Oddziaływania grawitacyjne. Efekt Dopplera. Photon Collider. Efekt Comptona. Odkrycie fotonu. Wykład XIX: Fizyka I (B+C) Foton

Podobne dokumenty
Zderzenia relatywistyczne

Szczególna teoria względności

Perspektywy fizyki czastek elementarnych

Dynamika relatywistyczna

Poszukiwany: bozon Higgsa

Światło fala, czy strumień cząstek?

Zderzenia relatywistyczne

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

Dynamika relatywistyczna

Dynamika relatywistyczna

Falowa natura materii

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Wykład FIZYKA II. 11. Optyka kwantowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Dynamika relatywistyczna

Mechanika relatywistyczna Wykład 15

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Zderzenia relatywistyczne

Kwantowa natura promieniowania

Sylwa czyli silva rerum na temat fizyki cz astek elementarnych

Rozładowanie promieniowaniem nadfioletowym elektroskopu naładowanego ujemnie, do którego przymocowana jest płytka cynkowa

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej

Dynamika relatywistyczna

III. EFEKT COMPTONA (1923)

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Kinematyka relatywistyczna

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Zderzenia. Fizyka I (B+C) Wykład XVI: Układ środka masy Oddziaływanie dwóch ciał Zderzenia Doświadczenie Rutherforda

Podstawy fizyki kwantowej. Nikt nie rozumie fizyki kwantowej R. Feynman, laureat Nobla z fizyki

Elementy fizyki relatywistycznej

Podstawy fizyki sezon Dualizm światła i materii

Oddziaływania fundamentalne

Podstawy fizyki kwantowej

Kinematyka relatywistyczna

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

WYKŁAD Prawdopodobieństwo procesów dla bardzo dużych energii, konieczność istnienia cząstki Higgsa

Kinematyka relatywistyczna

Chemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki

Podstawy fizyki kwantowej

Wykład 18: Elementy fizyki współczesnej -2

Mechanika relatywistyczna Wykład 13

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Detekcja cząstek

39 DUALIZM KORPUSKULARNO FALOWY.

Podstawy fizyki kwantowej

Dodatkowe wymiary. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XII. Dodatkowe wymiary Jak dobrze znamy grawitacje Grawitacja w świecie czastek

Efekt fotoelektryczny. 18 października 2017

Falowa natura materii

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Rozmycie pasma spektralnego

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J

Rysunek 3-19 Model ciała doskonale czarnego

Promieniowanie cieplne ciał.

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

Model Standardowy. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VI

Podstawy fizyki kwantowej

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

41P6 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Wszechświat czastek elementarnych

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

FALOWY I KWANTOWY OPIS ŚWIATŁA. Światło wykazuje dualizm korpuskularno-falowy. W niektórych zjawiskach takich jak

Szczególna teoria względności

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Fizyka 3.3 WYKŁAD II

Korpuskularna natura światła i materii

Zderzenia relatywistyczna

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Wykład 7 Kwantowe własności promieniowania

Elementy optyki kwantowej. Ciało doskonale czarne. Teoria Wiena. Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Foton, kwant światła. w klasycznym opisie świata, światło jest falą sinusoidalną o częstości n równej: c gdzie: c prędkość światła, długość fali św.

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

Zasada zachowania energii

Pole elektromagnetyczne. Równania Maxwella

Elementy fizyki czastek elementarnych

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Marek Kowalski

Oddziaływanie cząstek z materią

W jaki sposób dokonujemy odkryć w fizyce cząstek elementarnych? Maciej Trzebiński

Wczesne modele atomu

Elementy optyki relatywistycznej

Transkrypt:

Wykład XIX: Odkrycie fotonu Efekt Comptona Photon Collider Efekt Dopplera Oddziaływania grawitacyjne Foton Fizyka I (B+C)

A.F.Żarnecki Wykład XIX Doświadczenia wskazały, że energia uwalnianych elektronów zależy wyłacznie od częstości światła (długości fali) i materiału katody. - praca wyjścia, minimalna energia potrzebna do uwolnienia elektronu z metalu. V A Energia foto-elektronów: FOTONY Zjawisko fotoelektryczne wyjaśnił Einstein (905) wprowadzajac kwanty światła Światło padajac na metalow a płytkę powoduje uwalnianie elektronów przepływ pr adu. ν Odkryte przypadkowo przez Hertza w 887 r. Opis falowy przewidywał, że pr ad zależy wyłacznie od natężenia światła, a nie zależy od częstości! Zjawisko fotoelektryczne Odkrycie fotonu

