Przedmioty kształcenia specjalnociowego prowadzone na specjalnoci: praca socjalna

Transkrypt

1 Przedmioty kształcenia specjalnociowego prowadzone na specjalnoci: praca socjalna Spis treci dokumentu VI.2.D.2. Przedmioty kształcenia specjalnociowego prowadzone odrbnie dla kadej specjalnoci VI.2.D.2.3.PS. Praca socjalna PS1. Kontakt interpersonalny w pracy socjalnej PS2. Warsztaty twórczego mylenia PS3. Metodyka pracy socjalnej PS4. Teoria pracy socjalnej PS5. Kierunki pomocy społecznej PS6. Fazy ycia człowieka PS7. Zagadnienia komunikacji interpersonalnej PS8. Pedagogika pracy w doradztwie społecznym PS9. Administracja i biurowo PS10. Psychologia wychowawcza PS11. Podstawy prawa PS12. Trening umiejtnoci społecznych PS13. Projekt socjalny PS14. Modele pomocy społecznej PS15. Animacja społeczna PS16. Prawa człowieka PS17. Elementy psychopatologii PS18. Kierowanie zespołami ludzkimi PS19. Elementy psychoterapii i socjoterapii PS20. Elementy organizacji i zarzdzania PS21. Warsztat pracownika socjalnego PS22. Wykład monograficzny PS23. Seminarium magisterskie

2 VI.2.D.2. Przedmioty kształcenia specjalnociowego prowadzone odrbnie dla kadej specjalnoci VI.2.D.2.3.PS. Praca socjalna PS1. Kontakt interpersonalny w pracy socjalnej - brak PS2. Warsztaty twórczego mylenia Program nauczania studia dzienne Przedmiot: Warsztat twórczego mylenia Numer przedmiotu Nr D/42,43 Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład Pedagogiki Ogólnej Prowadzcy: mgr Monika Adamska-Staro Liczba godzin w semestrze Punkty EC 3 2 Forma kształcenia: wiczenia Metody dydaktyczne: metody rozwizywania problemów w sposób twórczy (np. brainstorming, synektyka, TroP, metoda mylenia lateralnego, metoda sytuacyjna, metoda pytaniowa Altszullera). CELE: 1. BUDZENIE I ROZWIJANIE POTENCJALNYCH ZDOLNOCI I UMIEJTNOCI MYLENIA TWÓRCZEGO; 2.ROZWIJANIE POZYTYWNEJ SAMOWIEDZY STUDENTÓW; 3. NIWELOWANIE SKUTKÓW DZIAŁANIA RÓ NYCH BARIER I PRZESZKÓD POZNAWCZO-MOTYWACYJNYCH W PROCESIE TWÓRCZYM; 4. STYMULOWANIE YCIOWEJ ZARADNOCI ORAZ PRZEDSIBIORCZOCI. Treci programowe: Kurs podzielony jest na dwie czci. Cz pierwsza ma charakter wstpny. Ograniczono tu cele intelektualne, a rozszerzono cele zmierzajce do usprawnienia umiejtnoci praktycznych.. Wyodrbnione zostały nastpujce grupy tematyczne: 1. Podróujemy w głb siebie, 2. Dostrzegamy i definiujemy problemy, 3. Zmagamy si z problemami, 4.Poznajemy oryginalno naszego mylenia, 5.Rozwijamy umiejtno współpracy w grupie, 6.wiczymy ekspresj twórcz, 7. Rozwijamy zaradno i przedsibiorczo. Druga cz programu stanowi rozwinicie materiału z pierwszej czci. Celem tego etapu jest pogłbienie wiedzy studentów na temat procesów twórczych i efektów twórczoci oraz dalsze rozwijanie podstawowych zdolnoci i umiejtnoci kreatywnych. Treci programowe w tej czci podzielono według głównych aspektów twórczoci : 1.Osoba twórcy i warunki sprzyjajce tworzeniu, 2. Proces twórczy, 3. Efekty twórczoci. Warunki zaliczenia: ZO (obecno i aktywno na zajciach, przygotowanie scenariusza zaj sprzyjajcych stymulowaniu mylenia dywergencyjnego, pozytywna ocena z kolokwium zaliczeniowego.) Antoszkiewicz J., Metody heurystyczne. Warszawa, PWE 1982 De Bono E., Naucz si myle kreatywnie. Warszawa, Prima 1995 Dobrołowicz W., Psychodydaktyka kreatywnoci. Warszawa, WSPS 1995 Dobrołowicz W., Psychologia twórczoci w zarysie. Kielce, WSP 1982 Góralski A., By nowatorem. Poradnik twórczego mylenia. Warszawa, PWN 1990 Góralski A., Twórcze rozwizywanie zada. Warszawa, PWN 1989 Guilford J. P., Natura inteligencji człowieka. Warszawa, PWN 1978 Malicka M., Uroki i trudy twórczego ycia. Warszawa, Nasza ksigarnia 1982 May R., Odwaga tworzenia. Pozna, REBIS 1994 Ncka E., Proces twórczy i jego ograniczenia. Kraków, Impuls 1995 Ncka E., Trening twórczoci. Olsztyn, PTP 1992 Ncka E., TRoP Twórcze Rozwizywanie Problemów. Kraków, Impuls 1994 Pietrasiski Z., Mylenie twórcze. Warszawa, PZWS 1969 Schulz R., Twórczo społeczne aspekty zjawiska. Warszawa, PWN 1990

3 Przedmiot: Warsztaty twórczego mylenia Prowadzcy: dr Izabela Krasiejko, mgr Beata Łukasik, mgr Monika Kowalczyk Gnyp, mgr Monika Adamska - Staro Numer przedmiotu D/43 Instytut: Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład: Zakład Pracy Socjalnej liczba godzin Punkty ECTS 3 2 Studia dzienne Forma kształcenia: laboratoria Cele: 1. kształtowanie zdolnoci twórczych, 2. pobudzanie aktywnego stosunku do uzyskiwania informacji, 3.przekazanie informacji o procesie twórczym, o metodach i technikach twórczego mylenia, 4.budzenie i rozwijanie ciekawoci poznawczej, 5.pomoc studentom w odkrywaniu własnych zdolnoci twórczych oraz przezwycianiu barier poznawczych i emocjonalnych utrudniajcych aktywno twórcz, 6. pobudzanie do działania w sytuacjach otwartych i niepewnych, 7.wdroenie do sprawnego stosowania wybranych metod i technik twórczego rozwizywania problemów oraz projektowania zmian. Treci wicze: 1. Wprowadzenie: normy, porozumiewanie si i klimat grupowy. 2. Motywacje: ciekawo poznawcza, potrzeba naprawiania. 3. Zdolnoci twórcze: abstrahowanie, dokonywanie skojarze, rozumowanie dedukcyjne, rozumowanie indukcyjne, metaforyzowanie, transformowanie. Warunki zaliczenia: ZO Literatura : 1. Łukasik B.: Program Twórcze mylenie - kreatywny nauczyciel (maszynopis), 2. Ncka E., 1987: Proces twórczy i jego ograniczenia, Impuls, Kraków 3. Ncka E., 1998: Trening twórczoci, Impuls, Kraków Program nauczania studia dzienne Przedmiot: Warsztat twórczego mylenia Numer przedmiotu Nr D/43,42 Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład Pedagogiki Ogólnej Prowadzcy: mgr Beata Łukasik Liczba godzin w semestrze Punkty ECTS 3 2 Forma kształcenia: wiczenia Metody dydaktyczne: metody rozwizywania problemów w sposób twórczy (np. brainstorming, synektyka, TroP, metoda mylenia lateralnego, metoda sytuacyjna, metoda pytaniowa Altszullera).

