2. Art. 1 pkt 1 lit. a i pkt 3 projektu ustawy (dot. art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 i 4 ustawy)

Transkrypt

1 UZASADNIENIE NajwaŜniejsze zmiany zawarte w projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym dotyczą dostosowania klasyfikacji statystycznej stosowanej dla potrzeb klasyfikowania towarów i usług do klasyfikacji obowiązującej w statystyce. W przepisach dotyczących podatku od towarów i usług, towary i usługi w obrocie krajowym, co do zasady, są identyfikowane przy wykorzystaniu klasyfikacji statystycznych (z wyjątkami). Ma to zastosowanie zwłaszcza przy wyznaczaniu zakresu przedmiotowego stosowania stawek obniŝonych (0%, 3% i 7%) oraz zwolnień od podatku. Dla ww. potrzeb w obrocie krajowym, wykorzystywana jest nieobowiązująca juŝ dla potrzeb statystycznych Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. - Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm. (PKWiU 1997). Wynika to zarówno z przepisu art. 41 ust. 14 ustawy o podatku do towarów i usług, jak i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. 207, poz W statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości od dnia 1 stycznia 2009 r. stosowana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona ww. rozporządzeniem z dnia 29 października 2008 r. (PKWiU 2008). Celem zmian zaproponowanych w projekcie jest przede wszystkim dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz załączników do tej ustawy i załącznika do ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 74, poz. 444 i Nr 209, poz. 1320), do nomenklatury oraz symboli statystycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r. Zmiana pozwoli podatnikom podatku VAT na prowadzenie jednolitych zasad ewidencji zarówno dla potrzeb podatku od towarów i usług, jak i w statystyce i dokumentacji. W projekcie ustawy proponuje się likwidację załącznika nr 4 do obecnej ustawy, zawierającego wykaz usług zwolnionych i przeniesienie uregulowań dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres na podstawie prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zmiany w klasyfikacji statystycznej w zakresie usług nie pozwoliły na takie ich przełoŝenie na nowe klasyfikacje, które zapewniłoby, Ŝe zakres zwolnień, który byłby określony takim załącznikiem, byłby zgodny z przepisami dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 347/1 z późn. zm.). Oparcie zaś zapisów dotyczących zwolnienia usług od podatku na opisach tych usług zawartych w ww. dyrektywie pozwoli na zapewnienie zgodności z przepisami tej dyrektywy. Ponadto w projekcie ustawy zawarto zmiany mające na celu: - objęcie ogólnymi zasadami opodatkowania przewozów okazjonalnych wykonywanych przez podatników niemających siedziby na terytorium kraju;

2 - dostosowanie przepisów do zmian w prawie celnym; - ułatwienie rozliczeń podatku związanego z importem towarów przesyłanych następnie za granicę; - eliminację moŝliwości naduŝyć podatkowych w obrocie niektórymi towarami. 1. Art. 1 pkt 1 lit. b-d, pkt 7 lit. a, b i d, pkt 8, pkt 9 lit. b, pkt 13, pkt 15 lit. a i c, pkt 24 lit. a, pkt 25, pkt 26, pkt 30 i art. 3 projektu ustawy Istotą zmian zaproponowanych ww. przepisach jest jak juŝ zaznaczono - przełoŝenie (przetłumaczenie) obowiązujących załączników i zapisów w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz załącznika do ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, w których zastosowano nomenklaturę i odwołania do klasyfikacji PKWiU z 1997 r., na symbole i nazwy stosowane w PKWiU z r., tak aby ich zakres nie uległ zmianie. W tym celu został powołany zarządzeniem wewnętrznym nr 16 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 29 października 2008 r. Zespół do spraw zastosowania i przepracowania roboczych tabel podatkowych na układ Klasyfikacji PKWiU Zmiany w art. 1 pkt 1 lit. c, pkt 7 lit. b i d, pkt 8, pkt 15 lit. a i c (w zakresie dot. art. 83 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy), pkt 24 lit. a, pkt 25 i pkt 26 polegają na zamianie w przepisach ustawy zastosowanej nomenklatury i odwołań do klasyfikacji statystycznych z PKWiU z 1997 r. na PKWiU z 2008 r. W art. 1 pkt 1 lit. d projektu zaproponowano wpisanie do art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicji pojęcia ex, którego uŝycie oznacza, Ŝe zakres wyrobów i usług jest węŝszy niŝ określony w danym grupowaniu PKWiU. Zmiany w art. 1 w pkt 30 polegają na nadaniu nowego brzemienia, w wyniku przełoŝenia na PKWiU 2008, załącznikom 1-3 do ustawy o podatku od towarów i usług, z czego załącznik nr 1 stanowi wykaz towarów zaliczanych do nowych środków transportu, załącznik nr 2 wykaz towarów i usług, od których dostawy przysługuje zryczałtowany zwrot podatku od towarów i usług i załącznik nr 3 wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%. Zmiany w art. 1 pkt 1 lit. b projektu polegają na dostosowaniu definicji nowych środków transportu do nowego brzmienia załącznika nr 1 do zmienianej ustawy. Ponadto zmiany w art. 1 pkt 1 lit. b projektu polegają na uznaniu środków transportu wymienionych w załączniku nr 1 jako katalogu przykładowego do katalogu definicyjnego zawartego w słowniczku. Zmiana ta pozwoli na pełną realizację definicji nowego środka transportu zawartą w art. 2 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE. Natomiast zmiany zawarte w art. 1 pkt 7 lit. a, pkt 9 lit. b i pkt 13 lit. a projektu polegają na dostosowaniu przepisów do nowego brzmienia załącznika nr 3 do ustawy. W art. 3 natomiast proponuje się nadanie nowego brzmienia załącznikowi do ww. ustawy z dnia 11 kwietnia 2008 r., stanowiącemu wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku od towarów i usług w wysokości 3%. Nowe załączniki, podobnie jak obecnie obowiązujące, prezentowane są w tabelach, co do zasady według kolejności symboli występujących w PKWiU W sytuacjach, gdy nie ma moŝliwości przypisania konkretnego symbolu PKWiU, zakres, którego dotyczy dana pozycja doprecyzowano przy zastosowaniu specjalnych określeń przybliŝających zakres jaki obejmuje 2

