Od Traktatu Rzymskiego Do Traktatu z Mastricht. Integracja
|
|
- Judyta Cybulska
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Od Traktatu Rzymskiego Do Traktatu z Mastricht. Integracja Walutowa
2 Spis treści: 1.Traktat Rzymski - Wspólny Rynek Strefa wolnego handlu Unia celna 2.Początki integracji walutowej Trudności ekonomiczne osłabienie tempa integracji walutowej 1972 r. powstanie "węża walutowego" 3. Europejski System Walutowy
3 r. - powołanie Europejskiego Systemu Walutowego (ESW). ECU Mechanizm kursowo interwencyjny Mechanizm kredytowy 4. Jednolity Rynek Wewnętrzny Swobodny przepływ towarów Swobodny przepływ osób Swobodny przepływ usług Swoboda przepływu kapitałów i płatności 5. Inicjatywa utworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej - RAPORT DELORSA 6. Traktat z Maastricht Etap pierwszy realizacji UGiW ( ). Etap drugi realizacji UGiW ( ). Etap trzeci realizacji UGiW (1 stycznia 1999 r.) 7. Unia Walutowa Spis tabel Bibliografia 1.Traktat Rzymski - Wspólny Rynek Wspólny rynek powstał na mocy Traktatu Rzymskiego o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (25 marca 1957 r.). Traktat został podpisany przez 6 państw: Belgię, Francję, Holandię, Luksemburg, Niemcy i Włochy. Zadaniem Wspólnoty jest popieranie: - harmonijnego rozwoju działalności gospodarczej na terenie całej Wspólnoty, - stałego i równomiernego rozwoju państw członkowskich, - umacniania stabilności, - szybszego podnoszenia poziomu życia, - zacieśniania stosunków między państwami należącymi do Wspólnoty. Dla osiągnięcia wymienionych celów, działalność Wspólnoty obejmuje m. in.: - znoszenie między państwami członkowskimi ceł i ograniczeń ilościowych w przywozie i
4 wywozie towarów jak również wszelkich innych środków wywierających podobny skutek; - ustanowienie wspólnej taryfy celnej i wspólnej polityki handlowej wobec państw trzecich, - usuwanie między państwami członkowskimi wszelkich przeszkód w swobodnym przepływie osób, usług i kapitału, - przyjęcie wspólnej polityki w dziedzinie rolnictwa, - przyjęcie wspólnej polityki w dziedzinie transportu, - ustanowienie systemu chroniącego przed naruszaniem konkurencji na wspólnym rynku, - zastosowanie trybu postępowania, umożliwiającego koordynację polityki gospodarczej państw członkowskich oraz zapobieganie niezrównoważeniu ich bilansów płatniczych, - zbliżanie prawa krajowego państw członkowskich w zakresie niezbędnym dla właściwego funkcjonowania wspólnego rynku, - utworzenie Europejskiego Funduszu Socjalnego w celu zwiększenia możliwości zatrudnienia pracowników i przyczynienia się do podniesienia ich poziomu życia, - utworzenie Europejskiego Banku Inwestycyjnego, którego zadaniem jest ułatwienie rozwoju gospodarczego Wspólnoty przez uruchomienie nowych zasobów. Strefa wolnego handlu Zgodnie z postanowieniami traktatu wspólny rynek miał zostać tworzony stopniowo w trzech etapach podczas dwunastoletniego okresu przejściowego, czyli do końca 1969 r. Cel ten nie został całkowicie osiągnięty. Tylko w zakresie wolnego przepływu towarów udało się stworzyć możliwość wolnego handlu wewnątrz Wspólnoty. Ograniczenia ilościowe w handlu zostały zniesione już w 1961 r. Proces znoszenia ceł w obrocie wewnętrznym został zakończony w lipcu 1968 r., co oznaczało stworzenie strefy wolnego handlu. Unia celna Kolejnym krokiem w integracji gospodarczej było utworzenie Unii celnej. Unia celna zgodnie z traktatem obejmuje całą wymianę towarową oraz zakaz nakładania między Państwami Członkowskimi ceł przywozowych i wywozowych jak również wszelkich opłat wywierających podobny skutek oraz wprowadzanie wspólnej taryfy celnej w ich stosunkach z krajami trzecimi. 1 lipca 1968 r. ustalono wspólną taryfę celną wobec krajów nie należących do Wspólnoty. 1 stycznia 1970 r., a więc po upływie okresu przejściowego, państwa członkowskie rozpoczęły realizację wspólnej polityki handlowej wobec partnerów zewnętrznych. Wspólna polityka handlowa obejmuje: ustalanie wspólnej taryfy celnej, zawieranie umów celnych i handlowych, ujednolicenie narzędzi polityki eksportowej i środków ochronnych. Wspólną politykę handlową z upoważnienia Rady UE realizuje Komisja Europejska. Pomimo sukcesu w realizacji wolnego przepływu towarów nie udało się wprowadzić swobody przepływu usług, kapitału osób oraz swobody osiedlania się. Bariery techniczne (zróżnicowane normy, standardy, przepisy), fiskalne (różne systemy podatkowe) i fizyczne (kontrole graniczne) nadal istniały. Postanowienia traktatu o EWG były niewystarczające do stworzenia prawdziwego jednolitego rynku. 2.Początki integracji walutowej Traktat Rzymski nie zawierał wyraźnych uregulowań dotyczących integracji walutowej. Przepisy w nim zawarte dotyczyły realizacji celów narodowych, a nie celów Wspólnoty. Zgodnie z artykułem 104 Każdy członek Wspólnoty prowadzi politykę gospodarczą, niezbędną do zapewnienia równowagi całości swego bilansu płatniczego
5 oraz umocnienia zaufania do swej waluty, czuwając przy tym nad zapewnieniem wysokiego poziomu zatrudnienia oraz stałości cen. Aby ułatwić realizację celów wymienionych w artykule 104, członkowie Wspólnoty koordynują swoją politykę gospodarczą. Organizują oni w tym celu współpracę między właściwymi działami swoich administracji oraz między swoimi bankami centralnymi (art. 105). Na mocy przepisu zawartego w artykule 106 Każdy członek Wspólnoty zobowiązuje się zezwolić na dokonywanie, w walucie państwa członkowskiego, w którym zamieszkuje wierzyciel lub beneficjent płatności związanych z wymianą towarów, usług i kapitałów, jak również transferem kapitałów i płac, w zakresie w jakim zgodnie z Traktatem zostanie objęty zwolnieniami przepływ towarów, usług, kapitałów i osób między członkami Wspólnoty. Traktat przewidywał więc jedynie taki stopień liberalizacji przepływu kapitałów jaki był niezbędny do funkcjonowania wspólnego rynku. Odnośnie polityki walutowej traktat zobowiązywał kraje członkowskie do traktowania prowadzonej przez nie polityki w dziedzinie kursu waluty jako zagadnienie interesujące wszystkich członków Wspólnoty. Szczegółowa regulacja sfery walutowej nie była konieczna gdyż sprawnie, bez większych zakłóceń, działał Międzynarodowy System Walutowy z Bretton Woods, do którego należały kraje Wspólnoty. Był to system kursów stałych okresowo dostosowywanych. W ramach EWG koordynacją polityk pieniężnych i współpracą w kwestiach monetarnych zajmował się Komitet Walutowy utworzony w 1958 r. oraz Komitet Gubernatorów Banków Centralnych, który powstał w 1964 r. Było to tzw. Podejście koordynacyjne, które stało się punktem wyjścia dla opracowania koncepcji Unii Gospodarczej i Walutowej. W 1969 r. zgromadzeni w Hadze szefowie państw i rządów krajów EWG podjęli decyzję o utworzeniu Unii Gospodarczej i Walutowej (UGiW). Powołano grupę ekspertów, którzy w ramach Komitetu Wernera przygotowali Raport w sprawie stopniowego wprowadzenia w życie UGiW. Raport Wernera określający kształt Unii został przyjęty przez Radę Europejską w 1971 r. Zgodnie z Raportem miała ona zostać utworzona w trzech etapach do 1980 r. Istotą tego planu była koordynacja polityki gospodarczej, która miała stworzyć podstawy do integracji walutowej. Trudności ekonomiczne osłabienie tempa integracji walutowej. Załamanie się systemu walutowego z Bretton Woods, upłynnienie kursu dolara, szok naftowy (1973 r.), częste zmiany kursów walut doprowadziły do zaniechania procesu integracji gospodarczo-walutowej. Było to możliwe, gdyż została ona rozpoczęta bez wynegocjowania i ratyfikowania przez państwa członkowskie traktatu w sprawie utworzenia Unii Walutowej r. powstanie "węża walutowego" tj. systemu ograniczającego przedział wahań kursów rynkowych między walutami krajów Wspólnoty do 2,25 %. "Wąż walutowy był jedynym rezultatem dotychczasowych dążeń do integracji walutowej. Z powodu zawieszenia wymienialności dolara na złoto i upłynnienia kursu tej waluty, kraje Wspólnoty przyjęły margines wahań kursów walut narodowych w stosunku do dolara na poziomie do 2,25 %, co dawało 4,5 % łącznie. W 1972 r. kraje te podjęły decyzję o zmniejszeniu dopuszczalnej marży wahań kursów walut krajów EWG względem siebie do 2,25 % łącznie od kursu centralnego. Powstał więc tzw. wąż o długości 2,25 % poruszający się w tunelu o szerokości 4,5 %. W związku z funkcjonowaniem węża banki centralne krajów EWG musiały podejmować interwencje na rynkach walutowych w dwóch sytuacjach, kiedy:
