(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int. Cl. A61C13/10 ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2008/39 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Sposób wytwarzania protezy zastępczego zęba i sztuczny ząb do niej (30) Pierwszeństwo: EP (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2005/50 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 03/2009 (73) Uprawniony z patentu: Merz Dental GmbH, Lütjenburg, DE PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: KOLLER Martin, Klamp/Vogelsdorf, DE BECKER Frank, Lütjenburg, DE (74) Pełnomocnik: Przedsiębiorstwo Rzeczników Patentowych Patpol Sp. z o.o. rzecz. pat. Borowska-Kryśka Urszula Warszawa 130 skr. poczt. 37 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 V2444PL00/UK EP B1 Opis [0001] Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania protezy zębowej i sztucznego zęba do niej z górną stroną, wykonaną jako powierzchnia do gryzienia i dolną stroną, która jest wykonana do umieszczania w podłożu ustalającym protezy zębowej. [0002] Protezy zębowe składają się zasadniczo z podłoża ustalającego i wielu umieszczonych w nim sztucznych zębów. Trudność polega na tym, aby ustawić sztuczne zęby we właściwym miejscu w podłożu ustalającym i tam niezawodnie je utrzymywać. Podłoże ustalające składa się zazwyczaj z materiału woskowego. Umożliwia to wciskanie sztucznych zębów przy umieszczaniu w podłożu ustalającym, przy czym wosk ze względu na swą plastyczność zostaje wyparty i robi miejsce dla sztucznego zęba. Plastyczność wosku mocuje sztuczny ząb. Pewność z jaką odbywa się dokładne ustawienie sztucznego zęba, zależy w znacznym stopniu od ukształtowania dolnej strony sztucznego zęba. Przy płaskim ukształtowaniu dolnej strony, dokładne ustawienie jest stosunkowo proste. Często jednak ze względu na trwałość albo anatomię, dolna strona sztucznego zęba nie jest wykonana płasko, lecz ma skosy. Skosy prowadzą do tego, że sztuczne zęby poruszają się przy nanoszeniu sił naciskowych w niepożądany sposób poprzecznie do kierunku skosów. Dokładne ustawienie jest przez to trudne do uzyskania. [0003] Złe ustawienie w podłożu woskowym oddziałuje bezpośrednio negatywnie na dokładność ustawienia ostatecznego substytutu zęba. Bowiem przesunięty w materiale woskowym sztuczny ząb jest utrzymywany zatem przy dalszej obróbce w znanej technice wstępnego odlewu w złym miejscu i pozostaje również w tym złym miejscu, gdy roztopi się materiał woskowy, a w późniejszym etapie zostaje zastąpiony przez materiał mocujący ostatecznego substytutu zęba. Ostateczny substytut zęba wykazuje przy tym trwale błąd wywołany przez złe ustawienie w podłożu woskowym. [0004] Z innego kontekstu, mianowicie w odniesieniu do substytutu zęba do ostatecznego zaopatrzenia, są znane ze stanu techniki sztuczne zęby, które na swej dolnej stronie mają otwór do mocowania w ostatecznym substytucie zęba. Metaliczny element wzmacniający, zamocowany w materiale mocującym ostatecznego substytutu zęba, sięga do podciętego otworu i zabezpiecza przez to ząb w materiale mocującym (US-A , US-A ). Ponadto, jest znany ostateczny substytut zęba, w którym sztuczny ząb składa się z zespołu z metalicznego nośnika i ceramicznego korpusu. Materiał mocujący stanowi kauczuk albo materiał celulitowy, w którym trwale umieszcza się ząb. W celu zapewnienia wystarczającej niezawodności połączenia jest wymagany jeszcze osobny materiał pośredni, który jest niskotopliwy i jest umieszczany za pomocą rowka przelewowego na jednym końcu rzędu zębów i płynie nim dalej od zęba do zęba (US-A ). [0005] Dokument FR ujawnia sposób wytwarzania protezy zębowej. [0006] Ponadto, jest znane wytwarzanie na dolnej stronie sztucznego zęba rowków retencyjnych za pomocą specjalnego frezu (DE-U ). Rowki wytworzone za pomocą tego frezu mają nadzwyczaj małe wymiary, które wypełnia się tylko przez bardzo płynny materiał mocujący. Materiał woskowy wnika jedynie źle albo zupełnie nie wnika do tych małych rowków.