3 ta pozycja, np. bez względu na symbol,,,wyłącznie bądź,,z wyłączeniem. Z uwagi na inne załoŝenia konstrukcyjne nowej klasyfikacji, klauzule z ww. zastrzeŝeniami konieczne były do zastosowania w większości pozycji. W załącznikach proponuje się wprowadzenie pewnych zmian o charakterze porządkowym, jednakŝe nie wpłyną one na rozszerzenie czy ograniczenie zakresu stosowania preferencji. Zmiany te są następujące. Do wykazu towarów opodatkowanych 7% stawką (załącznik nr 3) włączono: 1) daktyle, figi, banany, orzechy kokosowe, orzechy brazylijskie, orzechy nerkowca, owoce awokado, ananasy, smaczeliny, mango, guawy, papaje, owoce cytrusowe, owoce kiwi oraz pozostałe owoce południowe, 2) migdały, kasztany jadalne, orzeszki pistacjowe, pozostałe orzechy oraz orzeszki ziemne. Owoce, o których mowa wyŝej równieŝ podlegają opodatkowaniu według 7% stawki, bowiem są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. 212, poz. 1336). Umieszczenie wszystkich produktów rolnych w jednym wykazie dla towarów opodatkowanych 7% stawką podatku od towarów i usług pomoŝe podatnikom posługiwać się tymi przepisami. Proponowana zmiana ma więc charakter porządkowy. Ponadto w projektowanym załączniku nr 3 (Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%) nie ujęto następujących pozycji dotyczących wyrobów sztuki ludowej oraz rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego, które posiadają atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej: 1) z poz. 113 starego załącznika nr 3 pominięto formy drewniane uŝytkowe (PKWiU ) oraz (PKWiU ), 2) z poz. 119 starego załącznika nr 3 usunięto wyroby tkackie (PKWiU ) oraz (PKWiU ), 3) z poz. 125 starego załącznika nr 3 nie ujęto rzeźb i płaskorzeźb (PKWiU ), - poniewaŝ w PKWiU 1997 w ogóle nie występują grupowania oznaczone ww. symbolami. Pozycje te błędnie zostały wpisane do załącznika w trakcie prac w Parlamencie nad projektem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W związku z tym, Ŝe w PKWiU 1997 nie występują grupowania oznaczone ww. symbolami przedmiotowe pozycje załącznika nr 3 w praktyce były martwe, bowiem nie obejmowały Ŝadnych towarów. Z przyczyn podobnych do tych, o których mowa wyŝej, w załączniku tym nie ujęto Wyrobów uŝytkowo dekoracyjnych, które nieprawidłowo zostały w poz. 111 (starego załącznika nr 3) powiązane z grupowaniem PKWiU Instrumenty muzyczne i ich części, z uwagi na oczywisty fakt, Ŝe wśród tych instrumentów muzycznych nie są sklasyfikowane wyroby uŝytkowo dekoracyjne, posiadające ww. atest. W projekcie ustawy w art. 1 pkt 13 lit. b proponuje się nadać nowe brzmienie ust. 14 w art. 41 ustawy, Ŝe zmiany w obowiązujących w dniu 1 stycznia 2010 r. klasyfikacjach statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz w kluczach powiązań między tymi klasyfikacjami, wprowadzone po tym dniu nie powodują zmian w opodatkowaniu 3

4 podatkiem, jeŝeli nie zostały określone w ustawie. Zmiana ta wiąŝe się z przejściem identyfikowania towarów i usług dla potrzeb krajowych z PKWiU 1997 na PKWiU Utrzymanie w tym przepisie zasady, iŝ zmiany w klasyfikacjach statystycznych, wydawanych na podstawie aktów wykonawczych do ustawy o statystyce publicznej nie powodują zmian w wysokości opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest konieczne, z uwagi na postanowienia art. 217 Konstytucji RP. Zgodnie z tymi postanowieniami - nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a takŝe zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Zmiany zaproponowane w ww. zakresie powinny wejść w Ŝycie z dniem 1 stycznia 2010 r. Nie wystąpią skutki finansowe z tytułu wprowadzenia projektowanych zmian. 2. Art. 1 pkt 1 lit. a i pkt 3 projektu ustawy (dot. art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 i 4 ustawy) Proponuje się odejść przy określaniu dla potrzeb podatku od towarów i usług czy mamy do czynienia z towarem od odwoływania się w tym zakresie do klasyfikacji statystycznych. Z uwagi na reguły w zakresie określania miejsca świadczenia dla dostaw towarów proponuje się równieŝ zrezygnować z powiązania pojęcia towaru z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W art. 1 pkt 3 lit. a projektu ustawy proponuje się wprowadzenie zmiany w art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z obecnym brzmieniem tego przepisu usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeŝeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki. Zaproponowana zmiana wprowadza zasadę, Ŝe przy określaniu zakresu świadczonych usług, nie będzie się ich identyfikować przy pomocy klasyfikacji statystycznych, chyba Ŝe przepisy o podatku od towarów i usług w tym zakresie powołują symbole statystyczne. Zmiana ta pozwoli na wyeliminowanie przypadków, gdy usługa identyfikowana za pomocą klasyfikacji statystycznych nie jest toŝsama przedmiotowo z usługą, o której mowa w dyrektywie 112/2006/WE, z uwzględnieniem orzecznictwa europejskiego. Konsekwencją odstąpienia, w szeregu przypadków, od identyfikowania usług przy pomocy klasyfikacji statystycznej jest uchylenie ust. 4, który do obecnej ogólnej zasady identyfikowania usług przy pomocy klasyfikacji wprowadza ograniczenie, Ŝe przy określaniu miejsca świadczenia usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statycznych, jeŝeli przepisy ustawy powołują symbole statystyczne - art. 1 pkt 3 lit. b projektu ustawy. Skutki finansowe z tytułu wprowadzenia zmian w tym zakresie nie wystąpią. 3. Art. 1 pkt 2 projektu ustawy (dot. art. 7 ust. 2 ustawy) W art. 1 pkt 2 projektu ustawy proponuje się nadanie nowego brzmienia ust. 2 w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym wszelkie przekazania przez podatnika towarów naleŝących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia (niezaleŝnie czy są one realizowane na cele związane czy niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem podatnika), podlegają opodatkowaniu, jeŝeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniŝenia kwoty podatku naleŝnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. 4

