E K S P E R T Y Z A. stanu ochrony przeciwpoŝarowej

Transkrypt

1 E K S P E R T Y Z A stanu ochrony przeciwpoŝarowej BUDYNKU WOJEWÓDZKIEGO SZPITALA SPECJALISTYCZNEGO W OLSZTYNIE Olsztyn, ul. śołnierska 18 Autorzy: Rzeczoznawca d/s zabezpieczeń przeciwpoŝarowych, nr upr. 349/97 bryg. w st. spocz. mgr inŝ. Mariusz Klemański Olsztyn ul. Janowicza 17/13 Rzeczoznawca budowlany mgr inŝ. Wiesław Nowak nr rejestru centralnego 21/ Olsztyn, ul. Prosta 7/9 m. 5 Olsztyn Wrzesień 2009r.

2 I Przedmiot opracowania, zakres i cel opracowania Przedmiot opracowania Przedmiotem ekspertyzy jest modernizacja budynku Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego połoŝonego w Olsztynie przy ulicy śołnierskiej 18 polegająca na podwyŝszeniu wymogów techniczno budowlanych, w tym przede wszystkim standardu zabezpieczenia przeciwpoŝarowego. Cel opracowania Celem ekspertyzy jest określenie warunków przeciwpoŝarowej ochrony biernej i czynnej dla modernizacji obiektu, w tym zaprojektowanie rozwiązań zastępczych w stosunku do wymagań zawartych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., nr 75, poz. 690, z późniejszymi zmianami). Podstawowe warunki, których nie spełnia przedmiotowy budynek, to: długości dojść ewakuacyjnych są przekroczone, klatki schodowe stanowiące pionową drogę ewakuacji w części wysokiej obiektu nie są wydzielone poŝarowo, przedsionki przeciwpoŝarowe i klatki schodowe w części wysokiej obiektu nie posiadają urządzeń zapobiegających przed zadymieniem, poziome drogi ewakuacyjne nie są zabezpieczone przed zadymieniem, obiekt szpitala nie jest wyposaŝony w dźwiękowy system ostrzegawczy, poziom piwnicy technicznej nie jest wydzielony poŝarowo od części nadziemnej obiektu, przepusty instalacyjne przechodzące przez stropy stanowiące oddzielenie poŝarowe poszczególnych stref poŝarowych nie posiadają wymaganej klasy odporności poŝarowej, wewnętrzna instalacja wodociągowa hydrantowa nie jest zgodna z obecnie obowiązującymi przepisami, Głównym powodem projektowania rozwiązań zastępczych jest fakt, Ŝe przebudowa wraz z rozbudową istniejącego budynku, polegająca na pełnym 2

3 jego dostosowaniu do wymagań warunków technicznych jest niemoŝliwa ze względu na układ i rozwiązania konstrukcyjno funkcjonalne. Opracowanie przedmiotowej ekspertyzy określa propozycje niezbędnych rozwiązań zastępczych, których realizacja zapewni bezpieczeństwo ludzi, ich Ŝyciu i zdrowia. Podstawa opracowania ekspertyzy Zlecenie wystawione przez Dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Olsztynie Irenę Kierzkowską. Inwentaryzacja budowlana Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Olsztynie przy ulicy śołnierskiej 18. Analiza dokumentacji technicznej przedmiotowego budynku. Wykaz wszystkich przepisów technicznych oraz Polskie Normy i inne dokumenty ( wytyczne ), do postanowień których odniesiono się przy wykonywaniu ekspertyzy i zaprojektowaniu rozwiązań zamiennych: 1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., nr 75, poz. 690). 2. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2006 r., nr 80, poz. 583). 3. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpoŝarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŝarowych (Dz. U. z 2009 r., nr 124, poz. 1030). 4. PN-B-02852:2001 Ochrona przeciwpoŝarowa budynków. Obliczanie gęstości obciąŝenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania poŝaru. 5. PN-B :1997 Ochrona przeciwpoŝarowa budynków. Badania odporności ogniowej elementów budynków. Wymagania ogólne i klasyfikacja. 6. PN-B-02874:1996 Ochrona przeciwpoŝarowa budynków. Metoda badania stopnia palności materiałów budowlanych. 7. PN-EN Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Hydranty wewnętrzne z węŝem półsztywnym. 8. PN-EN Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Hydranty wewnętrzne z węŝem płasko składanym. 9. PN-92/N Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpoŝarowa 10. PN-92/N Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja. 3

4 11. PN-N :1998 Znaki bezpieczeństwa. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i drogach poŝarowych. 12. PN-IEC :2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ustalenie ogólnych charakterystyk. 13. PN-IEC :1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed skutkami oddziaływania cieplnego. 14. PN-IEC :1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Dobór środków ochrony w zaleŝności od wpływów zewnętrznych. Ochrona przeciwpoŝarowa. 15. PN-IEC :2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŝ wyposaŝenia elektrycznego. Postanowienia ogólne. 16. PN-IEC :1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŝ wyposaŝenia elektrycznego. Instalacje bezpieczeństwa. 17. PN-B :2001 Ochrona przeciwpoŝarowa budynków. Instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła. Zasady projektowania. 18. PN-IEC :2001 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Zasady ogólne. 19. PN-86/E Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Wymagania ogólne. II Ogólna charakterystyka Wojewódzki Szpital Specjalistyczny zlokalizowany jest w centrum miasta Olsztyna przy ulicy śołnierskiej 18. Obiekt składa się z dziewięciu kondygnacji nadziemnych i jest częściowo podpiwniczony. Budynek szpitala składa się z dwóch ośmiokondygnacyjnych skrzydeł (skrzydło zachodnie i wschodnie), dziewięciokondygnacyjnego skrzydła (północnego) w całości podpiwniczonego oraz dwupiętrowego obiektu w kształcie trójkąta usytuowanego od strony północnej skrzydła północnego. Budynek szpitala składa się z: piwnicy (fragment obiektu niskiego, podpiwniczony) w której zlokalizowano: archiwum, kartoteki zaplecze socjalne laboratorium; 4

5 niskiego parteru na którym zlokalizowano: pracownie rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej, szpitalny oddział ratunkowy, dział diagnostyki laboratoryjnej, zaplecze kuchni magazyny Ŝywności, zmywalnia, itd. skrzydło zachodnie, centralna sterylizatornia, magazyny, szatnie pracownicze; wysokiego parteru na którym zlokalizowano: przychodnia lekarska, kioski, bufet z jadalnią, pomieszczenia biurowe, sala konferencyjna skrzydło północne, dział Ŝywienia skrzydło zachodnie, kaplica, kancelaria, pracownia endoskopowa skrzydło wschodnie; I piętro na którym zlokalizowano: oddział anestezjologii i intensywnej terapii skrzydło północne, oddział neurologii z pododdziałem udarowym skrzydło zachodnie, oddział rehabilitacji skrzydło wschodnie; II piętro na którym zlokalizowano: dział radiodiagnostyki obrazowej skrzydło północne, oddział kardiologiczny z OIOK skrzydło zachodnie, oddział nefrologii, hipertensjologii i chorób wewnętrznych skrzydło wschodnie; III piętro na którym zlokalizowano: oddział hematologiczny i diabetologiczny skrzydło północne, oddział kardiochirurgiczny skrzydło zachodnie, oddział okulistyczny skrzydło wschodnie; IV piętro na którym zlokalizowano: trakt operacyjny skrzydło północne, oddział chirurgii ogólnej i onkologicznej skrzydło zachodnie, oddział otolaryngologiczny i onkologii laryngologicznej skrzydło wschodnie; V piętro na którym zlokalizowano: trakt operacyjny skrzydło północne, oddział chirurgii urazowo-ortopedycznej skrzydło zachodnie, 5

6 oddział neurochirurgiczny skrzydło wschodnie; VI piętro na którym zlokalizowano: oddział neonatologii i intensywnego nadzoru noworodka, trakt porodowy skrzydło północne, oddział połoŝniczy z roming-in i patologii ciąŝy skrzydło zachodnie, oddział ginekologiczno-połoŝniczy i ginekologii onkologicznej skrzydło wschodnie; VII piętro na którym zlokalizowano: oddział połoŝniczy i neonatologii skrzydło północne; Opis konstrukcji budynku: Konstrukcja nośna Ŝelbetowa. Ściany zewnętrzne murowane. ściany wewnętrzne murowane. Schody między kondygnacyjne Ŝelbetowe. Stropy między kondygnacyjne Ŝelbetowe. Dach konstrukcja Ŝelbetowa. Pokrycie dachu papa termozgrzewalna. III Warunki budowlano-instalacyjne stan techniczny Stan techniczny instalacji uŝytkowych występujących w budynku będącym przedmiotem ekspertyzy. a. Instalacje elektroenergetyczne znajdujące się w obiekcie: elektryczna, odgromowa, przywoławcza, telefoniczna, sieć strukturalna komputerowa, oświetlenie bezpieczeństwa i ewakuacyjne. 6

7 b. Instalacje wodociągowe wewnętrzne przeciwpoŝarowe: W celu zabezpieczenia poŝarowego budynku szpitala niezbędne jest utrzymanie zapasu wody na cele przeciwpoŝarowe w ilości min. 100 m 3. Woda uzdatniona magazynowana będzie w dwóch istniejących zbiornikach o pojemności 80 m 3 kaŝdy i jednym projektowanym zbiorniku o pojemności 32 m 3. Łączna objętość wody magazynowanej w zbiornikach wynosi zatem 192 m 3. Przy maksymalnym godzinowym zapotrzebowaniu wody na cele uŝytkowe wahającym się w granicach m 3 podział objętości czynnej zbiorników buforowych zaplanowano w sposób następujący; objętość 100 m 3 wyłącznie na cele przeciwpoŝarowe. Przy osiągnięciu tej objętości w zbiornikach magazynowych po wcześniejszym włączeniu sygnalizacji wizualnej i akustycznej uruchomiony zostanie dodatkowy dopust wody istniejącym rurociągiem Ø100 z miejskiej sieci wodociągowej w ilości ok. 60 m 3 /h. Ponadto w sposób ciągły podawana jest woda ze stacji uzdatniania w ilości 24 m 3 /h. Daje to łączny przepływ 23,3 l/s przy zapotrzebowaniu budynku 10 l/s. Woda do budynku przetłaczana będzie przez stację hydroforową wyposaŝoną w cztery jednakowe pompy, w tym jedną rezerwową. Wydajność stacji hydroforowej 60 m 3 /h ( 16,7 l/s) przy wysokości podnoszenia 60 mh 2 0. Obiekt jest wyposaŝony w wewnętrzną instalację wodociągową hydranty 52. Instalacja ta jest nie zgodna z obecnie obowiązującymi przepisami. Przewiduje się wykorzystanie istniejącej instalacji do zainstalowania zaworów hydrantowych 52 oraz wykonanie w strefach ZL nowej instalacji hydrantów wewnętrznych 25. c. Instalacje i urządzenia zapobiegające zadymieniu lub słuŝące do usuwania dymu: Wewnętrzne klatki schodowe oraz przedsionki przeciwpoŝarowe w części wysokiej obiektu szpitala zostaną wyposaŝone w urządzenia zapobiegające zadymieniu. Klatki schodowe w części niskiej budynku szpitala zostaną wyposaŝone w automatyczne urządzenia do usuwania dymu. Na najwyŝszej kondygnacji budynku wysokiego szpitala, na ciągach komunikacyjnych zostanie wykonana instalacja do usuwania dymu. 7

8 d. Instalacje sygnalizacyjno alarmowe: Budynek jest wyposaŝony w instalację sygnalizacyjno alarmową połączoną z Komendą Powiatowa Państwowej StraŜy PoŜarnej w Olsztynie. Instalacja sygnalizacji poŝaru nie obejmuje swym zasięgiem całego budynku szpitala i nie spełnia obecnie obowiązujących przepisów. Omawiana instalacja SAP jest przestarzała i kwalifikuje się do wymiana. Budynek będzie wyposaŝony w dźwiękowy system ostrzegawczy. e. Stałe i półstałe urządzenia gaśnicze: Nie przewiduje się w budynku szpitala stałych lub półstałych urządzeń gaśniczych. IV Zakres nadbudowy, przebudowy, zmiany sposobu uŝytkowania lub ocena warunków techniczno-budowlanych w oparciu, o które budynek uznany został za zagraŝający Ŝyciu ludzi Obiekt szpitala w przekroju ostatnich lat został częściowo zmodernizowany poszczególne oddziały zostały wyremontowane podwyŝszając warunki techniczno-budowlane w tym warunki przeciwpoŝarowe. Ekspertyza stanu ochrony przeciwpoŝarowej będzie podstawą do planowego i usystematyzowanego podnoszenia bezpieczeństwa poŝarowego w budynku szpitala. Obecnie budynek zagraŝa bezpieczeństwu Ŝycia ludzi, poniewaŝ pionowe drogi ewakuacyjne nie są wydzielone poŝarowo i zabezpieczone przed zadymieniem. Obiekt stanowi obecnie jedną strefę poŝarową. Szpital nie jest wyposaŝony w dźwiękowy system ostrzegawczy. Część oddziałów posiada sufity podwieszane częściowo wykonane ze szkła, co w razie ewentualnego poŝaru równieŝ zagraŝa Ŝyciu ludzkiemu. Korytarze w szpitalu nie są podzielone na odcinki krótsze niŝ 50m drzwiami dymoszczelnymi. Szlachty instalacyjne przechodzące przez stropy nie są zabezpieczone przed działaniem ognia. Droga poŝarowa przebiega nieprawidłowo wzdłuŝ wschodniego skrzydła szpitala. 8

9 V Charakterystyka poŝarowa 5.1 Zestawienie danych charakteryzujących obiekt: powierzchnia zabudowy - ok. 3900,00 m 2, powierzchnia uŝytkowa ,00 m 2, wysokość - ok. 29,2 m. liczba kondygnacji: nadziemnych - 9 skrzydło północne podziemnych - 1 częściowo podpiwniczony Grupa wysokości budynku: W budynek wysoki. 5.2 Odległość od obiektów sąsiadujących: W odległości 10 m od przedmiotowego obiektu nie występują inne obiekty budowlane. 5.3 Parametry poŝarowe występujących substancji: Nie dotyczy. 5.4 Przewidywana gęstość obciąŝenia ogniowego: Nie dotyczy. 5.5 Kategoria zagroŝenia ludzi, przewidywana liczba osób przebywających na poszczególnych kondygnacjach: Obiekt Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego. Kategoria ZagroŜenia Ludzi ZL II. Poziom piwnicy: jedna osoba personelu w magazynie rzeczy chorych. Poziom niskiego parteru: pracownie rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej 10 osób personelu, szpitalny oddział ratunkowy 15 osób personelu, dział diagnostyki laboratoryjnej 10 osób personelu, 9

10 zaplecze kuchni magazyny Ŝywności, zmywalnia, itd. (skrzydło zachodnie) 5 osób personelu. Poziom wysokiego parteru: przychodnia lekarska 35 osób personelu, kioski dwie osoby, bufet z jadalnią dwie osoby, pomieszczenia biurowe, sala konferencyjna (skrzydło północne) 23 pracowników, sala konferencyjna na 80 osób, oddział Ŝywieniowy (skrzydło zachodnie) 20 osób personelu, kaplica, kancelaria, pracownie zabiegowe (skrzydło wschodnie) 25 osób personelu. Poziom I piętra: oddział anestezjologii i intensywnej terapii (skrzydło północne) 10 łóŝek plus 6 osób personelu, oddział neurologii z pododdziałem udarowym (skrzydło zachodnie) 40 łóŝek plus 8 osób personelu, oddział gastroenterologii i rehabilitacji (skrzydło wschodnie) 35 łóŝek plus 12 osób personelu. Poziom II piętra: oddział radiodiagnostyki obrazowej (skrzydło północne) 10 osób personelu, oddział kardiologiczny z OIOK (skrzydło zachodnie) 45 łóŝek plus 12 osób personelu, oddział nefrologiczny, chorób wewnętrznych i leczenia zatruć (skrzydło wschodnie) 20 łóŝek plus 8 osób personelu; Poziom III piętra: oddział hematologiczny i diabetologiczny (skrzydło północne) 28 łóŝek plus 10 osób personelu, oddział kardiochirurgiczny (skrzydło zachodnie) 21 łóŝek plus 10 osób personelu, oddział okulistyczny (skrzydło wschodnie) 18 łóŝek plus 7 osób personelu. Poziom IV piętra: trakt operacyjny (skrzydło północne) 25 osób personelu, oddział chirurgii ogólnej i onkologicznej (skrzydło zachodnie) 20 łóŝek plus 8 osób personelu, oddział otolaryngologiczny i onkologii laryngologicznej (skrzydło wschodnie) 24 łóŝka plus 10 osób personelu. Poziom V piętra: trakt operacyjny (skrzydło północne) 15 osób personelu, 10

11 oddział chirurgii urazowo-onkologicznej (skrzydło zachodnie) 20 łóŝek plus 10 osób personelu, oddział neurochirurgiczny (skrzydło wschodnie) 30 łóŝek plus 10 osób personelu. Poziom VI piętra: oddział neonatologii i intensywnego nadzoru noworodka (skrzydło północne) 37 łóŝek, 30 osób personelu, oddział połoŝniczy roming-in patologii ciąŝy (skrzydło zachodnie) 40 łóŝek, 20 osób personelu, oddział ginekologiczno-połoŝniczy i ginekologii onkologicznej (skrzydło wschodnie) 30 łóŝek, 14 osób personelu, trakt porodowy; Poziom VII piętra: oddział połoŝniczy i neonatologii (skrzydło północne) 37 łóŝek plus 10 osób personelu. 5.6 Ocena zagroŝenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych: Nie dotyczy. 5.7 Podział obiektu na strefy poŝarowe: Dopuszczalna powierzchnia strefy poŝarowej dla tego typu budynku wynosi 2000 m 2. Obecnie budynek szpitala stanowi jedną strefę poŝarową (w wyremontowanych oddziałach wydzielono poŝarowo klatki schodowe jednak nie wykonano wydzieleń miedzykondygnacyjnych). Docelowo budynek będzie podzielony na 27 głównych stref poŝarowych. KaŜde skrzydło budynku na poszczególnej kondygnacji będzie stanowiło oddzielną strefę poŝarową. Fragment obiektu kształtem przypominającym trójkąt będzie stanowił oddzielną strefę poŝarową w której skład wchodzi niski i wysoki parter. Obie części podpiwniczenia budynku szpitala zostaną wydzielone poŝarowo od części nadziemnych. 11

12 5.8 Klasa odporności poŝarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia przez elementy budowlane: Klasa odporności poŝarowej budynku: B Klasa odporności ogniowej elementów konstrukcyjnych budynku: a. główna konstrukcja nośna R E I 120, b. konstrukcja dachu R 30, c. stropy R E I 60, d. ściany zewnętrzne E I 60, e. ściany wewnętrzne E I 30, f. przekrycie dachu E 30. Wszystkie elementy konstrukcyjne będą spełniać wymagania co do odporności ogniowej. Do wykończenia wnętrz budynku pomieszczeń nie będą stosowane materiały łatwo zapalne, których produkty rozkładu są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące. RównieŜ na drogach komunikacji ogólnej słuŝących celom ewakuacji nie będą stosowane materiały łatwo zapalne. 5.9 Warunki ewakuacji, oświetlenie awaryjne oraz przeszkodowe: Obecnie obiekt szpitala nie spełnia podstawowych wymagań co do ewakuacji ludzi. Ewakuacyjne klatki schodowe nie są wydzielone poŝarowo od pozostałych części szpitala. Klatki te nie są zabezpieczone przed zadymieniem. Poziome drogi ewakuacyjne nie są zabezpieczone przed zadymieniem. Dopuszczalne długości dojść są przekroczone kilkakrotnie. Stan obecny zgodnie z obowiązującymi przepisami zagraŝa bezpośrednio zdrowiu i Ŝyciu ludzi. Szerokości dróg ewakuacyjnych są zachowane. Ilość wyjść ewakuacyjnych z budynku jest zachowana. Obiekt szpitala posiada oświetlenie ewakuacyjne zasilane z centralnych baterii. Oświetlenie awaryjne zapasowe obejmuje swym zasięgiem część szpitala i wykonane jest w taki sposób, Ŝe kaŝda oprawa ma własną baterię akumulatorów. Stan tych akumulatorów nie jest monitorowany. 12

13 5.10 Sposób zabezpieczania przeciwpoŝarowego instalacji uŝytkowych: Nie dotyczy Dobór urządzeń przeciwpoŝarowych w obiekcie: Sygnalizacja poŝaru budynek jest wyposaŝony w instalację sygnalizacji poŝaru włączoną w system monitoringu Państwowej StraŜy PoŜarnej w Olsztynie. Instalacja sygnalizacji poŝaru obejmuje swym zasięgiem częściowo budynek szpitala i nie spełnia obecnie obowiązujących przepisów. Omawiana instalacja SAP jest przestarzała i kwalifikuje się do wymiana. Dźwiękowy system ostrzegawczy Obiekt zostanie wyposaŝony w dźwiękowy system ostrzegawczy. Instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa Obiekt jest wyposaŝony w wewnętrzną instalację wodociągową nie zgodną z obecnie obowiązującymi przepisami WyposaŜenie w gaśnice i inny sprzęt gaśniczy lub ratowniczy: Obiekt jest wyposaŝony w gaśnice przenośne zgodnie z obowiązującymi przepisami 2kg (3dm 3 ) na kaŝde 100 m 2 powierzchni uŝytkowej Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru: Hydranty rozlokowane są na terenie działki szpitala. Niezbędną ilość wody do zewnętrznego gaszenia poŝaru 20 dm 3 /s, zapewniają trzy hydranty wewnętrznej sieci przeciwpoŝarowej szpitala. Istniejąca na terenie szpitala miejska sieć hydrantowa nie spełnia wymaga co do wydajności poniewaŝ średnica przyłącza jest zbyt mała i wynosi Ø Drogi poŝarowe: Dojazd do budynku, o kaŝdej porze roku, drogą o utwardzonej i odpowiednio wytrzymałej nawierzchni umoŝliwia ulica śołnierska oraz drogi wewnętrzne na terenie szpitala. Na załączonym planie terenu przedstawiono propozycję modernizacji dróg poŝarowych. 13

14 VI Zakres niezgodności z przepisami 6.1 Wykaz niezgodności z warunkami techniczno-budowlanymi i przeciwpoŝarowymi: 1. Maksymalna długość dojścia ze skrajnych pomieszczeń w skrzydle zachodnim wynosi ponad 10 m i jest przekroczona kilkakrotnie. W pozostałych częściach budynku wysokiego długości dojść są przekroczone przy wielu dojściach. Zgodnie z 256 ust 1 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., nr 75, poz. 690 ze zmianami) dopuszczalna długość dojść ewakuacyjnych w strefie poŝarowej ZL II przy jednym dojściu wynosi 10 m, a przy wielu dojściach 40 m. 2. Główna klatka schodowa nie jest wydzielona poŝarowo na wszystkich kondygnacjach. Zgodnie z 246 ust 1 rozporządzenia j. w. w budynku wysokim powinny być co najmniej dwie klatki schodowe obudowane i oddzielone od poziomych dróg komunikacji ogólnej oraz pomieszczeń przedsionkiem przeciwpoŝarowym. 3. Szerokość spoczników głównej klatki schodowej wynosi 1,4 m. Zgodnie z 68 ust 1 rozporządzenia j. w. szerokość spoczników klatki schodowej w obiektach opieki zdrowotnej powinna wynosić 1,5 m. 4. Klatki schodowe oraz przedsionki przeciwpoŝarowe w wysokiej części obiektu nie są wyposaŝone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu. Zgodnie z 246 ust 2 rozporządzenia j. w. klatki schodowe i przedsionki przeciwpoŝarowe stanowiące drogę ewakuacyjną w budynku wysokim zakwalifikowanym do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II powinny być wyposaŝone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu. 5. Z północnej klatki schodowej w części wysokiej nie ma bezpośredniego wyjścia na zewnątrz budynku. Zgodnie z 256 ust 5 rozporządzenia j. w. wyjście z klatki schodowej wydzielonej poŝarowo, powinno prowadzić na zewnątrz budynku, bezpośrednio lub poziomymi drogami komunikacji ogólnej, których obudowa odpowiada wymaganiom 249 ust. 1, a otwory w obudowie mają zamknięcia o klasie odporności ogniowej co najmniej E I

15 6. Drzwi prowadzące ze wszystkich klatek schodowych na zewnątrz budynku nie mają szerokości 1,4 m w świetle. Zgodnie z 239 ust 4 rozporządzenia j. w. szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a takŝe szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy poŝarowej, powinna być nie mniejsza niŝ szerokość biegu klatki schodowej, określona zgodnie z 68 ust. 1 i Skrajne klatki schodowe: w skrzydle zachodnim i wschodnim na poziomie niskiego parteru, w kaŝdym skrzydle na poziomie wysokiego parteru, w skrzydle zachodnim i wschodnim na poziomie II piętra, w skrzydle wschodnim na poziomie III piętra, w kaŝdym skrzydle na poziomie IV piętra, skrajna klatka schodowa na poziomie V piętra skrzydła północnego, nie posiadają przedsionka przeciwpoŝarowego. Zgodnie z 246 ust 1 rozporządzenia j. w. w budynku wysokim powinny być co najmniej dwie klatki schodowe obudowane i oddzielone od poziomych dróg komunikacji ogólnej oraz pomieszczeń przedsionkiem przeciwpoŝarowym. 8. Skrajna klatka schodowa na poziomie VI piętra w skrzydle północnym oddzielona jest od pomieszczeń przedsionkiem przeciwpoŝarowym o wymiarach 2,60m x 1,35m. Zgodnie z 232 ust 3 rozporządzenia j. w. przedsionek przeciwpoŝarowy powinien mieć wymiary rzutu poziomego nie mniejsze niŝ 1,4m x 1,4m. 9. W części korytarzy budynku wysokiego sufit podwieszany wykonany jest ze szkła. Zgodnie z 262 ust. 1. rozporządzenia j.w. okładziny sufitów oraz sufity podwieszone naleŝy wykonywać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia. 10. Na korytarzach przestrzeń między sufitem podwieszonym i stropem nie jest podzielona na sektory o długości mniejszej niŝ 50 m. Zgodnie z 262 ust. 2. rozporządzenia j.w. przestrzeń między sufitem podwieszonym i stropem powinna być podzielona na sektory o powierzchni nie większej niŝ m 2, a w korytarzach - przegrodami co 50 m, wykonanymi z materiałów niepalnych. 15

16 11. Liczba stopni w schodach wachlarzowych w części niskiej szpitala wynosi 25. Zgodnie z 69 ust. 1. Liczba stopni w jednym biegu schodów stałych powinna wynosić nie więcej niŝ 14 stopni w budynku opieki zdrowotnej. 12. W obiekcie szpitala, w części wysokiej dźwigi maszynowe nie są przystosowane do potrzeb ekip ratowniczych i dojście do nich nie prowadzi przez przedsionek przeciwpoŝarowy. Zgodnie z 253 ust 1 i 2 rozporządzenia j. w. w budynku wysokim zakwalifikowanym do kategorii zagroŝenia ludzi przynajmniej jeden dźwig w kaŝdej strefie poŝarowej powinien być przystosowany do potrzeb ekip ratowniczych, spełniając wymagania Polskiej Normy dotyczącej dźwigów dla straŝy poŝarowej. Dojście do dźwigu dla ekip ratowniczych powinno prowadzić przez przedsionek przeciwpoŝarowy wyposaŝony w urządzenia do usuwania dymu. 13. Poziom piwnicy nie jest wydzielony poŝarowo od części nadziemnej. Zgodnie z 250 ust 1 rozporządzenia j. w. piwnice powinny być oddzielone od pozostałej części budynku stropami i ścianami o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 60 i zamknięte drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI Pomieszczenie akumulatorni zlokalizowane na poziomie piwnicy skrzydła północnego, z której jest zasilanie oświetlenie awaryjne nie jest wydzielone poŝarowo od pozostałych pomieszczeń. Zgodnie z 212 ust 9 rozporządzenia j. w. pomieszczenia w których znajdują się instalacje i urządzenia niezbędne podczas poŝaru powinny stanowić oddzielną strefę poŝarową. 15. Brak instalacji zabezpieczającej przed zadymieniem na korytarzach części wysokiej budynku szpitala. Zgodnie z 247 ust. 1. w budynku wysokim (W) i wysokościowym (WW), w strefach poŝarowych innych niŝ ZL IV, naleŝy zastosować rozwiązania techniczno-budowlane zabezpieczające przed zadymieniem poziomych dróg ewakuacyjnych. 16. Oświetlenie awaryjne zapasowe nie obejmuje swym zasięgiem całego budynku szpitala. Zgodnie z 181 ust. 2. rozporządzenia j.w. awaryjne oświetlenie zapasowe naleŝy stosować w pomieszczeniach, w których po zaniku oświetlenia 16

17 podstawowego istnieje konieczność kontynuowania czynności w niezmieniony sposób lub ich bezpiecznego zakończenia, przy czym czas działania tego oświetlenia powinien być dostosowany do uwarunkowań wynikających z wykonywanych czynności oraz warunków występujących w pomieszczeniu. 17. Brak wyjścia na dach z klatek schodowych (z wyjątkiem północnej). Zgodnie z 308 ust. 2 w budynkach wysokich (W) i wysokościowych (WW) wyjścia, o których mowa w ust. 1, naleŝy zapewnić wyjście na dachz kaŝdej klatki schodowej. 18. Przepusty instalacyjne przechodzące przez stropy stanowiące wydzielenie poŝarowe poszczególnych stref nie posiadają klasy odporności ogniowej. Zgodnie z 234 ust 3 rozporządzenia j. w. przepusty instalacyjne o średnicy większej niŝ 0,04 m w ścianach i stropach pomieszczenia zamkniętego, dla których wymagana klasa odporności ogniowej jest nie niŝsza niŝ EI 60 lub REI 60, a niebędących elementami oddzielenia przeciwpoŝarowego, powinny mieć klasę odporności ogniowej (EI) ścian i stropów tego pomieszczenia. 19. Obiekt posiada instalację wewnętrzną wodociągową nie spełniającymi obecnie obowiązujących przepisów, w części podziemnej obiekt nie posiada wewnętrznej instalacji wodociągowej. Zgodnie z 15 ust 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpoŝarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z dnia 11 maja 2006r.) budynek zakwalifikowany do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II powinien być wyposaŝony w instalację wewnętrzną wodociągową z hydrantami 25 wyposaŝonymi w węŝe półsztywne. 20. Obiekt nie posiada instalacji wodociągowej zaworów 52. Zgodnie z 15 ust 3 rozporządzenia j.w zawory 52 powinny być stosowane na wszystkich kondygnacjach budynków wysokich i wysokościowych. 21. Przedmiotowy obiekt nie jest wyposaŝony w Dźwiękowy System Ostrzegawczy (DSO). Zgodnie z 25 ust 1 rozporządzenia j. w. stosowanie dźwiękowego systemu ostrzegawczego, umoŝliwiającego rozgłaszanie sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji poŝarowej, a takŝe 17

18 przez operatora, jest wymagane w (...) szpitalach o liczba łóŝek powyŝej Droga poŝarowa przebiega nieprawidłowo wzdłuŝ wschodniego skrzydła szpitala. Zgodnie z 12 ust. 2 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpoŝarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŝarowych (Dz. U. z 2009 r., nr 124, poz. 1030) droga poŝarowa powinna przebiegać wzdłuŝ dłuŝszego boku budynku, na całej jego długości, a w przypadku gdy krótszy bok budynku ma więcej niŝ 60 m - z jego dwóch stron, przy czym bliŝsza krawędź drogi poŝarowej musi być oddalona od ściany budynku o 5-15 m dla obiektów zaliczanych do kategorii zagroŝenia ludzi i o 5-25 m dla pozostałych obiektów Wykaz niezgodności z warunkami techniczno-budowlanymi i przeciwpoŝarowymi które zostaną doprowadzone w budynku do stanu zgodnego z przepisami: 1. Maksymalna długość dojścia ze skrajnych pomieszczeń w skrzydle zachodnim wynosi ponad 10 m i jest przekroczona kilkakrotnie. W pozostałych częściach budynku wysokiego długości dojść są przekroczone przy wielu dojściach. Zgodnie z 256 ust 1 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., nr 75, poz. 690 ze zmianami) dopuszczalna długość dojść ewakuacyjnych w strefie poŝarowej ZL II przy jednym dojściu wynosi 10 m, a przy wielu dojściach 40 m. Po wydzieleniu klatek schodowych dopuszczalne długości dojść będą zachowane. W części zachodniej korytarz zostanie zamknięty drzwiami o odporności ogniowej EI 30 S 30. Po podzieleniu korytarza zostanie utworzony zespół pomieszczeń, w którym długość przejścia nie przekroczy 40 m. Drzwi, o których mowa wyŝej będą oddalone o ok. 10 m od wyjścia do wydzielonej klatki schodowej. 2. Główna klatka schodowa nie jest wydzielona poŝarowo na wszystkich kondygnacjach. Zgodnie z 246 ust 1 rozporządzenia j. w. w budynku wysokim powinny być co najmniej dwie klatki schodowe obudowane i oddzielone od poziomych dróg komunikacji ogólnej oraz pomieszczeń przedsionkiem przeciwpoŝarowym. 18

19 3. Klatki schodowe oraz przedsionki przeciwpoŝarowe w wysokiej części obiektu nie są wyposaŝone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu. Zgodnie z 246 ust 2 rozporządzenia j. w. klatki schodowe i przedsionki przeciwpoŝarowe stanowiące drogę ewakuacyjną w budynku wysokim zakwalifikowanym do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II powinny być wyposaŝone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu. 4. Z północnej klatki schodowej w części wysokiej nie ma bezpośredniego wyjścia na zewnątrz budynku. Zgodnie z 256 ust 5 rozporządzenia j. w. wyjście z klatki schodowej wydzielonej poŝarowo, powinno prowadzić na zewnątrz budynku, bezpośrednio lub poziomymi drogami komunikacji ogólnej, których obudowa odpowiada wymaganiom 249 ust. 1, a otwory w obudowie mają zamknięcia o klasie odporności ogniowej co najmniej E I Drzwi prowadzące ze wszystkich klatek schodowych na zewnątrz budynku nie mają szerokości 1,4 m w świetle. Zgodnie z 239 ust 4 rozporządzenia j. w. szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a takŝe szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy poŝarowej, powinna być nie mniejsza niŝ szerokość biegu klatki schodowej, określona zgodnie z 68 ust. 1 i Skrajne klatki schodowe: w skrzydle zachodnim i wschodnim na poziomie niskiego parteru, w kaŝdym skrzydle na poziomie wysokiego parteru, w skrzydle zachodnim i wschodnim na poziomie II piętra, w skrzydle wschodnim na poziomie III piętra, w kaŝdym skrzydle na poziomie IV piętra, skrajna klatka schodowa na poziomie V piętra skrzydła północnego, nie posiadają przedsionka przeciwpoŝarowego. Zgodnie z 246 ust 1 rozporządzenia j. w. w budynku wysokim powinny być co najmniej dwie klatki schodowe obudowane i oddzielone od poziomych dróg komunikacji ogólnej oraz pomieszczeń przedsionkiem przeciwpoŝarowym. 7. Skrajna klatka schodowa na poziomie VI piętra w skrzydle północnym oddzielona jest od pomieszczeń przedsionkiem przeciwpoŝarowym o wymiarach 2,60m x 1,35m. Zgodnie z 19

20 232 ust 3 rozporządzenia j. w. przedsionek przeciwpoŝarowy powinien mieć wymiary rzutu poziomego nie mniejsze niŝ 1,4m x 1,4m. 8. W części korytarzy budynku wysokiego sufit podwieszany wykonany jest ze szkła. Zgodnie z 262 ust. 1. rozporządzenia j.w. okładziny sufitów oraz sufity podwieszone naleŝy wykonywać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia. 9. Na korytarzach przestrzeń między sufitem podwieszonym i stropem nie jest podzielona na sektory o długości mniejszej niŝ 50 m. Zgodnie z 262 ust. 2. rozporządzenia j.w. przestrzeń między sufitem podwieszonym i stropem powinna być podzielona na sektory o powierzchni nie większej niŝ m 2, a w korytarzach - przegrodami co 50 m, wykonanymi z materiałów niepalnych. 10. W obiekcie szpitala, w części wysokiej dźwigi maszynowe nie są przystosowane do potrzeb ekip ratowniczych i dojście do nich nie prowadzi przez przedsionek przeciwpoŝarowy. Zgodnie z 253 ust 1 i 2 rozporządzenia j. w. w budynku wysokim zakwalifikowanym do kategorii zagroŝenia ludzi przynajmniej jeden dźwig w kaŝdej strefie poŝarowej powinien być przystosowany do potrzeb ekip ratowniczych, spełniając wymagania Polskiej Normy dotyczącej dźwigów dla straŝy poŝarowej. Dojście do dźwigu dla ekip ratowniczych powinno prowadzić przez przedsionek przeciwpoŝarowy wyposaŝony w urządzenia do usuwania dymu. 11. Poziom piwnicy nie jest wydzielony poŝarowo od części nadziemnej. Zgodnie z 250 ust 1 rozporządzenia j. w. piwnice powinny być oddzielone od pozostałej części budynku stropami i ścianami o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 60 i zamknięte drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI Pomieszczenie akumulatorni zlokalizowane na poziomie piwnicy skrzydła północnego, z której jest zasilanie oświetlenie awaryjne nie jest wydzielone poŝarowo od pozostałych pomieszczeń. Zgodnie z 212 ust 9 rozporządzenia j. w. pomieszczenia w których znajdują się instalacje i urządzenia niezbędne podczas poŝaru powinny stanowić oddzielną strefę poŝarową. 20