DH, Yee AJ, Shustik C, Lentzsch S, Zweegman S, Gozzetti A, Skotnicki AB and Castillo JJ. Cutaneous involvement in multiple myeloma: a multi-institutional retrospective study of 53 patients, Leukemia & Lymphoma, 57:9, 2071-2076.

Charakterystyka pacjentów Cecha Wiek pojawienia się zmian skórnych n/mediana (%/zakres) 63 (38-86) 32 (60%) Rodzaj szpiczaka IgG IgA IgD Brak łańcuchów ciężkich Łańcuchy lekkie Kappa Łańcuchy lekkie Lambda Klasyfikacja ISS ISS I ISS II ISS III 21 (40%) 19 (36%) 1 (2%) 12 (23%) 37 (70%) 16 (36%) 11 (27.5%) 13 (32.5%) 16 (40%) Wieloośrodkowa retrospektywna analiza historii chorych, u których rozpoznano szpiczaka plazmocytowego z towarzyszącymi zmianami skórnymi. Dane pochodzą od 53 pacjentów leczonych w 24 ośrodkach w 13 krajach, na trzech kontynentach. Tylko u jednego pacjenta zaobserwowano zmiany skórne wraz z układowym szpiczakiem plazmocytowym.

Obraz kliniczny Nacieki plazmocytowe w skórze to czerwono-fioletowe plamki, grudki lub guzki, które mogą ulegać owrzodzeniu, bądź jako kopułowate płytki o gładkiej powierzchni o przeciętnej średnicy 1-5 cm Zmiany mogą być pojedyncze lub mnogie Lokalizacja: najczęściej tułów i proksymalne odcinki kończyn oraz twarzy Wykwity zazwyczaj niebolesne, ale może im towarzyszyć pieczenie skóry, czasem o dużym nasileniu Samoistna regresja guzków jest możliwa, jednak jest ona częściowa i krótkotrwała

Leczenie i jego wyniki Rodzaj terapii N/n (%) Pierwsza linia leczenia 52 Immunomodulatory Inhibitory proteasomu Chemoterapia Radioterapia ASCT Druga linia leczenia 38 Immunomodulatory Inhibitory proteasomu Chemoterapia Radioterapia ASCT Trzecia linia terapii 29 15 (29%) 25 (48%) 5 (10%) 5 (10%) 7 (12%) 19 (50%) 16 (42%) 7 (18%) 1 (3%) 5 (13%) CR- 22% PR- 35% SD- 11% PD- 33% CR- 3% PR- 24% SD- 21% PD- 52% Mediana okresu obserwacji 24 miesiące: mediana OS w momencie diagnozy szpiczaka plazmocytowego skóry 8,5 miesięcy (zakres 0,4-108 miesięcy). liczba zgonów: 83% postęp choroby 14% zakażenie 3% niedrożność trzustki. Immunomodulatory Inhibitory proteasomu Chemoterapia Radioterapia ASCT 14 (48%) 13 (45%) 6 (20%) 2 (7%) 3 (10%) CR- 9% PR- 26% SD- 0% PD- 65% n liczba pacjentów, N liczba pacjentów, dla których dane były dostępne CR- całkowite zniknięcie zmian skórnych, PR- zmniejszenie wielkości zmian lub ich liczby > 50%, SD- brak nowych zmian chorobowych lub zmiana rozmiaru, PD- zwiększenie wielkości zmian lub ich liczby > 25%

Wnioski Szpiczak plazmocytowy skóry może objawić się w dowolnym momencie i etapie choroby Zmiany skórne występują częściej u pacjentów z MM IgA i z chorobą łańcuchów lekkich Brak korelacji pomiędzy obecnością ekspresji antygenu CD56 i występowaniem zmian skórnych Gorsze rokowania zaobserwowano u pacjentów, u których stwierdzono obecność postać MM IgA i plazmoblastyczną morfologię nacieku Istnieje potrzeba ulepszenia terapii oraz opracowania standardów leczenia dla tych pacjentów

Zmiany w centralnym układzie nerwowym w przebiegu szpiczaka plazmocytowego Jurczyszyn A, Grzasko N, Gozzetti A, Czepiel J, Cerase A, Hungria V, Crusoe E, Dias ALMS, Vij R, Fiala MA, Caers J, Rasche L, Nooka AK, Lonial S, Vesole DH, Philip S, Gangatharan S, Druzd-Sitek A, Walewski J, Corso A, Cocito F, Vekemans MCM, Atilla E, Beksac M, Leleu X, Davila J, Badros A, Aneja E, Abildgaard N, Kastritis E, Fantl D, Schutz N, Pika T, Butrym A, Olszewska-Szopa M, Usnarska-Zubkiewicz L, Usmani SZ, Nahi H, Chim CS, Shustik C, Madry K, Lentzsch S, Swiderska A, Helbig G, Guzicka- Kazimierczak R, Lendvai N, Waage A, Andersen KT, Murakami H, Zweegman S, Castillo JJ. Central nervous system involvement by multiple myeloma: A multi-institutional retrospective study of 172 patients in daily clinical practice. Am J Hematol. Vol. 91, No. 6, June 2016

Charakterystyka pacjentów Cecha Wiek (N=171) Diagnoza szpiczaka [lata] Diagnoza szpiczaka OUN [lata] Płeć (N=171) Mężczyźni Kobiety Typ łańcuchów ciężkich (N=166) IgG IgA IgD Biklonalne Brak łańcuchów ciężkich Typ łańcuchów lekkich (N=172) Kappa Lambda Biklonalne Brak łańcuchów lekkich Klasyfikacja ISS (N=148) ISS I ISS II ISS III Poziom LDH (N=88) Normalny Podwyższony n/mediana (%/zakres) 53 (31-82) 56 (33-82) 94 (55%) 77 (45%) 83 (50%) 45 (27%) 4 (2%) 2 (1%) 32 (19%) 89 (52%) 73 (42%) 9 (5%) 1 (0.6%) 47 (32%) 61 (41%) 40 (27%) 47 (53%) 41 (47%) n liczba pacjentów, N liczba pacjentów, dla których dane były dostępne Wieloośrodkowa retrospektywna analiza historii chorych, u których rozpoznano szpiczaka plazmocytowego ośrodkowego układu nerwowego na podstawie badania histopatologicznego lub radiologicznego. Dane pochodzą od 172 pacjentów leczonych w 38 ośrodkach w 20 krajach w latach 1995-2014.