3 2 [0007] U podstaw wynalazku leży zadanie opracowania sposobu wytwarzania i sztucznego zęba, za pomocą którego jest możliwe prostsze i dokładniejsze ustawienie sztucznego zęba. [0008] Wynalazek rozwiązuje to zadanie przez cechy zastrzeżeń niezależnych. Korzystne dalsze wykonania są przedmiotem zastrzeżeń zależnych. [0009] Według wynalazku w sposobie wytwarzania protezy zastępczego zęba z etapami wytwarzania protezy woskowej obejmującej sztuczne zęby i podłoże ustalające do ustawienia sztucznych zębów przez umieszczanie sztucznych zębów w podłożu ustalającym w anatomicznie prawidłowej pozycji, wytwarzania formy negatywowej protezy woskowej za pomocą środka łączącego, który jest wykonany do zachowującego położenie osadzania sztucznych zębów, usuwania podłoża ustalającego, umieszczania materiału mocującego w formie negatywowej, utwardzania materiału mocującego, przy czym sztuczne zęby swą dolną stroną zostają trwale osadzone w materiale mocującym, jest przewidziane, że stosuje się sztuczne zęby, które na swej dolnej stronie mają rowek unieruchamiający, biegnący w kierunku środkowo-obwodowym. [0010] Przez zgodne z wynalazkiem ukształtowanie dolnej strony otrzymuje się jednoznaczne i stabilne ustawienie i zamocowanie zęba w podłożu ustalającym. Ząb jest lepiej zabezpieczony względem przesunięć, zwłaszcza w kierunku policzkowo/wargowym względnie w przeciwnym do niego kierunku. Zazwyczaj, dolna strona sztucznych zębów nie jest pionowa do siły żucia oddziałującej od góry, lecz jest nachylona na zewnątrz w kierunku strony policzkowo/wargowej. Ponieważ dolna strona tworzy zatem równię pochyłą, powstaje pod działaniem siły żucia siła boczna skierowana policzkowo/wargowo, która próbuje przesunąć ząb w kierunku poziomym. Zgodny z wynalazkiem rowek unieruchamiający zabezpiecza sztuczny ząb względem takiego niepożądanego przesunięcia. Przeciwdziała się zatem w efektywny sposób niebezpieczeństwu, że przy przymiarce woskowej protezy zębowej u pacjenta, sztuczny ząb przesunie się pod działaniem siły żucia. Dzięki temu zgodnemu z wynalazkiem ukształtowaniu zapewnia się, że sztuczne zęby przy wyjmowaniu protezy po przymierzeniu będą znajdowały się w swej anatomicznie prawidłowej pozycji, a mianowicie również wtedy, gdy proteza została poddana wysokim siłom żucia. Ta wysoka dokładność ustawienia jest wymogiem dla tego, aby sztuczne zęby mogły być utrzymywane prawidłowo pod względem położenia przez środek łączący i zachowywały zatem swe anatomicznie prawidłowe położenie również wtedy, gdy usunie się podłoże ustalające i zamiast niego umieści się ostateczny materiał mocujący, w którym osadza się sztuczne zęby ich dolną stroną. [0011] Istota wynalazku polega na tym, aby dalece chronić sztuczne zęby względem niepożądanych skrętów w podłożu ustalającym. Ogółem wynika zatem zarówno uproszczone umieszczanie sztucznego zęba w podłożu ustalającym, jak i istotnie pewniejsze mocowanie umieszczonego zęba w podłożu. Przez to podwyższa się wierność wymiarów protezy ogółem zarówno przed, podczas i także po przymiarce woskowej. Ponadto, zgodny z wynalazkiem rowek ułatwia również dokładne pod względem położenia ponowne umieszczenie zęba, gdy zostanie on wybity przy przymiarce. Przez to wynalazek tworzy podstawę dla wytwarzania przy następującej potem dalszej obróbce substytutu zęba, w przypadku którego sztuczne zęby znajdują się z wysokim stopniem dokładności w anatomicznie prawidłowym położeniu. Wynalazek polega na stwierdzeniu, że przy stosowanych konwencjonalnie sposobach wytwarzania, etapy wytwarzania formy negatywowej i umieszczania

