Odczynnik diagnostyczny do oznaczania ilościowego in vitro stężenia procentowego hemoglobiny A1c (%HbA1c) metodą kolorymetryczną i turbidymetryczną.

Transkrypt

1 2015/12/24 A93A01052VPL A11A01702 Hemolizat x 110 ml 2 x 21 ml Odczynnik diagnostyczny do oznaczania ilościowego in vitro stężenia procentowego hemoglobiny A1c (%HbA1c) metodą kolorymetryczną i turbidymetryczną. QUAL-QA-TEMP-0846 Rev.9 Wersja aplikacji Dla oznaczeń HbA1c: A1c-H Obowiązuje na całym świecie poza Stanami Zjednoczonymi: 5.xx Tylko dla Stanów Zjednoczonych: 3.xx Dla oznaczeń hemoglobiny całkowitej: THb-H Obowiązuje na całym świecie poza Stanami Zjednoczonymi: 5.xx Tylko dla Stanów Zjednoczonych: 2.xx Zastosowanie Odczynnik hemolizy jest dodatkowym odczynnikiem do oznaczania ilościowego w połączeniu z odczynnikiem. Procentowe pomiary HbA1c wykorzystuje się w klinicznym leczeniu cukrzycy, aby ocenić długofalową skuteczność terapii cukrzycowej. Aspekty kliniczne (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7) HbA1c powstaje wskutek nieenzymatycznego wiązania N- końcowego fragmentu łańcucha β hemoglobiny A0. Stężenie HbA1c jest proporcjonalne do stężenia glukozy we krwi i odzwierciedla przeciętne, dzienne stężenie glukozy we krwi w ciągu dwóch ostatnich miesięcy poprzedzających pobranie krwi do analizy. Najnowsze badania wykazują, że regularny pomiar stężenia HbA1c może doprowadzić do zmian w leczeniu cukrzycy, jak również do lepszego sterowania metabolizmem, odzwierciedlającego się w zmniejszonych wartościach stężenia HbA1c. Stosowana obecnie metoda diagnostyczna in vitro pozwala przeprowadzić ilościową analizę stężenia hemoglobiny A1c (HbA1c) we krwi pacjenta, umożliwiającą zdiagnozowanie cukrzycy. Uzyskane tą procedurą wyniki pomiarów można stosować do długofalowej kontroli cukrzycy. Metoda (8) HbA1c stanowi wyrażoną procentowo część całkowitej zawartości hemoglobiny. Aby oznaczyć stężenie THb (hemoglobiny całkowitej) używając metody spektrofotometrii, różne typy hemoglobiny muszą zostać przekształcone w jeden typ o jednolitym spektrum absorpcji. Podstawę do obliczenia stosunku HbA1c/THb stanowi stężenie HbA1c oraz hemoglobiny całkowitej (THb) w µmol próbki, stosunek ten nie może jednak być jedyną podstawą dla diagnozy. Zasada działania (8): Mierzy się stężenie HbA1c oraz hemoglobiny całkowitej, a wskaźnik definiuje się jako procentową zawartość HbA1c. Do oznaczenia zawartości procentowej HbA1c używa się pięciu odczynników: Antibody Reagent (R1) rozcieńczonego odczynnikiem Diluent I (R5), a także odczynników Agglutinator Reagent (R2), Hemolysis Reagent (R3) i Total Hemoglobin Reagent (R4). Próbka krwi pełnej jest ręcznie mieszana z odczynnikiem hemolizy Hemolysis Reagent (R3) w proporcji 1 objętości próbki na 50 objętości współczynnika R3: Erytrocyty są poddawane lizie, zaś łańcuch hemoglobiny jest hydrolizowany przy pomocy proteaz wchodzących w skład odczynnika. Odczynnika Total Hemoglobin Reagent (R4) używa się w celu oznaczenia stężenia hemoglobiny całkowitej. 1 / 8