Diagnostyka choroby Objawy towarzyszące zajęciu OUN (N=146) n (%) Zaburzenia wzroku 52 (36%) Objawy korzeniowe 40 (27%) Bóle głowy 37 (25%) Zaburzenia świadomości 31 (21%) Neuropatia obwodowa 13 (9%) Zawroty głowy 10 (7%) Drgawki 9 (6%) n liczba pacjentów, N liczba pacjentów, dla których dane były dostępne Badania obrazowe W badaniu MRI mózgu i/lub kręgosłupa zobrazowano naciek u 93% (145/156) pacjentów. W badaniu CT mózgu i/lub kręgosłupa odchylenia wskazujące na zajęcie OUN stwierdzono u 81% (43/53) chorych. Postaci zajęcia OUN: nacieki w oponach mózgowordzeniowych 57% (95/167) lita masa w mózgowiu 53% (89/167) zajęcie tylno-pośrodkowe 38% (63/167) nacieki i lita masa 19% (32/167).

Proporcja pacjentów ze zmianami w OUN Prawdopodobieństwo przeżycia Prognozy przeżywalności Mediana czasu obserwacji wynosiła 3,5 roku. Mediana OS wynosiła 6,7 miesięcy. U pacjentów, którzy nie otrzymali leczenia mediana OS wynosiła 2 miesiące, a u leczonych 7 miesięcy. Czas pomiędzy diagnozą szpiczaka plazmocytowego a zmianami w OUN [miesiące] Czas od diagnozy szpiczaka plazmocytowego OUN [lata]

Prawdopodobieństwo przeżycia Prawdopodobieństwo przeżycia 1 0.75 0.5 Skuteczność terapii Systemowa Radioterapia Systemowa + radioterapia Systemowa+ dooponowa+ radioterapia Dooponowa Systemowa + dooponowa Dooponowa+ radioterapia Pacjenci, którzy otrzymywali tylko leczenie systemowe i leczenie systemowe w połączeniu z radioterapię osiągali najlepsze OS. 0.25 0 0 2 4 6 8 Czas od diagnozy [lata] U pozostałych pacjentów, nieleczonych terapią systemową OS był zbliżony do tego obserwowanego u osób, które nie były leczone. 1 0.75 0.5 0.25 0 Niesystemowa Brak leczenia Systemowa HR 0.44, 95% CI 0.29-0.65;P<0.001 0 2 4 6 8 Czas od diagnozy [lata] Mediana OS: dla pacjentów, którzy otrzymywali terapię systemową: 12 miesięcy dla pacjentów, którzy nie otrzymywali leczenia systemowego: 3 miesiące. 139 pacjentów (81%) zmarło.

Przykłady zmian w CSN MRI z kontrastem, widok osiowy i czołowy, pokazujące zmiany obecne po prawej stronie (przed resekcją) MRI z kontrastem, widok osiowy i czołowy, 5 tygodni po wstępnej resekcji chirurgicznej prawej zmiany skroniowej. Nawracające zmiany w miejscu poprzedniej operacji i rozwój drugiej zmiany w środkowym dole czaszki pozaosiowo, po lewej stronie.

Pierwotna i wtóra białaczka plazmatycznokomórkowa Czynniki prognostyczne

PCL w erze nowoczesnych leków 117 pacjentów z ppcl Retrospektywna analiza obejmująca dokumentację medyczną z 34 ośrodków z 3 kontynentów. Wszyscy pacjenci, u których zdiagnozowano PLC, w latach 2006-2016. 101 pacjentów z spcl 71% zdiagnozowanych w ostatniej dekadzie 85% Jurczyszyn A. et al. Br J Haematol. 2018;180:831-839. Jurczyszyn A. et al. Leuk Lymphoma. (in press)

Prawdopodobieństwo przeżycia Prawdopodobieństwo przeżycia ppcl Przeżycie spcl OS = 23 mies. (95% CI: 15-34) OS = 4,2 mies. (95% CI: 1,3-8,0) miesiące od diagnozy miesiące od diagnozy Jurczyszyn A. et al. Br J Haematol. 2018;180:831-839. Jurczyszyn A. et al. Leuk Lymphoma. (in press)

a ekspresja CD56 również była predyktorem gorszego przeżycia u pacjentów z pplc, ale jej wpływ mógł być określony tylko u 50% pacjentów b analiza jednoczynnikowa Jurczyszyn A. et al. Br J Haematol. 2018;180:831-839. Jurczyszyn A. et al. Leuk Lymphoma. (in press) Czynniki związane z przeżyciem ppcl a Mediana OS [miesiące] Mediana OS [miesiące] HR HR (95% (95% CI) b Wiek <60 lat 36 16 Wiek <60 lat 2.3 (1.4-3.8) CI) b PLT Wiek > 100 <60 x 10 lat 9 /l 36 34 16 16 PLT Wiek 100 >60 x 10 lat 9 /l 2.1 2,3 (1.3-3.4) (1,4-3,8) PLT > 100 x 10 9 /l 34 16 PLT 100 x 10 9 /l 2,1 (1,3-3,4) PCs > 20 x 10 9 /l 31 19 PCs 20 x 10 9 /l 1.9 (1.0-3.7) PCs < 20 x 10 9 /l 31 19 PCs 20 x 10 9 /l 1,9 (1,0-3,7) spcl Mediana OS [miesiące] Mediana OS [miesiące] HR (95% CI) b PLT > 100 x 10 9 /l 13,2 3.5 13.2 3,5 PLT 100 x x 10 10 9 /l 9 /l 4.0 4,0 (2.0-8.0) (2,0-8,0) Czynniki związane z krótszym okresem przeżycia

