(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego , PCT/US92/09447

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (21) Numer zgłoszenia (2 2 ) Data zgłoszenia (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego , PCT/US92/09447 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego , W093/08699, PCT Gazette nr 12/93 (13) B1 (51) IntCl6 A23G 3/30 Guma do żucia Pierwszeństwo: ,US,07/ (73) Uprawniony z patentu: (62) Numer zgłoszenia, z którego nastąpiło wydzielenie: (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 02/94 FUISZ TECHNOLOGIES LTD, Chantilly, US (72) Twórca wynalazku: Richard C. Fuisz, Great Falls, US (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 06/97 (74) Pełnomocnik: W ierzchoń Jan, JAN W IERZCHOŃ & PARTNERZY, Biuro Patentów i Znaków Towarowych Sp.c. (57) 1.Guma do żucia, zawierająca osnowę gumy, środek słodzący oraz środek smakowy, znamienna tym, że źródłem środka słodzącego i smakowego jest rozpuszczalna w wodzie matryca, wytworzona sposobem rzutowego płynięcia, zawierającą mikronizowaną zawiesinę olejku smakowego. PL B1

2 Guma do żucia Zastrzeżenia patentowe 1.Guma do żucia, zawierająca osnowę gumy, środek słodzący oraz środek smakowy, znamienna tym, że źródłem środka słodzącego i smakowego jest rozpuszczalna w wodzie matryca, wytworzona sposobem rzutowego płynięcia, zawierającą mikronizowaną zawiesinę olejku smakowego. 2. Guma do żucia, według zastrz. 1, znamienna tym, że w skład matrycy wchodzi, jako nośnik, substancja typu sacharydu. 3. Guma do żucia, według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera olejek smakowy zmieszany wstępnie z syntetyczną, amorficzną krzemionką przed wprowadzeniem do składników matrycy. 4. Guma do żucia, według zastrz. 1, znamienna tym, że matryca naniesiona jest na powierzchnię osnowy gumy. 5. Guma do żucia, według zastrz. 4, znamienna tym, że w skład matrycy wchodzi, jako nośnik, substancja typu sacharydu należąca do grupy obejmującej sacharozę, maltozę, dekstrozę, rybozę, fruktozę, laktozę, glukozę, arabinozę, mannozę, galaktyd, laktyd, maltyd, maltooligosacharydy, pentatol, izomalt, ksylit, sukralozę, maltodekstrynę, polidekstrozę oraz ich pochodne i mieszaniny. 6. Guma do żucia, według zastrz. 5, znamienna tym, że obok substancji typu sacharydu zawiera sztuczny środek słodzący. * * * Wynalazek dotyczy gumy do żucia zawierającej osnowę gumy, środek słodzący oraz środek smakowy. Stosowanie olejków hydrofobowych jako środków smakowych i zapachowych w środkach spożywczych skupiło się na sposobach regulowania działań organoleptycznych, albo przez opóźnianie, albo przez przyspieszanie natężenia ich postrzegania. Do zwykłych środków spożywczych, takich jak pokarmy, gumy do żucia i wyroby cukiernicze, dodaje się olejki zapachowe w postaci wolnej oraz w postaci kapsułkowanej w celu uzyskania łącznie efektu natychmiastowego i opóźnionego postrzegania smaku. Na przykład, w opisie patentowym US nr wydanym na nazwisko Carrol, et al. ujawniono kompozycję gumy do żucia, która zawiera uwalniany kolejno system wielu smaków. Jeden ze smaków jest kapsułkowany w nierozpuszczalnej w wodzie powłoce w celu opóźnionego uwalniania, a inny smak wprowadza się w postaci wolnej i niepowlekanej do natychmiastowego uwalniania. Opis patentowy US nr na nazwisko Witzel ujawnia gumę do żucia o zmniejszonej zawartości składników smakowych otrzymaną przez impregnowanie lub osadzanie stałych cząstek smakowych sorbowanych na jadalnym podłożu, i umieszczenie ich na powierzchni gumy. W technice środków spożywczych, techniki kapsułkowania i powlekania także skupiły się na zabezpieczaniu olejków smakowych przed reagowaniem z innymi środkami chemicznymi w mieszaninie lub przed utlenianiem, odparowaniem lub ulatnianiem się w wyniku wystawienia na bezpośrednie działanie środowiska. Olejki zapachowe łączone z różnymi środkami słodzącymi, w szczególności, na przykład, w gumach do żucia i wyrobach cukierniczych. Olejki smakowe są to często związki aldehydowe, ketonowe i estrowe, które łatwo reagują z wieloma innymi substancjami występującymi zwykle w produktach spożywczych, a także są wrażliwe na działanie ciepła. Na przykład, jedną taką substancją, dodawaną często do produktów spożywczych, która szybko reaguje i traci właściwości słodzące w obecności olejków smakowych, jest