4 3 środka mocującego odbywały się wprawdzie z wysoką dokładnością, lecz przy przymiarce woskowej występującej na początku, zwłaszcza ze względu na siły żucia występujące przy próbie gryzienia doszło do niepożądanych przesunięć sztucznego zęba w podłożu ustalającym. Te błędy ciągnęły się następnie nie naprawione podczas dalszej obróbki, tak że ostatecznie wytworzony substytut zęba był odpowiednio obarczony błędami. Uniknięcie tego jest zasługą wynalazku. [0012] Wynalazek obejmuje również odpowiedni sztuczny ząb do protez zębowych z górną stroną, wykonaną jako powierzchnia do gryzienia i dolną stroną do umieszczania w podłożu ustalającym protezy zębowej, przy czym na dolnej stronie sztucznego zęba jest wykonany przynajmniej jeden rowek unieruchamiający biegnący w kierunku środkowo-obwodowym. [0013] Zgodny z wynalazkiem sztuczny ząb może być wykonany zarówno jako ząb trzonowy jak i jako ząb przedni. Zależnie od tego, powierzchnia żująca jest rozszerzona płaszczyznowo w celu żucia lub ukształtowana szpiczasto w celu odgryzania. [0014] Według wynalazku, na dolnej stronie jest utworzona przestrzeń wyporowa przez obiegową krawędź, w której jest uformowany rowek unieruchamiający. Krawędź polepsza dokładność ustawienia zęba w podłożu zęba i wypiera przy umieszczaniu wosk do otaczającej go przestrzeni wyporowej. W umieszczonym stanie, przestrzeń wyporowa jest przez to w znacznym stopniu wypełniona woskiem. Prowadzi to w połączeniu ze zgodnym z wynalazkiem rowkiem, wykonanym w krawędzi do jeszcze lepszej niezawodności pozycji zęba w podłożu ustalającym. Korzystnie, rowek jest przy tym wykonany wyłącznie w wystającej krawędzi. Przez to zapewnia się to, że rowek przy umieszczaniu sztucznego zęba w podłożu ustalającym wypełnia się woskiem, tak że spełnia się funkcja zabezpieczenia. Nie powinno być jednak wykluczone, że rowek przebiega poza obszar wystającej krawędzi do strony dolnej. Może być to zaletą zwłaszcza wtedy, gdy ząb jest poddawany stosunkowo wysokim obciążeniom i powinien być zatem głęboko umieszczony w podłożu ustalającym. [0015] Według wynalazku, w celu uniknięcia szczytów obciążenia, przejście między dolną stroną a rowkiem jest wykonane jako zaokrąglone. To ukształtowanie zapewnia, że przy umieszczeniu sztucznego zęba w podłożu ustalającym wniknie do rowka wystarczająca ilość materiału woskowego, a mianowicie bez niebezpieczeństwa, że przy tym przez koncentracje obciążenia w obszarze narożnym wystąpi tworzenie się pęknięć. [0016] W celowej postaci wykonania, rowek ma półkolisty przekrój poprzeczny. Ten kształt przekroju poprzecznego jest racjonalny do wytwarzania i unika przez swą wewnętrzną okrągłą postać występowania szczytów obciążenia. Można uniknąć przez to osłabienia struktury sztucznego zęba. Mogą być jednak przewidziane alternatywnie również inne kształty przekroju poprzecznego. Przykładowo rowek może mieć także prostokątny przekrój poprzeczny. Ma on ze względu na swe ustawione stromo boki tę zaletę, że daje szczególnie wysokie bezpieczeństwo względem przesuwania i obrotu. W znacznym stopniu unika się przez zaokrąglenie naroży występowania niepożądanych szczytów obciążenia. [0017] W sprawdzonej postaci wykonania jest umieszczony równolegle przynajmniej jeden kolejny rowek unieruchamiający. Może być dzięki temu utworzony wielokrotny rowek, przyczyniający się do dalszego podwyższenia niezawodności zamocowania.