Jurczyszyn A. et al. Br J Haematol. 2018;180:831-839. Ocena ryzyka w ppcl Niezależne czynniki predykcyjne gorszego OS, miały podobne wartości HR i zostały użyte do opracowania indeksu prognostycznego ppcl (PCL-PI) poprzez przyznanie 1 punktu / czynnik prognostyczny. Wartość PCL-PI waha się od 0 do 3. PCL-PI = 0, (n=26), mediana OS = 46 mies. PCL-PI = 1, (n=51), mediana OS = 17 mies. PCL-PI = 2-3, (n=51), mediana OS = 12 mies. PCL-PI: 0 vs. 1, HR: 2,2 (95% CI: 1,1 4,4), p = 0,03 PCL-PI: 0 vs. 2-3, HR: 5,8 (95% CI: 2,8 12,0), p<0,001

Jurczyszyn A. et al. Br J Haematol. 2018;180:831-839. PCL-PI zastosowanie kliniczne Zalety PCL-PI: Wszystkie składowe indeksu można łatwo określić w momencie diagnozy umożliwia identyfikację podgrupy pacjentów, którzy mogą szczególnie skorzystać na zintensyfikowanej terapii

LANCET ONCOLOGY 2019 in press Carfilzomib, melphalan, and prednisone versus bortezomib, melphalan, and prednisone for transplant-ineligible patients with newly diagnosed multiple myeloma (CLARION): a randomised, phase 3, open-label, multicentre study - Thierry Facon, 1 Jae Hoon Lee, 2 Philippe Moreau, 3 Ruben Niesvizky, 4 Meletios Dimopoulos, 5 Roman Hajek, 6 Ludek Pour, 7 Artur Jurczyszyn, 8 Lugui Qiu, 9 Zandra Klippel, 10 Anita Zahlten- Kumeli, 10 Muhtarjan Osman, 10 Bruno Paiva, 11 Jesus San-Miguel 11 Treatment with the KMP combination in this study did not yield a statistically significant difference in PFS compared with VMP.

The role of autologous stem cell transplantation in the treatment of multiple myeloma patients with 17p deletion BONE MARROW TRANSPLANTATION letter to editor, Czyż J, Jurczyszyn A. et al.; 2019 Deletion of chromosome 17p del(17p) is associated with poor prognosis and resistance to chemotherapy. We collected data from 12 of the Polish centers of patients that were proven to carry 17p deletion covering the period from 2011 to the end of 2017. The data from 97 patients with TP53 deletion was analyzed: twenty-nine of them were treated with ASCT, remaining 68 received standard treatment only. Forty-five patients died during observation period, the overall survival for the whole group was 33 months (range: 1 66 months) with median progression-free survival being 13 months (range: 1 46 months). The factors found to be significant for OS in multivariate analysis were: not-increased calcium level at the time of diagnosis p=0.00005 (HR: 0.24; 95%CI: 0.12-0.48), minimum PR achieved as a result of a first-line treatment p=0.00017 (HR: 0.25; 95% CI: 0.12-0.51) worse survival was seen in patients treated without ASCT p=0.0006 (HR: 3.23; 95%CI: 1.52 6.84). There was only one factor which was significant for PFS - abnormal kidney function at the time of diagnosis p=0.004 (HR: 0.46; 95%CI 0.22 0.94). We conclude that there is still benefit from including ASCT as a part of initial treatment for patients with myeloma with del(17p). Cumulative Probability of Surviving 1,0 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 Overall Survival Complete Censored Cumulative Proportion of Surviving 1,0 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 Progression-Free Survival Complete Censored 0,1 0,0 0 10 20 30 40 50 60 70 Time in Months 0,1 0,0 0 10 20 30 40 50 60 Time in Month