4 CELE: 1. BUDZENIE I ROZWIJANIE POTENCJALNYCH ZDOLNOCI I UMIEJTNOCI MYLENIA TWÓRCZEGO; 2.ROZWIJANIE POZYTYWNEJ SAMOWIEDZY STUDENTÓW; 3. NIWELOWANIE SKUTKÓW DZIAŁANIA RÓ NYCH BARIER I PRZESZKÓD POZNAWCZO-MOTYWACYJNYCH W PROCESIE TWÓRCZYM; 4. STYMULOWANIE YCIOWEJ ZARADNOCI ORAZ PRZEDSIBIORCZOCI. Treci programowe: Kurs podzielony jest na dwie czci. Cz pierwsza ma charakter wstpny. Ograniczono tu cele intelektualne, a rozszerzono cele zmierzajce do usprawnienia umiejtnoci praktycznych.. Wyodrbnione zostały nastpujce grupy tematyczne: 1. Podróujemy w głb siebie, 2. Dostrzegamy i definiujemy problemy, 3. Zmagamy si z problemami, 4.Poznajemy oryginalno naszego mylenia, 5.Rozwijamy umiejtno współpracy w grupie, 6.wiczymy ekspresj twórcz, 7. Rozwijamy zaradno i przedsibiorczo. Druga cz programu stanowi rozwinicie materiału z pierwszej czci. Celem tego etapu jest pogłbienie wiedzy studentów na temat procesów twórczych i efektów twórczoci oraz dalsze rozwijanie podstawowych zdolnoci i umiejtnoci kreatywnych. Treci programowe w tej czci podzielono według głównych aspektów twórczoci : 1.Osoba twórcy i warunki sprzyjajce tworzeniu, 2. Proces twórczy, 3. Efekty twórczoci. Warunki zaliczenia: ZO (obecno i aktywno na zajciach, przygotowanie scenariusza zaj sprzyjajcych stymulowaniu mylenia dywergencyjnego, pozytywna ocena z kolokwium zaliczeniowego.) Antoszkiewicz J., Metody heurystyczne. Warszawa, PWE 1982 De Bono E., Naucz si myle kreatywnie. Warszawa, Prima 1995 Dobrołowicz W., Psychodydaktyka kreatywnoci. Warszawa, WSPS 1995 Dobrołowicz W., Psychologia twórczoci w zarysie. Kielce, WSP 1982 Góralski A., By nowatorem. Poradnik twórczego mylenia. Warszawa, PWN 1990 Góralski A., Twórcze rozwizywanie zada. Warszawa, PWN 1989 Guilford J. P., Natura inteligencji człowieka. Warszawa, PWN 1978 Malicka M., Uroki i trudy twórczego ycia. Warszawa, Nasza ksigarnia 1982 May R., Odwaga tworzenia. Pozna, REBIS 1994 Ncka E., Proces twórczy i jego ograniczenia. Kraków, Impuls 1995 Ncka E., Trening twórczoci. Olsztyn, PTP 1992 Ncka E., TRoP Twórcze Rozwizywanie Problemów. Kraków, Impuls 1994 Pietrasiski Z., Mylenie twórcze. Warszawa, PZWS 1969 Schulz R., Twórczo społeczne aspekty zjawiska. Warszawa, PWN 1990 PS3. Metodyka pracy socjalnej

5 Przedmiot: Metodyka pracy socjalnej Prowadzcy: dr Izabela Krasiejko Numer przedmiotu Instytut: Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład: Zakład Pracy Socjalnej liczba godzin 30/ Punkty ECTS Studia dzienne Forma kształcenia: wykład, wiczenia, wiczenia w terenie Cele: 1.zapoznanie studentów z pojciami teoretycznymi konstytuujcymi metodyk pracy socjalnej, 2.zapoznanie studentów z modelami działania w pracy socjalnej, 3.zaznajomienie studentów z kompetencjami pracownika socjalnego, 4. przedstawienie studentom metod pomocy i samopomocy 5.zapoznanie studentów z działalnoci placówek i organizacji pomocy społecznej,6. nabycie umiejtnoci oceny psychosocjalnej, 6.kształcenie podstawowych umiejtnoci doradcy, mediatora i rzecznika rozwizywania problemów, konfliktów interpersonalnych i negocjowania, 7. nabywanie umiejtnoci sprawnego posługiwania si metodami, technikami i narzdziami na kadym etapie metodycznego działania w pracy socjalnej. Treci programowe: Wykład: 1. Kompetencje współczesnego pracownika socjalnego w kontekcie kierunków rozwoju pracy socjalnej, 2.Współczesne tendencje w metodyce pracy socjalnej streetwork i empowerment. 3.Od problemu socjalnego do koncepcji jego rozwizania. 4.Techniki rozmowy z klientem pomocy społecznej, reguły efektywnej komunikacji terapeutycznej. 5.Autentyczno, szczero, dyskrecja pracownika socjalnego. 6.Postpowanie z klientem nie podejmujcym dialogu. 7. Ewaluacja pracownika socjalnego. wiczenia: 1. Metodyka działania w pracy socjalnej. 2.Ustalenie warunków do przeprowadzenia zmiany (stawanie si klientem, analiza sytuacji; diagnozowanie osób indywidualnych, grup, rodzin i organizacji; ocena, umowa z podopiecznym - zawieranie kontraktów, planowanie i prace przygotowawcze, monitorowanie i ocenianie zmiany). 3.Wprowadzenie zmiany (metodyczne działania bezporednie, porednie, na poziomie instytucji, praktyka pracy socjalnej z jednostk, grupami i społecznoci), proces zmiany: zastosowania w pracy z osobami indywidualnymi, z grupami i rodzinami; zmiany organizacyjne i rodowiskowe. 4.Zakoczenie interwencji. 5. Praca socjalna w wybranych jej obszarach: słuba zdrowia, szkoły, osoby starsze, bezrobocie, rodziny niewydolne wychowawczo, ubóstwo, alkoholizm i narkomania, opieka postpenitencjarna wycieczki do wybranych instytucji. Warunki zaliczenia: sem. 3 WZ,ZO,4 i 5 ZO, sem. 6 E, ZO Radwan - Pragłowski J., Frysztacki K., Społeczne dzieje pomocy człowiekowi, 1998, BPS, Katowice, Skidmore R.A., Thackeray M.G., Wprowadzenie do pracy socjalnej, 1998, BPS, Katowice, Robertis C., Metodyka działania w pracy socjalnej, 1999, BPS, Katowice Garvin C.D., Seabury B.A., Działania interpersonalne w pracy socjalnej cz. I i II, 1999, BPS, Katowice, Nocu A., Szmagalski A., Podstawowe umiejtnoci w pracy socjalnej i ich kształcenie, 1999, BPS, Katowice, Majewska - Gałziak A., Metoda warsztatowa w kształceniu umiejtnoci interpersonalnych, BPS,1998, Katowice PS4. Teoria pracy socjalnej Przedmiot: TEORIA PRACY SOCJALNEJ Numer przedmiotu: Prowadzcy: dr Stanisława Czarnecka Instytut: Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład: Pracy Socjalnej Rok Nr D/40 z I II III IV V Liczba godzin Dzienne (w/w) w semestrze Zaoczne (w/w) 18/18