5 Zmiana ta ma charakter wyłącznie doprecyzowujący, gdyŝ jak wynika z praktyki stosowania tego przepisu po jego modyfikacji dokonanej w 2005 r. w drodze sejmowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku do towarów i usług, treść tych regulacji budzi niekiedy wątpliwości i, jak się okazuje, czytelniejsza była dla podatników przed zmianą. 4. Art. 1 pkt 4 projektu ustawy (dot. art. 13 ust. 4 pkt 4 ustawy) Zgodnie z obecnym brzmieniem przepisu, przemieszczenia towarów przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika, pod warunkiem Ŝe posiada dokument celny potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium kraju, jeŝeli wywóz z terytorium Wspólnoty jest potwierdzany przez urząd celny określony w przepisach celnych na terytorium państwa członkowskiego innym niŝ terytorium kraju. Zmiana w art. 13 ust. 4 pkt 4 wynika ze zmian w prawie celnym, zgodnie z którymi wywóz towarów z terytorium Wspólnoty, dla których rozpoczęto procedurę wywozu na terytorium kraju, moŝe być potwierdzany przez krajowe urzędy celne. Proponowana zmiana wykreśla zatem obecnie obowiązujący warunek, aby takie potwierdzenie wywozu było dokonywane przez urząd celny zlokalizowany na terytorium państwa członkowskiego innym niŝ terytorium kraju. Nie wystąpią skutki finansowe z tytułu wprowadzenia tej zmiany. 5. Art. 1 pkt 5 projektu ustawy (dot. art. 15 ust. 8 i 10 ustawy, dodanie w art. 15, ust. 8a i 8b) Projektowana zmiana art. 15 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług polega na przeniesieniu do ustawy przepisów 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 2004 r. w sprawie przedstawiciela podatkowego (Dz.U. Nr 66, poz. 609), w którym określone są warunki, jakie musi spełniać podmiot, aby zostać przedstawicielem podatkowym. Dodanie ust. 8a w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług ma umoŝliwić agencji celnej pełnienie funkcji przedstawiciela podatkowego równieŝ w sytuacji, gdy agencja celna nie będzie uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego, zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości. Zwolnienie agencji celnej z posiadania takich uprawnień będzie miało zastosowanie w przypadku, gdy podatnik ustanawiający agencję celną przedstawicielem podatkowym będzie dokonywać na terytorium kraju wyłącznie importu towarów, a miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niŝ terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju dokonywany jest przez importera tych towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dodanie przepisu ust. 8b w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług ma na celu umoŝliwienie wykonywania przez agencję celną jako przedstawiciela podatkowego niektórych czynności doradztwa podatkowego. Wprowadzenie zaproponowanych przepisów ust. 8a i 8b, dodawanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, ułatwiłoby podmiotom dokonujących na terytorium kraju 5

6 wyłącznie importu towarów, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego innego niŝ terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju przez importera tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów - dokonywanie rozliczeń naleŝności celno-podatkowych, związanych z odprawami celnymi importowanych towarów, w sytuacji obowiązkowego ustanowienia przedstawiciela podatkowego. Uprawnienie agentów celnych do wykonywania czynności doradztwa podatkowego w zakresie prowadzenia w imieniu i na rzecz tych podatników, dokumentacji oraz ewidencji dla potrzeb podatku oraz sporządzania, w imieniu i na rzecz tych podatników, deklaracji i informacji podsumowujących, w przypadku gdy podatnik ustanowi agenta celnego przedstawicielem podatkowym, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług ułatwi dokonywanie odpraw w imporcie przez podmioty zagraniczne, które importowane towary kierują dalej do innego państwa członkowskiego. Wszystkie konieczne formalności podatkowe związane z dalszym przemieszczaniem towaru do innego państwa członkowskiego równieŝ będzie mógł wypełnić za takiego podatnika przedstawiciel podatkowy. Jest to uzasadnione równieŝ tym, Ŝe nie będą oni dokonywali innych rozliczeń tych podatników niŝ związanych z importem towarów i wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, która będzie następowała w wyniku importu. Proponowane zmiany art. 15 ust. 8, ust. 8a i ust. 8b ustawy o podatku od towarów i usług, spowodują równieŝ zmianę delegacji dla Ministra Finansów określonej w art. 15 ust. 10 ustawy oraz wydanie nowego rozporządzenia w sprawie przedstawiciela podatkowego. Wprowadzenie zmian zaproponowanych w art. 1 pkt 5 projektowanej ustawy nie spowoduje skutków finansowych. 6. Art. 1 pkt 6, 7 lit. c, pkt 9 lit. c i pkt 22 lit. b projektu ustawy (dodanie pkt 7 w art. 17 w ust. 1 i dodanie ust. 7 w art. 17; art. 19 ust. 13 pkt 5, dodanie ust. 18a w art. 29 i dodanie ust. 1a w art. 106 ustawy) W ww. przepisach zaproponowano regulacje, których celem jest zmiana w systemie naliczania i odliczania podatku od towarów i usług w obrocie surowcami wtórnymi złomem. Zmiana ta polega na przesunięciu, w przypadku gdy sprzedawca i nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, obowiązku podatkowego rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy złomu ze sprzedawcy na nabywcę. Jednocześnie nabywcy złomu przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku, który z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy byłby u niego podatkiem naleŝnym. Konsekwencją tej zmiany jest odejście od określania w sposób szczególny obowiązku podatkowego dla dostaw złomu i zastosowania w tym zakresie zasad ogólnych. Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami obowiązek podatkowy z tytułu dostawy złomu stalowego i Ŝeliwnego, złomu metali nieŝelaznych (z wyłączeniem złomu z metali szlachetnych) powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, z tym Ŝe: w przypadku złomu niewsadowego, nie później niŝ 20. dnia, licząc od dnia wysyłki złomu do jednostki, która dokonuje kwalifikacji jakości, w przypadku złomu wsadowego nie później niŝ 30. dnia, licząc od dnia wysyłki złomu. Proponowane zmiany polegają na: 6