The Prognostic Impact of t(14;16) in Multiple Myeloma: A Multicenter Retrospective Study of 213 Patients. Is it time to revise the revised ISS? Artur Jurczyszyn (1), Sarah Goldman-Mazur (1), Jorge J. Castillo (2), Anna Waszczuk-Gajda (3), Norbert Grząśko (4), Jakub Radocha (5), Max Bittrich (6), K. Martin Kortuem (6), Alessandro Gozzetti (7), Lidia Usnarska-Zubkiewicz (8), Iwona Hus (4), Andrew J. Yee (9), David S. Jayabalan (10), Ruben Niesvizky (10), Julia Kelman (10), Daniel Coriu (11), Laura Rosiñol (12), Łukasz Szukalski (13), Julio Davila (14), Veronica González-Calle (14), Krzysztof Jamroziak (15), Irit Avivi (16), Yael Cohen (16), Anna Suska (1), Aimee Chappell (17), Deepu Madduri (18), Saurabh Chhabra (19), Ariel Kleman (19), Parameswaran Hari (19), Sebastian Grosicki (20), Paweł Robak (21), Massimo Gentile (22), Izabela Kozłowska (23), Stuart L. Goldberg (24) and David H. Vesole (25) (1) Department of Hematology, Jagiellonian University Medical College, Cracow, Poland; (2) Dana-Farber Cancer Institute, Harvard Medical School, Boston, MA, USA; (3) Department of Hematology, Oncology and Internal Diseases, Warsaw Medical University; (4) Department of Haematology and Bone Marrow Transplantation, Medical University of Lublin, Lublin, Poland; (5) 4th Department of Internal Medicine Haematology, Faculty of Medicine in Hradec Kralove, Charles University, Czech Republic; (6) Department of Internal Medicine II, University Hospital Würzburg, Würzburg, Germany; (7) Le Scotte Hospital, Siena, Italy; (8) Department of Hematology, Blood Neoplasms and Bone Marrow Transplantation, Wroclaw Medical University, Wroclaw, Poland; (9) Massachusetts General Hospital Cancer Center, Harvard Medical School, Boston, MA, USA; (10) Weill Cornell Medical College, New York, NY, USA; (11) Department of Hematology, Fundeni Clinical Institute, University of Medicine and Pharmacy "Carol Davila", Bucharest, Romania; (12) Department of Hematology, Amyloidosis and Myeloma Unit, Hospital Clínic, IDIBAPS, University of Barcelona, Barcelona, Spain; (13) Department of Hematology, Collegium Medicum in Bydgoszcz, Nicolaus Copernicus University in Toruń, Poland; (14) Hospital Universitario de Salamanca, Salamanca, Spain; (15) Institute of Hematology and Transfusion Medicine, Warsaw, Poland; (16) Tel Aviv Medical Center, Tel Aviv, Israel; (17) Medstar Georgetown University Hospital Department of Hematology/Oncology, Washington, NW, USA; (18) Tisch Cancer Institute, Icahn School of Medicine at Mount Sinai, New York, NY, USA; (19) Division of Hematology/Oncology Department of Medicine Medical College of Wisconsin, Milwaukee, WI, USA; (20) Medical University of Silesia, Katowice, Poland; (21) Medical University of Lodz, Lodz, Poland; (22) Division of Haematology, Dipartimento di Biotecnologie Cellulari et Ematologia, University La Sapienza, Rome, Italy; (23) Department of Hematology, SPZOZ ZSM in Chorzow, Poland; (24) John Theurer Cancer Center at Hackensack UMC, Hackensack, NJ, and Cota Inc., New York, NY, USA; (25) John Theurer Cancer Center at Hackensack UMC, Hackensack, NJ, USA INTRODUCTION Intrinsic genetic abnormalities in malignant plasma cells are one of the strongest predictive factors in multiple myeloma (MM) patients. The presence of t(14;16)(q32;q23) is associated with deregulation of the c-musculoaponeurotic fibrosarcoma (c-maf) oncogene. Due to the relative rarity of t(14;16) [<5% of newly diagnosed MM], there are no large databases constituting a source of information about the natural history of this abnormality (the largest reported by Palumbo et al.*, R-ISS for MM: An IMWG Report included 84 patients). METHODS We retrospectively analyzed 213 patients with t(14;16) from 24 clinical centers in Germany, Italy, Spain, Israel, Poland, Romania, Czech Republic and the United States. The diagnosis and clinical responses were based on the International Myeloma Working Group criteria. The t(14;16) was detected by double color fluorescence in situ hybridization using bone marrow samples. Baseline characteristics at diagnosis, patient treatment and clinical outcomes were collected using unified forms. The study was approved by institutional review boards. Progression-free survival (PFS) was defined as the period between the date of diagnosis and either the date of the first relapse, or the last observation or death from any cause. Overall survival (OS) was defined as the period between the date of diagnosis and the date of death or last observation. Cox proportional hazard regression analysis was applied to assess risk factors of death. Survival curves were plotted by the Kaplan-Meier method and compared using log-rank and Breslow-Gehan-Wilcoxon tests. RESULTS Patient Characteristics We analyzed a total of 213 patients, mean age 62.1 years (range 32 to 90), including 91 (42.7%) males. Immunoglobulin isotype included IgG (n=98, 46.0%), IgA (n=60, 28.2%) and light chain only in 47 cases (22.1%). ISS stage at diagnosis included: stage I (n=47, 22.1%), stage II (n=81, 38.0%), stage III (n=78, 36.6%) and for R-ISS: stage I (n=10, 4.7%), stage II (n=71, 33.3%) and stage III (n=79, 37.1%). The stage was unknown for the remaining patients. Hypercalcaemia was present in 38 cases (17.8%), anemia (<10g/dL) in 109 (51.2%) and impaired renal function (creatinine clearance <40 ml per minute or serum creatinine >2 mg/dl) in 54 (25.4%) patients. In 104 (48.8%) cases, osteolytic lesions were present. t(14;16) The t(14;16) was associated with other aberrations in 134 (62.9%) cases (Table 1.), including 35 (16.4%) patients with del17p. Treatment Modalities in Patients Positive for t(14;16) First line treatment for MM with t(14;16) included proteasome inhibitors (PIs) +chemotherapy in 72 patients (36%), PIs + immunomodulators (IMIDs) in 39 patients (20%) and chemotherapy + PIs + IMIDs in 25 patients (13%). Responses to the treatment are presented in Table 2. Table 1. Table 2. Additional Number of patients Responses cytogenetic abnormality t(14;20) 4 (1.9%) del 17p 35 (16.4%) RB1 1 (0.5%) Remission trisomy 15 4 (1.9%) gain 1q21 69 (32.4%) del 13q14 65 (30.5%) t (6;14) 6 (2.8%) t (4;14) 29 (13.6%) t (11;14) 23 (10.8%) IgH disruption 43 (20.2%) Survival Overall response rate was 67%. Median PFS was 31 months (95% CI 28-40.3 months, Figure 1.). Median OS was 88 months (95% CI 49-177 months, Figure 2.). 5-year OS from MM diagnosis was 55% (95% CI 46-63%), and 10-year OS was 44% (95% CI 31-56%). For stage I median PFS was 41 months (95% CI 29-54 months), median OS for stage I was not reached. For stage II median PFS was 92 months (95% CI 22-177 months) and median OS was 62 months (95% CI 38-177 months). For stage III median PFS was 18 months (95% CI 12,4-28 months) and median OS was 32 months (95% CI 18-88 months; Figure 3 and 4; in Palumbo et al.* study for stage I R-ISS: median PFS= 66 months, median OS= not reached; for stage II R-ISS median PFS= 42 months, median OS= 83 months and for stage III R-ISS median PFS= 29 months and median OS= 43 months). Patients in ISS stage I had better OS than stage III patients (p<0.001). Patients with additional del17p (double hit myeloma) exhibited worse OS than patients with single t(14;16) mutation (median OS 42 vs. 107 months, p=0.043, Figure 5.). A total of 74 (34.7%) patients died. The causes of death included mostly disease progression in 28 cases (37.8%; 16 patients received 4 treatment lines) and infection in patients with progression in 21 cases (28.4%). Patients treated with combined therapy with IMIDs, PIs chemotherapy had better survival than patients treated with IMIDs or PIs alone or chemotherapy alone (p=0.044, Figure 6). Patients after auto-pbsct (median OS not reached, n=62, 29.1%), especially tandem auto-pbsct (median OS not reached, n=18, 8.5%) had better OS than patients without transplant (median OS 42.1 months, 95% CI 27-62 months, p<0.0001, Figure 7.). Figure 1. Progression-free survival Response after 1. line of treatment n=159 Complete remission 46 (28.9%) Very Good Partial 47 (29.6%) Partial Remission 46 (28.9%) Minimal Response 4 (2.5%) Stable Disease 7 (4.4%) Progressive Disease 9 (5.7%) Figure 2. Overall survival Figure 3. OS according to ISS stage Figure 5. OS according to del17p status Figure 7. OS according to auto-pbsct status Figure 4. PFS according to ISS stage Figure 6. OS according to treatment CONCLUSION This is the largest report of myeloma patients with t(14;16). Patients with isolated t(14;16) had better prognosis than those with t(14;16) and del17p. The use of auto-pbsct, especially in patients who received planned tandem auto-pbsct, was associated with better survival. Combined therapy with PIs and IMIDs improved OS in t(14;16) patients, which may suggest that this high-risk prognostic feature might be partially overcome by the use of new drug therapies. This study of 213 patients indicates that t(14;16) is not as unfavorable factor as shown in the original IMWG R-ISS analysis (n= 84); this may be the result of higher numbers of patient in our study being treated with combinations of IMiDs and PIs. Regardless, this data suggests that the revised ISS may require updating. *Palumbo et al. Revised International Staging System for Multiple Myeloma: A Report From International Myeloma Working Group. J Clin Oncol. 2015;33:2863-9.