2 Metoda opiera się na konwersji wszystkich postaci hemoglobiny w zasadową hematynę w roztworze zasadowym niejonowego detergentu, tak jak opisano w pierwszej procedurze opracowanej przez Wolf i in. Reakcja jest wyzwalana przez dodanie próbki krwi, poddanej uprzednio reakcji z odczynnikiem hemoglobiny całkowitej Total Hemoglobin Reagent (R4), co powoduje zielone zabarwienie roztworu. Przekształcanie różnych typów hemoglobiny w alkaliczną hematynę o zdefiniowanym spektrum absorpcji pozwala obliczyć stężenie hemoglobiny całkowitej. Hemoglobinę mierzy się metodą punktów krańcowych przy długości fali 550 nm. Stężenia hemoglobiny są wprost proporcjonalne do wzrostu obserwowanej absorbancji. Do pomiaru hemoglobiny właściwej HbA1c służy test hamowania aglutynacji cząstek lateksu. Aglutynina (polimer syntetyczny zawierający wiele kopii immunoreaktywnej części HbA1c) powoduje aglutynację cząstek lateksu pokrytych mysimi przeciwciałami monoklonalnymi swoistymi dla hemoglobiny HbA1c. Jeżeli próbka nie zawiera hemoglobiny HbA1c, aglutynina zawarta w odczynniku Agglutinator Reagent (R2) oraz mikrocząstki opłaszczone odczynnikiem Antibody Reagent (R1) ulegną aglutynacji. Aglutynacja powoduje wzrost absorbancji zawiesiny. Obecność hemoglobiny HbA1c w próbce spowalnia szybkość aglutynacji, ponieważ HbA1c konkuruje z odczynnikiem Agglutinator Reagent (R2) w miejscach przyłączania przeciwciał na mikrocząstkach. Im większa ilość hemoglobiny HbA1c w próbce, tym wolniej postępuje aglutynacja. Szybkość reakcji mierzy się przy użyciu absorbancji przy długości fali 550 nm, przy czym szybkość aglutynacji służy do wyliczenia stężenia na podstawie krzywej kalibracji. Następnie, przy użyciu wartości HbA1c i hemoglobiny całkowitej w µmol obliczana jest procentowa zawartość HbA1c. Odczynniki to zestaw wieloodczynnikowy. Zawartość zestawu: Reagent 1: Antibody Reagent Reagent 2: Agglutinator Reagent Reagent 3: Hemolysis Reagent Reagent 4: Total Hemoglobin Reagent Reagent 5: Diluent I 1 x 110 ml 2 x 21 ml Odczynnik Przeciwciał (R1) zawiera: cząstki sprzężone z mysimi przeciwciałami HbA1c; albumina surowicy bydlęcej; bufor; związki powierzchniowo czynne; konserwanty. Odczynnik Aglutynacji (R2) zawiera: kowalencyjny hapten wiążący polimery; albuminę surowicy bydlęcej; bufor; konserwant; związek powierzchniowo czynny. Odczynnik Hemolizy (R3) zawiera: pepsynę świńską; bufor; konserwant. Ten odczynnik jest także sprzedawany osobno jako produkt o numerze ref. A11A Odczynnik Hemoglobiny Całkowitej (R4) zawiera: wodorotlenek sodu; związek powierzchniowo czynny. Rozcieńczalnik I (R5) zawiera: konserwant; NaCl. należy używać zgodnie z niniejszą ulotką. Producent nie może zagwarantować właściwego działania produktu, jeśli zostanie on użyty w sposób inny od podanego. Postępowanie 1. W fiolce MBU o pojemności 100 ml (nr ref.a11a01759) zmieszaj 1 część odczynnika przeciwciał Antibody Reagent (R1) z 1 objętością rozcieńczalnika Diluent I (R5), po czym przelej do fiolki odczynnikowej o pojemności 15, 10 lub 4 ml. 2. Dokładnie wymieszaj odczynnik Agglutinator Reagent (R2) odwracając pojemnik, po czym wlej go do butelki odczynnikowej o pojemności 10 lub 4 ml. 3. Dokładnie wymieszaj odczynnik Total Hemoglobin Reagent (R4) odwracając pojemnik, po czym wlej go do butelki odczynnikowej o pojemności 15, 10 lub 4 ml. 2 / 8