7 1) dodaniu do kręgu podatników podatku od towarów i usług, określonych w art. 17 ust. 1 ww. ustawy, podmiotów będących nabywcami złomu, jeŝeli dokonującym jego dostawy na terytorium kraju jest podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny; zasadę tę stosuje się jeŝeli nabywca jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny (art. 1 pkt 6 projektu); 2) uchyleniu przepisu art. 19 ust. 13 pkt 5 ww. ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy dla dostaw złomu powstaje na zasadach szczególnych (uchylenie tego przepisu powoduje, Ŝe będzie miała tutaj zastosowanie zasada ogólna) art. 1 pkt 7 lit. c projektu; 3) określeniu podstawy opodatkowania przy dostawie złomu, dla której podatnikiem jest jego nabywca (art. 29 ust. 18a). Podstawą opodatkowania przy nabyciu złomu będzie kwota, którą nabywca będzie obowiązany zapłacić (art. 1 pkt 9 lit. c projektu ustawy), 4) wprowadzeniu regulacji, zgodnie z którą podatnicy dokonujący dostawy złomu w wystawionej fakturze zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku będą zawierać adnotację, Ŝe podatek rozlicza nabywca (lub wskaŝą właściwy przepis ustawy lub dyrektywy) art. 1 pkt 22 projektu. Do nabywcy złomu miałyby zastosowanie obecne regulacje dotyczące wystawiania faktur wewnętrznych w przypadku dostaw, dla których podatnikiem jest ich nabywca (obecny art. 106 ust. 7 ustawy). Zaproponowane zmiany mają na celu zapobieŝenie naduŝyciom w obrocie złomem i polegają między innymi na wyeliminowaniu tzw. słupów, jak i wystawianiu pustych faktur. Zaproponowane zmiany mogą spowodować pewien wzrost wpływów do budŝetu państwa z tego tytułu, w związku z uszczelnieniem systemu w obrocie złomem. Określenie wielkości wpływów jest trudne do oszacowania. 7. Art. 1 pkt 9 lit. a i d, pkt 20, pkt 21 i art. 2 projektu ustawy (dot. art. 29 ust. 1 i ust. 22, dodanie ust. 14 w art. 96, art. 99 ust. 13 i 15 ustawy; ustawa o transporcie drogowym,) Proponowane w tych przepisach projektu ustawy zmiany ustawy o podatku od towarów i usług, zakładają wprowadzenie ogólnych (a nie ryczałtowych jak obecnie) zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług przewozów okazjonalnych wykonywanych przez przewoźników zagranicznych. Pozwoli to wyeliminować wątpliwości dotyczące opodatkowania w tym zakresie. W tym celu uchyla się ust. 22 w art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług (art. 1 pkt 9 lit. d projektu ustawy), stanowiący, iŝ w przypadku świadczenia ww. usług podstawa opodatkowania moŝe być obliczana w sposób inny niŝ na zasadach ogólnych, na podstawie rozporządzenia wydanego na podstawie art. 99 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z wydanymi na podstawie ww. delegacji przepisami rozdziału 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 212, poz. 1336) w przypadku tzw. przewozów okazjonalnych osób autobusami zarejestrowanymi poza terytorium kraju, kwotę podatku ustala się od kaŝdej z podróŝujących osób jako iloczyn stawki 7% i kwoty 285 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych. Ustalona kwota podatku podlega wpłacie w urzędzie celnym, z chwilą wjazdu autobusu z pasaŝerami na terytorium kraju. 7

8 W związku z wykreśleniem ust. 22 w art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza się uwzględniającą to zmianę w ust. 1 tego artykułu (art. 1 pkt 9 lit. a projektu ustawy) oraz uchyla się ust. 13 i 15 w art. 99 ustawy (art.1 pkt 21 projektu ustawy). W celu zapewnienia moŝliwości egzekwowania tego podatku od podmiotów zagranicznych proponuje się dodanie ust. 14 w art. 96 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym wprowadza się obowiązek posiadania przez tych podatników potwierdzenia zarejestrowania jako podatnik VAT (art. 1 pkt 20 projektu). Konsekwencją ww. zmiany będą zmiany w ustawie o transporcie drogowym, polegające na przyznaniu określonym organom kompetencji w zakresie kontroli posiadania potwierdzenia rejestracji jako podatnika VAT ww. podmiotów. Zmiany wprowadzone tym rozwiązaniem nie powinny przyczynić się do powstania skutków budŝetowych. 8. Art. 1 pkt 10 projektu (dot. art. 33a ustawy) Proponowana zmiana art. 33a ma na celu doprecyzowanie kwestii dotyczącej pobranego zabezpieczenia w sytuacji, gdy importer nie przedstawi organowi celnemu stosownych dokumentów potwierdzających rozliczenie podatku naleŝnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej. Gdy w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów podatnik nie przedstawi stosownych dokumentów organ celny pokrywać będzie kwotę podatku ze złoŝonego zabezpieczenia. Podatnikowi nie będzie przysługiwać prawo do rozliczenia tej kwoty jako podatku naleŝnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej. Zmiana w ust. 6 ma charakter doprecyzowujący poprzez uŝycie sformułowania, iŝ chodzi o dokumenty potwierdzające rozliczenie podatku naleŝnego z tytułu importu w deklaracji podatkowej. 9. Art. 1 pkt 11 projektu (dot. art. 33b ust. 3 ustawy) Proponowana zmiana art. 33b ma charakter doprecyzowujący poprzez wskazanie, iŝ w sytuacji rozliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów w przypadku korzystania przez podatnika z pojedynczego pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, przepisy art.33a stosuje się odpowiednio. Odesłanie tylko do art.33a bez wskazania, Ŝe przepisy te naleŝy stosować odpowiednio jak to jest obecnie moŝe powodować trudności w ich interpretowaniu. Regulacja art. 33b dotyczy bowiem przypadku, gdy towary objęte są procedurą celną przez posiadacza pojedynczego pozwolenia na stosowanie zgłoszenia uproszczonego lub procedury w miejscu. Podatnik posiada pojedyncze pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej wydane przez administrację celną innego państwa członkowskiego, w którym dokonuje zgłoszeń celnych i rozlicza naleŝności celne natomiast importu towarów w ramach tego pozwolenia dokonuje na terytorium Polski i tutaj rozlicza podatek VAT. Ze względu na dokonywanie formalności 8