6 - zmiana kursu danej waluty w stosunku do dolara przekraczała granice tunelu interwencje w dolarach, - zmiana kursu danej waluty w stosunku do walut krajów EWG przekraczała dopuszczalne granice interwencje w walutach wspólnotowych. Ponieważ potrzebne były środki pieniężne na interwencje na rynkach walutowych w celu utrzymania pożądanego kursu waluty w 1973 r. kraje EWG utworzyły Europejski Fundusz Współpracy Walutowej (EFWW). Fundusz ten miał za zadanie udzielać narodowym bankom centralnym tych krajów, kredytów na cele interwencyjne, a także koordynować politykę banków centralnych, szczególnie dotyczącą rezerw dewizowych. Aby mógł on realizować swoją funkcję, banki centralne oddały mu po 20 % posiadanych rezerw dewizowych. EFWW istniał do końca 1993 r., a więc do powstania Europejskiego Instytutu Monetarnego. 3. Europejski System Walutowy r. - powołanie Europejskiego Systemu Walutowego (ESW). ESW został utworzony na mocy rozporządzenia Rady Wspólnot Europejskich z dnia r. Działalność rozpoczął w 1979 r. i zastąpił istniejący do tej pory "wąż walutowy". Trzy elementy Europejskiego Systemu Walutowego: 1. ECU - europejska jednostka walutowa; 2. Mechanizm wymiany i interwencji; 3. Mechanizmy kredytowe ESW. Ad.1) ECU Podstawowym składnikiem ESW była ECU - Europejska Jednostka Walutowa. Stanowiła ona koszyk złożony z określonej ilości walut krajów członkowskich Wspólnoty. Ilość waluty wchodzącej w skład koszyka zależała przede wszystkim od: - udziału dochodu narodowego kraju w dochodzie narodowym tworzonym przez wszystkie kraje należące do Wspólnoty, - udziału eksportu i importu kraju w eksporcie i imporcie krajów należących do Wspólnoty. - znaczenia danej waluty jako denominatora instrumentów rynku kapitałowego i pieniężnego (ilość transakcji w danej walucie na obu rynkach). Waga waluty w koszyku to stosunek pomiędzy ilością danej waluty wchodzącej w skład ECU, a wartością ECU wyrażoną w tej walucie r. skład koszyka zamrożono i ostatecznie wchodziło doń 12 walut, a więc waluty wszystkich obecnych członków Unii Europejskiej z wyjątkiem Austrii, Szwecji i Finlandii. Skład ECU i wagę poszczególnych walut zawiera Tabela 1. Funkcje ECU: - miernik wartości w mechanizmie kursowym; - podstawa określania wskaźnika odchyleń; - środek płatniczy do rozliczeń operacji wchodzących w skład mechanizmu interwencji i mechanizmu kredytowego;
7 - środek płatniczy do rozliczeń między władzami Wspólnoty Europejskiej. Pierwsza emisja ECU została przeprowadzona przez Europejski Fundusz Współpracy Walutowej. EFWW przekazywał do dyspozycji każdego państwa członkowskiego pewną kwotę ECU w zamian za 20 % zapasów złota i 20 % rezerw dolarowych znajdujących się w banku centralnym danego państwa. Kwota kreowanych w ten sposób ECU zmieniała się w zależności od wielkości rezerw złota i dolarów będących w posiadaniu poszczególnych krajów oraz pod wpływem wahań kursu dolara amerykańskiego i ceny złota na rynku londyńskim. Ad.2) Mechanizm kursowo - interwencyjny Przedział wahań kursów rynkowych między walutami krajów Wspólnoty został ściśle określony. Kursy te mogły odchylać się do ± 2,25 % (lub ± 6 % dla krajów słabszych np. Hiszpanii i Portugalii) wokół bilateralnych kursów centralnych. Przedział ten na skutek licznych kryzysów i trudności w utrzymaniu wahań kursów walut w tak wąskich granicach został w 1993 r. rozszerzony do ± 15 % od bilateralnych kursów centralnych. Miało to zapobiec rezygnacji państw Wspólnoty z uczestnictwa w ESW. Przymusowe interwencje banków centralnych na rynkach walutowych polegały na tym, że jeżeli kurs jednej waluty w stosunku do drugiej osiągał próg interwencji, to banki centralne państw zainteresowanych miały obowiązek podjąć kroki zaradcze, a więc bank państwa którego waluta osiągnęła zbyt niski kurs sprzedawał na swoim rynku dewizy, których kurs się obniżył, a bank państwa o silnej walucie kupował odpowiednią ilość waluty słabszej. Do 1993 r. interwencji przymusowych było niewiele ponieważ banki interweniowały dużo wcześniej zanim jeszcze kurs waluty osiągnął granice przedziału dopuszczalnych wahań. Ad.3) Mechanizm kredytowy Jeżeli została osiągnięta dolna lub górna granica przedziału wahań kursów walut banki centralne dokonywały interwencji na rynkach walutowych. Przy braku wystarczających środków na taką interwencję banki te korzystały z wzajemnej pomocy kredytowej. Europejski Fundusz Współpracy Walutowej spełniał taką samą funkcje jak w czasie funkcjonowania "węża walutowego". Państwa członkowskie straciły prawo do samodzielnego podejmowania decyzji o dewaluacji bądź rewaluacji swojej waluty. Zmiana kursów podstawowych mogła nastąpić tylko na wniosek Komitetu Walutowego przy współdziałaniu Komisji według ustalonej procedury. 4. Jednolity Rynek Wewnętrzny W 1985 r. przewodniczący Komisji Europejskiej Jacques Delors przedstawił program wprowadzenia europejskiego rynku wewnętrznego do końca 1992 r. Strategia dojścia do jednolitego rynku została określona przez Komisję w "Białej Księdze" zawierającej program, który zakładał przyjęcie 282 aktów prawnych zgodnie z ustalonym harmonogramem. Aby zwiększyć szanse na sukces w tworzeniu jednolitego rynku wewnętrznego dokonano zmiany w traktacie założycielskim EWG. 17 lutego 1986 r. w Luksemburgu został podpisany Jednolity Akt Europejski, który wszedł w życie 1 lipca 1987 r. Uzupełnił on Traktat o EWG o artykuł mówiący, że Wspólnota podejmuje konieczne środki w celu stopniowego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego do 31 grudnia 1992 r. Jednolity rynek wewnętrzny jest definiowany jako obszar bez granic wewnętrznych, na którym zostaje zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług
8 i kapitału. Pomyślną realizację strategii wspólnego rynku umożliwiło odejście od szczegółowej harmonizacji przepisów prawa, która była czasochłonna i nie przynosiła oczekiwanych rezultatów i przyjęcie zasady wzajemnego uznania. Zgodnie z nowym podejściem Rada UE określa tylko podstawowe, ogólnie sformułowane wymogi bezpieczeństwa i zdrowia, ochrony środowiska i konsumentów, natomiast ustalenie szczegółów ich praktycznego stosowania przekazywane jest europejskim instytucjom normującym. Regulacje narodowe nie dotyczące warunków podstawowych, nie są przedmiotem kontroli Wspólnoty, lecz podlegają zasadzie wzajemnego zaufania. Jednolity rynek wewnętrzny opiera się na czterech podstawowych filarach, są to: wolny przepływ towarów, osób, usług i kapitału. Swobodny przepływ towarów Utworzenie wspólnego rynku wymagało zniesienia ceł pomiędzy krajami członkowskimi oraz barier technicznych (zróżnicowane normy, standardy, przepisy), fiskalnych (różne systemy podatkowe) i fizycznych (kontrole graniczne). Bariery celne zostały zniesione w połowie 1968 r. 1 lipca 1968 r. ustalono także wspólną taryfę celną wobec krajów trzecich. Aby umożliwić swobodny przepływ towarów, zniesiono wszelkie ograniczenia ilościowe (zakazy importu i eksportu, kontyngenty) oraz środki równoważne ograniczeniom ilościowym, które choć nie są wyraźnym zakazem wywozu lub przywozu, to ostatecznie mają taki sam skutek (normy techniczne, skład produktu, rodzaj opakowania). Wszystkie towary na rynku Unii podlegają tym samym normom i wymogom certyfikacyjnym i powinny być obłożone takimi samymi podatkami. Wszystkie towary, które są produkowane i sprzedawane w jednym z krajów członkowskich zgodnie z tamtejszymi przepisami, mogą być oferowane także w innych krajach Wspólnoty. Ograniczenia przywozu, wywozu lub tranzytu mogą zostać wprowadzone jedynie pod warunkiem, że wymagają tego: względy moralności publicznej, porządku i bezpieczeństwa publicznego, ochrona zdrowia i życia ludzi, ochrona zwierząt i roślin, ochrona majątku narodowego posiadającego wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną oraz ochrona własności przemysłowej i handlowej. Powyższe zakazy i ograniczenia nie powinny jednak stanowić środka samowolnej dyskryminacji, ani utajonego ograniczania handlu między członkami Wspólnoty. Swobodny przepływ osób Mieszkańcy Wspólnoty mają zapewnione prawo do pracy, osiedlenia się, życia, korzystania z świadczeń socjalnych oraz do minimum pomocy na rzecz integracji w wybranym przez siebie kraju bez względu na przynależność państwową. Z zastrzeżeniem ograniczeń uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego i zdrowia publicznego, swoboda poruszania się pracowników obejmuje prawo do: - przyjmowania zaoferowanej pracy, - swobodnego przenoszenia się w tym celu w obrębie terytoriów państw członkowskich Wspólnoty, - przebywania w jednym z państw członkowskich Wspólnoty w celu podjęcia tam zatrudnienia, - zamieszkania po podjęciu zatrudnienia na terytorium jednego z państw członkowskich Wspólnoty. Postanowienia te nie odnoszą się jednak do zatrudnienia w administracji publicznej.