A.F.Żarnecki Wykład XIX W zjawisku fotoelektrycznym, foton zderza się z elektronem, (proces typu ), i przekazuje mu energię konieczn a do opuszczenia metalu. Im wyższa częstość (mniejsza długość fali) promieniowania, tym wyższa energia pojedyńczego fotonu wyraźniejsze efekty korpuskularne może zderzać się z innymi cz astkami, być pochłaniana lub rozpraszana cz astka o ustalonej energii i pędzie, ale zerowej masie podlega interferencji, dyfrakcji, załamaniu fala elektromagnetyczna, opisana równaniami Maxwella Maj a naturę korpuskularno-falow a: Fotony to kwanty promieniowania elektromagnetycznego. Przenosz a oddziaływania między cz astkami naładowanymi. Natura światła Odkrycie fotonu

A.F.Żarnecki Wykład XIX 3 oddaj ac im część swojej energii. γ γ e Zasady zachowania: Fotony promieniowania X rozpraszaja się na elektronach w atomie e h ν h ν Θ Opis tego zjawiska zaproponował w 93 roku A.H.Compton. m η W wyniku rozpraszania w materii, promieniowanie X stawało się mniej przenikliwe zmieniało długości fali E Relatywistyczne zderzenie dwóch ciał tak samo jak w przypadku cz astek Rozpraszanie fotonów Efekt Comptona

A.F.Żarnecki Wykład XIX Podnosz ac stronami do kwadratu i zestawiaj ac do masy elektronu: Przekształcaj ac otrzymujemy: Efekt Comptona

W granicy W granicy małych energii fotonu A.F.Żarnecki Wykład XIX 5 Foton zachowuje energię, ale zmienia się wektor pędu (kierunek!) pęd rozproszonego elektronu:. Odpowiada to klasycznemu zderzeniu pocisku,, z dużo cięższ a tarcz a, : energia elektronu: foton rozprasza się bez straty energii. Energia rozproszonego elektronu: Małe energie fotonów Efekt Comptona

A.F.Żarnecki Wykład XIX 6 γ γ e e elektronowi praktycznie cała swoja energię traktować jako cz astkę bezmasow a. foton przekazuje spoczywaj acemu pomin ać - elektron, tak jak foton, można Dla masę elektronu można W granicy dużych energii fotonu (przyjmujac, czyli ) Odpowiada to klasycznemy zderzeniu ciał o równych masach (zakładajac zderzenie centralne i elastyczne) Du że energie fotonów Efekt Comptona

tonów o energii A.F.Żarnecki Wykład XIX 7 To, że foton zawsze traci energię zwiazane jest jednak z wyborem układu odniesienia! (układ zwiazany z elektronem) Energia fotonu w układzie elektronu: Transformacja Lorenza do układu elektronu: ( ): e W rozpraszaniu na spoczywajacym elektronie najniższ a energię będzie miał foton rozproszony do tyłu elektronów o energii γ. na przeciwbieżnej wi azce Możemy jednak rozważyć rozpraszanie fo- Rozpraszanie do tyłu Rozpraszanie na wi azce elektronów Efekt Comptona

A.F.Żarnecki Wykład XIX 8 Wracajac do układu laboratoryjnego: (transformacja taka sama, bo pęd foton zmienił kierunek) e e γ γ elektron może przekazać fotonowi większość swojej energii. Wysoke energia wi azki, Przyjmijmy, że foton rozprasza się do tyłu ( ). Energia rozproszonego fotonu w układzie elektronu: Otrzymujemy: Rozpraszanie na wi azce elektronów Photon Collider

A.F.Żarnecki Wykład XIX 9 w projektach przyszłych akceleratorów liniowych. (do 00 GeV) i bardzo wysokiej intensywności, jest poważnie dyskutowan a opcja Możliwość uzyskiwania przeciwbieżnych wi azek fotonów o bardzo wysokich energiach Θγ [µrad] Θγ [µrad] E γ [GeV] 0 0 0 0 0 0 5 0 0 0 50 00 50 00 50 50 5 5000 00 50 50 75 E γ [GeV] 00 dn/dcosθ [0 ] CompAZ x =.5 Scattering on secondary e P e = 0.85 P L =.0 0000 eγγ eγ 00 P e = 0.85 P L = 0 P e = 0.85 P L = -.0 50 #events modified Compton simulation (V.T.) s ee /= 500 GeV Energia w funkcji k ata Intensywność wi azki Rozkład energii wi azkę fotonów o energiach sięgaj acych 00 GeV! na wi azce elektronów ( Rozpraszaj ac intensywn a wi azke światła laserowego ( - podczerwień) ) możemy otrzymać silnie skolimowan a Akcelerator fotonów Photon Collider