9 związanych z importem towarów w organach celnych dwóch róŝnych państw, brzmienie przepisów art.33a moŝe spowodować wątpliwości co do ich zastosowania. 10. Art. 1 pkt 12 projektu ustawy (dodanie ust. 1a-1b w art. 37 ustawy) Proponowana zmiana reguluje kwestię poboru odsetek od niezapłaconego podatku z tytułu importu towarów. Dotyczy to w szczególności towarów wprowadzonych nielegalnie na terytorium kraju. Obecnie odsetki pobierane są na zasadach wynikających z przepisów Ordynacji podatkowej, tj. od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku. W przypadku wydania decyzji określającej podatek z tytułu importu towarów, termin zapłaty podatku wynikającego z tej decyzji wynosi 10 dni od dnia doręczenia decyzji. Proponuje się wprowadzenie analogicznego rozwiązania, jak w przepisach celnych. Prócz odsetek za zwłokę od kwot podatku nieuiszczonych w terminie organ celny pobierać będzie odsetki od niepobranej kwoty podatku w sytuacji, gdy kwota podatku naleŝnego z tytułu importu towarów w prawidłowej wysokości została określona w decyzji. Odsetki te pobierane będą od dnia następującego po dniu powstania obowiązku podatkowego do dnia powiadomienia o wysokości naleŝności podatkowych. Dotyczy to przede wszystkim takich sytuacji jak nielegalne wprowadzenie towarów, usunięcie towarów spod dozoru celnego, lub sytuacji gdy podatnik wykazał w zgłoszeniu celnym podatek w nieprawidłowej wysokości. Ponadto proponuje się uregulowanie kwestii przedawnienia podatku z tytułu importu towarów polegającego na ustaleniu jednego terminu przedawnienia dla wszystkich przypadków w imporcie, uzaleŝniając bieg tego terminu od powstania obowiązku podatkowego. Przedawnienie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. Wprowadzenie ww. zmian nie spowoduje skutków finansowych. 11. Art. 1 pkt 14 lit. a tiret drugie projektu ustawy (dot. art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy) Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, zwolniona od podatku jest dostawa, łącznie z pośrednictwem, dotycząca walut, banknotów i monet uŝywanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem przedmiotów kolekcjonerskich, za które uwaŝa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle uŝywane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną. Proponowana zmiana ma charakter doprecyzowujący wyraŝenie: dostawę, (...), dotyczącą walut, banknotów i monet zastąpiono wyraŝeniem: transakcje, (...), dotyczące walut, banknotów i monet, które w sposób bardziej precyzyjny przedstawia charakter tych czynności. Pieniądze (waluta, banknoty, monety) jako prawny środek płatniczy nie powinny być uznawane za towary będące przedmiotem dostawy. Nabycie pieniędzy (czyli faktycznie wymiana waluty na środki krajowe, wymiana banknotów lub monet w ramach tej samej waluty, czy teŝ wymiana banknotów i monet na inne środki płatnicze lub operacje odwrotne) nie stanowi transakcji dostawy towarów, jest natomiast świadczeniem usług pośrednictwa 9

10 finansowego. PowyŜsze nie dotyczy pieniędzy (banknotów, monet) stanowiących przedmioty kolekcjonerskie, które nie pełnią funkcji płatniczej. Wprowadzenie tej zmiany nie spowoduje skutków finansowych. 12. Art. 1 pkt 14 lit. a tiret pierwsze i trzecie oraz lit. b, pkt 16, pkt 18 lit. a i pkt 31 projektu ustawy (art. 41 ust. 1 pkt 1, dodanie pkt w art. 43 ust. 1, dodanie ust. 13 i 14 w art. 43, art. 86 ust. 9, art. 90 ust. 6, uchylenie załącznika nr 4 do ustawy) Zaproponowane w ww. przepisach zmiany związane są z odejściem od stosowania klasyfikacji statystycznych w zakresie usług zwolnionych od podatku od towarów i usług (wymienionych obecnie w załączniku nr 4 do ustawy). Zmiana ta pozwoli na to, aby wykaz usług zwolnionych był zgodny z przepisami dyrektywy. Zmiany dokonane w klasyfikacji uniemoŝliwiają w tym przypadku poprawne opracowanie załącznika do ustawy dotyczącego usług, który byłby zgodny z przepisami dyrektywy. Z tych powodów zasadne jest odstąpienie od posługiwania się klasyfikacjami w odniesieniu do usług zwolnionych. W projekcie przewidziano uchylenie pkt 1 w art. 43 w ust. 1 ustawy, stanowiącego o zwolnieniu od podatku usług wymienionych w załączniku nr 4 i uchylenie załącznika nr 4 (art. 1 pkt 14 lit. a tiret pierwsze i pkt 31 projektu ustawy) i umieszczenie zapisów określających zakres stosowanych zwolnień w art. 43 ustawy. Do tych zmian dostosowano przepisy ustawy powołujące określone pozycje załącznika nr 4, tj. art. 86 ust. 9 i art. 90 ust. 6 ustawy (art. 1 pkt 16 i 18 lit. a projektu ustawy). W związku z tym w art. 1 pkt 14 lit. a tiret trzecie projektu ustawy proponuje się dodanie pkt w art. 43 ust. 1 ustawy, w których wprowadza się zwolnienie od podatku dla następujących czynności: - pkt 17 Przepis przewiduje zwolnienie dla powszechnych usług pocztowych oraz dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanej, realizowanych przez Pocztę Polską S.A. Podstawą w dyrektywie 2006/112/WE dla wprowadzenia tego zwolnienia jest art. 132(1)(a). Obecnie, zgodnie z poz. 2 zał. nr 4 do ustawy, zwolnione od podatku są usługi świadczone przez pocztę państwową, klasyfikowane wg PKWiU w grupowaniu Wprowadzenie zwolnienia w nowym brzmieniu nie powinno powodować zmian w zakresie stosowania tego zwolnienia. - pkt 18 Przepis przewiduje, Ŝe w zakresie usług opieki medycznej, zwolnieniu będą podlegały jedynie te usługi, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia (świadczone przez uprawnione do tego podmioty). Nie będą natomiast zwolnione od podatku np. usługi badań genetycznych wykonywanych w celu stwierdzenia pokrewieństwa, poniewaŝ nie słuŝą one szeroko rozumianemu ratowaniu zdrowia. Jest to zmiana w stosunku do obecnie obowiązującego zakresu przedmiotowego zwolnienia, jednak to ograniczenie jest 10