6 Punkty ECTS 6 Forma kształcenia: wykład, wiczenia, Cele nauczania: Umoliwienie studentom poznania: terminologii i istoty, zakresu, obszaru pracy socjalnej; podstawowych teorii pracy socjalnej jako podstawy warsztatu zawodu pracownika socjalnego; procesów integracji i dezintegracji nauki i ich znaczenia dla teorii i praktyki społecznej; metod pracy socjalnej. Treci programowe: 1. Profesje społeczne nauka, zawód, praktyka.2.pojcie pracy socjalnej, jej przedmiotu, cele, funkcje3.interdyscyplinarno pracy socjalnej4.teoria pracy socjalnej: psychologiczne, socjologiczne, kulturowe (psychoanaliza, behawioryzm, personalizm, interwencjonizm, altruizm-empatia, transakcyjna, systemów, przywizania, utraty, anomii, dewiacji, konfliktu)5.teoretyczne podstawy pracy z indywidualnym przypadkiem, grup, społecznoci6.współczesne modele pracy socjalnej 7.Aksjologia, prakseologia, pedagogika społeczna a praca socjalna8.badania w, nad, dla pracy socjalnej 9.Pracownik socjalny role, umiejtnoci, specyfika zawodu10.etyka w pracy socjalnej, kodeks etyczny pracownika socjalnego11.wolontariat w pracy socjalnej12.kształcenie pracowników socjalnych w Polsce i na wiecie13.perspektywa pracy socjalnej wobec zagroe i orientacji na zmian w obliczu konfliktu: społeczestwo-jednostka w XXI wieku. Warunki zaliczenia: obecno i aktywno w czasie wicze, kolokwium zaliczeniowe, egzamin Ustny. Forma zaliczenia: E, ZO Brgiel, J., Mudrecka, I. (red.), Problemy kształcenia i doskonalenia zawodowego pracownikóe socjalnych. Opole Brgiel, J., Kurcz, A. (red.), Pracownik socjalny w dobie transformacji. Opole Czarnecka, S. (red.), Strategia rozwizywania problemów społecznych w powiecie czstochowskim. Czstochowa Czarnecka S. (red.) Dziecko w lokalnym systemie pomocy społecznej. Czstochowa 2002/2003. Dubois, B., Krogsrud Miley, K., Praca socjalna zawó, który dodaje sił. Cz. I i II. Katowice 199 Kantowicz, E., Elementy teorii i praktyki pracy socjalnej. Olsztyn Kawczyska, W. (red.), O etyce słub społecznych. Warszawa 1998 Marynowicz-Hetka, E., Piekarski, J., Urbaniak-Zajc, D. (red.), Pedagogika społeczna i praca socjalna. Przegld stanowisk i komentarze. Katowice Rybczyska, D.A., Olszak-Krzyanowska, B., Aksjologia pracy socjalnej. Katowice 1998 Skidmore Rex, A., Thackeary, M.G., Wprowadzenie do pracy socjalnej Katowice Szmagalski, J., Teoria pracy socjalnej a ideologa i polityka społeczna. Przykład amerykaski. Warszawa Wódz, K., Praca socjalna w rodowisku zamieszkania. Katowice Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003r. O działalnoci poytku publicznego i o wolontariacie. Dz.U PS5. Kierunki pomocy społecznej Przedmiot : Kierunki pomocy społecznej Numer przedmiotu D/42 dz D/41 z Prowadzcy : dr Mariola Mirowska Instytut : Pedagogiki i Psychologii Zakład : Pracy Socjalnej Liczba Dzienne(w/w/ 30/30 godzin w semestrze Zaoczne(w/w/ 18/18 Punkty ECTS 5 Forma kształcenia : wykład, wiczenia Cele nauczania : Zapoznanie studentów z zagadnieniami zwizanymi z kryzysem jednostki, grupy, społecznoci i moliwociami pomagania im przez instytucj pomocy społecznej.

7 Uwraliwianie studentów na podstawowe problemy współczesnego społeczestwa nie pomijajc cech społeczestwa w stanie równowagi. Poszukiwanie strategii rozwizywania problemów społecznych oraz praktycznej realizacji idei publicznej opiekuczoci, instytucjonalnych form działania. Zapobieganie pogłbiania si procesów marginalizacji społecznej i towarzyszcym im zjawiskom i przyczynom (brak wykształcenia, bezrobocie), instytucje ochrony pracy; atrofia wizi społecznych; dezorganizacja rodziny; patologie społeczne. Treci programowe : Struktura i organizacja Instytucji pomocy społecznej (cele, zadania, rodzaje pomocy, formy pomocy, kompetencje poszczególnych szczebli administracji publicznej zapisane w Ustawie o pomocy społecznej. Zadania pracowników socjalnych). Rola i znaczenie podmiotów rzdowych współuczestniczcych w realizacji celów pomocy społecznej. Znaczenie federacji organizacji pozarzdowych w yciu społecznym. Społeczne uwarunkowania i identyfikacja deprywacji społecznych. Warunki zaliczenia : obecno, aktywno na zajciach, kolokwium. Forma zaliczenia : WZ, ZO. Literatura : Badura Madej W., Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. Poradnik dla pracowników socjalnych. Katowice. Czarnecka S. (red.) Strategia rozwizywania problemów społecznych w powiecie czstochowskim. Czstochowa Czekaj K., Gorlach K., Leniak M., Labirynty współczesnego społeczestwa. Kluczowe problemy społeczne w kształceniu pracowników socjalnych. Katowice Frieske K. W., Poławski P., Opieka i kontrola. Instytucje wobec problemów społecznych. Warszawa Kamierczak T., Łuczyska M., Wprowadzenie do pomocy społecznej. Wybrane zagadnienia. Katowice PS6. Fazy ycia człowieka Program nauczania studia dzienne Przedmiot: Fazy ycia człowieka Numer przedmiotu : D/53 Prowadzcy: starszy wykładowca mgr Elbieta Grzegorzewska Instytut: Pedagogiki i Psychologii Zakład: Psychologii liczba godzin 15w30w 15 w. Punkty ECTS 2 2 Forma kształcenia: wykład, wiczenia Cele: 1. Zdobycie wiadomoci o kierunkach rozwoju, obszarach i zadaniach rozwojowych w pełnym cyklu ycia. 2. Poznanie potrzeb i problemów yciowych, zwizanych z kryzysami rozwojowymi kolejnych faz ycia. 3. Zdobywanie umiejtnoci tworzenia programów pomocy psychologicznej, pedagogicznej i socjalnej wspomagajcych ludzi w rónych fazach ycia w radzeniu sobie z kryzysami rozwojowymi. Treci programowe: 1. Rozwój człowieka w pełnym cyklu ycia. Koncepcje podziału biegu ycia na etapy i fazy rozwojowe. 2. Czynniki determinujce rozwój i zachowanie. Biologiczny i społeczny kontekst rozwoju. 3. Kierunki prawidłowego rozwoju człowieka. Standardy, obszary zmian, kryteria zmian. 4. Zadania rozwojowe, fazy rozwoju psychoseksualnego. 5. Potrzeby biologiczne i psychiczne wynikajce z właciwoci wieku i zada rozwojowych. 6. Kryzysy rozwojowe. Sposoby przystosowania si do zmian i pokonywania kryzysów rozwojowych. Skutki nieprawidłowego rozwizywania kryzysów zwizanych z obszarami rozwoju i zadaniami rozwojowymi. 7. Metody, rodki i formy pomocy psychologicznej, pedagogicznej i socjalnej osobom i rodzinom w kolejnych fazach ycia. 8. Instytucje i organizacje udzielajce pomocy ludziom w rozwizywaniu kryzysów rozwojowych i wydarze yciowych.

8 9. Programy pomocy psychologicznej, pedagogicznej i socjalnej wynikajce z potrzeb, i problemów yciowych ludzi w rónych fazach ycia. 10. Sposoby stymulowania rozwoju, wspomagania ludzi w samodzielnym rozwizywaniu problemów. Kształcenie umiejtnoci społecznych w celu zapobiegania patologizacji. Warunki zaliczenia: WZ ZO LITERATURA: A. Birch, T, Malim, Psychologia rozwojowa w zarysie, PWN, Warszawa 1997 P. Bryant, A. Colman (red.), Psychologia rozwojowa, Zysk i S-ka, Pozna 1997 A. Brzeziska, Społeczna psychologia rozwoju, WN Scholar, Warszawa 2000 B. Harwas Napierała, J. Trempała, Psychologia rozwoju człowieka T.II, PWN, Warszawa 2000 K.Ostrowska (red.), Psychologia praktyczna w systemie owiaty CMPP-P MEN, Warszawa 1999 Z. Pietrasiski, Rozwój człowieka dorosłego, Warszawa 1990 M. Przetacznik Gierowska, M. Tyszkowa, Psychologia rozwoju człowieka T. I, PWN, Warszawa 1996 M.Susłowska, Psychologia starzenia si i staroci. J. Strelau (red.), Psychologia, Wydawnictwo Psychologiczne, Gdask 2000 J.S.Turner, B.D. Helms, Rozwój człowieka, WSiP, Warszawa 1999 M. Tyszkowa, Rozwój psychiczny człowieka w cigu ycia, Warszawa 1988 PS7. Zagadnienia komunikacji interpersonalnej Program nauczania studia dzienne Przedmiot: Zagadnienia Komunikacji Interpersonalnej Numer przedmiotu D/59 DR EL BIETA KORNACKA-SKWARA Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład Psychologii Liczba godzin w semestrze 15 Punkty ECTS 2 Forma kształcenia: Wykład (Z) Metody dydaktyczne realizacji przedmiotu: wykład z uyciem rodków audiowizualnych Cele: Cele przedmiotu: 1. Zapoznanie z wiedz na temat komunikowania interpersonalnego. 2. Ukazanie znaczenia komunikowania w yciu. 3. Ukazanie moliwoci pracy nad popraw komunikowania oraz wskazanie błdów i barier komunikacyjnych. 4. Wskazanie na pomocowy charakter komunikowania interpersonalnego. Treci programowe - tematyka: 1. Znaczenie umiejtnoci interpersonalnych dla funkcjonowania człowieka i jego komunikowania 2. Modele i koncepcje komunikacji midzyludzkiej. 3. Komunikacja werbalna i niewerbalna 4. Warunki poprawnego komunikowania. 5. Zaburzenia w komunikacji 6. Wybrane zagadnienia pomocy psychologicznej: rozmowa psychologiczna, rozwizywanie konfliktów, konstruktywna konfrontacja. Warunki zaliczenia: obecnoci na wykładach Grzesiuk L. Trzebiska E. Jak ludzie porozumiewaj si. IW Nasza Ksigarnia Warszawa 1978