9 Prawo pobytu było na początku zagwarantowane tylko osobom aktywnym ekonomicznie i ich rodzin. Obecnie obejmuje ono także studentów, emerytów i pozostałych obywateli państw członkowskich, pod warunkiem, że posiadają oni wystarczające środki na utrzymanie oraz ubezpieczenie zdrowotne. Obywatele z innego kraju członkowskiego mają prawo do takiego samego traktowania jak pracownicy krajowi, prawo do równego wynagrodzenia, i do korzystania z instytucji kształcenia, prawo do udziału we wszystkich świadczeniach socjalnych, także w dziedzinie edukacji i ochrony zdrowia oraz wzajemne uznawanie dyplomów. Oznacza to zniesienie wszelkiej dyskryminacji ze względu na obywatelstwo. Swobodny przepływ usług Usługi to świadczenia wykonywane w ramach prowadzonej działalności handlowej, przemysłowej, rzemieślniczej oraz wolnych zawodów (np. lekarze, prawnicy). Wykonywanie usługi jest ograniczone czasowo i musi w jakiś sposób przekraczać którąś z granic wewnętrznych Wspólnoty. Swoboda usług obejmuje więc trzy przypadki: - usługodawca udaje się na pewien czas do kraju usługobiorcy, aby wykonać usługę w innym kraju członkowskim, - usługobiorca udaje się do kraju usługodawcy i tam przyjmuje świadczenie (np. turyści), - usługodawca i usługobiorca pozostają w swoich krajach, a tylko usługa przekracza granicę (np. program telewizyjny). Swoboda przepływu kapitałów i płatności Zasada swobodnego przepływu płatności jest niezbędna dla swobodnego przepływu towarów, pracowników, usług. Bez niej niemożliwa byłaby zapłata za towary wysłane za granicę, przesłanie należności za usługę, a także wynagrodzenia za pracę osoby pracującej w innym kraju członkowskim. Zasada swobodnego przepływu kapitału obejmuje transakcje finansowe nie związane z przepływem towarów usług i osób. Liberalizacja przepływu kapitałów napotykała wiele przeszkód i ograniczeń. Obejmowały one przede wszystkim kontrolę bankową, obrót papierami dewizowymi, warunki dopuszczania na giełdy, prawo podatkowe itp. Zgodnie z ustalonym wielostopniowym programem przepływ kapitału został zliberalizowany 1 stycznia 1993 r. Swobodny przepływ kapitału daje obywatelom i przedsiębiorstwom prawo założenia konta bankowego w każdym z krajów członkowskich oraz nieograniczony transfer środków pomiędzy krajami. Mogą oni także lokować posiadany kapitał, a także uzyskiwać kredyty na całym obszarze Wspólnoty. Utworzenie wspólnego rynku umożliwiło lepszą alokację czynników produkcji, zwiększenie skali produkcji i osiąganie płynących z tego korzyści, zapewnienie swobodnej konkurencji i stwarzanie zachęt do inwestowania. 5. Inicjatywa utworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej - RAPORT DELORSA Decyzja podjęta na mocy Jednolitego Aktu Europejskiego o zakończeniu budowy jednolitego rynku wewnętrznego do 1993 r. stała się silnym bodźcem do przyśpieszenia integracji walutowej. Aby zapewnić efektywne funkcjonowanie tego rynku zaistniała konieczność odpowiednich dostosowań także w sferze pieniężnej. Pozytywne skutki realizacji rynku wewnętrznego mogły ujawnić się dopiero po wprowadzeniu stałych kursów wymiany walut lub wspólnej waluty. Korzystanie ze swobody przepływ kapitału oraz możliwości świadczenia usług przez instytucje finansowe na terenie całej Wspólnoty utrudniało
10 prowadzenie niezależnej narodowej polityki monetarnej przez kraje członkowskie. Niezbędne stało się więc prowadzenie intensywnej współpracy w zakresie polityki walutowej. Rozwiązaniem miała się stać Unia Gospodarcza i Walutowa. Szefowie państw i rządów zebrani w 1988 r. w Hanowerze powołali Komitet, którego zadaniem było zaproponowanie konkretnych działań i etapów dochodzenia do UGiW. Komitet Delorsa (od nazwiska przewodniczącego Komisji Europejskiej), złożony z gubernatorów banków centralnych krajów Wspólnoty oraz niezależnych ekspertów opracował propozycje dotyczące integracji gospodarczej i walutowej zawarte w raporcie nazwanym Raportem Delorsa. Raport o którym mowa został opublikowany w 1989 r. Raport Delorsa uzasadniał potrzebę realizacji UGiW, określał jej warunki wstępne oraz propozycje etapów tworzenia Unii. UGiW miała być końcowym rezultatem integracji gospodarczej i stanowić dwie integralne części: 1. Unia Walutowa - obszar walutowy na którym zapewnione są: - pełna i nieodwracalna wymienialność walut, - całkowita liberalizacja transakcji kapitałowych i pełna integracja rynku finansowego, - eliminacja wahań kursów walutowych oraz nieodwołalne usztywnienie parytetów walutowych; 2. Unia Gospodarcza - obszar gospodarczy na którym zapewnione są: - jednolity rynek w ramach którego kapitały, towary, usługi i siła robocza mogą się swobodnie przemieszczać, - polityka konkurencji mająca na celu zapewnienie niezakłóconego funkcjonowania rynku wewnętrznego, - wspólna polityka umożliwiająca przemiany struktury w gospodarce krajów członkowskich, zapobieganie pogłębianiu się dysproporcji między krajami, - koordynacja polityki makroekonomicznej, a w szczególności określenie reguł unikania nadmiernego deficytu budżetowego oraz polityka antyinflacyjna Traktat z Maastricht Etap pierwszy realizacji UGiW ( ). Raport Delorsa przewidywał trzy etapy utworzenia UGiW. W trakcie pierwszego etapu realizacji UGiW kraje Wspólnot Europejskich miały zapewnić pełną swobodę przepływu kapitału, a także ulepszać mechanizm funkcjonowania ESW i zacieśnić współpracę pomiędzy narodowymi bankami centralnymi. Na koniec tego etapu zaplanowano wynegocjowanie traktatu zawierającego poprawki do Traktatu Rzymskiego. Raport Delorsa stał się więc podstawą do negocjacji między krajami członkowskimi Wspólnoty na Konferencji Międzyrządowej w 1991 r. w sprawie UGiW, które zostały zakończone zatwierdzeniem przez Radę Europejską w Maastricht Traktatu o Unii Europejskiej. Traktat z Maastricht podpisano r. Postanowienia Traktatu dotyczące kolejnych kroków na drodze integracji gospodarczej i walutowej obejmują te działania, które w Raporcie Delorsa zostały określone jako drugi i trzeci etap tworzenia UGiW. Zgodnie z Traktatem Unia Gospodarcza i Walutowa oznacza "nieodwracalne ustalenie kursów walut państw członkowskich między sobą i wprowadzenie jednolitej jednostki walutowej ECU, jak również uzgodnienie i przeprowadzenie jednolitej polityki monetarnej i fiskalnej, których celem jest stabilizacja cen". Postanowienia Traktatu z Maastricht określają: - kryteria jakie muszą spełniać kraje UE, aby wejść do UGiW, - realizację narodowych polityk budżetowych w obrębie Unii,
11 - zasady funkcjonowania Europejskiego Banku Centralnego, - harmonogram tworzenia UGiW, - procedury podejmowania decyzji przez instytucje Wspólnot. 1 Traktat nie przewidywał prowadzenia w Unii wspólnej polityki gospodarczej. Kraje UE zobowiązały się jednak do uznania realizowanej polityki gospodarczej za przedmiot wspólnego zainteresowania i do jej koordynacji. Zgodnie z postanowieniami Traktatu Rada UE działając większością kwalifikowaną na zlecenie Komisji, sporządza projekt ogólnych wytycznych co do polityk gospodarczych państw członkowskich i Wspólnoty oraz składa sprawozdanie Radzie Europejskiej. Rada UE, działając na zlecenie Komisji, może kierować zalecenia pod adresem krajów, których polityka jest niezgodna z określonymi wytycznymi lub stanowi zagrożenie dla funkcjonowania Unii Gospodarczej i Walutowej. Rada UE może także zadecydować o podaniu swoich zaleceń do wiadomości publicznej. Wiele miejsca w Traktacie poświęcono polityce budżetowej. Wprowadzono zakaz kredytowania przez Europejski Bank Centralny i przez narodowe banki centralne deficytu budżetu UE oraz deficytów narodowych. Zobowiązano kraje UE do unikania nadmiernych deficytów w budżetach narodowych. Protokół do Traktatu wprowadza następujące wartości bazowe: 3% PKB dla deficytu budżetowego i 60 % PKB dla długu publicznego. Komisja kontroluje zmiany sytuacji budżetowej i wysokość długu publicznego w państwach członkowskich badając czy nie dochodzi do rażących błędów. Etap drugi realizacji UGiW ( ). Traktat z Maastricht ustalił termin rozpoczęcia drugiego etapu, będącego przejściowym w procesie tworzenia Unii Walutowej na 1 stycznia 1994 r. W drugim etapie kraje zobowiązały się do koordynacji polityki pieniężnej i makroekonomicznej oraz unikania nadmiernego deficytu budżetowego oraz do zapewnienia niezależności swojego banku centralnego. 1 stycznia 1994 r. zamrożono skład kursowy koszyka ECU oraz po rozwiązaniu Komitetu Gubernatorów Banków Centralnych i Europejskiego Funduszu Współpracy Walutowej utworzono Europejski Instytut Monetarny (EIM), posiadający osobowość prawną, kierowany i zarządzany przez Radę, składającą się z Prezesa i Prezesów narodowych banków centralnych, z których jeden był Wiceprezesem. Głównym zadaniem EIM była kontrola zobowiązań wynikających z drugiego etapu utworzenia Unii, a przede wszystkim: - umacnianie współpracy między narodowymi bankami centralnymi, - umacnianie koordynacji narodowych polityk pieniężnych i dążenie do zapewnienia stabilności cen, - kontrola funkcjonowania Europejskiego Systemu Walutowego, - przygotowanie dokumentów i procedur koniecznych do prowadzenia jednolitej polityki walutowej, - przygotowanie zasad operacji, które będą podejmowane przez narodowe banki centralne w ramach ESBC, - przygotowanie emisji banknotów nowego pieniądza. EIM przejął zadania, a wraz z nimi także aktywa i pasywa Europejskiego Funduszu Współpracy Walutowej. Pełnił on swoją funkcję do czasu powołania Europejskiego Banku Centralnego, kiedy to uległ rozwiązaniu. Był on więc zalążkiem Europejskiego Banku Centralnego, prowadził działania przygotowawcze, aby w przyszłości Europejski System