00 GeV A.F.Żarnecki Wykład XIX 0 Projekt NLC : 50 GeV

A.F.Żarnecki Wykład XIX Ale sprzężenie Higgsa jest proporcjonalne do masy! wkłady skończone nawet w granicy W innych procesach wkłady pętlowe szybko malej a ze wzrostem masy cz astek... czuły na WSZYSTKIE cz astki naładowane niezwykle czuły na now a fizykę Ponieważ foton nie sprzęga się bezpośrednio do Higgsa, tylko przez pętle, proces jest oddziaływanie elektromagnetyczne), ale nie tylko... W zderzeniach wszystkie cz astki naładowane ( czyste możemy produkować Wyj atkowa w zderzeniach jest możliwość rezonansowej produkcji bozonu Higgsa: Fizyka Photon Collider

A.F.Żarnecki Wykład XIX 0 00 00 300 00 500 Mllqq [GeV] 00 00 no Higgs mh =300 GeV # events Parameterization: 300 mh =300 GeV simulation NZK. 0 80 90 00 0 0 30 0 50 W corr (GeV) 500 000 For comparison: LO Background 500 NZK. Jedyny kolajder, który może sięgn ać skali unifikacji Number of events/gev 000 cc (g) J z = cc (g) J z =0 bb (g) J z = Lγγ (W γγ >80GeV)= 8 fb- 500 mh =0 GeV NLO Background: bb (g) J z =0 Higgs signal e e beams with s ee = 0 GeV Fizyka Wyniki symulacji prowadzonych w Warszawie: Photon Collider

Foton o energii A.F.Żarnecki Wykład XIX 3 częstość (energia) maleje jest pod k atem emitowany w układzie O. z β z Dla mamy: x x częstość (energia) rośnie h ν Θ y y Dla mamy: Wyrażenia na relatywistyczny efekt Dopplera (dla światła) wynikaja wprost z transformacji Lorenza! W układzie O z transformacji Lorenza: Transformacja Lorenza Efekt Dopplera

A.F.Żarnecki Wykład XIX Izotropowe promieniowanie szybko poruszajacego się ciała jest skolimowane w kierunku ruchu... Dla poprzeczny efekt Dopplera Dla 0 0 3 Θ l 0 0 3 Θ l β = 0. β = 0.6 β = 0.8 3 β = 0.9 β = 0. β = 0.99 β = 0.6 Θ 3 β = 0.8 β = 0.9 ν/ν l Zależność częstości od k ata emisji Obserwowany k at lotu fotonu (k at detekcji): Rozkłady k atowe Efekt Dopplera

częstość: A.F.Żarnecki Wykład XIX 5 Θ 0 0 3!!! maj Fotony rejestrowane pod k atem a energia w funkcji k ata detekcji: 3 β = 0. transformację Lorenza ( ) β = 0.6 Możemy jednak zastosować odwrotn a β = 0.8 β = 0.9 ν/ν l Mamy: Zależność częstości od k ata detekcji Rozkłady k atowe Efekt Dopplera

A.F.Żarnecki Wykład XIX 6 Dla mamy zmierzone po raz pierwszy w 960 r. ν Ζ Ziemia Foton spadajacy z wysokości w polu : Dla fotonu: Ogólna teoria względności oddziaływania grawitacyjne zależ a od energii Foton nie ma masy spoczynkowej, ale mimo to podlega oddziaływaniom grawitacyjnym. ν ο foton Oddziaływania grawitacyjne Fotony

Fotony Soczewkowanie grawitacyjne Kilka obrazów tej samej galaktyki: A.F.Żarnecki Wykład XIX 7

Soczewkowanie grawitacyjne Fotony Odległ a gwiazdę (galaktykę,...) możemy zobaczyć w kilku kierunkach, jeśli pomiędzy nami znajduje się bardzo masywny obiekt (np. gromada galaktyk) Mikro-soczewkowanie Pojaśnienie gwiazdy w wyniku ogniskowania światła w polu grawitacyjnym poruszajacych się masywnych obiektów 8 6 8 6 8 6 8 6-00 0 00 00 3 3 3 3-00 0 00 00 obserwator duża masa źródło światła (Ziemia) -00 0 00 00 JD - 9000 A.F.Żarnecki Wykład XIX 8