PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH



Podobne dokumenty
Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda elementów skończonych-projekt

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda elementów skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Projekt METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH w programie COMSOL Multiphysics 3.4

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

MES Projekt zaliczeniowy.

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych. Mysiukiewicz Olga Sobieraj Małgorzata

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów skończonych PROJEKT. COMSOL Multiphysics 3.4

Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadz. Wykonali: Adam Wojciechowski Tomasz Pachciński Dawid Walendowski

4. Analiza stanu naprężeń i odkształceń na przykładzie uchwytu do telewizora... 19

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium

Politechnika Poznańska

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych Laboratorium

1. Przepływ ciepła Rysunek 1.1 Projekt tarczy hamulcowej z programu SOLIDWORKS

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Projekt Laboratorium MES

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT LABORATORIUM MES

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT ZALICZENIOWY COMSOL 4.3

LABORATORIUM MES- PROJEKT

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium. COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Antoni Ratajczak. Jarosław Skowroński

Politechnika Poznańska

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

POLITECH IKA POZ AŃSKA

Metoda Elementów Skończonych Projekt na laboratorium

Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia

Politechnika Poznańska

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH Wydział Mechaniczny Technologiczny PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

Politechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Analiza stateczności zbocza

Analiza dynamiczna fundamentu blokowego obciążonego wymuszeniem harmonicznym

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Politechnika Poznańska

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Metoda elementów skończonych (MES)

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Laboratorium Metoda Elementów Skończonych Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4

Transkrypt:

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4 Prowadzący: Dr hab. prof. Tomasz Stręk Wykonali: Nieścioruk Maciej Piszczygłowa Mateusz MiBM IME rok IV sem.7

Spis treści: 1. Analiza naprężeń i odkształceń na podstawie ogniwa łańcuchowego 1.1. Przedstawienie zagadnienia 1.2. Badany element 1.3. Przygotowanie modelu do analizy 1.4. Wnioski 2. Analiza przepływu ciepła w butelce szklanej 2.1. Przedstawienie zagadnienia 2.2. Badany element 2.3. Przygotowanie modelu do analizy 2.4. Wnioski 3. Analiza przepływu cieczy wokół kajaka i zanurzonego wiosła. 3.1. Przedstawienie zagadnienia 3.2. Badany element 3.3. Przygotowanie modelu do analizy 3.4. Wnioski 2

1. Analiza naprężeń i odkształceń na podstawie ogniwa łańcuchowego. 1.1. Przedstawienie zagadnienia Celem analizy jest przedstawienie sposobu odkształcania się ogniwa łańcucha w skutek działania siły wzdłużnej. 1.2. Badany element Badanym elementem jest uproszczony model ogniwa łańcucha. Został on wykonany w programie CATIA V5R16. Jako materiał wykorzystaliśmy stal C65. Badanie przeprowadziliśmy dla obciążenia statycznych 20kN. 1.3. Przygotowanie modelu do analizy 3

Analizę przeprowadziliśmy w module do badań obciążeń statycznych w 3D. Do analizy wykorzystaliśmy równania Lagrange a II rzędu. Po zaimportowaniu modelu do programu nadaliśmy mu właściwości materiałowe oraz określiliśmy warunki brzegowe. Parametry zastosowanej stali to: Moduł Younga E=2,05*10 11 Pa; Współczynnik Poissona v=0,3 Gęstość 7850 kg/m 3 Ustawianie parametrów materiałowych Ustawianie warunków brzegowych (unieruchomienie jednej ze ścianek) 4

F=20kN Ustawianie obciążenia statycznego Element obciążyliśmy wzdłużnie. Dla uproszczenia modelu obliczeniowego element obciążyliśmy tylko z jednej ze stron docelową siłą 20kN. Na przeciwległej ściance odebraliśmy możliwość przemieszczenia. W ten sposób symulujemy działanie sił rozciągających. Następnie wygenerowaliśmy siatkę składającą się z czworościanów: 5

Tak wygenerowaną siatkę poddaliśmy analizie MES. W efekcie otrzymaliśmy: a) obraz rozkładu naprężeń w materiale b) obraz przemieszczeń całkowitych 6

c) strzałki kierunków przemieszczeń 1.4. Wnioski: Po analizie rozkładu naprężeń w ogniwie łańcucha, zauważyć możemy że po stronie utwierdzenia, naprężenia o największych wartościach występują po zewnętrznych stronach elementu, najbardziej newralgicznymi miejscami są krzywizny elementu. Ma to swoje odzwierciadlenie podczas analizy przemieszczeniowej. Groty strzałek przemieszczeń obrazują w jakich kierunkach przemieszcza się materiał, w tym wypadku materiał przemieszcza się w kierunku wewnętrznej strony łańcucha co powoduje powstanie krytycznych naprężeń po zewnętrznych stronach krzywizn. Po stronie przyłożonego obciążenia. Największe naprężenie występują na powierzchniach prostopadłych do przyłożonego obciążenia. Jest to również miejsce w którym przemieszczenia osiągają największe wartości. Kolejnym miejscem znacznych przemieszczeń są dłuższe ścianki ogniwa, ponieważ ich położenie jest zgodne z kierunkiem obciążeń i właśnie w ich przekroju może następować przewężenie. Z analizy naprężeń i przemieszczeń, możemy wnioskować, iż w przypadku przekroczenia dopuszczalnych wzdłużnych sił rozciągających ogniwo w sposób statyczny, zerwanie elementu nastąpi w miejscu przyłożenia siły, a inicjacja pęknięcia wystąpi po wewnętrznej stronie ogniwa. 7

