Fotometria i kolorymetria

Podobne dokumenty
Fotometria i kolorymetria

Luminancja jako jednostka udziału barwy składowej w mierzonej:

Janusz Ganczarski CIE XYZ

Pojęcie Barwy. Grafika Komputerowa modele kolorów. Terminologia BARWY W GRAFICE KOMPUTEROWEJ. Marek Pudełko

WYKŁAD 11. Kolor. fiolet, indygo, niebieski, zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony

PODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE

WYKŁAD 14 PODSTAWY TEORII BARW. Plan wykładu: 1. Wrażenie widzenia barwy. Wrażenie widzenia barwy Modele liczbowe barw

Fotometria i kolorymetria

Teoria światła i barwy

PODSTAWY TEORII BARW

MODELE KOLORÓW. Przygotował: Robert Bednarz

Fotometria i kolorymetria

Kolor w grafice komputerowej. Światło i barwa

Modele i przestrzenie koloru

Kolorymetria. Akademia Sztuk Pięknych Gdańsk październik Dr inŝ. Paweł Baranowski

Do opisu kolorów używanych w grafice cyfrowej śluzą modele barw.

Dzień dobry. Miejsce: IFE - Centrum Kształcenia Międzynarodowego PŁ, ul. Żwirki 36, sala nr 7

Tajemnice koloru, część 1

Kurs grafiki komputerowej Lekcja 2. Barwa i kolor

Komunikacja Człowiek-Komputer

Akwizycja obrazów. Zagadnienia wstępne

Przetwarzanie obrazów wykład 1. Adam Wojciechowski

M10. Własności funkcji liniowej

GRAFIKA RASTROWA GRAFIKA RASTROWA

Anna Barwaniec Justyna Rejek

OP6 WIDZENIE BARWNE I FIZYCZNE POCHODZENIE BARW W PRZYRODZIE

K O L O R Y M E T R I A

Kolorymetria. Wykład opracowany m.in. dzięki materiałom dra W.A. Woźniaka, za jego zgodą.

Grafika komputerowa. Adam Wojciechowski

Laboratorium Grafiki Komputerowej Przekształcenia na modelach barw

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Komunikacja Człowiek-Komputer

Adam Korzeniewski p Katedra Systemów Multimedialnych

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

Rachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

BARWA. Barwa postrzegana opisanie cech charakteryzujących wrażenie, jakie powstaje w umyśle;

Współrzędne trójchromatyczne x,y określają chromatyczność barwy, składowa Y wyznacza od razu jasność barwy.

TEORIA BARW (elementy) 1. Podstawowe wiadomości o barwach

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Funkcja liniowa - podsumowanie

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

Białość oznaczana jednostką CIE, oznacza wzrokowy odbiór białego papieru, do którego produkcji wykorzystano (lub nie) wybielacze optyczne (czyli

Newton Isaac ( ), fizyk, matematyk, filozof i astronom angielski.

Wykład 2. Fotometria i kolorymetria

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

Jaki kolor widzisz? Doświadczenie pokazuje zjawisko męczenia się receptorów w oku oraz istnienie barw dopełniających. Zastosowanie/Słowa kluczowe

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

OCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA

Laboratorium systemów wizualizacji informacji. Pomiary charakterystyk spektralnych elementów modułu displeja. Kolorymetria.

Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki dla klasy VIII

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1

0. OpenGL ma układ współrzędnych taki, że oś y jest skierowana (względem monitora) a) w dół b) w górę c) w lewo d) w prawo e) w kierunku do

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KLASA 8 DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA

Grafika komputerowa. Dla DSI II

Fotometria i kolorymetria

Grafika komputerowa Wykład 11 Barwa czy kolor?

Poniżej przedstawiony został podział wymagań na poszczególne oceny szkolne:

Chemia Procesu Widzenia

Wymagania edukacyjne z matematyki

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania obrazów

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

PROBLEMATYKA DOBORU KOLORÓW

Rozdział VII. Przekształcenia geometryczne na płaszczyźnie Przekształcenia geometryczne Symetria osiowa Symetria środkowa 328

Ćwiczenie Nr 11 Fotometria

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES

7. Wyznaczanie poziomu ekspozycji

KLASA II TECHNIKUM POZIOM PODSTAWOWY PROPOZYCJA POZIOMÓW WYMAGAŃ

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE VIII

SCENARIUSZ LEKCJI CHEMII Z WYKORZYSTANIEM FILMU Kolory nie istnieją. SPIS TREŚCI: I. Wprowadzenie. II. Części lekcji.