9 Johnson D. W. Podaj dło. IPZiT Warszawa 1992 Sk H (red). Społeczna psychologia kliniczna. PWN Warszawa, 1996 Grzesiuk L. Studia nad komunikacja interpersonaln. Pracownia Testów Psychologicznych PTP. Warszawa 1994 Griffin E. Podstawy społecznego komunikowania si ludzi. WN PWN Warszawa, 2001 Davis M., Faming P., McKay M., Jak umiejtnir komunikowa sie w pracy. WN PWN Warszawa 2001 Mellibruda J. Ja-Ty-My. Psychologiczne moliwoci ulepszania kontaktów midzyludzkich. Król Fijewska M. Trening asertywnoci IPZiT Warszawa 1993 Ncki E Komunikacja midzyludzka. Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1996 Santorski, J.(red.). (1993). Abc psychologicznej pomocy. Warszawa, Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza. Program nauczania studia dzienne Przedmiot: Zagadnienia Komunikacji Interpersonalnej Numer przedmiotu D/59 DR EL BIETA KORNACKA-SKWARA Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład Psychologii Liczba godzin w semestrze Punkty ECTS 2 Forma kształcenia: wiczenia (ZO) Metody dydaktyczne realizacji przedmiotu: praca w małych grupach,, uycie rodków audiowizualnych, Cele: 1. Zwikszenie umiejtnoci komunikowania. 2. Danie moliwo dowiadczenia siebie w kontaktach pomocowych z rónymi grupami klientów. 3. Pokazanie znaczenia umiejtnoci porozumiewania si w relacjach interpersonalnych. Warunki zaliczenia: 1. Obecnoci, 2. aktywne uczestnictwo na zajciach, 3. zdanie jednej lektury z wykazu lektur, 4. przygotowanie i zaprezentowanie zaj o tematyce zwizanej z komunikacj interpersonaln wraz z konspektem. Treci programowe - tematyka: 1. Identyfikacja własnych moliwoci i ogranicze w kontaktach pomocowych (własne umiejtnoci interpersonalne) 2. Komunikacja werbalna i niewerbalna: rozwój wraliwoci i empatii; Wyraanie uczu, Radzenie sobie z przykrymi emocjami; Umiejtno słuchania; 3. Bariery w komunikowaniu 4. Asertywno. 5. Negocjacje 6. Aktywne słuchanie. 7. Typy rozmów w sytuacji pomagania np. z osobami bezrobotnymi, z osobami niepełnosprawnymi (fizycznie i umysłowo), z osobami uzalenionymi, z osobami w innej trudnej sytuacji yciowej (np. samotno, samobójstwa, przestpczo, trudnoci wychowawcze). 8. Zastosowanie analizy transakcyjnej Grzesiuk L. Trzebiska E. Jak ludzie porozumiewaj si. IW Nasza Ksigarnia Warszawa 1978 Johnson D. W. Podaj dło. IPZiT Warszawa 1992 Sk H (red). Społeczna psychologia kliniczna. PWN Warszawa, 1996 Grzesiuk L. Studia nad komunikacja interpersonaln. Pracownia Testów Psychologicznych PTP. Warszawa 1994 Griffin E. Podstawy społecznego komunikowania si ludzi. WN PWN Warszawa, 2001 Davis M., Faming P., McKay M., Jak umiejtnir komunikowa sie w pracy. WN PWN Warszawa 2001 Mellibruda J. Ja-Ty-My. Psychologiczne moliwoci ulepszania kontaktów midzyludzkich.

10 Król Fijewska M. Trening asertywnoci IPZiT Warszawa 1993 Ncki E Komunikacja midzyludzka. Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1996 PS8. Pedagogika pracy w doradztwie społecznym Przedmiot: Pedagogika pracy w doradztwie społecznym. Numer przedmiotu: D/60,61 Prowadzcy: Instytut: Pedagogiki i Psychologii Zakład: Pracy Socjalnej Rok I II III IV V Liczba godzin Dzienne (w/w) 15 W semestrze Zaoczne (w/w) 9 Punkty ECTS 2 Forma kształcenia: wykład E Cele nauczania: 1. Ukazanie istoty pedagogiki pracy, jej przedmiotu i zada w interdyscyplinarnym ujmowaniu profesji społecznych. 2.Ukazanie zasadnoci wykorzystania treci i idei pedagogiki pracy w edukacji społecznej, ekonomicznej i socjalnej społeczestwa wychowujcego. 3.Nabycie wiedzy i umiejtnoci w zakresie doradztwa społecznego w odniesieniu do klientów pomocy społecznej. Treci programowe: Pedagogika pracy jako dyscyplina pedagogiczna jej przedmiot, zadania, pojcia, obszar bada społecznych )naukowych). Pojcia : poradnictwo, doradztwo, pedagog, doradca zawodu, doradca personalny, doradca społeczny. Praca jako warto: relacje 1) człowiek wychowanie - praca, 2) zatrudnienie praca zawodowa bezrobocie jako ycia Orientacja zawodowa, doradztwo zawodowe, doradztwo społeczne, karierowe Przygotowanie do zatrudnienia, zawód, kwalifikacje, umiejtnoci, standardy, cieki edukacyjne, cieki kariery, bilans kompetencji. Obiekty doradztwa jednostka, grupa, instytucje tworzce rynek pracy, podmioty współdziałajce na rynku pracy. Doradztwo społeczne jako forma działa w pomocy społecznej. Wsparcie społeczne w procesie doradzania klientom. Warunki zaliczenia: Aktywno na zajciach, opracowanie indywidualnego projektu scenariuszy porady Forma zaliczenia: E Aronson, E., Psychologia społeczna. Serce i umysł Baka, A., Zawodoznawstwo, doradztwo zawodowe, porednictwo pracy. Psychologiczne metody i strategie pomocy bezrobotnym. Pozna Czerniawska. O., Poradnictwo jako wzmocnienie rodowiska wychowawczego. Warszawa 1997 Łcki, K., Szostak, A., Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej. Warszawa Kargulowa, A., Poradnictwo wychowawcze w wietle teorii i praktyki. Wrocław Marynowicz, E., Piekarski, J.(red). Wokół problemów działania społecznego. Wybór tekstów i przykładów projektów działania. Warszawa Pawłowska, R., Poradnictwo pedagogiczne. Warszawa Santotski, J.,(red)> ABC psychologicznej pomocy. Warszawa Wiatrowski, Z., Podstawy pedagogiki pracy. Bydgoszcz Wojtasik, B., Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne. Warszawa 1997.

