ABX Pentra. HbA1c WB. Odczynnik do oznaczania ilościowego in vitro stężenia hemoglobiny A1c (HbA1c). A11A01702

Transkrypt

1 (Hemolizat) Nr ref.: A11A01702 Objętość R1: 1 x 23 ml Objętość R2: 1 x 23 ml Objętość R3: 1 x 110 ml Objętość R4: 2 x 21 ml Objętość R5: 1 x 25 ml ABX Pentra Hemolizat Odczynnik do oznaczania ilościowego in vitro stężenia hemoglobiny A1c (HbA1c). 2009/10/06 A93A01052O PL A11A x 23 ml Form-0846 Rev. 3 Aspekty kliniczne (1-7) HbA1c powstaje wskutek nieenzymatycznego wiązania N-końcowego fragmentu łańcucha b hemoglobiny A0. Stężenie HbA1c jest proporcjonalne do stężenia glukozy we krwi i odzwierciedla przeciętne, dzienne stężenie glukozy we krwi w ciągu dwóch ostatnich miesięcy poprzedzających pobranie krwi do analizy. Najnowsze badania wykazują, że regularny pomiar stężenia HbA1c może doprowadzić do zmian w leczeniu cukrzycy, jak również do lepszego sterowania metabolizmem, odzwierciedlającego się w zmniejszonych wartościach stężenia HbA1c. Stosowana obecnie diagnostyczna metoda in vitro pozwala przeprowadzić ilościową analizę stężenia hemoglobiny A1c (HbA1c), umożliwiającą zdiagnozowanie cukrzycy, we krwi pacjenta. Uzyskane tą procedurą wyniki pomiarów można stosować do długofalowej kontroli cukrzycy. Metoda stosowana w oznaczeniach HbA1c stanowi wyrażoną procentowo część całkowitej zawartości hemoglobiny. Aby oznaczyć stężenie THb (hemoglobiny całkowitej) używając metody spektrofotometrii, różne typy hemoglobiny muszą zostać przekształcone w jeden typ o jednolitym spektrum absorpcji. Stężenie HbA1c oraz hemoglobiny całkowitej (THb) w mmol próbki stanowi podstawę do obliczenia wskaźnika HbA1c/THb, nie może jednak stanowić jedynej podstawy dla diagnozy. Zasada (8): Mierzy się stężenie HbA1c oraz hemoglobiny całkowitej, a wskaźnik definiuje się jako procentową zawartość HbA1c. Do oznaczenia zawartości procentowej HbA1c używa się pięciu odczynników: Antibody Reagent (R1) rozcieńczonego przy użyciu rozcieńczalnika Diluent I (R5), Agglutinator Reagent (R2), Hemolysis Reagent (R3) oraz Total Hemoglobin Reagent (R4). Próbka krwi pełnej mieszana jest ręcznie z odczynnikiem hemolizy (R3) (w proporcji: 1 część próbki na 50 części R3): Erytrocyty są poddawane lizie, zaś łańcuch hemoglobiny jest hydrolizowany przy pomocy proteaz wchodzących w skład odczynnika. Odczynnika Total Hemoglobin Reagent (R4) używa się w celu oznaczenia stężenia hemoglobiny całkowitej. Metoda opiera się na konwersji wszystkich postaci hemoglobiny w zasadową hematynę w roztworze zasadowym niejonowego detergentu, tak jak opisano w pierwszej procedurze opracowanej przez Wolf i in. reakcja jest wyzwalana przez dodanie próbki krwi, poddanej wstępnej reakcji z odczynnikiem Total Hemoglobin Reagent (R4), co powoduje zielone zabarwienie roztworu. Przekształcanie różnych typów hemoglobiny w alkaliczną hematynę o zdefiniowanym spektrum absorpcji pozwala obliczyć stężenie hemoglobiny całkowitej. Hemoglobinę mierzy się metodą punktów krańcowych przy długości fali 550 nm. Stężenia hemoglobiny są wprost proporcjonalne do wzrostu obserwowanej absorbancji. 