3 aspartam. W wyniku uzyskuje się produkt bez smaku i bez słodkiego smaku, a więc bez dobrej jakości organoleptycznej i nietrwały podczas przechowywania. Sposoby kapsułkowania lub powlekania zwykle obejmują stosowanie matryc innych materiałów hydrofobowych, takich jak stopione i zestalone tłuszcze i woski, polimery, takie jak polioctan winylu i rozpuszczalniki i/lub elastomery. Proste mieszaniny tych hydrofobowych matryc i substancji smakowych i/lub słodzących, wytworzono przy użyciu rozpuszczalników i/lub ciepła z wytworzeniem stopu w celu wprowadzenia olejku smakowego do matrycy. Wprowadzanie w stanie stopionym było konieczne, aby uzyskać możliwie najlepszą jednorodność i kapsułkowanie. Następnie stopioną masę ochładzano do zestalenia i mielono na drobne cząstki. Opis patentowy US nr na nazwisko Cherekuri et al. ujawnia trwałe kompozycje gumy do żucia o smaku cynamonowym zawierające osnowę gumową, środek słodzący i kompozycję słodzącą zawierającą słodzącą substancję dipeptydową lub aminokwasową w mieszaninie tłuszczu z woskiem polietylenowym o wysokiej temperaturze topnienia 106 C. Te sposoby obejmujące tworzenie stopionych mieszanin hydrofobowych mają zasadnicze wady, takie jak utrata lotnych składników smakowych podczas ogrzewania, oraz trudne do spełnienia wymagania dotyczące mieszania w celu uzyskania jednorodności. Zastosowano etapy oddzielnego mielenia, które także powodowały odparowanie składników smakowych a, w wypadku pewnych wrażliwych środków słodzących, ich degradację i utratę słodkiego smaku. Ponadto proste mieszaniny nie zapewniały właściwej ochrony za pomocą jednorodnej powłoki dla zachowania w rdzeniu substancji smakowych i słodzących w stanie trwałym i ustabilizowanym. Inne sposoby uzyskania poprawy w stosunku do technik prostego mieszania, obejmowały krzepnięcie podczas rozpylania oraz powlekanie natryskowe w złożu fluidalnym. Jakkolwiek te metody mogą usunąć pewne wyżej wymienione niedostatki, to jednak nadal stosuje się w nich znaczne ilości ciepła i/lub rozpuszczalników i plastyfikatorów i nie umożliwiają one uzyskania mikronizowanych oddzielnych kropelek substancji smakowej w matrycy, a raczej uzyskuje się nierównomierną aglomerację substancji smakowej i/lub słodzącej w nośniku hydrofobowym. Patrz, na przykład, opis patentowy US nr na nazwisko Cherukuri et al. Powlekanie substancji słodzących i olejków substancjami hydrofobowymi także przeszkadza w natychmiastowym występowaniu smaku i/lub słodkiego smaku. Guma do żucia, zawierająca osnowę gumy, środek słodzący oraz środek smakowy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że źródłem środka słodzącego i smakowego jest rozpuszczalna w wodzie matryca, wytworzona sposobem rzutowego płynięcia, zawierająca mikronizowaną zawiesinę olejku smakowego. Korzystnie w skład matrycy wchodzi, jako nośnik, substancji typu sacharydu. Olejek smakowy może być zmieszany wstępnie z syntetyczną, amorficzną krzemionką, przed wprowadzeniem do składników matrycy. Korzystnie matryca naniesiona jest na powierzchnię osnowy gumy. Substancją typu sacharydu może być substancja należąca do grupy obejmującej: sacharozę, maltozę, dekstrozę, rybozę, fruktozę, laktozę, glukozę, arabinozę, mannozę, galaktyd, laktyd, maltyd, maltooligosacharydy, pentatol, izomalt, ksylit, sukralozę, maltodekstrynę, polidekstrozę oraz ich pochodne i mieszaniny. Guma do żucia obok substancji typu sacharydu może zawierać sztuczny środek słodzący. Kompozycje według niniejszego wynalazku przedstawiają odejście od zwykłych sposobów oraz od wynikających z nich produktów pod wieloma ważnymi względami. Zamiast stosowania hydrofobowych kapsułkujących substancji matrycowych, stosuje się substancje hydrofilowe nadające się do metody rzutowego płynięcia. Substancje te muszą nadawać się do takich sposobów rzutowego płynięcia jak przędzenie stopu, bez znacznej ich degradacji lub spalania się. Z tego powodu, zamiast prostego mieszania i mielenia, krzepnięcia podczas rozpylania i technik powlekania natryskowego, stosuje się metodę rzutowego płynięcia, jak to określono poniżej. W wyniku uzyskuje się stały materiał ziarnisty, który stanowi łatwo rozpuszczalną w wodzie matrycę lub środek kapsułkujący, w którym są równomiernie rozpuszczone subtelne, mikronizowane kropelki cieczy. Podczas procesu środek kapsułkujący jest poddany działaniu

4 podwyższonej temperatury w nadzwyczaj ograniczonym zakresie i przy tym zwykle w ciągu ułamka sekundy. To zasadniczo zmniejsza możliwość ulatniania się pewnych ciekłych składników hydrofobowych. W wypadku olejków smakowych, badania analityczne wykazały, ze tak otrzymane matryce zatrzymują więcej składników smakowych niż kompozycje otrzymane sposobami znanymi dotychczas. Niniejszy wynalazek dotyczy gumy do żucia w postaci zawierającej rozpuszczalne w wodzie kompozycje cieczy hydrofobowych. Olejki są zawarte i chronione przez kapsułkowanie w rozpuszczalnej w wodzie, stałej matrycy wykonanej z substancji rzutowo płynnych, takich jak środki słodzące itp. Olejek występuje w matrycy w postaci subtelnie rozdrobnionych, mikronizowanych kropelek, które są rozpuszczone i uwięzione w otaczającej matrycy. Kapsułkowane cząstki ciekłe wytwarza się sposobem rzutowego płynięcia, np. przez przędzenie stopu mieszaniny nośnika, rozpuszczalnego w wodzie, z olejkiem, w celu wytworzenia płatków lub puchu, które można stosować w takiej postaci lub poddać je dalszemu rozdrobnieniu na subtelny proszek. Proszek tworzy się z cząstek, które z kolei stanowią matrycę złożoną z rozpuszczalnej w wodzie powłoki ochronnej i zawartej w niej zawiesiny mikronizowanego olejku. Korzystnymi nośnikami są środki słodzące, które dają się z łatwością przerabiać metodami rzutowego płynięcia. W jednej korzystnej odmianie matryca zawiera olejki smakowe, które mogą być następnie stosowane w produktach spożywczych. Połączenie słodkiego rozpuszczalnego w wodzie nośnika i olejku smakowego lub aromatycznego równomiernie rozpuszczonego w nim, daje efekt synergistyczny, wynikający z jednoczesnego uwalniania obu składników. Uważa się, że natychmiastowe dostarczenie olejku do ust powoduje takie odczucie smaku i słodkiego smaku, które nie tylko jest bardziej intensywne, lecz także bardziej zbliżone do prawdziwego smaku pierwotnego olejku smakowego. Ten efekt wynika z faktu, że więcej składników smakowych zostało zachowanych podczas przetwórstwa, i dają one lepsze odczucie intensywności z powodu bezpośredniego kontaktu z rzutowo płynnym środkiem słodzącym. Olejki smakowe można wybierać spośród bardzo licznych substancji, które nadają się do danego zastosowania. Na przykład olejek miętowy jest olejkiem zwykle stosowanym w gumie do żucia, który po wprowadzeniu do matrycy według wynalazku jest chroniony przed utratą składników lotnych i degradację, przy czym układ ten stwarza natychmiastowe i bezpośrednie uwalnianie smaku po umieszczeniu w ustach. Zastosowanie matrycy według niniejszego wynalazku zapewnia równomierne rozprowadzenie hydrofobowej kompozycji ciekłej i zachowuje lotne i nietrwałe składniki cieczy, które nadają ogólny charakter cieczy. W przypadku olejków smakowych eteryczne składniki lotne, takie jak nuty zapachowe i aromaty są zachowane podczas przetwórstwa i znajdują się w końcowym wyrobie, co daje wyrób o lepszym zapachu i smaku, o dużej autentyczności i prawdziwości względem zamierzonego smaku i/lub zapachu. Sposób rzutowego płynięcia jest w zasadzie natychmiastowy i odparowanie i/lub degradacja ciekłej kompozycji hydrofobowej, łącznie z innymi składnikami, takimi jak substancje słodzące lub zawarte w niej włókna, jest w dużej mierze, jeśli nawet nie całkowicie, zmniejszone, w porównaniu ze zwykłym sposobem suszenia rozpyłowego i prostego mieszania. Matrycę uzyskuje się sposobem rzutowego płynięcia w szeregu różnych postaci, np. jako puch lub płatki, lecz może być także mielona, proszkowana i przesiewana w postaci subtelnych ziaren lub proszku bez wyraźnej utraty cieczy hydrofobowej lub innych składników w niej zawartych. Mielenie kriogeniczne przy użyciu ciekłego azotu jest korzystnym sposobem rozdrabniania. Zatrzymywanie składników olejku w matrycy według wynalazku w dużym stopniu wynika z faktu, że ciecz znajduje się w matrycy w postaci mikronizowanej, a nie jest po prostu zaadsorbowana na nośniku lub umieszczona w powłoce. Matryce dają także bardziej równomierne rozprowadzenie ciekłej kompozycji hydrofobowej niż to można osiągnąć metodami prostego mieszania lub suszenia rozpyłkowego. Szczególną zaletą jest możliwość stosowania różnorodnych substancji płynnych rzutowo łącznie z olejkiem hydrofobowym, aby móc zadowolić różne zastosowania. Na przykład suszone rozpyłowo mieszaniny cyklodestryn i substancji smakowych można łączyć z substancjami matrycy rzutowo