11 PS9. Administracja i biurowo PS10. Psychologia wychowawcza PS11. Podstawy prawa PS12. Trening umiejtnoci społecznych Przedmiot: Trening umiejtnoci społecznych Numer przedmiotu (studia dzienne) D54 Prowadzcy: dr Elbieta Kornacka-Skwara Instytut: Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład: Zakład Psychologii liczba godzin Punkty ECTS 3 2 Forma kształcenia: warsztaty - wiczenia (zaliczenie z ocen) Cele: 1. Poznawanie, rozwój i doskonalenie siebie. 2. Kształcenie ogólnych umiejtnoci interpersonalnych 3.Zapoznanie studentów ze specyfik pracy pracownika socjalnego oraz zakresem umiejtnoci i wymaga, jakie stawia ten zawód 4. Dowiadczenie siebie (jako przyszłego pracownika socjalnego) w kontaktach pomocowych z rónymi grupami klientów. Treci programowe: 1. Ja i inni. 2. Moje miejsce w grupie. 3. Okrelanie obrazu siebie, swoich słabych/mocnych stron. 4. Identyfikacja własnego stylu porozumiewania si. 5. Radzenie sobie w sytuacjach trudnych. 6. Twórcze mylenie. 7. Rozwój wraliwoci. 8. Rozwój empatii. 9. Wyraanie uczu, radzenie sobie z przykrymi emocjami. 10. Umiejtno słuchania, komunikowania si. 11. Asertywno. 12. Typy rozmów w sytuacji pomagania. 13. Specyfika kontaktu pracownika socjalnego z rónymi grupami klientów (osoby bezrobotne, osoby niepełnosprawne fizycznie i umysłowo, osoby uzalenione, osoby w innej trudnej sytuacji yciowej np.: samotno, samobójstwa, przestpczo, trudnoci wychowawcze). Warunki zaliczenia: obecno i aktywne uczestnictwo w zajciach, praca zaliczeniowa z zakresu podstawowych umiejtnoci interpersonalnych i ich wykorzystania w kontakcie z klientem. Argyle, M. (1991). Psychologia stosunków midzyludzkich. Warszawa, PWN. Egan, G. (2002), Kompetentne pomaganie. Pozna, Zysk i S-ka Wydawnictwo. Gordon, T. (1996). Wychowanie bez poraek. Warszawa, Instytut Wydawniczy PAX. Grzesiuk, L. (1994). Studia nad komunikacj interpersonaln. Warszawa, Pracownia Testów Psychologicznych PTP. Grzesiuk, L., Trzebiska, E. (1983). Jak ludzie porozumiewaj si?. Warszawa, Nasza Ksigarnia. Jak y z ludmi (umiejtnoci interpersonalne). Program profilaktyczny dla młodziey (1991). Warszawa, MEN. Johnson, D., W. (1992). Podaj dło, Warszawa, PTP. Król-Fijewska, M.(2000). Stanowczo, łagodnie, bez lku. Warszawa, Wydawnictwo WAB. Król-Fijewska, M. (1991). Trening asertywnoci. Warszawa, Instytut Psychologii Zdrowia i Trzewoci. Majewska-Gałziak A. (red.). (1998). Metoda warsztatowa w kształceniu umiejtnoci interpersonalnych Katowice, BPS. Ncki, Z. (1996). Komunikacja midzyludzka. Kraków, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu. Nocu A., Szmagalski J. (1998). Podstawowe umiejtnoci w pracy socjalnej i ich kształcenie. Katowice, BPS. Pease, A. (1992). Jzyk ciała. Jak czyta myli ludzi z ich gestów. Kraków, Gemini. Santorski, J.(red.). (1993). Abc psychologicznej pomocy. Warszawa, Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza. Przedmiot: Trening umiejtnoci społecznych Numer przedmiotu D/54 Prowadzcy : mgr Marek Kunik Instytut: Pedagogiki i Psychologii Zakład: Psychologii

12 Semestrl Liczba godzin w semestrze Punkty ECTS Dzienne Dzienne zaoczne zaoczne Forma kształcenia: konwersatorium Metody dydaktyczne w realizacji przedmiotu: 1. trening psychoedukacyjny 2. metoda Balinta: dwie osoby bd wciela si w role pomagacza i pracowa z klientami. Cała grupa daje tu okazj otrzymania informacji zwrotnych dotyczcych własnej pracy z klientem. Forma taka wydaje si by niezbdnym wprowadzeniem studentów w rzeczywisty kontakt z klientami pracownika socjalnego, a jednoczenie stanowi bdzie weryfikacj wszystkich zdobytych pierwszym semestrze umiejtnoci interpersonalnych 3. wiczenia, umoliwiajce dowiadczenie psychologicznych aspektów pracy z klientem i własnych reakcji na problem 4. praktyczne wiczenia w dwójkach lub wikszych grupach umiejtnoci komunikacyjnych 5. prezentacja i dyskusja na temat filmu ilustrujcego dany problem Wybór formy zaj zaley od charakteru analizowanego zagadnienia. Cele: Zajcia moj sta si okazj do dowiadczenia siebie w relacjach społecznych niezbdnych dla satysfakcjonujcych i efektywnych relacji pomagacz klient. Std te po pierwszej czci treningu, podczas, której bd trenowane podstawowe umiejtnoci niezbdne w kontakcie interpersonalnym, druga cz zaj ma sta si okazj do praktycznego wcielenia si w sytuacje społeczn - pomagania klientowi. Cz ta oparta jest na zasadach funkcjonowania grup Balinta. Treci programowe: Sztuka słuchania; Podstawowe werbalne umiejtnoci pomagania; osobiste granice kontaktu niewerbalnego; odzwierciedlanie jako umiejtno pracy własnym ciałem; Preferowane systemy reprezentacji u klienta jako element kontaktu; Rozpoznawanie własnej podstawowej reprezentacji zmysłowej; Dostrajanie si do klienta poprzez odpowiednie predykaty; Elementy asertywnoci; Rozwizywanie problemów; Negocjacje; Sztuka autoprezentacji; praktyczne zastosowanie analizy transakcyjnej jako narzdzie pracy z klientem; Prowadzenie rozmowy z klientem Warunki zaliczenia: aktywny udział w zajciach, /ZO/ Argyle, M. (1999). Szkolenie umiejtnoci społecznych.. W: Psychologia stosunków midzyludzkich. (s ). Warszawa: PWN. Brammer, M.L. (1984). Kontakty słuce pomaganiu. Warszawa: Wydawnictwo PTP. Corey, M..S.(1994). Grupy, zasady i techniki pomocy psychologicznej. Warszawa: PTT. Fijewski, P. (1996). Jak rozwin skrzydła. Warszawa: INTRA Fisher, R, Ury, W, Patton, B. (1996). Dochodzc do tak. Warszawa: Polskie Wyd. Ekonomiczne. Haran, J.G. (1992). Doceni konflikt. Warszawa: PWN. Johnson, D, W, (1992). Podaj dło. Warszawa: IPZSiT. McKay, M., Davis, M., Fning, P. (2001). Sztuka skutecznego porozumiewania si. GWP. O`Connor, J., Seymour, J. (1996) Wprowadzenie do programowania neurolingwistycznego. Pozna: Zysk i S-ka. Woyach, R.B. (1997). Jak zosta przywódc. Warszawa: CODN. Zborowski, Z. (1997). Trening interperspersonalny. Warszawa: Scholar. 3 Przedmiot: Trening umiejtnoci społecznych Numer przedmiotu (studia dzienne) D54 Prowadzcy: mgr Monika Stawiarska-Lietzau Instytut: Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład: Zakład Psychologii liczba godzin Punkty ECTS 3 2