1 x 23 ml 1 x 110 ml 2 x 21 ml 1 x 25 ml HORIBA ABX SAS BP Montpellier - cedex 4 - France Do pomiaru hemoglobiny właściwej HbA1c służy test hamowania aglutynacji cząstek lateksu. Aglutynina (polimer syntetyczny zawierający wiele kopii immunoreaktywnej części HbA1c) powoduje aglutynację cząstek lateksu pokrytych mysimi przeciwciałami monoklonalnymi swoistymi dla hemoglobiny HbA1c. Jeżeli próbka nie zawiera hemoglobiny HbA1c, aglutynina zawarta w odczynniku Agglutinator Reagent (R2) oraz mikrocząstki opłaszczone odczynnikiem Antibody Reagent (R1) ulegną aglutynacji. Aglutynacja powoduje wzrost absorbancji zawiesiny. Obecność hemoglobiny HbA1c w próbce spowalnia szybkość aglutynacji, ponieważ HbA1c konkuruje z odczynnikiem Agglutinator Reagent(R2) w miejscach przyłączania przeciwciał na mikrocząstkach. Im większa ilość hemoglobiny HbA1c w próbce, tym wolniej postępuje aglutynacja. Szybkość reakcji mierzy się przy użyciu absorbancji przy długości fali 550 nm, przy czym szybkość aglutynacji służy do wyliczenia stężenia na podstawie krzywej kalibracji. Następnie przy użyciu wartości HbA1c i podanej w µmol wartości hemoglobiny całkowitej jest obliczana procentowa zawartość HbA1c. Odczynniki ABX Pentra to zestaw składający się z kilku odczynników. Zawartość zestawu: Odczynnik 1: Antibody Reagent 1 x 23 ml Odczynnik 2: Agglutinator Reagent 1 x 23 ml Odczynnik 3: Hemolysis Reagent 1 x 110 ml Odczynnik 4: Total Hemoglobin Reagent 2 x 21 ml Odczynnik 5: Diluent I 1 x 25 ml

2 Antibody Reagent (R1) zawiera: cząstki sprzężone z mysimi przeciwciałami HbA1c; albumina surowicy bydlęcej; bufor; związki powierzchniowo czynne; konserwanty. Agglutinator Reagent (R2) zawiera: kowalencyjny hapten wiążący polimery; albuminę surowicy bydlęcej; bufor; konserwant; związek powierzchniowo czynny. Hemolysis Reagent (R3) zawiera: pepsynę świńską; bufor; konserwant. Ten odczynnik jest także sprzedawany osobno jako produkt o numerze ref. A11A Total Hemoglobin Reagent (R4) zawiera: wodorotlenek sodu; związek powierzchniowo czynny. Diluent I (R5) zawiera: konserwant; NaCl. Odczynniki ABX Pentra należy stosować zgodnie z niniejszą ulotką. Producent nie może zagwarantować właściwego działania produktu, jeśli zostanie on użyty w inny od podanego sposób. Postępowanie z preparatem a 1. Zmieszaj 1 część odczynnika Antibody Reagent (R1) z 1 częścią rozcieńczalnika Diluent I (R5) w fiolce MBU o pojemności 100 ml, nr ref.: A11A Dokładnie wymieszaj odczynnik Agglutinator Reagent (R2) odwracając pojemnik, po czym wlej go do butelki odczynnikowej. 3. Dokładnie wymieszaj odczynnik Total Hemoglobin Reagent (R4) odwracając pojemnik, po czym wlej go do butelki odczynnikowej. 4. Przed pierwszym użyciem pozwól odczynnikom ustabilizować się przez godzinę w chłodzonej komorze odczynnikowej analizatora ABX Pentra 400. Patrz schemat niżej (sektor B i C zostały przedstawione jako przykład): Total Hemoglobin Reagent Odczynnik nr 4 Agglutinator Reagent Odczynnik nr 2 Antibody Reagent Odczynnik nr 1 (rozcieñczony) Należy użyć jedynie potrzebnej ilości, resztę odczynnika należy zaś niezwłocznie umieścić w zamkniętej fiolce w chłodzonym miejscu. Zarówno próbki, jak i kontrole muszą zostać rozcieńczone w proporcji 1:51 z odczynnikiem hemolizy (R3). Przykład rozcieńczenia: 10 µl próbki/kontroli µl R3 Powoli wymieszaj (tak, aby nie spienić) i zanim wykonasz oznaczenia w analizatorze, odstaw na pięć minut w temperaturze pokojowej. Przed wykonaniem analizy próbki muszą zostać poddane homogenizacji. Do pobrania krwi pełnej zaleca się użycie pipety z tłokiem. Uwaga: Wyniki obu metod (hemoglobiny całkowitej oraz HbA1c) muszą