5 płynnymi w celu uzyskania ulepszonych systemów dostarczania zapachu. Matryca wytworzona sposobem rzutowego płynięcia zatrzymuje w zasadzie całość swych składników smakowych i można ją mleć kriogenicznie z wytworzeniem jednorodnego rozkładu wielkości cząstek. Mielenie kriogeniczne ma szczególną zaletę w porównaniu ze zwykłym mieleniem, a mianowicie zmniejsza ilość wytwarzanego ciepła i związaną z tym utratę substancji lotnych. Umożliwia to uzyskanie większej jednorodności wielkości cząstek i ich kształtu w porównaniu ze zwykłym mieleniem, gdy gromadzenie się ciepła tarciowego może powodować trudności. Bardzo subtelne proszki można wytwarzać sposobem rzutowego płynięcia z następnym mieleniem kriogenicznym. Te proszki można stosować jako kompozycje substancji smakowych i słodzących w gumach do żucia lub jako pyliste proszki na powierzchniach tych gum. Proszki te z łatwością przywierają do powierzchni gumy do żucia podczas walcowania i nacinania gumy dzięki jednolitej wielkości i jednolitemu kształtowi cząstek. Dla lepszego zrozumienia niniejszego wynalazku przedstawiono rysunki zawierające figury 1-5. Figura 1 jest mikrofotografią (500x) przedstawiającą mikronizowany olejek miętowy w matrycy Maltrin-365 wytworzonej sposobem rzutowego płynięcia. Figura 2 jest mikrofotografią (500x) przedstawiającą mikronizowany olejek miętowy w ziarnistej matrycy wytworzonej z Maltrin- 365 sposobem rzutowego płynięcia, po mieleniu kriogenicznym. Figura 3 jest mikrofotografią (1250x) przedstawiającą mikronizowany olejek miętowy w matrycy wytworzonej sposobem rzutowego płynięcia z izomaltu. Figura 4 jest mikrofotografią (1250x) przedstawiającą mikronizowany olejek miętowy w ziarnistej matrycy wytworzonej sposobem rzutowego płynięcia z izomaltu po mieleniu kirogenicznym. Figura 5 jest wykresem, przedstawiającym porównanie zatrzymywania utleniania dla matrycy wytworzonej sposobem rzutowego płynięcia, z i bez mielenia kriogenicznego, w porównaniu z prostym kapsułkowaniem mieszaniny w warunkach regulowanej temperatury. Niniejszy wynalazek dotyczy gumy do żucia, zawierającej matrycę z rozpuszczalnej w wodzie substancj i rzutowo płynnej, w której jest zawarta mikronizowana zawiesina cieczy hydrofobowej. Zadaniem matrycy jest osłanianie olejku podczas przetwarzania, przy czym nie zachodzi w ogóle lub w bardzo małym stopniu utrata składników olejku podczas tworzenia matrycy, a jednak te składniki olejku mogą być z łatwością uwalniane w warunkach wilgoci. W szczególności olejki są uwalniane natychmiast w środowisku wodnym, po umieszczeniu w jam ie ustnej. Olejki smakowe zwykle pochodzą z ekstraktów roślinnych, jakkolwiek mogą być tez pochodnymi syntetycznymi. Olejek mięty pieprzowej, olejek mięty zielonej, olejek cynamonowy, olejek z liści rośliny Gaultheria procumbens (wintergreen), olejki cytrusowe i inne esencje roślinne, są najbardziej preferowanymi olejkami smakowymi, stosowanymi w niniejszym wynalazku. Olejki smakowe, takie jak olejek mięty pieprzowej, olejek mięty zielonej i olejek cynamonowy są szczególnie ostre i wywołują uczucie palenia w ustach, jeśli są przyjmowane w zbyt dużej ilości. Niniejszy wynalazek umożliwia stosowanie mniejszych ilości, niż w typowych zastosowaniach, dzięki efektowi synergii uzyskanemu w matrycy środka słodzącego. Mikronizowana zawiesina daje odczucie, że występuje większa ilość substancji smakowej niż jest rzeczywiście obecna, dzięki czemu wzmacnia się działanie organoleptyczne przy konieczności stosowania większych jego ilości. Jest to szczególnie użyteczne w takich zastosowaniach, jak kompozycje gum do żucia, gdy dodatek olejku smakowego w dużych stężeniach, w celu osiągnięcia bardziej intensywnego odczucia smaku powoduje plastyfikację składników osnowy gumy i wrażenie wodnistego żucia. Źródłem olejków, w tym olejków cytrusowych i/lub użytecznych esencji jest wiele substancji, takich jak jabłko, morela, czarnajagoda, banan, wiśnia, winogrono, grejpfrut, cytryna, lima, pomarańcza, gruszka, brzoskwinia, ananas, śliwka, malina, truskawka itp. Należy uwzględnić także mieszaniny i pochodne tych olejków. Dalszymi środkami smakowymi mogą być syntetyczne olejki smakowe i aromaty zapachowe i/lub olejki, żywice oleiste i ekstrakty z roślin, liści, kwiatów, owoców ltd. oraz ich mieszaniny. Na przykład można stosować olejek goździkowy, olejek bajowy, olejek anyżowy, olejek eukaliptusowy, olejek tymiankowy, olejek cedrowy, olejek muszkatołowy, olejek szałwiowy, olejek z gorzkich