3 4. Umieść fiolki w jednym z dostępnych obszarów roboczych. Używaj następującego sprzętu: fiolka odczynnikowa o poj. 15 ml fiolka odczynnikowa 10 ml + pasujący adapter fiolka odczynnikowa 4 ml + pasujący adapter R 2 Hemoglobinę całkowitą kalibruje się przy użyciu kalibratora Cal (CAL 1) według docelowej wartości hemoglobiny całkowitej. Charakterystyki kalibratorów i odczynników nie są zależne od ich serii i poddawane są wewnętrznej kontroli jakości w firmie HORIBA Medical. Do kalibracji metody HbA1c służy kalibrator Cal, pozwalający na sześć poziomów kalibracji HbA1c. Opisane tu procedury kalibracji są zgodne z certyfikacją NGSP/DCCT. R 4 R 1 (rozcieńczony) 5. Jeżeli odczynnik zawiera pianę, usuń ją za pomocą plastikowej pipety. 6. Umieść statyw odczynnikowy w chłodzonej komorze na odczynniki analizatora Przed użyciem pozwól odczynnikom ustabilizować się przez godzinę w chłodzonej komorze odczynnikowej analizatora. Uwaga: Należy użyć jedynie potrzebnej ilości, resztę odczynnika należy zaś niezwłocznie umieścić w zamkniętej fiolce w chłodzonym miejscu. Zarówno próbki, jak i kontrole muszą być rozcieńczone w proporcji 1:51 odczynnikiem hemolizy Hemolysis Reagent (R3). Powoli wymieszaj (tak, aby nie spienić) i zanim wykonasz oznaczenia w analizatorze, odstaw na pięć minut w temperaturze pokojowej. Przykład rozcieńczenia: 6 µl próbek/kontroli µl odczynnika R3 Przed wykonaniem analizy próbki muszą zostać poddane homogenizacji. Do pobrania krwi pełnej zaleca się użycie pipety z tłokiem. Wyniki obu metod (hemoglobiny całkowitej oraz HbA1c) muszą być stosowane razem: należy wykorzystywać wyłącznie proporcję: HbA1c/THb. Oznaczenia należy przeprowadzać używając podanego współczynnika proporcji; nie należy przeprowadzać oddzielnych oznaczeń HbA1c i THb. Formułę proporcji tworzy się przy zastosowaniu stosunku NGSP (patrz instrukcja obsługi analizatora 400). Kalibrator Do celów kalibracji należy używać: Cal, nr ref. A11A01703 (wymaga osobnego zakupu) 1 x 8 ml + 5 x 2 ml Pozycje kalibratorów na statywie próbkowym kalibratorów: Pozycja 1: CAL 1 (200 µl) dla THb Pozycja 2: CAL 1 (200 µl) dla HbA1c Pozycja 3: CAL 2 (150 µl) Pozycja 4: CAL 3 (150 µl) Pozycja 5: CAL 4 (150 µl) Pozycja 6: CAL 5 (150 µl) Pozycja 7: CAL 6 (150 µl) Uwaga: powyższa pozycja 1 dla kalibratora CAL 1 została podana jako przykład; kalibrator ten może też zostać umieszczony na pozycji 8, 9 lub 10. Kontrola Do wewnętrznej kontroli jakości należy używać: Control, nr ref. A11A01704 (wymaga osobnego zakupu) Kontrola normalna: 2 x 0,25 ml (liofilizat) Kontrola patologiczna: 2 x 0,25 ml (liofilizat) Oznaczenie kontroli powinno być przeprowadzane raz dziennie i/lub po wykonaniu kalibracji. Częstość przeprowadzania kontroli oraz przedziały ufności powinny być ustalone w oparciu o wytyczne laboratoryjne oraz przepisy obowiązujące w danym kraju. Należy przestrzegać krajowych, regionalnych i lokalnych wytycznych dotyczących materiałów do kontroli jakości. Wynik kontroli musi zawierać się w zdefiniowanych przedziałach ufności. Każde laboratorium powinno wypracować sposób postępowania w przypadku, gdy wyniki wykroczą poza wyznaczone przedziały / 8