być stosowane razem: należy wykorzystywać wyłącznie proporcję: HbA1c/THb. Analizę należy przeprowadzać wyłącznie przy wykorzystaniu zaprogramowanego współczynnika, nie należy wykonywać analiz HbA1c i THb oddzielnie. Współczynnik wprowadza się przy zastosowaniu współczynnika NGSP (patrz instrukcja obsługi analizatora ABX Pentra 400). Kalibrator Do celów kalibracji należy używać: ABX Pentra HbA1C WB Cal, nr ref. A11A01703 (do oddzielnego zakupu) 1 x 8 ml + 5 x 2 ml Hemoglobinę całkowitą kalibruje się przy użyciu kalibratora ABX Pentra Cal (CAL 1) według docelowej wartości hemoglobiny całkowitej. Charakterystyki kalibratorów i odczynników nie są zależne od ich serii i są poddawane wewnętrznej kontroli jakości w firmie HORIBA Medical. Do kalibracji metody HbA1c służy kalibrator ABX Pentra Cal, zawierający sześć poziomów stężenia HbA1c. Opisane tu procedury kalibracji są zgodne z certyfikacją NGSP/DCCT. Pozycje kalibratorów na statywie próbkowym kalibratorów: 1. CAL 1 (200 µl) dla THb 2. CAL 1 (200 µl) dla HbA1c 3. CAL 2 (150 µl) 4. CAL 3 (150 µl) 5. CAL 4 (150 µl) 6. CAL 5 (150 µl) 7. CAL 6 (150 µl) Uwaga: powyższa pozycja 1 dla kalibratora CAL 1 została podana jako przykład, kalibrator ten może też zostać umieszczony na pozycji 8, 9 lub 10. Kontrola Do wewnętrznej kontroli jakości należy używać: ABX Pentra HbA1C WB Control, nr ref. A11A01704 (do oddzielnego zakupu) Kontrola normalna: 2 x 0.25 ml (liofilizat) Kontrola patologiczna: 2 x 0.25 ml (liofilizat) Oznaczenie kontroli należy przeprowadzać raz dziennie i/lub po każdej kalibracji. a. Modyfikacja indeksu od M do O: nowy sposób postêpowania.

3 Częstość przeprowadzania kontroli oraz przedziały ufności powinny być ustalone w oparciu o wytyczne laboratoryjne oraz przepisy obowiązujące w danym kraju. Wynik kontroli musi zawierać się w zdefiniowanych przedziałach ufności. Każde laboratorium powinno wypracować sposób postępowania w przypadku, gdy wyniki wykroczą poza wyznaczone przedziały. Wymagane komponenty niewchodzące w skład produktu Zautomatyzowany kliniczny analizator biochemiczny: ABX Pentra 400 Kalibrator: ABX Pentra Cal, nr ref.: A11A01703 Kontrola: ABX Pentra Control, nr ref.: A11A01704 ABX Pentra Hemolysis Reagent, nr ref.: A11A01730 Fiolka MBU o pojemności 100 ml, nr ref.: A11A01759 Standardowy sprzęt laboratoryjny Próbka a (9) Próbki krwi pełnej pobrane z EDTA. Stabilność(10): 3 dni w temperaturze C 8 dni w temperaturze 2-8 C 60 dni w temperaturze -20 C Zamrożone próbki należy rozmrażać w temperaturze pokojowej, a następnie dokładnie wymieszać przed użyciem. Dokładnie wymieszaj próbki krwi tuż przed wykonaniem oznaczeń, aby mieć pewność co do dokładności wyników pomiaru THb. Zakres odniesienia (4, 11, 12, 13, 14, 15, 16) Każde laboratorium powinno wypracować swoje własne zakresy odniesienia. Wartości podane w niniejszej ulotce mają wyłącznie charakter orientacyjny. Każde laboratorium powinno zweryfikować zgodność swoich wartości kalibracyjnych z wartościami referencyjnymi NGSP. Technika ta uzyskała aprobatę NGSP dla stężeń hemoglobiny HbA1c w przedziale 4-6% jako wartości standardowych u osób bez cukrzycy. Według zaleceń ADA (American Diabetes Association), celem terapeutycznym jest utrzymanie tych wartości na poziomie < 7%. Wszystkie uzyskane przez pacjenta wyniki winny jednak być interpretowane w świetle jego całościowych