Hematogenous Extramedullary Relapse (HEMM) in Multiple Myeloma - A multicenter Retrospective Study in 127 patients M Irit Avivi(1), Yael Cohen(1), Gabor Mikala(2), Laurent Garderet(3), Mor Seny Gueye(3), Sophia Glickman(4), David S. Jayabalan(4), Ruben Niesvizky(4), Alessandro Gozzetti(5), Katarzyna Wiśniewska-Piąty(6), Anna Waszczuk-Gajda(7), Lidia Usnarska-Zubkiewicz(8), Iwona Hus(9), Renata Guzicka(10), Jakub Radocha(11), Vibor Milunovic(12), Julio Davila(13), Massimo Gentile(14), Anna Suska(15), Sarah Goldman-Mazur(15), Jorge J. Castillo(16) and Artur Jurczyszyn(15) (1) Tel Aviv Medical Center, Tel Aviv, Israel,(2) Department of Hematology and Stem Cell Transplantation, South-Pest Central Hospital, Natl. Inst. Hematol. Infectol., Budapest, Hungary, (3) Service d'hématologie et thérapie cellulaire, Hôpital Saint Antoine, Paris, France, (4) Weill Cornell Medical College, New York, NY, USA, (5) Le Scotte Hospital, Siena, Italy, (6) Department of Haematology,Silesian Medical University, Katowice, Poland.,(7) Department of Hematology, Oncology and Internal Diseases, Warsaw Medical University, (8) Department of Hematology, Blood Neoplasms, Wroclaw Medical University, Wroclaw, Poland.,(9) Department of Haematology,Bone Marrow Transplantation, Medical University of Lublin, Lublin, Poland,, (10) Department of Haematology, Pomeranian Medical University, Szczecin, Poland,(11) 4th Department of Medicine Haematology, Charles University Hospital Hradec Kralove, Hradec Kralove, Czech Republic, (12) Division of Hematology, Clinical Hospital Merkur, Zagreb, Croatia. 13) Hospital Universitario de Salamanca, Salamanca, Spain,(14) Hematology Unit, Department of Onco-Hematology, A.O. of Cosenza, Cosenza, Italy,(15) Department of Hematology, Jagiellonian University Medical College, Cracow, Poland, (16) Dana-Farber Cancer Institute, Harvard Medical School, Boston, MA, USA BACKGROUND Hematogenous Extramedullary myeloma (HEMM), defined by the presence of plasma cells (PCs) outside the bone marrow, is reported in 10% to 30% of patients during the disease course. OBJECTIVES The current study was aimed to evaluate the clinical characteristics and prognostic factors, including the impact treatment sequencing since diagnosis, on the outcome of patients diagnosed with HEMM relapse and define the best treatment approach METHODOLOGY It was retrospective analysis in 16 Centers in 127 patients with HEMM. Patients from below cities were analysed: Kraków, Warszawa, Wrocław, Wałbrzych, Katowice, Lublin, Szczecin, Hradec Kralove, Paris, Zagreb, Budapest, Siena, Cosenza, Salamanca, New York and Tel Aviv.. Inclusion criteria Age > 18 years Available data on all treatment lines from the diagnosis of MM, including response to treatment Data on HEMM, including time and organ involvment Available data on HEMM treatment The study focus on: -OS -Response to HEMM treatment (quality and duration) -HEMM risk factors -Risk factors for death in the course of HEMM Patient characteristics at diagnosis RESULTS Patient characteristics at HEMM relapse Median time HEMM-2.8 years (95% CI 2.2-3.6). Factor predicting shorter time to HEMM B2M levels, del17p and plasmacytomas at diagnosis predict shorter duration & upfront ASCT predicts a longer period to HEMM disease Overall survival from MM diagnosis Median FU 11.1 years Median OS 4.3 years (95% CI 3.3-5.5 Overall survival from HEMM Median OS: 0.5 years (95% CI 0.4-0.6) Factors Predicting shorter OS at HEMM relapse CONCLUSIONS 1. Increased LDH level at HEMM diagnosis, 2. High Risk FISH t(4;14) and t(14;16),, 3. 3 years since diagnosis till HEMM 4. failure to achieve VGPR In MM patients who develop HEMM, the median time from MM to HEMM diagnosis is 2.8 years. Despite the improvement in MM therapy over the last decades, patients with HEMM diagnosis have a dismal outcome. Median OS from HEMM is only 6 months. Further studies assessing best therapy in patients experiencing this complication are warranted. Printed by