5 4 [0018] Górna strona zgodnego z wynalazkiem sztucznego zęba jest zależnie od swego ukształtowania jako ząb trzonowy albo przedni powierzchniowo rozciągnięta albo ukształtowana raczej szpiczasto. Rowek unieruchamiający jest korzystnie tak umieszczony pod górną stroną, że znajduje się pionowo poniżej środka ciężkości powierzchni górnej strony. Przy tym, kierunek prostopadłej jest określony przez kierunek siły żucia, nanoszonej przez ząb. Ten układ osiąga się przez to, że sztuczny ząb także przy wysokich siłach żucia nie przechyla się ze swej pozycji, poprzez co rowek unieruchamiający mógłby stracić kontakt z podłożem ustalającym. Zgodny z wynalazkiem sztuczny ząb jest przez to niezawodnie utrzymywany w podłożu ustalającym, także przy wysokich obciążeniach. [0019] Wynalazek zostanie następnie wyjaśniony w odniesieniu do rysunków, na których są przedstawione korzystne przykłady wykonania. Na rysunkach pokazują: fig.1 widoki w przekroju poprzecznym różnych stopni przy wytwarzaniu zgodnej z wynalazkiem protezy zastępczego zęba; fig.2 widok perspektywiczny pierwszego przykładu wykonania zgodnego z wynalazkiem sztucznego zęba skośnie od dołu; fig.3 przekrój przez protezę zębową, w której jest umieszczony zgodny z wynalazkiem sztuczny ząb według fig.1; fig.4 przekrój przez protezę zębową, w której jest umieszczony sztuczny ząb według drugiego przykładu wykonania. [0020] Sztuczny ząb oznaczony jako całość oznacznikiem 1 ma górną stronę 11, dolną stronę 12 oraz kilka powierzchni bocznych. Sztuczny ząb 1 jest wytworzony z trwałego i biologicznie tolerowalnego materiału, przykładowo polimetakrylanu metylu (PMMA). Można jednak stosować również inne materiały, nadające się do zastosowania jako sztuczny ząb, zwłaszcza niemetale, takie jak przykładowo ceramikę lub tym podobne, lecz także metale, takie jak złoto lub tym podobne. [0021] Sztuczny ząb 1 ma na swej dolnej stronie 12 obiegową krawędź 14. Ogranicza ona przestrzeń wyporową 13, która jest w przedstawionym przykładzie wykonania całkowicie otoczona obiegową krawędzią 14. Przestrzeń wyporowa 13 ma płaskie dno. Tworzy ono wraz z powierzchnią krawędzi 14 dolną stronę 12 sztucznego zęba 1. Dolna strona 12 jest nachylona względem górnej strony 11, tak że wysokość zęba zwiększa się w kierunku policzkowo/wargowym. Wskutek tego wynika na dolnej stronie 12 sztucznego zęba 1 równia pochyła. Jest ona przedstawiona na fig.3 jako linia B-B. [0022] W krawędzi 14 jest wykonany rowek unieruchamiający 15. W przedstawionym przykładzie wykonania ma on w przekroju poprzecznym postać półkolistą. Średnica rowka unieruchamiającego 15 jest tak wymierzona, że nie wcina się on również w swym najgłębszym punkcie w dno przestrzeni wyporowej 13. W przedstawionym przykładzie wykonania stosunek między średnicą rowka unieruchamiającego 15 a wysokością krawędzi 14 wynosi zasadniczo dwa do trzech. W przedstawionym przykładzie wykonania, obydwa półkoliste wgłębienia rowka unieruchamiającego są umieszczone w jednej linii w krawędzi 14. Jest to układ korzystny z punktu widzenia techniki produkcyjnej; nie jest on jednak koniecznie potrzebny, rowki unieruchamiające 15 mogą być również

6 5 umieszczone z przemieszczeniem względem siebie. Obszar przejściowy 16 między rowkiem unieruchamiającym 15 a powierzchnią krawędzi 14 jest zaokrąglony. Ma to tę zaletę, że przy umieszczaniu sztucznego zęba 1 w podłożu ustalającym 2 zmniejsza się niebezpieczeństwo, że w materiale woskowym podłoża ustalającego 2, utworzą się w tym obszarze pęknięcia. [0023] Zgodny z wynalazkiem sztuczny ząb 1 w stanie umieszczonym w podłożu ustalającym 2 jest przedstawiony na fig. 3. Podłoże ustalające 2 jest w celu lepszego rozpoznania przedstawione w przekroju. Podłoże ustalające 2 jest ukształtowane w przekroju poprzecznym siodełkowo, tak że jest utrzymywane osadzone na grzebieniu szczękowym 3 pacjenta. Widać, że w umieszczonym stanie, krawędź 14 na dolnej stronie sztucznego zęba 1 wnika do podłoża ustalającego 2. Materiał woskowy podłoża ustalającego 2 wnika w przestrzeń wyporową 13 oraz rowek unieruchamiający 15, aż rowek unieruchamiający 15 niemal albo całkowicie zostanie wypełniony. Materiał woskowy, który wniknął do rowka unieruchamiającego 15, zabezpiecza w ten sposób sztuczny ząb względem ruchu w kierunku policzkowym (na rysunku po lewej stronie) albo skierowanym przeciwnie (na rysunku po prawej stronie). Ponadto, rowek unieruchamiający 15 zabezpiecza sztuczny ząb 1 względem obrotu wokół jego osi pionowej (na płaszczyźnie rysunku przebiegającej od góry do dołu). Rowek unieruchamiający 15 jest umieszczony korzystnie pionowo poniżej środka ciężkości powierzchni górnej strony 11, przy czym kierunek prostopadłej jest określony przez kierunek pochłaniającej siły żucia A. Przez to sztuczny ząb 1 według wynalazku jest znacznie chroniony względem przechylenia na bok, także przy wysokich obciążeniach siły żucia. Zgodny z wynalazkiem rowek unieruchamiający 15 jest zatem bezpiecznie zazębiony również przy wysokich obciążeniach z podłożem ustalającym 2 i zabezpiecza zatem zgodny z wynalazkiem sztuczny ząb 1 przed niepożądanymi bocznymi przesunięciami. [0024] Następnie zostanie wyjaśniony sposób działania zgodnego z wynalazkiem rowka unieruchamiającego 15: Jeśli oddziałuje siła żucia A na górną stronę 11 sztucznego zęba 1, wówczas istnieje niebezpieczeństwo, że ze względu na działanie równi pochyłej B-B powstanie pozioma siła składowa na dolej stronie 12 sztucznego zęba 1, która próbuje go przesunąć w kierunku policzkowym. Dzięki przewidzianemu według wynalazku rowkowi unieruchamiającemu 15 i materiałowi woskowemu podłoża ustalającego 2, który wniknął do niego, sztuczny ząb 1 jest zabezpieczony względem tego przesuwania. Sztuczny ząb można 64 przesuwać tylko wtedy, gdy sztuczny ząb 1 wysuwa się ze swego gniazda, przedstawionego na fig.3; przeciwdziała temu jednak właśnie naniesiona siła żucia A. Sztuczny ząb 1 zabezpiecza się w ten sposób samoczynnie także przy dużych obciążeniach. [0025] Różne etapy przy wytwarzaniu przykładu wykonania dla zgodnej z wynalazkiem protezy zastępczego zęba są przedstawione na fig.1. Widać na fig.1a powyżej opisaną protezę woskową z podłożem ustalającym 2 z materiału woskowego i umieszczone w nim sztuczne zęby 1. Są one zabezpieczone przez swój rowek unieruchamiający 15, umieszczony na dolnej stronie 12, względem niezamierzonego przesuwania. Wraz z tą protezą woskową odbywa się dopasowanie protezy do pacjenta. Na końcu tego etapu ustawione jest anatomicznie prawidłowe ustawienie sztucznych zębów 1 w podłożu ustalającym 2. W następnym etapie, który jest przedstawiony na fig.1b, wytwarza się formę negatywową. Odbywa się to w ten sposób, że protezę woskową wkłada się do specjalnego naczynia 9 z podłożem z materiału formierskiego 8, tak że podłoże ustalające 2 na swej całej dolnej stronie jest podparte przez materiał formierski 8. Następnie wprowadza się środek łączący 3,

7 6 przykładowo sylikon i tak formuje się, że wokół krawędzi zewnętrznej protezy woskowej poza nią przebiega bariera, która osadza w sobie sztuczne zęby 1. Przy tym, bariera dotyka tylko stronę zewnętrzną oraz stronę górną 11 sztucznych zębów. Sztuczne zęby 1 są przez to jednoznacznie ustawione w środku łączącym 3, a mianowicie w anatomicznie prawidłowej pozycji, ustalonej podczas przymierzania. W następnym etapie, następuje wówczas sparzenie materiału woskowego podłoża ustalającego 2. Powstaje zatem ze środka łączącego 3 i podłoża z materiału formierskiego 8 forma negatywowa. Na koniec, w następnym etapie wprowadza się materiał mocujący 4 do tej formy negatywowej (patrz fig.1c). W materiale mocującym 4 jest zanurzona dolna strona 12 sztucznych zębów, przez co sztuczne zęby 1 zakotwiczone zostają w materiale mocującym 4. Zewnętrzne strony i górne strony 11 sztucznych zębów 1 są chronione przez środek łączący 3 przed zwilżeniem przez materiał mocujący 4. Przy następującym potem utwardzaniu, sztuczne zęby 1 zostają osadzone trwale i wiernie pod względem pozycji w materiale mocującym 4. Przez to powstaje ostateczna proteza zastępczego zęba, która następnie musi być jeszcze jedynie obrobiona na gotowo. Na fig.1d jest przedstawione, jak przeprowadza się sposób według wynalazku, gdy sztuczny ząb 1 ze zgodnym z wynalazkiem rowkiem unieruchamiającym 15 jest siekaczem. Jest on utrzymywany przez środek łączący 3 na swej zewnętrznej stronie oraz siecznie. Dzięki zgodnemu z wynalazkiem rowkowi unieruchamiającemu 15 jest zapewnione, że również sztuczny ząb 1, szczególnie podatny względem niezamierzonych przesunięć jako siekacz jest niezawodnie utrzymywany w podłożu ustalającym 2 z materiału woskowego, stosowanym jako przymiar tak, że uzyskuje się anatomicznie prawidłowe ustawienie również materiale mocującym 4 ostatecznej protezy zastępczego zęba. [0026] Na fig.4 jest przedstawiony przekrój poprzeczny przez drugi przykład wykonania zgodnego z wynalazkiem sztucznego zęba 1. Od przykładu wykonania przedstawionego na fig.2 różni się on zasadniczo tym, że w przykładzie wykonania, przedstawionym na fig.3 chodzi o ząb przedni. Następnie zostaną zasadniczo omówione różnice między obydwoma postaciami wykonania; wcześniejsze wyjaśnienia odnośnie pierwszego przykładu wykonania dotyczą poza tym odpowiednio drugiego przykładu wykonania. Główna różnica polega na tym, że w drugim przykładzie wykonania, przedstawionym na fig.3, zamiast płasko rozciągniętej górnej strony 11 jest przewidziana krawędź tnąca 11. Umieszczenie rowka unieruchamiającego 15 w odniesieniu do krawędzi tnącej 11 jest tak dobrane, że rowek unieruchamiający 15 znajduje się zasadniczo na prostopadłej krawędzi tnącej 11, odnoszącej się do siły żucia A. Przez to jest zapewnione, że także przy wysokiej sile żucia A można zapobiec przechyleniu sztucznego zęba 1, tak że również pod tak wysokim obciążeniem sztuczny ząb 1 jest niezawodnie utrzymywany przez rowek unieruchamiający 15 w podłożu ustalającym 2. Jest zrozumiałe, że o ile przy wyjaśnieniach podanych odnośnie pierwszego przykładu wykonania odnoszono się do kierunku policzkowego, w tym przykładzie wykonania ma się na myśli kierunek wargowy. Zastrzeżenia patentowe 1. Sztuczny ząb do protez zębowych z górną stroną (11) wykonaną jako powierzchnia do gryzienia i dolną stroną (12), która jest wykonana do umieszczania w podłożu ustalającym (2)

8 7 protezy zębowej i na której jest wykonany rowek unieruchamiający (15), biegnący przynajmniej w kierunku środkowo-obwodowym, przy czym na dolnej stronie jest utworzona przestrzeń wyporowa (13) przez obiegową krawędź (14), w której jest uformowany rowek unieruchamiający (15), znamienny tym, że w obszarze przejścia między rowkiem unieruchamiającym (15) a dolną stroną (12) są przewidziane zaokrąglenia. 2. Sztuczny ząb według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że dolna strona (12) jest nachylona względem górnej strony (11), tak że wysokość zęba zwiększa się w kierunku policzkowo/wargowym. 3. Sztuczny ząb według zastrzeżenia 1 albo 2, znamienny tym, że sztuczny ząb jest wytworzony z materiału niemetalicznego, zwłaszcza polimetakrylanu metylu. 4. Sztuczny ząb według zastrzeżenia 3, znamienny tym, że rowek unieruchamiający (15) jest wykonany wyłącznie w krawędzi (14). 5. Sztuczny ząb według jednego z zastrzeżeń 1 do 4, znamienny tym, że rowek unieruchamiający ma półkolisty przekrój poprzeczny. 6. Sztuczny ząb według jednego z zastrzeżeń 1 do 5, znamienny tym, że rowek unieruchamiający (15) ma prostokątny przekrój poprzeczny. 7. Sztuczny ząb według jednego z zastrzeżeń 1 do 6, znamienny tym, że jest umieszczony równolegle przynajmniej jeden kolejny rowek unieruchamiający. 8. Sztuczny ząb według jednego z zastrzeżeń 1 do 7, znamienny tym, że rowek unieruchamiający (15) jest umieszczony pionowo poniżej środka ciężkości powierzchni górnej strony, przy czym kierunek prostopadłej jest określony przez siłę żucia (A). 9. Sposób wytwarzania protezy zębowej z etapami wytwarzania protezy woskowej obejmującej sztuczne zęby (1) i podłoże ustalające (2) do ustawienia sztucznych zębów (1) przez umieszczenie sztucznych zębów (1) w podłożu ustalającym (2) w anatomicznie prawidłowej pozycji, wytwarzania formy negatywowej (8) protezy woskowej za pomocą środka łączącego (3), który jest wykonany do zachowującego położenie osadzania sztucznych zębów (1), usuwania podłoża ustalającego (2), umieszczania materiału mocującego (4) w formie negatywowej (8), utwardzania materiału mocującego (4), przy czym sztuczne zęby (1) swą dolną stroną (12) zostają trwale osadzone w materiale mocującym (4), znamienny, przez zastosowanie sztucznych zębów (1), które na swej dolnej stronie (12) mają rowek unieruchamiający (15), biegnący w kierunku środkowo-obwodowym, przy czym na dolnej stronie jest utworzona przestrzeń wyporowa (13) przez obiegową krawędź (14), w której jest uformowany rowek unieruchamiający (15) i zaokrąglenie obszaru przejścia między rowkiem unieruchamiającym (15) a dolną stroną (12). 10. Sposób według zastrzeżenia 9, znamienny przez zastosowanie sztucznego zęba według jednego z zastrzeżeń 2 do 8.

9

10

11