Arkusz maturalny nr 2 poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. Rozwiązania. Wartość bezwzględna jest odległością na osi liczbowej.

Wymagania edukacyjne z matematyki

FUNKCJE ELEMENTARNE I ICH WŁASNOŚCI

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

Przedmiotowy System Oceniania klasa I TH matematyka PP 2015/16

K O L O R Y M E T R I A

Reprezentacje danych multimedialnych - kolory. 1. Natura wiatła 2. Widzenie barwne 3. Diagram chromatycznoci 4. Modele koloru

Geometria. Hiperbola

Zestaw Obliczyć objętość równoległościanu zbudowanego na wektorach m, n, p jeśli wiadomo, że objętość równoległościanu zbudowanego na wektorach:

Układy współrzędnych

ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe

GEOMETRIA ELEMENTARNA

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI

Fala elektromagnetyczna o określonej częstotliwości ma inną długość fali w ośrodku niż w próżni. Jako przykłady policzmy:

Funkcja liniowa i prosta podsumowanie

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA- MATEMATYKA KLASA 6. Rok szkolny 2012/2013. Tamara Kostencka

KOLORY KOMPLEMENTARNE

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

gruparectan.pl 1. Kratownica 2. Szkic projektu 3. Ustalenie warunku statycznej niewyznaczalności układu Strona:1

11. Znajdż równanie prostej prostopadłej do prostej k i przechodzącej przez punkt A = (2;2).

Fizyczne Metody Badań Materiałów 2

Elementy geometrii analitycznej w R 3

Wymagania eduka cyjne z matematyki

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

Wymagania edukacyjne, kontrola i ocena. w nauczaniu matematyki w zakresie. podstawowym dla uczniów technikum. część II

Transkrypt:

13. (współrzędne i składowe trójchromatyczne promieniowania monochromatycznego; układ bodźców fizycznych RGB; krzywa barw widmowych; układ barw CIE 1931 (XYZ); alychne; układy CMY i CMYK) http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ Miejsce konsultacji: pokój 18/11 bud. A-1; terminy: patrz strona www

UKŁADY BARW CIE 1931 Ustalone tam zalecenia formułowały zasady wprowadzenia tzw. normalnego obserwatora kolometrycznego, wprowadzenie źródeł normalnych A, B, C oraz ustalenia warunków oświetlenia i obserwowania powierzchni odbijających. Obserwator normalny kąt pola widzenia barw 2 stopnie. Obserwator dodatkowy kąt pola widzenia barw 10 stopni.

UKŁAD BODŹCÓW FIZYCZNYCH [R G B] Bodźcami głównymi są bodźce nazwane: R, G, B. - 700nm [R] z tej części czerwieni, w której zanika zdolność rozróżniania odcieni; - 546,1nm [G] i 435,8nm [B] prążki łuku rtęciowego. Luminancje jednostkowych ilości tych bodźców są w stosunku: L r : L : L 1,000 : g b 4,5907 : 0,0601

WYKRES CHROMATYCZNOŚCI [R G B]

KRZYWA BARW WIDMOWYCH (spectrum locus) miejsce geometryczne stanowiące zbiór o współrzędnych trójchromatycznych promieniowania monochromatycznego: Na podstawie zmierzonych (uśrednionych) współrzędnych trójchromatycznych r, g, b odnoszących się do opisanych bodźców głównych, obliczono składowe trójchromatyczne dla wszystkich barw widma r g b

Pomiar składowych trójchromatycznych PRZYPOMNIENIE: Zasadniczym celem pomiarów wzrokowych jest ustalenie skal fizycznych pozwalających na przeliczanie wartości, wyrażonych w jednostkach mocy, na jednostki trójchromatyczne. Stosunek wzajemny tych jednostek zmienia się z długością fali, więc skale takie maja postać funkcji długości fal. Rolę takich skal pełnią składowe trójchromatyczne składników monochromatycznych widma równoenergetycznego = składowe trójchromatyczne widmowe. Oznaczenia: r g b

Pomiar składowych trójchromatycznych PRZYPOMNIENIE: Znając składowe widmowe jednostkowe odniesione do określonej stałej wartości mocy promieniowania i wyrażone w jednostkach trójchromatycznych układu obserwatora normalnego, można wyrazić w jednostkach trójchromatycznych każde promieniowanie złożone: R 780 380 r d gdzie: - względny rozkład widmowy bodźca.