13 Forma kształcenia: warsztaty - wiczenia (zaliczenie z ocen) Cele: 1. Poznawanie, rozwój i doskonalenie siebie. 2. Kształcenie ogólnych umiejtnoci interpersonalnych 3.Zapoznanie studentów ze specyfik pracy pracownika socjalnego oraz zakresem umiejtnoci i wymaga, jakie stawia ten zawód 4. Dowiadczenie siebie (jako przyszłego pracownika socjalnego) w kontaktach pomocowych z rónymi grupami klientów. Treci programowe: 1. Ja i inni. 2. Moje miejsce w grupie. 3. Okrelanie obrazu siebie, swoich słabych/mocnych stron. 4. Identyfikacja własnego stylu porozumiewania si. 5. Radzenie sobie w sytuacjach trudnych. 6. Twórcze mylenie. 7. Rozwój wraliwoci. 8. Rozwój empatii. 9. Wyraanie uczu, radzenie sobie z przykrymi emocjami. 10. Umiejtno słuchania, komunikowania si. 11. Asertywno. 12. Typy rozmów w sytuacji pomagania. 13. Specyfika kontaktu pracownika socjalnego z rónymi grupami klientów (osoby bezrobotne, osoby niepełnosprawne fizycznie i umysłowo, osoby uzalenione, osoby w innej trudnej sytuacji yciowej np.: samotno, samobójstwa, przestpczo, trudnoci wychowawcze). Warunki zaliczenia: obecno i aktywne uczestnictwo w zajciach, praca zaliczeniowa z zakresu podstawowych umiejtnoci interpersonalnych i ich wykorzystania w kontakcie z klientem. Argyle, M. (1991). Psychologia stosunków midzyludzkich. Warszawa, PWN. Egan, G. (2002), Kompetentne pomaganie. Pozna, Zysk i S-ka Wydawnictwo. Gordon, T. (1996). Wychowanie bez poraek. Warszawa, Instytut Wydawniczy PAX. Grzesiuk, L. (1994). Studia nad komunikacj interpersonaln. Warszawa, Pracownia Testów Psychologicznych PTP. Grzesiuk, L., Trzebiska, E. (1983). Jak ludzie porozumiewaj si?. Warszawa, Nasza Ksigarnia. Jak y z ludmi (umiejtnoci interpersonalne). Program profilaktyczny dla młodziey (1991). Warszawa, MEN. Johnson, D., W. (1992). Podaj dło, Warszawa, PTP. Król-Fijewska, M.(2000). Stanowczo, łagodnie, bez lku. Warszawa, Wydawnictwo WAB. Król-Fijewska, M. (1991). Trening asertywnoci. Warszawa, Instytut Psychologii Zdrowia i Trzewoci. Majewska-Gałziak A. (red.). (1998). Metoda warsztatowa w kształceniu umiejtnoci interpersonalnych Katowice, BPS. Ncki, Z. (1996). Komunikacja midzyludzka. Kraków, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu. Nocu A., Szmagalski J. (1998). Podstawowe umiejtnoci w pracy socjalnej i ich kształcenie. Katowice, BPS. Pease, A. (1992). Jzyk ciała. Jak czyta myli ludzi z ich gestów. Kraków, Gemini. Santorski, J.(red.). (1993). Abc psychologicznej pomocy. Warszawa, Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza. PS13. Projekt socjalny Przedmiot : Projekt socjalny Numer przedmiotu D/56 dz D/55 z Prowadzcy : dr Mariola Mirowska Instytut : Pedagogiki i Psychologii Zakład : Pracy Socjalnej Liczba Dzienne(w/w/ 15/30 0/30 godzin w semestrze Zaoczne(w/w/ 9/18 0/18 Punkty ECTS 3 Forma kształcenia : wykład, wiczenia Cele nauczania : Umiejtno okrelenia etapów przygotowania projektu socjalnego. Umiejtno okrelenia problemów w pracy socjalnej. Umiejtno okrelenia zasobów własnych i zasobów instytucji.

14 Umiejtno ustalenia i opracowania zestawu wskaników znaczcych dla formułowania projektu i powodzenia jego realizacji. Umiejtno dokonywania uzasadnie /na uytek władzy i opinii publicznej/ dla przekształcania rodowiska. Umiejtno dokonania oceny trudnoci w przeprowadzaniu projektu socjalnego w rodowisku. Umiejtno interpretacji rezultatów - metody ewaluacji projektu. Umiejtno opracowania projektu socjalnego, działalnoci socjalnej. Treci programowe : Planowanie w pracy socjalnej Poznawanie rodowiska społecznego w trakcie pracy socjalnej /badanie poprzez działanie. Podstawowe metody diagnozowania rodowiska społecznego. Wskaniki uywane w badaniach problematyki socjalnej Etapy przygotowania projektu socjalnego (analiza rodowiska społecznego, problemu społecznego, planowanie działalnoci socjalnej, realizacja działa, metody ewaluacji projektu). Warunki zaliczenia : obecno, aktywno na zajciach, kolokwium. Forma zaliczenia : WZ, ZO. Literatura : De Robertis C., Metodyka działania w pracy socjalnej, Warszawa Garvin Ch. D., Seabury B. A., Działanie interpersonalne w pracy socjalnej, Katowice Kotlarska Michalska A.(red.),Diagnozowanie i projektowanie w pracy socjalnej, Pozna Lisowski A., Badanie potrzeb społecznych, Warszawa Marynowicz Hetka E., Piekarski J., Wokół problemów działania społecznego, Katowice PS15. Modele pomocy społecznej Przedmiot : Modele pomocy społecznej Numer przedmiotu D/55 dz D/54 z Prowadzcy : dr Mariola Mirowska Instytut : Pedagogiki i Psychologii Zakład : Pracy Socjalnej Liczba Dzienne(w/w/ 30/30 godzin w semestrze Zaoczne(w/w/ 18/18 Punkty ECTS 5 Forma kształcenia : wykład, wiczenia Cele nauczania : Poznanie ródeł współczesnych modeli pomocy społecznej. Kształcenie umiejtnoci rozróniania i charakteryzowania modeli pomocy społecznej. Dostarczenie koniecznej wiedzy teoretycznej pozwalajcej na umiejscowienie polskiego systemu pomocy społecznej na tle systemów innych pastw Europy. Znajomo zada i kompetencji poszczególnych podmiotów w polskim systemie pomocy społecznej. Treci programowe : Podstawowe cechy i modele deprywacji społecznej. Deprywacja przyczyn załoe polityki społecznej pastwa. Prezentacja szerokiego tła i bogactwa przykładów rozwiza kwestii społecznych w modelach pomocy społecznej Polski, jak i ze wiata (m. in. USA, Francja, Belgia, Wielka Brytania, Niemcy, Dania, Holandia, Irlandia, Hiszpania, Szwajcaria, Włochy). Modele pomocy społecznej w wietle midzynarodowych porówna.

15 Integracja Polski z Uni Europejsk a konieczno reorganizacji modelu pomocy społecznej. Warunki zaliczenia : obecno, aktywno na zajciach, kolokwium. Forma zaliczenia : ZO, E. Literatura : Głbicka K., Polityka społeczna Wspólnot Europejskich. Warszawa Kantowicz E., Olubiski A. (red.), Działanie społeczne w pracy socjalnej na progu XXI wieku. Toru Kamierczak T., Łuczyska M., Wprowadzenie do pomocy społecznej. Wybrane zagadnienia. Katowice Ksiopolski M., Modele polityki społecznej. Warszawa Marynowicz Hetka E., Piekarski J., Wokół problemów działania społecznego, Katowice Marzec Holka K. (red.), Społeczestwo, edukacja, demokracja. Nowe wyzwania dla pracy socjalnej. Bydgoszcz Radwan Pragłowski J., Frysztacki K. (red.), Społeczne dzieje pomocy człowiekowi : od filantropii greckiej do pracy socjalnej. Warszawa PS15. Animacja społeczna Przedmiot: Animacja społeczna Numer przedmiotu: D/61,62 Autor: Dr St. Czarnecka Instytut: Pedagogiki i Psychologii Zakład: Pracy Socjalnej Rok I II III IV V Liczba godzin Dzienne (w/w) 30 W semestrze Zaoczne (w/w) 18 Punkty ECTS 2 Forma kształcenia: wiczenia ZO Cele nauczania: 1. Ukazanie roli i miejsca animacji społecznej w społeczestwie wychowujcym, obywatelskim, uczcym si. 2. Dostarczanie studentom wiedzy o ruchu animacyjnym, animacji społeczno-kulturowej, metodach, technikach, rodkach aktywizujcych społeczno lokaln w przestrzeni ycia 3.Uczenie umiejtnoci wykorzystania animacji społecznej w profesjonalnym organizowaniu społecznoci lokalnej. Treci programowe: Pojcie animacji społecznej: siły społeczne, mobilizacja społeczna, partycypacja społeczna, aktywno, metoda, rodowisko, praca wspólnotowa. Animacja jako metoda, jako proces, jako kierunek działania Animacja społeczno-kulturalna w społecznociach lokalnych cel, potrzeba, bariery, fazy: 1) preanimacja, 2) planowanie treci i form, 3) informacyjno-stymulacyjna Efekty animacji: wiedza, rozwój umiejtnoci, zmiana postaw, hierarchii wartoci, wzorów kulturowych, integracja wspólnoty społecznej, rozwizywanie problemów społecznych w miejscu zamieszkania Animator działacz, pracownik, kreator sytuacji animacyjnych Metody community action, empowerment, community development, action research. Wzory zachodnie w organizowaniu społecznoci lokalnej w Polsce na przykładzie projektu MATRACOP, projekty socjalne Public relations w promowaniu animacji społeczno-kulturowych, rodki metody, program, komunikacja, lobbing socjalny, kreatorzy, wolontariusze ich rola i udział w aktywizacji działa społecznoci dzieci, młodziey, osób dorosłych, emerytów i instytucji. Warunki zaliczenia: uczestnictwo w projektowaniu animacji, projekt socjalny Forma zaliczenia: ZO

16 Besnard, P., Problematyka animacji społeczno-kulturowej.(w) M.Debesse, G.Mialaret (red) Rozprawy o wychowaniu. Warszawa Czarnecka, S.,(red). Strategia rozwizywania problemów społecznych w powiece czstochowskim. Czstochowa 2001.Kamiski, A., Funkcje pedagogiki społecznej. Warszawa Gajda, J., Wybrane problemy animacji kulturowej. Lublin Gajda, J.(red). Animacja kulturalna jako problem pedagogiczny. Lublin Kargul, J. Animacja społeczno-kulturalna (w). T. Pilch, I.Lepalczyk (red). Pedagogika społeczna. Człowiek w zmieniajcym si wiecie. Warszawa 1995 Krzyszkowski, J, Elementy organizacji i zarzdzania w pomocy społecznej. Łód Nobis, A., Animator i jego partnerzy (w) Kargulowa A. (red). Dramaturgia poradnictwa. Wrocław 1996 Radziewicz, A., Winnicki, A., (red). Modernizacja niedostrzeganych obszarów rodzimej edukacji. (Aktywizacja lokalnych społecznoci. Strategie działania kreatora). Katowice PS16. Prawa człowieka Przedmiot: Prawa człowieka Numer przedmiotu Nr D/63 Prowadzcy: dr Edyta Widawska Instytut: Pedagogiki Społecznej Zakład: Pedagogiki Społecznej Liczba godzin 15w+30w Punkty ECTS 3 Forma kształcenia: wykład i wiczenia Cele: 1.Zapoznanie z problematyk praw człowieka w ujciu historycznym. 2.Ukazanie roli i znaczenia praw człowieka w wiecie współczesnym. 3.Zapoznanie z procedurami odwoławczymi oraz systemem ochrony w zakresie praw człowieka. 4.Rozwój umiejtnoci przekazywania wiedzy z zakresu praw człowieka z wykorzystaniem metod aktywizujcych. Treci programowe: 1.Czym s i jakie s prawa człowieka. 2.Historia i współczesno praw człowieka. 3.Demokratyczne reimy pastwowe. 4.Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej i prawa człowieka w niej chronione. 5.Instrumenty ochrony praw człowieka w polskim systemie prawnym. 6.System ochrony praw człowieka w ramach ONZ. 7.Prawa człowieka w systemie Unii Europejskiej. 8.KBWE, OBWE jako systemy ochrony praw człowieka. 9.Midzynarodowa Organizacja Pracy i ochrona praw człowieka w jej ramach. 10. Materialne prawa człowieka omówienie szczegółowe. Warunki zaliczenia: wykład egzamin; wiczenia - zaprezentowanie, na bazie metaplanu, informacji dotyczcych sytuacji w wybranym przez słuchacza obszarze przestrzegania praw dziecka; aktywno; obecno Banaszak B., Prawa jednostki i systemy ich ochrony, Wrocław Bloed A., Dwadziecia lat procesu KBWE: od konfrontacji do współpracy, Warszawa Bojarski Ł., Płatek M., Z prawem na ty, Zakamycze Czapliski W., Zarys prawa europejskiego, Warszawa Czy E., Maciej R., Moje prawa czyli Konwencja o Prawach Dziecka dla dzieci, Warszawa Daranowski P., Midzynarodowa ochrona praw obywatelskich i politycznych in statu nascendi. Midzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych, Łód Dziecko i jego prawa, (red.)czy E., Warszawa Górecka H., Górecka M., Ochrona praw dziecka w prawie midzynarodowym i jego realizacja w Polsce, Olsztyn-Kraków Gronowska B., O prawach dziecka, Toru 1994.

17 Kantowicz E., Ochrona praw dziecka w kontekcie działalnoci UNICEF, Warszawa Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa Kuniar R., O prawach człowieka. Idee, instytucje, praktyka, Warszawa Łtowska E., Po co ludziom konstytucja, Warszawa Michalska A., Komitet Praw Człowieka. Kompetencje, funkcjonowanie, orzecznictwo, Warszawa Midzynarodowa ochrona praw dziecka, (red.) J. M. nieciski, Warszawa Narody Zjednoczone midzy oczekiwaniem a spełnieniem, (red.) T. Ło-Nowak, Wrocław Narysuj mi prawa człowieka, Gdask Osiatyski W., Prawa i wolnoci człowieka, Warszawa Osiatyski W., Twoja konstytucja, Warszawa Pierwsze kroki. Jak uczy o prawach człowieka, Gdask Polska w Organizacjach Midzynarodowych, (red.) S.Parzymies, I.Popiuk-Rysiska, Warszawa Prawa człowieka w społeczestwie obywatelskim, (red.) A. Rzepliski, Warszawa Prawa człowieka. Dokumenty midzynarodowe, oprac. B Gronowska, T. Jasudowicz, C. Mik, Toru Prawa dziecka. Deklaracje i rzeczywisto, (red.)biczycka J., Kraków Prawa i wolnoci człowieka. Scenariusze lekcji dla szkół podstawowych i rednich, (red.) E. Stawowy, Kraków Prawa ucznia w szkole. Raport z bada, opr. E. Czy, Warszawa Prawo do nauki. Raport z monitoringu, red. J. Ciechanowski, E. Czy, E. Szewczyk, Warszawa Rzepliski A., Prawa i wolnoci człowieka, Warszawa Sudre F., Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolnoci, Warszawa Symonides J., Midzynarodowa ochrona praw człowieka, Warszawa PS17. Elementy psychopatologii Przedmiot:. Elementy psychopatologii... Numer przedmiotu D/46 Prowadzcy : dr Agata Woniak-Krakowian... Instytut: Pedagogiki i Psychologii... Zakład: Poradnictwa Zawodowego Studia dzienne... Liczba godzin 15wykła d 30wicz. Punkty ECTS 4 Studia zaoczne D/45 Liczba godzin 9wykład 18wicz. Punkty ECTS 4 Forma kształcenia: wykład 15godzin, wiczenia 30 godzin. Cele:1Poznanie zaburze w funkcjonowaniu społecznym w obecnych czasach. 2. Okrelenie mechanizmów, zrozumienie przyczyn i skutków zaburze społecznych. 3. Wyposaenie studentów w podstawowe wiadomoci i umiejtnoci okrelajce zaburzenia i odchylenia od norm społecznego funkcjonowania. 4. Dokonanie psychologiczno-socjologicznej analizy zjawisk patologii społecznej. 5. Uwraliwienie na problemy społeczne. Wytworzenie gotowoci do niesienia pomocy.

18 6. Nastawienie na współprac z rónymi specjalistami w celu zapobiegania i profilaktyce zaburze społecznych. 7. Rozbudzanie zainteresowa problemami patologii społecznej. 8. Pobudzanie potrzeb samokształcenia. Treci programowe: 1. Społeczne determinanty zachowania si człowieka 2. Teorie i koncepcje zachowa dewiacyjnych. 3. Zachowania patologiczne dzieci i młodziey. 4.Uzalenienie od alkoholu - alkoholizm i choroba alkoholowa 5. Narkomania i toksykomania. 6. Granice normy i patologii seksualnej. 7. Autoagresja i samobójstwo. 8. Agresja społeczna - przemoc w rodzinie. 9. Prostytucja. 10. Ruchy subkulturowe. 11. Nowe ruchy wyznaniowe - sekty religijne. Warunki zaliczenia: zaliczenie na ocen, kolokwium zaliczeniowe, wykonanie prac zleconych przez prowadzcego, aktywno twórcza na zajciach LITERATURA Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S.(2003).Psychologia zaburze. Tom 1i 2. Gdask Goldstein E., G.(2003). Zaburzenia z pogranicza. Gdask. Meyer R. P.(2003). Psychopatologia. Gdask. Dudek B. (2003). Zaburzenia po stresie traumatycznym. Gdask. Klimasiski K. (1999). Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej. Kraków. Bryant R.A., Harvey.(2003). Zespół ostrego stresu. Warszawa. Alvarez A. (1997). Bóg bestia. Studium samobójstwa. Warszawa. Hołyst B.(1983). Samobójstwo - przypadek czy konieczno. Warszawa. Jarosz M. (1997). Samobójstwa. Warszawa. Jarosz M. (1980). Samozniszczenie. Samobójstwo, alkoholizm, narkomania. Warszawa - Wrocław Kraków - Gdask. Tetaz N.(1976). Warto y. Samobójstwo -jego istota i zwalczanie. Warszawa. Rosa K. (1996). Próby samobójcze. Charakterystyka socjologiczna. Łód. Szymanowski T. (red.) Patologia społeczna. Wybrane problemy. Warszawa. Woniak-Krakowian A.(1996). Samobójstwo efektem dezintegracji społecznej. Wokół zjawisk nietolerancji. [w:] Tolerancja Tom III. Studia i szkice. (red.) A.Rosół, M.S. Szczepaski. Czstochowa. Bielawska-Batorowicz E.(1993). O formach złego traktowania dzieci. Przegld Psychologiczny 3. Brgiel J. (1997). System opieki i wsparcia wobec dziecka skrzywdzonego. [w:] System edukacyjny w procesie przemian w latach Wyzwania, konteksty i prognozy socjo-pedagogiczne.(red.). Szczepanski M.S, Wagner I., Pawlica B. Czstochowa. Forward S.(1992). Toksyczni rodzice. Warszawa. Jundził I (1993). Dziecko ofiara przemocy. Warszawa. Pacewicz A. (1992). Naduycia seksualne wobec dzieci. Przyjaciel Dziecka 4-6. Piekarska A.(1991). Przemoc w rodzinie. Agresja rodziców wobec dzieci. Przejawy i psychospoleczne uwarunkowania. Warszawa. Pospiszyl I. (1994). Przemoc w rodzinie. Warszawa. Woniak-Krakowian A. (1997). Czym jest przemoc w rodzinie-problematyka przemocy. [w:] System edukacyjny w procesie przemian w latach Wyzwania, konteksty i prognozy socjopedagogiczne.(red.). Szczepanski M.S, Wagner I., Pawlica B. Czstochowa. Antoniszyn M., Marek A.(1985).Prostytucja w wietle bada kryminologicznych. Warszawa. Dufour P.(1997,1998). Historia prostytucji. Tom I,II,III. Gdynia. Imieliski K.(1990). Manowce seksu i prostytucja. Łód. Karpiski M. (1997). Najstarszy zawód wiata. Szymaski A.,Krzyak-Szymaska E.(1997). Tolerancja prostytucji w aspekcie zmian społecznych w Polsce. [w:] Tolerancja. Studia i szkice. Tom IV (red.) Rosół A., Szczepaski M.S. Czstochowa. Woniak-Krakowian A. (1997). Prostytucja komieczno czy wybór? Wokół zjawisk nietolerancji. [w:] Tolerancja. Studia i szkice. Tom IV (red.) Rosół A., Szczepaski M.S. Czstochowa. Jdrzejewski M. (1999). Młodzie a subkultury. Warszawa. Muller T. (1985). Podkultury młodzieowe. Warszawa. Pczek M. (1992). Mały słownik subkultur młodzieowych. Warszawa. Sołtysiak T. (1985). rodowiskowe uwarunkowania i determinanty subiektyne przynalenoci nieletnich do podkultur. Bydgoszcz.

19 Szymaczyk M. (1984). Hipps, punk, popers i inni. Szkice do monografii młodzieowych stylów kontestacyjnych lat 80-tych. Warszawa. Wilk E.(1994). Krucjata łysogłowych. Warszawa. Doktór. T., Kowalczewska J., Werbanowska M.(1991). Uczestnictwo w nowych ruchach religijnych a poczucie sensu ycia i poziomu niepokoju. Euhemer 4 Jagiełło W.(1995). Dzieci Kacmajora.Polityka Lewanowicz C.(1994). witynie mierci. Tygodnik Powszechny Mroziewicz K.(1993). Wynalazki religijne. Polityka Nowak K.T.(1995). Sekty dla zabłkanych. Polityka Nowak W.(1995). Sekty w Polsce. Olsztyn. Paleczny T. (1998). Sekty w poszukiwaniu utraconego raju. Kraków. Pawłowicz Z.(1996). Kociół i sekty w Polsce. Gdask. Podgórska J. (1994). Dzieci rónych bogów. Polityka Ritchie J. (1994). Tajemniczy wiat sekt i kultów. Warszawa. Strzemieniecki R. (1994). Wprost Wiliusz S. (1995). Heroldzi Apokalipsy. Wprost Zwolinski A. (1996). Anatomia sekty. Kraków. PS18. Kierowanie zespołami ludzkimi

20 Przedmiot: Kierowanie zespołem ludzkim Prowadzcy: dr Stanisława Czarnecka, dr Izabela Krasiejko Numer przedmiotu D/48 Instytut: Instytut Pedagogiki i Psychologii Zakład: Zakład Pracy Socjalnej liczba godzin 15/30 Punkty ECTS 4 Studia dzienne Forma kształcenia: wykład, wiczenia, Cele: 1. zapoznanie studentów z orientacj humanistyczn w kierowaniu zespołami ludzkimi, 2.zapoznanie studentów ze sposobami kierowania sob i pracownikami, błdami w kierowaniu i sposobami ich niwelowania, 3.przygotowanie studentów do sprawnego i umiejtnego podejmowania decyzji w zakresie planowania i organizowania działa w stosunku do całoci zakładu pracy jak i poszczególnych stanowisk, zatrudniania pracowników i pobudzania ich do aktywnoci zawodowej, skutecznego kierowania podległym personelem, rozwizywania problemów pracowniczych. Treci wykładów: Kierowanie sob i innymi (1.Gospodarowanie czasem i informacj. 2.Jak skutecznie pisa, przemawia i prowadzi narady? 3.Troska o zdrowie, zapobieganie stresowi. 4.Przywództwo. 5.Umiejtno postpowania z ludmi. 6.Komunikowanie si. 7.Doskonalenie pracowników, patronat. 8. Poradnictwo w miejscu pracy. 9. Personel pomocniczy.10.podsumowanie: Inteligencja intelektualna i emocjonalna menadera.) Treci wicze: 1.Kierownik - relacje słubowe, w których wystpuje kierownik, istota ról kierowniczych o charakterze interpersonalnym, czy kierownictwo to powołanie czy zawód? 2.Planowanie - warunki planowania, konieczno planowania, planowanie w tzw. zarzdzaniu przez cele, rónice w planowaniu "japoskim" i "amerykaskim". 3.Organizacja i jej typy - czynnociowe, rzeczowe i atrybutowe okrelenie organizacji, organizacja formalna i nieformalna. 4.Zatrudnianie zasady rekrutacji pracowników, adaptacja, stabilizacja pracownika, fluktuacja. 5.Kierowanie - style kierowania, czynnoci składajce si na czas pracy kierownika, charakterystyczne błdy w kierowaniu. 6.Motywowanie rodzaje motywowania opartego na systemie potrzeb pracowniczych. 7.Kontrolowanie - mechanizm przeprowadzania kontroli, kontrola aktywna. 8.Pracownik rola aspektu poznawczego, inteligencji, charakteru, temperamentu, systemu wartoci w wykonywaniu pracy. 9.Grupy pracownicze elementy, z jakich składa si grupa, konformizm, facylitacja, typologia grup ze wzgldu na stopie efektywnoci wykonywanej pracy. 10.Relacje interpersonalne istota stosunków interpersonalnych w zakładzie pracy, negatywne i pozytywne znaczenie konfliktów w procesie zarzdzania, sposoby rozwizywania konfliktów, fluktuacja, stabilizacja. Warunki zaliczenia: E, ZO Literatura podstawowa: 1. Armstrong M., 2000: Zarzdzanie zasobami ludzkimi, Wyd. PSB, Kraków 2. Goleman D., 1999: Inteligencja emocjonalna w praktyce, Wyd. Media Rodzina, Pozna 3. Haber L., 1998: Management zarys zarzdzania mał firm, Wyd. WSE, Kraków 4. Murphy E.C., 1997: IQ menaderów, Wyd. Amber, Warszawa 5. Steward D (red.), 1997: Praktyka kierowania, PWE, Warszawa PS19. Elementy psychoterapii i socjoterapii brak PS20. Elementy organizacji i zarzdzania Przedmiot: Elementy organizacji i zarzdzania Numer przedmiotu: D/58. dz D/57 z