badań klinicznych. Ograniczenia metody (11): U większości pacjentów poziom hemoglobiny zawiera się między 4.4 mmol/l a 14.4 mmol/l. W publikacjach specjalistycznych można jednak wyczytać, że stężenie hemoglobiny u pacjentów z poważną anemią może wynosić mniej niż 4.4 mmol/l, zaś u pacjentów z policytemią może ono przekraczać 14.4 mmol/l. W przypadku pacjentów wykazujących takie symptomy, u których poziom hemoglobiny wykracza poza zakres pomiaru, oznaczenia powinny być wykonywane inną metodą. a. Modyfikacja indeksu od M do O: modyfikacja stabilnoœci próbek. Każdy stan organizmu mający wpływ na cykl życia czerwonych krwinek (np. anemia hemolityczna bądź inne choroby hemolityczne, ciąża bądź znaczna utrata krwi...) prowadzi do obniżenia intensywności kontaktu tych komórek z glukozą i w rezultacie do spadku procentowego stężenia hemoglobiny glikowanej (Ghb). Wyniki procentowe Ghb nie są miarodajne w przypadku pacjentów cierpiących na chroniczną utratę krwi i wykazujących wynikłą z tego zmienność długości życia erytrocytów. Obecność hemoglobiny C i S w próbkach może spowodować zwiększenie spodziewanej wartości HbA1c. Poza tym, stężenie HbA1c po analizie próbek o wysokim stężeniu hemoglobiny F (> 15%) może być niższe od oczekiwanego. Nie stwierdza się zakłóceń ze strony hemoglobiny karbamylowanej bądź acetylowanej. Test nie jest miarodajny w diagnostyce cukrzycy (16, 14). Test nie jest użyteczny w codziennej ocenie poziomu stężenia glukozy i nie należy go stosować jako substytutu domowej metody oznaczania stężenia glukozy we krwi (14). Przechowywanie i stabilność Chronić przed nadmiernym ciepłem, światłem i mrozem. Przechowalność odczynnika (fabrycznie zamkniętego i po otwarciu): Odczynniki zachowują stabilność do upływu daty ważności podanej na etykiecie, o ile są przechowywane w temperaturze 2-8 C w oryginalnym opakowaniu i chronione przed zanieczyszczeniem. Stabilność odtworzonego roztworu lateksu: patrz sekcja Wydajność przy użyciu w analizatorze ABX Pentra 400. Sposób przeprowadzania pomiaru Opis sposobu przeprowadzania pomiarów przy użyciu innych urządzeń automatycznych niż analizator ABX Pentra 400 jest dostępny na życzenie klienta. Postępowanie z odpadami Należy postępować zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami. Ogólne środki ostrożności 1. Odczynnik przeznaczony wyłącznie do celów profesjonalnej diagnostyki in vitro. 2. Antibody Reagent (R1) : Do przygotowania tego produktu użyto składników pochodzenia ludzkiego. Każda jednostka materiału pobranego od pacjentów została zbadana indywidualnie przy zastosowaniu metod zatwierdzonych przez FDA, przy użyciu których nie stwierdzono obecności antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg), wirusa ludzkiego niedoboru odporności (HIV-1 i HIV-2), ani przeciwciał wirusa zapalenia wątroby C (HCV). UWAGA. Ponieważ jednak żadna metoda testowa nie może całkowicie i ponad wszelką wątpliwość wykluczyć potencjalnego ryzyka infekcji, zawarty w nich materiał biologiczny należy traktować z taką samą ostrożnością, jak próbki uzyskane od pacjentów, jako potencjalnie zakaźny. W przypadku kontaktu z kalibratorem należy postępować według zaleceń odpowiednich władz służby zdrowia. Produkt drażniący. S24: Unikać zanieczyszczenia skóry. S37: Nosić odpowiednie rękawice ochronne. R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą.