11 konieczne, w świetle brzmienia przepisów art. 132(1)(b) i (c) dyrektywy 2006/112/WE, a takŝe w świetle ukształtowanej w licznych wyrokach ETS linii orzeczniczej. - pkt 19 Przepis przewiduje zwolnienie dla usług transportu sanitarnego, do czego podstawą jest przepis art. 132(1)(p) dyrektywy 2006/112/WE. Obecnie tego rodzaju usługi równieŝ są zwolnione, jako usługi w zakresie ochrony zdrowia, klasyfikowane wg PKWiU do grupowania pkt 20 Przepis przewiduje zwolnienie dla usług świadczonych przez niezaleŝne grupy osób, których działalność jest zwolniona od podatku, do celów świadczenia na rzecz ich członków usług bezpośrednio niezbędnych do prowadzenia ich działalności, jeŝeli grupy te wymagają od swoich członków jedynie dokładnego zwrotu udziału we wspólnych wydatkach. Wprowadzenie tego zwolnienia ma na celu ściślejsze dostosowanie zakresu usług zwolnionych do regulacji wynikającej z art. 132 ust. 1 lit. f dyrektywy 2006/112/WE. - pkt 21 Przepis przewiduje zwolnienie dla usług pomocy społecznej i związanej z nimi dostawy towarów w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywanych m.in. przez regionalne ośrodki pomocy społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, objęte wpisem do rejestru prowadzonego przez wojewodę: domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze, usługi pomocy społecznej świadczone przez uprawnione jednostki specjalistycznego poradnictwa i inne zarejestrowane placówki prowadzące działalność gospodarczą, zapewniające opiekę osobom niepełnosprawnych i w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody. Podstawą do stosowania zwolnienia dla tych usług są przepisy art. 132(1)(g) i (h) dyrektywy 2006/112/WE. - pkt 22 Przepis przewiduje zwolnienie usług w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Obecnie usługi te równieŝ są zwolnione, na podstawie poz. 6 zał. nr 4 do ustawy. - pkt W zakresie usług edukacyjnych, których zwolnienie jest przewidziane w art. 132(1)(i) i (j) dyrektywy 2006/112/WE, przewiduje się w projekcie zwolnienie usług oraz dostawy towarów ściśle z takimi usługami związanej, w zakresie kształcenia na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyŝszym, świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty, w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz w zakresie kształcenia na poziomie wyŝszym świadczone przez uczelnie. Zakres zwolnienia określony tym przepisem będzie nieco węŝszy w stosunku do obecnie obowiązującego zwolnienia z poz. 7 zał. nr 4 do ustawy (usługi w zakresie edukacji). Nie będzie bowiem obejmował np. szkół nauki jazdy. Na podstawie ww. przepisu dyrektywy, zwolnieniu zgodnie z projektem ustawy będą podlegały równieŝ usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach przewidzianych w odrębnych przepisach. W ramach tych usług będą mieściły się 11

12 usługi polegające na nauce zawodu, m.in. aplikacje prawnicze. Tego typu usługi podlegają zwolnieniu równieŝ obecnie, jako usługi w zakresie edukacji. Ponadto przewiduje się zwolnienie usług prywatnego nauczania świadczonych przez nauczycieli, na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyŝszym, co odpowiada obecnemu przepisowi poz. 9 zał. nr 4 do ustawy. - pkt 26 Obecnie wszystkie usługi zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich, niezaleŝnie od korzystającego z nich, podlegają zwolnieniu. Propozycja ogranicza zakres stosowanego zwolnienia w stosunku do obecnego stanu. Nie będą objęte zwolnieniem usługi noclegowe świadczone na rzecz innych osób niŝ wymienione w tym przepisie. - pkt 27 Przepis wprowadza zwolnienie dla świadczenia usług oraz dostawy towarów ściśle z nimi związanej, realizowanych przez organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, religijnym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim, świadczonych na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z regulacji statutowych tych organizacji pod warunkiem, Ŝe organizacje te nie mają na celu systematycznego dąŝenia do osiągania zysków natomiast ewentualne zyski, będą przeznaczać wyłącznie na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług związanych z realizacją celów dla których zostały powołane. Wprowadzane zwolnienie ma szerszy zasięg niŝ obecny zakres wynikający z poz. 10 załącznika nr 4, gdyŝ obejmuje równieŝ dostawę towarów. Zapis tego zwolnienia ma na celu ściślejsze dostosowanie jego zakresu do regulacji wynikającej z art. 132 ust. 1 lit. l dyrektywy 2006/112/WE. - pkt 28 Przepis przewiduje zwolnienie dla usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczonych przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu pod warunkiem, Ŝe: a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania i uczestniczenia w wychowaniu fizycznym, b) świadczący te usługi nie mają na celu systematycznego dąŝenia do osiągania zysków, natomiast ewentualne zyski, będą przeznaczać wyłącznie na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług, c) faktycznymi beneficjentami tych usług są osoby uprawiające sport lub uczestniczące w sporcie oraz wychowaniu fizycznym - z wyłączeniem usług: związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością oraz usług prowadzenia osobiście lub w formie spółki klubów sportowych. Wprowadzenie zapisu zawierającego te warunki wynika z konieczności uwzględnienia treści orzecznictwa ETS w zakresie uwarunkowań, którym musi podlegać wyłączenie 12

13 z opodatkowania ww. usług oraz ma na celu ściślejsze dostosowanie polskich przepisów do regulacji zawartych w prawie wspólnot europejskich, a szczególności do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE. - pkt 29 oraz ust. 13 Przepisy odpowiadają dotychczasowym zapisom dotyczącym zakresu usług związanych z kulturą, które były zawarte w poz. 11 zał. nr 4 do ustawy. Zwolnienie zostało rozszerzone o dostawę towarów ściśle związanych z tymi usługami. Zapis ten ma na celu doprecyzowanie zakresu zwolnienia niektórych usług kulturalnych oraz dostawy towarów ściśle z nimi związanych świadczonych przez podmioty prawa publicznego oraz dostosowanie tego zwolnienia do przepisu art. 132 ust. 1 lit. n dyrektywy 2006/112/WE. Warunkiem stosowania zwolnienia jest spełnienie jednego z warunków określonych w ust. 13, w tym m.in. podmioty świadczące usługi związane z kulturą nie mogą w sposób systematyczny osiągać zysków z tej działalności. - pkt 30 W zakresie działalności publicznych instytucji radia i telewizji (art. 132(1)(q) dyrektywy) przewiduje się utrzymanie zwolnienia w dotychczasowym zakresie, tj. z wyłączeniem usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi oraz działalności agencji informacyjnych. - pkt 31 Przepis przewiduje zwolnienie dla usług związanych z zapewnieniem personelu przez instytucje religijne lub filozoficzne dla działalności, o której mowa w pkt 18, 21, 23, z myślą o zapewnieniu opieki duchowej. Dotychczas zwolnienie to wynikało z poz. 15 zał. nr 4 do zmienianej ustawy. Zmiana dostosowuje zakres tego zwolnienia do przepisu art. 132 ust. 1 lit. k dyrektywy 2006/ pkt 32 Przepis przewiduje zwolnienie usług w zakresie wynajmowania lub dzierŝawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek wyłącznie na cele mieszkaniowe. Stanowi on powtórzenie zapisu poz. 4 zał. nr 4 do zmienianej ustawy. Zmiana nie powoduje zmiany zakresu objętego tym zwolnieniem. - pkt oraz ust. 14 Zwolnienia dla usług finansowych i ubezpieczeniowych zawarte w art. 135 ust. 1 lit. a) g) dyrektywy 2006/112/WE, zostały zaimplementowane do polskiego systemu podatku od towarów i usług według dotychczasowych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług następująco: - w art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy w odniesieniu do usług pośrednictwa finansowego sklasyfikowanego w sekcji J ex (65 67) Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, - w art. 43 ust. 1 pkt 7 w odniesieniu do dostawy walut, banknotów i monet, - w art. 43 ust. 1 pkt 12 w odniesieniu do usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi i emerytalnymi. 13