MP0250 Dose (mg/kg) Abstract #1980 MP0250 COMBINED WITH BORTEZOMIB AND DEXAMETHASONE IN MULTIPLE MYELOMA PATIENTS PREVIOULSY EXPOSED TO PROTEASOME INHIBITORS AND IMMUNOMODULATORY DRUGS Stefan Knop¹, Hartmut Goldschmidt², Marc. S. Raab², Monika Szarejko³, Artur Jurczyszyn⁴, Jan Duerig⁵, Sara Bringhen⁶, Barbara Gamberi⁷, Angelo Vacca⁸, Jorge Acosta⁹, Guy Lemaillet⁹, Cédric Cortijo⁹, Sudhir Bansod⁹, Norbert Grzasko¹⁰. ¹Department of Medicine II, University Hospital Wurzburg, Germany, ²Department of Hematology, Oncology, and Rheumatology, Heidelberg University Hospital, Germany, ³University Clinical Centre, Department of Hematology and Transplantology Gdansk, Poland, ⁴University Hospital, Clinical Department of Hematology, Krakow, Poland, ⁵Department of Hematology, University Hospital Essen, Germany, ⁶Department of Oncology and Hematology, Clinical trials in onco-hematology and multiple myeloma, City of Health and Science of Turin, Italy, ⁷Hematology Complex Operative Unit, Senior Hospital Santa Maria Nuova, Reggio Emilia, Italy, ⁸Department of Biomedical Sciences and Human Oncology, Section of Internal Medicine, University of Bari Medical School, Bari, Italy, ⁹Molecular Partners AG, Zürich, Switzerland, ¹⁰Department of Hematology, Centre of Oncology of the Lublin Region, Poland. MP0250 Mechanism of Action MP0250 is a first-in-class selective tri-specific multi-darpin drug candidate neutralizing VEGF-Α and HGF as well as binding to human serum albumin to increase its plasma half-life. Preclinical studies have shown that MP0250 enhances sensitivity of Multiple Myeloma (MM) cells to bortezomib, inhibits tumour growth and reduces bonedestruction¹. In this clinical phase 2 trial (NCT03136653), we are investigating the safety, tolerability and efficacy of the combination of MP0250 plus bortezomib and dexamethasone (dex) in patients (pts) with relapsed/refractory (RR) MM previously exposed to proteasome inhibitors (PI) and immunomodulatory drugs (IMiD) (Figure 1). anti-hsa anti-hgf anti-vegf Figure 1. Model of MP0250 with binding surfaces in colour. MP0250-CP201 Study Design This study is a Phase II open-label, single-arm, multicenter trial of MP0250 plus bortezomib and dexamethasone in patients with relapsed/refractory multiple myeloma containing a dose escalation (Part 1) and expansion (Part 2) part. This trial is recruiting adults 18 years of age with RRMM who have progressed after at least two prior treatment regimens including bortezomib and an IMiD. A dose-escalation phase (part 1) consisting of two cohorts will define a safe dose of the combination of MP0250 plus bortezomib + dex followed by a dose-expansion phase (part 2). Patients were enrolled to receive iv MP0250 on day 1 + subcutaneous bortezomib 1.3 mg/m² on days 1, 4, 8, 11, oral dexamethasone (dex) 20 mg on days 1-2, 4-5, 8-9, 11-12 of each 21-day cycle. Up to 40 patients will be enrolled. Patients will receive treatment until there is documented disease progression or unacceptable toxicity. Study MP0250-CP201 (NCT03136653) is being conducted at 9 centres in three European countries (Germany, Italy and Poland). Methods anti-hsa Eligible patients were aged 18 years with an Eastern Cooperative Oncology Group performance status of 1 and documented diagnosis of RRMM with measurable disease by serum M protein 0.5 g/dl or urine M protein 200 mg/24 h electrophoresis. Patients were ineligible if the previously have peripheral neuropathy 2 or a history of active congestive heart failure, myocardial infarction within 6 months prior to screening and/or uncontrolled hypertension. The primary endpoint is efficacy in terms of overall response rate (ORR) per International Myeloma Working Group criteria. Secondary endpoints include safety, immunogenicity, progression free survival, and duration of response. Exploratory endpoints include overall survival and pharmacokinetics. The safety analysis set is defined as patients who have received at least 1 dose of the combination of MP0250 plus bortezomib + dexamethasone. Patients and treatments Data cut off was 02 November 2018. 8 pts have been treated in cohort 1 (8 mg/kg q3w) and 3 pts in cohort 2 (12 mg/kg q3w). Part 2, is currently open and recruiting patients to receive 8 mg/kg q3w. At cut-off date, two patients have been enrolled in part 2. Table 1. Patient demography and baseline characteristics Demographics Part 1 Escalation Part 2 Expansion Cohort 1 (8 mg/kg) n = 8 Cohort 2 (12 mg/kg) n = 3 8 mg/kg n = 2 Median age (y) 57.75 55.66 62 Gender (F/M) 4 / 4 2 / 1 2 / 0 ECOG, n (%) 0 4 2 1 1 4 1 1 Β2-microglobulin (mg/l) Median 3.65 (2.2-6.9) 3.36 (2.5-5.1) 2.35 (1.6 3.1) (range) Haemoglobin (g/l) Median (range) 120.5 (95-143) 121.66 (101-134) 117 (97-137) Platelets, x10⁹/l Median (range) 181.1 (72-327) 153.6 (111-219) 245.5 (146-345) ANC, x10⁹/l Median (range) 2.68 (1.3-4.4) 3.03 (2.3-3.8) 2 (1.3-2.7 Median prior lines of treatment 3.25 (2-5) 3.5 (3-5) 4.5 (3-6) (range) Time from initial diagnosis (y) Median 4.7 (1.3-10) 5.5 (2.5-9) 10 (8-12) (range) PI Refractory, n (%) 4 (50%) 3 (100%) 1 (50%) Prior SCT, n (%) 7 (87.5%) 3 (100%) 2 (100%) Table 2. Patient Disposition Part 1: Dose Escalation Part 2: Expansion Cohort 1: 8 mg/kg (n =8) Cohort 2: 12 mg/kg (n = 3) 8 mg/kg (n = 2) On treatment, n (%) 1 0 2 Discontinued, n (%) PD 4 2 0 Consent withdrawn 1 0 0 AE 2 1 0 Death 0 0 0 Table 3. Treatment Emergent Adverse Event reported (N=11) Most common adverse events during treatment Adverse Event Part 1: Dose escalation Cohort 1: 8 mg/kg (n=8) Cohort 2: 12 mg/kg (n=3) Any Grade Grade 3 Any Grade Grade 3 Hematologic adverse events Neutropenia - - 3 AE (1 pt.) 2 AEs (1 pt.) Thrombocytopenia 4 AEs (3 pts.) 1 AE (1 pt.) 12 AEs (3 pts.) 8 AEs (3 pts.) Anaemia - 8 AEs (2 pts.) 4 AEs (2 pts.) Non-hematologic adverse events Epistaxis - - 5 AEs (1 pt.) - Peripheral Sensory Neuropathy 2 AE (1 pt.) - 1 AE (1 pt.) - Hypertension 5 AEs (5 pts.) 3 AE (3 pt.) 3 AEs (3 pt.) 1 AE (1 pt.) Proteinuria 1 AE (1 pt.) 1 AE (1 pt.) 2 AEs (2 pt.) 1 AE (1 pt.) Nausea 1 AE (1 pt.) 1 AE (1 pt.) 3 AEs (1 pt.) - Respiratory tract infection 1 AE (1 pt.) 1 AE (1 pt.) 1 AE (1 pt.) - ALT elevation 2 AEs (1 pt.) 1 AE (1 pt.) - - AST elevation 1 AE (1 pt.) - - - GGT elevation 1 AE (1 pt.) 1 AE (1 pt.) - - Diarrhoea - - 1 AE (1 pt.) - No AEs reported in 2 patients enrolled in Part 2 Expansion phase (8 mg/kg) at data cut-off. The most frequent drug-related grade 3 AEs: hypertension in 4 pts, thrombocytopenia in 4 pts, proteinuria in 2 pts and transient liver enzyme elevation in 1 patient. One dose-limiting toxicity has been reported in cohort 1 (grade 3 hypertension) and two in cohort 2 (grade 3 epistaxis, grade 3 proteinuria). Pharmacokinetics and Immunogenicity Figure 2. Concentration time profile for MP0250 in cohort 1 patients ( 3 doses) [n = 7] Figure 3. Concentration time profile for MP0250 in cohort 2 patients [n = 3] Repeated MP0250 dosing led to sustained drug exposure throughout the treatment periods analysed, the longest to-date being 12 months; increase in MP0250 exposure between cohort 1 and cohort 2 is proportional with dose increase. MP0250 in combination with bortezomib and dexamethasone has a half-life of ca. 11 days (range: 6-17 days) and shows only slight accumulation upon repeated dosing (factor 1.4-3.1 based on Cmin, CMax, and AUC); pharmacokinetics are similar to those previously observed with single agent administration of MP0250 All 11 patients in the dose-escalation portion were assessed for anti-drug antibody (ADA) formation; 2 patients were found to be ADA positive with very low and stable titer (range 1-4) and no impact on PK profile or exposure to MP0250. 12 10 8 6 4 2 0 8 8 8 8 8 8 8 8 12 12 12 Efficacy All 11 patients in the dose escalation portion were evaluable for tumour response (Fig.5). The ORR (better than or equal to PR) for all treated patients was 45.5%. Figure 4. Response outcomes ORR 45.45% All patients Cohort 1 8 mg/kg Cohort 2 12 mg/kg PD SD MR PR VGPR Figure 5. Treatment duration 0 10 20 30 40 50 60 70 Weeks following initiation of MP0250 + Vd VGPR PR MR SD PD On treatment Immediately coming from a PI based regimen Tree out of four patients who were coming immediately from a PI based regimen achieved a response. One patient has been on treatment longer than 12 months and achieved VGPR. Follow-up in Part 2 is very short a data cut-off. Conclusions Data from cohort 1 (8 mg/kg q3w) suggest that MP0250 can be safely combined with bortezomib and dex in patients with relapsed and refractory MM. Durable responses were seen in patients who came from PI based pre-treatment suggesting that MP0250 has the potential to overcome the adaptive PI resistance mechanism Acknowledgment We thank the patients and families who contributed to this study, as well as the study investigators, nurses and clinical research personnel from the study centres across Europe. This study is sponsored by Molecular Partners AG. References 1) Fiedler U, Ekawardhani S, Cornelius A, et al. Targeting angiogenesis in multiple myeloma by the VEGF and HGF blocking DARPin protein MP0250: a preclinical study. Oncotarget. 2017;8(58):98371-83. Molecular Partners AG, Wagistrasse 14, 8952 Zurich-Schlieren, Switzerland www.molecularpartners.com info@molecularpartners.com phone: +41 44 755 77 00