6 migdałów i olejek kasjowy. Zwykle stosowanymi substancjami smakowymi są: mentol, sztuczna wanilia, pochodne cynamonu oraz różne substancje smakowe owoców, przy czym można je stosować osobno lub lub w mieszaninie. Takie substancje smakowe, jak alhedydy i estry, włącznie z octanem cynamylu, aldehydem cynamonowym, dietyloacetalem cytralu, octanem dihydrokarwylu, mrówczanem eugenylu, p-metyloamizolem itp., mogą być także stosowane. Ogólnie można stosować wszelkie substancje smakowe i dodatki do żywności, takie jak opisane w książce "Chemicals Used in Food Processing", pub Narodowej Akademii Nauk, strony Innymi przykładami aldehydowych substancji smakowych, które jednak nie wyczerpują listy są: aldehyd octowy (jabłko); benzaldehyd (wiśnia, migdał), aldehyd anyżowy (lukrecja, anyż); aldehyd cynamonowy (cynamon); cytral, tj. a cytral (cytryna, lima); neral tj. beta cytral (cytryna, lima); dekanal (pomarańcza, cytryna); etylowanilina (wanilia, rajskie orzechy); heliotropina, tj. piperonal (wanilia, rajskie orzechy); wanilia (wanilia, rajskie orzechy); aldehyd a-amylocynamonowy (wonne korzenne substancje zapachowe); aldehyd masłowy (masło, ser); aldehyd walerianowy (masło, ser); cytronellal; dekanal (owoce cytrusowe); aldehyd C-8 (owoce cytrusowe); aldehyd C-9 (owoce cytrusowe); aldehyd C-12 (owoce cytrusowe); aldehyd 2-etylomasłowy (owoce jagodowe); heksanal tj. trans-2-heksanal (owoce jagodowe); aldehyd tolilowy (wiśnia, migdał); aldehyd weratrolowy (wanilia); 2,6-dimetylo-5-heptenal, tj. Melonal (melon); 2,6 dimetyloktanal (niedojrzałe owoce); i 2-dodekanal (owoce cytrusowe, mandarynka); wiśnia, winogrono, truskawka - kruche ciastka; ich mieszaniny, itp. Użyteczne są także inne specyficzne związki smakowe, takie jak octan etylu, tiofen, propionian etylu, maślan etylu, 2-heksanian; 2-metylopiazyna, heptaldehyd, 2-oktanon, limonen i eugenol. Zawartość olejku hydrofobowego w matrycach według wynalazku jest zwykle w zakresie od około 0,02% do około 40% wagowych. Korzystnie olejki występują w ilościach od około 0,5% do około 20% wagowych matrycy, a najkorzystniej od około 2% do około 12%. Substancje matrycowe są to korzystnie wszelkie substancje, które można poddawać tym fizycznym i/lub chemicznym zmianom, które są związane ze sposobem rzutowego płynięcia. Przerób sposobem rzutowego płynięcia opisano w szeregu opisów patentowych, jak np. w opisach patentowych US nr 4,855,326, 5,001,532 i 5,096,492, z którymi wiąże się niniejsze zgłoszenie, jak również w opisach patentowych US nr 5,011,522 i 4,873,085. Substancje użyteczne jako nośniki mogą stanowić cukry i pochodne cukrów. Te rodzaje są korzystne ze względu na możliwość ich stosowania w sposobie rzutowego płynięcia i ich różnorodne zastosowania. Termin cukier obejmuje przy tym takie węglowodany, które mają duży udział glukozy. Duży udział glukozy oznacza, że węglowodan zawiera dużą liczbę sześciowęglowych mono- i disacharydów, jak również innych oligomerów na podstawie glukozy. Można stosować mono-, di-, tri-, i polisacharydy i ich pochodne. Przykładami są: glukoza, sacharoza, maltoza, laktoza, arabinoza, ksyloza, ryboza, fruktoza, mannoza, pentoza, galaktoza, sorboza, dekstroza, sorbit, ksylit, mannit, pentatol, maltitol, izomalyt, sukraloza, maltodekstryna, polidekstroza i ich mieszaniny. Inne substancje matrycowe obejmują związki celulozowe i skrobiowe oraz ich pochodne chemiczne i biologiczne, jednakże związki celulozowe dodaje się zwykle w mieszaninie z substancjami na podstawie mono- i diasacharydów, ponieważ same związki celulozowe nie dają się tak łatwo przerabiać sposobami rzutowego płynięcia. Guma według niniejszego wynalazku zawiera zwykle matrycę amorficzną, wytworzoną sposobem rzutowego płynięcia. Termin "rzutowe płyniecie" dotyczy sposobu, w którym surowiec np. substancja matrycowa i olejek hydrofobowy poddaje się jednocześnie ogrzewaniu rzutowemu i działaniu przyłożonej siły fizycznej, dzięki czemu stała substancja matrycowa ulega dostatecznemu płynięciu wewnętrznemu, aby mogła się przekształcić w strukturę fizycznie i/lub chemicznie różną od struktury surowca. Sposób rzutowego płynięcia może być wykonywany różnie. Sposób rzutowego ogrzewania i rzutowego ścinania, są dwoma sposobami, jakie można zastosować. W sposobie rzutowego ogrzewania, substancję matrycową ogrzewa się w dostatecznym stopniu, aby spowodować

7 warunki wewnętrznego płynięcia, które umożliwiają poruszanie się części surowca na poziomie podcząstkowym w stosunku do reszty masy i otworów wyjściowych znajdujących się na obwodzie głowicy przędzalniczej (wirującej). Siła odśrodkowa wytworzona w głowicy przędzalniczej odrzuca płynny surowiec na zewnątrz głowicy, dzięki czemu zmienia on kształt i strukturę. Siła potrzebna do oddzielenia i wypływu płynnego surowca pochodzi od głowicy przędzalniczej. Sposób z rzutowym ogrzewaniem jest sposobem wytwarzania amorficznej matrycy z puchu cukrowego stosowanym w tym wynalazku. W sposobie rzutowego ścinania, formowana przez ścinanie matryca powstaje w wyniku podwyższenia temperatury surowca, który zawiera niesolubilizowany nośnik, do takiej temperatury, w której nośnik jako substancja na podstawie sacharydu, ulega wewnętrznemu płynięciu po przyłożeniu do płynu siły ścinającej. Surowiec przechodzi do przodu i zostaje wypchnięty, gdy znajduje się w stanie wewnętrznego płynięcia, oraz poddany siłom ścinającym rozrywającym płyn z wytworzeniem licznych części lub mas o morfologii różnej od morfologii wyjściowego surowca. Te liczne masy zostają w zasadzie ochłodzone natychmiast po zetknięciu się z siłami ścinającymi płyn i mogą nadal znajdować się w stanie swobodnego płynięcia aż do zastygnięcia. Surowiec, który może być zastosowany w sposobie rzutowego ścinania zawiera nie tylko nośnik typu substancji sacharydowej. Innymi substancjami są substancje oleiste, które można także dodawać do surowca. Jest ważne, aby surowiec wybrany do sposobu rzutowego ścinania mógł być przerabiany bez względu na stopień jego rozpuszczenia. W wypadku substancji na podstawie sacharydu, surowiec jest w zasadzie substancją stałą, poddaną działaniu rzutowego ścinania. Sposób rzutowego ścinania można wykonać w urządzeniu wyposażonym w środki do podwyższania temperatury niesolubilizowanego surowca i w środki do jednoczesnego przesuwania go, aż do wypchnięcia. Wytłaczarka dwuślimakowa z wielokrotną strefą grzejną może być użyta do ogrzewania i przesuwania surowca. Drugim elementem urządzenia jest środek do wypychania surowca w warunkach ścinania w celu wytworzenia matrycy formowanej przez ścinanie. Środek do wypychania połączony jest za pośrednictwem płynu ze środkiem do podwyższania temperatury i jest tak umieszczony, aby otrzymać surowiec znajdujący się w stanie wewnętrznego płynięcia. Środek do wypychania surowca jest to korzystnie dysza, która wypycha pod dużym ciśnieniem surowiec. Korzystnym sposobem rzutowego płynięcia w celu wytworzenia matrycy według wynalazku jest przędzenie (wirowanie) surowca w maszynie typu produkującego "watę cukrową". Maszyna przędząca stosowana w sposobie rzutowego ogrzewania może być maszyną do wyrobu waty cukrowej, takąjakecono-floss Model 3017 produkowaną przez firmę GoldMetal Products Company, Cincinati. Ohio. Dla fachowców jest jasne, że można zastosować dowolne urządzenie lub sposób fizyczny, który zapewnia podobne siły i warunki gradientu temperatury. W celu uproszczenia ujawnienia i opisu niniejszego wynalazku, termin "ogrzewanie rzutowe" będzie oznaczał sposób, w którym surowiec poddaje się łącznemu działaniu temperatury, gradientów temperatury, płynięcia i jego natężenia oraz sił mechanicznych takiego rodzaju, jaki występuje w maszynie do waty cukrowej. Urządzenie pracuje w takiej temperaturze i z taką szybkością, które umożliwiają rzutowe płynięcie surowca bez wyraźnego pogorszenia jakości składników, obejmujących np. środek do regulowania krystalizacji. Matryca wytworzona w procesie przędzenia stopu ma postać puchu (waty), włókna, cząstek, płatków, igiełek szkieletowych lub innych agregatów amorficznych. Ujawnienia dotyczące substancji nadających się do przędzenia zawierających jeden lub większą liczbę cukrów podano w opisach patentowych US nr , , , , , i W tych ujawnieniach opisano przerób surowca przez poddanie go szybkiemu przędzeniu (wirowaniu) na głowicy przędzalniczej, w której substancję poddaje się także ogrzewaniu za pomocą elementu grzejnego. Do matrycy z olejkiem można wprowadzać także inne dodatki w celu uzyskania pożądanych właściwości. Te dodatki obejmują bez ograniczeń wypełniacze, substancje pochłaniające