Pomiar składowych trójchromatycznych

SKŁADOWE TRÓJCHROMATYCZNE WIDMOWE [R G B]

WYKRES CHROMATYCZNOŚCI [R G B] z krzywą barw widmowych

UKŁAD BODŹCÓW FIKCYJNYCH (X Y Z) CIE 1931 1) Żadna część krzywej barw widmowych nie powinna być znacznie bliżej punktu promieniowania równoenergetycznego niż inne; 2) Jeden z boków nowego trójkąta barw powinien być styczny do krzywej barw widmowych w jej końcu długofalowym; 3) Drugi bok trójkąta barw powinien być możliwie zbliżony do krzywej barw widmowych; 4) Długość fali dominującej jednego z nowych bodźców powinna odpowiadać promieniowaniu, które w zwykłych warunkach widzenia jest postrzegane jako jednoznacznie niebieskie; 5) Trzecim bokiem nowego trójkąta powinno być miejsce geometryczne punktów barw fikcyjnych o luminancji równej zeru.

BODŹCE O LUMINANCJI ZEROWEJ Luminancja każdej barwy w układzie bodźców głównych [RGB] jest równa sumie luminancji trzech składowych. C rr gg bb L C r L r g L W nowym układzie ma być proporcjonalna do luminancji jednego tylko bodźca! Równanie względnej luminancji jednostek bodźców układu [RGB]: k LC 1,000 r 4,5907 g 0, 0601 Po podstawieniu b=1-(r+g) daje to: k L C 0,9399 r 4,5306 g 0,0601 g b L b b

BODŹCE O LUMINANCJI ZEROWEJ Zatem miejscami geometrycznymi barw o stałej luminancji w przestrzeni barw [RGB] są płaszczyzny równoległe określone równaniem: 1,000 R 4,5907G 0, 0601B const A na płaszczyźnie trójkąta barw w tym układzie proste równoległe: 0,9399 r 4,5306 g 0, 0601 const

BODŹCE O LUMINANCJI ZEROWEJ - ALYCHNE 0,9399 r 4,5306 g 0,0601 Na jednej z tych prostych: 0 leżą punkty o luminancji zerowej nazywa się ona alychne. Alychne przecina oś odciętych w punkcie r=-0,0640 a oś rzędnych w punkcie g=-0,0133.

UKŁAD [R G B] A UKŁAD (X Y Z) Równania trójchromatyczne jednostkowe nowych bodźców odniesienia w funkcji bodźców głównych, wiążące oba układy, są dane przez: X 1,2750R 0,2778G 0, 0028B Y 1,7393R 2,7673G 0. 0280B Z 0,7431R 0,1409G 1, 6022B

UKŁAD [R G B] A UKŁAD (X Y Z) Zależność podana w uchwale CIE ujęta została odwrotnie: R 0,73469X 0,26531Y 0, 00000Z G 0,27368X 0,71743Y 0, 00890Z B 0,16654X 0,00888Y 0, 82458Z

SKŁADOWE TRÓJCHROMATYCZNE WIDMOWE W UKŁADZIE (X Y Z) CIE 1931.

WYKRES CHROMATYCZNOŚCI (x,y)

LINIE BARW NIEODRÓŻNIANE PRZEZ PROTANOPÓW

LINIE BARW NIEODRÓŻNIANE PRZEZ DEUTERANOPÓW

LINIE BARW NIEODRÓŻNIANE PRZEZ TRITANOPÓW

UKŁAD (X 10 Y 10 Z 10 ) CIE 1964 Obserwator kolorymetryczny normalny CIE 1931 określony jest dla wąskiego, dwustopniowego pola fotometrycznego. Tymczasem porównywanie i zrównywanie barw w procesach przemysłowych opiera się często na obserwacjach wzrokowych prowadzonych w szerokim polu widzenia. Obserwator związany z polem widzenia 10 (dodatkowy, normalny obserwator kolorymetryczny)

UKŁAD (X 10 Y 10 Z 10 ) CIE 1964

MUTACJE UKŁADU RBG CIE 1931 W monitorach telewizji kolorowej i niektórych sposobach reprodukcji obrazów stosuje się określanie barw w układzie RGB, ale ze względu na stosowane luminofory bodźce główne mają inne współrzędne trójchromatyczne. Luminofory EBU, SMPTE, NTSC