14 Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług ubezpieczeniowych i finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia zarówno w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak równieŝ zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego i ubezpieczeniowego. Proponowane definicje usług ubezpieczeniowych i finansowych podlegających zwolnieniu oparte zostały na obiektywnych kryteriach ekonomicznych, określających charakter oraz funkcjonowanie tych usług, nie są zaś uzaleŝnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi. W dodawanym w art. 43 ust. 1 pkt 34 proponuje się objęcie zwolnieniem czynności związanych z szeroko rozumianym pojęciem poŝyczania środków pienięŝnych. W krajowych przepisach regulujących funkcjonowanie rynku finansowego z pojęciem tym związane są przede wszystkim instytucje kredytu, którego udzielenie co do zasady jest czynnością zastrzeŝoną do wykonywania wyłącznie przez banki (na podstawie odrębnych przepisów jednostki organizacyjne inne niŝ banki mogą wykonywać niektóre czynności bankowe, m.in. udzielanie kredytów w obecnym stanie prawnym są to np. SKOK, PPUP Poczta Polska czy teŝ podmioty udzielające kredytów konsumenckich) oraz poŝyczki pienięŝnej, której udzielenie stanowi czynność bankową według przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.), moŝe być jednak równieŝ wykonywane na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, przez podmioty inne niŝ banki (takŝe przez osoby fizyczne). Zwolnieniem objęte będą równieŝ wyłączone na podstawie dotychczasowych przepisów ustawy czynności udzielania poŝyczek lombardowych, wykonywane przez podmioty inne niŝ banki. W dodawanym w art. 43 w ust. 1 pkt 35 proponuje się objęcie zwolnieniem czynności udzielania poręczeń, gwarancji i innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych, rozumianych ogólnie jako zgoda poręczyciela, gwaranta lub udzielającego zabezpieczenia do spłacenia długu lub kaŝdego innego zobowiązania finansowego w imieniu dłuŝnika, w przypadku niewywiązania się przez niego ze spłaty długu. Warunkiem objęcia zwolnieniem gwarancji, poręczeń i zabezpieczeń jest ich finansowy (pienięŝny) charakter. W dodawanym w art. 43 w ust. 1 pkt 36 proponuje się objęcie zwolnieniem takich podstawowych czynności wykonywanych w ramach sektora finansowego jak: - czynności związanych z depozytami środków pienięŝnych (zgodnie z polskimi przepisami odnoszącymi się do sektora finansowego, prowadzenie działalności depozytowej stanowi czynność zastrzeŝoną do wyłącznej kompetencji banków), - czynności związanych z prowadzeniem rachunków pienięŝnych, które mogą obejmować np. wpłaty i wypłaty środków pienięŝnych z lub na konto, usługi związane z kartami debetowymi oraz kartami elektronicznymi związanymi z określonym rachunkiem, dyspozycje zleceń stałych, transfer środków z określonego rachunku na inne nośniki pieniądza, dostęp do bankowości internetowej i telefonicznej, - wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pienięŝnych, do których to czynności moŝna zaliczyć np.: przekazy pieniędzy pomiędzy rachunkami, płatności dokonywane gotówką lub innymi środkami płatności (czeki, weksle), przekazy środków pienięŝnych z danego konta na inne nośniki pieniądza (np. karty telefoniczne). 14

15 - czynności pośrednictwa w zakresie ww. usług. W dodawanym w art. 43 w ust. 1 pkt 37 proponuje się objęcie zwolnieniem czynności związanych z instrumentami finansowymi, w tym papierami wartościowymi. Zwolnienie to odnosi się do instrumentów finansowych wymienionych w ustawie z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.), jak teŝ do innych instrumentów uregulowanych odrębnymi przepisami m.in. ustawa Prawo wekslowe, ustawa Prawo czekowe, ustawa o finansach publicznych, ustawa o Narodowym Banku Polskim, ustawa Prawo bankowe. Zwolnieniu od podatku podlegać będą czynności związane emisją i obrotem instrumentami finansowymi oraz przenoszeniem udziałów w spółkach i stowarzyszeniach oraz pośrednictwo w tych transakcjach. Zwolnienie nie będzie stosowane do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających tytuł prawny do towarów, tytuł własności towarów, prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości oraz udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości. Wprowadzenie wyŝej wymienionych zmian, co do zasady, nie powinno spowodować ujemnych skutków budŝetowych. 13. Art. 1 pkt 15 lit. b, c i lit. d projektu ustawy (dot. art. 83 ust. 1 pkt 5-8, pkt 13, pkt 16 i pkt 18 ustawy) Propozycja zmiany przepisów pkt 5 i 6 w art. 83 w ust.1 ustawy polega na rozszerzeniu zakresu stosowania stawki 0% podatku od towarów i usług, do dostaw oraz importu środków transportu lotniczego uŝywanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, niezaleŝnie od masy samolotu. Zmiana wynika z dostosowania przepisów krajowych do przepisów dyrektywy 2006/112/WE. Propozycja zmiany przepisów pkt 7 i 8 w art.83 w ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług polega na zamianie wyrazów przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów na wyrazy przewoźników lotniczych. Zmiana wynika z dostosowania przepisów krajowych do przepisów dyrektywy 2006/112/WE. Propozycja zmiany przepisów pkt 13, 16 i 18 w art. 83 w ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter doprecyzowujący. Zmiana ta ma na celu doprecyzowanie dotychczasowej wykładni przepisów w art. 83 ust.1 pkt 13, 16 i 18 ustawy, zgodnie z którą w celu rozstrzygnięcia, czy będzie miała zastosowanie 0% stawka podatku VAT, o której mowa w art. 83 ust.1 pkt 13, 16 i 18 ustawy o podatku od towarów i usług, naleŝy wziąć pod uwagę całość działalności danego przewoźnika lotniczego, a nie przewozy wykonywane określonym środkiem transportu lotniczego. Zmiana polega na rozszerzeniu zakresu stosowania 0% stawki podatku VAT do dostaw towarów i usług, jeśli dostawy te przeznaczone są dla środków transportu lotniczego uŝywanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, niezaleŝnie od tego czy dany środek transportu lotniczego wykonuje loty międzynarodowe czy krajowe. 15