8 wilgoć, emulgatory, środki powierzchniowo czynne, środki barwiące, środki zapachowe i smakowe, środki słodzące, polimery płynne rzutowo, plastyfikatory itp. Jak wspomniano powyżej, matrycę według wynalazku można stosować w celu zapewnienia zwiększonego dostarczania smaku i/lub słodyczy dzięki olejkowi smakowemu subtelnie rozproszonemu w matrycy środka słodzącego. Jakość smaku oraz jego intensywność ujawnia się w przewidziany sposób w jamie ustnej dzięki specyficznej charakterystyce wytworzonej podczas rzutowego płynięcia. W wyniku przędzenia podanych powyżej substancji smakowych z rozpuszczalnymi, przędzionymi ze stopu nośnikami, nawet składniki normalnie nierozpuszczalne w wodzie mogą być równomiernie rozproszone po zetknięciu z wodą. Substancje smakowe przenoszone w matrycy rozpuszczają się szybko po zetknięciu z wilgocią. Ta szczególna właściwość powoduje silne odczuwanie smaku w jamie ustnej. Jeśli trzeba użyć dwóch stałych substancji jako matrycy, to można je połączyć przed przędzeniem stopu. Na przykład nośnik można połączyć z substancją lub substancjami organoleptycznymi przez współkrystalizację. Współkrystalizacja polega na połączeniu składników w stanie ogrzanym i następnym pozostawieniu ich do ostygnięcia i wspólnej krystalizacji. Uzyskane łączne struktury rozdrabnia się przed przędzeniem, np. w wyniku mielenia. Rozważono także inne sposoby łączenia materiałów organoleptycznych z nośnikiem. Na przykład nośnik można łączyć z substancją smakową w maszynie do przędzenia. W pewnych wypadkach można dodawać substancje oleiste, takie jak olej kukurydziany lub poliwinylopirolidon (PVP), aby zapewnić równomierne rozprowadzenie smaku w całym nośniku przędzionego produktu. Na przykład można dodać 2 części oleistego olejku lub 2-3% roztworu PVP do składników podczas przędzenia stopu. Można także zmniejszyć objętość matrycy do poniżej 50% początkowej objętości po przędzeniu, jednak korzystnie objętość matrycy zmniejsza się do poniżej 30%, a najkorzystniej do poniżej 15% początkowej objętości po przędzeniu. Jak już wspomniano, można także zmniejszać wymiary cząstek matrycy przez mielenie ich przed dodaniem do gumy do żucia. Matryca według niniejszego wynalazku okazała się szczególnie skuteczna w postaci pylistego proszku lub powłoki na gumie do żucia. W gumach do żucia matrycę można zastosować w postaci pylistego proszku na powierzchni wyrobu gumowego. Proszki według wynalazku mają wyraźne zalety w porównaniu z pylistymi proszkami stosowanymi dotychczas, z wielu powodów. Forma fizyczna kompozycji według wynalazku umożliwia natychmiastowe uwolnienie składników olejku smakowego po umieszczeniu w ustach. Ma to szczególne znaczenie, ponieważ umożliwia bezpośrednie odczuwanie smaku. Ponadto, dzięki specjalnemu przygotowaniu składu zawiesiny w matrycy można łatwiej regulować intensywność i jakość smaku. Dodatkowo mikronizowane kropelki olejku smakowego w matrycy środka słodzącego dają odczucie pełniejszego smaku przy użyciu w rzeczywistości mniejszej ilości substancji smakowej. Ponieważ matrycę wytworzono sposobem rzutowego płynięcia, to pozostaje w niej więcej składników olejku smakowego niż w przypadku zastosowania zwykłych sposobów mieszania lub kapsułkowania. Środki słodzące stosowane w postaci matrycy służą jako środki zapobiegające sklejaniu się i zbrylaniu podczas wytwarzania gum do żucia, w szczególności podczas walcowania i nacinania. Matrycę można dodawać do zwykłych gum do żucia. Gumy te zawierają zwykle środek słodzący, osnowę gumową i substancję smakową. Środek słodzący służy także zwykle jako środek zwiększający objętość cukrowych kompozycji gumy do żucia. Jedną z korzyści wynikających ze stosowania matrycy według wynalazku jest możliwość bezpośredniego wprowadzania smaku razem ze środkiem zwiększającym objętość, a nie w osobnym etapie. Dodatkowe źródła substancji smakowych i/lub słodzących mogą oczywiście być łączone z matrycą i wprowadzane do gumy do żucia. W gumach do żucia, ilość użytej osnowy gumowej zmienia się w szerokich granicach w zależności od różnych czynników, takich jak rodzaj osnowy, pożądana konsystencja i inne składniki użyte w celu uzyskania końcowego produktu. Zwykle przyjmuje się ilości w zakresie od około 5% do około 85% wagowych w stosunku do końcowej kompozycji gumy do żucia,