UKŁADY CMY, CMYK Podczas odtwarzania barw nie zawsze zachodzi proces mieszania wybranych kolorów podstawowych. Częściej barwy tworzy się przez oświetlanie obiektów kolorowych światłem białym. Filtry pochłaniają pewien kolor a do obserwatora dociera światło mające barwę dopełniająca do pochłoniętej. Gdy filtr pochłania czerwień (R) do obserwatora dochodzi cyjan (C); gdy zieleń (G) dochodzi magenta (M); gdy niebieski (B) obserwator widzi żółty (Y, yellow). W przypadkach złożonych obserwator widzi efekt mieszania się barw C,M,Y. Barwy podstawowe układu CMY są dopełniające do RGB. Dopełniająca jest też luminancja. C 1 R M 1 G Y 1 B Wartości C=M=Y=1 odpowiada kolor czarny.

UKŁADY CMY, CMYK Co przedstawiają obrazki?; -)

UKŁADY CMY, CMYK Sposób powstawania barwnych obrazów, wykorzystujących to subtraktywne mieszanie barw polega na mieszaniu barwników np. w druku. Światło białe pada na powierzchnię pokrytą czterema warstwami częściowo przepuszczającego światło atramentu czwartą warstwą jest atrament czarny K, służący do korygowania baw o małej luminancji.

UKŁADY CMY, CMYK Inny sposób wykorzystano m.in. w komputerowych drukarkach atramentowych i niektórych technikach poligraficznych. Polega on na pokryciu powierzchni kartki mikroskopijnymi punktami atramentów C,M,Y,K oko nie widzi poszczególnych punktów, ale ich uśrednione działanie (raster!).

UKŁADY CMY, CMYK Przy stosowaniu techniki rastrowej, w celu uniknięcia efektu Moiry, stosuje się układ rastrów dla poszczególnych kolorów CMYK inne kąty.

Płaszczyzna barw PRZYPOMNIENIE: Przekształcenie przestrzeni barw Aby przekształcić jedną przestrzeń (płaszczyznę) barw na inną, należy: a) rozłożyć wektor barwy [C] na składowe wzdłuż osi nowego układu; b) rozłożyć wektor bodźca równoenergetycznego [E] na składowe wzdłuż osi nowego układu; c) obliczyć składowe trójchromatyczne bodźca (C) jako stosunek wartości składowych [C] do wartości składowych [E]; d) obliczyć współrzędne trójchromatyczne bodźca (C) jako stosunek jego składowych trójchromatycznych do ich sumy.

Przekształcenie płaszczyzny barw Przekształcenie płaszczyzny barw Przykład graficznego wyznaczenia współrzędnych trójchromatycznych barwy przy przejściu z układu (X Y Z) do [R G B]

Przekształcenie płaszczyzny barw Współrzędne trójchromatyczne barwy (C) w układzie (X Y Z): x y z 0,450 0,400 0,150

Przekształcenie płaszczyzny barw Udział barwy (R) w stosunku do barwy (P): PC CR 310 0,230 0, (pamiętajmy, że długości odcinków są odwrotnie proporcjonalne do udziału danej barwy w mieszaninie!) Względny udział barw (G) i (B): BP 0,500 PG 0, 215 BP PG 0, 715

Przekształcenie płaszczyzny barw PC 0,230 BP 0,500 CR 0, 310 PG 0, 215 BP PG 0, 715 A więc udział nowych bodźców odniesienia (R), (G) i (B) w barwie (C) (ale ciągle jeszcze wyrażony w jednostkach trójchromatycznych układu (X Y Z)!) wynosi: 0,230; 0,500 0,715 0,310 0,217; 0,215 0,310 0,715 0,093;

Przekształcenie płaszczyzny barw Celem jest jednak wyrażenie barwy (C) w jednostkach układu [R G B] nie są one proporcjonalne do powyższych, bo punkt E bodźca równoenergetycznego nie leży w środku trójkąta (R,G,B). Trzeba znowu wyrazić ten bodziec poprzez udział poszczególnych składowych. Mierząc analogiczne odcinki dla punktu (E): 3 EQ RQ 0,667 3 ES GS 1,132 3 ET BT 1,201

Przekształcenie płaszczyzny barw W nowej skali otrzymujemy więc: R 0,230 0,667 0,344 G 0,217 1,132 0,192 B 0,093 1,201 0,077 A współrzędne trójchromatyczne bodźca [C] w układzie [R G B] wyrażone są ostatecznie jako: R G B r 0,563 g 0, 312 b 0, 125 R G B R G B R G B