12 Banków Centralnych mógł sprawnie podjąć realizację swych zadań. Etap trzeci realizacji UGiW (1 stycznia 1999 r.) Utworzenie Unii Gospodarczej i Walutowej. Przejście do trzeciego etapu uzależniono od tempa dostosowania gospodarek krajów UE do wymogów dotyczących sytuacji ekonomicznej, określonych w Traktacie z Maastricht. Traktat ten przewidywał składanie Radzie UE przez Komisję Europejską i EIM raportów o sytuacji poszczególnych państw i stopniu wypełnienia stawianych im wymagań. Celem tych działań było zbliżenie poziomu rozwoju gospodarek krajów członkowskich. Traktat określał także kryteria, pod względem których dokonywano oceny krajów kandydujących do członkostwa w Unii Walutowej. Kryteria wejścia kraju do Unii Gospodarczej i Walutowej określone w Traktacie z Maastricht: 1. Roczny wskaźnik wzrostu cen w państwie członkowskim nie może być wyższy niż 1,5 punktu procentowego od średniej stopy inflacji w trzech krajach UE o najlepszych pod tym względem wskaźnikach; 2. Wysokość deficytu budżetowego nie może przekroczyć 3 % PKB; 3. Wysokość długu publicznego nie może przekroczyć 60 % PKB; 4. Wysokość średniej nominalnej długookresowej stopy procentowej nie może przekroczyć o więcej niż dwa punkty procentowe średniej nominalnej długookresowej stopy procentowej w trzech krajach UE o najniższym rocznym wskaźniku inflacji; 5. Państwo członkowskie w ramach mechanizmu kursowego Europejskiego Systemu Walutowego przez co najmniej dwa lata musi zachować normalny przedział wahań kursów walut. W tym okresie waluta tego państwa nie może być dewaluowana w stosunku do walut innych krajów UE. Zadaniem Komisji Europejskiej i EIM było sporządzanie raportów o wynikach gospodarczych państw członkowskich. Na tej podstawie Rada UE złożona z ministrów gospodarki i finansów mogła dokonać oceny w jakim stopniu każde z państw spełniło ustalone kryteria i czy zostały one spełnione przez większość członków UE. Następnie do r. Rada Europejska miała rozstrzygnąć czy większość państw wypełniło kryteria zbieżności. W przypadku pozytywnej decyzji należało do końca 1997 r. ustalić termin rozpoczęcia trzeciego etapu integracji. Istotne postanowienie stanowiło, że jeżeli do końca 1997 r. nie zostanie ustalona data rozpoczęcia trzeciego etapu tworzeni Unii Walutowej, to etap ten rozpocznie się 1 stycznia 1999 r., bez względu na liczbę państw gotowych do wejścia do Unii. Rada Europejska miała za zadanie do 1 lipca 1998 r. określić, które kraje zostaną członkami Unii Walutowej. 7. Unia Walutowa - 25 marca 1998 r. - Komisja Europejska rekomendowała 11 państw, które wprowadziły wspólną walutę. Ocenę stanu gospodarek państw kandydujących do Unii Walutowej, dokonaną na podstawie kryteriów określonych w Traktacie z Maastricht, zawiera Tabela nr kwietnia 1998 r. - Parlament Europejski głosował nad raportem dotyczącym krajów spełniających kryteria konwergencji. - 1 maja 1998 r. - ministrowie finansów UE utworzyli listę państw które mogły utworzyć UGiW. - 2 maja 1998 r. w Brukseli Rada Europejska podjęła ostateczną decyzję o tym, które kraje weszły do Unii Walutowej już od 1 stycznia 1999 r.
13 Kraje UE w protokole dołączonym do Traktatu z Maastricht potwierdziły, że akceptacja przez nie postanowień Traktatu daje nieodwracalny charakter przejściu Wspólnoty w finalne stadium tworzenia UGiW, do którego dążyć będą wszystkie państwa. Powinny więc one respektować wolę Wspólnoty rozpoczęcia trzeciego etapu i nie przeszkadzać sobie nawzajem w dążeniu do tego wspólnego celu. Kryteria z Maastricht zostały spełnione przez 11państw: Austrię, Belgię, Finlandię, Francję, Hiszpanię, Holandię, Irlandię, Luksemburg, Niemcy, Portugalię i Włochy. W pierwszym etapie do Unii Walutowej nie przystąpiła Wielka Brytania, Dania, Grecja i Szwecja. Grecja i Szwecja nie wypełniły kryteriów Traktatu, a wobec Wielkiej Brytanii i Danii zastosowano specjalne ustępstwa, które były konieczne aby Traktat został ratyfikowany przez te państwa. Wielka Brytania nie zgadzała się na oddanie uprawnień do prowadzenia polityki pieniężnej na rzecz ESBC, dlatego uzyskała możliwość rezygnacji z wejścia do Unii Walutowej. W przypadku Dani wejście do UW uniemożliwił konstytucyjny wymóg przeprowadzenia referendum przed podjęciem tego typu decyzji. Propozycja przystąpienia do UW została odrzucona przez obywateli. Każde z państw UE pozostające poza UW może w przyszłości zostać do niej przyjęte w charakterze pełnoprawnych członków. Muszą tylko wypełnić kryteria gospodarcze oraz w przypadku Danii i Wielkiej Brytanii zgłosić chęć i gotowość do członkostwa w UW. - lipiec 1998 r. - otwarcie Europejskiego Banku Centralnego (EBC). EBC oraz narodowe banki centralne państw należących do UGiW tworzą Europejski System Banków Centralnych grudnia 1998 r. zostały nieodwołalnie wyznaczone kursy walut krajów UGiW wobec euro (Tabela 3). - 1 stycznia 1999 r. EURO stało się prawnym środkiem płatniczym na terenie krajów UGiW. - 1 stycznia 1999 r. - 1 stycznia 2002 r. Waluty narodowe pozostaną przez 3 lata w obiegu. Istniała będzie prawna równorzędność walut narodowych i euro. Czas ten jest niezbędny na wydrukowanie 13 mld banknotów i wybicie 75 mld monet euro. Euro będzie natomiast wykorzystywane w operacjach bezgotówkowych, choć sklepy i restauracje nie mają obowiązku przyjmowania zapłaty kartą lub czekiem w euro. Nie mają też obowiązku wywieszania podwójnych cen. Muszą tylko jasno zaznaczyć czy przyjmują płatności w euro, czy nie. Banki na żądanie klienta maja obowiązek przeliczyć jego konto na euro, ale odwrotna operacja jest niemożliwa. W okresie tym każdy klient może utrzymywać rachunek bankowy w walucie narodowej. - 1 stycznia 2001 r. Grecja zostanie dwunastym członkiem Unii Walutowej. - 1 stycznia 2002 r. - Wprowadzenie do obiegu banknotów i monet euro. Przez 6 miesięcy będą się one znajdować w obiegu razem z banknotami i monetami walut narodowych. - 1 lipca 2002 r. - Wycofanie z obiegu banknotów i walut narodowych.
14 Spis Tabel: Tabela 1. Skład ECU i waga poszczególnych walut Waluty Ilość walut w ECU Waga waluty w ECU w % 21 IX III 1996 Marka RFN 0, ,09 32,97 Frank francuski 1, ,00 20,53 Funt brytyjski 0, ,00 10,49 Lir włoski 151, ,16 7,59 Gulden holenderski 0, ,40 10,37 Frank belgijski i luksemburski 3, ,89 8,81 Peseta hiszpańska 6, ,31 4,32 Korona duńska 0, ,45 2,70 Funt irlandzki 0, ,10 1,05 Escudo portugalskie 1, ,80 0,71 Drachma grecka 1, ,80 0,47 Źródło: L. Ciamaga (i in.), Unia Europejska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998 r., s. 219.
15 Tabela 1. Realizacja kryteriów określonych w Traktacie z Maastricht Państwo Roczny wskaźnik inflacji w proc. Deficyt budżetowy w proc. PKB Dług publiczny w proc. PKB Długotermin owa stopa procentowa należy do ESW Kryteria Maastricht 3,2 3,0 60,0 7,7 tak Austria 1,1 1,5 2,5 2,3 66,1 64,7 5,6 tak Belgia 1,4 1,3 2,1 1,7 122,2 118,1 5,7 tak Dania 1,9 2,1-0,7-1,1 65,1 59,5 6,2 tak Finlandia 1,3 2,0 1,1-0,3 55,8 53,6 5,9 tak Francja 1,2 1,0 3,0 2,9 58,0 58,1 5,5 tak Grecja 5,2 4,5 4,0 2,2 108,7 107,7 9,8 tak Hiszpania 1,8 2,2 2,6 2,2 68,8 67,4 6,3 tak Holandia 1,8 2,3 1,4 1,6 72,1 70,0 5,5 tak Irlandia 1,2 3,3-0,9-1,1 66,3 59,5 6,2 tak Luksemburg 1,4 1,6-1,7-1,0 6,7 7,1 5,6 tak Niemcy 1,4 1,7 2,7 2,5 61,3 61,2 5,6 tak Portugalia 1,8 2,2 2,5 2,2 62,0 60,0 6,2 tak Szwecja 1,9 1,5 0,8-0,5 76,6 74,1 6,5 nie W. Brytania 1,8 2,3 1,9 0,6 53,4 53,0 7,0 nie Włochy 1,8 2,1 2,7 2,5 121,6 118,1 6,7 tak
16 Polska 13,0 11,8 2,7 2,8 49,8 43,7 - - Źródło: Rzeczpospolita r. Tabela 3. Wartość 1 euro Austria Belgia Finlandia Francja Hiszpania Holandia Irlandia Luksemburg Niemcy Portugalia Włochy 1 euro = 13,7603 szylingów 1 euro = 40,3399 franków 1 euro = 5,94573 marek 1 euro = 6,55957 franków 1 euro = 166,386 peset 1 euro = 2,20371 guldenów 1 euro = 0, funta 1 euro = 40,3399 franków 1 euro = 1,95583 marki 1 euro = 200,482 eskudo 1 euro = 1936,27 lirów Źródło: K. Jakubiszyn, B. Karski, D. Rybińska, EURO nowa waluta, Twigger S.A., Warszawa 1999 r., s
17 BIBLIOGRAFIA: 1. Zbigniew M. Doliwa Klepacki, Europejska Integracja Walutowa, Białystok L. Ciamaga (i in.), Unia Europejska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998 r 3. B. Gaziński, Unia Europejska wczoraj dziś jutro, Fundacja im M. Oczapowskiego, Olsztyn A. Zawojska, Unia Europejska. Unia Gospodarcza i Walutowa, wyd SGGW, W-wa K. Jakubiszyn, B. Karski, D. Rybińska, EURO nowa waluta, Twigger S.A., Warszawa 1999 r 8. Rzeczpospolita r.