16 14. Art. 1 pkt 16 projektu ustawy (dot. art. 86 ust. 9 ustawy) Poza zmianą mającą na celu dostosowanie treści przepisu do uchylenia zał. nr 4 ustawy i przeniesienia usług zwolnionych do art. 43 ust. 1 ustawy proponuje się zmianę brzmienia przepisu ust. 9 w art. 86 ustawy, mającą na celu wyeliminowanie róŝnych sposobów definiowania tego samego rodzaju usług. Zmiana ma charakter techniczny i porządkowy. 15. Art. 1 pkt 17 i 22 lit. a projektu ustawy (dot. art. 88 ust. 3a i art. 106 ust. 1a) W art. 88 w ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług proponuje się doprecyzować, Ŝe nie stanowią podstawy do obniŝenia podatku naleŝnego oraz zwrotu róŝnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku od towarów i usług, w stosunku do czynności, dla których zgodnie z przepisami ustawy tej kwoty podatku nie wykazuje się. Zmiana ta pozwoli na jednoznaczną realizację celu projektodawcy wspólnotowego, aby konsekwencją nie wykazywania podatku w określonych przypadkach (między innymi w przypadku, o którym mowa w art. 120 ustawy, czy przy rozliczeniach reverse charge, w których obowiązek rozliczania podatku spoczywa na nabywcy) był brak moŝliwości odliczenia podatku w sytuacji, gdy błędnie ten podatek wykazano. Konsekwencją tej zmiany jest przeniesienie do ustawy rozwiązania dotyczącego rozliczania podatku przez nabywcę, zawartego obecnie w 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Dotyczy to braku obowiązku wykazywania w fakturze stawki i kwoty podatku. W takim przypadku w fakturze zawiera się adnotację, iŝ podatek rozlicza nabywca lub wskazuje właściwy przepis ustawy lub dyrektywy, z którego wynika, Ŝe podatek rozlicza nabywca. Zasadę tę, o czym juŝ była mowa w pkt 6, rozciąga się równieŝ w projekcie na dostawy złomu, dla których obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na ich nabywcy. 16. Art. 1 pkt 18 lit. b i pkt 19 projektu ustawy (dot. art. 90 ust. 10 i art. 91 ust. 1 ustawy) Zmiany w art. 90 ust. 10 ustawy polegają na: 1) odejściu od zakazu odliczania podatku naliczonego jeŝeli udział obrotów opodatkowanych w ogółem obrotach nie przekroczył w poprzednim roku 2% oraz 2) uzupełnieniu przepisu zezwalającego na odliczenie podatku naliczonego w całości, jeŝeli ww. proporcja przekroczyła 98%, o wprowadzenie maksymalnej kwoty podatku naliczonego (500 zł), która moŝe być odliczona. Zmiana dotycząca art. 91 ust. 1 wiąŝe się ze zmianą w art. 90 ust. 10, i polega na uwzględnieniu w korektach sposobu obliczenia podatku naliczonego określonego w art. 90 ust. 10, i wykreśleniu zdania, zgodnie z którym zabrania się dokonywania korekt w sytuacji, gdy róŝnica pomiędzy proporcjami (wstępną i wykonaną) nie przekracza 2 punktów procentowych. 16

17 Takie rozwiązanie wynika z potrzeby pogłębiania zasady neutralności podatku VAT i jest zgodne z przepisami dyrektywy 2006/112. Ograniczenie kwotowe, o którym mowa w pkt 2 wynika z przepisu art. 173 ust. 2 lit. d ww. dyrektywy, zgodnie z którym podatek naliczony, który nie podlega odliczeniu moŝe zostać uznany za zerowy, jeŝeli jest to podatek o nieznacznej wartości. 17. Art. 1 pkt 22 lit. a, c, d i e projektu ustawy (dot. art. 106 ust. 1, 2 i 3-5 ustawy) W projekcie proponuje się odejść od konieczności dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju fakturami w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. NaleŜy zaznaczyć, iŝ w takich przypadkach podatnik powinien co do zasady wystawiać faktury zgodnie z przepisami danego państwa, na którym ma miejsce (zgodnie z regułami dotyczącymi miejsca świadczenia) dostawa towarów lub świadczenie usług. Nie ma zatem potrzeby, aby czynności te dodatkowo dokumentować fakturami wystawianymi na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług. Ponadto, proponuje się aby faktury stwierdzające dokonanie sprzedaŝy były wystawiane zgodnie z art. 220 pkt 2 dyrektywy 112/2006 /WE w kaŝdym przypadku sprzedaŝy wysyłkowej na terytorium kraju. 18. Art. 1 pkt 23 i art. 4 projektu ustawy projektu ustawy (dot. art. 111 ust. 6, 6b i 6c, ust. 9 ustawy, dodanie ust oraz wprowadzenie przepisów przejściowych) Zmiany projektowane w art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług mają na celu wprowadzenie nowych procedur badań spełnienia przez kasy rejestrujące funkcji, kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące i wydawania potwierdzenia spełnienia tych wymagań. Dotychczas zadania te były przypisane Ministrowi Finansów. Resort finansów co do zasady miał jedynie w okresie przejściowym prowadzić te działania. Dalsze utrzymywanie tych zadań Ministra Finansów jest niemoŝliwe z przyczyn przede wszystkim takich, Ŝe Minister Finansów nie ma moŝliwości technicznych dalszego prowadzenia tych prac, w związku z rozwojem nowych technologii. Poza tym, organem przystosowanym do tego, zarówno pod względem technicznym, jak i personalnym jest Prezes Głównego Urzędu Miar. Rozszerzenie zakresu stosowania do ewidencjonowania kas, jak i dopuszczenie nowych rozwiązań konstrukcji kas z tzw. elektroniczną kopią paragonów spowodowały, iŝ zadania te powinny zostać przypisane specjalistycznemu organowi powołanemu do prowadzenia tego typu prac. Zgodnie z projektem badania takie prowadziłby Prezes Głównego Urzędu Miar. Przyjęcie tego rozwiązania będzie wymagało równieŝ wprowadzenia zmian w statucie Głównego Urzędu Miar. Decyzję potwierdzającą spełnienie funkcji, kryteriów i warunków technicznych kas wydawałby Prezes tego urzędu. Brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia, aby czynności te nie były wykonywane przez GUM w sytuacji, gdy dla wielu urządzeń technicznych GUM podobne czynności wykonuje. W art. 4 projektu ustawy zawarto m. in. przepisy intertemporalne niezbędne w związku z przewidzianym w projekcie przejęciem przez Prezesa Głównego Urzędu Miar obowiązków w zakresie wydawania decyzji potwierdzających spełnienie funkcji, kryteriów i warunków 17