PL B1. Wilfer Hans-Peter,Markneukirchen,DE BUP 12/ WUP 05/09. Misztak Irena, PATPOL Sp. z o.o.

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (51) Int.Cl. G10G 5/00 ( ) F16M 11/32 ( ) F16C 11/10 ( ) (54) Stojak do instrumentów muzycznych (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 12/05 (76) Uprawniony i twórca wynalazku: Wilfer Hans-Peter,Markneukirchen,DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 05/09 (74) Pełnomocnik: Misztak Irena, PATPOL Sp. z o.o. PL B1 (57) 1. Stojak do instrumentów muzycznych, zwłaszcza gitary, obejmujący pierwszy element boczny oraz drugi element boczny, odpowiednio z częścią dolną i częścią górną, przy czym pierwszy i drugi element boczny posiada odpowiednio nóżki do ustawienia stojaka do gitary na powierzchni gruntu, a pierwszy i drugi element boczny w obszarze swojej części górnej posiada odpowiednio pierwsze i drugie elementy przegubowe, które tworzą przegub wychylny, tego rodzaju, że elementy boczne są przechylane względem siebie wokół zadanej osi wahań, znamienny tym, że w obszarze elementów przegubowych (20, 21) są umieszczone elementy zatrzaskowe (23, 24), które ustalają z zatrzaśnięciem stojak gitary w co najmniej jednym położeniu wychylenia.

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest stojak do instrumentów muzycznych, zwłaszcza do gitar. Tego rodzaju stojak do instrumentów muzycznych jest znany z rozwiązania według opisu GB A. Ten znany stojak do gitar jest wyposażony w dużą ilość ruchomych względem siebie elementów. Ponadto dąży się do uzyskania prostszego sposobu rozstawiania stojaka, niż ma to miejsce w przypadku znanego rozwiązania oraz do zapewnienia stabilnego ustawienia stojaka do gitar. Dalszy stojak do gitar wyżej wymienionego rodzaju jest znany z opisu DE C2. Również w przypadku opisanego tam stojaka do gitar, proces rozstawiania jest kłopotliwy, ponieważ po odchyleniu pierwszego i drugiego elementu bocznego do położenia ustawienia, w obszarze nóżek między pierwszym a drugim elementem bocznym należy umieścić strzemiączko łączące w położeniu roboczym, co dodatkowo utrudnia proces rozstawiania. Zadaniem wynalazku jest opracowanie stojaka do instrumentu muzycznego wyżej wymienionego rodzaju, który można znacznie łatwiej ustawić i który można wytworzyć w prostszy sposób. Zadanie to rozwiązano według wynalazku dzięki temu, że w obszarze elementów przegubowych są umieszczone elementy zatrzaskowe, które ustalają z zatrzaśnięciem stojak gitary w co najmniej jednym położeniu wychylenia. Istota wynalazku polega na tym, że obce elementy boczne stojaka do instrumentów muzycznych są unieruchomione w zadanym położeniu wychylenia jedynie za pomocą elementów zatrzaskowych, przy czym elementy zatrzaskowe są umieszczone w obszarze elementów przegubowych. Utworzony w ten sposób stojak do instrumentów muzycznych, dzięki prostszej konstrukcji, można znacznie łatwiej ustawić lub złożyć. W korzystnym rozwiązaniu wynalazku, stojak do gitar według wynalazku można ustawić w wielu różnych położeniach wychylenia. Uzyskuje się to dzięki temu, że elementy zatrzaskowe określają szereg położeń zatrzaskowych, dzięki którym stojak do gitary jest unieruchamiany w wielu różnych położeniach kąta wychylenia, korzystnie w odstępie równoodległym. Za pomocą rozwiązania według wynalazku można utworzyć łatwiej i szybciej rozstawiany i składany stojak do gitar, który można szczególnie łatwo transportować. Szczególnie korzystne położenie transportowe uzyskuje się wówczas, gdy w pierwszym położeniu wychylenia (położeniu spoczynku) pierwszy i drugi element boczny znajdują się w minimalnej odległości od siebie i korzystnie są równoległe. Dzięki temu uzyskuje się szczególnie płaską konstrukcję, którą można łatwo załadować do celów transportowych. W szczególnej postaci wykonania w obszarze elementów przegubowych, korzystnie na elementach zatrzaskowych lub na elementach łożyskowych przegubu wychylnego znajdują się elementy ograniczające kąt wychylenia, uniemożliwiające odchylenie stojaka do gitar powyżej wstępnie zadanego, maksymalnego kąta otwarcia. Zasadniczo już dzięki odpowiedniemu ukształtowaniu elementów zatrzaskowych zapewnione jest to, że stojak do instrumentów muzycznych w wybranym położeniu kąta wychylenia jest unieruchomiony w sposób dostatecznie stabilny. Za pomocą elementów ograniczających kąt wychylenia można uzyskać dodatkowe niezawodne ograniczenie, ustalające maksymalny kąt wychylenia. W konkretnej, korzystnej postaci wykonania, co najmniej jeden z elementów zatrzaskowych jest usytuowany i ukształtowany wzdłuż łuku koła, którego środek pokrywa się ze spodkiem osi wahań. W tym przypadku element zatrzaskowy może określać szereg położeń zatrzaskowych, które są dostępne dzięki przyporządkowanemu współpracującemu elementowi zatrzaskowemu podczas rozstawiania elementów bocznych. W zaproponowanej, konkretnej postaci wykonania elementy zatrzaskowe obejmują ustalający element zatrzaskowy z co najmniej jednym wybraniem zatrzaskowym oraz wystający element zatrzaskowy z co najmniej jednym występem zatrzaskowym. W szczególnie korzystnej postaci wykonania element zatrzaskowy, zaopatrzony w wybrania zatrzaskowe, jest ukształtowany jako rowek zatrzaskowy, a element zatrzaskowy, zaopatrzony w występy zatrzaskowe, jest ukształtowany jako nosek zatrzaskowy, przy czym nosek zatrzaskowy jest prowadzony w rowku zatrzaskowym. Dzięki tej postaci wykonania uzyskuje się określone położenie zatrzaskowe. Ponadto wspomagane jest również stabilne położenie przegubu. W korzystnej postaci wykonania wynalazku, elementy zatrzaskowe są umieszczone w odległości od osi wahań przegubu wychylnego, mniejszej niż 20 cm, korzystnie mniejszej niż 15 cm. Dzięki temu uzyskuje się stosunkowo prostą, ergonomiczną konstrukcję stojaka instrumentu muzycznego.

3 PL B1 3 Do konstrukcji stojaka konieczna jest mniejsza ilość ruchomych elementów, niż ma to miejsce w przypadku omówionego na wstępie stojaka według stanu techniki. W konkretnej postaci wykonania wynalazku, występy zatrzaskowe i wybranie zatrzaskowe zazębiają się ze sobą w kierunku promieniowym wobec osi wahań przegubu wychylnego. Ponadto uzupełniająco lub alternatywnie występy zatrzaskowe i wybrania zatrzaskowe zazębiają się ze sobą w kierunku równoległym wobec osi wahań przegubu wychylnego. W korzystnym, zaproponowanym rozwiązaniu, na dwóch powierzchniach bocznych rowka zatrzaskowego są wykonane wybrania zatrzaskowe, dzięki czemu odpowiednie występy na przyporządkowanych powierzchniach bocznych noska zatrzaskowego mogą zazębiać się z wymienionymi wybraniami zatrzaskowymi. Dzięki odpowiednim wymiarom rowka zatrzaskowego, występy zatrzaskowe na powierzchniach bocznych noska zatrzaskowego są wciskane zasadniczo z jednakowym naprężeniem wstępnym w kierunku wybrań zatrzaskowych rowka zatrzaskowego, dzięki czemu w przypadku obydwu rozwiązań, nawet po wieloletnim użytkowaniu stojaka do instrumentów muzycznych, zapewnione jest działanie określonych sił mocujących. W konkretnej, korzystnej postaci wykonania elementy zatrzaskowe są wykonane w przeważającej mierze lub całkowicie z tworzywa sztucznego. Wytwarzanie elementów zatrzaskowych z tworzywa sztucznego jest korzystne i tanie, a jednocześnie umożliwia łatwą i niezawodną manipulację. W korzystnej postaci wykonania, na elementach bocznych ukształtowane są odpowiednio załamania, które wspólnie stanowią podparcie dla odkładanego instrumentu muzycznego. Także w obszarze podparcia nie jest konieczne stosowanie dalszych, oddzielnych elementów konstrukcyjnych, dzięki czemu stojak do instrumentów muzycznych jest wytwarzany i stosowany w sposób niezawodny, poręczny i lekki. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia postać wykonania stojaka do instrumentów muzycznych według wynalazku, zwłaszcza stojaka do gitary, fig. 2 - stojak do instrumentów muzycznych według fig. 1, w widoku szczegółowym, fig. 3 stojak według fig. 1, w perspektywicznym widoku częściowym, dla lepszego objaśnienia działania elementu zatrzaskowego. Na fig. 1 jest przedstawiona postać wykonania stojaka do instrumentów muzycznych według wynalazku, w widoku perspektywicznym. Stojak do instrumentów muzycznych obejmuje pierwszy element boczny 11 i drugi element boczny 12. Pierwszy element boczny 11 i drugi element boczny 12 posiada odpowiednio część dolną 13 i część górną 14. Pierwszy i drugi element boczny 11, 12 jest wykonany z ramy z rur w postaci zamkniętej, która w przybliżeniu ma kształt trójkąta, przy czym pierwszy i drugi element boczny posiada odpowiednio załamanie 36, 37, które stanowią podparcie dla instrumentu muzycznego, zwłaszcza dla gitary, w rozstawionym położeniu stojaka do instrumentów muzycznych. Na swojej części dolnej 14, pierwszy i drugi element boczny 11, 12 posiada nóżki 15-18, które mogą być utworzone za pomocą ramy podstawowej w postaci rur lub za pomocą oddzielnych elementów konstrukcyjnych. Nóżki służą do podparcia na powierzchni gruntu 19 i mogą być zaopatrzone w powłokę 40 z gumy, w celu polepszenia właściwości przeciwpoślizgowych, a jednocześnie w celu wyrównania pewnych nierówności gruntu lub tłumienia uderzeń. Na swojej części górnej 13, pierwszy i drugi element boczny 11, 12 posiada pierwszy i drugi element przegubowy 20, 21. Pierwszy element przegubowy 20 pierwszego elementu bocznego 11 tworzy z drugim elementem przegubowym 21 oraz z oddzielnie stosowanym wałkiem przegubowym 38 przegub 22 wychylny wokół osi wahań S, dzięki czemu uzyskuje się możliwość osiowego przechylania między pierwszym elementem bocznym 11 a drugim elementem bocznym 12. W niniejszym przykładzie wykonania, wałek przegubowy 38 stanowi oddzielny element konstrukcyjny; przy odpowiedniej modyfikacji współpracującego elementu przegubowego mógłby on również stanowić integralną część składową pierwszego albo drugiego elementu przegubowego 20, 21, przy czym wówczas współpracujący element przegubowy mógłby być zamocowany na wałku przegubowym przykładowo za pomocą zaciśnięcia w rodzaju połączenia zatrzaskowego. W postaci wykonania według wynalazku, na pierwszym elemencie przegubowym 20 jest ukształtowany integralnie rowek zatrzaskowy 24, który w zmontowanym położeniu stojaka do instrumentów muzycznych otacza nosek zatrzaskowy 23, ukształtowany na drugim elemencie przegubowym 21. Nosek zatrzaskowy 23 i rowek zatrzaskowy 24 tworzą wspólnie elementy zatrzaskowe, które przyjmują różne położenia zatrzaskowe i tym samym określają różne położenia kąta wychylenia stojaka do instrumentów muzycznych, przy czym położenia kąta wychylenia unieruchamiają stojak

4 4 PL B1 odpowiednio we wstępnie określonym położeniu kątowym ze wstępnie określoną siłą zamocowania. W przypadku przezwyciężenia wstępnie określonej siły mocującej, ustalone położenie zatrzaśnięcia zostaje zwolnione i stojak do instrumentów muzycznych zmienia położenie kąta wychylenia, przykładowo jest bardziej rozsunięty albo złożony. Kształt noska zatrzaskowego 23 i rowka zatrzaskowego 24, zastosowanych w korzystnym przykładzie wykonania, jest przedstawiony na fig. 2. Rowek zatrzaskowy 24, który może być również określony jako kanał zatrzaskowy, jest usytuowany wzdłuż odcinka łuku koła, którego środek pokrywa się ze spodkiem osi wahań S. Przy tym rowek jest umieszczony poniżej osi wahań na pierwszym elemencie przegubowym 20 pierwszego elementu bocznego 11 i rozpościera się w kierunku drugiego elementu przegubowego 21 drugiego elementu bocznego 12. Podobnie rowek zatrzaskowy 23 jest umieszczony na drugim elemencie przegubowym 21 drugiego elementu bocznego 12 i rozpościera się w kierunku pierwszego elementu przegubowego 20 pierwszego elementu bocznego, przy czym nosek zatrzaskowy 23 wchodzi w rowek zatrzaskowy 24 i jest prowadzony w rowku zatrzaskowym 24. Wymienione już położenia zatrzaśnięcia są ustalone w rowku zatrzaskowym przez dużą ilość wybrań zatrzaskowych 30, 31, 32, przy czym w dużą ilość wybrań zatrzaskowych 30, 31, 32 wchodzi, lub może się z nim zazębiać, odpowiednio występ zatrzaskowy 33, 34, umieszczony na nosku zatrzaskowym 23. Jak jest to przedstawione na fig. 2 i 3, zastosowano różne grupy wybrań zatrzaskowych 30, 31, 32, a mianowicie (centralne) wybrania zatrzaskowe 30 w powierzchni podstawy rowka zatrzaskowego 24 oraz boczne wybrania zatrzaskowe 31, 32 w powierzchniach bocznych rowka zatrzaskowego 24. W centralne wybrania zatrzaskowe 30 wchodzi występ zatrzaskowy 33, umieszczony na nosku zatrzaskowym 23, a w boczne wybrania zatrzaskowe 31, 32 wchodzą odpowiednie boczne występy zatrzaskowe 34 (fig. 3). Ponadto możliwe jest również wyjściowe położenie zatrzaśnięcia 39, w którym nosek zatrzaskowy 23 jest całkowicie wsunięty w rowek zatrzaskowy 24, przy czym pierwszy element boczny 11 i drugi element boczny 12 są umieszczone w minimalnej odległości równolegle względem siebie. Dzięki temu uniemożliwione jest rozsunięcie się elementów bocznych 11, 12 w położeniu transportowym stojaka do elementów muzycznych. Dzięki zastosowaniu wyjściowego położenia zatrzaskowego 39, stojak do instrumentów muzycznych może być utrzymywany w położeniu transportowym ze wstępnie określoną siłą mocującą. Jest oczywiste, że konkretna postać wykonania elementów zatrzaskowych, przedstawionych na fig. 1-3, uwidocznia tylko jedną z wielu możliwości ukształtowania w obszarze przegubu wychylnego 22 elementów zatrzaskowych, które ustalają stojak do gitary, przez zatrzaśnięcie, w co najmniej jednym położeniu wychylnym. Zastrzeżenia patentowe 1. Stojak do instrumentów muzycznych, zwłaszcza gitary, obejmujący pierwszy element boczny oraz drugi element boczny, odpowiednio z częścią dolną i częścią górną, przy czym pierwszy i drugi element boczny posiada odpowiednio nóżki do ustawienia stojaka do gitary na powierzchni gruntu, a pierwszy i drugi element boczny w obszarze swojej części górnej posiada odpowiednio pierwsze i drugie elementy przegubowe, które tworzą przegub wychylny, tego rodzaju, że elementy boczne są przechylane względem siebie wokół zadanej osi wahań, znamienny tym, że w obszarze elementów przegubowych (20, 21) są umieszczone elementy zatrzaskowe (23, 24), które ustalają z zatrzaśnięciem stojak gitary w co najmniej jednym położeniu wychylenia. 2. Stojak według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy zatrzaskowe (23, 24) określają szereg położeń zatrzaskowych (25-29), dzięki którym stojak do gitary jest unieruchamiany w wielu różnych położeniach kąta wychylenia, korzystnie w odstępie równoodległym. 3. Stojak według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w pierwszym położeniu wychylenia (położeniu spoczynku) pierwszy i drugi element boczny (11, 12) znajdują się w minimalnej odległości od siebie i korzystnie są równoległe. 4. Stojak według zastrz. 1-3, znamienny tym, że w obszarze elementów przegubowych (20, 24), korzystnie na elementach zatrzaskowych lub na elementach łożyskowych (30, 31) przegubu wychylnego (22) znajdują się elementy ograniczające kąt wychylenia, uniemożliwiające odchylenie stojaka do gitar powyżej wstępnie zadanego, maksymalnego kąta otwarcia.

5 PL B Stojak według zastrz. 1-4, znamienny tym, że co najmniej jeden z elementów zatrzaskowych (23, 24) jest usytuowany i ukształtowany wzdłuż łuku koła, którego środek pokrywa się ze spodkiem osi wahań (S). 6. Stojak według zastrz. 1-5, znamienny tym, że elementy, zatrzaskowe (23, 24) obejmują ustalający element zatrzaskowy (24) z co najmniej jednym wybraniem zatrzaskowym (30, 31, 32) oraz wystający element zatrzaskowy (23) z co najmniej jednym występem zatrzaskowym (33, 34). 7. Stojak według zastrz. 1-6, znamienny tym, że element zatrzaskowy, zaopatrzony w wybrania zatrzaskowe (30, 31, 32), jest ukształtowany jako rowek zatrzaskowy (24), a element zatrzaskowy, zaopatrzony w występy zatrzakowe (33, 34), jest ukształtowany jako nosek zatrzaskowy (23), przy czym nosek zatrzaskowy (23) jest prowadzony w rowku zatrzaskowym (24). 8. Stojak według zastrz. 1-7, znamienny tym, że elementy zatrzaskowe (23, 24) są umieszczone w odległości od osi wahań (S) przegubu wychylnego (22), mniejszej niż 20 cm, korzystnie mniejszej niż 15 cm. 9. Stojak według zastrz. 1-8, znamienny tym, że występy zatrzaskowe (33) i wybranie zatrzaskowe (30) zazębiają się ze sobą w kierunku promieniowym wobec osi wahań (S) przegubu wychylnego (22). 10. Stojak według zastrz. 1-9, znamienny tym, że występy zatrzaskowe (34, 35) i wybrania zatrzaskowe (31, 32) zazębiają się ze sobą w kierunku równoległym wobec osi wahań (S) przegubu wychylnego (22). 11. Stojak według zastrz. 1-10, znamienny tym, że elementy zatrzaskowe (23, 24) są wykonane w przeważającej mierze lub całkowicie z tworzywa sztucznego 12. Stojak według zastrz. 1-11, znamienny tym, że na elementach bocznych (11, 12) ukształtowane są odpowiednio załamania (36, 37), które wspólnie stanowią podparcie dla odkładanego instrumentu muzycznego.

6 6 PL B1 Rysunki

7 PL B1 7

8 8 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 2,00 zł.