Proces Boloński. Dostosowywanie edukacji do wymogów kapitału

Transkrypt

1 Proces Boloński Dostosowywanie edukacji do wymogów kapitału

2 Założenia procesu Proces Boloński polega na szeregu reform narzuconych uniwersytetom w dziedzinie finansowania, zarządzania i programów nauczania. Realizowany jest w krajach należących do Rady Europy

3 Kontekst Układ Ogólny w Sprawie Handlu Usługami (BŚ/MFW), w 1995 r. stopniową liberalizacja handlu usługami do 2005 roku. rząd, który pobiera jakiekolwiek opłaty za usługi edukacyjne, staje się komercyjnym dostawcą i musi dopuścić do rynku innych dostawców oraz poddać się regułom konkurencji. Nieodłączna cześć Strategii Lizbońskiej (liberalizacja rynku pracy) Liberalizacja, elastyczność, mobilność Koncepcja nauki przez całe życie

4 Chronologia Spotkanie ministrów edukacji Francji, Niemiec, Włoch i Wielkiej Brytanii na Sorbonie w 1998 r. Dokumenty Procesu Bolońskiego zostały podpisane w 1999 r. w Bolonii, a ich wdrażanie rozpoczęło się w 2004 r. Cele mają być zrealizowane do roku 2010

5 Bolonia w nowomowie Otwartość oraz odpowiedzialność Poszerzenie autonomii uniwersytetów Czuwanie nad jakością nauczania akademickiego Transfer wiedzy do sektora produkcyjnego Zagwarantowanie udziału interesów i aspiracji społeczeństwa

6 Delegitymizacja tradycyjnego uniwersytetu Jest przedstawiany jako Nieefektywny, Nieodpowiadający na szybko zmieniające się potrzeby społeczeństwa Społeczeństwo oznacza rynek i korporacje.

7 Uniwersytet jako firma Wydziały i grupy naukowców mają zostać przedefiniowane jako "firmy" przynoszące zysk, zarządzane przez managerów, którzy będą mieli władzę nad pracownikami uniwersytetów

8 Konkurencja o środki Zgodnie z planem, prywatne firmy będą mogły finansować wybrane wydziały uniwersyteckie. nierówności pomiędzy instytucjami w oparciu o dostęp do prywatnych sponsorów dysproporcję pomiędzy ośrodkami Sztuczny system konkurencyjny" sponsoring pół-prywatnych korporacji (jak Fundacja Bertelsmana w Niemczech)

9 Prywatyzacja Zniesienie kontroli finansowej państwa na rzecz kontroli firm Zamykanie mało rentownych filii Prywatyzacja wydziałów sprzedaż pomieszczeń należących do uniwersytetów W implementacji poszczególnych krajów

10 Prywatyzacja wiedzy Uczelnie będą miały obowiązek powołania spółek prawa handlowego, które będą kontrolowały "własność przemysłową patenty, wynalazki. Prywatyzacja własności intelektualnej wiedza staje się komercyjnym towarem, a nie dobrem wspólnym

11 Instrumentalizacja wiedzy Uczelnie staną się przybudówkami najsilniejszych firm Program nauczania będzie układany przez firmę, dla której liczy się zysk osiągany w procesie nauczania. Zamiast konkretnych treści, studenci mają zacząć otrzymywać ogólną wiedzę oraz trening umiejętności i postaw przydatnych na rynku pracy eliminowanie wiedzy»nieużytecznej«, która nie prowadzi do natychmiastowych zysków

12 Studenci Studenci mają przejmować coraz więcej kosztów studiowania Kredyty zamiast stypendiów: banki udzielałyby kredytów studentom, co wiąże się z wysokimi odsetkami i długotrwałym zadłużeniem. Skrócenie czasu studiów, zwiększenie kosztów edukacji Całkowita dowolność władz uczelni w ustalaniu wysokości czesnego

13 Ubezwłasnowolnienie studentów i kadr Zmniejszenie zatrudnienia dla personelu uczelni Uzależnienie zatrudnienia od wyników Wprowadzenie przedsiębiorców do rad administracyjnych uczelni Zmniejszenie udziału studentów w radach administracyjnych, wykluczenie z rad przedstawicieli związkowych

14 Konsekwencje Selekcja studentów według zamożności Zmniejszenie dostępności edukacji Wprowadzenie kryterium rentowności finansowej jako podstawy strategii rozwoju uczelni Odsunięcie na dalszy plan inwestycji w jakość i różnorodność nauczania, zwłaszcza w dziedzinach nie powiązanych z przemysłem Dewaluacja wartości pracy edukacyjnej

15 Konsekwencje cd. Ograniczenie badań w dziedzinach społecznych nie pasujących do skomercjalizowanej wizji kultury i mediów Eliminacja funkcji studiów jako okresu przejściowego, w którym uzyskuje się szersze wykształcenie, bez bezpośredniego związku z karierą zawodową Ograniczenie programów mających na celu pomoc ubogim studentom, którzy nie mają przed sobą dobrych perspektyw zatrudnienia. Eliminacja non-konformistycznych i podejmujących ryzyko projektów edukacyjnych Dewaluacja kariery naukowej i artystycznej jako zajęcia na całe życie.