Aktualne badania w Klinice Hematologii SU PERSEUS badanie akademickie wspólnie z EMN Badanie BOSTON zastosowanie SELINEXORU CEPHEUS badanie z wykorzystanie sc DARATUMUMABU Badanie Kliniczne C16047, Sponsor Takeda II faza DARATUMUMAB i IXAZOMIB u RRMM MP0250-CP201: MiRRoR Study

Primary refractory multiple myeloma with triplet therapy: an entity with poor prognosis - PI Artur Jurczyszyn (Kraków) and Ajay Nooka (Atlanta) Rationale: The use of novel agents [immunomodulatory drugs (IMiDs), proteasome inhibitors (PIs) has resulted in improvement in overall survival (OS) for myeloma patients. Patients that are refractory to both a PI and an IMiD in refractory myeloma have a poor OS (13 months, Kumar et al. Leukemia 2016). However little information is known about the long-term outcomes of myeloma patients that are primary refractory to PI and IMiD when used as initial therapy. A Mayo clinic analysis among patients deemed as primary refractory, showed the median OS from start of therapy 3.6 years compared to 7.9 years for the patients that were responding. However, the major drawback of this study is the inclusion of all induction regimens that included a novel agent as part of induction therapy. Among primary refractory myeloma patients receiving triplet therapies that are refractory to both a PI and an IMiD, outcomes are expected to be poor and can potentially be treated as high-risk patients. Study type: retrospective, multi institutional Inclusion criteria: Patients refractory to PI and IMiD as induction therapy Exclusion criteria: POEMS, AL Amyloidosis, PCL patients Study duration: 2005-2018 Number of patients: approximately 300-400 Number of sites: approximately 30 Variables to be collected: Disease and patient characteristics, induction regimens, second induction, transplant characteristics, maintenance, long term outcomes (PFS, OS) Timelines: data collection: 11/2018-02/2019, analysis: 02/2019-03/2019, manuscript preparation 04/2019 Target journal: American Journal of Hematology or British Journal of Haematology or Clinical Myeloma, Lymphoma and Leukemia