9 przy czym korzystne są ilości od około 15% do około 30% wagowych. Można użyć dowolną, znaną fachowcom, nierozpuszczalną osnowę gumy. Przykładami polimerów odpowiednich w osnowie gumy są zarówno naturalne, jak i syntetyczne elastomery i kauczuki. Na przykład polimerami odpowiednimi do osnów gumowych są, bez ograniczeń, substancje pochodzenia roślinnego, takie jak chicklegum (naturalna substancja kauczukopodobna),jelutong (niskogatunkowa odmiana kauczuku naturalnego), gutaperka i guma koronowa. Szczególnie użyteczne są syntetyczne elastomery, takie jak kopolimery butadien-styren, kopolimery izobutylen-izopren, polietylen, poliizobutylen, polioctan winylu i ich mieszaniny. Osnowa gumowa może zawierać rozpuszczalniki elastomeru, które ułatwiają zmiękczenie składnika gumowego. Tymi rozpuszczalnikami elastomeru mogą być metylowe, glicerynowe lub pentaerytrytowe estry kaliforni lub modyfikowanych kalafonii, takich jak uwodornione, dimeryzowane lub polimeryzowane kalafonie lub ich mieszaniny, przykładami rozpuszczalników elastomeru odpowiednich do zastosowania w niniejszym wynalazku są: pentaerytrytowy ester częściowo uwodornionej kalafonii, pentaerytrytowy ester kalafonii, glicerynowy ester polimeryzowanej kalafonii, glicerynowy ester kalafonii oleju talowego, ester glicerynowy kalafonii i częściowo uwodornionej kalafoni i częściowo uwodorniony ester metylowy kalafonii, takie jak polimery a-pinenu i beta-pinenu; żywice terpenowe, włącznie z politerpenem, i ich mieszaniny. Rozpuszczalnik można stosować w ilości od około 10% do około 75%, korzystnie od około 45% do około 70% wagowych w przeliczeniu na osnowę gumową. Do osnowy gumowej można także dodawać takie tradycyjne składniki, jak plastyfikatory i zmiękczacze, takie jak lanolina, kwas stearynowy, stearynian sodowy, stearynian potasowy, trioctan gliceryny, gliceryna itp.; naturalne woski, takie jak woski parafinowe i woski mikrokrystaliczne, w celu uzyskania różnych pożądanych tekstur i konsystencji. Jednakże według wynalazku ilości tych składników można zmniejszyć, a w pewnych wypadkach można je wyeliminować całkowicie, jeśli się je stosuje, to te indywidualne dodatkowe substancje stosuje się zwykle w ilościach do około 15% wagowych, a korzystnie w ilościach od około 3% do około 10% wagowych w przeliczeniu na końcową kompozycję osnowy gumowej. Guma do żucia może dodatkowo zawierać zwykłe dodatki środków barwiących, takich jak dwutlenek tytanu; emulgatorów takich jak lecytyna i monostearynian gliceryny; dodatkowe wypełniacze, takie jak wodorotlenek glinowy, tlenek glinu, krzemiany glinu; węglan wapniowy i talk i ich mieszaniny; i dodatkowe środki smakowe. Te wypełniacze także można stosować w osnowie gumowej w różnych ilościach, korzystnie ilość wypełniaczy, o ile są stosowane, zmienia się w granicach od około 4% do około 35% wagowych w przeliczeniu na końcową gumę do żucia. Ilość matrycy zastosowana w gumie do żucia jest w dużym stopniu sprawą wyboru. Przyjmuje się, że matrycy używa się w ilościach od około 0,25% do około 40% wagowych w przeliczeniu na końcową kompozycję gumy, przy czym korzystne są ilości od około 1% do około 30%, a najkorzystniejsze ilości od około 1% do około 20%. Poza matrycą według wynalazku guma do żucia może zawierać także jeden lub więcej dodatkowych składników, takich jak zwykłe środki zwiększające objętość na podstawie polisacharydów, włącznie z cukrami i cukroalkoholami, układy dostarczania smaku, substancje smakowe suszone rozpyłowo, ciekłe substancje smakowe, naturalne i/lub sztuczne substancje słodzące itp. Ważną cechą gum do żucia wytworzonych według wynalazku jest zdolność matrycy do szybkiego rozpuszczania się w zetknięciu z wilgocią znajdującą się w jamie ustnej. Ta cecha znacznie zmniejsza ilość olejku smakowego uwięzionego i solibilizowanego w kęsach nierozpuszczalnej gumy do żucia podczas mastykacji. Gumy do żucia według niniejszego wynalazku wytwarza się przez łączenie części składającej się z nierozpuszczalnej osnowy gumy z częścią będącą rozpuszczalną w wodzie substancją smakową zawartą w matrycy z zastosowaniem zwykłych sposobów przerobu gumy do żucia. Przykładowy sposób wytwarzania nowych gum do żucia podano poniżej: Najpierw topi się odpowiednią osnowę gumy do żucia. Jeśli potrzeba można dodawać powoli z następnym mieszaniem zmiękczacze i środki zwiększające objętość, takie jak cukro-