4 Wymagane wyposażenie niewchodzące w skład produktu Zautomatyzowany kliniczny analizator biochemiczny: 400 Kalibrator: Cal, nr ref. A11A01703 Kontrola: Control, nr ref. A11A01704 Hemolysis Reagent, nr ref. A11A01730, 1 x 110 ml fiolka MBU o pojemności 100 ml, nr ref.a11a01759 Standardowy sprzęt laboratoryjny. Próbka (9) Próbki krwi pełnej w EDTA. Firma HORIBA Medical nie prowadziła testów dla antykoagulantów innych niż wymienione na liście i w związku z tym nie zaleca ich używania dla potrzeb tego oznaczenia. Stabilność (10): W temperaturze C: 3 dni W temperaturze 2-8 C: 8 dni W temperaturze -20 C: 60 dni Zamrożone próbki należy rozmrażać w temperaturze pokojowej, a następnie dokładnie wymieszać przed użyciem. Dokładnie wymieszaj próbki krwi tuż przed wykonaniem oznaczeń, aby mieć pewność co do dokładności wyników pomiaru THb. Zakres norm (4, 11, 12, 13, 14, 15) Każde laboratorium powinno wypracować swoje własne zakresy odniesienia. Wartości podane w niniejszej ulotce mają wyłącznie charakter orientacyjny. Każde laboratorium powinno zweryfikować zgodność swoich wartości kalibracyjnych z wartościami referencyjnymi NGSP. Technika ta uzyskała aprobatę NGSP dla stężeń hemoglobiny HbA1c w przedziale 4-6% jako wartości standardowych u osób bez cukrzycy. Według zaleceń ADA (American Diabetes Association), celem terapeutycznym jest utrzymanie tych wartości na poziomie < 7%. Wszystkie uzyskane przez pacjenta wyniki winny jednak być interpretowane w świetle jego całościowych badań klinicznych. Ograniczenia metody (11): U większości pacjentów poziom hemoglobiny zawiera się między 4,4 mmol/l a 14,4 mmol/l. W publikacjach specjalistycznych można jednak wyczytać, że stężenie hemoglobiny u pacjentów z ostrą anemią może wynosić mniej niż 4,4 mmol/l, zaś u pacjentów z policytemią może ono przekraczać 14,4 mmol/l. W przypadku pacjentów wykazujących takie symptomy, u których poziom hemoglobiny wykracza poza zakres pomiaru, oznaczenia powinny być wykonywane inną metodą. Każdy stan organizmu mający wpływ na cykl życia czerwonych krwinek (np. anemia hemolityczna bądź inne choroby hemolityczne, ciąża bądź znaczna utrata krwi...) prowadzi do obniżenia intensywności kontaktu tych komórek z glukozą i w rezultacie do spadku procentowego stężenia hemoglobiny glikowanej (Ghb). Wyniki procentowe Ghb nie są miarodajne w przypadku pacjentów cierpiących na chroniczną utratę krwi i wykazujących wynikłą z tego zmienność długości życia erytrocytów. Obecność hemoglobiny C i S w próbkach może spowodować wzrost oczekiwanych wartości HbA1c. Poza tym, stężenie HbA1c po analizie próbek o wysokim stężeniu hemoglobiny F (> 15%) może być niższe od oczekiwanego. Nie stwierdza się zakłóceń ze strony hemoglobiny karbamylowanej bądź acetylowanej. Analiza nie jest miarodajna w diagnostyce cukrzycy (16, 14). Analiza nie jest użyteczna w codziennej ocenie poziomu stężenia glukozy i nie należy go stosować jako substytutu domowej metody oznaczania (14). Przechowywanie i stabilność Chronić przed nadmiernym ciepłem, światłem i mrozem. W nieotwieranych bądź otwieranych fiolkach, odczynniki zachowują stabilność do upływu daty ważności podanej na etykiecie, o ile są przechowywane szczelnie zamknięte w oryginalnych opakowaniach w temperaturze 2-8 C oraz chronione przed zanieczyszczeniem. Stabilność odczynnika roboczego: Stabilność odczynnika po odtworzeniu wynosi 60 dni, jeżeli jest on przechowywany w zamkniętej fiolce MBU w temperaturze 2-8 C. Postępowanie z odpadami Należy postępować zgodnie z lokalnie obowiązującymi przepisami. 4 / 8

