(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2009/49 EP B1 (13) T3 (51) Int. Cl. A61K31/475 A61K31/337 A61K35/76 A61P35/00 (54) Tytuł wynalazku: Parapoksywirusy w kombinacji z klasycznymi cytotoksycznymi środkami chemioterapeutycznymi jako biochemioterapia do leczenia raka (30) Pierwszeństwo: EP (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2008/32 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 05/2010 (73) Uprawniony z patentu: AiCuris GmbH & Co. KG, Wuppertal, DE (72) Twórca (y) wynalazku: PL/EP T3 WEBER Olaf, Wuelfrath, DE (74) Pełnomocnik: Przedsiębiorstwo Rzeczników Patentowych Patpol Sp. z o.o. rzecz. pat. Kossowska Janina Warszawa 130 skr. poczt. 37 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 Opis [0001] W poszukiwaniu nowych sposobów leczenia raka, które mogłyby być stosowane w połączeniu z istniejącymi terapiami, stosowanie terapii opartych na wirusach niesie pewną nadzieję (1). Wirusy rozwijają się, aby zakażać komórki i często niszczyć je za pomocą różnych mechanizmów. Chociaż do tej pory w klinice stosowano kilka wirusów, wadą tego podejścia była toksyczność, zakażenia niespokrewnionych tkanek, immunologiczne efekty uboczne i dlatego zostało zarzucone (2). Jednakże technologia rekombinacji DNA zaoferowała nowe możliwości zastosowania wirusów w podejściach terapeutycznych. W obecnych próbach stosuje się wirusy selektywnie replikujące się (omówione w 1). Takie wirusy powinny selektywnie replikować w dzielących się komórkach (3). Jednakże, chociaż wirusy te mogą się gwałtownie szerzyć w jednowarstwowych hodowlach komórek, szerzenie się w guzach litych pozostaje nierozwiązanym problemem (1). [0002] Zastosowanie nieaktywnego Parapoxvirus ovis w terapiach raka było wcześniej proponowane (4). [0003] Interferon-α (IFN-α) był wcześniej badany z klasycznymi środkami chemioterapeutycznymi, np. cisplatyną, winklezyną i dakarbazyną. Kombinacja biologicznych i cytotoksycznych środków chemioterapeutycznych jest nazywana biochemioterapią. Po biochemioterapii odsetek odpowiedzi wynosi do 66% i dlatego przewyższa ona chemioterapię cytotoksyczną (5). [0004] Zastosowanie inaktywowanych wirusów w biochemioterapii w terapiach raka nie zostało opisane. [0005] Jak to jasno wynika z powyższego stanu techniki, do tej pory nie został ujawniony żaden sposób terapeutyczny, w którym jako środek immunomodulacyjny stosuje się inaktywowany wirus oraz klasyczny cytotoksyczny środek chemioterapeutyczny jako biochemioterapię na raka. [0006] Niniejszy wynalazek jest więc oparty na problemie technicznym dostarczenia sposobu terapeutycznego, który nie tylko zmniejsza obciążenie pacjentów rakiem bardziej skutecznie w porównaniu z chemioterapią cytotoksyczną, ale dostarcza także sposobu terapeutycznego dla rekonstrukcji układu odpornościowego po chemioterapii cytotoksycznej. Ten sposób terapeutyczny powinien nie tylko mieć mniej lub wcale skutków ubocznych, ale powinien być także lepszy od obecnych terapii. [0007] Niniejszy wynalazek dotyczy: 1. Zastosowania Parapoxvirus ovis w kombinacji z co najmniej jednym dodatkowym środkiem antyrakowym do wytwarzania leku do leczenia raka. Wynalazek odnosi się dalej do zastosowania Parapoxvirus ovis do wytwarzania leku do leczenia raka w kombinacji z co najmniej jednym dodatkowym środkiem antyrakowym. Według wynalazku Parapoxvirus ovis rozumiany jest jako szczep D1701, NZ-2, NZ-7, NZ-10 lub orf- 11. Pochodne wspomnianego powyżej Parapoxvirus ovis mogą być także stosowane po uzyskaniu przez pasażowanie lub adaptację z zastosowaniem odpowiednich układów komórkowych, takich jak, na przykład, ludzkie komórki, takie jak WI-38, MRC-5, małpie komórki, np. komórki Vero, komórki bydlęce, takie jak, na przykład, BL-K13A47/Reg lub MDBK oraz komórki owcze, takie jak MDOK w kombinacji z innymi substancjami, które są skuteczne w terapii antyrakowej do wytwarzania leków przeciwko rakowi u ludzi i zwierząt. Dodatkowo, także części lub fragmenty wspomnianego wyżej Parapoxvirus ovis i jego pasażowane lub adaptowane warianty mogą być stosowane w kombinacji z substancjami, które są skuteczne w terapii antyrakowej. Przez części lub fragmenty wirusa rozumie się genomowe lub subgenomowe 1

3 fragmenty całego wirusa lub jego genomowego kwasu nukleinowego lub inne składniki wirusa, które są wyrażane za pomocą odpowiednich wektorów, takich jak wirusy ospy krowiej w odpowiednich układach, takich jak kultury fibroblastów. Części lub fragmenty Parapoxvirus ovis według wynalazku mogą być oczyszczane za pomocą konwencjonalnych sposobów, takich jak, na przykład, filtracja lub chromatografia. W innym korzystnym wariancie części lub fragmenty Parapoxvirus ovis są wytwarzane za pomocą rekombinacji sposobami znanymi specjalistom. Według wynalazku rak oznacza wszystkie ludzkie i zwierzęce choroby związane z guzami proliferującymi i w spoczynku. Środek antyrakowy jest środkiem cytotoksycznym. 2. Niniejszy wynalazek dotyczy także zastosowania według punktu 1, gdzie rakiem jest czerniak, rak sutka, rak prostaty, rak płuc, rak odbytnicy, rak wątroby lub przerzuty jednego lub więcej pierwotnych raków. 3. Niniejszy wynalazek dotyczy także zastosowania według punktów 1 lub 2, gdzie Parapoxvirus ovis jest szczepem Parapoxvirus ovis D1701, NZ-2, NZ-7, NZ-10 lub orf-11. W dalszym wariancie wynalazku Parapoxvirus ovis jest parapoksywirusem uzyskanym przez pasażowanie tych szczepów. 4. Niniejszy wynalazek dotyczy także zastosowania według jednego z punktów 1 do 3, gdzie Parapoxvirus ovis jest obecny w postaci nieaktywnej. Inaktywację Parapoxvirus przeprowadza się przez inaktywację wirusa sposobami znanymi specjaliście. W korzystnym wariancie Parapoxvirus ovis jest inaktywowany sposobem opisanym w patencie europejskim EP-B Niniejszy wynalazek dotyczy także zastosowania według jednego z punktów 1 do 4, gdzie leczenie raka powoduje zmniejszenie rozmiaru guza u pacjentów, tzn. lek powoduje zmniejszenie rozmiaru lub masy guza, odpowiednio. 6. Leczenie raka zmniejsza liczbę i rozmiar przerzutów pierwotnych guzów zmierzone za pomocą procedur znanych specjaliście. 7. Środek cytotoksyczny wybrany jest z grupy obejmującej winblastynę, winkrystynę, docetaksel, Paklitaksel. [0008] Kompozycja farmaceutyczna według niniejszego wynalazku może być podawana w postaciach doustnych, takich jak, ale nie wyłącznie, tabletki zwykłe i z powłoczką dojelitową, kapsułki, pigułki, proszki, granulki, eliksiry, nalewki, roztwory, zawiesiny, syropy, stałe i ciekłe aerozole oraz emulsje. Mogą być one także podawane w postaciach pozajelitowych, takich jak, ale nie wyłącznie, dożylnych, dootrzewnowych, podskórnych, domięśniowych, doguzowych i w tym podobnych postaciach znanych specjaliście w dziedzinie farmacji. Kompozycja farmaceutyczna według wynalazku może być podawana w postaci donosowej przez miejscowe zastosowanie odpowiednich nośników donosowych lub drogą przezskórną za pomocą przezskórnego systemu dostarczania znanego specjaliście. [0009] Reżim dawkowania z zastosowaniem kompozycji farmaceutycznej według niniejszego wynalazku wybiera specjalista, biorąc pod uwagę różnorodne czynniki obejmujące, ale nie wyłącznie, wiek, wagę, płeć i 2

4 stan zdrowotny biorcy, stopień zawansowania choroby, która ma być leczona, sposób podawania, poziom funkcji metabolicznych i wydalniczych biorcy, stosowaną dawkę. [0010] Kompozycje farmaceutyczne według niniejszego wynalazku korzystnie formułuje się przed podaniem i zawierają jedną lub więcej dopuszczalnych farmaceutycznie substancji pomocniczych. Substancje pomocnicze są substancjami obojętnymi, takimi jak, ale nie wyłącznie, nośniki, rozcieńczalniki, środki smakowozapachowe, substancje słodzące, substancje smarujące, solubilizujące, środki zawieszające, środki wiążące, środki powodujące rozpad tabletek i materiał enkapsulujący. [0011] Formulacja może być w postaci dawki jednostkowej, która jest jednostką fizycznie odrębną zawierającą jednostkę dawkowania odpowiednią do podawania człowiekowi lub innym ssakom. Jednostka dawkowania może być kapsułką lub tabletkami albo pewną liczbą kapsułek bądź tabletek. Jednostka dawkowania jest wcześniej ustaloną ilością aktywnej kompozycji farmaceutycznej według niniejszego wynalazku, wyliczoną, by wytworzyć pożądany efekt terapeutyczny w połączeniu z jedną lub więcej substancjami pomocniczymi. Dawki wahają się od około 10 3 do około fizycznej liczby cząstek wirusowych na jedno podanie lub są oparte na fizycznej liczbie cząstek/kg/dzień. [0012] Kompozycje farmaceutyczne według niniejszego wynalazku mogą być podawane w pojedynczej dawce dziennej lub całkowita dawka dzienna może być podawana w dawkach podzielonych na dwa, trzy lub więcej razy na dzień. Gdy dostarczanie odbywa się w postaciach przezskórnych, oczywiście korzystne jest podawanie ciągłe. Opis Figury 1 [0013] Aktywność antyrakowa kombinacji Parapoxvirus ovis (PPVO) z Taksolem jest lepsza od monoterapii albo taksolem albo PPVO w modelu raka sutka MDAMB 231 u nagich myszy. Podawano 7,5 mg/kg/dzień Paklitakselu (Taksol, Bristol Myers Squibb) i.v. przez trzy kolejne dni, rozpoczynając od dnia 10. Pojedynczą dawkę PPVO (1x10 6 TCID 50 ) lub odpowiednio placebo podawano w 13 dniu po przeszczepie wewnątrzotrzewnowo (n = 10 myszy/grupę). Przykład [0014] Komórki ludzkiego raka sutka MDA-MB-231 (ATCC # HTB26) hodowano w standardowej uniwersalnej pożywce hodowlanej (UM: DMEM, 10% FBS, 10 mm HEPES, 2 mm L-glutaminy, 100 U/ml penicyliny, 100 μg/ml streptomycyny) w 37 C przy 5% CO 2 w inkubatorze z nawilżaniem. Komórki zebrano przez trypsynizację, przemyto, policzono, doprowadzono do 2,5x10 7 komórek/ml z chłodzoną lodem solą fizjologiczną buforowaną fosforanem (PBS), a następnie przechowywano w lodzie aż do przeszczepu. W przybliżeniu 5 x 10 6 komórek w całkowitej objętości 0,2 ml PBS wstrzykuje się podskórnie (s.c.) w region flankujący. W badaniach stosowano ośmio- do dziesięciotygodniowe samice nagich myszy NCr (Taconic, Germantown, NY) o średniej wadze ciała około g. Pomiarów guzów dokonano 10 dni po przeszczepie. Rozmiary guzów obliczono stosując wzór (a x b x b)/2. Później myszy zostały zrandomizowane i podzielone na kilka grup odzwierciedlających różne terapie (n = 10 myszy/grupę). Myszy z pierwszej grupy otrzymywały tylko PBS jako podejście kontrolne. W drugiej grupie podawano Paklitaksel (Taksol, Bristol, Myers Squibb) w dawce 7,5 mg/kg/dzień i.v. przez trzy kolejne dni rozpoczynając od dnia 10. W trzeciej grupie pojedynczą dawkę PPVO (1x10 6 TCID 50 ) podawano 13 dni po przeszczepie wewnątrzotrzewnowo. W czwartej grupie 3

5 połączono podawanie Paklitakselu i PPVO według reżimu dawkowania stosowanego dla grup drugiej i trzeciej. Dla dobra zwierząt zabijano je, gdy nowotwory osiągnęły około 10-15% masy ciała myszy lub gdy nowotwór pokrył się strupem lub owrzodział. [0015] Jak można zobaczyć na Fig. 1 średni rozmiar nowotworu jest wyraźnie zmniejszony w grupie czwartej ( o ) w porównaniu do grupy drugiej ( ) lub grupy trzeciej ( ). [0016] A więc twórcy wyraźnie wykazali po raz pierwszy, że podawanie kombinacji Parapoxvirus ovis (PPVO) i konwencjonalnych środków antyrakowych jest lepsze od monoterapii albo środkiem antyrakowym albo samym PPVO. Odniesienia [0017] Zastrzeżenia 1. Zastosowanie Parapoxvirus ovis w kombinacji z co najmniej jednym dodatkowym środkiem antyrakowym do wytwarzania leku do leczenia raka, gdzie środek antyrakowy wybrany jest z grupy obejmującej winblastynę, winkrystynę, docetaksel, paklitaksel. 2. Zastosowanie Parapoxvirus ovis do wytwarzania leku do leczenia raka w kombinacji z co najmniej jednym dodatkowym środkiem antyrakowym, gdzie środek antyrakowy wybrany jest z grupy obejmującej winblastynę, winkrystynę, docetaksel, paklitaksel. 3. Zastosowanie według któregokolwiek z zastrz. 1 i 2, gdzie rakiem jest czerniak, rak sutka, rak prostaty, rak płuc, rak odbytnicy, rak wątroby, rak pęcherza moczowego, rak układu wewnątrzwydzielniczego, rak układu nerwowego, chłoniak lub przerzuty odpowiedniego raka pierwotnego. 4. Zastosowanie według któregokolwiek z zastrz. 1 do 3, gdzie Parapoxvirus ovis jest szczepem Parapoxvirus ovis D1701, NZ-2, NZ-7, NZ-10 lub orf-11 albo Parapoksywirusem uzyskanym przez jakiekolwiek pasażowanie tych szczepów. 4

6 5. Zastosowanie według któregokolwiek z zastrz. 1 do 4, gdzie Parapoxvirus ovis jest w postaci nieaktywnej. 6. Zastosowanie według któregokolwiek z zastrz. 1 do 5, gdzie lek powoduje zmniejszenie rozmiaru nowotworu lub masy nowotworu. 5

7 Figura 1 Średni rozmiar guza Taksol Taksol + PPVO Dni po przeszczepie 6