10 alkohole. Następnie dodaje się matrycę według wynalazku i miesza się nadal do uzyskania jednorodnej masy. Ewentualnie można także dodać inne olejki smakowe lub suszono rozpyłowo substancje smakowe, masę można następnie walcować, nacinać, pudrować i pakować dowolnym sposobem znanym w technice. Niniejszy wynalazek dotyczy zwiększonego dostarczania substancji hydrofobowych i czyni substancje, które normalnie trudno rozproszyć w wodzie, łatwo rozpraszalnymi po umieszczeniu ich w wodnym roztworze. Matryce według niniejszego wynalazku mogą zawierać szereg dodatkowych składników, które można rozpraszać jednocześnie z cieczą hydrofobową, te składniki można wstępnie zmieszać z cieczą i dodać do mieszaniny surowców złożonej z nośnika i olejku lub dodać jednocześnie z substancją nośnika i olejkiem. Np. różne substancje słodzące, można mieszać z olejkami smakowymi przez dodawanie bezpośrednie lub w postaci suszonej rozpyłowo. Ponadto, olejek smakowy można adsorbować na nośniku lub dodawać do nośnika przed zmieszaniem z substancjami matrycy. Takie substancje nośnika mogą zawierać także inne substancje rzutowo płynne, lub mogą to być substancje, które same nie dają przerabiać się łatwo sposobem rzutowego płynięcia, ale można je dodawać w ilościach do 50% wagowych w przeliczeniu na całą ilość matrycy i łączyć z innymi substancjami lepiej płynnymi rzutowo. W korzystnej postaci wynalazku zastosowano mikronizowaną, syntetyczną, amorficzną krzemionkę jako nośnik cieczy hydrofobowych. Te krzemionki łączą w sobie właściwości jednorodności, obojętności chemicznej, dużej powierzchni i porowatości, która nadaje dobre właściwości adsorpcyjne. Można wytwarzać takie krzemionki o dokładnie regulowanej wielkości powierzchni, porowatości i rozkładzie wielkości cząstek, co czyni je nadzy wczaj użytecznymi w kompozycjach według wynalazku. Krzemionki tego rodzaju znajdują się w handlu pod nazwami Syloid i Sylox firmy W.R. Grace & Co., Baltimore, MD. Substancje te są przeznaczone do zastosowań w dyspersjach i zawiesinach. Przy użyciu tych substancji można adsorbować olejki smakowe na powierzchni lub w ich porach, a następnie dodawać do surowca substancji matrycy w celu jej wytworzenia. W ten sposób można nadawać matrycom dodatkową charakterystykę regulowanego uwalniania, a jednocześnie dodatkowo stabilizować olejki i chronić je przed ulatnianiem się i utlenianiem. Te związki krzemionkowe wykazują także powinowactwo typu wiązania wodorowego względem pewnych grup chemicznych składnika smakowego, przy czym powinowactwo to wzmacnia retencję smaku i tym samym opóźnia uwalnianie i poprawia stabilność. Innymi substancjami, które można zastosować jako nośniki olejków smakowych przed dodaniem ich do składników matrycy według wynalazku są maltodekstryny, takie jak suszona rozpyłowo maltodekstryna sprzedawana pod nazwą M 100 (10 DE) przez firmę Grain Processing Corporation, Muscatine, IA, jak również aglomerowana maltodekstryna (10 DE) sprzedawana pod nazwą Micropor Buds 1015A przez firmę E. Staley Manufacturing Co., Decatur, IL. Substancje te są także porowate i umożliwiają retencję smaku. Użyteczne pod tym względem są także polidekstroza i mikrokrystaliczna celuloza, jak również szereg innych adsorbentów. W innej korzystnej postaci wynalazku środek słodzący lub inna substancja matrycowa może być mieszana z substancją celulozową, taką jak celuloza mikrokrystaliczna, przerabiana metodą rzutowego płynięcia. Wytworzone ciało stałe można dalej przerabiać według niniejszego wynalazku przez dodanie sztucznych substancji słodzących i/lub smakowych itp. i następnie przerabiać sposobem rzutowego płynięcia. Celulozę mikrokrystaliczną można także zastosować jako pierwotną substancję matrycową i łączyć ją z naturalnymi lub sztucznymi środkami słodzącymi, takimi jak wymienione w niniejszym opisie, w celu wytworzenia matrycy. Stwierdzono także skuteczność stosowania cukru inwertowanego w niniejszej matrycy, a zwłaszcza łącznie z innymi środkami słodzącymi podatnymi na rzutowe płynięcie, ponieważ umożliwia on otrzymanie wyrobu mniej higroskopijnego. Można stosować także inne substancje, które spełniają tę funkcję, jak również substancje, które utrzymują dobrze wodę, takie jak substancje pochłaniające wilgoć, do zastosowań, w których trzeba regulować zawartość wody podczas przerobu lub w końcowym produkcie.

11 Następujące przykłady służą do lepszego przedstawienia wynalazku, ale nie ograniczają jego przedmiotu. O ile nie podano inaczej, to w przykładach stosowano wymienioną powyżej maszynę Econo-Fłoss do wytwarzania matrycy. Przykład I. Matrycę wytworzono stosując sacharozę jako nośnik i miętowy olejek smakowy jako olejek hydrofobowy. 100 g sacharozy najpierw mieszano ręcznie z 2 g miętowego olejku smakowego, do uzyskania jednorodnej mieszaniny. Następnie mieszaninę przerabiano sposobem rzutowego płynięcia przy pośrednim nastawieniu około 3500 obrotów na minutę. Uzyskano matrycę w postaci subtelnego puchu zawierającego mikromzowane kropelki olejku smakowego, który następnie zmielono na cząsteczki o wielkości ziarna około 50μ m. Matryca wykazywała szybką rozpuszczalność i silne działanie smakowe po umieszczeniu w ustach. Przykład n. W tym przykładzie użyto stały syrop kukurydziany razem z pomarańczowym olejkiem smakowym i olejem kukurydzianym 100 g stałego syropu kukurydzianego zmieszano ręcznie z 4 g pomarańczowego olejku smakowego i 100 mg sukralozy. Następnie dodano do mieszaniny 2 g oleju kukurydzianego Mazola przy pomocy moździerza i tłuczka. Potem mieszaninę przerabiano sposobem rzutowego płynięcia przy niskim nastawieniu, uzyskując matrycę o wyglądzie płatków i słodkim pomarańczowym smaku. Przykład III. Mieszano ręcznie 100 g polidekstrozy K z 100 mg sztucznego silnego środka słodzącego-sukralozy, aż do uzyskania jednorodnej mieszaniny. Następnie dodano do mieszaniny 2 g oleju kukurydzianego Mazola przy użyciu moździerza i tłuczka. Uzyskaną mieszaninę poddano przerobowi sposobem rzutowego płynięciaprzy niskim nastawieniu, uzyskując matrycę o wyglądzie wiórków i intensywnie słodką. W przykładach IV - VI, matryce wytworzone w przykładach I - III dodano do gum do żucia w ilościach podanych poniżej. Uzyskane gumy do żucia wykazują szybkie odczuwanie smaku z bezpośrednim działaniem. Przykład IV. Guma do żucia Składnik % wagowe Matryca według przykładu I 13,00 Osnowa gumy 33,00 Węglowodany 44,33 Zmiękczacze 9,50 Barwnik ,00 Przykład V. Bezcukrowa guma do żucia Składnik % wagowe Matryca według przykładu II 9,00 Osnowa gumy 30,00 Węglowodany 51,33 Zmiękczacze 9,50 Barwnik ,00