4 3. Agglutinator Reagent (R2): Produkt drażniący. S24: Unikać zanieczyszczenia skóry. S37: Nosić odpowiednie rękawice ochronne. R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. 4. Antibody Reagent (R1), Agglutinator Reagent (R2), Hemolysis Reagent (R3), Total Hemoglobin Reagent (R4): Unikać zanieczyszczenia oczu, skóry i odzieży. Po pracy z produktem dokładnie umyć ręce wodą. Nie połykać. 5. Diluent I (R5): Produkt drażniący. R36/38: Działa drażniąco na oczy i skórę. R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. 6. Po zużyciu zawartości, fiolki odczynnikowe należy wyrzucić. 7. Należy uważnie zapoznać się z kartą charakterystyki (MSDS) dołączoną do odczynnika. Wydajność przy użyciu w analizatorze ABX Pentra 400 a Dane przedstawione poniżej pochodzą z oznaczeń przeprowadzonych przy użyciu analizatora ABX Pentra 400. Liczba oznaczeń: 381 Maksymalna długość przechowywania odtworzonego roztworu lateksowego: Trwałość odtworzonego roztworu lateksowego wynosi 60 dni, o ile po odtworzeniu jest on przechowywany w temperaturze między 2 C a 8 C. Użyj jedynie potrzebnej ilości, resztę odczynnika niezwłocznie z powrotem umieść w chłodzonym miejscu. Objętość próbki (po przygotowaniu): Hb: 25 µl/test HbA1c : 3 µl/test Wykrywalność: Granicę wykrywalności hemoglobiny całkowitej ustalono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP17-A (17) i wynosi on 1.60 µmol/l (0.42 g/dl). Minimalna granica oznaczalności: Dolną granicę oznaczalności (MIL) HbA1c ustala się wykonując wielokrotne oznaczenie próbek o niskim stężeniu i wynosi ona 0.17 µmol/l (0.05 g/dl). Dokładność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) Urządzenie przeprowadza 20 razy oznaczenia dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (18). Wartość średnia CV % %HbA1c Próbka kontrolna Próbka kontrolna Próbka Próbka Próbka Odtwarzalność (precyzja powtarzania oznaczeń) W urządzenie przez 20 dni (2 serie dziennie) przeprowadzono podwójne oznaczenia dla 3 próbek osocza o niskim, średnim i wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A2 (19). Wartość średnia CV % %HbA1c Próbka kontrolna Próbka kontrolna Próbka Próbka Próbka Liniowość oraz zakres wartości pomiaru: Liniowość odczynnika ustalono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP6-A (20). Dolna granica liniowości: Górna granica liniowości: dla hemoglobiny całkowitej: dla HbA1c: dla hemoglobiny całkowitej: dla HbA1c: 1.60 µmol/l (0.42 g/dl) 0.17 µmol/l (0.05 g/dl) µmol/l (22.41 g/dl) 10.8 µmol/l (2.85 g/dl) Zakres metody hemoglobiny całkowitej, w przypadku której oznaczenie stężenie %HbA1c jest dokładne, zawiera się między 17.5 a 85.0 µmol/l (4.61 i g/dl). Analiza potwierdziła zakres pomiaru od 4.44 do % HbA1c. W przypadku stężenia HbA1c przekraczającego najwyższy punkt kalibracji µmol/l (2.85 g/dl) próbek nie wolno rozcieńczać. W przypadku gdy stężenie HbA1c przekracza najwyższy punkt kalibracji, próbek nie wolno rozcieńczać. Istnieje jednak możliwość wyliczenia najniższej wartości stężenia %HbA1c w próbce, dzięki stężeniu THb, co daje wynik: wyższe niż... xxx. Przykład: Jeżeli stężenie THb wynosi 44.0 µmol/l (11.6 g/dl), wówczas najniższa wartość stężenia %HbA1c w przypadku tej metody wynosi: - w µmol/l: (10.80)/44.00 x 100 = %HbA1c (do wyników należy zastosować współczynnik korygujący NGSP = 15.9%). Wynik %HbA1c dla danej próbki wynosi: wyższe niż 15.9%. - w g/dl (2.85)/11.6 x 100 = 24.6 %HbA1c (do wyników należy zastosować współczynnik korygujący NGSP = 15.9%). Wynik %HbA1c dla danej próbki wynosi: wyższe niż 15.9%. Korelacja: 120 próbek pobranych od pacjentów skorelowano z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A (21). Wartości zawierały się w przedziale od 4.51 do 12.56% HbA1c. Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (regresja Passing Bablock) (22) wygląda następująco: Y = 1.10 X (%HbA1c) przy współczynniku korelacji r 2 = a. Modyfikacja indeksu od M do O: modyfikacja danych dotycz¹cych wydajnoœci.

5 Czynniki zakłócające: Triglicerydy: Bilirubina całkowita: Bilirubina bezpośrednia: Kwas askorbinowy: Niestabilność hemoglobiny: Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (23, 24). Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 30 dni. Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii, zmiany zawiesiny cząstek lateksu oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Współczynnik NGSP a : Y = (58140*(HbA1c/Hb) )/1000 Nie obserwuje się znaczącego wpływu do 7 mmol/l (612.5 mg/dl), (jako Intralipid, świadczący o lipemii). Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu dla wartości nie przekraczających 561 µmol/l (32.8 mg/dl) Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu dla wartości nie przekraczających 587 µmol/l (34.3 mg/dl) Nie obserwuje się statystycznie istotnego wpływu dla wartości nie przekraczających 3.40 mmol/l (59.8 mg/dl) brak zakłóceń. Wersja aplikacji do pomiaru HbA1c (A1c-H) b : 5.xx Wersja aplikacji do pomiaru hemoglobiny całkowitej (THb-H): 5.xx Ostrzeżenie Użytkownik ma obowiązek sprawdzić, czy niniejszy dokument dotyczy używanego odczynnika. Bibliografia 1. Mayer TK and Freedman ZR: Protein glycosylation in diabetes mellitus: A review of laboratory measurements and of their clinical utility. Clin. Chim. Acta 127; (1983). 2. Baynes JW.Bunn HF, Goldstein DE, et al: National Diabetes Group; Report of the expert committee on glucosylated hemoglobin. Diabetes Care 7; (1984). 3. Koenig RJ, Peterson CM, Kilo C. et al: Hemoglobin A1c as an indicator of the degree of glucose intolerance in diabetes. Diabetes 25; (1976). 4. Nathan DM, Singer DE, Hurxthal K, and Goodson JD: The clinical information value of the glycosylated hemoglobin assay. NE J. Med. 310; (1984). 5. McCarren M: DCCT; and it works: Intensive therapy reduces the risk of diabetic eye, kidney, and nerve disease. Diabetes forecast (September 1993). 6. Larsen ML, Horder M, and Mogensen EF: Effect of long-term monitoring of glycosylated hemoglobin levels in insulin-dependent diabetes mellitus. NE. J. Med. 323; (1990). 7. Nathan DM: Hemoglobin A 1c. Infatuation or the real thing? NE. J. Med. 323; (1990). 8. Wolf HU, Lang W, and Zander R; Alkaline haematin D-575, a new tool for the determination of haemoglobin as an alternative to the cyanhaemoglobin method. Clin. Chim. Acta. 136; (1984). 9. Guder W.G., Zawta B., The Quality of Diagnostics Samples. Samples: From the Patient to the Laboratory. 1 st ed. Guder W.G., Narayanan S., Zawta B., (WHILEY-VCH, Darmstadt, Germany), (2001), HORIBA Medical Internal studies. 11. Knowles BJ, Haigh WB, and Michaud GC: A monoclonal antibodybased immunoassay for hemoglobin A 1c. Diabetes 35; Supplement: 94A (1986). 12. Sacks D.B., Carbohydrates, Tietz Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 4 th Ed., Burtis C.A., Ashwood E.R., Bruns D.E., (Elsevier Saunders eds., St Louis, USA), (2006), Goldstein DE, Little RR, Wiedmayer HM, et al: Glycated hemoglobin: Methodologies and clinical applications Clin. Chem. 32; (1986). 14. Burtis CA and Ashwood ER, eds: Tietz Textbook of Clinical Chemistry, 2 nd edition, WB Saunders Company, Philadelphia, PA. p.2021 (1994). 15. Diabetes Care 2002; 25 (suppl. 1); Ellis G. Diamandis EP, Giesbrecht EE, et al. An automated «high pressure» liquid chromatographic assay for hemoglobin A 1c. Clin. Chem. 30: (1984). 17. Protocols for determination of limits of detection and limits of quantitation, Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP17-A, Vol. 24, No. 34, Vassault A., Grafmeyer D. Naudin C. et al., Protocole de validation de techniques (document B), Ann. Biol. Clin., 1986, 44, Evaluation of Precision Performance of Clinical Chemistry Devices, Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP5-A2, Vol. 24, No. 25, august Evaluation of the Linearity of Quantitative Analytical Methods, Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP6-A, Vol. 23, No. 16, april Method Comparison and Bias Estimation Using Patient Samples, Approved Guideline, 2 nd ed., CLSI (NCCLS) document EP9-A2, Vol. 22, No. 19, Passing H, Bablock W. A new biometrical procedure for testing the equality of measurements from two different analytical methods. J. Clin. Chem. Clin. Biochem. (1983) 21: Young DS. Effects of Drugs on Clinical Laboratory Tests. 4th Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: Young DS. Effects of Preanalytical Variables on Clinical Laboratory Tests. 2nd Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: a. Modyfikacja indeksu od M do O: nowy wspó³czynnik NGSP. b. Modyfikacja indeksu od M do O: nowa wersja aplikacji.

6