5 Ogólne środki ostrożności a Niniejszy odczynnik jest przeznaczony wyłącznie do profesjonalnej diagnostyki in vitro. Wyłącznie do stosowania z przepisu lekarza. Ten odczynnik został sklasyfikowany jako szkodliwy w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Odczynnik Przeciwciał (R1): Ostrzeżenie H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry. Ostrzeżenie: Odczynnik jest sporządzony z substancji pochodzenia zwierzęcego. W związku z tym należy go traktować jako materiał potencjalnie zakaźny. Należy obchodzić się z nim z odpowiednią ostrożnością, stosując dobre praktyki laboratoryjne (17). P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy. P272: Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną oraz ochronę oczu/twarzy. P302 + P352: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Umyć dużą ilością wody z mydłem. P321: Zastosować określone leczenie (patrz [***] na etykiecie). P333 + P313: W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza. P362 + P364: Zanieczyszczoną odzież zdjąć i wyprać przed ponownym użyciem. P501: Zawartość pojemnika jak i pojemnik utylizować zgodnie z lokalnymi, regionalnymi, narodowymi oraz międzynarodowymi przepisami. Odczynnik Aglutynacji (R2): Ostrzeżenie H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry. Ostrzeżenie: Odczynnik jest sporządzony z substancji pochodzenia zwierzęcego. W związku z tym należy go traktować jako materiał potencjalnie zakaźny. Należy obchodzić się z nim z odpowiednią ostrożnością, stosując dobre praktyki laboratoryjne (17). P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy. P272: Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną oraz ochronę oczu/twarzy. P302 + P352: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Umyć dużą ilością wody z mydłem. P321: Zastosować określone leczenie (patrz [***] na etykiecie). P333 + P313: W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza. P362 + P364: Zanieczyszczoną odzież zdjąć i wyprać przed ponownym użyciem. P501: Zawartość pojemnika jak i pojemnik utylizować zgodnie z lokalnymi, regionalnymi, narodowymi oraz międzynarodowymi przepisami. Odczynnik Hemolizy (R3): Ostrzeżenie: Odczynnik jest sporządzony z substancji pochodzenia zwierzęcego. W związku z tym należy go traktować jako materiał potencjalnie zakaźny. Należy obchodzić się z nim z odpowiednią ostrożnością, stosując dobre praktyki laboratoryjne (17). Odczynnik Hemoglobiny Całkowitej (R4): Ostrzeżenie H290: Może powodować korozję metali. P234: Przechowywać wyłącznie w oryginalnym pojemniku. P390: Usunąć wyciek, aby zapobiec szkodom materialnym. P406: Przechowywać w pojemniku odpornym na korozję o odpornej powłoce wewnętrznej. a Modyfikacja: modyfikacja opisu ogólnych środków ostrożności. 5 / 8