KRAKOWSKA GRUPA ds. AMYLOIDOZY 1.Prof. dr hab. med. Magdalena Kostkiewicz Kierownik Zakładu Medycyny Nuklearnej Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II kostkiewiczmagda@gmail.com 2.Dr hab. med. Katarzyna Cyganek - Oddział Kliniczny Kliniki Chorób Metabolicznych SU k_cyganek@yahoo.com 3.Dr med. Wojciech Szot Zakład Medycyny Nuklearnej Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II szotw@szpitaljp2.krakow.pl 4.Dr hab. med. Artur Jurczyszyn Katedra i Klinika Hematologii UJ CM mmjurczy@cyf-kr.edu.pl 5.Lek. Anna Suska Katedra i Klinika Hematologii UJ CM an.suska@gmail.com 6.Dr med. Katarzyna Krawczyk Katedra i Klinika Hematologii UJ CM kmosurska@gmail.com 7.Dr hab. med. Paweł Rubiś Oddział Kliniczny Chorób Serca i Naczyń Szpitala Specjalistyczny im. Jana Pawła II pawelrub@poczta.onet.pl 8.Prof. dr hab. med. Katarzyna Krzanowska Katedra i Klinika Nefrologii UJ CM kasiajanda@op.pl 9.Dr med. Krystyna Gałązka Zakład Diagnostyki Patomorfologicznej SU bengot@wp.pl 10.Dr hab. med. Robert Chrzan Katedra Radiologii UJ CM rchrzan@mp.pl 11.Dr med. Dorota Cibor Katedra Gastroenterologii, Hepatologii i Chorób Zakaźnych UJ CM dorota.cibor@gmail.com 12.Dr Maciej Suski - Katedra Farmakologii UJ CM macieksuski@gmail.com 13.Dr med. Wojciech Placha Katedra Biochemii Lekarskiej UJ CM wojciech.placha@uj.edu.pl 14.Dr hab. med. Stanisława Bazan-Socha Kierownik Kliniki Alergii i Immunologii UJ CM mmsocha@cyf-kr.edu.pl 15.Prof. dr hab. med. Marek Rajzer - I Klinika Kardiologii o Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienie Tętniczego marek.rajzer@uj.edu.pl 16.Dr med. Magdalena Zawada Kierownik Zakładu Diagnostyki Hematologicznej SU mzawada@su.krakow.pl 17.Dr med. Jacek Olas Krakowskie Centrum Reumatologii, Immunologii i Rehabilitacji Szpital Specjalistyczny im. Józefa Dietla w Krakowie jaceo@poczta.onet.pl 18.Dr med. Danuta Sorysz II Oddział Kliniczny Kardiologii oraz Interwencji Sercowo Naczyniowych Szpitala Uniwersyteckiego dtsorysz@op.pl 19.Dr med. Patrycja Mensah-Glanowska - Katedra i Klinika Hematologii UJ CM patrycjamensah@hotmail.com 20.Dr hab. Sylwia Kędracka-Krok - Pracownia Proteomiki i Spektrometrii Mas Małopolskie Centrum Biotechnologii UJ sylwia.kedracka-krok@uj.edu.pl 21.Dr med. Marcin Tutaj Odział Kliniczny Kliniki Neurologii SU - mmtutaj@gmail.com 22.Dr med. Joanna Zdziarska Katedra i Klinika Hematologii UJ CM joannaz@patio.strefa.pl

Uzdrowisko Nałęczów 16-30 września 2018 rok II Turnus Rehabilitacyjny dla Chorych ze Szpiczakiem Plazmocytowym (BADANIA KINEZJOFOBII u CHORYCH z MM) Pakiet komercyjny zawiera: - 14 dób - zakwaterowanie w pokojach standard - wyżywienie całodzienne w restauracji Termy Pałacowe - 4 zabiegi na dobę zlecone przez lekarza (oprócz niedziel i świąt) - wizyta lekarska na początku pobytu (kwalifikacja do zabiegów) - nieograniczony wstęp do kompleksu wodnego Atrium i na basen w Termach Pałacowych Organizator: Fundacja Centrum Leczenia Szpiczaka we współpracy z prof. Piotrem Majcherem z Lublina

MEDAL 10-lecia Fundacji Centrum Leczenia Szpiczaka 2008-2018 1. Kardynał Stanisław Dziwisz 2. Rektor UJ prof. Wojciech Nowak 3. Prezydent Krakowa prof. Jacek Majchrowski 4. Prezes Roman Sadżuga 5. Prezes PSL Władysław Kosiniak-Kamysz 6. Mgr Wit Więch 7. Prezes Jacek Maślanka 8. Elżbieta i Mieczysław Jurczyszynowie 9. Dziekan Prof. Małgorzata Schlegel-Zawadzka 10.Prof. Zbigniew Janeczko 11.Prof. Jerzy Hołowiecki 12.Prof. Wiesław Wiktor Jędrzejczak 13.Małgorzata i Paweł Kurbielowie 14.Prof. Robert Kyle 15.Prof. Anna Dmoszyńska 16.Rektor Prof. Bogusław Machaliński 17.Prof. Aleksander B. Skotnicki

43

www.szpiczak2019.pl

PUBLIKACJA - 2019 ALL FACES of MM - 100 stories of myeloma patients on the 100th anniversary of the independence of Poland