2. Analiza przepływu ciepła w butelce 2.1. Przedstawienie zagadnienia Celem analizy jest zbadanie przepływu ciepła w butelce. Zamodelowana sytuacja przedstawia wypełnienie butelki wodą o temp 100 o C. Podczas gdy temperatura otoczenia wynosi 20 o C. 2.2. Badany obiekt Badanym obiektem jest butelka szklana zamodelowana w Inventorze. Prezentowana analiza reprezentuje sytuację gdy wewnętrzna ścianka butelki ma temperaturę 100 o C, co reprezentować ma napełnienie butelki cieczą o tej temperaturze. Wymiana ciepła następuje w kierunku zewnętrznej ścianki butelki, która ma temperaturę 20 o C, co reprezentować ma otoczenie. Na potrzeby modelu obliczeniowego jednak wewnętrzna ścianka butelki nie zmienia swojej temperatury. Układ dąży do równowagi przez nagrzanie się całego elementu do temperatury cieczy wypełniającej butelkę. 8

2.3. Przygotowanie modelu do analizy Do analizy wykorzystaliśmy moduł przewodzenia ciepła w 3D przedstawiający proces w funkcji czasu. Poniższą analizę przepływu ciepła przeprowadziliśmy z użyciem równania przewodnictwa ciepła. Materiał szklany dobraliśmy z biblioteki programu COMSOL Multiphysics 3.4. Analizę przeprowadzimy dla butelki wypełnionej wodą w czasie 300s. Po zaimportowaniu modelu do programu nadaliśmy mu właściwości materiałowe oraz określiliśmy warunki brzegowe. Określenie stałych materiałowych 9

Ustawienie temperatury wewnętrznych ścianek butelki Ustawienie czasu analizy zagadnienia Następnie przeszliśmy do samej analizy zaczynając od wygenerowania siatki, która w efekcie po zagęszczeniu składała się z 67196 elementów. 10

Wygenerowaną siatkę poddaliśmy analizie MES. W efekcie otrzymaliśmy: a) rozkład temperatury w przekrojach ścianek w czasie końcowym b) strzałki pokazujące kierunek przepływu ciepła i jego intensywność 11

c) temperatura ścianek w czasach pośrednich 2.4. Wnioski Na podstawie analizy przepływu ciepła możemy wnioskować, że butelka oddaje ciepło w kierunku zewnętrznym. Największa intensywność procesu ma miejsce w środkowej części butelki, jest to przyczyną zmiennej grubości ścianki, oraz zmiennej średnicy przekroju butelki. Temperatura stopniowo maleje w kierunku zewnętrznym, oddając tym samym energie cieplną wewnętrznej ścianki. Podczas przebiegu procesu różnica temperatur między wewnętrzną a zewnętrzną ścianką wynosi około 5 o C. Stałość różnicy tych dwóch temperatur wynika z grubości ścianki butelki. Analizując zmiany temperatury badanej butelki w funkcji czasu procesu, który wynosił t=300s (5min), przy zastosowanym klatkowaniu co 25s, posiadamy wiedzę o temperaturze butelki na poszczególnych etapach transferu ciepła. 12

3. Analiza przepływu cieczy wokół kajaka i zanurzonego wiosła. 3.1. Przedstawienie zagadnienia Celem analizy jest zbadanie jak zachowuje się woda opływająca kajak podczas skręcania z wykorzystaniem nurtu rzeki. Skręt następuje przez zanurzenie wiosła po stronie w którą kajakarz chce skręcić. 3.2. Badany obiekt Badanym obiektem jest uproszczony model koryta rzecznego z wprowadzonymi na nim przeszkodami, które reprezentują kajak i zanurzone wiosło. Model został wykonany w programie COMSOL Multiphysics 3.4. W modelu ustawiony został wlot wody o prędkości początkowej 2 m/s. 13

3.3. Przygotowanie modelu do analizy Do analizy wykorzystaliśmy moduł analizy zagadnienia przepływu w 2D. Badania przeprowadziliśmy w charakterze stacjonarnym. Przed przeprowadzeniem analizy Należało zdefiniować materiał z jakim mamy do czynienia oraz ustalić wlot i wylot cieczy. Ustalenie parametrów przepływu 14

Ustalenie wlotu cieczy Ustalenie wylotu cieczy Do poprawnego działania i przeprowadzenia analizy należało określić charakter przepływu. W tym celu wprowadziliśmy liczbę Reynolds a w naszym przypadku jako 300. 15

Kolejnym etapem było wygenerowanie siatki, po czym mogliśmy dokonać obliczania zagadnienia. Wygenerowana siatka W efekcie analizy otrzymaliśmy następujące dane: a) rozkład prędkości w poszczególnych miejscach 16

b) linie i strzałki obrazujące kierunki przepływu c) rozkład ciśnienia w zagadnieniu 17

3.4. Wnioski Dzięki zastosowaniu techniki MES w zagadnieniach przepływu jesteśmy w stanie określać w jakich miejscach na rzece występują największe prędkości nurtu. Znając prędkość początkową możemy określić jak bardzo zwiększy się ona po przejściu przez zakręt, oraz po jakich torach będzie ona przepływała. Z początkowej prędkości 2m/s prędkość przepływu wzrosła do 3,2 m/s na wylocie danego odcinka rzeki. Dowiadujemy się również w jaki sposób woda opływa kajak, przez co możemy dążyć do udoskonalania kształtu kadłuba i zwiększać jego opływowość. Dzięki analizie wiemy również gdzie wytwarzane jest największe naprężenie na powierzchni kajaka, które w efekcie obraca nam kajak w pożądanym kierunku. 18