6 Rozcieńczalnik I (R5): Niebezpieczeństwo H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu. H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu. H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry. P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy. P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy. P264: Umyć dokładnie ręce po użyciu. P272: Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ ochronę oczu/ochronę twarzy. P301 + P330 + P331: W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów. P302 + P352: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Umyć dużą ilością wody z mydłem. P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTATKU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody/prysznicem. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożniepłukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można jełatwo usunąć. Nadal płukać. P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ lub lekarzem. P321: Zastosować określone leczenie (patrz [***] na etykiecie). P333 + P313: W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza. P362 + P364: Zanieczyszczoną odzież zdjąć i wyprać przed ponownym użyciem. P363: Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem. P405: Przechowywać pod zamknięciem. P501: Zawartość pojemnika jak i pojemnik utylizować zgodnie z lokalnymi, regionalnymi, narodowymi oraz międzynarodowymi przepisami. Fiolki odczynnikowe są jednorazowego użytku i należy je utylizować zgodnie z lokalnymi przepisami. Należy uważnie zapoznać się z kartą charakterystyki (MSDS) dołączoną do odczynnika. Nie używać produktu, jeżeli można zaobserwować zmianę jego cech biologicznych, chemicznych lub fizycznych, co wskazuje na jego nieprzydatność do użytku. Użytkownik ma obowiązek sprawdzić, czy niniejszy dokument dotyczy używanego w danym przypadku odczynnika. Wydajność przy użyciu w analizatorze 400 Dane przedstawione poniżej pochodzą z oznaczeń przeprowadzonych przy użyciu analizatora 400. Liczba oznaczeń: 381 Objętość próbki (po przetworzeniu): Hb: 25 µl/oznaczenie HbA1c: 3 µl/oznaczenie Granica wykrywalności (THb): Granicę wykrywalności określono zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP17-A (18) i wynosi ona 1,61 µmol/l (0,42 g/dl). Minimalna granica oznaczalności: Dolną granicę oznaczalności (MIL) dla HbA1c ustala się, wykonując wielokrotne oznaczenie próbek o niskim stężeniu, i wynosi ona 0,17 µmol/l (0,05 g/dl). Dokładność i precyzja: Powtarzalność (precyzja w trakcie pracy urządzenia) Przeprowadzane jest 20 oznaczeń dla 3 próbek o niskim, średnim oraz wysokim stężeniu oraz dla 2 kontroli, zgodnie z zaleceniami procedury Valtec (19). Wartość średnia %HbA1c CV % Próbka kontrolna 1 4,94 0,88 Próbka kontrolna 2 10,24 1,33 Próbka 1 5,14 0,64 Próbka 2 6,97 1,06 Próbka 3 9,32 1,16 Powtarzalność (precyzja całkowita) 3 szt. próbek o niskim, średnim i wysokim stężeniu oraz 2 kontrole są przez 20 dni poddawane podwójnym 6 / 8

7 oznaczeniom (2 serie dziennie), zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP5-A2 (20). Wartość średnia %HbA1c CV % Próbka kontrolna 1 4,90 1,79 Próbka kontrolna 2 9,83 2,23 Próbka 1 4,76 1,37 Próbka 2 6,75 1,90 Próbka 3 9,15 1,44 Zakres pomiaru metody hemoglobiny całkowitej i HbA1c: Liniowość odczynnika ustala się zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP6-A (21). Dolna granica liniowości: dla hemoglobiny całkowitej: dla HbA1c: Górna granica liniowości: dla hemoglobiny całkowitej: dla HbA1c: 1,60 µmol/l (0,42 g/dl) 0,17 µmol/l (0,05 g/dl) 85,00 µmol/l (22,41 g/dl) 10,80 µmol/l (2,85 g/dl) Zakres metody hemoglobiny całkowitej, w której stężenie %HbA1c jest dokładne, zawiera się pomiędzy od 17,5 do 85,0 µmol/l (od 4,61 do 22,41 g/dl). Oznaczenie potwierdziło zakres pomiaru od 4,44 do 16,68% hemoglobiny HbA1c. W przypadku stężenia HbA1c przekraczającego najwyższy punkt kalibracji 10,80 µmol/l (2,85 g/dl), próbek nie wolno rozcieńczać. W przypadku, gdy stężenie HbA1c przekracza najwyższy punkt kalibracji, próbek nie wolno rozcieńczać. Istnieje jednak możliwość wyliczenia najniższej wartości stężenia %HbA1c w próbce dzięki uzyskanemu stężeniu THb, co daje wynik: wyższe niż... xxx. Przykład: Jeżeli stężenie THb wynosi 44,0 µmol/l (11,6 g/dl), to wówczas najniższa wartość %HbA1c w przypadku tej metody wynosi: - w µmol/l: (10,80)/44,00 x 100 = 24,6 %HbA1c (do wyników należy zastosować współczynnik korygujący NGSP = 12,8%). - w g/dl: (2,85)/11,6 x 100 = 24,6 %HbA1c (do wyników należy zastosować współczynnik korygujący NGSP = 12,8%). Wynik %HbA1c dla danej próbki wynosi: Wyższy niż xxx. xxx = (a x 24,6%) + b a = nachylenie NGSP b = przesunięcie NGSP Korelacja: 120 pobrane od pacjenta próbki (krwi pełnej) koreluje się z komercyjnie dostępnym odczynnikiem, służącym jako wzorzec, zgodnie z zaleceniami CLSI (NCCLS), procedura EP9-A2 (22). Wartości zawierały się w zakresie od 4,51 do 12,56 %HbA1c. Równanie dla otrzymanej linii allometrycznej (23) jest następujące: Y = 1,10 X - 0,58 (%HbA1c) przy współczynniku korelacji r 2 = 0,9944 Czynniki zakłócające: Triglicerydy: Nie obserwuje się znaczącego wpływu do stężenia Intralipid (świadczącego o lipemii) 7 mmol/l (612,5 mg/dl). Bilirubina Nie obserwuje się znaczącego całkowita: wpływu do 561 µmol/l (32,8 mg/dl). Bilirubina Nie obserwuje się znaczącego bezpośrednia: Kwas askorbinowy: wpływu do 587 µmol/l (34,3 mg/dl). Nie obserwuje się znaczącego wpływu do 3,40 mmol/l (59,8 mg/dl). Niestabilna Brak zakłóceń. hemoglobina: Young podaje także inne ograniczenia, a w szczególności listę leków oraz zmiennych przedanalitycznych, które według obecnego stanu wiedzy wpływają na wyniki tej metody (24, 25). Stabilność kalibracji: Odczynnik jest kalibrowany w dniu 0. Stabilność kalibracji jest kontrolowana przez wykonanie testów na 2 próbkach kontrolnych. Stabilność kalibracji wynosi 30 dni. Uwaga: Ponowną kalibrację odczynnika zaleca się w przypadku zmiany jego serii oraz w przypadku, gdy wyniki kontroli jakości wykroczą poza założony zakres. Wskaźnik NGSP: Wzór ten musi zostać wprowadzony do analizatora w oparciu o najnowszy wskaźnik NGSP dostępny na Więcej informacji na ten temat zawarto w instrukcji obsługi analizatora. Przykład wzoru dla NGSP 2015: Na certyfikacie: HbA1c (%) = (0,43*X) + 2,25 Na urządzeniu: HbA1c (%) = (4300*(A/B)+225)/100 7 / 8

8 Uwaga: A = A1c-H B = THb-H Wyniki %HbA1c zostały wyliczone w oparciu o metodę wzorcową DCCT (Diabetes Control and Complications Trial): Wersja aplikacji: Obowiązuje na całym świecie poza Stanami Zjednoczonymi: dla oznaczeń HbA1c (A1c-H): 5.xx dla oznaczeń hemoglobiny całkowitej (THb-H): 5.xx Tylko dla Stanów Zjednoczonych: dla oznaczeń HbA1c (A1c-H): 3.xx dla oznaczeń hemoglobiny całkowitej (THb-H): 2.xx Bibliografia 1. Mayer TK, Freedman ZR. Protein glycosylation in diabetes mellitus: A review of laboratory measurements and of their clinical utility. Clin. Chim. Acta (1983) 127: Baynes JW, Bunn HF, Goldstein D, Harris M, Martin DB, Peterson C, Winterhalter K. National Diabetes Group; Report of the expert committee on glycosylated hemoglobin. Diabetes Care (1984) 7: Koenig RJ, Peterson CM, Kilo C, Cerami A, Williamson JR. Hemoglobin A1c as an indicator of the degree of glucose intolerance in diabetes. Diabetes (1976) 25: Nathan DM, Singer DE, Hurxthal K, and Goodson JD. The clinical information value of the glycosylated hemoglobin assay. NE J. Med. (1984) 310: McCarren M. DCCT; and it works: Intensive therapy reduces the risk of diabetic eye, kidney, and nerve disease. Diabetes Forecast (1993): Larsen ML, Horder M, and Mogensen EF. Effect of long-term monitoring of glycosylated hemoglobin levels in insulindependent diabetes mellitus. NE. J. Med. (1990) 323: Nathan DM. Hemoglobin A 1c. Infatuation or the real thing? NE. J. Med. (1990) 323: Wolf HU, Lang W, and Zander R. Alkaline haematin D-575, a new tool for the determination of haemoglobin as an alternative to the cyanhaemoglobin method. Clin. Chim. Acta. (1984) 136: Guder WG, Zawta B. The quality of diagnostics samples. Samples: from the patient to the laboratory. 1 st ed. Guder WG, Narayanan S, Zawta B, (WHILEY- VCH, Darmstadt, Germany), (2001): HORIBA Medical Internal studies. 11. Knowles BJ, Haigh WB, and Michaud GC. A monoclonal antibodybased immunoassay for hemoglobin A 1c. Diabetes (1986) 35 (Supplement: 94A). 12. Sacks DB, Carbohydrates, TIETZ Textbook of Clinical Chemistry and Molecular Diagnostics. 4 th Ed., Burtis CA, Ashwood ER, Bruns DE (Elseviers Saunders eds., St Louis, USA), (2006): Goldstein DE, Little RR, Wiedmeyer HM, England JD, McKenzie EM. Glycated hemoglobin: Methodologies and clinical applications Clin. Chem. (1986) 32 (10 Suppl): Burtis CA and Ashwood ER, eds: Tietz Textbook of Clinical Chemistry, 2 nd edition, WB Saunders Company, Philadelphia, PA. (1994): Diabetes Care (2002) 25 (suppl. 1): Ellis G, Diamandis EP, Giesbrecht EE, Daneman D, Allen LC. An automated «high pressure» liquid chromatographic assay for hemoglobin A1c. Clin. Chem. (1984) 30: Council Directive (2000/54/EC). Official Journal of the European Communities. No. L262 from October 17, 2000: Protocols for determination of limits of detection and limits of quantitation. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP17-A (2004) 24 (34). 19. Vassault A, Grafmeyer D, Naudin C et al. Protocole de validation de techniques (document B). Ann. Biol. Clin. (1986) 44: Evaluation of Precision Performance of Quantitative Measurement Method. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP5-A2 (2004) 24 (25). 21. Evaluation of the Linearity of Quantitative Analytical Methods. Approved Guideline, CLSI (NCCLS) document EP6-A (2003) 23 (16). 22. Method Comparison and Bias Estimation Using Patient Samples. Approved Guideline, 2 nd ed., CLSI (NCCLS) document EP9-A2 (2002) 22 (19). 23. Passing H, Bablock W. A new biometrical procedure for testing the equality of measurements from two different analytical methods. J. Clin. Chem. Clin. Biochem. (1983) 21: Young DS. Effects of Drugs on Clinical Laboratory Tests. 4 th Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: Young DS. Effects of Preanalytical Variables on Clinical Laboratory Tests. 2 nd Edition, Washington, DC, AACC Press (1997) 3: / 8