18 40 lat drogi do euro , styczeń, Traktat Rzymski ustanawia Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG), podstawy Wspólnego Rynku oraz instytucje dla rozwoju ekonomicznego sygnatariuszy: Belgii, Francji, Holandii, Luksemburga, Niemiec Zachodnich i Włoch , Powstaje Komitet Gubernatorów Banków Centralnych EWG, który odpowiada za spójność polityk monetarnych prowadzonych przez państwa Wspólnoty , EWG przyjmuje plan Raymond'a Barre, wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej, który przewiduje stworzenie wspólnego funduszu, z którego państwa członkowskie będą mogły korzystać w przypadku kłopotów gospodarczych. Grudzień, podczas szczytu w Hadze szefowie rządów państw członków EWG uznają, że unia walutowa jest długoterminowym celem Wspólnoty , powołanie grupy ekspertów pod przewodnictwem premiera Luksemburga: Pierre'a Wernera w celu przeanalizowania różnych propozycji unii walutowej , EWG przyjmuje założenia planu Wernera wprowadzenia całkowitej unii walutowej w ciągu 'nadchodzącej dekady'. Sierpień, prezydent Nixon wyłącza dolara z systemu Bretton Woods, co wstrzymuje realizację planu unii walutowej w Europie , powstaje 'wąż walutowy' ustalający maksymalny przedział wahań kursowych walut państw członkowskich na 2,25 % , podczas szczytu w Aachen Prezydent Francji Valery Giscard d'estaign i Kanclerz Niemiec Helmut Schmidt 'poprawiają klimat' wokół unii walutowej oraz pomimo opozycji ze strony Bundesbanku zgadzają się na stworzenie Europejskiego Banku Centralnego , powstaje Europejski System Walutowy, którego zadaniem jest minimalizowanie wahań kursowych walut państw członków Systemu. Na potrzeby Wspólnotowych rozliczeń powstaje Europejska Jednostka Walutowa ECU (European Currency Unit)
19 - 1985, były minister finansów Francji J. Delors staje na czele Komisji Europejskiej , lipiec, wchodzi w życie Jednolity Akt Europejski przewidujący utworzenie Jednolitego Rynku do końca 1992 roku , na szczycie w Madrycie zaakceptowano plan przygotowany przez Delors'a dochodzenia do unii monetarnej , lipiec, pierwsza faza unii monetarnej - zmniejszanie barier swobodnego przepływu kapitału i rosnąca koordynacja polityk gospodarczych krajów członkowskich - wchodzi w życie , Traktat z Maastricht tworzy Unię Europejską , Wspólny Rynek staje się rzeczywistością , Przywódcy Unii Europejskiej decydują, że wspólna waluta nazywać się będzie euro , wzór, zaproponowany przez Belga Luca Luycx'a zostaje zaakceptowany jako oficjalny awers pierwszej monety euro , maj, znane już są kraje będące uczestnikami Unii Monetarnej , styczeń, euro wkracza do rozliczeń, Europejski Bank Centralny przejmuje kontrole nad polityką monetarna w ramach strefy euro , styczeń, banknoty i monety euro trafiają do obrotu , lipiec, znikają z obiegu dotychczasowe waluty państw członków Unii Monetarnej zastąpione przez euro.
20
Integracja walutowa w Europie: geneza EMU
Integracja walutowa w Europie: geneza EMU Wykład 13 z Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych, CE UW Copyright Gabriela Grotkowska 2 Wykład 13 Europejska integracja gospodarcza: podstawowe fakty Integracja
Bardziej szczegółowoEkonomiczny Uniwersytet Dziecięcy. Wspólna waluta euro Po co komu Unia Europejska i euro? dr Urszula Kurczewska EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Wspólna waluta euro Po co komu Unia Europejska i euro? dr Urszula Kurczewska Szkoła Główna Handlowa w Warszawie 23 października 2012 r. EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY
Bardziej szczegółowoKonwergencja nominalna versus konwergencja realna a przystąpienie. Ewa Stawasz Katedra Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych UŁ
Konwergencja nominalna versus konwergencja realna a przystąpienie Polski do strefy euro część I Ewa Stawasz Katedra Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych UŁ Plan prezentacji 1. Nominalne kryteria konwergencji
Bardziej szczegółowoKonwergencja nominalna versus konwergencja realna a przystąpienie. Ewa Stawasz Katedra Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych UŁ
Konwergencja nominalna versus konwergencja realna a przystąpienie Polski do strefy euro Ewa Stawasz Katedra Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych UŁ Plan prezentacji 1. Nominalne kryteria konwergencji
Bardziej szczegółowoSENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
SENAT IV KADENCJA Warszawa, dnia 26 kwietnia 2001 r. Druk nr 622 MARSZAŁEK SEJMU Pani Alicja GRZEŚKOWIAK MARSZAŁEK SENATU Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przekazać
Bardziej szczegółowoKonwergencja nominalna versus konwergencja realna a przystąpienie. Ewa Stawasz Katedra Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych UŁ
Konwergencja nominalna versus konwergencja realna a przystąpienie Polski do strefy euro Ewa Stawasz Katedra Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych UŁ Plan prezentacji 1. Nominalne kryteria konwergencji
Bardziej szczegółowoEkonomiczny Uniwersytet Dziecięcy. Wspólna waluta euro
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Wspólna waluta euro dr Marta Musiał Katedra Bankowości i Finansów Porównawczych Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług Uniwersytet Szczeciński 17 listopad 2016 r. PLAN
Bardziej szczegółowoInformator uro w Polsce w roku 20.?.?. Ekonomiczne, polityczne i społeczne aspekty rezygnacji z waluty narodowej
Informator uro w Polsce w roku 20.?.?. Ekonomiczne, polityczne i społeczne aspekty rezygnacji z waluty narodowej DOCHODZĄC DO EURO dr Monika Poboży, UW Plan Wernera pierwsze podejście Państwa założycielskie,
Bardziej szczegółowoKażde pytanie zawiera postawienie problemu/pytanie i cztery warianty odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa.
Każde pytanie zawiera postawienie problemu/pytanie i cztery warianty odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. 1. Zaznacz państwa członkowskie starej Unii Europejskiej, które nie wprowadziły dotąd
Bardziej szczegółowoEkonomiczny Uniwersytet Dziecięcy. Wspólna waluta euro Po co komu Unia Europejska i euro? dr Mariusz Sagan
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Wspólna waluta euro Po co komu Unia Europejska i euro? dr Mariusz Sagan Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie 18 marca 2013 r. EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY
Bardziej szczegółowoWykład 23: Europejska integracja walutowa. Gabriela Grotkowska
Międzynarodowe Stosunki Ekonomiczne Makroekonomia gospodarki otwartej i finanse międzynarodowe Wykład 23: Europejska integracja walutowa Gabriela Grotkowska Plan wykładu Europejska integracja gospodarcza:
Bardziej szczegółowoBIULETYN 6/2017. Punkt Informacji Europejskiej EUROPE DIRECT - POZNAŃ. Wzmocnienie unii walutowej i gospodarczej. Strefa euro
Wzmocnienie unii walutowej i gospodarczej Współpraca gospodarcza i walutowa w państwach UE, której efektem jest posługiwanie się wspólną walutą euro ( ) jest jedną z największych osiągnięć integracji europejskiej.
Bardziej szczegółowoFINANSE. Rezerwa obowiązkowa. Instrumenty polityki pienięŝnej - podsumowanie. dr Bogumiła Brycz
Rezerwa obowiązkowa FINANSE dr Bogumiła Brycz Zakład Analiz i Planowania Finansowego Rezerwa obowiązkowa - częśćśrodków pienięŝnych zdeponowanych na rachunkach bankowych, jaką banki komercyjne muszą przekazać
Bardziej szczegółowoPlan wykładu 8 Równowaga ogólna w małej gospodarce otwartej
Plan wykładu 8 Równowaga ogólna w małej gospodarce otwartej 1. Model Mundella Fleminga 2. Dylemat polityki gospodarczej małej gospodarki otwartej 3. Skuteczność polityki monetarnej i fiskalnej w warunkach
Bardziej szczegółowoOD PLANU WERNERA POPRZEZ USTANOWIENIE ECU DO EURO, CZYLI HISTORIA WSPÓLNEJ WALUTY UNII EUROPEJSKIEJ
Dariusz Adrianowski Uniwersytet Łódzki OD PLANU WERNERA POPRZEZ USTANOWIENIE ECU DO EURO, CZYLI HISTORIA WSPÓLNEJ WALUTY UNII EUROPEJSKIEJ Plan Barre a i Plan Wernera Plan wprowadzenia wspólnej waluty
Bardziej szczegółowoUnia Gospodarcza i Pieniężna
Unia Gospodarcza i Pieniężna Polityka gospodarcza i pieniężna (art. 119 TfUE) Dla osiągnięcia celów określonych w artykule 3 Traktatu o Unii Europejskiej, działania Państw Członkowskich i Unii obejmują,
Bardziej szczegółowoCezary Kosikowski, Finanse i prawo finansowe Unii Europejskiej
Cezary Kosikowski, Finanse i prawo finansowe Unii Spis treści: Wykaz skrótów Wprowadzenie Część I USTRÓJ WALUTOWY I FINANSE UNII EUROPEJSKIEJ Rozdział I Ustrój walutowy Unii 1. Pojęcie i zakres oraz podstawy
Bardziej szczegółowoEkonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Walutowa wieża Babel
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Walutowa wieża Babel dr Monika Pettersen-Sobczyk Uniwersytet Szczeciński 3 grudnia 2015 r. Temat: Walutowa Wieża Babel 1) Czy potrzebujemy własnej waluty? 2) Czy ma sens
Bardziej szczegółowoAkademia Młodego Ekonomisty. Walutowa Wieża Babel
Akademia Młodego Ekonomisty Walutowa Wieża Babel Dr Andrzej Dzun Uniwersytet w Białymstoku 20 listopada 2014 r. Pieniądz- powszechnie akceptowany z mocy prawa lub zwyczaju środek regulowania zobowiązań,
Bardziej szczegółowoPolska w Onii Europejskiej
A/452928 Polska w Onii Europejskiej - wybrane polityki sektorowe Wydawnictwo SGGW Warszawa 2004 Spis treści Wstęp 9 1. CHARAKTERYSTYKA PORÓWNAWCZA GOSPODAREK POLSKI I UNII EUROPEJSKIEJ 11 1.1. Dynamika
Bardziej szczegółowoWykład 12. Integracja walutowa. Plan wykładu
Wykład 12 Integracja walutowa Plan wykładu 1. Waluta globalna 2. Teoria optymalnych obszarów walutowych 3. Europejska Unia Walutowa i Gospodarcza (EMU) 4. Działalność ECB 1 1. Waluta globalna Paul Volcker
Bardziej szczegółowoAkademia Młodego Ekonomisty
Akademia Młodego Ekonomisty Po co komu Unia Europejska i euro? Prof. dr hab. Elżbieta Kawecka-Wyrzykowska (Katedra Integracji Europejskiej im. Jeana Monneta; www.kawecka.eu) Poprzedniczka strefy euro Łacińska
Bardziej szczegółowoEuro wspólny pieniądz
Euro wspólny pieniądz dr Agnieszka Kłos Polskie Stowarzyszenie Badań Wspólnoty Europejskiej Szkoła Główna Handlowa w Warszawie Projekt realizowany z Narodowym Bankiem Polskim w ramach programu edukacji
Bardziej szczegółowoWniosek DECYZJA RADY. w sprawie przyjęcia przez Litwę euro w dniu 1 stycznia 2015 r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 4.6.2014 r. COM(2014) 324 final 2014/0170 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie przyjęcia przez Litwę euro w dniu 1 stycznia 2015 r. PL PL UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU
Bardziej szczegółowoMakroekonomia Gospodarki Otwartej Wykład 15 Europejska Unia Monetarna
Makroekonomia Gospodarki Otwartej Wykład 15 Europejska Unia Monetarna Leszek Wincenciak Wydział Nauk Ekonomicznych UW 2/30 Plan wykładu: Wprowadzenie Integracja walutowa w Europie Od mechanizmu kursowego
Bardziej szczegółowoGospodarka i funkcjonowanie Unii Europejskiej. Wykład XI Unia Gospodarczo-Walutowa
Gospodarka i funkcjonowanie Unii Europejskiej Wykład XI Unia Gospodarczo-Walutowa Geneza UGW System z Bretton Woods Złoto jako główny środek rezerwowy i płatniczy Stały parytet wymiany dolara na złoto
Bardziej szczegółowoEuropejski System Banków Centralnych
Europejski System Banków Centralnych Katedra Studiów nad Procesami Integracyjnymi INPiSM UJ ul. Wenecja 2, 33-332 Kraków Instytucje i organy UGiW 1. Rada Europejska 2. Rada Unii Europejskiej 3. Komisja
Bardziej szczegółowoWspólne Polityki UE Wykład 3 Od Traktatu Rzymskiego do Jednolitego Rynku Europejskiego
Wspólne Polityki UE Wykład 3 Od Traktatu Rzymskiego do Jednolitego Rynku Europejskiego Dr Katarzyna Śledziewska Katedra Makroekonomii i Teorii Handlu Zagranicznego Plan wykładu Unia celna w ramach EWG
Bardziej szczegółowoInformator uro w Polsce w roku 20.?.?. Ekonomiczne, polityczne i społeczne aspekty rezygnacji z waluty narodowej
Informator uro w Polsce w roku 20.?.?. Ekonomiczne, polityczne i społeczne aspekty rezygnacji z waluty narodowej STABILIZACJA KURSU WALUTOWEGO PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO STREFY EURO Joanna Stryjek, SGH Wejście
Bardziej szczegółowoEURO jako WSPÓLNA WALUTA
Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy EURO jako WSPÓLNA WALUTA Prof. dr hab. Eugeniusz Gatnar Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 18 marca 2013 r. EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY WWW.UNIWERSYTET-DZIECIECY.PL
Bardziej szczegółowo2. Zadania Tryb podejmowania decyzji i organizacja pracy... 57
SPIS TREŚCI Wykaz skrótów... XI Wykaz literatury... XV Wykaz orzeczeń... XIX Przedmowa... XXIII Przedmowa do 5. wydania... XXIV Z przedmowy do 1. wydania... XXV Część 1. Zagadnienia wprowadzające... 1
Bardziej szczegółowoSTUDIA PODYPLOMOWE "OCHRONA ŚRODOWISKA W PRAWIE UNII EUROPEJSKIEJ I W PRAWIE POLSKIM
3 4 5 6 7 Unia Europejska i prawo unijne po Traktacie z Lizbony -zagadnienia wprowadzające Prof. dr hab. Stanisław Biernat 7 listopada 05 r. Droga Polski do Unii Europejskiej 99 Podpisanie Układu Europejskiego
Bardziej szczegółowoDroga Polski do Unii Europejskiej
Prof. dr hab. Stanisław Biernat Unia Europejska i prawo unijne po Traktacie z Lizbony -zagadnienia wprowadzające STUDIA PODYPLOMOWE 7 listopada 2015 r. Droga Polski do Unii Europejskiej 1991 Podpisanie
Bardziej szczegółowoZ UNII DO POLSKI, z POLSKI DO UNII, ILE, ZA CO i NA CO CZYLI CZY POLSKA BĘDZIE PŁATNIKIEM NETTO?
Z UNII DO POLSKI, z POLSKI DO UNII, ILE, ZA CO i NA CO CZYLI CZY POLSKA BĘDZIE PŁATNIKIEM NETTO? Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej jest kwestią wyboru pewnego modelu cywilizacyjnego. Skutki ekonomiczne
Bardziej szczegółowoTransformacja systemowa w Polsce Plan L.Balcerowicza Dr Gabriela Przesławska
Transformacja systemowa w Polsce Plan L.Balcerowicza Dr Gabriela Przesławska Uniwersytet Wrocławski Instytut Nauk Ekonomicznych Zakład Polityki Gospodarczej Sytuacja gospodarcza Polski w 1989 r. W 1989
Bardziej szczegółowoD Huto. UTtt. rozsieneoia o Somne
D Huto UTtt rozsieneoia o Somne Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne Warszawa 2007 Wstęp 9 ROZDZIAŁ I Zarys teoretycznych podstaw unii monetarnej 15 1. Główne koncepcje i poglądy teoretyczne 15 1.1. Unia monetarna
Bardziej szczegółowoSpis treści WYKAZ SKRÓTÓW WSTĘP
Spis treści WYKAZ SKRÓTÓW WSTĘP ROZDZIAŁ I PODSTAWOWE ZAGADNIENIA UNIJNEGO SYSTEMU PRAWNEGO I FINANSOWEGO 1. Uwagi ogólne 2. Unijne regulacje prawne 3. Prawo pierwotne i prawo stanowione 4. Instytucje
Bardziej szczegółowoWarunki uzyskania zaliczenia z przedmiotu, na którym słuchacz studiów podyplomowych był nieobecny
Studia podyplomowe Mechanizmy funkcjonowania strefy euro Projekt realizowany z Narodowym Bankiem Polskim w ramach programu edukacji ekonomicznej VII edycja Rok akademicki 2015/2016 Warunki uzyskania zaliczenia
Bardziej szczegółowoIntegracja europejska w okresie przemian. Aspekty ekonomiczne
Jan Barcz Elżbieta Kawecka-Wyrzykowska Krystyna Michałowska-Gorywoda Integracja europejska w okresie przemian. Aspekty ekonomiczne SPIS TREŚCI Wstęp Wykaz skrótów 1. Pojęcie, formy, efekty i koncepcje
Bardziej szczegółowoSprawozdanie z konwergencji za 2010 r. - jedynie Estonia. gotowa na przyjęcie waluty euro z dniem 1 stycznia 2011 r.
Bruksela, dnia 12 maja 2010 r. Sprawozdanie nr 29/2010 Sprawozdanie z konwergencji za 2010 r. - jedynie Estonia gotowa na przyjęcie waluty euro z dniem 1 stycznia 2011 r. Wstęp W sprawozdaniu z konwergencji
Bardziej szczegółowoEtapy integracji walutowej w Unii Europejskiej. Ewa Latoszek. marzec 2008
3 marzec 2008 Ewa Latoszek Etapy integracji walutowej w Unii Europejskiej Geneza integracji walutowej w Unii Europejskiej Główne zasady funkcjonowania Unii Gospodarczej i Walutowej Ekonomiczne warunki
Bardziej szczegółowoPROJEKT SPRAWOZDANIA
PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Komisja Gospodarcza i Monetarna 18.7.2012 2012/2150(INI) PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie europejskiego okresu oceny na potrzeby koordynacji polityki gospodarczej: realizacja
Bardziej szczegółowoKOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY ORAZ EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 28.6.2006 KOM(2006) 320 wersja ostateczna 2006/0109 (CNS) 2006/0110 (CNB) KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY ORAZ EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
Bardziej szczegółowoWymagania edukacyjne z podstaw przedsiębiorczości klasa 3LO. Wymagania edukacyjne. Uczeń:
Wymagania edukacyjne z podstaw przedsiębiorczości klasa 3LO Wymagania edukacyjne podstawowe ponadpodstawowe Dział I. Człowiek istota przedsiębiorcza zna pojęcie osobowości człowieka; wymienia mechanizmy
Bardziej szczegółowoStudia podyplomowe Mechanizmy funkcjonowania strefy euro finansowane przez Narodowy Bank Polski
Załącznik do uchwały nr 548 Senatu Uniwersytetu Zielonogórskiego w sprawie określenia efektów kształcenia dla studiów podyplomowych prowadzonych na Wydziale Ekonomii i Zarządzania Studia podyplomowe Mechanizmy
Bardziej szczegółowoKomisja Europejska 10 priorytetów w 10 scenariuszach Unia gospodarcza i walutowa. Sylwia K. Mazur, Scenariusz 5, Załącznik 1
Komisja Europejska 10 priorytetów w 10 scenariuszach Unia gospodarcza i walutowa Sylwia K. Mazur, Scenariusz 5, Załącznik 1 Komisja Europejska informacje ogólne Rola: Wspiera ogólne interesy UE, przedkładając
Bardziej szczegółowoCharakterystyka wybranych banków centralnych. Edyta Kukieła Monika Maćkowiak
Charakterystyka wybranych banków centralnych Edyta Kukieła Monika Maćkowiak Charakterystyka wybranych banków centralnych Niemcy Grecja Japonia Wielka Brytania Niemcy- Niemiecki Bank Federalny (DBB- Deutsche
Bardziej szczegółowoGeneza Unii Gospodarczo - Walutowej. Autor: Beata Łuba-Królik
Geneza Unii Gospodarczo - Walutowej Autor: Beata Łuba-Królik Skrócony opis lekcji Zajęcia przedstawiają istotę integracji europejskiej i gospodarczej oraz historyczne ujęcie procesu integracji europejskiej,
Bardziej szczegółowoNowa Teoria Optymalnego Obszaru Walutowego
Nowa Teoria Optymalnego Obszaru Walutowego dr Grzegorz Tchorek Biuro ds. Integracji ze Strefą Euro, Narodowy Bank Polski Uniwersytet Warszawski, Wydział Zarządzania Poglądy wyrażone przez autora nie stanowią
Bardziej szczegółowoWniosek DECYZJA RADY. w sprawie przyjęcia przez Estonię euro w dniu 1 stycznia 2011 r.
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 12.5.2010 KOM(2010) 239 wersja ostateczna 2010/0135 (NLE) C7-0131/10 Wniosek DECYZJA RADY w sprawie przyjęcia przez Estonię euro w dniu 1 stycznia 2011 r. PL PL UZASADNIENIE
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wprowadzenie Jana Plaňavová-Latanowicz... 17
Spis treści Wprowadzenie Jana Plaňavová-Latanowicz... 17 CZĘŚĆ A. DOKUMENTY PRZYGOTOWUJĄCE PRZYSTĄPIENIE OPINIA KOMISJI z dnia 31 maja 1985 roku w sprawie wniosków Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii
Bardziej szczegółowoWybór optymalnego kursu centralnego w ramach ERM II w kontekście zastąpienia złotego przez wspólną walutę. Marcin Konarski
Wybór optymalnego kursu centralnego w ramach ERM II w kontekście zastąpienia złotego przez wspólną walutę Marcin Konarski EURO jako waluta międzynarodowa 1. Walutą euro posługuje się dziś około 330 milionów
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH Przedmioty podstawy przedsiębiorczości i geografia Temat:,,Euro waluta wspólnej Europy
SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH Przedmioty podstawy przedsiębiorczości i geografia Temat:,,Euro waluta wspólnej Europy CELE LEKCJI: Ogólny: - poznanie waluty euro. Szczegółowe: - uczeń zna
Bardziej szczegółowodr Bartłomiej Rokicki Chair of Macroeconomics and International Trade Theory Faculty of Economic Sciences, University of Warsaw
Chair of Macroeconomics and International Trade Theory Faculty of Economic Sciences, University of Warsaw Kryzysy walutowe Modele pierwszej generacji teorii kryzysów walutowych Model Krugmana wersja analityczna
Bardziej szczegółowoPODSTAWA PRAWNA CELE OSIĄGNIĘCIA
INSTYTUCJE UNII GOSPODARCZEJ I WALUTOWEJ Instytucje europejskiej unii gospodarczej i walutowej ponoszą główną odpowiedzialność za określanie europejskiej polityki pieniężnej, przepisów regulujących emisję
Bardziej szczegółowoTRAKTAT O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ (WYCIĄG)
TRAKTAT O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ (WYCIĄG) Artykuł 37. (dawny art. 31 TWE) 1. Państwa Członkowskie dostosowują monopole państwowe o charakterze handlowym w taki sposób, aby wykluczona była wszelka
Bardziej szczegółowoSveriges Riksbank
BANKOWOŚĆ CENTRALNA 1668 - Sveriges Riksbank W 1694 r. powstaje Bank of England, prawie wiek później Banco de Espana (1782), Bank of the United States (1791) czy Banque de France (1800). W XIX wieku powstały
Bardziej szczegółowoSYSTEM BANKOWY. Finanse 110630-1165
SYSTEM BANKOWY Finanse Plan wykładu Rodzaje i funkcje bankowości Bankowość centralna Banki komercyjne i inwestycyjne Finanse Funkcje banku centralnego(1) Bank dla państwa Bank dla banków Emisja pieniądza
Bardziej szczegółowoKONFERENCJE MIĘDZYRZĄDOWE
KONFERENCJE MIĘDZYRZĄDOWE 1990-1991 Katedra Studiów nad Procesami Integracyjnymi INPiSM UJ ul. Wenecja 2, 33-332 Kraków PODSTAWA PRAWNA 1. Art. 96 TEWWS 2. Art. 236 TEWG 3. Art. 204 TEWEA FAZA PRZYGOTOWAWCZA
Bardziej szczegółowoPODSTAWA PRAWNA ZWYKŁEJ PROCEDURY USTAWODAWCZEJ. Podstawa prawna Przedmiot Elementy procedury 1. w ogólnym interesie gospodarczym
ZAŁĄCZNIK III PODSTAWA PRAWNA ZWYKŁEJ PROCEDURY USTAWODAWCZEJ 1 Podstawa prawna Przedmiot Elementy procedury 1 Artykuł 14 Artykuł 15 ust. 3 Artykuł 16 ust. 2 Artykuł 18 Artykuł 19 ust. 2 Artykuł 21 ust.
Bardziej szczegółowoA. Z zakresu przedmiotów kształcenia ogólnego. I. Gospodarka regionalna
TEMATY, KTÓRE STUDENCI WYDZIAŁU ZAMIEJSCOWEGO W ŻYRARDOWIE STAROPOLSKIEJ SZKOŁY WYŻSZEJ POWINNI UMIEĆ OMÓWIĆ W TRAKCIE OBRONY PRAC DYPLOMOWYCH (LICENCJACKICH) A. Z zakresu przedmiotów kształcenia ogólnego
Bardziej szczegółowoWprowadzenie Euro a polscy przedsiębiorcy
Wprowadzenie Euro a polscy przedsiębiorcy Co zazwyczaj się mówi o wejściu do Strefy Euro? Polska musi spełniać 5 kryteriów z Maastricht Wejście Polski do strefy Euro jest generalnie korzystne Musimy wejść
Bardziej szczegółowoSYSTEM FINANSOWY W POLSCE. Redaktorzy naukowi Bogusław Pietrzak Zbigniew Polański Barbara Woźniak. Wydanie*drugie zmienione
SYSTEM FINANSOWY W POLSCE Redaktorzy naukowi Bogusław Pietrzak Zbigniew Polański Barbara Woźniak Wydanie*drugie zmienione Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2008 Spis treści Przedmowa do drugiego wydania
Bardziej szczegółowoTRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ (wersja skonsolidowana) str. 15. TYTUŁ I. Postanowienia wspólne (art. 1-8) str. 17
Spis treści TRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ (wersja skonsolidowana) str. 15 PREAMBUŁA str. 15 TYTUŁ I. Postanowienia wspólne (art. 1-8) str. 17 TYTUŁ II. Postanowienia o zasadach demokratycznych (art. 9-12)
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp Dariusz Rosati... 11. Część I. Funkcjonowanie strefy euro
Spis treści Wstęp Dariusz Rosati.............................................. 11 Część I. Funkcjonowanie strefy euro Rozdział 1. dziesięć lat strefy euro: sukces czy niespełnione nadzieje? Dariusz Rosati........................................
Bardziej szczegółowoHISTORIA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ
93V7 Kazimierz Łastawski HISTORIA INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ Spis treści WSTĘP 9 I. ROZWÓJ IDEI ZJEDNOCZENIOWYCH W DZIEJACH EUROPY 15 1. Prapoczątki idei jednoczenia Europy (Grecja, Rzym) 15 2. Średniowieczna
Bardziej szczegółowoMikro i makroekonomia integracji europejskiej Spotkanie 8
Mikro i makroekonomia integracji europejskiej Spotkanie 8 Makroekonomiczne aspekty integracji gospodarczej Integracja monetarna Katarzyna Śledziewska Katedra Makroekonomii i Teorii Handlu Zagranicznego
Bardziej szczegółowoUnia Gospodarcza i Walutowa wprowadzenie. Autor: Marek Chałas
Unia Gospodarcza i Walutowa wprowadzenie Autor: Marek Chałas Skrócony opis lekcji W czasie zajęć uczniowie zapoznają się z problematyką związaną z wprowadzeniem wspólnej europejskiej waluty. Dowiadują
Bardziej szczegółowoCzy warto mieć polską walutę?
Czy warto mieć polską walutę? dr hab. Eryk Łon Katedra Finansów Publicznych Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu Ważne linki: Raport dla NBP: Dlaczego Polska nie powinna wchodzić do strefy euro, 2007: http://analizy-rynkowe.pl/raport/
Bardziej szczegółowoRynek Wewnętrzny Unii Europejskiej
Rynek Wewnętrzny Unii Europejskiej dr Maciej Krzemiński Polskie Stowarzyszenie Badań Wspólnoty Europejskiej Ośrodek Badań Integracji Europejskiej Uniwersytet Gdański Projekt realizowany z Narodowym Bankiem
Bardziej szczegółowoKursy walutowe wprowadzenie
Kursy walutowe wprowadzenie Krzysztof Radojewski Koło Naukowe Zarządzania Finansami http://knmanager.ae.wroc.pl e-mail: knmanager@ae.wroc.pl Spis treści podstawowe pojęcia, ewolucja międzynarodowego systemu
Bardziej szczegółowoJEDNOLITA POLITYKA PIENIĘŻNA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO, A HETEROGENICZNOŚĆ STREFY EURO. mgr Dominika Brózda Uniwersytet Łódzki
JEDNOLITA POLITYKA PIENIĘŻNA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO, A HETEROGENICZNOŚĆ STREFY EURO mgr Dominika Brózda Uniwersytet Łódzki Plan wystąpienia 1. Ogólne założenia polityki pieniężnej EBC 2. Dywergencja
Bardziej szczegółowoDziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 340/19
13.12.2012 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 340/19 DECYZJA RADY z dnia 6 grudnia 2012 r. w sprawie stanowiska w odniesieniu do przyjęcia postanowień dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia
Bardziej szczegółowoKOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek dotyczący ROZPORZĄDZENIE RADY
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 30.11.2005 COM(2005)611 wersja ostateczna 2005/0233(CNS). Wniosek dotyczący ROZPORZĄDZENIE RADY uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3181/78 oraz rozporządzenie
Bardziej szczegółowoWniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z Ukrainy
KOMISJA EUROPEJSKA Strasburg, dnia 11.3.2014 r. COM(2014) 166 final 2014/0090 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie obniżenia lub zniesienia ceł na towary pochodzące z
Bardziej szczegółowoKONKURENCJA PODATKOWA UNII EUROPEJSKIEJ
Leokadia Oręziak KONKURENCJA PODATKOWA i HARMONIZACJA PODATKÓW w ramach UNII EUROPEJSKIEJ Implikacje dla Polski Warszawa 2007 SPIS TREŚCI Wstęp...........................................................
Bardziej szczegółowoCentrum Europejskie Ekonomia. ćwiczenia 11
Centrum Europejskie Ekonomia ćwiczenia 11 Wstęp do ekonomii międzynarodowej Gabriela Grotkowska. Agenda Kartkówka Czym gospodarka otwarta różni się od zamkniętej? Pomiar otwarcia gospodarki Podstawowe
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE
WYMAGANIA EDUKACYJNE niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych zajęć edukacyjnych według nowej podstawy programowej Przedmiot: PODSTAWY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
Bardziej szczegółowoKONKURENCJA PODATKOWA i HARMONIZACJA PODATKÓW. w ramach UNII EUROPEJSKIEJ. Implikacje dla Polski B 365094
KONKURENCJA PODATKOWA i HARMONIZACJA PODATKÓW w ramach UNII EUROPEJSKIEJ Implikacje dla Polski B 365094 SPIS TREŚCI Wstęp 9 ROZDZIAŁ I. PODATKI JAKO CZYNNIK WPŁYWAJĄCY NA MIĘDZY- NARODOWĄ POZYCJĘ GOSPODARKI
Bardziej szczegółowoMINISTERSTWO FINANSÓW S P R A W O Z D A N I E
MINISTERSTWO FINANSÓW Pełnomocnik Rządu do Spraw Wprowadzenia Euro przez Rzeczpospolitą Polską S P R A W O Z D A N I E za okres od dnia 26 stycznia do dnia 31 marca 2009 r. z działalności Pełnomocnika
Bardziej szczegółowo1 euro = 200,482 PTE (Portugalia) 1 euro = 1936,27 ITL (Włochy)
EURO Zmiana kursu Nowa waluta jaką jest euro (funkcjonuje pod tą nazwą dopiero dwa lata) jest wyzwaniem, które może wzmocnić europejski, a także światowy system bankowy i gospodarczy, lub doprowadzić do
Bardziej szczegółowoTRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ
TUE - Traktat o Unii Europejskiej. TFUE - Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. KPP - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej / [redaktor prowadzący Katarzyna Gierłowska]. wyd. 2. Warszawa, cop.
Bardziej szczegółowoKOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 974/98 w sprawie wprowadzenia euro na Cyprze
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 16.5.2007 KOM(2007) 257 wersja ostateczna 2007/0091 (CNB) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 974/98 w sprawie wprowadzenia euro
Bardziej szczegółowoAKADEMIA EKONOMICZNA W POZNANIU B wydanie drugie zmienione
AKADEMIA EKONOMICZNA W POZNANIU B 373185 wydanie drugie zmienione POZNAŃ 2008 SPIS TREŚCI Wstęp Część I PODSTAWOWE PROBLEMY WSPÓŁCZESNEGO PIENIĄDZA Rozdział 1 Zenobia Knakiewicz, Teoretyczne podłoże tworzenia
Bardziej szczegółowoInformacja o zmianach danych objętych prospektem informacyjnym dokonanych w dniu 16 września 2010 roku
Informacja o zmianach danych objętych prospektem informacyjnym dokonanych w dniu 16 września 2010 roku Działając na podstawie 28 ust. 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 2009 r. w
Bardziej szczegółowoWniosek DECYZJA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 8.12.2014 r. COM(2014) 721 final 2014/0345 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY upoważniająca Austrię, Belgię i Polskę do ratyfikowania lub przystąpienia do budapeszteńskiej konwencji
Bardziej szczegółowoRynek wewnętrzny Unii Europejskiej
Rynek wewnętrzny Unii Europejskiej Rynek wewnętrzny, jednolity rynek, wspólny rynek Definicja rynku wewnętrznego zapisana jest w art. 26 TFUE (Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, czyli Traktat
Bardziej szczegółowoPowstanieiewolucjapolityki regionalnejue
Powstanieiewolucjapolityki regionalnejue dr Bartłomiej Rokicki Katedra Makroekonomii i Teorii Handlu Zagranicznego Wydział Nauk Ekonomicznych UW Przyczyny powstania polityki regionalnej UE Teoretyczne:
Bardziej szczegółowoWERSJE SKONSOLIDOWANE
26.10.2012 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 326/1 WERSJE SKONSOLIDOWANE TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ I TRAKTATU O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ (2012/C 326/01) 26.10.2012 Dziennik Urzędowy Unii
Bardziej szczegółowodr hab. Tomasz Nieborak Wydział Prawa i Administracji UAM w Poznaniu Katedra Prawa Finansowego
dr hab. Tomasz Nieborak Wydział Prawa i Administracji UAM w Poznaniu Katedra Prawa Finansowego Pojęcie integracji Integracja to proces scalania grupy elementów, który ma miejsce w ramach poszczególnych
Bardziej szczegółowo(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA
22.2.2019 L 51 I/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/316 z dnia 21 lutego 2019 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1408/2013 w sprawie stosowania
Bardziej szczegółowoZamówienie Nr 006 Obowiązująca w Unii Europejskiej stawka podatku VAT na artykuły dziecięce. realizowane na rzecz Kancelarii Sejmu
Parlamentarne Procedury Legislacyjne projekt Phare PL0003.06, EuropeAid/113506/D/SV/PL realizowany przez konsorcjum z udziałem ECO European Consultants Organisation (Bruksela) EFICOM - European and Financial
Bardziej szczegółowoKonsolidacja finansów publicznych a kryzys strefy euro. Jerzy Osiatyński
Konsolidacja finansów publicznych a kryzys strefy euro Jerzy Osiatyński 2 Kryzys euro i lekcje dla Polski Czy załamanie się obszaru euro nie osłabi samej Unii Europejskiej lub w ogóle jej nie przekreśli?
Bardziej szczegółowoMakroekonomia gospodarki otwartej. Temat 9: Model Mundella-Fleminga, część II (sztywne kursy walutowe) Gabriela Grotkowska
Makroekonomia gospodarki otwartej Temat 9: Model Mundella-Fleminga, część II (sztywne kursy walutowe) Gabriela Grotkowska Plan wykładu Wprowadzenie Interwencje banku centralnego Wpływ na podaż pieniądza
Bardziej szczegółowoWSPÓLNE DEKLARACJE I OŚWIADCZENIA OBECNYCH UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON I NOWYCH UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON UMOWY
WSPÓLNE DEKLARACJE I OŚWIADCZENIA OBECNYCH UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON I NOWYCH UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON UMOWY AF/EEE/BG/RO/DC/pl 1 WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE TERMINOWEJ RATYFIKACJI UMOWY O UDZIALE REPUBLIKI
Bardziej szczegółowoBankowość Zajęcia nr 1
Motto zajęć: "za złoty dukat co w słońcu błyszczy" Bankowość Zajęcia nr 1 Bankowość centralna, przemiany w pośrednictwie finansowym System bankowy Dwuszczeblowość: bank centralny + banki komercyjne (handlowe);
Bardziej szczegółowoWniosek DECYZJA RADY
KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 2.8.2013 COM(2013) 568 final 2013/0273 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, protokołu do Umowy w sprawie
Bardziej szczegółowoUnit 3-03/ Kompetencje Unii. Zasady strukturalne
Unit 3-03/09.11.2016 Kompetencje Unii. Zasady strukturalne Fragmenty z podręcznika: Zasady działania UE: pkt 73-74 Zasada przyznania kompetencji (kompetencje wyłączne i dzielone; kompetencje wyraźnie i
Bardziej szczegółowoData Temat Godziny Wykładowca
Harmonogram zajęć w ramach Studiów Podyplomowych Mechanizmy funkcjonowania strefy EURO (IV edycja) organizowanych przez Uniwersytet Opolski przy wsparciu Narodowego Banku Polskiego (zajęcia odbywać się
Bardziej szczegółowoKOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek dotyczący DECYZJI RADY
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 15.4.2004 COM(2004) 258 końcowy 2004/0083 (CNS) Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie przyjęcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich
Bardziej szczegółowo