12 Przykład VI. Bezcukrowa guma do żucia Składnik % wagowe M atiyca według przykładu III 3,85 Osnowa gumy 23,00 Węglowodany 63,33 Zmiękczacze 9,50 Barwnik 0,17 Olejek smakowy ,00 Przykład VII. Ten przykład pokazuje zastosowanie amorficznej, mikronizowanej krzemionki jako nośnika adsorpcyjnego olejków smakowych w celu uzyskania opóźnionego ich uwalniania. Mieszaninę złożoną z (75 g) olejku miętowego i (75 g) amorficznej krzemionki (SYLOID 244 FP) firmy Davison Chemical przygotowano w mieszalniku Hobarta. Następnie dodano tę mieszaninę do (2348 g) polidekstrozy i mieszano nadal. Tę mieszaninę przerobiono metodą rzutowego płynięcia przy użyciu maszyny przędzalniczej EconFloss przy szybkości 3600 obrotów na minutę w temperaturze 190 C z wytworzeniem bardzo drobnych płatków, następnie dodano tę matrycę w ilości około 10% wagowych do gumy do żucia z przykładów IV i V, zamiast matrycy z przykładów I i II, odpowiednio. Uzyskane gumy do żucia wykazywały opóźnione uwalnianie smaku w wyniku powinowactwa substancji smakowej do krzemionki oraz zmniejszoną tendencję olejku smakowego do nadmiernego plastyfikowania osnowy gumy. Przykład VIII. Przykłady VIII do XI pokazują przydatność matrycy według wynalazku jako pylących proszków na wyrobach gum do żucia, w celu ułatwienia walcowania i nacinania podczas przerobu oraz zapobiegania przyklejaniu się i wiązaniu ogólnie podczas przenoszenia gumy, zarówno podczas przerobu jak podczas pakowania. Matrycę smakową w postaci proszkowej wytworzono do zastosowania na powierzchni wyrobu do żucia. 75 g olejku miętowego zmieszano z 75 g SYLOID 244 FP (firmy Davison Chemical), a następnie dodano 1,5 g aspartamu i 0,5 g sacharyny i wymieszano. Tę mieszaninę dodawano stopniowo do 2348 g Palatinitu typ PF (izomalt firmy SüBungsmittel GmbH, Mannheim, Niemcy) w mieszalniku Hobarta. Następnie mieszaninę przerabiano metodą rzutowego płynięcia przy użyciu maszyny przędzalniczej Econo-Floss z szybkością 3600 obrotów na minutę w temperaturze 190 C i otrzymano biały puch. Mielono go kriogenicznie przy użyciu ciekłego azotu i uzyskano bardzo drobny biały proszek. Proszek ten nanoszono na powierzchnię masy gumy do żucia, którą następnie walcowano miedzy dociskającymi walcami i formowano z niej płytki. Proszek przywierający do powierzchni gumy zapewniał natychmiastowy, przyjemny, słodki smak miętowy po umieszczeniu najęzyku. Przykład IX. Następującą matrycę smakową przygotowano do zastosowania na powierzchni gumy do żucia. 10,0 g olejku miętowego zmieszano z 5,0 g SYLOIDu 244 FP, następnie dodano 1,0 g proszkowej soli i wymieszano. Tę mieszaninę dodawano stopniowo do 394 g sacharozy Sucrose 10x w mieszalniku Hobarta. Następnie mieszaninę przerabiano metodą rzutowego płynięcia przy użyciu maszyny przędzalniczej Econ-Floss (którą zmodyfikowano, aby uzyskać możliwość zmiennej regulacji szybkości i temperatury) z szybkością 3300 obrotów na minutę w temperaturze 190 C i otrzymano biały puch. Mielono go kriogenicznie przy użyciu ciekłego azotu i uzyskano bardzo drobny biały proszek. Proszek ten nanoszono na powierzchnię masy gumy do żucia, którą następnie walcowano miedzy dociskającymi walcami i formowano z niej płytki. Proszek przywierający do powierzchni gumy zapewniał natychmiastowy, przyjemny, słodki smak miętowy po umieszczeniu najęzyku Przykład X. Następującą matrycę przygotowano do zastosowania na powierzchni gumy do żucia. 1,6 g olejku miętowego zmieszano z 2 g proszkowej soli, dodano 2,0 g aspartamu i wymieszano. Tę mieszaninę następnie dodawano stopniowo do 494,4 g polidekstrozy w mieszalniku Hobarta. Następnie mieszaninę przerabiano metodą rzutowego płynięcia przy

13 użyciu maszyny przędzalniczej Econ-Floss (którą zmodyfikowano), aby uzyskać możliwość zmiennej regulacji szybkości i temperatury) z szybkością 3300 obrotów na minutę w temperaturze 140 C i otrzymano biały puch. Mielono go kriogenicznie przy użyciu ciekłego azotu i uzyskano bardzo drobny biały proszek. Proszek ten nanoszono na powierzchnię masy gumy do żucia, którą następnie walcowano miedzy dociskającymi walcami i formowano z niej płytki. Proszek przy wierający do powierzchni gumy zapewniał natychmiastowy, przyjemny, słodki smak miętowy po umieszczeniu na języku. Przykład XI. Następującą matrycę smakową przygotowano do zastosowania na powierzchni gumy do żucia. 100 g olejku miętowego zmieszano z 5 g SYLOIDu 244 FP (firmy Davison Chemical), dodano 1,0 g proszkowej soli i wymieszano. Tę mieszaninę następnie dodawano stopniowo do 394 g stałego syropu kukurydzianego PE 36 (firmy Hubinger) w mieszalniku Hobarta. Następnie mieszaninę przerabiano metodą rzutowego płynięcia przy użyciu maszyny przędzalniczej Econ-Floss (którą zmodyfikowano, aby uzyskać możliwość zmiennej regulacji szybkości i temperatury) z szybkością 3300 obrotów na minutę w temperaturze 145 C i otrzymano biały puch. Zmielono go kriogenicznie przy użyciu ciekłego azotu i uzyskano bardzo drobny biały proszek. Proszek ten nanoszono na powierzchnię masy gumy do żucia, którą następnie walcowano miedzy dociskającymi walcami i formowano z niej płytki. Proszek przywierający do powierzchni gumy zapewniał natychmiastowy, przyjemny, słodki smak miętowy po umieszczeniu na języku. Przykłady XII i XIII. Następujące matryce wytworzono stosując temperaturę głowicy przędzalniczej około 140 C w przykładzie XII i 190 C w przykładzie XIII. Przykłady pokazują matrycę zawierającą subtelnie rozdrobnioną lub mikronizowaną zawiesinę kropelek substancji smakowej. P r z y k ł ad XII. 97% Maltrin (maltodekstryna DE 36) 3% olejku miętowego. Przykład XIII. 97% Palatinit (izomalt) 3% olejku miętowego. Następnie wykonano zdjęcia matrycy z przykładu XII przy użyciu zwykłych technik mikroskopii z kontrastem fazowym w celu wyraźnego odróżnienia fazy olejku od amorficznej stałej matrycy. Figury 1 i 2 dotyczą przykładu XII, a figury 3 i 4 dotyczą przykładu XIII. Figura 1 jest mikrofotografią w powiększeniu 500x. Zawiesina olejku miętowego jest wyraźnie widoczna jako obszary, w których występuje dwójłomność (powierzchnie z podwójnymi kółkami). Można widzieć, że ciecz porusza się w kapsułkowanej porcji matrycy i można ją z łatwością odróżnić od kieszeni powietrznych, w których nie ma ani dwójłomności ani ruchu. Figura 2 przedstawia matrycę z przykładu XII w powiększeniu 1250x po dalszym rozdrobnieniu na proszek w wyniku mielenia kriogenicznego przy użyciu ciekłego azotu. Występują nadal malutkie kropelki w otrzymanym proszku, jak widać w obszarach mikrofotografii o dwójłomności, jak również na podstawie ruchu olejku widocznego pod mikroskopem. Figura 3 jest mikrofotografią (500x) matrycy z przykładu XIII. Na zdjęciu ponownie widać zawiesinę substancji smakowej. Figura 4 pokazuje tę samą matrycę po mieleniu kriogenicznym na bardzo drobny proszek przy użyciu ciekłego azotu. Otrzymuje się te same wyniki fizyczne, co pokazuje, że szczególnie drobna zawiesina utworzona w matrycy pozostaje w niej nawet po mieleniu.

14 FIG. 2 FIG. 3

15 FIG. 4 FIG. 5

16 FIG. 1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł